2016

Woensdag 25 mei

Mijn vrije dag en laat in de ochtend rijden we naar Zwaanhoek, nu lopen Blaine en ik eindelijk over de nieuw geplaatste brug die over de Drie Merenweg richting Hoofddorp gaat. Dit verbind twee natuurgebieden. Helaas gaat het licht regenen en ik heb alleen een dikke vest, wel van fjällraven dus windicht, en een bodywarmer aan. Het is prachtig aan de overkant van de brug. Blaine rent nog achter twee eenden aan en dat is het enige wild dat we zien.

Oh Blaine is zo groot geworden en ze loopt langs het veld met een uitgestrekte hals en hoge kophouding. Alle luchtjes worden naar binnengezogen, helaas rent ze niet echt de begroeiing in. Het is ook heel jammer dat het steeds meer begint te regenen. De stappenteller geeft aan dat ik mijn maximum aantal stappen heb bereikt, dus het is tijd om naar de auto te gaan. Ik zou hier zo graag willen wandelen met de andere honden erbij, maar ik durf niet zo goed vanwege de drukke straat onder de brug. Gaat er een haas op, dan wordt het heel spannend voor Maddy en voor mij. Maddy is geen zwemmer, maar dan gaat ze echt wel dat slootje over.

Dinsdag 24 mei

We gaan naar de Bavo, want vanavond gaan Blaine en ik trainen. Ik heb nog een akkefietje met een hangjongere, te erg voor woorden, vreselijk gedrag. Blaine speelt met een jonge Collie van 9 maanden en dat brengt wat herinneringen naar boven van de Collies van Hen. Ze hebben gerend die twee.

Jachttraining is weer in Delft en nu zie ik hoe groot en mooi dit gebied is. Lees verder.

Maandag 23 mei

Het is slecht weer en ik voel me ook wat moe, we gaan daarom gewoon naar de Bavo, even dichtbij. Een mooie gelegenheid om wat te oefenen, voornamelijk gehoorzaamheid. Zitten en blijven, het gaat best goed. Volgen ook, het lopen voor de clubmatch zondag en het staan, aardig gaat het.

’s Middags gaan we weer naar de trimbaan, reuze leuk voor onze drie Weims. En ja June heeft weer een konijn gevonden, een jong konijntje, het was al dood en helemaal nat. Heb niet gekeken of het myxomatose had of VHS-virus (bloed uit de neus), ik vind het weer zo zielig voor die kleintjes. Blaine krijgt hier haar beweging wel, achter Maddy aanrennen, klieren, rennen, toch wat meer haar neus gebruiken. En ’s avonds laat ligt ze lekker stiekem bij me op de bank.

Zondag 22 mei

Consequent

Ik ga met Maddy trainen, dus Ella gaat met Blaine wandelen. Gisteren vertelde ik Ella dat het af- en aanlijnen anders moet, ik heb hier teveel moeite mee op de training. Ella en ik doen het voortaan zo: Blaine wordt geroepen, we pakken een brokje, Blaine moet zitten, we lijnen haar aan of met de slipketting of aan de riem, ze krijgt een brokje en dan is het vrij. We doen dit nog maar een paar dagen, ik langer dan mijn moeder en het werpt nu al zijn vruchten af.

Los\vast

Ook doe ik de los/vast oefening met Blaine vanuit de stoel. Zoals gewoonlijk komen de andere honden er ook bij zitten, deze oefening hebben zij vroeger ook gehad. Bij Maddy en June dacht ik vaak ‘oh het vasthouden gaat nooit lukken’. Maar dat deed het wel. Nu houden ze de blok bij wijze van spreken uren vast totdat ik “los” zeg. Bij Blaine gaat het ook beter, vorige week hield ze het blok nog maar heel even vast en nu aanmerkelijk langer, brokje erin en de volgende is aan de beurt. Ik herhaal dit een paar keer en stop, niet te lang doen dit.

Oefenen

Met Blaine oefen ik het lopen in de ring, het gaat echt steeds beter, tanden laten zien ook, alleen mag ik nog steeds haar poten niet goed zetten. 🙁

Verwisseld

Gisterenavond heb ik voor het eerst de verkeerde hond in de bench gedaan. Ik vond het al zo raar, ze keek me zo zielig aan en ging niet liggen. Toen pas zag ik dat het Maddy was die ik opgesloten had, ha ha.

Blaine is 28 weken (7 maanden)

Zaterdag 21 mei

Even wat anders

Met Maddy en Blaine ga ik naar Nieuw-Vennep. Voor het trainen en aandacht geven moet ik eigenlijk alleen met Blaine gaan, maar Maddy heeft het ook zo nodig, ze kijkt me dan innig dankbaar aan. We gaan toch naar het favoriete plekje van Maddy en mij, hier zijn vaak fazanten. Ja ik weet het, het mag nu niet. Al heel snel trekt Blaine aan en Maddy ook, zij staat iets achter Blaine aan de linkerkant. Beide een mooie hoge kophouding. Echt prachtig en ik word hier zo blij van wanneer ik dit van Blaine zie, natuurlijk heb ik voor het eerst geen camera bij me. Ze trekt aan en aan en ja daar vliegen twee fazanten op. Ze draait zich om en kijkt me aan, alsof ze zeggen wil: ‘dit is toch wat je wilt, ik ben toch braaf nu?’ Ik prijs haar weer helemaal de hemel in en dat wil ze horen. Tuurlijk is Maddy ook heel braaf en had ze het anders aangepakt, ze jaagt ook meteen door op zoek naar meer. Blaine vindt het wel goed zo, teveel stekels. Er vliegt nog een Patrijs op, maar Blaine loopt onder de wind, dit kon ze nooit ruiken. Jammer.

Lopen

We lopen naar de open velden met heel hoog gras. Ik probeer of Blaine hier een patroon wil lopen, op de wind van rechts naar links, stukje omhoog opschuiven en links naar rechts. Dit is maar een voorbeeldje, er zijn vele variaties, het lopen op de wind is een heel moeilijk spelletje. Ik laat Maddy op de wind lopen en ze loopt snel. Even loopt Blaine mee, maar ze is vooral aan het klieren en probeert steeds Maddy te bijten. Ik word hier zo pissig van, ik probeer een tik met de riem te geven, maar oh wat is ze snel. Hierdoor wordt het lopen ernstig verstoord en Maddy kijkt steeds om of die draak er weer aankomt. Een paar keer een goede snauw Maddy, het zou toch zo helpen. Wel leert Blaine om in het hoge gras te rennen en dat is mooi om te zien. Goed voor de dijbeenspieren.

Water

We gaan naar een smal slootje, de meiden hebben het vast warm. Ik moedig ze aan om in het water te stappen en dat doen ze, Maddy zwemt meteen naar de overkant en gaat de dichte begroeiing in, Blaine volgt, maar zwemt al snel terug. Ze is toch zo bang dat ik verdwijn, echt niet, ‘ik laat je nooit alleen Blaine’. Bij het andere slootje gooi ik twee dummy’s naar de overkant, beide zwemmen daarheen. Arme Maddy, zij krijgt geen kans om de dummy naar mij te brengen, haantje de voorste pakt het steeds af.

Vooruit

Doen we ook nog even, heel goed gaat het, Maddy krijgt nog een tweede dummy, ook dat gaat goed. Ze hebben er beiden veel zin in en Blaine heeft reuze lol om weer alles af te pakken van Maddy.

Clubmatch

Dat is volgende week, ik probeer elke dag even het lopen in draf te oefenen, het gaat echt steeds beter. Ook probeer ik om het slibkettinkje omhoog te houden, ze loopt dan met haar hoofd mooi hoog. Bij Maddy doe ik dit ook, maar dan om een andere reden, zo loopt ze niet zo snel in telgang. Het staan bij Blaine gaat aardig, wel staan vaak haar voorpoten niet goed, of frans of te smal of te ver naar voren zodat haar hoekingen voor niet mooi tot zijn recht komen. Ik mag nog steeds niet aan haar poten zitten om ze goed naar te zetten en dat frustreert. Tanden laten zien gaat iets beter. Bij Maddy mag ik alles doen.

graven

Voor de avond heeft Blaine nog een verrassing in petto. Ella is even vergeten dat Blaine nog in de tuin is en ja dat wordt waargenomen door madam. Blaine heeft een enorm gat gegraven en een struik ligt er helemaal uit. Na de ontdekking probeert Ella haar poten schoon te maken en Blaine ontsnapt, met haar nog vieze, natte poten loopt ze naar binnen en springt op de bank waar een crème kleed op ligt. Alles onder de vieze voetstappen en veel opruimwerk.

Vrijdag 20 mei

Voor het eerst gaan we met 3 honden naar de trimbaan. Wel gaat Ella mee, anders zie ik het niet zitten, nu nog niet. Alle drie aan de lange lijn, Ella met Maddy en June en ik met Blaine, eigenlijk gaat het best goed. Altijd moeten we eerst een stukje door het bos lopen, nu aan de riem tijdens het broedseizoen. Alle drie mogen ze één voor één los, Maddy is meteen weg. Even later zie ik dat June iets in haar bek heeft. Ja hoor ze heeft een half afgevreten konijn gescoord. June probeert het op te eten en moet het aan mij geven, maar er zijn zoveel kapers op de kust. Normaal geeft ze het prima af, nu niet. Het halve konijn ligt op de grond, ik wil het pakken en Blaine trekt er nog net een stuk vanaf. Verdikkie, ik moet alles uit de kast halen om het haar te laten geven. Gelukkig heeft ze niet die drang van snel opvreten, dit is me al meer opgevallen. Maddy en June hebben dat wel. We stoppen de resten in een zakje en Ella gooit het in een prullenbak later. Smerig ik weet het en ook jammer voor aaseters, maar als we het ergens neergooien vinden de honden het altijd, vooral June en dan begint het feest van voren af aan. Lekker begin van de wandeling, we zijn al bekaf.

Konijn

Ja hoor Blaine ziet haar tweede konijn en rent er achterna, een gezond konijn krijgen ze toch niet te pakken, tenzij ze met z’n drieën jagen. Het beestje is allang in zijn hol verdwenen, ah vandaar dat Maddy steeds konijnen holen uitgraaft, ook vandaag weer.

Touwtje

Ik neem de nieuwe bal van touw mee en Blaine rent hier vrolijk mee rond. Vaak controleer ik mijn riemen, hangt alles nog om mijn schouder. Ja dat doet het, maar hé waar is mijn touwbal. Weg. Weg! Nee toch, weer zoeken we overal, niet meer te vinden. Nu is speeltje nummer 7 echt weg, geeft niet ik bestel gewoon weer een nieuwe :-(.

Donderdag 19 mei

Wokkel

We gaan ’s middags naar de Bavo, ik wilde graag een keer met alle drie naar de trimbaan, maar dan ga ik niet alleen. Ella moet op mijn neefjes oppassen, dus het gaat niet door. Wel neem ik mijn dummytas mee om wat oefeningen met dummy’s te doen en ik neem een wokkel mee. Dit kun je in de grond draaien en de honden aan vast maken. Al snel blijkt dit geen succes, want Blaine trekt het er zo uit. Maddy niet zij zit braaf te wachten, June is iets drukker, maar trekt zich niet los.

Moeilijk

Het is bijna niet te doen, oefeningen doen met drie honden, tuurlijk de pup is het ergste. Wel wordt alles binnen gebracht, ze vinden het helemaal geweldig en ik geniet van het enthousiasme van Blaine.

Woensdag 18 mei

Eten

Blaine eet slecht ’s morgens vroeg en daardoor komt het voerschema in de war. Gisterenavond had ze ook niet zo’n trek in eten na de training. Ik lees op het tabel dat ze nu toch wel zo’n 340 gram brokken moet hebben en dat redt ze niet. Het is niet zo dat ze te mager is, ze ziet er prima uit. Voeren met je ogen!

Zwaanshoek

Ik ga met Blaine naar Zwaanshoek, tijd niet geweest en het is zo mooi en lekker ruig hier. Ik ben vanaf januari hier veel geweest op zoek naar Fazanten, we hoorden ze in de verte of zagen ze op afstand. Een paar keer vlogen ze al weg eer wij er bij konden komen. Op andere plekken had ik helemaal geen succes. En nu, nu het broedseizoen begonnen is krijgen we meer en meer succes. Ik kan het niet laten en ga toch de ruigte in. We lopen en lopen, zware stukken met een heel oneffen bodem en dat loopt niet lekker en ga weg hier. Toch weer lopen op een ander stuk ruigte. Ik zie het gedrag van Blaine veranderen, hoge kophouding, snel lopen doet ze niet, maar ze heeft wat in haar neus. Voorstaan doet ze ook niet, maar ze trekt echt aan en ja daar gaat de Fazant. Ik prijs haar helemaal de hemel in, zo merkt ze dat dit iets heel bijzonders is. Ik heb dit ook zo gedaan in het begin bij June en Maddy. Even later gaat ook het hennetje, oh straks hebben ze een nest en we lopen snel naar het pad voordat we ze nog meer storen.

Nog een fazant

We lopen verder en gaan aan de overkant het ruigte in met meer bomen en ja hoor weer trekt ze aan met een hoge kophouding en weer vliegt een fazant op. Even later weer één, maar Blaine liep voor de wind en kon deze niet ruiken. Nou toch een aardige succesvolle wandelin
g. Ik heb nu echt het idee dat ze weet dat dit bijzonder wild is.

Ogen

Blaine haar ogen zijn ontstoken, er komt steeds veel troep uit, vooral ’s morgens. Een paar dagen geleden met ik met zalven begonnen in beide ogen, dit gaat verrassend goed. Rare pup, oren kan ik ook goed schoonmaken. Maar wil ik haar in stand zetten voor het showen, mag ik niet aan haar voor- en achterpoten komen.

Dinsdag 17 mei

Trainen in Delft en Blaine is een stuk rustiger, al vindt een ander van niet. Zij zou er helemaal gek van worden, ik niet ik ben het gewend. En het is nu eenmaal een hele andere hond dan een Labrador. In dit groepje zijn de Staande Honden zwaar in de minderheid, jammer. Lees meer.

Maandag 16 mei

Macro

Dit is in Delft en daar rijden June, Maddy, Blaine en ik naar toe. Vindt June ook leuk dit stekkie. Het is hier mooi, veel bos, groen en water. De twee oudste vinden nog een fazant en hij vliegt de boom in volgens mij, onder luid gekokkel. Nu wordt Blaine’s aandacht ook getrokken. Zij rent het bos in, maar als ze maar 1 brandnetel voelt is ze weer weg. Maddy en June gaan overal doorheen, Maddy ook veel meer dan ze ooit gedaan heeft, want ze was ook een behoorlijk tuttebel met stekels.

Water

Ik gooi de stok in het water die Blaine steeds gedragen heeft. Ja en hoe haal je dat eruit. Het water is hier meteen diep en dat is best eng, zeker voor een jonge hond. June en Maddy zijn hier ook niet zo van gecharmeerd. Op een gegeven moment staan ze met z’n drieën bij het water en kijken die stok er bijna uit. Maddy is het zat en toont initiatief, ze gaat in het water en zwemt naar de stok. Klimt uit het water en gooit die stok voor de voeten van Blaine neer: ‘zo hier heb je je stok.’ Ach daar heb je moeders voor. Ik ben gemeen en gooi het weer in het water en nu gaat Blaine het ook halen.

’s Middags

Je zou zeggen dat Blaine wel moe is na zo’n ochtend, we waren laat thuis. Ze is toch vervelend en druk tijdens de middagwandeling! Steeds Maddy bespringen en bijten, ik geef af en toe een flinke tik met de riem, het helpt maar voor even.

Zondag 15 mei

Geen training met Maddy vanwege Pinksteren. Weer word ik te laat wakker om naar Delft te gaan, daarom ga ik alleen met Blaine naar de trimbaan. Eindelijk ziet ze haar eerste konijn. Niet helemaal waar, want Karin waar we gisteren geweest zijn, heeft ook konijnen, tamme konijnen. En samen met Maddy heeft ze daar een hele tijd naar gekeken.

Blaine is 27 weken

Zaterdag 14 mei

We gaan naar Almere, naar Nola het zusje van Blaine en dochter van Maddy. Heb er veel zin in. Wel moeten we uitwijken naar een ander terrein, omdat er die week gif is gevonden en opgegeten door Mila en bij Nola vertrouwen ze het ook niet helemaal. De twee honden kregen een braakmiddel en alles kwam eruit. Mila had gif gegeten en Nola niet. Scary. Kijk alsjeblieft uit en neem geen risico. De baasjes van Nola mijden het terrein voorlopig en de politie is er druk mee bezig. We wandelen in een prachtige omgeving en de honden en baasjes vinden het heerlijk. Lees verder.

Vrijdag 13 mei

Speeltje

We kunnen het niet laten om weer naar het speeltje te zoeken. En wat denk je? We hadden de hoop al opgegeven, staat June ineens met het speeltje in haar bek. Helemaal blij zijn we. Nummer 7 kunnen we schrappen.

Donderdag 12 mei

Nummer 7

Het wordt de Bavo, het is te warm om ergens anders heen te gaan. Ja Nieuw-Vennep zou kunnen, maar dan moeten we Keukenhof voorbij en het is te druk daar. Ja hoor het is weer zover, speeltje nummer 7 is kwijt. Ella, ik en de honden zoeken overal, maar het is niet meer te vinden. Potver….

Bank

Wanneer ik ’s avonds laat op de bank lig wil Blaine bij me liggen. Hoe komt ze op de bank wanneer June er voor ligt? Gewoon via de zijkant, al valt dat niet mee en dondert ze bijna naar beneden.

Woensdag 11 mei

Blaine, Maddy en ik gaan wandelen met Eline en haar moeder en Wiggle. Lees verder bij week 20.

Dinsdag 10 mei

’s Avonds gaan Blaine en ik naar de jachttraining van Rijn en Duin en ik heb mijn handen vol aan haar. Lees meer.

Maandag 9 mei

’s Morgens gaan Blaine en ik naar de trimbaan, het is prachtig weer en Blaine kan rennen in het watertje. Dit is wel heel klein geworden, nog even en dan is het weg, zeker als het zo warm blijft. Blaine beleeft veel watervreugde en een Collie wil meedoen. “Mag het?” vraagt de eigenaar. Van mij wel. Maar ik vind het een beetje eng met die twee kleinkinderen, bang dat ze onder het rennen en spelen omver gelopen worden. Ik hou het ook stevig in de gaten. Even later rent Blaine richting de kinderen, met de Collie achter haar aan, ik roep en ze draait zich om. Ze rennen verder, de vrouw kijkt niet goed uit, Blaine en de Collie rennen voorbij haar, ze wil wat wegdraaien, verliest haar evenwicht of zoiets en valt om. Nee hè, hou ik steeds de kinderen in de gaten, krijgen we dit. “Au au, mijn enkel,” roept de vrouw. “ja die is morgen dik”, zegt ze tegen haar man. Ik vraag nog “gaat het?” Een beetje een retorische vraag, ik zie ook wel dat ze er last van heeft. Hoe vervelend ik het ook vind, de honden hebben geen schuld. Hou ik steeds de kinderen in de gaten, valt de vrouw en ik dacht dat zij toch wel voor zichzelf kon zorgen. Ik wil weg hier, voor er nog meer gebeurd, het baasje van de Collie vind het oké dat ze verder spelen. Ik ben dit toch meestal zo zat en nu helemaal, ik zeg nog “sterkte en ik hoop dat het meevalt,” tegen de mevrouw en we lopen verder.

Duif

’s Middags gaan we naar de Bavo. De dag ervoor hebben we de duif achter het hek gegooid. En wat doet Blaine? Ze ruikt de duif meteen, gaat onder of door het hek en pakt de duif. Zo zeg, wat een passie. Het duurt even eer we het terug hebben.

Zondag 8 mei

Vers geschoten

Van Steef heb ik 2 Kauwtjes en een Kraai gehad en dat neem ik mee met de middagwandeling, met alle drie de honden. Ook heb ik nog een duif. Dit is meteen de laatste keer dat ik met wild werk met drie honden. Niet te houden zijn ze, vooral June en Blaine. Maddy is eigenlijk heel braaf en blijft rustig.

Wild

Ik zet een paar ‘verloren zoekjes’ uit. Blaine pakt meteen de Kraai, ze heeft hier helemaal geen moeite mee, ook niet met de Kauwtjes. Veel honden vinden het echt niet fijn om deze vogels te pakken. De duif is eigenlijk over zijn houdbaarheidsdatum heen en is slecht. Alle honden doen het prima! Ella gooit het later achter een hekje, zo hebben de vossen of roofvogels er ook wat aan.

Wonderhond

Ella verteld dat Blaine tijdens de ochtend wandeling een bal heeft gevonden dat een ander hondenbaasje kwijt was. Blaine zocht, bracht het netjes naar mijn moeder en zo had het andere hondje weer de bal terug. Voor alles inzetbaar onze Blaine.

Merel

Ook vond ze een dode merel en dit heeft ze ook netjes afgegeven. Blaine is een kei in het vinden van dood wild, alleen afgeven wordt een dingetje.

Blaine is 26 weken oud

Zaterdag 7 mei

Blaine, Maddy en ik gaan naar Hoofddorp, er is hier veel water, niet zo veel wild, maar wel veel natuur. Het weer is nog mooier dan gisteren en een beetje afkoeling kunnen ze wel gebruiken. Maddy heeft het al snel warm, want meteen is ze er langdurig vandoor. Ik heb twee dummy’s weggelegd, maar met Maddy heb ik geen contact. Met Blaine wel, alleen heeft ze mijn hulp nodig, het ligt jammer genoeg te ongunstig. Verkeerd ingeschat.

Het valt me weer op hoe makkelijk Blaine het water in stapt, ze moet nog eerst een hoog kantje af ook. Maddy zoekt hier ook wat verkoeling na haar stroopacties. We zoeken veel het water op en Blaine haalt alle apportjes uit het water. Maddy ook, maar op een gegeven moment vindt ze het wel goed, Blaine pakt n.l. alles af wat Maddy net gehaald heeft. Het is best sneu, Maddy kijkt er zo beteuterd bij. Maar….. Maddy vertoonde vroeger hetzelfde gedrag, alles wat June haalde werd door Maddy afgepakt. Wederom een koekje van eigen deeg.

Stom stom

Er is hier een mooi klein meertje waar ik de honden ‘over’ kan sturen en wat gebeurt er? Ik vergeet helemaal om daar naar toe te gaan. Lekker bezig Liaan. Wel zoek ik een slootje op met een rot kantje en het is meteen diep. Maddy doet het voor en nu moet Blaine het doen. Maar dat gaat niet zo eenvoudig, ze wil de dummy wel halen, maar ja dat kantje. Proberen, proberen, de helft van haar lichaam zweeft in het water. Het is te komisch en echt gebeurd. Nog een klein beetje en ja ze is in het water en haalt de dummy. Knappe meid.

Afpakken

‘Wat ik bij Maddy kan lukt wellicht ook bij een andere hond’, denkt Blaine wanneer ze met één en al vrolijkheid en bravour naar een Duck Trolly (of zoiets) Retriever rent om de stok af te pakken. “Geen probleem hoor”, zegt het baasje van de Retriever. ‘Dacht het niet’, denkt de DT Retriever en snauwt Blaine af. “Dit heeft ze nog nooit gedaan”, zegt het vrouwtje. De hond voelt gewoon dat het een brutale pup is die gecorrigeerd moet worden. Geeft niets.

Tijd om de auto op te zoeken, lang gelopen en het is warm!! We rijden nog even naar de Hano om nieuwe speeltjes te scoren, één voor in het water en één voor gewoon. De touwtjes bal met koord vind ik hier veel te duur. Ik zoek iets anders uit, een soort gedraaide stok van rubberachtig plastic én het blijft drijven. Ben benieuwd hoe lang ze meegaan. Ik loop terug naar de auto, ik ben maar even weggeweest, omdat het zo warm is en wat zie ik? Blaine ligt heerlijk ontspannen op de voorstoel. Dit moet toch niet gekker worden, Jeska deed dit ook altijd en nu hebben we er weer één. Snik.

Vrijdag 6 mei

Watervreugde

Blaine en ik rijden naar Noordwijk, naar de trimbaan. Het is warm en de trimbaan is dan vaak een oven met dit open karakter van veel zand en duintoppen. Gelukkig is er nog een ondiep meertje in het destijds afgegraven duin waar zeldzame bloemen hadden moeten groeien. Blaine rent er dan ook zelf heen en plonst in het water. Heerlijk, zwemmen kan niet, daar is het te ondiep voor, maar ze koelt er wel van af. Nu ik nog. Er zijn al een paar honden in het water, 3 Labradors en eentje ligt gewoon in het water met een bal in zijn bek. De twee anderen hebben ook of een bal of een stok in hun bek. ‘Leuk’, denkt Blaine, ‘die kan ik wel even afpakken’. Helaas voor Blaine, dat vinden de Labjes niet goed en ze krijgt van alle drie een snauw dat ze weg moet wezen. Ja Blaine ze zijn niet allemaal zoals je moeder waar je alles van af kan pakken. Geeft niets dat ze een snauw krijgt, hier leert ze van en ik heb het liever van een Lab dan van een Dog of een Bull Terriër. Ik blijf op de heuvel staan en steeds rent Blaine omhoog, even kijken waar ik ben.

 

’s Middags naar de Bavo, het is bijna vaste prik. Ik wacht nog een paar weken en dan kan Blaine mee naar de trimbaan, ze moet nog een beetje sterker worden.

Kennismaken

Blaine is niet snel onder de indruk en gaat op alles open en vrij af. Van de week ging ik naar Leiderdorp en daar voeren boten en er stond een molen. Ik zag Blaine even stilstaan en kijken, even op haar hoede, het was echt maar een seconde. Ik vroeg me af waarom ze dat deed, toen besefte ik dat dit door de molen kwam. Ze heeft zoiets nog nooit gezien met die rare wieken. Ik zag hetzelfde met varende boten langs een lage dijk, ook hier stond ze even een seconde stil en hup weg is het moment. Nog nooit gezien zo’n varende boot. Ik vind dit altijd zo leuk, zo’n ontdekkingsreis van een jonge hond. Ze ziet ook vlinders voor het eerst, leuk om na te happen, alleen vind ik dat niet leuk.

Donderdag 5 mei

Waar kan ik heen?

Het is eigenlijk een beetje te laat en ik twijfel heel erg waar Blaine en ik heen kunnen gaan. Dit tijdstip betekent dat het al knap druk kan zijn op de weg, het wordt of het natuurgebied bij Bentveld of het wordt Leiderdorp. Het is beiden de zelfde kant op als ik richting de Vlietlanden rij en ik kan op het allerlaatst beslissen. Het wordt Leiderdorp, ik moet nu profiteren van het mooie weer en dit vergemakkelijkt het zwemmen. We zijn hier laatst met de training geweest en hier zijn mooie niet al te brede slootjes voor het ‘over zwemmen’.

Uit haar eigen

We lopen langs het water en Blaine loopt om het watertje heen, eerst loert ze op een waterkip. Tot mijn verbazing stapt ze zelf in het water en wanneer ik haar speeltje tevoorschijn haal, zwemt ze zelf naar me toe. So far so good. We komen bij het slootje aan waar ze vorige week met veel pijn en moeite ‘over’ zwom. Ik gooi weer zelf de dummy naar de overkant en ze zwemt heel vlot naar de overkant en weer terug. Ook heb ik van te voren een dummy neergelegd aan de waterkant en we lopen om naar de andere kant van de sloot. Weer zwemt ze over en nu blind, terug gaat ook prima. Trots ben ik op Blaine, het gaat nu zo gemakkelijk. Ik gooi nog een speeltje in het water en dat haalt ze ook. Een Flatcoat duikt het water in om een stok te halen, Blaine denkt ‘oh dit is een leuk spelletje’, de Flatcoat denkt er iets anders over en laat de stok echt niet afpakken. Blaine gaat wel een beetje koppie onder en dat vindt ze niet leuk. Wellicht dat ze daarom haar speeltje niet zo snel haalt via een steiger. Dit had ze wel snel moeten halen, nu is het touwtje gezonken en weg is speeltje nummer 5.

Veel vogels

We wandelen nog heerlijk over de vlakte, het is erg mooi hier, maar nog wel in ontwikkeling. Er zijn veel vogels, ik hoef hier nu niet met Maddy of June te lopen met al de broedende vogels. Voor ik het weet kan heb ik een heel arsenaal van eieren. Vooral June verzamelt deze, ik zie meteen dat ze een ei in haar bek heeft. Dit staat een beetje op en ik merk het aan haar houding. Blaine vind een skelet van een konijn, ze pakt het meteen op en heeft hier veel lol mee. Ze rent ermee en daagt mij uit, geven? dacht het niet baas, zelf gevonden.

Bijdehand

Een meneer zegt tegen mij, terwijl ik op een klein dijkje sta om naar de boten te kijken, “er broeden veel vogels hier”. “Het is nog een jonge hond meneer”, antwoord ik. Ze weet nog niet eens wat een vogelei is. “Nou ja ik zeg het maar”, ik draai me om en negeer hem, ik hoor hem nog wat dingen roepen. Niet netjes dat omdraaien, maar dat voorkomt dat ik iets niet netjes terug zeg. Ik ben toch niet achterlijk! en weet heus wat ik doe.

Woensdag 4 mei

Venneperhout

Met Blaine rij ik naar Nieuw-Vennep en het is heerlijk wandel weer. Ik denk dat ik een water opzoek en probeer of Blaine over gaat zwemmen. Ik gooi een dummy naar de overkant, Blaine wil het water in, maar ze vindt het maar niets. Ik probeer haar een zetje te geven, ze heeft dit door en loopt snel weg bij de kant. Steeds weer moedig ik Blaine aan. Na denk ik een kwartier stapt ze eindelijk zelf in het water en gaat naar de overkant. Het water blijkt niet diep, ze hoeft maar een klein stukje te zwemmen. Nu moet ze nog terug. Met veel aanmoediging zwemt Blaine terug.

Nog een keer

Het is de goden verzoeken, toch gooi ik nog een dummy naar de overkant bij een ander niet breed watertje. En veel vlotter zwemt ze heen en terug om de dummy te halen en bijna perfect te brengen.

Dinsdag 3 mei

Blaine is vaak heel stout, heeft ze iets verkeerds gedaan, dan kijkt Maddy er heel onschuldig bij. Ze heeft een blik van “ik kan er niets aan doen, ik zit hier gewoon heel braaf zoals je van me verwacht” en kijkt me aan met die grote ronde ogen. Vanmiddag maak ik voer voor de honden klaar en moet wat brokken bijhalen
uit de kelder. “Braaf zijn”, zeg ik nog. Ik kom terug en zie Blaine met haar voorpoten op de aanrecht staan en smikkelt uit een van de voerbakken, ze heeft het bijna leeg gegeten. Zo, zo stout.

Trainen

Vanavond jachttraining. Later meer.

Maandag 2 mei

Met Blaine ga ik naar de trimbaan, spelen met honden, met speeltje, stokjes en veel waterfun.

Auto

Blaine is onze 6e Weimaraner, onze eerste teef Jeska ging altijd op de voorstoelen zitten, Darcy, June en Maddy haalden het echt niet in hun hoofd. Wat doet Blaine? Juist zij gaat op de voorstoelen zitten.

Voer

Blaine heeft al geruime tijd niet veel trek in brokjes ’s morgens vroeg. Ik denk dat we het voerschema moeten herzien, ik denk er nog even over na.

Zondag 1 mei

Een rustig dagje wat betreft Blaine. ’s Morgens train ik met Maddy en Blaine gaat met Ella mee, het gaat de laatste tijd echt goed, vertelt ze, mijn moeder vindt het steeds leuker.

Voer

Soms hebben Weimaraners/honden een wat droge huid, dit is te merken aan schilfers op de huid en een wat doffe vacht. Je kunt dan het beste wat olie door het voer doen. Wij geven altijd zalmolie van Henne, maar zonnebloemolie is ook goed natuurlijk. Dit helpt echt. Wat ook een idee is om te veranderen van voer. Proplan heeft ook voer op basis van zalm, het heet sensitive en is geschikt voor honden met wat huidproblemen én de honden vinden het erg lekker. Wel geleidelijk van voer veranderen.

