SJP Weimaraner Vereniging 2017

Zondag 10 september

Heerle

Half 9 worden Blaine en ik verwacht in Heerle bij Roosendaal. Het is 1.20 uur rijden en we komen mooi op tijd aan, even voor half 9. Eerst ga ik me melden met Blaine, ik krijg het programmaboekje en een mooie eend. Tuurlijk zie ik bekenden, Jur en Ger, Annelies en Ruud en ze hebben Suzy ook meegenomen. Het is altijd haasten zo in het begin en ik gun me dan weinig tijd om te praten. Snel naar de auto om mijn tas/stoel op wielen te vullen met wat ik nodig heb. Ik neem geen regenkleding mee, het weer ziet er goed uit en er wordt geen regen verwacht. Wat een geluk, afgelopen vrijdag hoosde het overal. Aan alles merk ik dat Blaine er zin in heeft. Even voor 09.00 uur krijgen we een welkomst woordje en de do’s en don’ts van de dag.

We gaan beginnen

Helaas, helaas ben ik de eerste van onze groep die aan de beurt is. En we hebben meteen waterwerk en ja hoor de keurmeester is Kees, hoe kan het ook anders. Maar, als het goed is heb ik voor het water niets te vrezen, Blaine is eindelijk een hond die water leuk vind. Wel oefen ik van te voren even met de eend. Zo heeft ze alvast kennisgemaakt met het wild.

  • Apport uit water

Blaine en ik gaan staan op de aangewezen plek, de keurmeester vraagt of we klaar zijn. Ik zie dat Blaine de zakken met eenden allang geroken heeft en de man met het geweer is machtig interessant. Dit gaat niet goed, ik durf te wedden dat ze net als op de oefendag naar het geweer rent en dat wil ik voorkomen. Dus i.p.v. rechts, ga ik links van Blaine staan om haar zo te blokkeren om naar het geweer te rennen.  Het werkt goed, dank Irja en Iréne. Het schot klinkt, Blaine wacht en wanneer ik het tikje van de keurmeester krijg zeg ik: ‘apport”. Meteen stapt ze het water in en zwemt naar de eend. Geen getrut met het water of het stukje modder waar ze eerst door moet, gewoon zwemmen. HEERLIJK!!! Blaine pakt de eend en zwemt weer naar de kant, ze houdt de eend vast en geeft het zittend aan mij af. Wel zit ze schuin van mij. 2 punten aftrek voor het commando “zit” die totaal overbodig was, want ze ging al zitten. Tweede puntaftrek volgens mij, omdat ik “hier” riep en ik was bang dat ze mij voorbij zou lopen.

8 punten

  • Los- en aangelijnd volgen

Het begint goed. Ik sta klaar en ik zie dat de keurmeester stil staat en onze richting uit kijkt. Wat wil hij nu, vraag ik me af. Moeten we nu komen of niet. Hij geeft geen seintje, zegt niets en kijkt alleen maar. Blaine en ik staan nog steeds klaar en ineens hoor ik: “kom je nu nog”. Oh jé dat klinkt niet goed, hier moet ik wat aan doen. “Ik dacht dat u nog wat moest doen”. “Wat dan”, zegt hij. “Administratie bijwerken of zo”. “Nee, dat doe ik straks pas, nu wil ik snel doorgaan.”. We praten nog wat en ik voel dat hij weer wat losser wordt, we lachen zelfs. Het is een aardige man, ik ken hem van de veldwedstrijden, maar hij mij blijkbaar niet meer. We mogen beginnen. Blaine volgt aardig, gaat wel regelmatig, vooral in het begin, met haar neus naar de grond. Soms moet ik wat zeggen, heel zachtjes, de keurmeester mag het niet horen. Het losvolgen gaat eigenlijk veel beter, alleen springt ze drie keer tegen me op. Het resultaat valt me reuze mee.

