Ziekenhuis

Woensdag 2 december 2020

Brief

Een aantal weken geleden kreeg ik eindelijk de oproep voor de preoperatieve gesprekken en onderzoeken. Om 13.30 uur moest ik in de St. Maartenskliniek zijn in Nijmegen. Eerst naar de chirurg en dan naar nog 4 artsen en assistenten.

Chirurg

De orthopeed heb ik in juli voor het laatst gesproken. Hij had de MRI en x-foto van mijn rug op stilstaand beeld. Nu waren de problemen heel goed te zien. Ik heb altijd zoveel moeite om dit te herkennen als de MRI-opnames plaatje voor plaatje te zien zijn. De x-foto is na het consult gemaakt en heb ik niet gezien. De arts was heel duidelijk, legde alles heel goed uit en straalde vertrouwen uit. Erg prettig. Hij krijgt wel hulp van een tweede arts, omdat ze niet precies weten wat ze aantreffen als de boel open ligt. Ik heb verteld hè, van het ruggenmerg dat doorloopt, geen staartbeen, raar heiligbeen. Alles hebben ze goed besproken met het wervelkolom team van het ziekenhuis en ze doen dat wat hen het beste lijkt. Dit geeft nog meer vertrouwen, vooral die 2^e chirurg. Het probleem is boven het heiligbeen (die ze verder met rust laten) en betreft 2 wervels. Volgens mij gaan ze eerst meer ruimte maken rondom het ruggenmerg, zodat de zenuwen weer goed hun signalen kunnen doorgeven en ik hopelijk minder pijn heb. Oh zie je, nu ben ik toch weer de helft vergeten. Wervellichaam en schijf wordt verwijderd (het lijkt me 1, ik weet het niet meer) en hiervoor in de plaats komt een stalen kooitje. Ken ik ook niet en is nieuw voor mij. Dan wordt de boel heel goed vastgezet met schroeven, bouten en plaatjes, zodat die verschoven wervel goed op zijn plaats blijft. Dit moet echt, anders zijn de gevolgen niet te overzien, hij zei het nu weer. Ik hoopte dat het onderin nog een beetje recht getrokken wordt, maar dat gaan ze niet doen. Ze zetten het zo vast zodat het in het verlengde ligt van de bovenrug, die natuurlijk ook vast zit. Anders kom ik totaal ‘uit het lood’ te staan en dat ziet er ook niet uit. Bovendien ben ik deze stand van de wervelkolom gewend. Gips of een korset is niet nodig en heeft geen toegevoegde waarde. De operatie duurt lang en toch denkt hij dat ik na 4 dagen, als alles goed gaat, naar huis kan. Ongelofelijk hè, na de 1^e operatie was dat nog bijna 3 weken. Zelf hou ik het op 5 dagen, kan het alleen maar meevallen. Ik heb vertrouwen in die man en zijn plan en dat geeft een goed gevoel.

Verpleegkundige

Geloof ik. Meten, wegen, bloed prikken. Iets te mager, dus ik kan en mag los met al dat lekkers. En mag elke dag taart, ja Jos, ik wel. Helaas niet groter gegroeid, bloed was goed. Maar die bloeddruk, die niet. Het was veel te hoog en dan geeft de anesthesist geen akkoord voor de operatie. Nee hè, nou dit weer. Fijn om dit te horen, terwijl er nog tig metingen komen. Aan de andere arm, weer de eerste en weer de tweede, liggend 5 minuten en 2 metingen. Het daalde iets, ECG werd daarom gemaakt. Toen ik naar de anesthesist ging zag ik dat er 2 afwijkingen te zien waren, help.

Apothekersassistent

Alle medicijnen werden doorgenomen

Anesthesist assistent

Voorgeschiedenis werd doorgenomen en ja die bloeddruk hè en vooral de hartslag baarde zorgen. Ja, het was een leuke man, maar hij veroorzaakte niet die hoge hartslag. Op naar de laatste en belangrijkste hobbel.

Anesthesist

Alles doorgenomen. Het wordt uiteraard – zou ik bijna zeggen – een algehele narcose en veel weet ik nog wel van de vorige twee operaties. En ja weer die bloeddruk. Die moét naar beneden, anders brengt het teveel risico’s mee. We hebben er over gepraat en er is nog een probleem en dat is die snelle hartslag, dit was terug te zien op de ECG, dat waren die 2 afwijkingen. Ik moet naar de huisarts, meteen morgen, en starten met medicijnen. Zodat die toestand meer genormaliseerd is. Ze heeft wél akkoord gegeven voor de operatie, een enorme opluchting. En ik weet wat me te doen staat.

Klaar

Dit alles duurde lang en ik stond pas 16.00 uur weer in de parkeergarage. Mijn moeder en honden waren mee en we hebben nog een stukje gewandeld in een mooi, van te voren uitgezocht, natuurgebied. Maar de schemer was al aardig ingezet, dus we moesten het kort houden, bovendien moest er nog een flink stuk naar huis gereden worden. Het was goed te doen op de weg, echt veel minder verkeer, geen file tegengekomen en dat is opmerkelijk rond 17.30 uur vertrek.

Huisarts

Ik kon terecht om 10.45 uur vanmorgen. Daarom kon ik helaas niet bij de Sinterklaasvideoviering (nieuw van Dale woord) zijn. Bloeddruk en hartslag was nog hetzelfde als gisteren. Ik heb bètablokkers gehad, lage dosering en volgende week terug om te kijken wat voor een effect dit heeft. Mijn hartslag is nu in ieder geval al lager. Zo’n ziekenhuisbezoek geeft natuurlijk ook veel stress en daar hebben we ook over gesproken. Wel heb ik meer periodes gehad met hoge Bd en snelle hartslag. Heb zelfs een keer bloeddrukverlagers gehad, maar ik ben er mee gestopt. De anesthesist assistent zei al wat cynisch “je bent aan het zelf dokteren geweest”. Nou ja, we gaan het zien volgende week.

Opname?

Datum is nog niet bekend, maar ik kan de planning bellen voor meer info. En dat ga ik doen. Trouwens je wordt niet meer een dag eerder opgenomen voor operatie, vreemd hoor.

Dit was het zo’n beetje, iedereen is bij en nu is het wachten. Maar het duurt niet lang meer.

Een heel fijn weekeinde en een fijne Sint voor diegene die het gaan vieren.