Blaine is 25 weken oud

Zaterdag 30 april

Poging nummer 9

Het blijft feest, nu gaan we ’s morgens naar Zoetermeer, het Balijbos. Maddy rent alleen maar de bossen door en Blaine gaat er steeds meer achteraan, niet zo ver en lang. Ze kijkt heel erg uit dat ze niet in de brandnetels stapt, soms is het niet te voorkomen. In plassen lopen of zwemmen wil wel helpen, hebben de honden thuis nog last van de brandnetels dan doen we er een beetje natuurazijn erop. En je raadt het al, geen fazant te bekennen. Eigenlijk wil ik nog naar links lopen, daar is een plek waar veel fazanten zijn, tenminste een paar jaar geleden. Maar we hebben best veel tijd verloren met door de bossen lopen en we moeten nog terug ook. Een andere keer.

Zwemmen

Nu gaan we over de brug terug langs het water. Ik gooi de bumper in het water en de kong en Ja ze gaan allebei zwemmen, Blaine ook. Zo stoer en blij dat ik ben. Ik moet ook nog een keer ‘over water’ oefenen, dat kan niet hier, ik ben alleen en het is best breed. Maddy heeft de Kong gehaald en kauwt er op zie ik wanneer ze op het pad is. Binnen no-time krijgt ze het voor elkaar om de pas 2 weken oude Kong van 15,00 euro kapot te maken. Ik ben hier echt niet blij mee, Blaine vond het zo leuk. Later gooi ik de bumper weer in het water, Blaine wil het halen, maar aarzelt. Maddy heeft geen interesse en ik zie aan haar dat ze met iets anders in haar hoofd bezig is. Ik wil haar de bumper laten halen. Ik kijk om waar Blaine is en ik zie dat ze toch de bumper gaat halen en zwemt er naar toe. Yeahhh.

Rotzooi

Veel te laat komen we weer bij de auto aan, onderweg naar huis is het best druk en nu heb ik twee honden die mijn hele auto verbouwen. Ik kan alle kleden weer goed leggen. ’s Middags wordt het de Bavo.

Vrijdag 29 april

Met z’n allen naar Nieuw-Vennep naar Venneperhout. Nu is June steeds weg en struint de bosjes af, één Patrijs gaat er op en wat ze verder uitgevreten heeft? Het valt me op dat Blaine niet meer zo heel erg achter Maddy aanrent. Wel wil ze nog klieren, bijten en springen bij Maddy en ik probeer een tik met de riem te geven wanneer het te erg wordt, ze blijft aan de gang en dit helpt.

Krant

Ook binnen krijgt ze een tik met de krant, wanneer ze blijft springen en bijten bij mij. Niets helpt, een knietje geven die goed aankomt kan ik niet. Voor de krant heeft ze respect, als ik het al pakt houdt ze op met bijten.

Donderdag 28 april

Oeps

Ella heeft een groot gat ontdekt in de bosjes in de tuin. Blaine heeft gegraven en nu wordt ze goed in de gaten gehouden wanneer ze buiten is.

Bavo

Het wordt weer een wandelen in de Bavo

Bench

Wanneer Blaine ’s avonds laat de bench in moet voor de nacht, lokken we haar met een snoepje en ik leg altijd nog een paar snoepjes neer onder de kussen of tussen de fleecedeken steeds ergens anders. Dit vindt ze leuk, ze zoekt en vindt ze altijd. Het dekentje wordt opgetild en uit elkaar gehaald en hebbes, snoepje gevonden. Ik blijf altijd even kijken hoe ze het oplost.

Woensdag 27 april

Plannen veranderen

Eerder had ik bedacht dat ik wel met Blaine naar Steenbergen kan gaan om te kijken bij de veldwedstrijd te kijken van de Weimaraner Vereniging. Maar als het dichterbij komt ben ik al moe als ik er aan denk, bovendien wordt er heel slecht weer verwacht. Uiteindelijk wordt de keuze voor mij gemaakt want ik had gisterenavond een lekke band. En dan houdt het op hè. De Bavo wordt het en het weer valt reuze mee. We wandelen en doen wat oefeningen, we vermaken ons best.

Ogen

Blaine staat op met vieze ogen, er komt gelige afscheiding uit haar ogen en dat moet gezalfd worden. Ik heb wel de hulp van mijn moeder nodig, zo lukt het best om wat zalf in de ogen te doen.

Weer

’s Middags gaan we ook naar de Bavo en nu doe ik een paar oefeningen met Maddy, June en Blaine kijken vanuit de auto mee. Het wordt saai de Bavo, maar hier kan ik ze het makkelijkst alle drie meenemen.

Hoor ik daar een blaf?

Ja hoor voor het eerst horen we Blaine blaffen. Ja ze blafte wat wanneer ze haar zin niet krijgt, maar dit is een echte blaf. Het is een stoere zware blaf, niet dat hoge van haar moeder. ik vindt het wel een mooie blaf.

Dinsdag 26 april

Vanavond gaan we naar jachttraining. Ik moet al vroeg weg en daarom gaan we naar de Bavo met z’n allen.

Het brillendoekje

Steeds is de rolluik van de tv kast omhoog. Hoe kan dat nu? En vaak loopt Blaine met het brillendoekje in haar bek, hoe kan dat nu? Dit doekje ligt achter de rolluik en daar kan ze niet bij. Zij ziet mij geregeld de rolluik omhoog schijven om het doekje te pakken om mijn bril schoon te maken, daarna gaat de rolluik altijd weer omlaag. En wat ziet Wil vanavond? Blaine stoot met haar neus de rolluik omhoog en pakt zo het brillendoekje. Niet te geloven, wat is het een slimme ondeugd.

Maandag 25 april

Het is slecht weer en ik hou het op de Bavo. Ik heb eerder een eend en een sleepeend uit de vriezer gehaald en het wordt tijd om een sleepje te oefenen, dit kan mooi in de Bavo. Ik laat het haar zelf uitzoeken besluit ik. Na het wandelen zet ik de auto ergens anders neer en laat Blaine in de auto zitten, terwijl ik een klein sleepje trek, waarbij ik op de wind let en die is in mijn rug. Eerst leg ik wat veertjes neer bij het begin van de sleep, ik trek het een stukje rechtdoor en dan het bochtje om naar links. Aan het einde van de sleep leg ik de goede eend neer. Ik geef als commando: “sleep, sleep, sleep”. Ze loopt de sleep zo zo, wel gaat ze de bocht om en pakt de eend en brengt het. Ze laat het vallen en wil het dan niet meer zo goed pakken. Ze doet het toch en brengt het bijna naar me toe, de eend is ook best groot. Achteraf had ik beter met haar met haar mee moeten lopen aan een lange lijn. Voor de volgende keer.

Zondag 24 april

Vandaag is de puppywandeling en ziet Blaine haar broertjes en zusjes. Blaine vindt het enorm leuk en speelt veel met ze, tuurlijk moet ze ook zo nu en dan haar moeder pesten. Ze houdt ons goed in de gaten. We lopen eigenlijk te ver en dat is te merken, Blaine gaat niet meer ver bij me vandaan.  Zie week 18.

Blaine is 24 weken oud

Zaterdag 23 april

Met Blaine naar de trimbaan, het is fris, maar het zonnetje schijnt. Het is druk op de duinweg naar Noordwijk, veel buitenlanders voor de corso ’s middags. Blaine heeft op het zand gespeeld met een andere hond, ze heeft een nieuw speeltje en rent in en uit het water. Het is een kong die waterdicht is, maar de vorige vond ik toch handiger. Deze zit nu helemaal onder het zand, zo gaat het in de auto, weer allemaal zand in de auto, afijn je kent het wel.

Nog zo iets, veel honden voor haar hebben dit nooit gedaan. Blaine pakt dummy’s in de auto en niet om te apporteren! de houten laarzenhulp is leuk om op te knauwen, een handschoen of touwtje zijn ook niet veilig. Wat voorheen gewoon op zijn plek bleef liggen wordt nu tevoorschijn gehaald.

’s Middags met z’n drieën met de auto en eerlijk is eerlijk, Blaine blijft netjes zitten wanneer de achterklep open gaat. Zou het toch nog goed komen? Ja wel hoor, als we maar consequent zijn en af en toe heel streng. En ja dat kan ik best zijn.

Vrijdag 22 april

Autotraining…. weer

Met z’n allen naar de Bavo. Het is een ongeschreven wet dat de honden in de auto moeten blijven wanneer de klep open gaat. De grote honden doen dat, maar Blaine! Ze springt er meteen uit wanneer ze met z’n drieën zijn, alleen doet ze het niet. Het is afgelopen nu. Mijn humeur is al niet zo geweldig en nu dit! Ik pak haar aan de riem en hup terug in de auto, ik vertel dit heel duidelijk tegen haar. Ietwat onder de indruk springt ze er meteen uit, de andere honden zijn er al uit. Mocht ze eruit springen dan krijgt ze de deur op haar neus. Het helpt want ze blijft netjes zitten. En eerder voor het springen en bijten krijgt ze een ferme tik met de krant.

Zo snel

Het is weer één en al energie en er vol tegenaan. Zo vol dat ze met langs rennen June onderste boven rent. Arme June, gelukkig is ze
ongedeerd.

Donderdag 21 april

Omdat ik steeds meer ga werken kan ik niet met Blaine wandelen ’s morgens, dat doet Ella en ze vinden het beiden leuk. Ella is ook erg populair bij Blaine, ze zijn gek op elkaar. Sterker nog het is een Blaine-
loze wandeldag voor mij en dat bevalt me niets. Ella gaat ook ’s middags met Blaine wandelen naar de Bavo. Ik ga een keer met de grote honden naar de trimbaan, eigenlijk wil ik twee keer lopen, maar het is me net iets teveel….

Woensdag 20 april

Zwaanshoek

Poging nummer 8

Of zoiets, we gaan weer naar Zwaanshoek/Hoofddorp, heerlijk gewandeld, mooi weer, maar geen fazant. Wel een roofvogel, oh die heeft vast fazanten gepakt, want waarom zie ik ze nu niet meer?

Blaine is ook wat moe denk ik, ze rent niet zoveel, komt door de late training denk ik van gisteren avond. Even laat ze mooi werk zien in een mooi open veld, mooie hoge kophouding. Zou het toch? Nee ze vindt iets lekkers.

Dinsdag 19 april

’s Avonds jachttraining met Blaine in Leiden. Lees meer.

Maandag 18 april

Mijn vader heeft geen tijd om te wandelen vanmorgen, daarom gaan mijn moeder en ik naar Nieuw-Vennep. Zelfs Maddy kan geen fazant vinden. Ook hebben we wat oefeningen gedaan en verder hebben ze het reuze naar hun zin.

Zondag 17 april

Geen Hubertus training voor Blaine, ik ga weer met haar moeder trainen, de loopsheid is zo goed als over. ’s Middags gaan we met z’n allen naar de Bavo om te wandelen.

Blaine is 23 weken oud

Stiekem

Vaak komt Blaine ’s avonds laat, wanneer iedereen naar bed is, bij me liggen op de bank. Ze vindt het heerlijk, sst niet aan Ella vertellen.

Zaterdag 16 april

Tanthof

Blaine en ik gaan naar Delft, hopelijk vinden we fazanten. Ja ik blijf het proberen, maar mijn mogelijkheden raken een beetje uitgeput. Ik kan nog naar Zoetermeer en een terrein bij het Prins Clausplein (ik dacht dat dit niet meer kon, maar kan wel), Berkel en Rodenrijs moet ik navragen, de laatste keer dat ik daar was, hadden ze alles kaal gemaakt.

Fazantje waar ben je?

Weer geen fazant, ik heb er wel één gehoord. Blaine rent ook niet de bosjes in
met al die brandnetels, June vooral en Maddy iets minder, doen dat wel. Als deze twee een fazant ruiken, is de passie zo groot en vliegen overal doorheen. Ik moet gewoon Maddy of June een keer meenemen, zij zoeken ze wel op en stoten ze uiteindelijk op, zo kan Blaine kennismaken met de Fazantjes of Patrijzen.

Prachtig wandelgebied

Het is hier geweldig wandelen hoor, mooie natuur ruig en meer gecultiveerd, veel water, maar Blaine heeft hier geen zin in. Het is wel een nadeel dat hier veel racefietsers en mounainbikers zijn. De racefietsers zijn vaak niet erg sociaal en houden weinig rekening met anderen. Het is hier wel modderig, dat had ik niet verwacht. Blaine heeft op een gegeven moment een zwart onderstel en onderbuik. 🙁

Vrijdag 15 april

’s Middags gaan Ella en ik met alle honden naar de Bavo.
Het gaat steeds beter, alleen heeft ze de neiging om meteen de auto uit te vliegen wanneer ik de achterklep omhoog doe. Het is een gouden regel – dat weten June en Maddy – dat dit echt niet mag. We gooien zelfs, wel verantwoord, de achterklep weer dicht, met als gevolg dat Blaine haar hoofd flink kan stoten. Maar Blaine is heel hardleers en het is nog niet doorgedrongen. Ze doet het wanneer de grote honden er bij zijn, is ze alleen in de auto, dan wacht ze keurig.

Hielenbijter

Blaine kliert en bijt graag naar Maddy, zij vindt het niet leuk, maar geeft geen waarschuwing: ‘zo van kappen nou’. Bij June doet ze het niet hoor, zij geeft een goede correctie. Maddy krijgt ook een beetje een koekje van eigen deeg. Vroeger vertoonde Maddy ook dit gedrag bij June en Darcy, echt in de achterpoten bijten of in de hielen en ze maakte daarbij veel geluid. Darcy vond het wel leuk en ging terug in de aanval en dan was het helemaal feest.

Mountainbikers

Ik hield Blaine altijd vast wanneer er een mountainbiker of fietser aankwam, zo hoop ik dat ze niet achter deze rijwielen gaat rennen, zoals haar moeder graag doet. Maar we laten haar steeds meer gewoon gaan en het gaat goed, ze rent er niet achteraan. Maddy doet het de laatste tijd ook niet. Paarden probeer ik nog niet uit, ik lijn Blaine gewoon aan.

Donderdag 14 april

Ella gaat ’s morgens met Blaine lopen en ze vindt het steeds leuker worden, ’s middags ga ik met haar naar de Bavo en doen we meteen wat oefeningen.

Los/vast

In de kamer oefen ik het los/vast met het kleine gele blok wat ik hier speciaal voor gebruik. Blaine neemt de blok in haar bekje, ik hou mijn hand eronder, als ik zie dat ze het los laat, zeg ik “los” en geef een koekje. Wanneer June en Maddy dit horen staan ze
snel naast Blaine en doen mee met de oefening. Zij kunnen het blok lang vasthouden, net zolang tot ik “los” zeg. Het is zo’n handig commando, het ‘vast’ houden. Ik gebruik het vaak en zo kunnen ze alles pakken, want ‘vast’ is ‘vast’. Blaine houdt het nog maar even vast, maar dat wordt vast snel langer. Soms moet je de dummy of blok echt in de bek doen, nu wordt het wel meer een strijd en komt er eigenlijk een oefening bij. Dit is echt een ‘dwang’ commando of ‘dwang’ apport en dit vinden de honden niet leuk. Een beloning echter maakt het vaak goed. De beloning kun je later ook wat uitstellen.

Woensdag 13 april

We gaan naar de trimbaan, gisteren is het ook laat geworden, een beetje rustig aan dus. Gelukkig zie ik niets meer van het ongelukkig terechtkomen bij het greppeltje. Het is heerlijk weer en natuurlijk lopen er dan meer honden in de duinen. Er staat nog genoeg water om in te spelen, Blaine wacht op een Border Collie en hij neemt de uitdaging aan. Ze rennen en spelen, helemaal leuk. Als ik roep komt ze meteen. Ah een Iersche Setter ook leuk, alleen is hij oud. Blaine rent er omheen wanneer hij ook in het water loopt en hij vindt het allemaal best.

Boos, heel boos

Daarna ziet Blaine een Labrador, hij heeft een bal in zijn bek en loopt in het water, Blaine doet leuk mee. Ze is zo blij en enthousiast, wanneer de Labrador naar zijn baasjes – moeder en dochter gok ik – loopt, rent Blaine mee. Even denk ik gaat dit wel goed, maar ja ze lopen op de trimbaan waar heel veel honden lopen, hebben zelf een hond die nat is….. Blaine rent vrolijk en blij langs de baasjes, dacht ik. Later begrijp ik dat ze tussen de baasjes door rent. Ik hoor de moeder mopperen. “Hé onbesuisd geval”, “doe even normaal”. Volgens mij loopt Blaine naar haar toe, normaal haal je een pup aan, zij niet: “ga weg” hoor ik. Zo moppert ze verder, broek nat, bla die bla. Oh wat moet ik me inhouden om niets te zeggen. Met een Labrador heeft ze vast vaker een natte plek van water op haar broek gehad. Ze heeft ook nog een lichte broek aan. Blaine komt vrolijk naar mij toegerend, goed dat ze het niet verstaan heeft. Even later passeren wij elkaar, normaal zou ik sorry zeggen, maar ik kreeg het nu niet uit mijn mond. De dochter zei nog gedag, ze vond haar moeders reactie ook een beetje raar denk ik, met pijn en moeite zeg ik gedag terug. Hoor ik de moeder weer mopperen: “ja loop maar lekker door, vooral geen sorry zeggen”, mopper de mopper. Ze kijkt nog een keer naar de natte plek op haar
broek en nu zie ik het ook. Sjonge jonge wat een grote natte plek, not!

Dinsdag 12 april

Weer wat nieuws, dit terrein ligt in Zwaanshoek en is leuk met veel water, velden om lijnen te lopen, er zijn bosjes, hazen, fazanten, patrijzen en eenden. Hazen en fazanten heb ik weer niet gezien helaas. Normaal wil ik geen hazen zien, maar nu voor Blaine wel, wordt ze een beetje wakker geschud.

Konijn

Het beestje komt niet zo goed uit de vriezer, jammer was een mooi klein konijntje. Blaine heeft er echter geen moeite mee en pakt het gewoon op. Wel is ze aan de lange lijn, om te voorkomen dat ze er met het konijn vandoor gaat, dit zou ze zeker doen als ik het zo zie. Ze heeft de neiging om te likken, misschien knabbelen. Het is ook te vies en straks gooi ik het weg, voor de roofvogels en eventueel vossen.

Water

Blaine heeft al gezwommen, maar nu doet ze het niet. Ze gaat het water in, maar zwemt net niet. Ik gooi de drijvende kong in het water, oeps te ver als dat maar goed gaat. Nee dus, ik haal alles uit de kast maar ze gaat het niet halen. Het drijft ook achter het riet en is niet meer goed te zien. Takken gooi ik in het water dichtbij die kong, zodat ze het ziet. Nee, met pijn in mijn hart neem ik afscheid van de kong, het is verdorie nog een duur ding ook. Speeltje nummer 2 weg, dit is met de andere honden nog niet gebeurd hè. Dure pup wordt het.

Rat

Getsie ze heeft iets in haar bek en het ziet er vies uit. Het lijkt wel een opgedroogde rat, helemaal plat is het, Blaine is er helemaal blij mee en ik niet. Wat ik ook doe, ze komt niet en rent er steeds vandoor. Ze wil het ook opeten, dat kan echt niet. Ik ontplof bijna, eindelijk kan ik haar grijpen en inderdaad de platte rat afpakken. Ik doe het in een zakje en probeer het straks ongezien te dumpen.

Greppeltjes

Het wordt een wandeling om niet snel te vergeten geloof ik. Blaine heeft het natuurlijk enorm naar haar zin. Er zijn hier grote grasheuvels en aan de onderkant liggen smalle greppels. Maddy is er niet en Blaine gaat er vast niet zelf overheen springen. Wel dus, ze heeft het tenslotte al met haar moeder gedaan in Nieuw-Vennep en helaas is ze het niet vergeten. Heen en terug over de greppel en steeds weer, oh ik vind dit niet leuk, zo slecht voor de gewrichten. Maar ja stop het maar eens, als je zo’n lol hebt. En dan gaat het mis, ze schat het verkeerd in en springt met haar voorpoot tegen zijkant. Ze ligt in de greppel, gillen gillen. Ik ren er naar toe en krijg bijna een hartverzakking. Oh straks is het gebroken, maar ik weet ook dat Blaine een drama queen is. Ik bekijk het en probeer het voorzichtig te betasten, ondertussen gilt ze nog steeds. Oh oh, we wachten even totdat de ergste pijn is weggezakt en ondertussen spreek ik sussende woordjes en aai het pootje voorzichtig. Oh wat is ze zielig, arme pup. Ik probeer haar voorzichtig te laten staan en ze houdt het pootje omhoog. Ik probeer een zo laag mogelijk kantje te vinden, zodat we er een beetje makkelijk uit kunnen en ik hou haar aan de lange lijn. Voorzichtig staat ze op het pootje en loopt weer, even later gedraagt ze zich alsof er niets aan de hand is. Pff.

Pijn

Ik hou haar nog even aan de lijn en dan mag ze weer los. Ik doe nog een poging of Blaine de kong uit het water wil halen, maar nee het lukt niet. We gaan het bruggetje over en lopen nog door de bosjes, misschien een haas? Nee hoor.

Kluif

Het is tijd om naar huis te rijden, zonder vies konijn. Oh ja, Blaine presteert het nog om de kluif uit de auto te pakken, springt uit de auto en gaat weer rennen en uitdagen. Ik stap in de auto en start de motor. Ze kijkt me met grote ogen aan, het helpt nog niet, dus ik doe het nog een keer. Weer stap ik uit en nu kiest ze eieren voor haar geld en springt in de auto.

Bavo

’s Middags gaan we met z’n allen naar de Bavo, niet zo lang, Blaine en ik moeten vroeg weg voor onze tweede jachttraining. Later meer.

Maandag 11 april

Leeuwenhorstbos

We gaan een keer naar dit bos in Noordwijk/Noordwijkerhout, het is een grensgeval. Vorige week vertelde A. dat de honden hier los mogen. Ik geloofde het niet erg, want het is al heel lang dat de honden aangelijnd moeten zijn. Nee dat is niet het geval, volgens A.. Ik kijk op het bord bij het parkeerterreintje en wat staat er op? Een hond met een lijn, met de tekst: honden aan de lijn. Zie je nu wel, Tuthola. Toch blijf ik en laat de hond los, er loopt niemand hier en het is best leuk voor een pup. We doen wat oefeningen, in het begin gaat het goed en rent ze geen ererondjes. Ik ben te lang doorgegaan, want later doet ze het wel.

De Bavo wordt het weer ’s middags, Blaine heeft het uitstekend naar haar zin. Ella legt voor mij een dummy weg, ik wil dit graag omdat ik altijd alleen train met Blaine. Met een ander erbij is ook wel eens nodig, ze vindt de dummy heel snel.

Clubmatch

In de gang, zo worden we niet gehinderd door de andere honden, doen Blaine en ik wat ‘sta’ oefeningen en ’tanden laten zien’, belangrijk voor de clubmatch eind mei. Ik moet ons nog opgeven voor de ringtraining, ik vergeet het steeds.

Zondag 10 april

Puppyjachttraining

Maddy is nog loops en kan niet trainen, nu heb ik aan Hilda gevraagd of ik een puppytraining bij haar mee mag doen en dat vond ze goed. Lees later meer.

Weer gaan we ’s middags met de 3 honden naar de Bavo, gisteren ook.

Blaine is 22 weken oud

Zaterdag 9 april

Op naar Nieuw-Vennep, op naar de fazanten! Weer niet, niks nada noppes, zo schiet het niet op natuurlijk. Wel lekker gewandeld en wat oefeningen gedaan.

Eten

Blaine is weer de hoogte in gegaan en ze mag wel wat meer brokken krijgen. Ze krijgt minder dan voorgeschreven staat, ze ziet er goed uit en heeft de neiging om snel dikker te worden, vandaar wat minder voer. Nu krijgt ze 4 x 90 gram, voor de meeste broertjes en zusjes te weinig denk ik. Voer met je ogen staat er op de zak en als handvat een tabel erbij, te dik minder, te dun meer. Verdeel het wel goed over de dag, 40 gram meer per dag betekent 4 x 10 gram meer per keer en dit is een mooie verdeling. Weimaraners zijn gevoelig voor een maagkanteling, vandaar meerdere keren per dag eten, nu 4 x, na een jaar 3 x. Een pup zal daar nog geen last van hebben, maar beter het zekere voor het onzekere.

Verdeling

Blaine krijgt ’s morgens, tussen de middag  en ’s avonds laat gewoon brokken. Om 17.30 krijgt ze vlees erbij en tussen de middag wat brood. Verder krijgt ze na iedere maaltijd een beetje macaroni of rijst met scheutje karnemelk met water. ’s Morgens vroeg heeft ze niet zo’n trek en laat ze vaak wat staan. We kijken het nog even aan en anders geven we ’s morgens wat minder.

Vrijdag 8 april

Same  old same old

Hetzelfde verhaal, ’s morgens werken, Blaine met Ella mee en ’s middags met z’n allen naar de Bavo. Het is hard werken om alles in het gareel
te krijgen.

Klieren met veel geluid

’s Avonds zijn Blaine en Maddy erg vervelend, op een laat tijdstip hè. Van mij mogen ze geluid maken met spelen, Blaine kan echt zo’n jankerige stem op zetten, soms doet Maddy ook nog mee. Als iedereen slaapt, behalve ik, dan kan het niet. Ik weet het, die honden weten het verschil niet, maar als ik zeg “zachtjes” of “stoppen”, dan moeten ze dat doen. Ik word heel boos, ook niet goed, en vertel ze goed de waarheid, ik gebruik daarbij mijn armen én benen, het helpt! Ze zijn rustig. Pff.

Donderdag 7 april

Vanmorgen weer 2 uurtjes werken, Ella ’s middags oppassen en ik met alle honden. Ik heb geen zin om apart te lopen en neem ze alle 3 mee naar de Bavo. Maddy moet aan de lijn blijven en om dan naar de trimbaan te gaan met een erg trekkende hond, nee dat gaan we niet doen. De Bavo is niet echt spannend qua wild, op een enkele haas of kat na. Dan is het wel feest en wordt het rennen en niet luisteren. 🙁 Vanmiddag gaat het prima zo met de 3 honden.

Woensdag 6 april

We gaan naar Zwaanshoek, het wordt echt tijd dat we wat fazanten zien. Nou niet dus, wel vliegen er steeds twee buizerds in de lucht, als ze maar niet de fazanten pakken! Toch hoor ik een haan en ik denk dat ik weet waar hij zit. Blaine en ik lopen die kant op en ik probeer een patroon te lopen in de bosschages. Blaine loopt aardig, maar ik zie haar niet echt jagen. Ik word ineens niet lekker en krijg zwabberdewas benen en ben even niet op mijn hoede. Vliegt daar toch die fazant vlak voor mijn voeten op. Ik schrik me dood, niet zo’n goed voorbeeld voor Blaine. Het lijkt wel of zij zelf ook geschrokken is, ze borstelt wat. Blaine moet de fazant leuk vinden en niet eng natuurlijk. Na ja, niets aan te doen, we maken het wel weer goed. Ik ben echt niet lekker en helaas zit er niets anders op dan naar de auto te lopen.

Dinsdag 5 april

Boze honden

We gaan naar de trimbaan, het is een gewone wandeling en ik heb niets bij me. Het is best druk, komt door het mooie weer. Op de terugweg lopen we door het bos, waar de honden nu aan de riem moeten. We Lopen langs het mooie huis van Annie. Het is een voormalig hondenpension aan de rand van het bos, met veel ruimte om het huis en veel veerwild. Zij heeft nog twee herplaats honden. Eentje komt wild blaffend naar het hek, oh jé. Blaine wil naar het hek toe, maar ik trek haar terug, zeg helemaal niets. Met opgeheven hoofd, rechte rug (zover dat mogelijk is ha ha) en schouders naar achteren lopen door. Het helpt, Blaine loopt netjes naast me met een houding van: ‘oké dit hoort er bij dus’. Dit doe ik omdat Maddy helemaal wild wordt wanneer deze hond naar het hek stuift. Ze springt ook naar het hek, het is dan net een dogfight met alleen draad ertussen. Ze is niet te houden, ik moet alle zijlen bijzetten. Het is zelfs zo erg, dat Maddy al gaat borstelen (haren overeind) wanneer we in de richting van Annie’s huis lopen.

Auto

Weer laat ik Blaine uit de bench wanneer we naar Noordwijk rijden en weer is ze heel braaf en gaat liggen. Als dit zo doorgaat haar ik de bench binnenkort weg.

Jachttraining

Vanavond starten Blaine en ik met de jachttraining. Spannend.

Maandag 4 april

Bumper

Getsie Blaine en ik lopen in de regen. We zijn in de Bavo, hier hebben we nog wat beschutting. Blaine is braaf, we doen wat oefeningen en dat gaat goed. Ik doe een ‘vooruit’, maar in plaats van de kleine dummy neem ik een witte bumper mee. Ik zeg “vooruit” en meteen rent ze weg,
vooruit zoals het hoort. Ze ziet de bumper liggen, ‘maar dit kent ze niet, hier behoort de kleine dummy te liggen’ en ze rent door op zoek naar de kleine dummy, oeps dit was niet de bedoeling. Even later gooi ik de bumper voor haar weg en nu pakt ze het wel in één keer. Het bijzondere aan een bumper is dat het puntjes heeft, uitsteeksels en dat is raar in de bek. Het zou voorkomen dat ze hard in de bek worden, al betwijfel ik dat. Bovendien is een bumper licht, goed zichtbaar en zeer geschikt voor water.

Hard in de bek

Dit betekent dat de jachthond te wild, te hard met wild omgaat. Na het afgeven aan de voorjager, kan de keurmeester het wild controleren. Zijn er beschadigingen of nog erger gaten in het wild te zien, dan krijg je op een proef een diskwalificatie (D). Het wild moet onbeschadigd zijn, met een duif is dat moeilijk, die zijn zo teer. Honden zijn vaak gek op konijn en kunnen er wild mee omgaan, dit doet zo’n konijn ook geen goed. Vaak is het heel moeilijk om ‘hard in de bek’ eruit te krijgen.

Zondag 3 april

Hubertus

Helaas kan en mag ik niet meedoen met de ‘Proef eigen terrein’ van Hubertus, omdat Maddy nu 11 dagen loops is. Het is wel een leuk idee om met Blaine te gaan kijken. Gaan we eerst wandelen in de duinen van de Waaldorpse vlakte, even maar, Blaine moet haar energie kwijt. Straks kan ze niet los.

Proef eigen terrein

Wanneer we aankomen bij het Hubertus terrein zijn de proeven volop aan de gang, Sandra en Henk (haar hond) komen er net aan en ik blijf even kijken. Daarna zie ik Angela bij de puppytraining, Blaine maakt voor het eerst kennis met Donna, het 2 weken jongere puppy Labrador van Kees en Angela. Dinsdag beginnen we samen met de jachttraining groep C. Dit is te hoog voor Blaine, maar we mogen meedoen op heel laag niveau en ik vertrouw Hilda – de trainer – daarin. Zo gaan we overal even staan, kijken en kletsen. Blaine ontmoet de Spinone van Oscar. “Nee Cesar van Blaine krijg je nog geen snauw, dat waren de oudere dames”, Cesar werd in de duinen pas geleden niet zo vriendelijk benaderd door June en Maddy.

Schot

Bij een dubbele markeerproef schieten ze met alarm pistolen. Blaine reageert totaal niet. Tuurlijk het is geen schot van een geweer, dat is echt veel harder. Ze zit net zo rustig of gaat even liggen. Hier ben ik heel blij mee, want een schotschuwe jachthond is ernstig. Jachtproeven en jagen kun je wel vergeten, bovendien is het erfelijk.

Blaine mag meedoen

Ja ook bij het verloren apport gaan we kijken, Erna is de keurmeester. Blaine mag ook een ‘verloren zoek’ doen, “oké leuk, maar ik wacht wel tot iedereen geweest is”. De lat ligt hoog want net wanneer ik de oefening met Blaine wil doen komt Marcel bij ons staan. We staan voor een bos en meteen gaat het omhoog en daar ergens ligt de dummy, het is niet ver hoor. Blaine aarzelt een beetje, met aanmoediging gaat ze toch verder. Rustig loopt ze omhoog, even kijkt ze om en ik zeg niets, bovenaan het heuveltje zoekt ze nog even en dan vindt ze een mooie konijnendummy. Knap toch. Ik kon haar opvangen voordat ze er met dummy vandoor zou gaan.

Apport

Marcel denkt dat hij Blaine wel meekrijgt, hij gooit een dummy weg en zegt “apport”. Blaine kijkt echt zo naar mij van ‘wie is die man’? Nee Marcel een Weimaraner krijg je niet zo mee, zeker niet zo’n eerste keer. We doen het overnieuw, ik sta met Blaine te wachten en Marcel gooit een dummy op. Kijk nu apporteert ze de dummy wel.