7 punten

  • Vooruit sturen en komen op bevel

Blaine zit naast me, ik hou mijn arm boven haar hoofd en zeg: “vooruit” en weg is ze. Helaas staat ze op ruime afstand stil en de keurmeester heeft nog niets gezegd. Dit betekent dat ze nog verder moet rennen. Ik geef het commando “vooruit”, meteen keert Blaine om en rent verder. “Roep haar maar”, ik roep haar naam en fluit meteen (dit mag en is 1 commando). Ik was hier al bang voor, ik moest haar natuurlijk door sturen en nu heeft ze zoiets van ‘even niet’ en inspecteert het gras zorgvuldig. Tuurlijk lopen er veel sporen overheen van hazen en konijnen. Ik moet nog een keer roepen, ze kijkt me aan en blijft staan. Ik roep nog een keer en nu komt ze. Met een sneltreinvaart rent ze naar me toe, even ben ik bang dat ze mij omver rent. Maar dankzij de GG-training stapt ze op tijd op de rem.

7 punten

  • Op post blijven

Nu komen twee hele moeilijke onderdelen en ik kan met dit eruit vliegen. We lopen achter de keurmeester aan richting het bos. Dit onderdeel is altijd met z’n tweeën. We krijgen een mooi stukje toebedeeld aan de rand van het bos. Het is droog, geen brandnetels en in de zon. Ik merk al snel dat Blaine niet blijft liggen en laat haar zitten. De riem is al af en doe het om mijn schouders. Ik wacht tot de ander klaar is, zeg ferm “blijf” en samen, ik voorop, lopen we naar de plek waar we twee minuten moeten wachten. Ik kan Blaine zien zitten door de bomen en dat ziet er goed uit. Maar twee minuten duren lang. Ik praat nooit tijdens het wachten, wanneer Blaine mijn stem hoort weet ik zeker dat ze overeind komt. Ik kijk weer door de bomen en zie haar niet meer. Oh nee!!! Wat duren die twee minuten lang. De keurmeester wenkt ons en we lopen naar de plek waar de honden zijn. Blaine zit wel, maar niet op de oorspronkelijke plek. “Ze is gaan staan, ging iets naar voren en ging weer zitten”, zegt de keurmeester. ‘Oh mijn God’, denk ik. ‘Hoe gaat dit beoordeeld worden’. Ik ben zooo blij met het cijfer!

6 punten

  • Kort apport

De grootste uitdaging, ik heb nog heel veel getraind met het konijn, nu maar hopen dat het genoeg is geweest. Het konijn wordt opgegooid, Blaine wacht en wanneer ik het tikje van de keurmeester voel, zeg ik “apport”. Blaine rent op het konijn af en pakt het, even verder gooit ze het neer. Nu begint het kat en muis spelletje weer en ik ben bang dat dit niet goed afloopt. Ze komt mijn kant en rent bij me vandaan. Ze gooit het konijn weer neer, pakt het en rent weer weg. Wanneer de keurmeester zegt “het is klaar”, pakt ze het konijn en geeft het nog zittend af ook. GGGGRRRRRRRR! Zo zonde, bijna had ik het C-diploma, bijna…….

0 punten

Pauze en na de pauze besluit ik toch om door te gaan.

  • Zoek apport over water

Wanneer Blaine en ik klaar zijn mogen we beginnen, wel moet ik op de aangewezen plaats staan en blijven staan. Blaine zit naast me en ik zeg “vooruit”. Ze rent bijna vanzelf al richting water en zwemt naar de overkant. Wanneer ze bijna aan de overkant is zie ik dat ze haar neus in de lucht houdt en naar links kijkt. Klopt want links ligt de eend, ze is niet gek. Ze zoekt goed en ik zie dat ze de eend gevonden heeft. Blaine kijkt me aan vanaf de overkant en ik vind toch dat ik een commando moet geven. Dit kost punten dat weet ik. “Hier”, roep ik en meteen stapt ze in het water en zwemt terug. Ze komt het water uit, houdt de eend nog steeds vast, gaat zitten en geeft het af. Ik denk een 10, maar daar denkt de keurmeester anders over. Ik heb natuurlijk wel een commando gegeven.