Zonnetje

De proeven zijn klaar en samen met Laura lopen we naar de kantine, ik schuif aan bij Kees, Angela en de rest van mijn trainingsgroep. Het is heerlijk toeven hier in de zon met een capacinno en een pup die zich voorbeeldig gedraagt.

Groot

Hoe vaak ik niet gehoord heb dat ze al zo groot is. Velen verwarren Blaine met Maddy, geloof me dat is echt wel een verschil. En Kees een Weimaraner is groter dan een Labrador en een pup dus ook. Wilma heeft zelf gedroogde hertenvleesbrokjes bij zich. Blaine is niet bij haar vandaan te slaan, wel houdt ze me in de gaten.

Mooi

Blaine krijgt heel veel complimenten, ik word er bijna verlegen van en doet mijn fokkershart goed. Al ben ik ook nuchter genoeg om te beseffen dat Blaine en de andere pups eerst uitgegroeid moeten zijn eer je echt kunt zeggen: “deze hond ziet er goed uit’. Zelfs van echte Labrador mensen krijgt Blaine complimenten, haar vacht vinden ze mooi en haar hoofd, alles eigenlijk. Kees zei tegen mij: “ik heb geen verstand van de bouw van Weimaraners, maar ik zie wel dat zij er goed uitziet en ik vind haar echt mooi”. Een mooier compliment kan ze niet krijgen van mijn trainingsmaatje die ik al een jaar of 4 ken.

Roze

Vandaag nemen we afscheid van het roze bandje en de roze riem. Het is te klein en ze is nu te groot voor het roze geheel. Met pijn in mijn hart, roze staat zo mooi bij grijs…. Nu we naar de jachthondenschool Hubertus, gaan krijgt ze een leren halsband om met een leren riem. Ik wilde op de show in Leiden een nieuw leren setje kopen, eenmaal thuis ben ik toch goed naar de riemen gaan kijken en in de kelder zag ik een mooie halsband en een prachtige riem – handgemaakt door Tony en dochter Linda van Drunen – het leer nog helemaal stug. Helemaal vergeten dat ik dit voor Maddy gekocht had.

Auto

Blaine is zo kapot, we vertrekken ook veel te laat, en ik bedenk me dat ze we los in de auto kan. Prima gaat het, ze heeft de hele terugweg geslapen.

Middagwandeling

’s Middags lopen Ella en ik met alle drie de honden en dat gaat best goed.

Blaine is 21 weken oud

Zaterdag 2 april

Nootdorp

Dit is een plaatsje bij Den Haag, hier heb je de Dobbeplas, een mooi natuurgebied met veel water, riet, kleine bossen en een vlakte met ruigte. Verwacht alleen niet dat de hond weer schoon vertrekt, er is veel klei en modder. Mijn hart huilt als ik mijn auto na afloop zie.

June en Blaine gaan mee, Maddy is natuurlijk loop, ik wel wel genoeg aan één zo’n druktemakertje. Zie ook week 13. Misschien kan Blaine nog wat leren van June, ik hoop dat zij wat fazanten vindt en voorstaat. June gaat wel altijd de bossen in, of er nu brandnetels staan of niet, Blaine gaat haar steeds achterna en moet ook door de brandnetels. Dit vindt ze minder leuk, ze gaat wel en kijkt uit waar ze loopt. Ik vind dit zo stoer van dat kleine meisje, Maddy had de wil niet hoor op die leeftijd. Ook gaat ze June achterna in een ander stukje bosschages, een klein modderplasje ligt hierin zie ik, ik kan niet mee, veel te vies en dicht. Hopelijk gaat het goed daar, ach June is erbij. We horen wel fazanten. Helaas merk ik dat bij June uiteindelijk de drive weg is, ze wordt moe. Moet ik toch Maddy meenemen hiervoor.

Zwemmen

Er is een groot meer, waar de honden zo in kunnen stappen. Blaine ziet dat verschillende honden veel plezier hebben in het water en ze blijft kijken. Er achteraan gaan doet ze helaas niet. Maar ik heb een speeltje mee en een paar keer haalt ze het uit het water, ik heb het nog niet zo ver gegooid. Ik gooi het steeds verder, ‘ik wil het hebben’, denkt Blaine en ik moedig haar aan. En ja helemaal uit zichzelf gaat ze zwemmen. Ze schrikt er toch een beetje van en vergeet om het speeltje mee te nemen, ze heeft haast om weer aan land te komen. Ik heb haar helemaal de hemel ingeprezen, ik vind het zo knap. Alleen ligt het speeltje nog in het water, June heeft het gehaald, de lieve schat.

Spelen

Het is hier best druk met honden en Maddy speelt met een aantal. Ik zie weer verschil, een paar weken geleden vond ik haar geen partij voor een andere hond. Nu is ze groter, zwaarder en kan het beter aan. Steeds als ik roep komt ze braaf naar me toe, in sneltreinvaart natuurlijk.

Ik heb genoten en de honden ook. Van Blaine hebben we de rest van de dag niet veel last meer gehad. Ella vertelt dat Blaine ‘middags op weg naar huis, zelfs niet meer trok en nestjes naast haar liep.

Vrijdag 1 april

Afgeleid

Ja nu ga ik toch echt met Blaine wandelen en we gaan naar de Bavo. Pff ze is druk en ik krijg slecht contact met haar, dit is vreemd, want normaal heb ik dat altijd. Het valt me op als ik “hier” zeg en kom voor, dan wil ik dat ze recht voor me komt zitten. Als ik nu al toesta dat ze scheef gaat zitten, is dat er vaak moeilijk uit te krijgen. Blaine komt voor me zitten, dat is goed zou je zeggen, inderdaad ze zit te ver van me af en helemaal schuin. Ik wil dat ze het beter doet en loop naar achteren, trek haar aandacht met mijn hoge stem en een snoepje. Het lukt niet, ik krijg geen contact met haar. Ze heeft zoiets van ‘ik heb het net gedaan en ik ben er klaar mee’. Dat kan wel zo zijn, maar ik nog niet. Dus even later doe ik het nog een keer en nu ben ik aardig tevreden.

Bench

In de auto is de bench eigenlijk te
klein voor haar en tegenwoordig kan ze aardig protesteren en wil er niet in. Stribbelt tegen en probeert te ontsnappen. Omdat ze dit op het randje in de auto doet, kan ik haar nog goed tegenhouden. Ze krijgt vaak haar zin, maar hierin niet, want anders gaat ze er echt nooit meer in. Uiteindelijk lukt het om haar in de bench te krijgen.

Nat hondenpak

Blaine zit een leuk groen veldje, het ligt wel wat dieper dan waar ze nu staat. Ze gaat toch niet? Oh ze denkt dat het gras is en dat is het niet. Ze zet een stap op dat zogenaamde groene gras en haar voet verdwijnt, in het water! Ha Ha, denkt ze op gras te stappen is het een sloot. Een sloot met helemaal vol met kroos, ja en als je niet weet wat dat is. Ze kan niet meer terug en is zo verbijstert, haar hele lijf zakt in het water, op haar neus ligt een klodder kroos. Ze probeert er snel weer uit te klauteren en is weer op de kant, dappere meid en ze is totaal niet in paniek. Ik heb me rot gelachen. Wel ben ik bang dat ze nu pikzwart is, gelukkig valt het mee.

Springen

Oh wat is ze weer springerig. Een paar keer geef ik een knietje, ze kreunt wel een beetje en gaat gewoon door. Ik kan haar natuurlijk nog een hardere knie geven, maar dat durf ik niet, daar ben ik net te zacht voor.

Donderdag 31 maart

Het is een heel rustig dagje, ik heb geen wandeling gemaakt met Blaine en dat bevalt me niets. Maar soms kan het niet anders.

Woensdag 30 maart

Elke keer denk ik dat het dinsdag is, maar dat terzijde. Blaine heeft gelukkig niet meer overgegeven, wel hebben we vanmorgen nog wat licht verteerbaar voer gegeven. Het is een rustige wat saaie dag, we gaan naar de Bavo en maken niets mee en ’s middags eigenlijk ook niet. Weer kan ik het niet laten om een leuk speeltje voor Blaine te kopen. Eigenlijk ging ik voor een jutte dummy, maar die hebben ze niet. Ga er wel één bestellen.

Tand

Ik heb de tweede kies gevonden, yeahhh.

Dinsdag 29 maart

We zijn naar Zwaanshoek/Hoofddorp geweest, ik rij langs een tarweveld en daar zie een haan zitten. Haan betekent ook hennen, want ze zijn nu aan het koppelen. Als er nu nog maar een fazant zit in het natuurgebied waar ik heen wil. Mooi niet, geen fazant gezien, wellicht zijn ze wel te vinden met ervaren honden zoals June en Maddy. Het is hier leuk hoor en Blaine heeft het prima naar haar zin. Net op tijd zijn we bij de auto, er komt toch een hagelbui naar beneden.

Misselijk

Getsie wanneer ik bij thuiskomst zie dat Blaine heeft overgegeven in de bench word ik daar niet blij van en Blaine al helemaal niet. Hoe komt het zo ineens? geen idee, misschien net iets verkeerds gegeten. Afijn bench schoonmaken, kleed eruit, nieuw kleed er weer in.  Ze heeft niet veel trek in eten, licht verteerbaar, en we halen het weg. Later heeft ze toch trek en geven we alsnog de brokken, die er later weer uitkomen. Geen goed idee dus. Ze maakt geen zieke indruk verder en eind van de dag wil ze gewoon eten, we geven niet zo veel en ’s avonds ook niet. Gelukkig blijft het er nu in.

Trainen

De laatste les van de puppy training voor ons, jammer. Het ging allemaal niet van een leien dakje en dan bedoel ik niet Blaine maar organisatorisch.   Lees later meer.

Maandag 28 maart

Oké

Het gaat weer goed hoor met Blaine. Wat het ook geweest is, het doet niet meer zo’n zeer. Ze eet weer, staat weer voor de deur en rent en springt, dat laatste is niet zo handig. Mijn plan om naar Leiden of naar Nootdorp te gaan heb ik laten varen. We doen nog een beetje rustig aan en gaan naar de Bavo. Het is leuk om weer te oude, drukke Blaine terug te hebben, al zal ik dat morgen niet meer zegge ben ik bang. Zo zielig als gisteren is niets.

Hugo en Nola

Ik hoorde dat Nola veel leert van haar oud tante Aylin en vooral levend wild opjaagt. Hugo heeft zijn eerste diploma gehaald en is geslaagd voor zijn puppy cursus. Ook doet hij nog met veel enthousiasme de jachttraining. Ben benieuwd hoe het straks gaat als zijn vrouwtje wild moet pakken, hi hi. Bij Het trainingsgroepje van Maddy in Den Haag is een baasje die handschoenen aandoet wanneer ze wild moet pakken of aanpakken. Maar dat maakt ons niet uit en de trainer ook niet, wij vinden het al gewoon, al is ze er wel mee gepest natuurlijk. Tijdelijk moest zij de training overnemen i.v.m. een gebroken been van haar man.

Suzy

Met Suzy gaat het ook goed, ze wordt wat rustiger en de jachttraining vinden baas en hond helemaal geweldig. Suzy en Nola lijken veel op elkaar.

Spelen

Dat doet Blaine graag met Maddy, als het er te hard aan toe gaat – dat doet Blaine zelf – wil ze weleens piepen. Dit heeft met gisteren te maken.

Visite

Blaine gedraagt zich heel goed met de familie visite, we zijn allen blij verrast.

Blaine is 20 weken oud

 Zondag 27 maart

Zielig

Blaine staat niet voor de deur wanneer ik beneden kom, ik word niet begroet, ze eet haar ontbijt niet op. Wat is dit nu?” Ze is zielig”, zegt mijn moeder, “echt zielig”. “Wat is er dan?”, “ze piept steeds”,  zegt Ella. Ik controleer haar tanden, haar bekje, haar poten. Ik zie wel een losse kies, al haar hoektanden zijn er uit en er komen al nieuwe. Wat is het dan? Ik denk haar nek en Ella denkt haar voorpoot. Ik hoef nu niet met haar ergens heen te gaan voor een leuke wandeling. In plaats daarvan doen we in de buurt een rondje en dat gaat best goed, ze piept niet. Wat een stille pup, zo raar en niet trekken. Saai hoor.

Heel heel rustig

Blaine slaapt heel veel, wel eet ze weer, ze speelt niet met Maddy, helemaal niets. We doen vandaag rustig aan en morgen bekijken we het wel. ’s Middags gaat ze met Ella een rondje doen.

Zaterdag 26 maart

Veren

Blaine en ik gaan naar Nieuw-Vennep, het is prachtig weer met een aardig windje. We lopen eerst rechts langs het water, maar ze heeft hier niet veel belangstelling voor. Blaine loopt een hoge heuvel op wat straks helemaal begroeid zal zijn en waar veel fazanten en patrijzen wonen. Op het pad komen we een Beagle tegen en Blaine daagt hem uit om te spelen, maakt ze nog een smakkert ook. Ik denk dat ze struikelde. Wanneer we langs een klein gebied met boschages en bomen lopen, gaat ze hierin, neus omhoog. Oh wat ruikt ze, een fazant? steeds loopt ze met een hoge neus, ik ken natuurlijk haar patroon niet, ik kan haar niet lezen, maar ze blijft ruiken met een hoge kophouding en dat zie ik zo graag. Wat het ook geweest is, ik weet het niet. Dan zou je zeggen haar neus is niet betrouwbaar. Niets is minder waar. Oh, ik ben mijn speeldummy kwijt, we lopen terug de bosjes in om het t zoeken. Niets. Weer opnieuw gaan we de bosjes in en lopen op de wind. Weer gaat haar neus omhoog en nu zie ik wat ze in haar neus had. Geen fazant helaas, maar wel veren van een kauw die hier gepakt is. Na de eerste keer dat ik Blaine met veren heb laten kennismaken, vindt ze nu zelf plekken waar wild is gepakt. Zo heeft Nola een voorkeur voor levend wild, Blaine voor dood wild lijkt het wel. Helaas geen dummy.

Haas

We lopen over een stukje ruigte, hier zijn heel vaak fazanten, maar Blaine vindt ze nog niet. Wel stap ik bijna op een haas en die gaat er als een haas vandoor (flauwe grap). Blaine had het niet kunnen ruiken, maar ze vindt wel een spoor en is hier een beetje in geïnterresseerd.

Weg

Weer een dummy armer gaan we naar huis.

Au

’s Middags speelt ze met Maddy en dat gaat er vaak hard aan toe. Blaine piept en jankt, maar er lijkt niets aan de hand, wel is het wilde spelen over. We gaan met z’n allen naar de Bavo, in het begin is Blaine druk en wild. Maddy is voor haar doen rustig en heeft niet zo’n zin in Blaine, ze gaat even een moeder pup gesprek aan. Blaine ligt al snel op de grond en Maddy vertelt dat het klaar moet zijn en dat doet ze niet vaak. Hierna is Blaine rustiger. Wel moeten we Maddy in de gaten, omdat ze loops is, het is pas de derde dag, ze kan nog wel even los.

Vrijdag 25 maart

Grommen

We gaan naar de trimbaan in Noordwijk, lekker afwisselend. We doen wat oefeningen, ook een ‘verloren zoek’ met de mini konijnendummy. Een beetje hulp heeft ze nodig, maar ze blijft zoeken. Haar moeder was snel afgeleid en ging haar eigen gang. Ik vind dit heel fijn. Ze heeft weer even in het water geplonst en lekker gerend. We komen een witte Herder tegen, trouwens veel Herders tegen gekomen vandaag. Ik lijn Blaine snel aan en ze gaat alvast in de aanvalshouding liggen. De witte Herder komt naar haar toe en staart haar aan. “Het is een puppy hè”, zeg ik tegen de Herder. Hij blijft staren, “een pup” en hij gromt erbij. “Hij doet niets hoor”, zegt zijn vrouwtje. Gelukkig ken ik haar en de hond ook een beetje. Met de grote honden accepteren ze elkaar niet zo goed.

We oefenen het lopen nog een keer en het gaat perfect. Niet springen of in de riem bijten, gewoon goed.

Donderdag 24 maart

’s Morgens werk ik weer een paar uur en Ella loopt met Blaine. Zelf ga ik met June en Blaine ’s middags naar de trimbaan. Het valt weer niet mee, het is hard werken. We moeten altijd eerst een stuk door het bos en Blaine trekt erg, ik ben het zo zat en breng de riem onder de buik door, nu wordt ze tegengehouden als ze trekt. Zeer effectief, maar niet lief, dit gebruiken we wel eens tijdens een veldwedstrijd, dan worden we ook altijd bijna gelanceerd wanneer we met een voorganger mee moeten lopen.

Druk

Nu is het wel druk op de trimbaan, we komen een koppeltje honden tegen en Blaine wordt achterna gezeten. Eén hond is volhardend en wordt weggejaagd door June, zo dat helpt. Helaas heeft ze de eerste aanvaring met een donkerbruine hond van het stel. Gelukkig heeft ze niets, wel is ze flink geschrokken. Veel stokjes eet ze en daarom geef ik vaak de jute speeldummy aan haar. Weer heeft ze lol in het water, nu samen met June. Ook laat ik June een verloren zoek doen en Blaine rent mee, maar op een gegeven moment stopt ze en kijkt waar ik ben en komt terug.

Spelen

Gelukkig is Blaine niet zo als haar moeder, zij kwam echt niet wanneer ze speelde met andere honden. Blaine komt wel.

Ik lig ’s avonds even op de bank en wordt een paar keer besprongen door Blaine op mijn hoofd nog wel en heel veel kopjes en likjes krijg ik.

Woensdag 23 maart

Ik laat Blaine even alleen beneden, uit de bench. Ze gaat wel voor de kamerdeur zitten, maar zegt niets. Als ik even naar beneden ga om te kijken ligt ze lief in de mand.

Eng

Ik kom met een grote doos naar beneden de kamer in, dit kan weggegooid worden. Dit wordt toch wel heel erg argwanend bekeken door Blaine, even later komt ze eraan snuffelen en bekijkt het helemaal. We gaan naar de trimbaan, het is weer rustig en het water vindt ze weer leuk. Ook gaan we bij een huis even naar de geiten kijken. Volgens mij zijn de geit en Blaine elkaar aan het uittesten door een hele tijd naar elkaar te staren.

Tanden

Had ik al verteld dat er 3 hoektanden weg zijn. En vandaag zie ik dat alle hoektanden weg zijn en de nieuwe zijn zichtbaar. Ook vindt ik een kies, eindelijk vind ik iets.

Dinsdag 22 maart

Steeds stiller

Het valt op dat Blaine niet meer jankt ’s morgens als we alleen thuis zijn en ik naar boven ga om aan te kleden. Dit is nu een week of 2 à 3, ze zit dan wel in de bench. Voorheen jankte ze de hele boel bij elkaar.

Blaine en ik rijden naar Nieuw-Vennep, naar Venneperhout. We lopen nu aan de andere kant op het pad waar aan weerszijden bosschages liggen en vaak zijn hier fazanten. Die hoop ik natuurlijk tegen te komen met Blaine. Geen fazanten helaas, maar wel eenden. Ze jaagt ze op en rent er achteraan.

Iets nieuws

Blaine gaat in een liggende aanvalshouding liggen wanneer ze andere honden tegenkomt. En nu zie ik dat ze het ook bij een mevrouw doet die aan komt lopen. “Doe niet zo gek”, zeg ik tegen Blaine en de mevrouw lacht er hartelijk om.

Verloren zoek

Ik let op de wind en als Blaine even niet op let breng ik een dummy in een bos. Ik zeg “zoek apport” en “zoek, zoek, zoek”, mag eigenlijk niet maar goed. Blaine gaat meteen in het bos zoeken en ja hoor even later heeft ze de dummy gevonden. Afgeven is weer even een dingetje, ik denk dat ik binnenkort – in ieder geval voor de jachttraining begint – de lange lijn ga gebruiken. Het loopt een
beetje uit de hand, het heen en weer rennen met de dummy in de bek. Ik hoor dat Puk dit ook doet.

’s Avonds hebben we sinds een paar weken eindelijk weer GG-training. Lees later meer.

Maandag 21 maart

Blaine is nog steeds een beetje moe van gisteren, we gaan daarom even naar de trimbaan. Het is er rustig en Blaine rent zo in het water, helemaal uit zichzelf. Dat moet toch goed komen het zwemmen straks.

Fascinerend

Blaine ziet iets en dit heeft ze nog nooit meegemaakt. Ze staart er naar, maar waar naar dan? Ah dat is het, een trap. Ella haalt de gordijnen eraf en ja daar is een trap voor nodig. Blaine ziet dat haar vrouwtje heel hoog staat nu, daar moet ze wel respect voor hebben.

Zondag 20 maart

Show

Samen met Puk en haar baasjes en familie zijn Blaine, ik en Ella de hele dag op de tentoonstelling in Leiden, eigenlijk Hazerswoude-dorp, de keurmeester is Chantal Kok van der Horst. Wat gaat de dag ons brengen?

Heel veel!

We zijn pas na 12.00 uur aan de beurt en kunnen rustig aan doen. Rond 10.30 uur zijn wij aanwezig, ik zie Sandra, Puk en haar familie nog niet. Maar ze zijn er wel, want even later staan ze voor onze neus met Puk. Oh wat een lief, mooi pupje en wat leuk om hem te zien. Hij is heel rustig, springt niet tegen mij op en is niet overdreven blij, trouwens Blaine ook niet wanneer ze haar grote broer ziet. Ze zijn allebij heel rustig, ik denk dat dit hun manier is om met deze situatie om te gaan. Ze vinden het spannend, al die mensen en honden, ze zijn totaal niet angstig, maar  wel rustig en dat is stiekem best fijn. Ik had echt verwacht dat de twee puppen enorm zouden gaan klieren. Pas na de show hebben ze door dat ze broer en zus zijn en gaan ze spelen, over timing gesproken.

Puk

Sandra voor het eerst op een show met Puk, echt voor de allereerste keer. Ze bereidt zich altijd goed voor en had ingeschreven voor ringtraining, helaas ging dat niet door.
Ik heb tips gegeven en verteld dat ze vooral moest oefenen. En dat heeft ze gedaan, Sandra en Puk lopen heel mooi door de ring. Ze staan natuurlijk in de babyklasse, de concentratie van een jonge pup v
an 4.5 maand is heel laag. Maar Sandra blijft rustig, Puk ook en het gaat echt goed. Ach Puk loopt zo mooi in draf, niet springen of klieren en hij laat zijn tanden zien! Dat kan ik van Blaine niet zeggen. Puk heeft al een mooie voorborst tot de ellebogen, mooie hoekingen en hoofd, hij is nog wel een echte baby, afijn later zal ik het keurrapport toevoegen. Puk was meneer Rood!

Wie wordt er één

Sandra staat samen met een andere baby in de ring, hij is 5.5 maand en dat is te zien. Ik vind wel dat de borstkas boven de ellebogen is en hij heeft geen voldoende voorborst. Wel een mooie kleur en mannelijker hoofd. Dan komt het moment dat keurmeester Chantal Kok-van der Horst de beste baby reu kiest van de Weimaraners. En dat wordt de andere pup helaas, ik vind Puk natuurlijk mooier of ben ik dan bevooroordeeld? Tuurlijk nummer 1 is groter, wat meer een reu al, maar een maand verschil in leeftijd is veel in puppen maanden. Puk krijgt een mooie Veel Belovend.

Nogmaals mijn complimenten voor Sandra en Puk en ze heeft de smaak te pakken en dat vind ik leuk!! Melany – de eigenaar van Kyle, de vader van de pups – leeft de hele dag mee en zij is super trots op de baby’s en dat wij dit allemaal doen. GG, jacht, show en dat vind ik ook. De hondjes zijn moe, Puk gaat in de bench liggen en elke keer gaat Blaine er dan uit, maar één keer blijft ze toch liggen.

Jacht

Sandra heeft ook afgelopen week een privé jachtles gehad. De trainer legde uit wat het inhield, ze hebben wat oefeningen gedaan en hij gaf haar tips ook w.b. het trekken aan de riem.

Blaine

Wij zijn alleen in de ring, geen competitie, maar om verder te komen moet ze wel een Veel Belovend halen. Blaine en ik komen mooi lopend de ring in, eerste indruk zegt alles en reken maar dat de keurmeester kijkt.  Ze komt eerst kennismaken en wil Blaine graag bewonderen. Ze is lief en gaat met haar snuitje naar de keurmeester toe, die ondertussen voor Blaine is gaan zitten. Ik weet dat de keurmeester gek is op pupjes en ze behandelt ze lief en zacht. Ideaal voor een baby om kennis te maken met een keurmeester. Wij moeten een rondje lopen en nog een keer op en neer. Het gaat best goed, ik moet streng zijn anders springt ze tegen mij op of bijt in de riem. Maar een ferm “uhh” helpt. Blaine loopt al snel in draf, gelukkig niet zo als haar moeder, dat is zo’n telganger. Ik kan Blaine makkelijk uit de telgang krijgen. Tuurlijk springt ze een paar keer tegen me op, hé het is nog een baby nietwaar. Blaine kan nog niet echt lang stilstaan en ik kan haar ook nog niet mooi neerzetten. Ik kan niet aan de voorpoten of achterpoten zitten. Dat komt wel goed. Nu moet ik het doen met een “sta” en een beetje hopen dat ze haar poten goed neerzet. Een paar keer blijft ze een tijdje staan, ook kan ik 1 of 2 keer voor haar staan. Dan verslapt de aandacht weer, ik draai een rondje en probeer het opnieuw. Gelukkig kan de keurmeester daar doorheen kijken. Blaine krijgt een Veel Belovend en moet straks strijden voor de verkiezing beste baby van de dag.

Wat houdt dat in?

Wanneer alle baby’s van de aanwezige rassen gekeurd zijn en een Veel Belovend hebben gekregen, moeten ze in de erering strijden met de andere pups voor Best in Show Pup (BIS). Er worden drie pups gekozen voor de eerste, tweede en derde plaat.

Erering

Met June en veel vaker met Maddy heb ik in de erering gestaan en het is best een hele ervaring, maar ik heb nooit op erepodium gestaan en dat is nog meer een bijzondere ervaring. Eerst de voorselectie in de ring bij de erering. Alle puppen staan naast elkaar en de keurmeester bekijkt alle honden, ook moeten we een keer op en neer lopen. Heel weinig ruimte hebben we, maar gelukkig loopt Blaine snel in draf. Bij een staande hond is het lopen zó belangrijk.

Speaker

Bij de ingang van de erering moeten we wachten, elke hond gaat alleen de erering in en wordt door de speaker aangekondigd, hij verteld wat voor een ras het is en waar hij voor bedoeld is en nog meer bijzonderheden. Op een teken van een vrijwilliger mogen we de erering in. Blaine in draf en ik er rennend naast lopen we helemaal door de ring. Ik merk dat Blaine onder de indruk is van het geluid van de speaker. Dat komt wel heel erg luid uit de boxen en dat heeft ze natuurlijk nog nooit meegemaakt. Nu is toevallig Theo van der Horst de speaker, hij heeft zelf al een vrij luide stem en hij is een Weimaraner langhaar eigenaar, Theo en ik kennen elkaar al een paar jaartjes.

Eerste selectie

Achteraan sluiten we aan en Blaine vindt het geweldig, haar staart blijft heen en weer zwiepen. Wanneer alle honden binnen zijn, probeer ik Blaine netjes neer te zetten. Ik heb alleen weinig ruimte en dreig naar achteren geduwd te worden. Ineens hoor ik een stemmetje in mijn hoofd van Anita tijdens de ringtraining, “laat je niet wegdrukken. Als je te weinig ruimte hebt, neem dan ruimte en ga er desnoods voor staan”. Dit is helemaal niet des mij, maar ik heb het toch gedaan. De keurmeester bekijkt alle baby’s, ook Blaine en probeert de aandacht van haar te trekken. Een eerste selectie wordt gemaakt, ik weet niet hoeveel er de eerste keer uitgekozen worden. Maar wij zitten er bij! Nog nooit meegemaakt, meestal moeten we meteen vertrekken.

tweede selectie

We moeten allemaal een stukje lopen en weer wordt er een selectie gemaakt. En weer zitten we erbij, oh dit wordt spannend.

Derde selectie

Nog een selectie en ja hoor wij zitten er weer bij, we zitten bij de beste drie! Niet normaal toch. Weer moeten we een rondje lopen en Blaine doet het echt goed en nu worden de nummers één, twee en drie gekozen. Ik ben totaal niet zenuwachtig, echt niet, ik had dit zo niet verwacht.

En?

Blaine wordt derde, nummer twee is iets van een Berghond en nummer één is een Bullmastief volgens mij. Die meneer die de hond handelt is een pro, hij doet dit voor veel honden. Wat ben ik blij, geweldig en ik ben super trots op Blaine. Goed gedaan baby. Je ben nu BIS Baby derde plaats. We staan op het erepodium en er worden veel foto’s gemaakt. Helaas heb ik er nog geen één terug gevonden. En we krijgen een beker, dat is lang geleden en een zak voer van Happydog. Blaine haar eerste beker en wat een show debuut. Als afsluiter mogen we nog een ererondje maken, maar dit is net een rondje te veel voor Blaine, want ze springt een paar keer tegen me op.

Dank

Aan Sandra en Puk en aan haar vriend die mooie foto’s heeft gemaakt en haar familie voor de support. Dank aan mijn moeder en iedereen die meegeleeft heeft. Het was een super dag. Pas na dit alles komen de hondjes erachter dat ze familie zijn en nu willen ze spelen.

Nola

Hoorde gisteren dat Nola ook met de jachttraining is begonnen en het gaat best goed. Met een zoekapport kwam ze met een panty terug die de trainer kwijt was, er had namelijk een eend in de panty gezeten. Kijk dat noem ik nu een jachtpup. Bij puppen wordt dit vaak gedaan, zo maken ze voorzichtig kennis met het wild. Maar ja die trainer weet niet dat Nola met 5 weken allang een eend gepakt heeft.  Thuis ook, ze heeft een konijn al uit de struiken opgejaagd samen met haar kameraad en een fazantenvleugel vond ze wel heel leuk. Ze kent al allerleid commando’s en loopt mooi mee tijdens het hardlopen, tuurlijk leerst ze ook nieuwe commando’s. Ze leert elke dag bij en doet dat graag, want het is een slimme meid.

Blaine is 19 weken oud

Zaterdag 19 maart

We gaan naar de trimbaan en daar speelt ze met een jonge herder. Rennen en spelen, ik wacht geduldig en ben benieuwd of ze komt wanneer ik roep. De eerste keer niet en de tweede keer komt ze aangerend. Dat was met haar moeder wel anders, die kwam echt niet en moesten we halen. Er staat nog steeds veel water hier en ik gooi een paar keer een stok in het water en een speeltje, Blaine gaat het vrolijk halen. Oh, wat is dat nu? ze moet overgeven, het zijn brokjes met wat macaroni. Ze lijkt er niet ziek van te zijn en haar eetlust is normaal, ze wil nog steeds graag een koekje.

Licht eten

Voor de zekerheid geef ik Blaine licht verteerbaar eten, maar ze is de rest van de dag kiplekker en heeft niet meer overgegeven.

Tanden

Ik zie dat haar bekje bloedt, hmm, even kijken maar. En ja hoor een nummer 2 is er ook uit. Nog 2 hoektanden te gaan.

Druk

Ella vertelt dat ze haar handen vol had aan Blaine tijdens de middag wandeling en thuis is ze ook een stuk drukker.

Oefenen

Nog een keertje lopen aan de riem, eerst rent ze, springt en bijt in de riem. Maar na een paar goede correcties met de slipketting gaat het een stuk beter. Eén ding heb ik geleerd, ik kan best een stuk strenger zijn. Bij Jeska, Darcy en June was dat niet nodig en ze waren ook te zacht daarvoor. Maar Maddy was een draak in de ring en aangezien Blaine een dochter van haar is, pakken we het meteen goed aan. Ze loopt nu een stuk beter en het staan gaat best aardig, alleen die tanden, dat gaat ‘em niet worden. Dit was de generale voor morgen.

Vrijdag 18 maart

We gaan naar de Bavo, ik heb niet zo’n zin om ver te rijden of om naar de trimbaan te gaan. Het is rustig, we wandelen ons rondje en doen wat oefeningen. Ook zit oefeningen, zelfs op afstand, met fluit. Ik ben een trots baasje, want het gaat heel goed.

Wonder

“Het wordt nog eens een wonder hond’, zeg ik tegen Ella wanneer we weer thuis zijn. “Ja ja, wacht maar tot ze zondag in de ring staat”, krijg ik als antwoord. Nou lekker dan…..

Rug

Oeps, ik zie dat Blaine van achteren overbouwd is. Wat houdt dat in? haar achterpoten en onderrug\ heupen zijn hoger dan de voorkant.

Tanden

Yes! Eén hoektand is er uit, ik zie nog geen nieuwe. Nog 3 te gaan.

Donderdag 17 maart

Ella loopt ’s morgens en ’s middags ga ik met alle drie de honden naar Nieuw-Vennep, naar Venneperhout. Oh oh, Maddy rent als een raket meteen weg, de bosjes in en de velden afzoeken. Blaine rent als een klein raketje achter haar aan en ik hou mijn hart vast. Maddy springt greppeltje over en weer terug, greppel over en weer terug en Blaine er steeds achteraan. Dit gaat wel een stuk of 6 keer zo, lekker voor haar gewrichten. Ook steken Maddy en June het fietspad over, de wind komt daar vandaan, Blaine er achteraan. Er komt een fietser aan en ik roep dat er een pup loopt die niet luistert. Gelukkig remt ze af en houdt er rekening mee. “Dank je wel”, roep ik. We gaan snel weg hier bij het fietspad.

Even later heeft Maddy een fazanten haan gevonden, ze staat kort voor en hij vliegt weg. Blaine is met totaal andere dingen bezig en krijgt er niets van mee. Even later staat Maddy weer voor, Blaine heeft weer niets in de gaten en nu vliegen er twee patrijzen op.

Mol

June en Blaine staan namelijk bij een hoopje zand in het gras en ruiken wat, ik heb geen idee wat. Even later zie ik dat Blaine iets oppakt en het blijkt een molletje te zijn. Ze is er zo blij mee en ze rent en rent met het molletje in haar bekje. Afgeven doet ze niet, ben je gek, veel te leuk zo’n zelf gevonden buit. Een hele tijd loopt en rent ze met die mol in haar bek. Er aan knauwen of van eten doet ze niet, ze houdt het keurig netjes en zachtjes in haar bek. Dat viel ook al op met die duif en nu weer. Hier ben ik heel blij mee. Een paar keer legt ze het neer en pakt het toch weer, totdat ze het weer neerlegt en June het te pakken heeft. Zij geeft het aan mij en ik leg het neer en ik kan June overtuigen om er vanaf te blijven. Zou me een paar jaar geleden niet gelukt zijn en Blaine is het molletje ook vergeten.

Paardentrog

Ja zo heet een watertje hier in Venneperhout. Er staat genoeg water in, maar net niet genoeg om te zwemmen. Maddy laat zien dat je er gewoon doorheen kan rennen om naar de overkant te gaan. Blaine gaat tot de helft mee en dan stopt ze. Op een gegeven moment staat ze aan de overkant, omdat ze achter Maddy aan omgelopen is. Ik moedig haar aan om naar mij te komen. Twijfel twijfel en dan loopt ze toch door het water naar mij, heel trots ben ik.

Weg

De twee grote dames zijn een hele tijd weg en Blaine en ik speuren de bosjes af, ze houdt nu toch meer mij in de gaten. Moeders kan ze echt niet bijhouden.

Top

Het was geweldig hier, soms kreeg ik een hartverzakking, maar dat terzijde. Tevreden lopen we naar de auto, drie rustige honden en ik.

Pikken

Blaine staat ook gere
geld met haar voorpoten op de aanrecht of op de tafel. Kijken of er iets eetbaars ligt, wat komt me dit toch bekend voor. June deed dit ook altijd, Maddy heeft het nooit gedaan. En Blaine heeft succes, ze pikt een snee brood met stroop van een bord op de aanrecht!!!!

Lopen

Heel tevreden ben ik, het gaat goed.

Woensdag 16 maart

We gaan naar Zwaanshoek en nu lopen we meteen daar waar ik een paar keer de klucht fazanten heb gezien. We lopen mooi op de wind en er is geen fazant te vinden. Ook niet aan de overkant bij de sloot. Dit is niet fijn, zou dat groepje honden de fazanten weggejaagd hebben. Hier zat immers een Drentse Patrijs en een Iersche Setter bij, die knap gerousd hebben dat kon ik wel zien. Nou ja volgende keer maar weer, Blaine
heeft het evengoed naar haar zin gehad. Maar ik zag niets van een mooie loop of tekenen op een warme plek.

Lopen

We oefenen weer het lopen in draf aan de riem en het gaat beter, er is nog hoop.

Rustiger

Van de week zei ik al dat het wel lijkt of Blaine een rustgevende pil heeft gehad. Zo erg is het nu ook weer niet, maar ze wordt echt rustiger en ze bijt minder. Ze is niet meer zo hyper en luistert beter. Hè hè.

Nieuwsgierig

Dat is ze en ze houdt alles in de gaten. In de keuken bij de achterdeur staat een krukje, als ze daar met haar voorpoten op gaat staan kan ze net naar buiten kijken. Al gaat er maar iemand even naar buiten, madam staat op het krukje. Ze wordt natuurlijk steeds groter en dat betekent dat ze steeds meer en beter uit het raam kan kijken.

Normaal Ella, nu ik

’s Middags gaan we naar de Bavo en we lopen helemaal achteraan in het ruige gebied. Ik neem wat dummy’s mee voor een ‘verloren zoek’ en dat gaat echt goed, ze blijft zoeken en snapt het ook. Er is daar een sluis met een greppel dat uitkomt in een sloot bij de bollenvelden. Vaak is dat greppeltje droog, maar nu staat het vol water, helaas waagt Blaine het niet om via het water naar de overkant te gaan. Ik hoor een geluid, het lijkt wel of er iets wegrent, maar ik kan het niet zien. Later wanneer ik met de andere twee honden hier loop zie ik 2 reeën op een ander veld. Dus had ik het toch juist.

Dinsdag 15 maart

De duinen zijn dicht, waar moeten Blaine en ik heen? Trimbaan proberen. In het bos bij Annie moeten de honden nu ook aan de lijn. Ja hoor we komen meteen al een baasje met een loslopende hond tegen en niet de minste. Het is een Mastiff achtige hond, jong dat wel, maar de baas heeft hem totaal niet onder controle. Kan lekker worden wanneer hij ouder is. “De honden moeten aan de lijn hoor”. Hij draait zich om en loopt de andere kant op met de hond die totaal zijn eigen gang gaat. Oh wat had ik gehoopt dat de boswachter er aan zou komen.

Water

Veel water staat er op de trimbaan, morgen laarzen aan en dan kan ik mooi naar de overkant lope en Blaine roepen, zodat ze door het water moet. Het is gelukkig niet druk en Blaine heeft het prima naar haar zin. Aan de lange lijn wil ze ineens het bos in, ze ruikt wat. We lopen er naar toe en er liggen veel veren van een duif. Nee, met haar neus is niets mis mee.

Herrie

Bij de auto staat een vuilniswagen, dit vindt Blaine best indrukwekkend.

Oefenen

In de straat oefen ik het in draf lopen met Blaine, met het dunne slipkettinkje werkt het het best en het gaat aardig.

Maandag 14 maart

Bijna voorbij

Laatste dag dat de honden los mogen in de duinen, morgen gaat het broedseizoen in en moeten de honden aan de lijn. Ik vind het een ramp altijd, er is gelukkig nog een plek waar ze wel los mogen. Dat is een stuk duin wat helemaal tegen Noordwijk aan ligt, in de volksmond heet het ‘de trimbaan’. Ik vind het niks, maar de honden hebben het er reuze naar hun zin.

We rijden naar Katwijk, daar zijn de duinen ook zo mooi. Het is er wel open, maar de zon schijnt uitbundig, het is prachtig weer. Ik heb geen kleingeld bij me, wel mijn bankpas. Kan ik niet betalen met mijn pas, grrrrrrrr. Nog wat andere automaten geprobeerd, nee hoor. Onbetaald parkeren waag ik niet, want wanneer ik weer wegrij komen de Boa’s al aan op hun scooters. Terug maar naar Noordwijk, veel tijd verloren. Het Pieter Florisdal wordt het, eerst een stukje duin en hier komen we een oude Engelse Setter tegen. Blaine probeert te spelen en de Setter gaat er nog op in ook. Blaine rent achter haar aan. “Komt ze weer terug”, vraagt het baasje van de Setter. “Ja dat doet ze wel”, zeg ik overmoedig. Ik roep en ja hoor, Blaine draait zich om en rent terug.

Raar

Blaine is heel braaf, ik zou bijna denken dat ze een ‘rustgevende pil’ heeft gehad of ‘een goed luister pil’. Deze gemoedstoestand komen we niet veel tegen bij Blaine, het is wel heel aangenaam en mag blijven.

Herrie

In het Florisdal is veel lawaai van machines die hout versnipperen. Getsie, een stuk gras is daardoor afgesloten en daar kunnen we niet lopen. Ik doe wat oefeningen met de dummy, zoeken en apporteren. Eén keer leg ik de konijnendummy op een afgezaagde boomstam achter een heg van kleine bomen. Ik zeg “zoek apport” en ben benieuwd hoe ze het gaat oplossen en of ze goed gebruik maakt van de wind. Dat doet ze zeker, ze loopt het pad over, gaat door de heg en dan moet ze even zoeken, omdat de dummy hoger ligt. En even later heeft ze het gevonden. Het valt op dat ze volhardend is en oplossend en de wil heeft om het te vinden. Trots baasje. Ook doen we wat gewone oefeningen en we doen even ringtraining, maar dat gaat niet zo best, Blaine moet echt een slipkettinkje om. Ik voel dat ik het zat ben, we hebben natuurlijk veel tijd verloren met Katwijk en gisteren was best een drukke dag. We lopen daarom niet zo lang.

Zondag 13 maart

Ik kan niet met Blaine lopen, dat doet Ella, zelf ga ik trainen met Maddy in Den Haag.

Met z’n allen

Met alle drie de honden gaan we naar de duinen, Ella ziet het absoluut niet zitten, maar Blaine is nu dik 4 maanden en het wordt gewoon tijd dat we dit vaker doen. Het is hard werken hoor, zo’n drukke pup en nog zo’n passievolle moeder Maddy. Van June hebben we geen last, zij is rustig en loopt gewoon mee. Ella is bang dat Blaine heel ver met Maddy meerent, maar dat doet ze niet. Als ze het te ver vindt, komt ze weer terug.

Blaine is 18 weken oud

Zaterdag 12 maart

Lieve oude Labrador

Blaine en ik rijden naar Nieuw-Vennep naar het Venneperhout. We zijn hier nog niet geweest, je kan er leuk wandelen, oefenen en vaak zijn er fazanten. Voor ons loopt een vrouw met haar moeder en twee Labradors, een oude en een pup. Ik zie dat de oude Lab een echte goedzak is, het pupje mag veel. Dan ziet ze Blaine aankomen, hé weer een pup en ze wacht op Blaine. Blaine vindt het helemaal leuk en daagt de Lab wat uit, maar spelen doet het oudje niet meer. Blaine ziet het jonge pupje en rent er naar toe, ze maken kennis en het gaat allemaal heel rustig, niet zo wild als ze vaak kan doen. Ze loopt een stukje met de anderen mee, ik ga naar rechts, wanneer ik roep komt Blaine heel snel aangerend. Heel braaf.

Fazanten

Helaas geen fazanten, niks nada noppes, jammer hoor. Wel kan je hier heerlijk lopen, helaas zijn er wat drassige stukjes in het ruige gras. We gaan ook even naar het water, Blaine haalt een apportje uit het water, ik moet wel mijn best hiervoor doen. Bij een ander watertje stap ze er zo in. Tot mijn schrik zie ik dat er een stukgeslagen fles rechtop aan de waterkant ligt. Op de kant ligt de andere helft. Ik roep Blaine en gelukkig komt ze, vaak rent ze rondjes, maar nu God zij dank niet. Wat doe ik hiermee? ik vind het zo gevaarlijk en besluit om het op te ruimen, alleen zijn hier geen prullebakken. Ik bind Blaine aan een tak vast, zij wordt zo wild, gaat rondjes rennen en dat gaat wat moeilijk als je vast zit. Dit werkt niet en ik moet heel snel aan paaltraining gaan werken. Dit houdt in dat ze rustig en zonder blaffen of piepen aan een paal vast kunnen zitten. Dan maar Blaine in mijn ene hand en het glas opruimen met mijn andere hand, hachelijke onderneming. Gelukkig heb ik mijn jachttas bij me, hier zit een duif in en wat kranten. Dit is voor de duif, maar nu voor het glas.

De duif

Ik heb een duif meegenomen, het is goed ontdooid. Een duif is heel teer, wanneer een hond maar een beetje wild is dan heeft een duif een beschadiging en is de huid kapot. Dat mag echt niet, een duif wordt na een apport op een wedstrijd altijd nauwkeurig nagekeken. Een ander puntje is dat een duif veel veren loslaat bij een apport, honden vinden dat vaak niet zo prettig. Ik heb besloten om de duif gewoon in het bosje neer te leggen en ik wacht af wat ze doet met het ‘zoek apport’. Dat zoeken gaat niet door, Blaine ruikt wat, dit bevalt haar wel en ik krijg geen kans om ongezien het wild in het bos neer te leggen. Nou ja dan wordt het een gewoon apport.

Ze loopt naar de duif, besnuffelt het, probeert het te pakken en dan toch maar niet. Ik loop weg en dit geeft haar het zetje om de duif te pakken, ze rent uit het bos en langs mij heen. Met de duif mooi in haar bek rent ze mij heel wat keren voorbij en uiteindelijk geeft ze het aan mij. Het duifje ziet er nog best goed uit, na al dat rennen was ik bang dat het zwaar beschadigd zou zijn. Ik ben tevreden, tuurlijk dat rennen mag niet, maar ze had het duifje wel mooi in haar bek.

Moe

Blaine is moe, we waren laat weer thuis en ze slaapt totdat mijn moeder haar meeneemt voor haar rondje door een woonwijk. Ella heeft een paar plekjes ontdekt waar Blaine even kan rennen.

Klieren

Ik ben beneden en Maddy en Blaine gaan weer klieren, dat gaat tegenwoordig gepaard met veel geluid. Dat kan niet wanneer er al mensen slapen, ze luisteren niet en blijven doorgaan. Ik heb er schoongenoeg en breng Blaine naar haar bensch. Rust.

Vrijdag 11 maart

Aanvallen

We gaan naar het meer, vroeger noemde we het ‘het komomeer’, vraag me niet waarom. Eerst lopen we door een klein bos en dan komen we uit op een grasvlakte grenzend aan een groot meer. Meteen komt er een hele groep honden aangerend, Blaine is los en het is te laat om haar aan te lijnen. Ik scan heel snel wat voor een honden het zijn, eentje kan lastig worden, dat is een zware Ridgeback. De honden komen blaffend op Blaine af en dat heeft ze nog niet meergemaakt. Ze rent weg en zoekt dekking in het riet, arm pupje. Het loopt allemaal goed af, ik loopt naar haar toe en kan de Ridgeback tot orde roepen. Het blijkt een jonge reu van 8 maanden te zijn en hij is al zwaar, niet normaal, te dik ook trouwens. Hij wil spelen natuurlijk, maar hij is een maatje of 50 te zwaar voor Blaine. Het valt me op dat Blaine zich razend snel hersteld na de ‘ontmoeting’ met het groepje honden.

Nat pak

Het is heerlijk weer en een beetje in het water pootje baden voor Blaine kan geen kwaad. Steeds gooi ik een dummy in het water en Blaine gaat het elke keer halen. Ietsjes verder en weer gaat ze de minidummy halen. Er zijn hier verschillende ondergronden, van zand tot modder. Uit ervaring weet ik dat het niet onbelangrijk is voor die grijze duveltjes om er mee kennis te maken.Het valt me op dat er weinig watervogels zijn, in het verleden barstte het van de ganzen, nu niets. Er is ook riet en Maddy gaat het meteen verkennen. Zij denkt dat ze overal rondjes kan rennen door het riet, alleen nu niet. Ik hoor een plons en….. Oh jé Blaine is in het water gedonderd, het land hield ineens op. Ik stoor mij er niet aan en Blaine klautert weer op de kant, niets aan de hand? Ze rent nog wel heen en weer in het riet, maar geen rondjes meer, ha ha.

Waterapport

Ik kan het niet laten om weer dummy’s in het water te gooien, steeds enthousiaster rent ze er naar toe. Ze rent er zelfs naar toe. Ietsjes verder nog? Weer rent ze er op af en dan heeft ze denk ik ineens geen bodem meer onder haar voeten. Ze schrikt en rent terug, de dummy pakt ze niet meer. Ik wacht totdat de dummy een beetje naar de kant drijft en met veel overredingskracht haalt ze het. Dit is jammer, in deze fase moeten ze niet schrikken, daarom gooi ik nog een paar keer een dummy in het water en let goed op dat ik het niet te ver weggooi. Ze haalt ze gelukkig, maar niet meer zo enthousiast als eerder.

Donderdag 10 maart

Hoe groter hoe liever

Het is een haast ochtendje vanwege een afspraak, daarom gaan we niet zo ver en wordt het de duinen. Blaine is dol op stokken, heeft ze van haar vader Kyle vertelde Melany. Ze ruilt heel graag de stok die ze in haar bek heeft voor een nog grotere stok, hoe groter hoe liever. Ik maak er maar een oefening van, ik wil graag dat ze de stok in het midden vast houdt. Zo hoop ik dat wanneer ik het commando: “in het midden” zeg, Blaine ook straks het wild of een grote dummy in het midden vasthoudt.

Trimproef

Ik wil niet graag dat ze stokjes eet, ik neem daarom vaak een jutedummy mee, dit is een speeldummy of beloningsdummy. Dit vindt ze leuk en hier rent ze mee, totdat ze het zat is. Er loopt een groepje trimmers in de Pieter Florisdal en dat wordt helemaal bekeken door Blaine. Later komt er nog een trimmer aan en ik ben te laat om Blaine aan te lijnen. “Ik roep tegen de trimmer, dat mijn pup waarschijnlijk gaat springen”, hij blijft naar mij glimlachen. Oké? ik weet niet of hij dat straks ook nog doet…. Wat denk je? Blaine rent hem zo voorbij en is helemaal blij met haar jutedummy, super hond toch? Of is het gewoon toeval?

Hoofdje

Het valt op dat Blaine haar hoofd veranderd, ze lijkt niet meer zo op Maddy, maar op wie?? Het wisselen van het gebit gaat gestaag door, veel tanden en kiezen zijn gewisseld. De kiezen zijn nog niet allemaal door, maar ze zijn er wel. Het lijkt erop dat ze een voledig schaargebit heeft, pff. Alleen die rottige hoektanden, die willen er maar niet uit en zitten nog fijn op hun plek. Grr.

Kluif

Na het eten krijgen de honden altijd een bullepees. De grote honden hebb
en het zo op, Blaine niet. Het kost haar best tijd om het helemaal op te krijgen. June ziet dat en loert vaak naar Blaine en haar kluif. Het is haar een paar keer gelukt om een stukje af te pakken. Wat doet ze nu? Ze zoekt een privé plekje, weg bij de grote honden.
Vaak ligt ze stilletjes achter de tafel, stiekem alleen.

Blaffen

Blaine is een ongeduldig typje, vaak blaft ze als iets te lang duurt. Ze wil snel haar eten en snel haar kluif, snel haar brood, alles moet snel. Dat kost tijd om het er weer uit te krijgen, het lukt al aardig. Alleen het wachten op de kluif is nog een beproeving en kan ze het vaak niet laten om te blaffen. Eén keer heb ik haar naar buiten gegooid, er wordt niet geblaft!!

Woensdag 9 maart

Blaine en ik rijden naar Nieuw-Vennep, een gebied waar ik nog nooit geweest ben. Ik rij er vaak langs en denk steeds, hier wil ik een keer lopen. Ik ben er 1 x keer heengegaan, maar uiteindelijk durfde ik het niet. Ik was te bang voor de autoweg die er vlak langs ligt. Gaat er per ongeluk een haad op, dan is Maddy het haasje en heb ik een platte hond. Ik moet er niet aan denken!!!! Maar met Blaine kan het wel, zij gaat nog niet zo ver weg.

Drassig

Het is groot hier, we kunnen helemaal naar achteren lopen. Het is wel erg nat, ik wil graag van het pad af en door de velden lopen, maar dat gaat niet door. Grote plassen liggen er of het is er zompig. Ik zie totaal geen wild, ja kleine vogeltjes, maar geen fazanten helaas.

Lab

Ook komen we een jonge Labrador tegen, wat een wildebras zeg. Die Labradors worden ook steeds meer ongeleide projectielen. Het is geen partij voor Blaine, te zwaar en lomp. Luisteren naar de baas doet hij nog niet, maar dat is bijna logisch voor zo’n jonge hond.

Springen

Er komt een vrouw aan en ze ziet eruit alsof ze niet van honden houdt, waarom lijn ik Blaine dan niet aan, wat ik normaal wel doe. Af en toe zit ik raar in elkaar. Wat doet Blaine? ze rent naar die mevrouw en zij roept: “niet springen” en loopt heen en weer. Wat doet Blaine? zij springt tegen die mevrouw op. Ojé, ik vind dit echt niet leuk en probeer haar te pakken. Wat doet de mevrouw? zij loopt nog meer heen en weer en Blaine er achteraan. “Even stilstaan mevrouw”, vraag ik. Wat doet de mevrouw? loopt nog meer heen en weer en maar roepen: “niet springen”. Ik word hier zo kriegelig van, ik weet het ik ben in de fout, maar ik kan er niets aan doen. Niet zo vriendelijk zeg ik: “sta nu even stil” en probeer Blaine te pakken. Wat een rampenfonds, uiteindelijk krijg ik Blaine te pakken en ik krijg een geërgerde blik toegeworpen. “Ze is net 4 maanden”. Het is geen excuus natuurlijk, maar nogmaals, alles aan haar ergerde mij.

Kreupelhout

Natuurlijk heb ik wat dummy’s meegenomen. Aan weerszijden van het voetpad ligt op het grasveld kreupelhout. Aan de ene kant leg ik de konijnendummy in het kreupelhout en aan de andere kant, de gewone dummy. Ik zeg “zoek apport” en Blaine weet meteen dat ze het gras op moet en gaat zoeken in het kreupelhout, heel snel vindt ze de dummy, ik vind dit zo knap. Aan de andere kant moet ik haar iets sturen en loop zelf het gras op. Dan loopt ze daar ook snel naar het kreupelhout. Hier ligt het wat tussen de takken, ze lost het goed op, pakt de dummy en na eerst de nodige rondjes heen en weer rennen, geeft ze de dummy. Het is nog voor mijn voeten neergooien, maar dat geeft niet, goed afgeven komt wel. Eerst halen en brengen.

Dinsdag 8 maart

Ik ben jarig, hoera, hoera…… Vanmorgen op mijn werk getrakteerd op vlaai, het viel wel in de smaak als ik mijn collega’s mag geloven. ’s Middags gaan we naar de Bavo, ik heb dan wat minder tijd, omdat ik ook met de andere honden moet wandelen. We ontmoeten wat honden en het valt op dat Blaine vrij snel op de rug gaat liggen met grote honden. Thuis doet ze dat niet hoor. Wel houd ik haar nog steeds aan de lange lijn. Van Sandra hoorde ik dat Puk ook een flinke smakkert heeft gemaakt tijdens het spelen met een andere, grotere hond. Het lijkt net of onze puppen al heel wat zijn, omdat ze best groot zijn, maar dat is natuurlijk niet zo. Ze worden zo omgekegeld door een wat zwaardere hond.

https://www.youtube.com/watch?v=3qfpkcCSJ2M

Ringtraining

We gaan onze ringtraining serieus aanpakken. Elke dag oefen ik met Blaine aan de lijn en ze moet in een mooie draf lopen en ik loop ook snel. Dat is het plan, maar madam denkt er anders over, ze wil in de riem bijten en springen. Oh we hebben nog een lange weg te gaan voor de show in Leiden. Tuurlijk heb ik al geoefend, het staan en ook het lopen. Blaine heeft een mooie loop, ze loopt zelf al vaak in draf. Niet als haar moeder dus, zij is een echte telganger. Zelf kan ik gewoon lopen met een wat snelle pas en Blaine loopt al mooi in een draf mee. Ik geef er een commando aan: ‘mooi lopen’. Ik hoop dan, wanneer Blaine ouder is, zij genoeg heeft aan het commando: “mooi lopen” en dat zij als een geweldige amazone in draf door de ring zweeft. Dat kan zo mooi zijn, veel passie en energie, dat wil ik zien en ziet de keurmeester ook graag.

In draf

Dus wanneer ik in een gewone pas loop gaat het al goed, maar daar redden we het niet mee. Blaine moet ook mooi lopen wanneer ik snel loop, ik oefen elke dag even thuis in de gang. Daar heb ik geen nieuwsgierige honden die steeds de boel komen verstoren. Vooral het staan, het lukt niet om veel aan haar lijf te prutsen, ik kan nog niet haar voor- en achterpoten goed zetten. Maar met een koekje of klein speeltje op een kleine afstand van haar neus komen we ook ver. Nu moet ze even blijven stil staan, zodat de keurmeester haar kan beoordelen. Moeilijk stil staan, maar met oefenen komt dit goed. Ik wil graag ringtraining gaan volgen bij José Sales, maar omdat ik al even ziek ben, redde ik dat nog niet, dat geldt ook voor het snel lopen trouwens.

slipkettinkje

Ik oefen ook op straat en in de poort. Een dun slipkettinkje werkt het beste of een klein dun touwtje, dit staat het mooist in de ring. Nooit een gewone halsband. Met een slipkettinkje kan ik een korte, krachtige correctie maken. Dit kent ze niet en komt aan merk ik. Wanneer ze weer wil springen en bijten, een stevige “foei” zeggen of/met een kort rukje. Het helpt ze heeft meer ontzag en dat willen we hebben. Zelf het sneller lopen gaat beter en met een koekje in mijn hand staat ze ook best aardig.

Clubmatch

Eind mei is de clubmatch in Heteren en wat zou het leuk zijn als er zoveel mogelijk broertjes en zusjes van Blaine inschrijven. De keurmeesters zijn buitenlands, Duits denk ik, ze komen mij niet bekend voor. Duitsers willen altijd wel goed het gebit zien en het moet compleet zijn. De pups kunnen zich inschrijven in de ‘puppyklasse’. Als je wijs bent, begin met oefenen, het staan voor de keurmeestertafel en oefen het tanden laten zien. De keurmeester doet dit, maar je mag het ook zelf laten zien. Zeker bij een pup is dit slimmer, gewoon brutaal zijn en overnemen. In de ring moet je meestal een rondje lopen, ook vaak heen en terug en vaak een driehoek. Goed kijken hoe anderen het doen. Als je nog wijzer bent neem je ringtraining. In Groningen zit een goede, Gabriëlle Veenstra, KC Heerhugowaard o.a. Gerda Halff geeft ringtraining of José Sales, ik ga het bij haar proberen. Trouwens vrijwel elke KC geeft ringtraining.

Maandag 7 maart

Ik heb het idee dat Blaine wat minder piept en dat het toch van haar tandjes is, er zijn een paar kiezen aan het doorkomen en dat tandvlees is dik. Blaine en ik gaan naar de duinen bij het witte huis en we lopen op het oorlogspad. Langs het hoge prikkeldraad en ik waarschuw haar weer een paar keer, alleen heb ik het idee dat het niet aankomt. Het is heerlijk weer, niet druk natuurlijk, een enkele wandelaar en trimmer. Eén hond komen we tegen die niet mag kennismaken met Blaine, maar hij doet het wel, ha ha.

Eten

Blaine krijgt nog een beetje lichtverteerbare brokken en de rest gewoon, haar ontlasting ziet er heel goed uit. We geven haar nu 80 gram, dat mag ze best hebben en rijst of macaroni na het eten. Afgelopen woensdag is Blaine gewogen en ze weegt 19 kilo!

Zondag 6 maart

Het lijkt wel of het zondag alles mag dag is. Tsjonge een jonge Labrador steekt het fietspad over, terwijl er echt veel racefietsers fietsen nu. Hij rent op Blaine af en wil spelen, maar dan heel wild. Blaine gaat op haar rug en hij blijft door gaan, in overmoed gromt hij daar bij. Een paar keer zeg ik dat het genoeg is, Blaine vindt het echt niet meer leuk en ik ook niet. Zelf had ik er allang op afgerend, niet zijn baasje op zijn dooie gemak komt hij onze kant op, grr. Ik wil hem bijna bij de hals grijpen, want ik heb het helemaal gehad met hem. Geen excuses niets, gelukkig biedt het vrouwtje wel haar verontschuldigingen aan. Zo zijn vrouwen weer hè.

Nog één

Nog zo’n ongeleid projectiel en maar door blijven gaan, sodemieter op! En weer geen vrouwtje die er wat van zegt.

Bos

Ik heb het een beetje gehad met ongehoorzame honden en trimmers, die blijven ook maar komen. We gaan het bos in, kijken of we de dummy kunnen vinden. Dat niet maar wel allerlei botten, te groot voor een konijn, te klein voor een ree, ik denk een vos. Blaine vindt het wel leuk en neemt het mee in haar bekje en rent er vrolijk rondjes mee. Geen dummy.

Blaine is 18 weken

Zaterdag 5 maart

Blaine en ik gaan naar Nieuw-Vennep en we gaan meteen naar de plek waar de vorige keer fazanten waren. Ik kan het niet laten om toch even de ruigte in te gaan, maar ik had me de moeite kunnen besparen, het is veel te nat, Blaine wil hier ook niet erg lopen en geen fazanten.

Klucht

Ja hoor ik zie de haan al weer, op dezelfde plek inderdaad. We lopen er naar toe, netjes op de wind, maar ze zijn zo ril en vliegen al vrij snel weg. Weer een stuk of 7, haan en de rest hennen. Met de warme plekken deed Blaine niet zoveel.

Waar zijn ze?

Zal ik gaan kijken waar ik denk dat ze naar toe gevlogen zijn? Inderdaad ik kan het niet laten. Het is wel erg modderig hier, Blaine heeft het daarom niet minder naar haar zin. Riet vindt ze helemaal geweldig, ze rent er heel snel rondjes doorheen. Nu maar hopen dat ze op de been blijft en niet in het water valt. Ineens zie ik Blaine aantrekken, echt waar. Ze trekt aan en gaat voorzichtig verder met een mooie kophouding en ja hoor er vliegen 2 hennen weg. Ik ben zo trots, heel goed gedaan Blaine.

Pijn

Met lopen en rennen hoor ik haar echt niet piepen, wel pak ik haar regelmatig bij de halsband vast en de laatste keer moet ze erg piepen, is het haar hals dan? Als ik heb bevoel geeft ze geen kick. Wel piept ze later weer met het spelen met Maddy.

Vrijdag 4 maart

Nat

Het is slecht weer, regen en natte sneeuw. Ik heb een dapper puppje, want het hindert haar niets. Mij hindert het wel en daarom lopen we wat in de luwte wanneer we in de duinen zijn. Zie ik Blaine nu niet helemaal zuiver lopen? Bij mij gaat het lopen niet helemaal goed, ik voel me heel slap en heb verder niet met Blaine geoefend. Ik ben blij dat ik de auto haal. Thuis ben ik nog wat bibberig en dan gaat het weer.

Piep

Weer valt het op dat Blaine af en toe jankt met het spelen en ’s avonds nog meer. Ik voel en voel, ik denk dat het haar rechter achterpoot is en later twijfel ik weer. Het zou ook haar bekje kunnen zijn, tanden? Ik vind dit helemaal niets!

Eten

We geven Blaine weer wat gewone brokken bij het voer van lichtverteerbare brokken. Van Ella mag ze nog geen bullepees en krijgt ze nog beschuit, morgen maar proberen. Haar ontlasting ziet er heel goed uit.

Training

Door Maddy haal ik het niet om naar de training te gaan. Zie week 9. Gelukkig zie ik op het moment dat ik Geertje de trainer een berichtje wil sturen, dat het afgelast is vanwege het slechte veld. Komt dat even goed uit.

Donderdag 3 maart

Weer heb ik haast, want ik moet zo met June naar de dierenarts. We gaan naar het Pieter Florisdal in de duinen en het is druk, dat betekent dat het mooi weer is. Want bij regen moeten de meeste honden binnen blijven. Blaine ontmoet een hond van middelbare grootte, ik ben te laat met aanlijnen en laat het gaan. Er word flink gespeeld en gerend. Twee keer gaat het mis en zie ik Blaine onder uitglijden. “Zo is het genoeg”, zeg ik en lijn haar aan. Ook zien we twee, ja wat zijn het? Ze lijken op een wat kleiner uitgevallen Bouviers. Ook hier speelt ze mee, maar het is geen partij, veel groter en zwaarder. Ze krijgt een duw/opdonder van de ene en Blaine klapt tegen een bank. Janken natuurlijk en ze houdt een voorpoot omhoog. Ik vloek en ga er naar toe, die zwarte hond kan er natuurlijk niets aan doen. Gelukkig is het snel over. “Wat was dat nu”? vroeg het baasje. “geen kwaadwilligheid, maar hij is effe te groot voor haar. Ze is nog maar 4 maanden”, antwoord ik. En daar staat hij van te kijken.
Het lijkt wel of ik af en toe een jank hoor wanneer Maddy en Blaine spelen, hmm.