8 punten

  • Verloren zoek

Een mooie oefening en het wordt perfect uitgevoerd, al zeg ik het zelf. Blaine en ik staan aan de rand van het bos. Het is een mooi open stuk waar ze zo in kan, de keurmeester heeft zich rechts opgesteld zodat ze alles kan zien. Blaine neemt de moeilijke weg. In plaats van rechtdoor te rennen, rent ze naar links. Ze springt over de hoge brandnetels heen en rent het bos in. Ik kan haar niet meer zien. Voor ik adem heb kunnen halen is Blaine al weer terug met eend en geeft het model af. Jeetje wat heeft ze dit snel gedaan. “Niets op aan te merken hè”, zegt de keurmeester. “Heel mooi gedaan”.

10 punten

  • Markeren

De laatste proef en ik twijfel of ik mee moet doen, ik weet het er staat niets op het spel. Het zou zo jammer zijn als ik dit slecht afsluit. Waarom twijfel ik? De laatste keer tijdens de oefendag, kwam ze met de eend weer niet naar me toe, 1 keer liep ze weg. Ik besluit toch om mee te doen, ze is nu ook best moe, misschien helpt dat. Blaine zit naast me en ik breng haar los voor. Waarom? Er staat niets meer op het spel en ik wil weten hoe ze met mijn spanning en de wedstrijdspanning omgaat. Kan ze het opbrengen om te blijven wachten totdat het tikje van de keurmeester komt en ik “apport” zeg. Net voordat ik het tikje voel rent Blaine weg, wat zal het zijn een halve seconde? Ik mag haar stoppen binnen 5 meter, maar ik ben zo overdonderd dat ik het laat gaan. Ik heb niet gezien waar de eend viel, want ik heb alleen maar op Blaine gelet. “Oh, ze loopt niet goed”, zeg ik tegen de keurmeester. Lulkoek want ik heb de eend helemaal niet zien vallen. “Helemaal niet”, zegt de keurmeester, “ze loopt heel goed”. Blaine rent met grote passie en snelheid recht op haar doel af. Later hoor ik van het geweer dat Blaine op de eend af rent, het pakt en weer terug rent. Het gaat zo snel, voor ik het weet is ze al weer op de terugweg. Blaine stopt voor me (geen extra rondje) en geeft de eend mooi zittend af. “Dit is gewoon een 10”, zegt de keurmeester. “Maar ze sprong in en nu is het een nul”. “Er stond niets meer op het spel”, zei ik tegen hem. Toch ben ik superblij, helemaal met wat het geweer (Ger Hagen) mij nog meer vertelt. “Jou hond deed het geweldig”, zegt hij. “Ze was de beste en ik dacht dat het een dikke 10 was”. Hij kon van die afstand natuurlijk niet zien dat ze insprong. Ik ben trots en bij die punten die hieronder staan hoort gewoon een 1 bij.

0 punten

Puk en baasjes

Het zit erop en wat hebben we de hele dag een mooi weer. Blaine en ik lopen terug naar de auto en het is best een hele tippel. Wat zie ik daar? Sandra, Arnoud en Puk staan bij het parkeerterrein. Wat leuk. Helaas zijn ze net te laat, want ik ben klaar. De markeer en verloren zoek was nu op een andere plek dan tijdens de oefendag, daarom wisten ze niet dat ze daar ook konden kijken.

A-proeven

Ze willen wel graag wat van de A-proeven zien en gelukkig doen er maar 2 mee. De eerste doet het heel goed en haalt het, de tweede helaas niet. We drinken nog wat en dan rijden ze naar huis, Ik vind het zo leuk dat ze even langs geweest zijn.

Afsluiting

Ik wil ook naar huis, maar een paar maken bezwaar en geven aan dat de uitslag binnen een paar minuten bekend gemaakt wordt. Blaine is zo moe, ze kan niet meer, dit is te merken tijdens de prijzen uitreiking. Ze is vervelend en komt regelmatig in opstand. Puur van vermoeidheid, volgende keer breng ik haar naar de auto om te slapen. Dit heeft ze wel op de terugreis gedaan, ik heb haar niet meer gehoord.

Iedereen bedankt, het was een mooie dag, helaas geen C. Die gaat er volgend jaar zeker komen, maar dan wordt het een B.