Woensdag 2 maart

Urine

Ik laat Blaine naar buiten en probeer meteen urine op te vangen, dit wordt een uitdaging. Ik heb een plat schaaltje gevonden en zodra Blaine gaat zitten houd ik het onder haar vagina. Het lukt, het is niet veel, maar genoeg voor onderzoek. Het is nog vroeg in de ochtend en zo heb ik mooi een ochtend urine, niet de eerste helaas. Ik doe het in een potje en straks ga ik bellen voor een afspraak. Het valt me op dat de urine niet troebel is ofzo, ik zie ook geen spoortjes van bloed.

Het donkere bos

We gaan naar het witte huis en Blaine en ik lopen het dichte bos in. Spannend is het hier, we lopen hier ilegaal, want het is niet de bedoeling dat hier mensen lopen. Maar er loopt wel een
mountainbikepad door en een ruiterpad…. Ik moet dit wel in de gaten houden. Blaine vindt het leuk en verkent alles. Al snel komen we een hoop veren tegen, hier is denk ik een zeemeeuw gepakt, misschien een duif. De plek des onheils wordt helemaal besnuffelt en onderzocht, ze is heel volhardend. We lopen verder en verder, zo ver heb ik lang niet meer gelopen hier. Vroegen liepen Ella en ik hier vaak met Dayan, maar dat deden we vooral om andere reuen te ontwijken. Dayan was best een baasje. En met Maddy en June oefenen we hier stiekem met wild. Ik moet goed kijken waar we nu zijn en als het klopt wat ik denk waar we zijn gaan we via een helling naar beneden en komen bij de bank uit.

Zoeken

Onderweg gooi ik een dummy iets omhoog een helling op en loop door. We staan aan de rand van het bos en zeg tegen Blaine: “zoek apport”. Oh dit is te moeilijk, ik heb het te ver gegooid. Blaine staat er vrij snel stil en kijkt me niet begrijpend aan. Ik hou mijn mond en loop een klein beetje het bos in. Nu gaat ze zelf weer zoeken en steeds gaat ze een stukje verder en is ze in de buurt van de dummy. Ineens heeft ze de geur te pakken, zo mooi om te zien hoe ze volhoudt en zoekt en zoekt en dan vindt ze het. Ik ben zo trots op dit kleine meisje. Super.

dierenarts

Ik bel de dierenarts niet op, de ontlasting is aardig en Blaine hoeft helemaal niet meer vaak naar buiten. Het steeds plassen is over. Ik denk dat het toch echt bij het diarree verhaal hoorde. En anders kan ze altijd nog morgen mee met June. Trouwens Blaine is verzekerd, dus dat weerhoudt mij niet. Maar ik ga niet als het niet nodig is, de stomorgyl doet zijn werk.

De baas

Tijdens het avondeten pakt June haar taak als opvoeder weer op. Blaine is heel brutaal en staat vooraan bij de aanrecht waar ik het eten klaar maak. Maddy haalt dit niet in haar hoofd. Blaine krijgt een goede snauw van June. Als er één vooraan staat bij het eten, dan is het June. Blaine is hier flink van onder de indruk en neemt meteen haar plaats helemaal achterin de rij in. Wij kunnen nog zoveel zeggen, wanneer een dominante hond zijn gezag toont heeft dit veel meer effect. Jammer dat Blaine wat last van geheugenverlies heeft…..

Dinsdag 1 maart

Kleine beetjes plassen

We lopen in de boskant van de duinen en gaan ook door een stuk in het ruige gedeelte, buiten het pad. We doen wat oefeningen en dat gaat best leuk, Blain zoekt, apporteert en doet een ‘vooruit’. Tuurlijk loopt ze wel 10 x mij voorbij eer ze de dummy geeft. De ontlasting is nog soepel en ’s middags moet ze weer veel naar buiten, perst veel. Soms komt er wat ontlasting, maar heel vaak druppeltjes urine. Morgen ga ik naar de dierenarts met een potje urine om het te laten nakijken. Ik geef nog steeds een kuur stomargyl, alleen geef ik nu 1 tablet ik dat dat de 3/4 toch te weinig was. Gelukkig word Blaine aan het einde van de middag weer rustig en heeft verder geen last meer gehad.

Handen in onschuld wassen

Blaine speelt nog steeds heel wild met Maddy en Maddy doet net zo hard mee. Blaine is vaak druk, stout en bijterig. Wanneer Blaine op haar kop krijgt kijkt Maddy ons aan van ‘het is niet mijn schuld hoor’. Nee nee Maddy, maar het is toevallig wel je dochter. Ze kan er ook niet goed tegen wanneer Blaine een flinke uitbrander krijgt.

Stokken

Blaine kauwt graag op stokken en sjouwt graag met stokken, dat laatste herken ik niet bij Maddy. Wat denk je? Van Melany hoor ik dat vader Kyle dat ook erg graag deed en nog doet. Ahhhha. Stokken sjouwen vind ik niet zo erg, meestal wordt het ingeruild voor een groter of zwaarder exemplaar. Ze moet het wel in het midden vasthouden en dat leer ik haar ook, ze pikt het aardig op.

Jute dummy

Hoe kan ik nu voorkomen dat Blaien zoveel stokjes eet? Ik neem de jute dummy mee, dit werd vaak ter voorkoming van bijten gebruikt en bij Maddy als happy dummy, dit gooi ik altijd voor haar weg als ze een oefening goed gedaan heeft. Ik geef deze dummy aan Blaine en hier rent en speelt ze mee, ze eet in ieder geval een stuk minder hout.

Maandag 29 februari

Ik heb haast vanmorgen, want ik moet naar het ziekenhuis. Daarom ga ik naar het Pieter Florisdal en loop gewoon een rondje.

Het is weer mis

We waren wat overmoedig en Blaine kreeg eerder weer wat gewone brokken bij de rijst en een bullepees. Fout, fout, fout. Ella heeft zich rot gerend ’s avonds om Blaine steeds naar buiten te laten. Ook moet ze veel naar buiten voor een klein plasje. Heeft ze nu een blaasontsteking? Of komt het omdat ze aandrang heeft om te persen, er komt niets uit daarom maar een paar druppeltjes urine? Om 20.30 uur roept ze me, want Blaine heeft het zo moeilijk. Ik kan er verder ook niet zoveel aan doen, dan de kuur geven. Blaine is super druk, niet normaal. Ik denk dat het komt, omdat ze last heeft van haar darmen en niet weet wat er aan de hand is. Zo zielig. Gelukkig wordt ze rond 23.00 uur rustiger en gaat ze slapen. Verder heeft ze geen last meer gehad. Nu krijgt ze echt een paar dagen alleen maar rijst en lichtverteerbaar eten en niets anders.

Tanden

Ik zie 6 nieuwe tanden boven en onder ook een paar.

Zondag 28 februari

Blaine heeft vrijwel geen last meer van haar darmen, het wel wat soepel. Ze krijgt weer wat brokjes en een bullebees en het blijft goed gaan.

Maddy en Blaine

Ik neem Blaine mee met de wandeling van Maddy. Nou ik kan er tegenaan hoor. Al vrij snel komt er een hardloper aan met een pitbull met muilkorf. Ik wil de twee dames naar me toe halen en dat lukt niet erg en ga aan de kant staan. Haalt Maddy het in haar hoofd om uit te vallen tegen die gemuilkorfde Pittbull of Stafford. Dat is niet zo handig, ik word kwaad!!!! Het helpt, want hierna luistert Maddy, ze is 4 jaar, ze hoeft zich niet te gedragen als een ongehoorzame kleuter.

Achter elkaar aan rennen

Als het veilig is en kan laat ik Blaine los, Maddy daagt haar meteen uit en gaat er als een razende vandoor, rondjes rennen in de duinen. Door de bosjes, heuvels en zand, Blaine er achteraan met die kleine pootjes. Ik hou mijn hart vast en hoop dat het goed gaat, gelukkig gaat het goed. Ik weet het ik moet vertrouwen krijgen, maar zoals ik net al schreef Maddy is nog net een klein kind en jaagt en is weg en kamt de duinen af. Dat is wat anders als ik b.v. June mee zou nemen, die doet dat niet meer. Blaine vindt het wel helemaal geweldig en luistert best goed. Maddy gaat er natuurlijk nog een paar keer vandoor, Blaine er weer achteraan. Maar nu vindt ze het toch te ver van mij vandaan en komt halverwege terug. Mooi zo, wanneer ze niet ziet dat Maddy weggaat is er niets aan de hand. Ook moet ik oppassen met het hoge prikkeldraad, maar dat gaat goed. Pff, we hebben het overleefd en alles is nog heel.

Riesenschnautzer

Deze reu kennen we, voor de zekerheid lijn ik Blaine aan, maar hij is heel braaf en Blaine mag hem helemaal besnuffelen. Het is dat ik vind dat ze genoeg gerend heeft, anders had ik haar los gelaten.

Van de wereld

Blaine is de hele avond super rustig en slaapt zoet, eigenlijk ligt ze gewoon in coma. ’s Nachts gaat het ook goed.

Blaine is 17 weken

Zaterdag 27 februari

Niet lekker

Blaine heeft diarree en ze moet steeds naar buiten, elke keer weer en dit is nu al vanaf 07.30 uur aan de gang. Ella heeft het laatste stukje van de nacht op het luchtbed bij June geslapen en zij heeft het er druk mee. Ik weet van niets en slaap lekker door. Meteen toen ze uit haar bench kwam ging het mis. Eten wilde ze ook niet om 07.00 uur. Ella weet het niet meer en roept mij. Blaine heeft steeds de aandrang om te drukken, arme pup weet niet wat er aan de hand is. Steeds komt er een klein beetje en steeds moet ze een beetje plassen. Hmm?  We gaan toch maar wandelen en gaan naar het Pieter Florisdal, hier kan ze wat rennen.

De duinen

Het is mooi weer en het is best druk hier. We doen wat oefeningen en het gaat heel goed, Blaine is braaf. Ik zie dat ze al 4 tanden heeft gewisseld. En een paar kiezen komen op, het ziet er naar uit dat ze een compleet gebit krijgt, alle kiezen komen er aan en daar ben ik héél blij mee. Maddy is verder wat rustig en dat is een beetje raar, maar wel fijn.

Eten

Tuurlijk krijgt ze meteen rijst, maar veel trek heeft ze niet. Ik heb nog lichtverteerbare brokken en daar krijgt ze ook een beetje van, gelukkig wil ze na de wandeling wel wat eten. Het is nu witte brook, rijst, beschuit en lichtverteerbare brokken en lichtverteerbaar vlees voor deze dame. Ik bestel altijd specific digestion bij medpets (de dierenarts heeft het ook), de laatste keer heb ik ook het vlees van dit merk besteld, 6 kuipjes. Ik vind het altijd prettig om dit in huis te hebben, wanneer één van de honden diarree of erge dunne ontlasting heeft kunnen we dit meteen geven.

Bullepees

Na herhaaldelijk vragen om Blaine geen bullepees te geven, heeft Wil het toch stiekem gedaan. Na ons eten krijgen ze altijd een bullepees. Heel fijn, want nu ben ik de helft van de nacht in de weer geweest met Blaine. Steeds wil ze naar buiten om te drukken, er komt niet veel meer uit, maar wel een paar druppeltjes urine. Zo zielig, ze weet niet wat er aan de hand is. Ze is wel in de bench, want het is de bedoeling dat we allemaal gaan slapen. Al snel begint ze te piepen en mag hier geen gehoor aan geven, maar ze heeft wel last van haar darmen, dus ik haal haar er wel uit. Ze moet meteen naar buiten. Dit herhaalt zich een aantal keren. Dan bedenk ik me dat ik nog een kuur Stomachyl heb, dit zou June krijgen als ze last bleef houden van dunne ontlasting. Maar mag een pup dit hebben? op internet zoek ik het op. Maar hoeveel weegt ze ongeveer? ik denk zo’n 17 kilo. We hebben tabletten van 20 mg. Is een hond 20 kilo dan één zo’n tablet, June is 30 kilo en had 1 1/2 mogen hebben. Ik besluit het te geven, de bijwerkingen zijn minimaal en ik geef haar een half en 1/4. En nu nog in het bekje! De eerste gaat goed, ik doe haar bekje open en stop het razend snel achter in haar keel. Maar nu kent ze het truukje en lukt het niet meer. Ik probeer het met wat lekkers, ja het stukje witte brood eet ze op, maar niet het kwart tabletjes. Shit. Uiteindelijk probeer ik het weer om het achter in de keel te stoppen en nu lukt het. Blaine moet hierna nog een paar keer naar buiten, ook steeds kleine beetjes plassen (blaasontsteking) en dan gaat ze eindelijk slapen en kan ik ook slapen. Morgenochtend moet ik er op tijd uit voor de jachttraining met Maddy, zucht. Ella komt me aflossen en ik kan nog een paar uur slapen en zij heeft geen last meer gehad van Blaine, zij heeft gelukkig verder diep geslapen, de arme schat.

Vrijdag 26 februari

Blaine is heel druk, springt ook veel tegen mij op tijdens de wandeling, erg vermoeiend. We zien een vrachtwagen met paarden en we lopen een rondje om de paarden heen, het is best indrukwekkend. Ook doen we wat oefeningen. Zoek apport in een klein stukje bosschage, een vooruit wat steeds beter gaat en wat apport oefeningen. Helaas laat het brengen van de dummy te wensen over. Eerst rent ze 20 keer op en neer eer ze de dummy brengt. Ik probeer rustig te blijven, roepen en schreeuwen heeft geen zin. Ook zak ik door mijn knieën om mij nog kleiner te maken, dit helpt ook vaak, alleen nu niet…..

’s Avonds ga ik weer naar de puppytraining, moet me er wel toe zetten hoor. Blaine doet het best leuk, lees meer.

Donderdag 25 februari

Zon, wind, hagel en sneeuw

Prachtig weer, koud, maar zonnig. We rijden naar Langevelderslag, maar als we er bijna zijn zie ik het helemaal donker worden, oeps is het wel een goed idee om in dit open gebied te lopen. We zijn nog maar net de auto uit of het slechte weer barst los. Hagel en natte sneeuw, dit is de eerste keer hier deze winter en ook voor Blaine. Ze weet niet wat ze meemaakt. Wel is ze heel stoer, ze hersteld snel en rent gewoon verder en heeft lol voor 10, sneeuw of niet. Ondertussen hoop ik dat het maar snel over mag zijn, ik heb de camera niet voor niets mee. Ze vindt het geweldig hier, heuvel op heuvel af, goed voor de botten maar niet heus. Wanneer ze op een zandheuvel is kijkt ze de zandkorrels na die naar beneden vallen. Ondertussen is het weer droog en schijnt de zon weer.

water

Na ongeveer een half uur lopen is er een flinke plas in de duinen, na al de regen van de afgelopen tijd is het wel heel groot geworden. Het ligt in een dal en we lopen er naar toe. Blaine stapt meteen in het water. Er ligt een soort landtongetje in het water en een eilandje. Zal ik de dummy in het water gooien. Ik doe het en Blaine pakt het netjes uit het water, ik herhaal het maar dan verder. Weer pakt ze het en dat maakt me heel blij.

Spoor

Ik zie dat Blaine op een spoor zit, ik probeer haar aan te moedigen, het is een reeënspoor en ze volgt het echt een stukje.

Komiek

Wat doet ze lollig, ze loert naar me, lijf gedrukt, staren en dan op mij af rennen. Ze rent door het zand en heeft veel lol.

Woensdag 24 februari

We gaan naar het bos bij de trimbaan. Dit staat helemaal vol met sneeuwklokjes, het zonnetje schijnt, dus een mooie gelegenheid om foto’s te maken. Alleen zijn er brandnetels in het bos en dat vind Blaine niet leuk. Op een gegeven moment heeft ze het helemaal gehad en gaat ze het bos niet meer in en kan ik geen foto’s meer maken. Ik heb er wel een paar, maar of die nu zo leuk zijn….

Ook reageert ze meer op vogels valt me op.

Dinsdag 23 februari

We gaan naar Nieuw-Vennep, naar een gebied waar altijd veel fazanten zijn. Het is best een ruig gebied, het is wel veranderd helaas en ik ben benieuwd wat er van over is gebleven en of er nog fazanten zijn. Ja hoor ze hebben aan de linkerkant dwars door het gebied een weg neergezet, met een brug naar de overkant van de driemerenweg naar een ander natuurgebied. Dat is leuk. En nog een brug naar een ander natuurgebied, dat is ook leuk. Het lijkt alleen wel een weg waar ook auto’s mogen komen, zo breed. Ik hoop dat het alleen voor fietsers is, maar de vrijheid om je hond hier ongestoord los te laten is voorbij. Het is toch gevaarlijk met zo’n fietspad en er komen hier ongetwijfeld racefietsers en die kijken voor niemand uit.

Veld

Wanneer we een veld in gaan, rent ze meteen vrij rond, ik probeer slagen te maken. Daar bakt ze niet veel van, maar dat geeft niet, het is haar eerste keer. Ze moet de slagen naar voren maken en niet naar achteren, maar ze neemt de slagen wel ruim en houdt contact met me. Heel even zie ik haar een hele mooie slag maken, met een mooie kophouding. Ik word er helemaal blij van. Helaas geen fazanten en na een paar velden, die erg nat zijn, besluit ik om te stoppen. Het is genoeg geweest voor dat kleine lijfje.

Veranderingen

Via de nieuwe weg lopen we terug, het is niet al te mooi weer en er rijden geen fietsers rond. Ook loop ik naar de brug over de sloot en wat zie ik aan de overkant een fazantenhaan. Ja dat kan ik niet voorbij laten gaan en via een omweg probeer ik er naar toe te gaan. Blaine gaat naar het water, pootje baden en rietstengels opeten. Ik moet goed mijn best doen om haar daar weg te krijgen en dat geeft lawaai. De fazant hoort het ook en rent snel de ruigte in en ze kunnen snel rennen die hanen. Even later vliegt de haan op, wanneer we vlak bij dat ruige stukje zijn. En even later nog een stuk of 5 hennen. Ik kijk omhoog en zeg: “oh kijk dan fazantjes”. Nieuwsgierig kijkt Blaine ook omhoog. Weer even later vliegen er nog eens 3 hennen op. Blaine heeft er verder niets mee gedaan, dat kon ook niet, maar het was wel mooi.

Maandag 22 februari

Blaine en ik gaan naar het Pieter Florisdal en we lopen ook een stuk door het bos en zo weer terug naar het fietspad. Altijd doe ik wat oefeningen, deze keer wat gehoorzaamheids oefeningen en het gaat best leuk.

Hugo

Raad van Beheer belt en ik neem contact op met Heidi van Hugo. Ze is nog steeds super blij met hem en man en kinderen ook. Dat is heel fijn om te horen. Ze doen puppycursus gehoorzaamheid en puppyjachttraining eens in de twee weken. Helemaal leuk. Wie had dat gedacht, want hier lag haar ambitie echt niet.

Open haard

Hugo ligt het liefst op het kleed bij de open haard. Hij haalt zijn beer uit de bench, sleept het mee naar de open haard en nestelt zich bij de beer. Schattig toch.

Zondag 21 februari

Omdat ik niet naar jachttraining ga, ga ik wel met Blaine lopen. Dit kan wel we lopen meestal zo’n 45 minuten en dat is wat anders als de hele ochtend trainen. We gaan naar het bos en het is druk, meer wandelaars met kinderen en veel mountainbikers. Dat heb ik even goed aangepakt. Telkens wanneer er een biker aankomt laat ik Blaine zitten en geef een beloning, zo hoop ik dat ze er niet achteraan gaat.

Oefenen

Bij de golfbaan is een mooi open gebied, ik durf Blaine niet los te laten vanwege het fietspad. Ik gooi twee dummy’s in het gras, één rechts en één links. Via een omweg loop ik terug, zodat Blaine op de wind kan zoeken. De rechter dummy vindt ze al snel, ze is aan de riem en kan er geen spelletje van maken. De linker dummy duurt even eer ze het gevonden heeft. Wat mij wel heel blij maakt is dat haar houding ineens veranderd, ze krijgt lucht van de dummy en met een paar mooie slagen vindt ze de dummy. Een super pup. Ook probeer ik een ‘vooruit’ te doen.

Blaine is 16 weken oud

Zaterdag 20 februari

Witte huis

Blaine en ik gaan naar de duinen bij het witte huis, hier lopen we eigenlijk altijd met de twee grote honden. Wel moeten we eerst een heuvelpad op, dat kan nu wel. Blaine vindt het leuk hier, het is even oppassen met het mountainbikepad en het paardenpad en fietspad, maar dan kan ze lekker vrij lopen. Ze gaat best op onderzoek uit en rent de bosjes in, veel luchtjes hier. Dit is belangrijk, de puppen moeten leren om ook afstand van de baas te nemen, zeker wanneer ze ook jachttraining doen.

Hoelang

Vaak lopen we toch iets langer dan de bedoeling is, maar Blaine kan nu best een kleine 45 minuten lopen, dit heeft ze nodig. Ze moet haar energie kwijt en rennen, anders is ze heel vervelend in huis. Ze heeft het dan wel gehad hoor, dat merk ik omdat ze dan meer bij mij blijft en meer contact met me zoekt. Ze is nu wel tevreden en na even dollen met haar moeder gaat ze wel slapen.

Vrijdag 19 februari

Ella gaat met Blaine ’s morgens, want ik ben in het ziekenhuis. Dat betekent dat ik ’s middags moet en dat valt niet mee, de lichte narcose\roesje zit nog in mijn lijf. Blaine heeft het altijd naar haar zin, ook op de Bavo, ze heeft zelfs gespeeld met een teckel, ik vind dit wel een mooi maatje voor haar. Op een gegeven moment heeft de teckel het wel gehad en blijft in het midden staan, terwijl Blaine er rondjes omheen blijft rennen. Het wordt een klein rondje voor de grote dames en ’s avonds sla ik de puppytraining over, dat is net iets te veel van het goede.

Eten

Blaine heeft niet zo’n trek in eten en dat is vreemd, wellicht toch last van haar tandjes of wat last van de buik. Het is even afwachten of dit voer geschikt is. Een Weimaraner is vaak wat gevoelig op de darmen en Proplan heeft ook puppy digestion. Dit is wanneer de pup teveel last heeft van dunne ontlasting. Darcy en June hadden dat ook, Maddy was en is niet zo gevoelig op de darmen. Maar June en Maddy krijgen wel de Proplan digestive en ze doen het er goed op.

Vervelend

Blaine en Maddy zijn vervelend ’s avonds, steeds wilder spelen en Blaine vindt het nodig om daarbij veel verbaal geluid te produceren. En dat kan niet als het al laat is. Wanneer ik op de bank lig, komen ze steeds klieren en na een tijdje ontplof ik bijna en stop Blaine in de bench en stuur Maddy in haar mand. Rust!!

Donderdag 18 februari

Een collega komt op visite en brengt een mooie bos bloemen, hierdoor heb ik niet al te veel tijd om met Blaine te lopen. We hebben een beetje haast en gaan naar het dichtsbijzijnde stukje duin, het Pieter Florisdal. Het is koud! en het begint een klein beetje te sneeuwen, natte sneeuw.

Vacht

Oh Blaine had zo’n mooie licht zilvere vacht en het gaat al veranderen. De kleur op haar rug wordt al donkerder, zo jammer. De haren worden ook stugger en het lijkt wel of ze wat slag krijgt bij haar heupen. Als ze maar niet de vacht krijgt van Maddy toen ze een pup was, dat zag er niet uit. Gelukkig is het wel helemaal goed gekomen.

Tandjes

Wat zie ik nu? Ja hoor er zijn al twee echte tandjes aan het doorkomen. Het zijn de middelste voortanden en volgens mij zijn de kiezen ook bezig. Waar zijn de melktandjes gebleven vraag ik me af, waarschijnlijk gewoon doorgeslikt.

Woensdag 17 februari

We gaan naar Zwaanshoek, het is ongeveer 25 minuten rijden en Blaine is heel braaf in de auto. Wel ligt er een kluif in de bench zodat ze wat te doen heeft. Het is nu echt koud, met een koude harde wind. Blaine heeft er geen last van, ze rent en vindt alles leuk en er moet veel ontdekt worden. Op de vele plassen ligt ijs, er is ook een hele grote plas en dat vind ik een beetje eng. Ik wil niet dat ze hier onbevangen op gaat lopen, want zo kan ze zich naar blesseren. Met de kleine plassen heb ik geen moeite, zo ontdekt ze ook dat ze hierop uitglijdt. Ik vind het leuk om haar te pesten en ga op het ijs staan. ‘Krak’ zegt het en Blaine schrikt zich rot, maar hersteld snel.

Dinsdag 16 februari

Op de koffie

Blaine en ik gaan op visite bij Hen. Ik stelde voor om Blaine mee te nemen, maar dat ik het ook echt zou doen…. Eerst gaan we naar de Katwijkse duinen, alleen het voorste gedeelte, hier zijn uitdagingen genoeg. Het is heerlijk buiten, koud, maar zonnig. Hopelijk is Blaine nu rustig wanneer we bij Hen ben.

Strenge regels

Het is jammer dat we een tijd niet hebben gewandeld, sinds het begin van Maddy’s zwangerschap niet meer. Het komt er niet van, vroeg donker, pup erbij en ik zit een beetje in de lappenmand. Bij binnenkomst worden Blaine en ik worden meteen gewaarschuwd: “er wordt niet aan meubels geknauwd en er mag zeker niet in huis geplast worden”. “Ja ik heb alles gelezen over je visite bij Riet,” komt er nog achteraan. Ze is toch zo streng, de druk ligt hoog voor ons. Hen vindt dat Blaine al best groot is, de laatste keer dat ze de pups heeft gezien was tijdens de fotosessie in de Bavo. Ik neem een kleedje mee en hoop dat ze hierop gaat liggen. Stom, ik ben speeltjes vergeten en dan wordt zo’n tafel wel heel aantrekkelijk, laten we het dan maar niet over het kleed of de stoel hebben. Ik heb amper tijd om mijn koffie te drinken. Ik zie dat Blaine’s ogen zwaarder worden en even later gaat ze heerlijk op het kleedje slapen, wat is het toch een welopgevoede rustige pup, ha ha. Ik kan eindelijk mijn koffie drinken. Hierna laat Hen mij haar nieuwe foto- en schilderstudio zien. Vrijdag zien we elkaar weer, want dan brengt ze mij naar het ziekenhuis. Enne gelukkig is alles heel gebleven in haar huis.

Maandag 15 februari

Wind en zon

Blaine en ik gaan naar het Langeveld en de zon schijnt regelmatig, er is een mooie blauwe lucht met donkere wolken waar de zon de meeste tijd doorheen schijnt. Dit zorgt er altijd voor dat de vacht van een Weimaraner een mooie kleur heeft. We zien weer de grote roedel herten, het waait hard en de blaadjes vliegen in het rond tot grote hilariteit van Blaine. Ook laat ik haar weer kennismaken met draad. Ze moet leren dat ze eroverheen moet springen. Dit gaat goed aan de lijn, maar als ze los is gaat het mis. Ze raakt het draad en bezeert haar been. Niet erg hoor, maar Blaine is niet het meest harde pupje en ze ze gilt het uit en houdt haar achterpoot omhoog. Even later is het weer helemaal over. Blaine loopt heel makkelijk door het water, dit vind ik fijn, al zijn we nog ver van het eigenlijke zwemmen.

Krukje

Blaine heeft het krukje in de keuken ontdekt, zo kan ze mooi naar buiten turen. Ze komt net boven het raam uit, zo grappig. Ook al wiebelt het krukje alle kanten op, maakt haar niet uit.

Zondag 14 februari

’s Morgens kan ik niet met Blaine lopen, omdat ik met Maddy aan het trainen ben. Wel gaan we ’s middags naar de Bavo en weer loop ik in de regen. Blaine heeft nergens last van en heeft het reuze naar haar zin. Ze pikt het zakje met snoepjes uit mijn jaszak en ze vindt dat ze wel zelf in de auto kan springen. Dit was eenmalig hè dame.

Hoe staat Blaine ervoor

Ze is erg gegroeid, het pupje is er nu wel af. Verder eet ze goed, is heel actief en niet snel onder de indruk, ze vindt alles leuk. Ook blaft ze van ongeduld of wanneer ze haar zin niet krijgt, ze springt op de bank en bijt nog steeds heel veel. Kortom het is een pittige tante, nog even en dan gaat ze wisselen.

Blaine is nu 15 weken

Zaterdag 13 februari

Het ziet er zo lekker uit buiten, het zonnetje schijnt, maar het is wel koud, het heeft gevroren vannacht. We gaan naar de duinen, hier is het druk. Veel wandelaars, honden valt mee, paarden zien we en veel mountainbikers. De camera gaat ook mee en een paar dummy’s. Blaine begrijpt het steeds meer als ik ‘zoek zoek zoek’ zeg en weet goed de dummy’s te vinden. Ze weet nu ook dat het hierom gaat. Het brengen van de dummy is nog even een dingetje, ze maakt er een groot feest van, ik kan me wel druk maken maar dat heeft geen zin. Dit komt wel, ik probeer geduldig te zijn en de eerste dummy brengt ze best vlot, daarna niet meer ha ha. Wanneer het echt de spuigaten uit loopt ga ik een lange lijn gebruiken. Ook maak ik een voorzichtig begin met het ‘vooruit’ sturen. Ik heb een dummy neergelegd en met “vooruit” mag ze het halen, heel goed gaat het nu. Verder hebben we lekker gewandeld en heeft Maddy weer met van alles kennis gemaakt.

Vrijdag 12 februari

Ik loop ’s middags een rondje met Blaine op de Bavo en ’s avonds hebben we weer puppycursus. Lees meer. Hierna is ze helemaal kapot, ze heeft even gespeeld met Maddy en daarna heeft ze alleen maar geslapen. Yeahhh.

Donderdag 11 februari

Blaine en June

Al vroeg ga ik met Blaine lopen en ik neem June mee. Zo kan Wil met de fiets met Maddy. Ella moet naar de oogarts vandaar. Deze
combo gaat goed, June maakt zich niet druk meer en blijft bij me en zo blijft Blaine ook in de buurt.

Konijn

Ik heb een klein konijn uit de vriezer gehaald, Maddy heeft dit alfgelopen najaar voor mij gescoord. Het is een mooi maatje voor Blaine, helaas ik het nog niet helemaal ontdooit. Toch leg ik het ergens in de tuin, kijken of Blaine er lucht van krijgt. Het ligt niet moeilijk hoor en Blaine ruikt het met wat hulp. Ze snuffelt en dan neemt ze de konijn vol in haar bekje, zo zeg dat is mooi. Ze komt niet meteen naar me toe, maar dat geeft niets. Ik herhaal het nog een paar keer en het gaat prima. Ik ben net niet op tijd gestopt, want bij de laatste apport is ze erg aan het rommelen. Eigen schuld.

Woensdag 10 februari

Nu gaan we echt een keer naar rechts bij de duindamseslag, getsie wat ligt er hier veel ontlasting echt vies. Het is best leuk hier, wel weer paardenpaden en crosspaden. Als het even kan laat ik Blaine los. In het Pieter Florisdal hebben we de Bouvier weer. Blaine rent naar hem toe en is best brutaal, wat ik eng vind. N
og steeds is hij de rust zelve, maar wel met een hele hoge staart. Waar is zijn baas dan? Ah die staat op het veld hiernaast yoga-oefeningen te doen. Lekker dan, zijn hond laat hij maar lopen. Ik baal ervan want Blaine kan hier zo lekker los en nu met deze hond wordt het wat moeilijker. Stel dat ik nu een hele dominante reu bij me had, dan was er toch echt een probleem. Sandra met haar draadhaar Henk zou zeggen: “nou dan pakt Henk hem maar”.

Plassen

Dat gaat weer goed, we laten Blainen u na het eten van 17.30 uur plassen en wanneer wij gegeten hebben en zij een bullepees hebben gehad. Geen ongelukjes meer gezien. Het is nooit de schuld van de pup, altijd van ons.

Betrapt

Oeps Ella ziet dat Blaine op de bank ligt, snel eraf en later gewoon weer bij me liggen.

Suzy en Hugo

Van Ineke hoor ik dat Suzy niet meer mank loopt, maar dat ze nog wel net een piranja is, ze zijn licht wanhopig. Ja het is nog steeds een pup, het is een kwestie van heel consequent verbieden en volhouden, afleiden met een kluif of speeltje is ook een optie. Altijd zorgen dat het in de buurt is. Wij hebben hier ook een hele bijtgrage pup hoor en dat was haar moeder ook en June en Darcy en Jeska en Dayan was helemaal niet normaal. Hoe vervelend ook, het hoort erbij.

Hugo is heel leergierig en hij zit al heel braaf bij de drie meiden op de foto. Wel blaft hij, ook dat doet Blaine en we zijn hard bezig om het eruit te krijgen, het is een ongeduldig typeje.

Dinsdag 9 februari

Wildrooster

Blaine en ik gaan naar het Langeveld. Ik zet mijn auto bij een ingang neer en til Blaine uit de auto, met mijn zeer pijnlijke pols is dat steeds weer een uitdaging. Oh, shit hier is het wildrooster, kan ik haar nog tillen? Nee dat lukt niet meer, maar dat betekent weer in de auto, in de bench en er weer uit! Ik doe toch een poging, oh nee dit gaat niet. Ik voel een pijnscheut boven in mijn rug en mijn pols auwwww. Toch maar naar de andere ingang met het hek. Meteen zie ik de herten weer staan en geen camera. Blaine laat ik los, wel kijk ik goed om me heen of ik niemand zie, ze ziet er nu niet meer als een zielig klein pupje uit, dus dat excuus heb ik niet meer. Eerst gaan we even naar het water, Blaine steekt haar snoet in het water, ze maakt haar voetzolen nat en dat is al heel wat.

Oefeningen

Ik heb drie minidummy’s bij me, twee gewone en één met een konijnenvel. Al snel blijkt dat ik er één kwijt ben en dat is de dummy die ik van Pauline gekregen heb, die koester ik, omdat het mij doet denken aan mijn overleden trainingsmaatje nu bijna een jaar geleden. Eerst even ‘afliggen’, dat gaat een stuk beter. Zitten gaat goed, ‘voorkomen’ kan stukken netter, maar ze reageert heel goed op ‘Hier’.

Zoeken

De dummy’s heb ik in het gras gegooid, de ene rechts en even verder de ander links. De wind komt uit het zuidoosten en we lopen pal op de wind. Ik loop een patroon, van rechts naar links en van links naar rechts met een kleine haak. Zo hoop ik dat Blaine een goede zoekwijze ontwikkeld. De gewone dummy is gewoon toeval dat ze die vindt. Ze pakt het, ik ben helemaal blij en nu begint het hoor. Dit gedrag heeft ze nog niet vertoont, dus Sandra Puk is niet de enige. Blaine rent heen en weer en heen en weer, snelt mij voorbij, een lol dat ze heeft met de dummy. Ik blijf rustig, ga niet schreeuwen of ‘hier’ roepen. Dat helpt toch niet. Wel zak ik door mijn knieën om me klein te maken, het helpt nog niet.

Hoe wel en hoe niet

Een grote beginners fout is om naar voren over te hellen met de armen vooruitgestrekt en dan ‘hier’ te roepen. Dit komt heel bedreigend over op de pup. Het beste is om je klein te maken of rechtop te staan. Misschien is het beter om het touwtje van de dummy af te halen, want nu pakt ze het steeds aan het touwtje vast. Het is de bedoeling dat ze de dummy in het midden vasthoudt. Maddy deed het ook altijd zo en het duurde heel lang eer ze een dummy in het midden pakte, ze rende altijd met een zwieberende dummy in haar bek. De houten blok heeft er ook toe bijgedragen dat ze de dummy in het midden ging pakken. Ik heb een hele kleine plastic blok om Blaine het ‘los’ en ‘vast’ te leren. En wanneer ze b.v. een lange stok meeneemt zeg ik ‘in het midden’ en zo hoop ik dat dit commando overkomt, zodat ik dat bij een dummy kan gebruiken. Alles spelenderwijs, met veel enthousiasme, je moet je hond graag houden. Eindelijk komt ze bij me met de dummy en krijgt toch de beloning. Je kan van een pup van deze leeftijd nog niet veel verwachten. Het komt wel. Thuis kun je alvast
oefenen met speeltjes die ze moet brengen of als ze stout is en b.v. een theedoek pakt. Maar er een oefening van en zorg dat ze het bij je brengen en altijd belonen.

Konijnendummy

Weer volgen we het zoekpartroon, ineens tekent Blaine, heel mooi doet ze dat. Ze gaat zoeken, op de wind en de grond gebruikt ze ook. Tekenen, links, rechts en ja hoor ze vindt de dummy. Dit heeft ze héél mooi gedaan, een genot om te zien bij zo’n klein hondje. En weer begint het spelletje, heen en weer rennen en nog een keer. Ze heeft er zo’n plezier in, ik iets minder maar goed. Uiteindelijk zie ik haar inhouden en dan komt ze het naar me brengen. Pff, dit vergt nog wat werk.

Herten

Wanneer we vlakbij de kudde herten zijn, lijn ik Blaine aan, geen idee wat ze zal doen, het is voor de zekerheid. Ze ziet ze wel en blijft stokstijf staan. Wanneer we té dichtbij zijn gaan de Herten weg, ze lopen naar de overkangt van het slootje en sluiten zich aan bij de rest van de kudde. Wat een pracht gezicht. Blaine ziet ze ook, de wind staat ongunstig om ze te ruiken. Ze gaat met haar voorpoten op een boomstammetje staan en kijkt en kijkt naar die grote beesten. Echt geweldig, ja en geen camera mee. Ook zag ik net bij het water een IJsvogel, ook zo mooi.

Maandag 8 februari

Gezellig een ochtendje in het ziekenhuis geweest, dus Ella heeft een rondje met Blaine gelopen. ’s Middags ga ik naar een vriendin die
ik al vanaf de lagere school ken. Ik ben bijna 54 jaar dus reken maar uit. Ik neem Blaine mee, dat is goed voor haar, zo vaak komt ze niet in een ander huis. Alles wordt onderzocht en bekeken in het huis van Riet, bijna worden de kattenbrokjes opgegeten. Een balletje van de kat is ook heel leuk en de eigenaar zit tijdelijk boven. Stout is ze ook, ze knabbelt aan het nieuwe kleed en aan de nieuwe tafel en Ben heeft ze ook extra werk bezorgd door in de tuin te graven. Oeps, we moeten weg zijn eer Ben thuis komt, helaas lukt dat niet en mopperend komt hij binnen. Een dikke vette rekening krijg ik! Maar Ben is een lieverd en hij vindt Blaine ook leuk en veegt snel even het straatje schoon en de aarde wordt weer in het juiste perkje geveegd. Ze houdt me goed bezig, maar ik vind het heerlijk dat ze zo lekker vrij is en geen angst kent.
Ik hou Blaine voortdurend in de gaten, ze moet een keer plassen en het mag in de tuin. Maar de tuin is zo leuk, met bakken violen die je kunt plukken en opeten, er staat veel wind en de blaadjes vliegen door de tuin. Steeds rent Blaine achter een ander blaadje aan. Er ligt hout voor de kachel en ja een stukje hout gaat er ook wel in. En hoe zit het met het plassen? dat vergeet ze steeds. Ben vindt niet alleen aarde op de stenen, maar ook een plasje! Shit heeft ze toch in huis geplast……. Riet is voorlopig genezen, geen pup in huis, ha ha.

Zondag 7 februari

Ik heb jachttraining met Maddy ’s morgens en ’s middags gaan we met alle drie de honden naar de duinen. Nou dat valt niet mee. Maddy is heel ondeugend en steeds weg, Blaine probeert er achteraan te rennen, maar op een gegeven moment ziet ze haar moeder nergens meer en gaat ze zichzelf vermaken met….. stokken en stokjes.

Blaine is 14 weken oud

Zaterdag 6 februari

Altijd druk bij de Duindamseslag, zeker nu het zonnetje schijnt. Blaine is me een paar keer te snel af, ze is los, ik let niet goed op en ze rent naar een hond. Shit, de eerste is niet erg, maar de tweede is een Mechelaar. Ik roep, fluit en gelukkig komt ze terug. Maar ze rent wel een paar keer een klein trappetje op en neer. Ik loop geen rondje, ze heeft hier zoveel gerend, we gaan terug naar de auto. Ineens realiseer ik me dat het al laat is, de carnavalsoptocht gaat zo beginnen. Mijn auto voor de deur neerzetten kan ik nu ook wel vergeten.

Paard

Op de parkeerplaats is net een paard uit de trailer gestapt en Blaine en ik blijven even kijken. Ze vindt het best spannend, maar blijft braaf zitten en kijken. De ruiter loopt zelfs nog een extra rondje voor ons: “is goed voor haar”, zegt de ruiter.

Bewondering

Ondertussen komen een vader en zoon het parkeerterrein op en Blaine wordt heel erg bewonderd door die twee. Later worden ze vergezeld door de moeder en schoondochter en weer is het “oh wat een mooie Weimaraner”. Ik word er verlegen van en weet bijna niet waar ik moet kijken.

Bank

Nog steeds laat ik Blaine stiekem op de bank komen en dan ligt ze helemaal comfortabel bij me.

Vrijdag 5 februari

Ik zet de auto bij het vervallen tuincentrum neer, we volgen maar niet het pad meteen de duinen in, dat gaat recht omhoog. Dat gaat ‘em niet worden, eerst een stukje fietspad en dan een duinpad in. Vaak steek ik rechts de weg over die naar de golfbaan Noordwijk gaat, maar nu gaan we een keer naar links, hier zijn we nog niet geweest. Blaine loopt nog aan de lange lijn, omdat hier een paardenpad is en er komen twee Borden Collies aan. Hun baasje lijnt de honden snel aan, ze legt uit dat haar honden nog zo wild zijn en dat wil ze niet met zo’n kleine pup. Ook maakt Blaine nog kennis met een andere hond, maar die is wat uit zijn hum.

Ken ik niet

We gaan rechts een bospaadje in en hier ben ik nog niet veel geweest, er zijn veel paardenpaden, maar hoe en waar? Al snel komen we op een openplek, een grote zandoppervlakte met wat bankjes en speeldingen voor kinderen. Dat vindt Blaine leuk en ze rent door het zand, lekker spelen met hout en takken, alweer…… als het even kan moet elke tak mee of het is om op knauwen. We lopen verder en ik zie een paardenpad, zal ik het wagen om haar los te laten, er zijn vast niet veel paarden op dit tijdstip. Ik doe het toch maar wel, het is maar goed ook, want even later komt er een paard met ruiter aan. Shit als ze nu los had geweest! Blaine leeft zich helemaal uit op een smal bospaadje, steeds maar heen en weer  rennen, met een hoog tempo ook nog. Je kan maar lol hebben met zo’n pad.

Zelfde weg terug

We lopen weer richting auto. Ik wilde eigenlijk een rondje lopen. Maar we lopen hier best hoog en dan moeten we steil naar beneden en dat doen we maar niet. We komen nog een Drent tegen, Blaine is aangelijnd en ik vraag of het kwaad kan om kennis te maken met elkaar. Die Drenten kunnen soms best snippy zijn, Nola – zusje van Blaine – had ook een aanvaring met een Drent en de enige keer dat Maddy door een hond gebeten is was ook door een Drent. Moet ik er wel bijvertellen dat Maddy toen een jonge brutale pup was. Het was een  lelijke bijtwond te maken, dat gehecht moest worden. Dit is een jonge Drent en haar vrouwtje vertelt mij dat haar hond zo’n pup als Blaine helemaal geweldig vindt. Daar kan ze fijn mee spelen, dat geloof ik graag, maar dat doen we nu effe niet.

Annelies

Eigenlijk zouden we naar Ruud en Annelies gaan, tassen terug brengen, cadeautje voor alle hulp tijdens de bevalling en zodat ze Blaine nog even kunnen zien als pup. Maar gisterenavond belde ze dat Ruud ziek was. Jammer, want nu wordt het wel moeilijk.

Geen puppytraining

Onze trainer gaat carnaval vieren in mijn dorpje en we halen later deze les in.

Water

De honden moeten nu wel met water kennismaken, ze hebben allemaal de enting tegen Weil gehad. Kleine vennetjes opzoeken waar ze zo in kunnen stappen. Speeltje meenemen of een tak in het water gooien vlakbij de slootrand. Weims vinden water niet zo geweldig, tuurlijk zijn er uitzonderingen. De puppen al vroeg laten kennismaken met water is belangrijk. Ga naar kleine vennetjes, waar ze pootje kunnen baden. Voor Blaine heb ik snoepjes in een plas gegooid, ja en dan krijgt ze natte pootjes wanneer ze het pakt, helemaal niet erg. Nu kijkt ze in veel plassen of er wat inligt. Het echte zwemmen komt wel wanneer het warmer wordt.

Voor diegene die doorgaan met GG, laat je pup nu al zitten en liggen in nat gras. Weimaraners hebben ook een hekel aan een natte buik of achterwerk. Doe het spelenderwijs met veel koekjes en je zal zien dat het straks als ze ouder zijn veel makkelijker gaat. Bij Maddy in ieder geval wel.

Donderdag 4 februari

Waar gaan we heen?

De truckendoos raakt een beetje leeg, weet niet meer waar ik het beste heen kan gaan voor een wandeling. We zijn overal wel geweest, tuurlijk zijn er nog heel veel natuurgebieden en stukken duin waar we nog niet geweest zijn, maar die zijn te heuvelig, of teveel prikkeldraad of het is te ver lopen eer Blaine los kan. De boskant op de duinweg maar weer eens. We lopen vlak langs een
mountainbike route, dus het is oppassen geblazen. Er komt een wandelaar aan met een Mechelaar en een Duitse herder, ik lijn Blaine aan. Vooral omdat ik bang ben dat ze op haar af stuiven en wanneer Blaine er misschien vandoor gaat kan het gevaarlijk zijn i.v.m. mountainbikers en fietspad. Ik denk dat de wandelaar zijn honden niet helemaal vertrouwd, want hij lijnt ze aan. Huh, waar zijn ze gebleven dan? Ik kijk om me een en verrek ik zie ze stiekem achter bosjes zitten. Hij denkt dat ie daar niet te zien is, mooi wel. Wanneer we er voorbij gelopen zijn, komt hij weer tevoorschijn met zijn honden en loopt verder. Raar! Maddy heeft het weer helemaal naar haar zin in de duinen, helaas is het wel wat regenachtig.

Plassen

We letten niet goed op en Blaine heeft een paar keer in huis geplast. Blaine krijgt na haar wandeling – rond 16.00 uur – met mij of met Ella eten en daarna valt ze in slaap ze. Na onze wandeling met June en Maddy krijgen zij eten. Ik heb wel eens verteld dat ze na de brokken altijd 1 á 2 eetlepels macaroni of rijst krijgen met karnemelk en Blaine krijgt dit ook nu. Ze moet even wachten, het is een ongeduldig typje, ze haalde het zelf in haar hoofd om te blaffen. Dat hebben we snel gestopt, ze heeft nog zo’n irritante schelle blaf. Wat ze wel doet wanneer ik de brokken in de standaard zet voor June en Maddy, mevrouw rent naar de bak van haar moeder en eet lekker mee, Maddy vindt het prima. Blaffen en pikken, nare gewoonte. Het is nu goed opletten dat ze gewoon netjes wacht tot de andere twee klaar zijn, dan krijgt ze ook wat lekkers. Het gaat al een stuk beter. Na dit alles moeten wij er aan denken dat ze even naar buiten moet om te plassen, logisch. Ze zal vast bij de deur gezeten hebben, maar omdat ze ook eten krijgen bij die deur, valt het niet op. Vergeten we het, dan gaat het fout en plast ze in huis. Na ons eten moet ze ook echt naar buiten, vergeten we dit dan plast ze weer in huis. Helaas is dit nu een paar keer gebeurd.

Woensdag 3 februari

Mijn geduld wordt weer aardig op de proef gesteld, nu ik alleen thuis ben met Blaine. Ik kan niet eens naar boven gaan of ze piept. Later is ze stil en slaapt, nu kan ik wel even naar boven. Te laat ga ik beneden kijken, wat zie ik? Ze heeft een plantenpot omgegooid en leeggemaakt, alles over de vloer GGGRRRRR. Aangezien ze toch nog even alleen moest blijven heb ik haar een bullepees in de bench gegeven en toen was ze stil.

Acme fluit

In het Pieter Florisdal komt ineens een hele grote hond aan, een flinke Bouvier, ik gok op een reu en dat is wat gunstiger. Blaine loopt nog los en dat vind ik niets, want nu loopt ze er fijn naar toe. De Bouvier stelt zich heel macho op en is verder heel braaf, de rust zelve. Blaine vindt hem wel leuk en huppelt gezellig mee wanneer hij naar zijn baas teruggaat. Gelukkig is het hier niet erg, want we zijn ver verwijderd van fietspad en paardenpaden. Ik roep en fluit, Blaine staat stil en kijkt me aan, ‘wat zal ik doen gaat er vast in haar koppie om’. Ze kiest voor mij, brave pup. Ik probeer nu ook zoveel mogelijk mijn jachtfluit te gebruiken, want dat moet ik straks met de jachttraining gebruiken natuurlijk. Ik gebruik gewoon weer het tuut, tuuuuuut signaal met mijn acme 640, aan de ene kant een rolfluit en de andere kant een gewonefluit.

Oefeningetjes

Ik heb de twee minidummy’tjes bij me, de armylook dummy en de konijnenbont dummy (echt bont), de laatste is favoriet natuurlijk. Heel leuk doet Blaine het, ze zoekt en vindt. Voor het zoeken, om het aan te leren en aan te moedigen, gebruik ik nu nog “zoek zoek zoek”.

Afleiden

Blaine kan knap vervelend zijn, zoals een pup betaamd, als het heel erg wordt en Blaine doet weer een aanval naar Ella’s arm of ze wil op de bank springen, gaat Maddy ervoor staan. Een paar keer gebeurd en mooi om te zien. Maddy kan er soms ook wat van hoor, is Blaine eindelijk rustig, pakt Maddy weer een speeltje en gaat daarmee naar Blaine en het feest begint opnieuw.

Dinsdag 2 februari

Blaine en ik gaan naar Nieuw-Vennep, de autoritjes gaan goed, piepen doet ze allang niet meer. En mocht ze zich vervelen? Er ligt een kluif in de bench. Ik hoop een fazantje tegen te komen, maar helaas….. Wel doe ik wat oefeneningen, ruimte genoeg hier en mooie grasvelden. We lopen ook naar de paardentrog, ja het heet zo, dat is een vennetje waar de pups kunnen leren zwemmen. Het is niet diep, maar net diep genoeg om te zwemmen. Aan Erna heb ik gevraagd of ze een keer meegaat, als het weer een beetje aardig is. Dan kan zij Blaine vasthouden, ik ga aan de overkant staan en roep haar, dan is het de bedoeling dat ze via het water naar mij komt zwemmen. Tuurlijk komen we hier genoeg honden tegen en wandelaars, gelukkig geen paarden en mountainbikers, zodat ze niet steeds aan de riem hoeft.

Bevooroordeeld

Ja dat ben ik. Ik zie een echtpaar met een kind lopen, maar geen hond, hmm, het is net zo’n stel voor een pitbull-achtige hond. Ik loop toch maar niet die kant op, oh wat ben ik toch een aansteller, ga gewoon dat pad op. Ik heb dit nog niet gedacht en ja hoor wat zie ik lopen, zo’n Pittbul-achtige. Mijn intuitie laat me niet in de steek.

’s Avonds pakt Blaine van alles, net nu ik lekker wil zitten, mijn vest, ik pak het af. De pantoffel, ik pak het af en zo kan ik nog wel even doorgaan. Wanneer ze aan de gang blijft gaat ze toch in de bench, ben er klaar mee.

Puk

Van Puk staan er weer hele mooie foto’s op facebook en ik heb ze ook gehad. Alleen staan ze op mijn telefoon en moet ze even op mijn pc downloaden. Ook wil Sandra graag een keer of meer showen met Puk, ze gaat het lopen trainen, het staan en tanden laten zien. Ze weet nog niet helemaal naar welke ze heen gaat Leiden of Utrecht. Ik ga naar Leiden, dat is toch mijn clubje en als Sandra naar Utrecht wil ga ik ook nog een keer. Het is puur voor de ervaring, onze honden komen uit in de babyklasse. Sandra doet een puppycursus en ze wil ook een jachtcursus doen en is druk aan het informeren. Ik attendeerde haar op multidog in Dinteloord en daar heeft ze wel oren naar. Ook hoor ik dat Puk behoorlijk aan het uitproberen is en zijn grenzen aan het verkennen is, net als zusje Blaine dus. Het komt me allemaal héél bekend voor.

Hugo

Ook van Hugo hoor ik goede berichten, hij is braaf en luistert goed. Hij en Heidi zitten al op de puppycursus en sinds een paar weken ook op puppyjachttraining. En dit zijn dan eigenaren die niets van jachttraining wilde weten hè. Hoop zo dat ze het volhouden.

Nola

Zij is een ondernemend tantetje en eentje met pit en bravour, tuurlijk is ze heel slim. Buiten wandelt ze met Ailyn en Mila, is er onraad dan neemt Ailyn het voor haar op en beschermt haar, even de tanden laten zien en de grommende hond druipt af. Ze vindt het heerlijk om door de bossen te rennen en luistert goed. Net als haar broertjes en zusjes maakt ze veel gebruik van haar scherpe tandjes. Helaas niet alleen voor het vermalen van eten of kluiven, maar ook voor het knauwen in mensenvlees. Haar baasje heeft voor de andere twee Weimaraners en voor haar twee dochters nooit een trappenhekje nodig gehad……. en nu wel voor Nola.

 Maandag 1 februari

Het bos bij Annie, daar gaan Blaine en ik naar toe, het is best lekker weer. Eerst gaan we de paarden en geiten opzoeken. Eén geitenbok kijkt Blaine aan met een blik van ‘ik wil je wel even een ram geven’ met mijn hoorn. In het bos laat ik haar los en Blaine loopt lekker vrij rond, wanneer ik een hond zie lijn ik haar stiekem aan en mag ze kennismaken. Wanneer we vlakbij het fietspad zijn, lijn ik Blaine weer aan. Ze snuffelt en al snel is de lange lijn in gevecht met een boom. Blaine had eigenlijk terug moeten lopen, maar dat deed ze niet en nu zit de lijn om de boom, je kent het wel. Nu leren we op de GG een commando ‘rond’, dit leerde ik met Maddy bij de GG-1 cursus en nu hebben we het ook al op de puppycursus gehad. Na mijn aanvankelijke weerstand blijkt het toch een handig commando te zijn. Je stuurt de hond/pup vooruit en dan moet ze om een pion lopen, dat is alles. Als Maddy in het bos aan de lange lijn loopt raakt de lijn verstrikt om een boom, shit. Maar ik ga het nieuwe commando uit proberen. Op dat moment komt er net een echtpaar langs met een hevig trekkende Setter, ja dan kan ik mijn oefening wel vergeten. “En nu?”, zegt de man. “Ik ga er een oefening van maken, komt goed”. Hij gelooft er natuurlijk helemaal niets van, maar het is gelukt. Als ik dit een paar keer gebruik dan weet ze het wel. In ieder geval zo was het wel bij haar moeder.

Te lang?

Pas heb ik een horror scenario gehoord van mijn vriendin in Zeeuws Vlaanderen. Haar jonge Duitse Staande Langhaar heeft een pees bij de schouder gescheurt, nu wordt hij behandelt en moet rust houden. Het allerergt is als de pees helemaal afscheurt, dan kan hij veldwerk wel vergeten en nu is het ook nog maar de vraag. Vreselijk. Zo zie je maar, je moet echt risico’s proberen te voorkomen. Ik betrap me er ook op hoor, dat ik net weer even te lang heb gelopen. Ik til haar niet meer, dat krijg ik niet meer voor elkaar, ook niet met die peesontsteking in de pols. Ik hoop maar dat die kleine dikke pootjes het aankunnen, maar ze heeft het ook nodig om even te rennen en de kolder in de kop te krijgen. Maar ze neemt wel heuveltjes en zo, dat heb ik liever niet, maar ik kan het ook niet helemaal tegenhouden. Kijk naar Suzy, zij heeft ook te veel gesprongen, of gespeeld of overbelast en loopt ook mank.

Zondag 31 januari

Het kleine pupje is er nu wel vanaf helaas, Blaine is veel gegroeid de laatste week.’s Morgens heb ik jachttraining met Maddy dus ik ben niet met Blaine weggeweest, dit doe ik ’s middags. We gaan naar de Bavo en vanuit de grote carnavalstent klinkt luide muziek. Oh god begint die ellende nu al, één of ander pré-carnavalfeest… Hoe reageert Blaine hierop? Niet. Wel is ze wat stiller dan normaal, zal ze wat rustiger worden?! Het blijkt dat ze wat last heeft van dunne ontlasting, dus dat zal het wel zijn.

Blaine is 13 weken

Zaterdag 30 januari

Het is best rustig hier in het duin van Duindamseslag, komt ook omdat het weer slecht is. Niet de hele tijd regen, maar wel veel wind ook, brr. We komen een vriendelijk echtpaar tegen en Blaine wordt aangehaald en bewonderd. Ik wil niet dat ze tegen de benen van de vrouw springt. “Oh geeft niet hoor, heb een oude broek aan”, een vrouw naar mijn hart. Blaine wordt heel veel aangehaald door een handschoenhand. Prettig, want ik kan me herrinneren dat b.v. Darcy het best eng vond zo’n handschoen om de hand.

Oh, ze zijn weer aan het klieren Maddy en Blaine en ik wil rust! Afijn Maddy eindigt in haar mand en Blaine in de bench, hè nu heb ik rust.

Vrijdag 29 januari

Alles weg

Blaine en ik gaan naar de duinen, meer naar de boskant. Veel mountainbikers komen hier, alleen is het lang zo druk niet in dit gedeelte. Paarden zijn er ook al niet, wel wat wandelaars en honden. Het lijkt wel of de basis weg is. In het begin keek ze zo mooi naar me omhoog en bleef netjes bij me lopen, dat is allemaal voorbij helaas. Ze vindt het nu veel te leuk buiten, ze wil onderzoeken, verkennen en ik ben iets minder belangrijk. Ja als ze moe is dan heeft ze weer aandacht voor mij. Kijkt me steeds aan en aan het einde van de lange lijn komt ze netjes terug beide voor een beloning. Het valt ook zo op dat ze nu graag naar buiten gaat en met de auto meerijdt. Vorige week nog moest ik haar naar buiten lokken voor een wandeling. Nu loopt ze voorop en dat moet ik ook weer wat indammen. Het is ook nooit goed….

Puppytraining

Ella gaat ’s middags een rondje lopen met Blaine, want vanavond hebben we puppytraining. Het is gelukkig niet zo koud, dus het nieuw gekochte dekje kan in de auto blijven. Lees meer. Weer thuis moet Blaine’s moeder het weer ontgelden en wordt er wild gespeeld.

Donderdag 28 januari

Hoe ver kan ik gaan….

Blaine is echt haar grenzen aan het verkennen en kijkt hoe ver ze kan gaan. Wanneer ik binnenkom blijft ze tegen mij opspringen en bijt in mijn handen. Dit moet maar eens klaar zijn, want het “nee” en “laag” helpt niet. Ik geef haar een knietje en het komt best aan, want ze rolt op de grond en stoot zich tegen een balk. Dit gaat bij mij door merg en been, ik vind dit vreselijk. Maar het helpt wel, want springen doet ze niet meer en ze is een stuk voorzichtiger geworden. Oké dus dit heeft nut.

Modder is lekker

’s Morgens moet ik naar het ziekenhuis, dus ik loop ’s middags met Blaine en we gaan even naar de Bavo. Ik zet de auto helemaal achterin neer bij de oude zorgboerderij, ik kijk naar het pad wat een stukje bos ingaat en zie dat het met de nattigheid en modder wel meevalt. Het wordt tijd dat Blaine kennis maakt met het stukje ongerepte bos, voordat ook dit gekapt wordt en veranderd in een woonwijk. Oeps, het is toch wel modderig hier en we kunnen niet zoveel kanten op, Blaine zou zo wegzakken in de modder. Helaas neemt ze er wel steeds een hap van en elke keer moet ik het weer uit haar bekje halen. We lopen door de modder en via een smalle platte brug gaan we naar een gedeelte wat wel bestraat is. Blaine is hier nog niet geweest en is erg onderzoekend en rent vaak voor mij uit. Ze vindt alles leuk, haar staartje draait in de rondte. We gaan naar de Engelse tuin, hier is gras en kun je best leuk oefenen. Niet vandaag, want ik moet me een beetje haasten. Op tijd arriveren we thuis om de andere twee op te halen en Wil mag Blaine eten geven.

Eten en drinken

June en Maddy krijgen altijd meteen eten na de wandeling, ze hebben tenslotte al uitgerust in de auto. Blaine heeft al gehad en krijgt straks nog wat, maar nu ze het eten ziet van de andere honden wordt ze helemaal opgewonden en vindt het nodig om te blaffen. Blaffen? Wat is dit voor een raar gedrag, blaffen van ongeduld om eten. Dit kan echt niet en moet gestopt worden, de brutaliteit. Maddy zit zoals altijd geduldig te wachten, wanneer ik de schalen in de standaard zet. Op het moment dat ik “vrij” zeg, sprint ook Blaine naar haar moeders etensbak. Bij June laat ze het wel, zij heeft allang een snauw gegeven. Een beetje ontdaan eet Maddy met Blaine uit haar bak. Ben jij gek klein krengetje, aan haar halsband trek ik Blaine weg en madam is het daar helemaal niet mee eens. Ik ga op de stoel zitten en hou Blaine bij me en oh wee als ze gaat blaffen, dat doet ze niet meer. Wel krijgt Blaine nog een beetje rijst (in dit geval omdat June wat aan de dunne was) en karnemelk, net als de andere honden.

Bullepees

Ook blaft Blaine heel ongeduldig bij de kamerdeur wanneer Wil een bullepees voor de honden gaat halen uit de kelder. Weer blaffen, hou daar mee op! Een “nee” of “foei” helpt niet, dus pak ik haar in de nekvel, dit helpt.

Nagels en oren

Wanneer Blaine ’s avonds in coma ligt kan ik haar nagels knippen en haar oren nakijken en schoonmaken, één oor is best vies al. Dit werkt voor mij het makkelijkst, maar is natuurlijk niet echt goed om Blaine hier aan te laten wennen. Dus wanneer ze bij haar volle bewustzijn is moet ik ook haar oren schoonmaken en haar nagels knippen, dit valt niet mee kan ik je vertellen. Ook moet ze er aan wennen om haar tanden te laten zien, voor de dierenarts handig, maar vooral voor een show. Oeps ik bemerk net dat ik haar nog helemaal niet geborsteld heb, een rubberen soort handschoen met pinnen is daarvoor geschikt. En ik moet haar nog kennis laten maken met tandenpoetsen, de eerste paar keer lekker leverworst op de borstel doen ipv tandpasta.

Suzy

Van Ineke hoor ik dat Suzy gewond is, ze loopt wat mank en heeft te wild gespeeld. Parket is ook niet de ideale ondergrond voor een pup, maar daar hebben ze wat aan gedaan en overal kleden neergelegd. Suzy moet rust houden, alleen aan de lijn en metacam. Arme Suzy en Ineke, want dat zal niet mee vallen om een pup rustig te houden. Ik hoop wel dat het snel beter word, want ik schrik er altijd enorm van en vind het maar niks.

Woensdag 27 januari

Pfffffff

Blaine moet even in haar bench, ik moet me aankleden en alleen en los beneden waag ik niet. Alleen is ze best rebels. Zodra ik boven ben gaat het al mis en hoor ik haar piepen, dan is het weer even stil en daarna piept ze weer. Naar beneden gaan kan nu niet. Het piepen slaat om in huilen, echt huilen, de roedel bij elkaar roepen. Het gaat door merg en been, zielig ook wel, maar ook word ik meer geïrriteerd. De buren moeten het maar even aanhoren, wij hebben ook vaak last van hen. Het piepen en huilen houdt aan, ze stopt af en toe, maar dan begint ze weer. Moet ik zeggen dat ik meteen met het op staan al niet helemaal in mijn hum was, dus ik kan weinig hebben. Blaine bijt en springt er weer op los.

Wandelen

Dat gaat prima, Blaine loopt los en luistert goed. Ik zet mijn auto neer op de duinweg vlakbij tuincentrum (wat er nog van over is) Igdrasyl. We slaan rechtsaf en lopen eerst een stukje over het fietspad, dan gaan we linksaf en vervolgens rechtsaf en steken de weg over die naar de golfbaan loopt. We moeten eerst een stuk bij de weg verwijderd zijn en dan pas laat ik Blaine los. Het valt met op dat het hier ook al zo heuvelig is, weinig rechte paden zeg maar. Er zit weinig rust in Blaine, het is moeilijk om oefeningentjes te doen, ze heeft nog een concentratie vermogen van o,01 of zo. En ik heb het gevoel dat wat in het begin zo goed ging allemaal weg is. Zoals volgen, momenteel trekt ze alleen maar en kijkt bijna niet meer naar de baas. Aan de lange lijn, rent ze meteen vooruit en krijgt dan een ruk aan haar nek, want ze zit vast en de lijn stopt daar. Het is net als bij Maddy en ik wilde het nu helemaal anders aanpakken, nou dat is dan goed gelukt…..

Bij de voordeur is het al heel anders nu, nog maar 2 weken of korter, moest ik Blaine aanmoedigen om mee te komen. Ze wilde niet echt naar buiten. En nu loopt ze voorop, op weg naar de auto. Hier gaan we ook wat aan doen, want ik loop van nu af aan voorop en ze moet wachten bij de ‘poort’. Ik til Blaine niet meer in de auto dat is te zwaar. Pas wanneer het kleed naar beneden hangt     –  wat de bumper beschermt – en op mijn commando “hoog”, mag ze omhoog komen met haar voorpoten en zo geef ik haar een kontje om in de bench te gaan. Ik hoef haar gelukkig niet meer te tillen, nu ik zo’n last van mijn pols heb komt dat beter uit. Ik til haar natuulijk nog wel uit de auto, maar dat is lang niet zo belastend voor de rug, voor de pols weer wel….

Dinsdag 26 januari

Ik moet naar het ziekenhuis en kan ’s morgens niet met Blaine wandelen. Om 16.15 hebben Blaine en ik een afspraak bij de dierenarts voor de laatste entingen en dan is het over een jaar terugkomen. De enting tegen kennelhoest heeft ze gehad, dat was een extra enting en vandaag krijgt ze de puppy-enting en de rabiës enting. We zitten helemaal alleen in de wachtkamer en de dierenarts komt ons halen. “Wat is ze gegroeid”, zegt de dierenarts en Blaine wordt helemaal bewonderd, de dierenarts vindt haar een mooi hondje, ze vond het hele nest mooi. Ze neemt Blaine van mij over en loopt de spreekkamer in, dit vindt Blaine wat te ver gaan en kijkt steeds achterom naar mij. Wanneer ze ziet dat ik meeloop, gaat ze wel makkelijk met Annemiek mee.

Lichamelijk onderzoek

Alles is goed en Blaine weegt nu 12,5 kilo, goed gegroeid dus in 3 weken. Wel ziet de dierenarts wat oorsmeer en wil het met de oorkijker bekijken, maar daar denkt Blaine anders over en verzet zich hevig. Ik geef haar een klein minikluifkoekje voor de afleiding en dat helpt. Tandjes laten zien wil ze ook nog niet echt, dit moet je oefenen Liaan!!!! Anders heb je op een show ook niets te zoeken.

De man van de dierenarts komt ook nog even kijken en steekt zijn hand uit, Blaine benadert hem voorzichtig kwispelend en dan kan hij haar aanhalen. Hij vindt haar heel leuk.

De duinen

Hierna gaan Blaine en ik nog even naar de duinen. Het waait hard en de blaadjes vliegen in het rond, hé maar dit is een leuk speeltje vindt Blaine. Ik laat haar een konijnenhol zien en ze ruikt en snuffelt, we lopen naar het andere hol, een konijn heeft immers altijd meerdere uitgangen. Weer snuffelen, leuk denkt ze en rent nu naar meer holen en gaten. Op de terugweg loopt ze meteen weer naar het konijnenhol wat ik haar eerder heb aangewezen. Helaas gaat het weer eens regenen, dat ziet er niet goed uit voor de wandeling met Maddy en June hierna.

Maandag 25 januari

Blaine en ik gaan ’s Morgens naar het bos bij de trimbaan, ook Annie heeft hier haar huis met hele grote tuin. Ik hoor haar al tekeer gaan, wanneer we de weg oversteken. Ze heeft een paar honden, het zijn herplaatsers, met een verhaal, maar bij Annie zijn ze in goede handen. Ik zie al wat sneeuwklokjes verschuinen, dat duurt niet lang meer en dan is het hier een groot tapijt met sneeuwklokjes.

Blaine krijgt de ruimte en die pakt ze

Blaine wordt steeds brutaler, ze pakt steeds meer dingen, ze neemt het in haar bekje en gaat ermee vandoor, helemaal leuk. Maar als ik haar roep komt ze met of zonder speeltje en dat vind ik heel knap, Maddy laat het altijd heel slecht los.

Niet goed bij haar hoofd

Blaine krijgt de kolder in haar kop, ze rent steeds weer rondjes door de kamer, rent op de bank, op de stoel, helemaal wild. Ze is zo moe dat ze vergeten is om te klieren vanavond laat, lekker rustig.

Zondag 24 januari

Vandaag is de inprentingsfase voorbij, dit houdt niet in dat er niet meer gesocialiseerd moet worden, gewoon hiermee doorgaan, want ze krijgen een terugslag en vinden soms van alles eng. Herhalen is ook heel belangrijk. Wanneer je jachttraining wil doen is het van belang om de pups voor 16 weken met alle soorten wild kennis te laten maken. Dit is een tip van Ruud Onderwater, een bekend trainer, voorjager en keurmeester.

Met z’n allen

Blaine gaat mee naar de Bavo met de andere honden. Ik laat haar los en ze rent er meteen vandoor, Maddy achter haar aan en zij wil wel spelen. Alleen gaat het erg ruw en wild, dat vinden Ella en ik niks en beëindigen het. Maddy wil niet luisteren en gezien haar leeftijd, zou dat toch moeten. Voor straf gaat ze aan de riem, Blaine ook. Tuurlijk mag Maddy al snel weer Los, Blaine houden we nog even aan de lijn, totdat we bij het gras zijn en daar mag ze weer los. Meteen duikt Maddy er weer bovenop, erg vervelend. Het is echt niets om ze allemaal mee te nemen, vooral ook omdat Blaine zoveel ruimte neemt.

Eten

Maddy kan nu bij de waterbak van June en Maddy en dat vindt ze leuk. Meedoen met de grote meiden.

Wormenkuur

Ik geef Blaine haar – voorlopig – laatste wormenkuur. 3 tabletjes Milbemax.

Blaine is nu 12 weken oud

Zaterdag 23 januari

Duindamseslag wordt het, zaterdag dus druk met wandelaars, paarden en mountainbikers. Blaine wordt bewonderd en aangehaald en ook zo voorbij gelopen hoor. We lopen een stukje door het bos en de weggegooide dummy’s vindt ze, ze tekent zelfs eventjes. Mooi om te zien. Het valt me op dat ze al veel ruimte neemt, ze loopt zo in haar eentje het bos in en komt er op een andere plek weer uit. Ik hou het goed in de gaten en zie dat wanneer ze weer op het pad is, beide kanten op kijkt en dan mijn richting op komt. We lopen toch weer te ver, ik merk het aan Blaine, ze heeft het wel gehad. Blaine is weer echt de hoogte in gegaan, het hele kleine puppy is verdwenen, het gaat veel te snel. Zelfs haar ogen worden al lichter.

Vrijdag 22 januari

’s Morgens gaan we weer eens naar het Langeveld. Het is daar eigenlijk te rustig, maar wel mooi. Ik zie meteen een roedel Damherten en daar gaan we even naar toe, want ik heb mijn camera bij me. Ik kan heel dichtbij komen en dan gaan ze het bos in. Wel leuke foto’s genomen en foto’s van Blaine met de damherten op de achtergrond. Blaine ruikt ze niet, de wind komt er niet vandaan, maar toch staat ze wel even stil en neemt de omgeving en de geurtjes in zich op, de herten hebben toch net gestaan waar Blaine nu staat.

Dummy

Ik heb de kleine konijnendummy bij me en een gewone kleine. Ik gooi ze neer in de begroeïing en met “zoek zoek zoek”, probeer ik Blaine enthousiast te maken. En ja met wat aanmoediging en hulp vindt ze allebei de dummy’s én brengt ze. Zo knap al. Tuurlijk wordt het vaak voor mijn voeten neergegooid, maar dat is helemaal niet erg. Het zittend afgeven is nog lang niet aan de orde. Alles gaat spelenderwijs.

Vennetjes

Op het water ligt een laagje ijs, ik laat Blaine haar gang gaan bij de waterkant, maar hou het goed in de gaten. Het vennetje is gelukkig niet diep.

Ella loopt ’s middags niet zo lang met Blaine, want vanavond trainen. Hoe gaat de training. Lees later meer.

Donderdag 21 januari

Zoals gewoonlijk loopt Ella ’s morgens met Blaine en ze gaat meestal naar het dorp, de drukte in. Vaak wordt ze aangehouden en wordt Blaine bewonderd en aangehaald. Helaas is er geen tijd meer om apart met Blaine te lopen, daarom nemen we haar mee met de andere twee. Waar gaan we heen? Bavo hebben we niet zo’n zin in, Duindamseslag wil Ella niet. Wat dan? “We kunnen toch gewoon naar het witte huis gaan”, zegt Ella. “Maar dan moeten we wel de hoge helling op, ik kan haar niet tillen, ik kom zelf al bijna die helling niet op”. “Ik draag haar wel”, zegt Ella. Oké….. Dapper begint mijn moeder aan haar klim, ze redt het net niet. “Ik kan niet meer”, zegt Ella. “Zie je nu wel”, antwoord ik. June mag meteen los, Maddy nog niet, ter voorkoming dat ze achter een mountenbiker aan gaat en Blaine natuurlijk ook nog niet. Nadat we het fietspad oversteken, laten we Blaine ook los. Ze loopt frank en vrij rond, ze gaat net zo makkelijk de bosjes in alsof ze dit al jaren doen. Ook rent ze een helling naar beneden. “Dit wil ik niet”, zegt Ella, “dan had ik haar ook net niet op hoeven te tillen”. En daar zit wat in. Wanneer we bij de grote afgegraven kale zandvlakte zijn – hier zouden zeldzame bloemen en planten moeten groeien volgens staatsbosbeheer, hiervoor was het een mooi dicht begroeid stuk duin met veel konijnen en reeën – krijgt Maddy het op haar heupen. Ze rent ervandoor, June en Blaine achter haar aan. Met een noodvaart rent ze de zandvlakte over naar de duinheuvels waar veel duindoornstruiken zijn met daaronder konijnenholen. Blaine rent met haar korte pootjes en kleine lijfje een heel eind achter haar aan. Dit wordt te zot, ik roep en gelukkig rent ze terug. June komt ook terug, maar houdt Maddy in de gaten. Maddy is weer zo gedreven en gepassioneerd, mooi om te zien, maar met de pup mee, niet zo handig. Blaine is heel braaf omdat ze terugkomt. Ik lijn haar aan, want ze heeft wel genoeg gehad, ze is niet meer los geweest.

Weer stout

Maddy waarschuwt ons nog, ze blijft braaf stilstaan en wacht, maar wij zijn met Blaine bezig, nog steeds wacht Maddy en dan vindt ze het welletjes. Ze rent weg, steekt het fietspad over en is weg. Potverdorrie, June wil er achteraan, maar met een hele strenge Ella doet ze het toch maar niet. Gelukkig heeft Maddy haar lichtgevende band om, want even later zien we haar. Komen ho maar, ik word vooral nijdig als ik roep en ze rent gewoon weer weg. Uiteindelijk, wanneer ze alles onderzocht heeft, komt ze terug. Deze afstand is toch wat ver voor Blaine en hier wandelen met z’n drieën doen we voorlopig niet meer. We houden het voortaan op rechte stukken plat duin.

Blaine wordt steeds brutaler, ze probeert vaak op de bank te klimmen, de eerste treden van de trap loopt ze ook al omhoog. Echt, Maddy was een brutaaltje en had pit, maar dit heeft ze nooit gedaan. Op de bank springen deed ze echt niet, dit werd tegengehouden door Darcy en de trap kwam ze ook niet op. Blaine staat al met haar twee voorpoten op de eetkamertafel om te kijken of er iets ligt. Tegen haar moeder is ze brutaal en ze mag nog alles ook. Met June wordt ze ook steeds vrijer, tot het moment dat ze te ver gaat, dan krijgt ze een snauw, maar dat gebeurd niet veel.

Eten

Blaine heeft niet zo’n trek in eten, ze moest ook wat kokhalzen zegt Wil. Hmm. June heeft last van diarree, misschien pikt ze hier wat ziektekiemen van op.

Spelen

Af en toe probeer ik wat te oefenen, maar dat valt niet mee. Als ik wat wil doen, staan Maddy en June ook meteen bij me, ze willen ook zo graag nog allerlei oefeningen doen. Dus met z’n driëen naast elkaar is het “zit”, “af”. Het werkt niet zo, toch maar een keer alleen oefenen.

Woensdag 20 januari

Met Blaine ga ik twee keer naar de Bavo, we komen wat honden tegen, ook wanneer ze los loopt en ze hoort druk gehamer uit de carnavalstent die ze aan het opzetten zijn en dat vindt ze best spannend.

Echt de eetkamerstoel gaat echt niet meer, het kan niet meer als schuilplaats gebruikt worden. De honden hebben ’s avonds wel even gespeeld, maar niet zo wild als gisteren. En wat doet de kleine dondersteen? Ze klimt op de bank wanneer ik daar lig onder mijn dekbedje. En ik laat haar, oh als Ella en Wil dit zien.

Pap

Ella geeft de honden na het eten altijd vla. Eerst was het met Darcy, de honden zitten met z’n drieën naast elkaar en ombeurten krijgen ze een hapje vla met lepel. Na Darcy’s  overlijden waren ze nog maar met z’n tweeën en nu sinds deze week zijn ze weer met z’n drieën. Want Blaine zit er nu ook bij, het is nog wel onwennig om van de lepel te eten, maar ze is een snelle leerling en ze zit heel rustig te wachten tot het volgende hapje. Ze krijgt sinds kort ook een aangepast kluifje, de grote honden krijgen een bullepees en zij krijgt een plat stukje. Een beetje te groot naar mijn smaak, maar Wil geeft altijd veel en groot.

Dinsdag 19 januari

Ik werk thuis en ga tussendoor met Blaine naar de Bavo, het kan alleen niet zolang. Wel komen we weer een traktoor tegen en ze zijn de carnavalstent aan het opzetten. Er is veel bedrijvigheid, veel auto’s, vrachtwagens, herrie, alleen maar goed. ’s Middags gaat Ella met Blaine een rondje aan de riem lopen. Het is ’s avonds laat te merken dat ze toch wat minder aandacht heeft gehad, ze is druk en obstinaat, niet normaal.

Melany

Ik krijg een appje van haar, waanrin ze vraagt hoe het gaat met Blaine en met de andere puppen. Ik vertel dat Blaine een stuk rustiger is geworden, toen wist ik nog niet dat ze ’s avonds laat op oorlogspad zou zijn. Spook. Ik app ook over de andere hondjes en stuur wat foto’s door. Ze vindt dat echt leuk. Een aantal baasjes zijn al vrienden met haar op facebook, Melany vertelt altijd veel en heel leuk over haar twee kanjers.

Afkijken

Het lijkt wel of Blaine veel afkijkt van de andere honden. Vaak pakt June of Maddy een kussen of een tijdschrift, dit brengen ze voor een beloning. Komt ineens Blaine aangerend met de Televisier, te komisch. Wel valt op dat Blaine er niet mee wegrent, ze komt het netjes brengen en laat vrij snel los. Heerlijk, want een knappe pup. Ook presteert ze het om met de sierkussen rond te lopen met dat kleine lijfje van haar, dit is helemaal leuk. Ook dit komt ze weer brengen en afgeven. Ik zeg “los”, doet ze dat niet meteen dan haal ik het uit haar bekje. Dat afkijken hoor ik ook van Karin, Nola kan de oudere honden ook helemaal observeren. Wanneer Aylin een gevulde kong heeft zit Nola te kijken hoe Aylin hier mee omgaat. Aylin draait het om en zo valt de inhoud op de grond. Wanneer Aylin klaar is met de kong pakt Nola het, ze draait het om en dan moeten er snoepjes uit vallen, alleen is het leuk. Ha, ha.

Maandag 18 januari

Langevelderslag

Blaine en ik gaan naar het strand, het is een prachtige dag. Koud maar met veel zon en een heldere blauwe lucht. Blaine is al een keer naar het strand in Noordwijk geweest na haar inenting bij 9 weken, maar ik had toen niet veel tijd en het was bijna donker. Nu is het heerlijk. We komen een vrachtwagen tegen die achteruit rijdt en ja dan hoor een een piepsignaal. Blaine staat stil en laat het op zich inwerken, het is toch een beetje raar zo’n piepgeluid. Het is ook raar dat er op of bij het strand vrachtwagens zijn, dat klopt, maar we zijn ook in Langevelderslag en daar heb je voor het strand een gedeelte met winkeltjes en café’s.

Pootje baden

Wanneer we de helling aflopen til ik Blaine toch maar op, het is niet te doen, zwaar!!! Ze vindt het heerlijk op het strand, vooral de schelpjes en scheermessen, ik moet ze geregeld uit haar bekje halen. Naar de meeuwen kijkt ze, maar gaat er nog niet echt achteraan. We lopen door kleine zwennetjes, ik loop er eerst doorheen en ja dan moet Blaine ook wel door het water lopen, wil ze bij mij komen. In de zee loopt ze een klein stukje, ik heb een watervaste kong meegenomen en dat gooi ik een stukje in het water. Met wat moeite gaat ze het halen.

Honden

Ja die zijn er ook, maar niet zoveel. Voor het eerst maakt ze los kennis met een andere grote hond, prima gaat het. Tot nu toe hield ik haar aan de lange lijn. Ook maken we kennis met een Greyhound, nu weet ik dat er veel wedstrijd Greyhounds op het strand lopen en zij jagen op zicht. Op de wedstrijdbaan moeten ze achter een nepkonijn/iets wolligs aanrennen. Als de Greyhound mijn pupje ziet, rent hij er zeker naar toe, ze is niet wollig maar toch. Ik zie dat het baasje één Greyhound aan de riem laat en de ander mag los met muilkorf, dan weet ik al genoeg. Ik weet zeker dat hij naar ons komt, dus ik til Blaine op en ja hoor, binnen no-time is hij bij ons. Ze zijn zo snel, ik was ook gewoon bang dat Blaine finaal ondersteboven gelopen zou worden. En het is gebeurd hè dat ze een klein knuffelhondje verscheurd hebben.

Geen oh’s en ah’s

Blaine wordt niet zoveel aangehaald, het schattigheidsgehalte is niet zo groot voor de wandelaars hier. Wel vindt een oude dame haar heel leuk en Blaine vindt de muts van deze mevrouw weer leuk. We komen ook nog een paard tegen en een vrachtwagen die zand opschept. Een groot gevaarte wat veel lawaai maakt, dit vindt Blaine wat eng en we lopen er nog een extra rondje omheen. Het strandavontuur is voorbij en we hebben genoten. Als beloning gaan we nog even shoppen bij de Hano, wat kluifjes enzo kopen. Misschien nog een geel halsbandje, ha ha. Blaine krijgt vast een snoepje bij de kassa.

Het dorp in

’s Middags gaat Ella met Blaine lopen aan de riem en ze lopen naar het dorp en naar de Albert Heijn. Hier is een lift en voor het eerst maakt ze een ritje in de lift mee. Ella vertelt dat Blaine veel werd aangehaald en bewonderd, het is ook een schatje. Mijn moeder zegt steeds: ‘ze is een wondertje’. ’s Avonds is Blaine vrij rustig en dat is ook wel eens heerlijk.

Zondag 17 januari

Ik kan ’s morgens niet wandelen met Blaine, want Maddy en ik beginnen vandaag weer met ons nieuwe jachttrainings seizoen. Blaine is wel heel blij als ik weer thuis kom, maar dat is June ook. Tuurlijk moet Maddy eerst even spelen met haar dochter en dan valt ze in slaap, Blaine ook. Ze ziet er weer iets gevulder uit, ben benieuwd hoeveel ze weegt nu.

Filmpje

Van broertje Hugo hebben we een heel mooi filmpje gehad. Ik krijg toch geregeld filmpjes en foto’s van de broertjes en zusjes van Blaine, dank jullie wel!!

Wandelen

We nemen Blaine mee met de wandeling van Maddy en June, we herhalen bijna de wandeling van vrijdag. Toen durfde ik Blaine niet los te laten, nu wel. Nu heeft ze Maddy niet weg zien rennen. En gelukkig is Maddy niet stout vandaag.

’s Avonds laat

Wat is dit nu? Ik kom beneden en ik zie Blaine heerlijk op de bank liggen op het dekbed die ik eerder erop gelegd heb. Ze voelt zich toch betrapt, want ze gaat meteen van de bank af. Ze probeert het al een tijdje en nu is het gelukt. Weer presteren Maddy en Blaine het om te klieren ’s avonds laat. Ze slapen wanneer ik beneden kom en na een tijdje is het toch weer feest, vooral wanneer ik de luchtbed opblaas. Blaine rent er overheen, heen en terug. Maddy presteert het ook om over het luchtbed te rennen met dat grote lijf van haar. Ze converseren ook met elkaar, steeds van die hoge jammer geluiden, wanneer ze stoeien.

Blaine is nu 11 weken

Zaterdag 16 januari

Hagel

Het is koud! koude wind en Blaine maakt haar eerste hagelbui mee. Het lijkt wel of we een abonnement op regen of hagel hebben wanneer we gaan wandelen en dat bevalt me niets.  Gelukkig is het grotendeels droog. Weer gaan we naar het grote parkeerterrein van Duindamseslag. Het is niet zo druk, maar er zijn altijd genoeg honden, mensen, paarden en fietsers. Blaine loopt goed aan de lange lijn mee en kijkt geregeld naar mij op. “Good” en brokje erin, zo leert ze dat mij aankijken een brokje oplevert en heb ik haar aandacht. We doen wat meer oefeningen en het gaat heel goed. Eerder schreef ik al dat ze niet zo makkelijk leert als Maddy, dat neem ik helemaal terug, want ze doet het goed. In de Pieter Florisdal mag ze lekker rennen. Het valt me nu op dat ze niet meer zo snel naar wandelaars toe gaat. Ze presteert het zelf om ze gewoon te negeren wanneer ze geroepen wordt. Begint dat nu al dat Weimaraner gedrag. Wel benadert ze alles nog kwispelstaartend. Ze heeft het koud, maar blijft toch vrolijk. Wanneer we bijna bij de auto zijn – ik heb haar in maar armen opgetilt omdat ik de ingang zo vies vindt met al die plasjes van honden- wil een jonge vrouw haar aanhalen, ach de lieve schat bibbert helemaal van de kou. Snel naar de auto.

Vrijdag 15 januari

Puppycursus

Van de week kreeg ik te horen dat deze vrijdag de puppycursus bij KV Rijnland begint en begin maart is Blaine 4 maanden, kan ze mooi meedoen in de babyklasse tijdens de tentoonstelling van KV Rijnland in Hazerwoude dorp. Eén keer babyklasse en één keer puppyklasse, misschien 2e met de clubmatch erbij, dat is meestal in mei. Broers en zussen van Blaine, jullie komen toch ook?

Maar vanavond dus de puppycursus. We zijn maar met z’n tweeën, blijkt de ander Patricia te zijn met een nieuwe New Foundlander pup, haar naam is Faithly. Ik heb met haar en Bijoux samen met Maddy getraind. Er is ook nog een Golden pup, maar die is al de hele week ziek en op aanraden van de trainer is het beter dat ze een les overslaat. We gaan eerst naar de kantine en daar vertelt trainer Geertje, waar ik ook mee getraind heb met Maddy, wat zij allemaal van plan is tijdens deze cursus en dat klinkt goed. Oefeningen, maar ook met zoveel mogelijk verschillende dingen kennis laten maken.

Oefeningen

We doen een ‘kom voor’ oefening, dan draai ik een slag en kan Blaine mooi meteen ‘aan de voet’ zitten. Het gaat best goed, het ‘afliggen’ buiten op het gras wil niet erg lukken, het is ook koud. Geertje laat zien dat je het brokje goed bij haar neus moet houden en dan naar beneden moet bewegen, met je eigen hand kun je een beetje op haar neus drukken en naar beneden sturen. Het lukt wel. Als laatste doen we 2x een ‘komen’ oefening. Geertje houdt Blaine vast, ik loop verder en als ik op gepaste afstand ben roep ik: “Blaine hier”, meteen komt ze aangerend, beide keren.

Het zit erop, we hebben ook voornamelijk gepraat over de cursus, de tijd is wel heel snel gegaan en ik heb er zin in!

Donderdag 14 januari

June speelt nog steeds heel veel met Blaine, ze vindt het gewoon gezellig denk ik. Of spelen ook haar hormonen mee? Het laatste neem ik aan, want Ella vertelde gisteren dat ze wilde raggen bij Blaine…..

Zindelijk?

Het gaat heel goed met de zindelijkheid van Blaine,  in huis plassen gebeurd niet meer, maar het is wel oppassen geblazen. Wanneer Blaine naar de keuken loopt wil ze 99% naar buiten. Haar blaas is nu ook groter, de tijd tussen de plasjes is veel langer. Dat heel veel plassen en steeds kleine plasjes is vooral de eerste twee weken blijkt ook nu weer.

Het weer is voor de verandering slecht. Ik wil met Blaine wandelen en de regen komt weer met bakken uit de lucht vallen. Hier heb ik geen zin in en besluit om alle drie de honden mee te nemen, alleen ik ben alleen. Ach we zien wel, al heb ik niet veel zin om naar de Bavo te gaan. Duinen toch maar proberen?

Maddy laat pup in de steek

Via een omweg lopen we naar de Pieter Florisdal, hier kan Blaine misschien ook even los. Zodra Maddy los is zien we haar niet meer, we bestaan niet meer voor haar en Blaine ook niet. Ik dacht dat ze er toch moeite mee zou hebben om Blaine uit het oog te verliezen, niet dus. Haar moederlijke gevoelens gaan niet zo diep, haar wil om te jagen is nu te belangrijk. Gelukkig kijkt June nog wel een beetje naar Blaine om. Nee hoor alle gekheid op een stokje, Blaine heeft het prima naar haar zin, maar ik durf haar niet los te laten. Ik ben te bang dat ze achter Maddy aan rent en er is hier overal draad of prikkeldraad. En daar heeft Blaine nog niet echt kennis meegemaakt.

Prikkeldraad

Via de Pieter Florisdal en een stukje bos lopen we weer naar de auto, het is best een beetje ver achteraf. Ik laat Blaine kennismaken met prikkeldraad en zeg “kijk uit”. Blaine ziet het draad en zet meteen haar tanden erin. Oké ook een manier om er mee om te gaan, het is te hopen dat ze niet zo’n gemene stekel in haar bek heeft.

Plens bui

Maddy is weg, oh ik hoop dat ze niet ergens aan het graven is, want dan kan ik het wel schudden en het is een beetje lastig zoeken met Blaine erbij. Ze is moe, moeten we zoeken dan duurt het nog langer. Na herhaaldelijk fluiten komt ze aangerend, tong uit haar bek en ze is duidelijk helemaal richting de zeereep gegaan. Ze is bijna bij ons, kijkt me aan en weg is ze weer. Gelukkig hoor ik haar vrij snel weer bij me komen. De boef. Helaas, helaas gaat het toch weer regenen wanneer we bijna bij de auto zijn.

Woensdag 13 januari

Keukenhof

Het wordt Lisse vanmorgen en we rijden naar Keukenhof, nu hebben ze hier het één en ander verandert sinds ik hier voor het laatst was met Maddy als pupje. Dit was 4 jaar geleden, nu is er een andere ingang, ander parkeerterrein. Ik zet mijn auto neer en zie niet echt een ingang, er staat een groot houten hek, maar daar kan ik niet door. We stappen weer in de auto en kijken of we via het bosgedeelte wat van ZuidHollands landschap is, naar binnen kunnen. Maar waar zet ik mijn auto? Aan de overkant op het grote parkeerterrein van Keukenhof. Vergeet het maar het is afgesloten. Lekker dan. Nog één keer proberen bij de andere ingang, nu kom ik iemand tegen en vraag hoe het zit. Alles is afgesloten inderdaad en je moet een kaartje kopen. “Wat zonde, het is hier zo mooi wandelen”, zeg ik tegen die meneer. “Met mijn andere hond kon ik hier vrij wandelen toen ze een pupje was”. “Dat klopt, maar ik wil je er wel inlaten”, zegt de vriendelijke meneer. “Ja maar ik wil niet illegaal bezig zijn”. Hij kijkt me aan met een blik van, ‘dat valt wel mee’. Bovendien vertelt hij dat ze het waarschijnlijk weer gratis gaan open stellen. Ik denk dat het restaurant op het terrein op deze manier ook veel minder klandizie heeft. Afijn we zijn achter het hek en maken de drukke bedrijvigheid mee van het landgoed Keukenhof. Het is hier zo mooi. Alleen heel jammer van het weer, het is geen moment droog geweest en Blaine krijgt het koud. Sta ik nog een keer op haar voet ook ,gillen! Arme pup. Je begrijpt dat ze hierna thuis uren in coma heeft gelegen.

Bavo

’s Middags gaan we met alle drie de honden naar de Bavo, jammer dat soms Maddy de kolder in de kop krijgt en heel wild met Blaine gaat spelen. Dit wilde gedoe buiten vindt Blaine echt niet leuk. Wel heeft ze een beetje paardenpoep gegeten. Dit krijg je hè wanneer Blaine met de andere honden meerent en ik niet meer kan zien wat ze aan het uitspoken is.

Pap

Een wonder, Blaine en Maddy zijn te moe om wild te spelen ’s avonds laat. Wel hebben ze dat in het begin van de avond gedaan, maar dan heb ik er geen last van, ha ha. Wanneer Blaine slaapt en ik kom beneden, mag ik niet praten van Ella, want als ze mijn stem hoort wordt ze meteen wakker. Ella probeert nog één keer of ze de pap wil eten en weer wil ze het niet opeten. Stoppen dan maar, als iemand nog een paar pakken Bambix wil???

Dinsdag 12 januari

Ella gaat ’s morgens weer lopen met Blaine en ik ’s middags en dan ga ik naar de Bavo. Even alleen met Blaine, hierna ga ik met de grote honden. Ze is echt gegroeid en daar loopt ze dan mooi in draf met die kleine pootjes. Tuurlijk speelt ze nog heel veel met Maddy, het zijn net twee puppen, het gaat er soms wild aan toe. June is ook heel tolerant, maar ze zit met de naweëen van loopsheid en ik dat dat zij wat anders in haar hoofd heeft. Blaine mag nu wel veel bij haar.

Eten

Vanmorgen gaf ik weer pap aan Blaine, maar het is niet zo’n succes. Ze doet lang over het opeten van pap met brokken, morgen echt geen pap meer.

Schema

07.00 uur 65 gram brokken

12.00 uur 65 gram brokken met wat witte brood

17.30 uur 65 gram brokken met vlees

22.00 uur 65 gram brokken

Pap valt dus weg.

Spelen

Weer zijn Maddy en Blaine heel wild aan het spelen ’s avonds laat, maar deze keer houden ze zelf op en gaan slapen. Gisterenavond heb ik ze weer in de bench moeten doen. Als ik een grote mond geef aan Blaine trekt Maddy zich dat ook aan en komt steun zoeken. Maar wanneer ik een grote mond geef wanneer ze zo druk zijn, dan hebben ze maling aan mij. Soms doe ik spelletjes, omdat het me niet goed lukt om dit alleen met Blaine te doen – de andere dames komen meteen kijken – doe ik het met alle drie de honden. Het wordt een zit en lig spelletje. De grote honden doen alles voor een snoepje, dus als ik “zit” zeg, dan doen ze dat meteen. Bij Blaine duurt het iets langer, omdat ze altijd met haar pootjes in de lucht gaat zitten en dit moet er toch uit hoor. Zeg ik “af”, in no time liggen de grote honden, bij Blaine gaat het iets langzamer. Ik hoop op deze manier dat ze leert van de grote honden, het gaat om herhalen en herhalen. Wanneer Blaine eten krijgt gaat ze uit haar eigen zitten en ik geef meteen het commando “zit”. Nu wacht ik 5 tellen en zeg dan vrij en zet de bak neer, zo probeer ik het heel langzaam uit te breiden. Ik merk dat Blaine wat langzamer leert of eigenwijzer is dan Maddy en dat bepaalde commando’s nog wat moeilijk gaat. Maar als ik roep komt ze meteen, nu nog de acme fluit meer gebruiken.

Maandag 11 januari

Het is toch slecht weer, veel regen. Maar ja Blaine moet toch even naar buiten om wat energie kwijt te raken. We gaan naar het Langeveld en daar zie ik damherten. Ik probeer ze te volgen en voor het eerst ziet Blaine damherten. We hebben niet heel lang gewandeld, ze heeft het koud en is nat.

’s Middags gaan we even naar de Bavo, gelukkig is het droog. Blaine wordt helemaal gekuffeld door een jonge vrouw met baby.

Zondag 10 januari

Jachthondenschool Hubertus

Het is vandaag nieuwjaarsreceptie bij Hubertus. Tevens is te zien wat de groepenindeling is voor het komende trainingsjaar wat volgende week zondag begint. Ik neem Blaine mee, een goede ervaring voor haar en in de toekomst, waarschijnlijk volgend jaar, ga ik hier met Blaine trainen. Wat is het veranderd! de weg naar het Hubertus terrein is al gedeeltelijk omgelegd, bomen waren al gekapt, het is nu echt een gebied waar aan de weg gewerkt word. Dit allemaal omdat de NATO wil uitbreiden, daarom moet de rijweg opgeschoven worden.

Veel bekenden

We moeten een stukje lopen naar het Hubertus terrein en het voelt weer vertrouwtd, alhoewel het wel een tijd geleden is sinds we hier waren. Het is al best vol binnen en ik probeer zoveel mogelijk bekenden een ‘gelukkig nieuwjaar’ te wensen. Blaine, pupjes mogen naar binnen, gaat mee naar binnen en frank en vrij loopt ze mee. Ze wordt heel veel aangehaald en bewonderd. Mijn trainingsmaatjes en trainers hebben het van dichtbij meegemaakt tenslotte. Ik zie Erna: “heb je toch roze genomen” en ik zie Lilian en Wilma en Pauline, Sandra, Marcel, John en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Blaine vindt alles goed, ze krijgt ook commentaar: “oh nee hè toch niet weer zo’n grijze muis”. Maar ik kan het hebben, ik weet wie het zeggen. Er staat een heerlijk buffet klaar, o.a. Sandra heeft goed haar best gedaan. Er zijn nog een aantal puppy’s, Monique heeft ook een nest gehad met haar Labrador en zij heeft een pup meegenomen. Er is nog een Grote Münsterlander pup van bijna 10 weken, maar hij, het is ook nog een reu, is echt een stuk kleiner. Oké…… Blaine is afgelopen week echt de lucht ingegaan, nu ja een klein stukje groter gegroeid. Van compact naar toch een heel slank pupje, die wel iets voller mag zijn. Tuurlijk heeft Mona haar ook bewonderd en Blaine heeft een mooie kleur vindt ze. Toch blijf ik weer lang hangen, Blaine is het wel zat merk ik, ze wordt pieperiger. Rond 12.00 uur gaan we weg en Blaine heeft heerlijk in de auto geslapen, wel heb ik haar eerst wat water en wat brokjes gegeven. Dit was ook de eerste lange rit voor Blaine.

Blaine is nu 10 weken

Zaterdag 9 januari

Heel erg vervelend

Oh oh, wat waren Blaine en Maddy vervelend gisterenavond. Ik dacht lekker te gaan zitten en wat app’s te beantwoorden, vergeet het maar. Die twee waren alleen maar aan het klieren, rennen, bijten, niet normaal. Ook soms met geluid, zo’n blaf/jank geluid. Het zou niet zo erg zijn, maar het was al over 12.00 uur ’s nachts en dan slapen mensen. Mijn “nee” en waarschuwingen hielpen niet en ik moest drastische maatregelen nemen. Maddy heb ik een ferme tik gegeven en in de mand gestuurd en Blaine heb ik bij de halsband gepakt en in de bench gestopt. Klaar ermee. Het is ook vaak Maddy, zij blijft aan de gang, komt steeds weer met een speeltje en Blaine trapt er elke keer weer in.

Duinen

Best laat in de ochtend rijden Blaine en ik naar de duinen, het is zaterdag dus druk, maar dat valt reuze mee. Blaine wordt vaak aangehaald en zij laat het zich welgevallen. Als ze kennismaakt met een hond, wil ze er achteraan. Maar dat kan niet, want ze zit lekker aan de lange lijn vast. Ha. Er komen paarden langs en Blaine en ik wachten en kijken. “Hou haar maar goed vast hoor”, zegt de voorste ruiter. “Want ik neem haar zo mee”. Grapjas. Blaine loopt lekker mee, het valt me op dat ze nu niet meer zo pieperig is, ze raakt er meer aan gewend denk ik. In de Pieter Florisdal loopt ze lekker frank en vrij rond.

Thuis heeft ze nog even gespeeld en toen is ze ingestort en heeft heel lang geslapen.

Alle drie

“Zullen we Blaine een keer meenemen met de andere twee honden”, zeg ik tegen Ella. We gaan met z’n vijven naar de Bavo, eigenlijk is het heel natuurlijk zoals we nu met 3 honden lopen, Blaine weer aan de lange lijn. We lopen langs de kinderboerderij en Blaine vindt dit niet zo eng meer. Even laat ik haar los, wanneer het absoluut geen kwaad kan. Ik zie aan de grote honden dat ze wat van plan zijn met de reeën. Even fijn opjagen moet Maddy gedacht hebben, snel lijn ik Blaine aan. Dit hoeft ze niet te leren van haar moeder. We horen knallen en het is vuurwerk, daarom besluiten we om terug te lopen. Ik heb geen zin om opgeschoten jongens tegen te komen die rotjes aan het afsteken zijn met een pup en twee grote honden. Straks rent één van de honden naar ze toe en gooit er één een rotje naar June of Maddy toe.

Gedonder na middernacht

Weer zijn Maddy en Blaine weer knap vervelend heel laat in de avond en na middernacht. En weer heb ik de één in de bench gezet en de ander naar haar kussen gestuurd. Wel is Blaine er nog even uit geweest om te plassen. Hierna rent ze de kamer weer in en stort ze neer op het luchtbed waar ik straks ga slapen. Ze ligt hier zo zoet, even overweeg ik om haar te laten liggen en straks gezellig bij haar kruip. Het is moeilijk, maar ik breng haar toch maar naar de bench.

Vrijdag 8 januari

Dierenarts

Om 16.00 uur staat een afspraak bij de dierenarts gepland en precies op tijd komen we aan. Het is best druk en dat ben ik niet meer gewend. Ik wil hierna graag even naar het strand, maar het ziet er naar uit dat ik langer moet wachten. Blaine is nog onbevangen en dat is prettig. Ze snuffelt wat met een Golden en maakt kennis met een Engelse Buldog die amper kan ademhalen en dat doet met een snurkend/piepend geluid. Ik zou er helemaal gek van worden en vind het zo zielig.

Lichamelijk onderzoek

We worden geholpen door Karin de andere dierenarts. Blaine wordt nagekeken, de oortjes, de tandjes. Alhoewel dat niet zo soepel gaat, ze spartelt flink tegen. Het lijf wordt betast en gecontroleerd en alles ziet er goed uit. Het hartje is ook oké. Wel vertel ik dat ze wat last heeft van vaginale afscheiding, ik weet dat vrij veel kleine pupjes hier last van hebben, in ieder geval tot nu toe al onze puppen teven. De vulva is dan wat geïrriteerd en er zit vaak wat afscheiding. Afgelopen maandag zag ik echter een dikke sliert uit de vulva komen na het plassen en dat was echt zo’n etter sliert. Dat hoort niet. De dierenarts zegt dat ik het goed in de gaten moet houden. Ook vertel ik dat ze ’s avonds vaak moet plassen, maar ’s nachts blijft ze droog tot ongeveer 07.00 uur.

Inenten

Blaine krijgt haar inentingen en het neusspraytje tegen kennelhoest. Vooral omdat ik ga trainen met haar is het best belangrijk. En
bij Hubertus moeten de honden tegen kennelhoest worden ingeënt. Blaine is braaf en geeft geen kick, in tegenstelling tot haar moeder, zij moest piepen destijds. Nog nooit meegemaakt, maar bij Maddy wel. Nog even wegen, Blaine gaat braaf op de weegschaal staan en ze is nu 9.1 kilo. Nog even terugkomen op de wormenkuur, de dierenarts vindt een schema van 2,4,6,8, 12 weken genoeg en dan steeds over een maand (al vindt ze dat best veel). Maar dat heb ik nog nooit gedaan, dit moet ik even bekijken. Tot over 3 weken voor de laatste entingen.

Strand

Eigenlijk is het te laat, maar Blaine moet toch even rennen. We zijn hier vlak bij het strand en ik rij er toch naartoe, je hoeft hier niet ver te lopen en er is ook geen diepe afdaling of hoge strandopgang. Blaine vindt het leuk en aan de lange lijn lopen we naar de zee, haar voetjes worden nat door een aanrollende golf en we blijven stoer staan, ook Blaine. Ik laat haar even los, het is een risico, want ik heb gemerkt dat ze de neiging heeft om terug te rennen. Ook nu, maar ik roep, ze remt meteen, keert om en rent terug. Dit vindt ik heel knap. Het is al bijna donker als ik weer bij de auto ben en dan moet ik nog met de grote honden. Maar het was wel lekker op het strand.

Donderdag 7 januari

Het wordt een dag dat ik niet veel met Blaine kan doen. ’s Morgens gaat Ella wandelen en ’s middags Wil (de eerste keer met de auto). Hij gaat naar de Bavo, maar durft Blaine niet los te laten. Het is echt hondenweer, alleen lopen die niet veel hier buiten. Regen heeft ze in ieder geval ook meegemaakt. Blaine is ’s avonds laat nog steeds erg baldadig, ze is duidelijk haar grenzen aan het verleggen.

June

Ze krijgt niet veel snauwen meer van June en ze mag al best veel, maar ze mag niet te ver gaan en dat weet ze best. Soms wordt ze overmoedig en dan krijgt ze een snauw, gelukkig tot nu toe zonder gevolgen.

 

 

 

Blaine gaat de lucht in, ze groeit en daarom ziet ze er wat smaller uit. We gaan haar menu wat aanpassen.

• ’s Morgens bambix met 60 gram brokken
• Na het wandelen een handje brokjes
• Tussen de middag 65 gram brokken met wat brood
• Eind van de middag 65 gram brokken en stukje vlees
• Eind van de avond 65 gram brokken en de pap laten we weg ’s avonds en nu krijgt ze dus alleen ’s morgens pap.

Na het eten krijgt ze wat karnemelk behalve ’s morgens. De andere honden krijgen na het eten n.l. karnemelk met twee schepjes gekookte macaroni en aan het einde van de middag deelt Blaine hierin mee.

Woensdag 6 januari

Pieter Florisdal

Met Blaine ga ik ‘morgens naar de duinen naar het Pieter Florisdal. Een stukje lopen aan de lange lijn en als we het eerste pad naar rechts ingaan zien we een paar mooie grasvelden en daar kan ze los. Ze rent, is nieuwsgierig en pakt steeds stukjes hout van de grond. Ik wil dit niet en laat dat weten, vannacht heeft ze een beetje overgegeven en er kwam vooral houtstukjes uit. Weer haal ik een stukje hout uit Blain’s bekje en dat krengetje kauwt gewoon door, met haar al krachtige kiezen bijt ze op mijn vinger. Gevolg een wondje wat vreselijk bloedt. Ook stapt ze weer per ongeluk op een brandnetel, ik zie haar met haar pootje schudden, maar gelukkig heeft ze er al snel geen last meer van. We komen weer een Mechelaar tegen, zijn ze weer populairder ofzo, ik vertrouw het niet zo en waarschuw de Mechelaar. De vorige ontmoeting met een jonge Mechelaar ging niet zo goed, maar liep wel goed af. Niet dankzij zijn baasje. Blaine wordt moe, dat merk ik doordat ze wat pieperiger wordt.

minidummy

Ik heb weer het kleine dummy’tje mee. Ik gooi het vooruit en Blaine ziet het vallen. Ze rent er naar toe, pakt het in haar bekkie (mooi in het midden) en komt het brengen. Knap!!!!! De aandacht dat ik krijg is nog maar zo kort, daarom stop ik en doe het later nog een keer voor de foto.

Eten

Ik merk dat Blaine meer honger heeft en ze toont wat dunner, toch ietsje meer eten geven?

Ze krijgt nu:

Bambix met 60 gram brokken

Brokken 60 gram met wat brood

Brokken 60 gram met vlees

Brokken 60 gram met bambix

Baldadige tante deel 2

Na het eten valt ze als een blok in slaap en dat houdt ze een tijdje vol. Ella gaat een stukje lopen met haar in de buurt, ze komt zo auto’s tegen, fietsers, brommers en bussen.Tijdens het eten moet ze in de bench en dat leidt altijd tot protest van Blain’s kant. De mand in de bench moet het ontgelden, he
t wordt omhoog gegooid en weggeschoven. Uiteindelijk geeft ze het op en valt in slaap. ’s Avonds laat is ze weer in zo’n baldadige bui, pff.

Dinsdag 5 januari

Lekker een paar extra daagjes vrij en Blaine en ik gaan lekker naar het Langeveld. Het is wel rustig hier, maar er is water, het is een prachtige omgeving en er is wild. Al denk ik niet dat Blaine de reeën gezien heeft. Ze stapt al makkelijk het water in, ze loopt lekker rond en gaat soms best ver weg. Ik probeer ook te leren dat ze mij in de gaten moet houden en niet andersom, daarom doe ik wat verstop spelletjes.

Baldadige tante

Ella gaat ’s middags een rondje met haar lopen in de buurt en ’s avonds heeft ze een heel baldadige bui. Het is rennen, spelen, klieren, bijten, alles wat eigenlijk niet meer kan om 23.00 uur ’s avonds. Ik probeer het wat om te buigen en wat apporteer spelletjes te doen met de minikonijnendummy. Ik verstop het en Blaine moet het vinden, helaas komt Maddy weer helpen, met een beetje hulp van mij vindt Blaine de dummy, zo probeer ik het ‘zoek’ commando te leren. Ik heb er een beetje genoeg van, dit gedrag gaat nu al een uur door en ik ben het zat, eindelijk valt ze op de kussen in slaap. Mijn hemel!!!!

Blaine is 9 weken oud

Zondag 3 januari

Naar de duinen, wel naar een iets rustiger gedeelte en een ander stuk. Ook moet ik nog wat dingen ondernemen. Blaine moet nog met een lift kennismaken, het dorp, de markt. we hebben nog een paar weken inprentingsfase. Ik heb me vanavond eerst eens ingeschreven voor de puppycursus bij KC Rijnland.

Zaterdag 2 januari

Voor het eerst naar de Bavo. Dit is een oud psychiatrisch centrum met veel groen en gelegenheid om te wandelen. Ook is er een kinderboerderij. Blaine ziet en ruikt de reeën, zo dit gaat goed denk ik. Ik heb het nog niet gedacht of weg is Blaine. Ze vindt het toch blijkbaar enge beesten, ik roep en gelukkig rent ze meteen weer mijn kant op. We lopen ook het afgesloten middengedeelte in. Hier zijn kippen, eenden, geiten, schapen, pauwen enc. Blaine vindt het best eng en piept regelmatig. Dit gaan we nog een keer herhalen.

Vrijdag 1 januari

Eerst ga ik met Blaine naar het Langeveld, heerlijk rustig hier en ik laat Maddy grotendeels los, wel moet ik de boswachters in de gaten houden.

Familie

Hierna rij ik meteen naar mijn tante, de rest van de Nederlandse familie komt hierheen om iedereen een ‘gelukkig Nieuwjaar’ te wensen. Blaine is braaf, eerst is ze wat wiebelig, maar dan zie ik dat ze moe wordt. Wanneer ik mijn fleecejas op de grond neerleg, gaat Blaine er lekker opliggen en ze heeft alleen maar geslapen. We houden het verder rustig vandaag.

Donderdag 31 december

Oudejaarsavond

De hele avond wordt er geknald en Blaine reageert totaal niet. Wij gedragen ons normaal, vertonen geen schrikreatie wanneer er weer zo’n harde knal de lucht in gaat. De rolgordijnen zijn dicht en we kijken ook niet naar buiten wanneer het 24.00 uur is, dit is raargedrag en we willen dit voorkomen. De andere honden reageren ook totaal niet. Heerlijk. Ik hoor van de baasjes van Blaine’s broertjes en zusjes dat de pups het goed gedaan hebben.

Wandelen

Ik ga nu niet met Blaine op straat lopen, we gaan naar de duinen. Daar lopen geen opgeschoten jongens die rotjes afsteken.

Woensdag 30 december

Blaine en ik gaan naar de Hano, een dierenwinkel. Ze vindt het wat engig. Wel laat ze zich weer heerlijk aanhalen, en ik kan het niet laten om toch wat te kopen, ook koop ik wat voor de puppen waar ikvanmiddag naar toe ga. En ik koop een nieuw bandje en lijn, met de kleur roze. Ach nu kan het nog. Helaas heeft ze 2x in de winkel geplast en dan heeft ze even daarvoor nog buiten geplast. Gelukkig heb ik altijd zakdoekjes en zakjes bij me en zo heb ik het opgeruimd. Bij de kassa heeft ze weer geplast en dat heeft de kassamedewerker opgeruimd.

Motorgeluid

Ook lopen we nog naar een garage, waar veel vrachtwagens staan, alleen komen we geen rijdende tegen.

Knallen

Er wordt al hier en daar geknalt, maar gelukkig geen reactie van Blaine.

Labradors

’s Middags ga ik op bezoek bij Angela, zij heeft een nestje Labradors en ze zijn 1 1/2 week jonger dan Blaine. Leuk hoor. Ik had Blaine mee willen nemen, maar vond de afstand nog te groot. Zolang in de auto redt ze nog niet.

Dinsdag 29 december

Ik moet werken en sta vroeg op, zo kan Blaine op tijd plassen en haar pap met brokken krijgen. Ella moet weer met haar lopen, dat is niet anders en ’s middags loop ik een stukje. Het ‘zitten’ gaat best goed, het ‘af’ liggen nog niet. Wanneer Ella of ik het eten voor haar klaarmaken gaat ze uit haar eigen zitten, ook wanneer we de volle etensbak neerzetten, ze heeft nu nog geen standaard, gaat ze zitten. Een mooie gelegenheid om het zitten en wachten te oefenen, voordat de etensbak neergezet wordt. Commando ‘zit’ geven en meteen ‘vrij’.

Maandag 28 december

We gaan de andere kant van de duinen verkennen en ik laat Blaine een klein stukje los. Wel kijk ik goed om me heen, ik wil niet dat ze los met andere honden kennismaakt. Ik weet nog niet wat ze dan doet, misschien rent ze wel weg. Het valt op dat ze best op onderzoek uitgaat wanneer ze los is, tuurlijk ze houdt me in de gaten, maar zo los lopen vindt ze leuk. Ook piept ze nog af en toe tijdens het lopen, vooral wanneer ze moe wordt of als ze wat onder de indruk is.

Mechelse Herder

Ik zie een stel achter me lopen met hond, wat voor een hond? Ah een Mechelaar, die moet ik in de gaten houden en ik wil haar optilkeb van te voren. Nu nog even niet, ik ben afgeleid en voor ik het weet is de Mechelaar bij me, nu til ik haar niet meer op. Dat geeft een verkeerde signaal af van mij. De Mechelaar is opdringerig en wild, ik merk dat Blain dit niet prettig vind. De Mechelaar borstelt en ik hoor haar zelfs grommen. Wat is dit voor een flauwe kul! Nu til ik Blaine wel op, de timing is helemaal verkeerd natuurlijk, maar ik ga toch echt niet wachten tot ze een snauw krijgt. De baasjes van de Mechelaar komen er snel aan en proberen de Mechelaar te roepen, maar dat gaat ‘em niet worden, er moet harder opgetreden worden, denk ik bij mezelf. Hebbes, de baasjes hebben haar te pakken en verontschuldigen zich voor het gedrag van hun hond, met als excuus “ze is nog jong”.

De nachten

Slapen ’s nachts gaat goed. De eerste paar nachten geplast op onderlegger, mijn fout, verder de hele nacht droog. Als ze piept moet ik er snel uit. Wanneer ik mijn bed opzoek laat ik haar ook even plassen en dan weer in de bench. Ella mag me dan aflossen.

Dikke maatjes

Wel moet ze ’s avonds nog heel veel plassen, vooral door het wilde spelen met Maddy. Het is zo’n leuk gezicht. Wanneer Blaine het zat is krijpt ze onder een stoel, zo zoekt ze bescherming. Maddy wil nog wel even doorgaan, pakt een speeltje en loopt langs en weer terug, zo daagt ze Blaine uit om weer te spelen. Het lukt haar telkens weer. Met June gaat het best goed, ze heeft niet veel meer gesnauwd. Maar wanneer Blaine te vrij of brutaal wordt dan laat ze het merken. June is en blijft de baas en neemt haar rol serieus.

Blaine is 8 weken oud

Zondag 27 december 2015

Duinen

Voor het eerst naar de duinen, ook wordt het tijd dat ze met de auto meegaat. Maar eerst moest de kleine bench in de auto, het is goed vastgemaakt met een lange lijn. Ik rij naar Duindamseslag, Blaine vindt het vreemd en wat eng en piept, ik hou mijn mond. Af en toe gilt ze, maar over het algemeen is het zo’n zielig piepje. Blaine loopt alleen nog aan de lijn en we lopen een stuk over het wandelpad, op en neer, echt niet te lang. Het is hier altijd druk, met wandelaars, honden, paarden, hardlopers en mountainbikers. Die laatste twee ga ik anders aanpakken en ik probeer toch om Blaine wat meer aan de lijn te laten lopen, zodat ik kan corrigeren. Het is beter denk ik dat ik de lange lijn meeneem. Zo heeft ze genoeg speelruimte en ik heb haar onder controle, dit ga ik morgen uitproberen. Blaine loopt heel toegankelijk, ze laat zich aanhalen, honden vindt ze ook leuk en daar wil ze even mee kennis maken. Ik krijg de nodige complimenten en ik weet hier nooit zo goed mee om te gaan. Ja wat moet je zeggen op: “mevrouw wat heeft u een mooi hondje”. Ik lach maar wat en zeg meestal: “dank je wel”.

Wil loopt ’s middags een klein stukje, zodat Ella met mij en de grote honden mee kan. Het lopen is niet zo’n succes, Wil loopt al snel slecht en met zo’n kleine pup is het geen doen.

Eten

Al snel gaat Blaine over op meer brokken. We mengen het nog wel een beetje, Proplan medium en large Breed Athletic. Ontlasting is best goed, soms wat soepel. Ze krijgt nu 50 gram brokken per keer, aangevuld met of worst, of pap, of brood. Zie hieronder daar staat jet brokken voedingsschema van Proplan

Apporteren

We doen ook regelmatig spelletjes, brokjes zoeken of de kleine hazendummy of de gewone dummy. Alleen de grote honden gaan zich er ook mee bemoeien en dat is lichtelijk vermoeiend. Maar ze vinden het zo leuk. Alles gaat spelenderwijs.

Zaterdag 26 december 2015

Weer loop ik een rondje bij ons huis, nu de andere kant op en we gaan een tunnel door, ook belangrijk. Ik probeer het zo afwisselend mogelijk te maken, zodat ze verschillende nieuwe dingen leert kennen. ’s Middags loopt Ella een klein stukje met Blaine en ik ga met de grote dames.

Tweede kerstdag

Ook hier wordt er gecourmet, ja ja. Mijn broer, schoonzus en mijn 2 neefjes zijn er ook. Tjsonge jonge wat een kabaal moet kleine Blaine meemaken. Mijn neefjes vinden haar helemaal leuk, maar ja ze bijt wel. Als antwoord hierop wordt er gegild, armen en benen opgetild, afijn alles wat niet zo goed is voor een hele jonge pup. Ze wordt helemaal hyper en nog wilder en bijteriger. Ze hebben wel heel veel lol, ze pikken mijn telefoon en maken allerlei filmpjes met Blaine in de hoofdrol. Ze zijn nog leuk ook. Je begrijpt dat hierna Blaine total loss was, ze heeft – toen iedereen weg was – de hele avond geslapen.

Vrijdag 25 december 2015

Dit is dan weer lekker, één dagje gewerkt en meteen weer vrij, want het is eerste Kerstdag. Iedereen een fijne Kerst. Er staat geen kerstboom in huis, met een pup is het niet te doen en met drie honden ook niet, mijn moeder vindt het veel te vol. Dus de kerstboom slopen kan ze niet, wel probeert Blaine een hap van de kerstster te nemen die in het raam staat en die zijn giftig. Een ander plekje maar Ella.

Bench

Slapen gaat best goed ’s nachts. De tweede nacht heeft ze wel weer geplast, maar dat komt mede omdat ik te langzaam ben. Opstaan van een lage luchtbed en wiebelig + het onlosmakende gevecht wat ik draag tegen de pijn, altijd doen de snoeren niet wat ik wil. Tja en hier kan een pup van 7 weken echt niet op wachten.

Hoe gaat het met de andere hondjes?

Hugo doet het heel goed, Mylo ook, het is de rust zelve. Puk heeft laten horen dat hij echt kan schreeuwen tijdens zijn eerste nacht, maar daarna ging het beter. Nola heeft meteen de huiskamer onderhanden genomen, raasde door de kamer, pakte een slinger van de kerstboom en met de twee oude(re) honden gaat het goed. Suzy laat zich lekker verwennen en wil steeds op schoot zitten, in de bench ’s nachts moest ze wel even piepen, maar het viel mee. En met Blue ging het ook goed, hij ligt niet in een bench, maar hij heeft het prima gedaan. Het is een slim ventje en dat hoor ik meer.

Wandelen

’s Morgens loop ik een rondje, iets verder dit keer. Blaine ( ik schreef per ongeluk Maddy, moet nog erg wennen hoor aan dit nieuwe onderwerp) kan al heel mooi lopen, een mooie gelegenheid om aandachtsoefeningen te doen. Wanneer ze goed naast me loopt, dit doet ze uit haar eigen, zeg ik “goed zo”. En wanneer ze naar mij opkijkt geef ik een koekje (eigen brokje)  en zeg “good”. Zo probeer ik haar aandacht te pakken en weldra zal ze steeds vaker mij aankijken. Heel handig voor later. Trekken aan de riem laat ik niet toe. Wanneer ze het wel doet, stop ik en wacht tot ze zélf naar me toekomt, dan beloon ik haar. Dit werkt echt, zeker als het nu al wordt geleerd. Het commando “volg” geef ik niet, dat heeft geen zin, ze kent het hele commando nog niet, bovendien moet je schaars zijn met dit commando. Je moet het echt pas geven als ze mooi volgt en vergeet dan weer niet om het commando op te heffen. Het volgen houdt ze nog maar heel kort vol.

Donderdag 24 december 2015

Blaine moest afgelopen nacht voor het eerst alleen slapen in haar bench mét nieuwe mand. Het ging goed, een beetje piepen, maar al snel hield het op. Eén keer piepte ze serieus, maar ik reageerde te laat en toen heeft ze op de onderlegger geplast. Verder heeft ze het droog gehouden tot 07.00 uur. Een beetje laat want vanmorgen moet ik weer werken. Even klagen hoor, want het valt echt niet mee. Ik slaap nog beneden en slaap niet zolang. Mijn nachtritme is totaal verstoord. Ik wil graag 06.00 uur op staan, maar dat ging ‘em niet worden.

Ik laat Blaine meteen plassen en dan krijgt ze eten. Weer naar buiten om te kijken of ze haar behoefte moet doen. Na het eten wil ze spelen, maar Maddy is nog niet helemaal wakker en gaat niet op haar aanbod in. Voor June is het oppassen, ze moet rustig haar mand voorbij lopen, zeker niet rennen en ook geen poging doen om erin te liggen.

Wandelen

Hoe gaan we dat doen? June kan ook nog niet zolang lopen en kan zeker niet met Wil mee, het is geen goed idee meer om hem met 2 honden te laten fietsen. Te gevaarlijk en vallen met de fiets ligt zwaar op de loer. Ella gaat een klein stukje met Blaine wandelen en daarna een rondje met June, tenslotte is zij ook nog herstellende. Ook loopt Ella ’s middags met Blaine.

Zitten

Blaine gaat uit haar eigen zitten wanneer ze eten krijgt, dit deed Maddy ook als pup. Van deze mogelijkheid maak ik gebruik om het ‘zit’ te oefenen en het ‘blijf’. Wanneer ze gaat zitten als ik het eten wil neerzetten, zeg ik “zit” en meteen “vrij” er achteraan. Dit wordt later steeds meer uitgebouwd, dan blijft ze steeds langer zitten. Dat heeft nu echt geen zin, ze kent het commando ‘zit’ niet eens. Ik probeer weer om zo spelenderwijs commando’s in te brengen.

Plassen

’s Avonds is het spelen en ravotten met Maddy. Maddy vindt het helemaal geweldig met haar dochter. Ik was vroeger haar speelmaatje, maar nu Blaine er is ben ik aan de kant gezet. Snik. Wel valt op dat Blaine heel veel moet plassen ’s avonds. Het is nu echt tijdens het spelen een paar keer naar buiten sturen en dan gaat het ook nog een paar keer fout. Een paar keer plast ze in huis, toch niet goed op de seintjes van Blaine gelet. Het is ook verwarrend, Blaine is net buiten geweest en even later staat ze weer voor de deur. Ik geloof dit niet en ga er niet op in, gevolg plassen in de kamer. Het is net of ze een urineweginfectie heeft, het zal wel de combinatie zijn van heel druk spelen en een hele kleine blaas.

Woensdag 23 december 2015

Weg

En ineens is ze alleen, onze Blaine. Geen broertjes meer en zusjes, maar gelukkig heeft ze haar moeder. En dat wordt ook haar vriendin, dat merk ik aan alles. Hoe reageert June? dat is even de vraag en ik vind het spannend. Blaine gaat onbevangen naar June toe, weet zij veel. En ja hoor de eerste waarschuwing heeft ze al te pakken. ’s Avonds waagt Blaine het in al haar onschuld om naar June’s mand te gaan en June ligt erin. Oeps ook fout, want nu volgt de tweede snauw. Gelukkig heeft het geen gevolgen, in ieder geval weet ze nu waar ze aan toe is. June moet met voorzichtigheid benaderd worden.

Opgeruimd staat netjes

Verder merk ik niet zoveel aan Blaine, rondom haar vinden er wel veel veranderingen plaats. De ren en werpkist worden opgeruimd, alles gaat nog een keer in de was, alles wordt schoongemaakt en het wordt opgeborgen op zolder. Heerlijk om weer meer ruimte te hebben. Ook komt de grote bench weer tevoorschijn voor Blaine en bij de Hano koop ik een té schattig klein mandje. Ik wil heel graag de roze, maar dat vindt Ella te ver gaan en ik moet water bij de wijn doen. Het wordt een blauwe, ook leuk en Blaine ligt er heerlijk in. Zelfs de grote dames zien het wel zitten, June gaat een paar keer met haar grote lijf in dat ieniemienie mandje liggen. In de bench gaat een dikke kussen met daar bovenop nog twee onderleggers en de mooie nieuwe mand. Speeltjes hoef ik niet te kopen, al moet ik me echt inhouden, maar we hebben zoveel speeltjes gehad. Blaine vindt alles leuk en Maddy ook.

Eten

Wat krijgt Blaine te eten?

Rond 07.00 uur Bambix rijstepap met vanille en brokken 45 gram

Rond 12.30 uur 45 gram brokken met wat brood

Rond 17.30 45 gram brokken en een stuk worst van Farmfood

Rond 22.30 uur 45 gram brokken en Bambix

Wandelen

Na de echo van June, ga ik een stukje wandelen met Blaine. Gewoon hier in de buurt, langs de sloot, zo kan ze ook wat eenden bekijken. Het gaat best goed, af en toe piept ze en ik praat steeds tegen haar. Maar bedenk ik me later, misschien is dit niet zo handig, want dit is ook een soort bevestiging voor het piepen. Hmm, hier moet ik op letten.

Blaine is 7 weken oud