Vrijdag 10 mei
Het is mis
’s Morgens vroeg sta ik op en ik zie dat Maddy erg aan het likken is. “Wat is er aan de hand Maddy?” Ik loop naar haar toe en schrik me rot. Enorm veel etter met vocht komt uit haar vagina. Oh nee!!!! Ze heeft een baarmoederontsteking. Ik had gedacht dat dit mij nooit zou overkomen en dan toch. Ik moet wachten met de dierenarts bellen, want nu moet ze zeker met spoed geopereerd worden. Ik wilde naar de dierenarts vandaag, maar niet op deze manier. Had ik er eerder bij geweest dan had ze een antibiotica kuur kunnen krijgen en klaar.
Dierenarts
Om 9.00 uur bel ik vanuit de auto en kan meteen komen, sterker nog ik ben al onderweg en heb eerst Maddy even laten plassen. Blaine neem ik ook mee en zij moet maar wachten in de auto. Dan ga ik straks met haar wandelen. Tuurlijk moet Maddy geopereerd worden, haar baarmoeder staat gelukkig niet meer op knappen, want de troep komt er nu uit. Zodra er ruimte is krijgt ze een spuitje en zolang blijf ik bij haar. Wel laat ik even Blaine uit, rondje door de buurt. Rond 10.30 is Maddy aan de beurt en wordt ze weggemaakt voor haar operatie. Heel braaf en rustig is ze. Met lood in mijn schoenen laat ik haar achter.
Wat nu?
Hoe moet ik het nu doen? ik ben alleen, ma is er niet, pa is er niet. Ik voel me nu echt moederziel alleen. Wanneer er iets met de honden was zorgden we er altijd met z’n drieën voor. Een zieke hond was nooit alleen, ook ’s nachts niet. Nu ik alleen ben moet Maddy wel af en toe alleen blijven het kan niet anders. Anders krijgt ze maar een kap om, zodat ze niet aan haar wond kan komen. Nou ja, eerst maar hopen dat alles goed gaat.
Mam
Ik probeer nog even te rusten en dan rij ik naar ma, Blaine neem ik mee. Helaas krijgt pa nu geen bezoek, maar Jannie kijkt naar hem om. Haar man woont bij pa en zij komt ook elke dag. Mijn moeder en zij kunnen heel goed met elkaar overweg. Mijn moeder is kapot van het nieuws van Maddy. Na de visite laat ik meteen Blaine uit.
Naar huis
Op de terugreis naar huis krijg ik eindelijk een telefoontje dat Maddy gehaald kan worden. Na de operatie had ik ook een telefoontje gehad met de mededeling dat alles goed was gegaan en dat de baarmoeder behoorlijk ontstoken was. De dierenarts had ook aangegeven dat Maddy eventueel een nachtje kon blijven als ik dat zou willen. Eerder op de dag belde ik mijn broer om te vertellen over Maddy en om te vragen of hij mee wilde gaan om Maddy op te halen. Hij vond het wel een goed idee van die overnachting. Ik weet al dat ik dat toch niet doe, ik kan dat niet. Ik kon hem bellen als ik hem nodig had. Na het telefoontje van de dierenarts bel ik mijn broer, maar ik krijg geen gehoor, niet met zijn vaste toestel en ook niet met zijn mobiel. Ik heb hem verdorie nog net gesproken en ja hij zou stand by staan. Zucht, ik probeer het nog een paar keer en roep “fuck it”. Ja, lekker bereikbaar. Zoek het uit, ik doe het zelf wel. Het probleem is dat Maddy waarschijnlijk nog niet of niet goed kan lopen en ze moet toch in de auto. Snel geef ik Blaine eten en rij naar de praktijk.
Zo zielig
Oh Maddy, wat erg, ze is zo zielig en heeft pijn en is zo blij dat ze me ziet. Met de nodige instructies, pillen, afspraak en telefoonnummer voor noodgevallen gaan we weg. Ik til haar in de auto en dek haar lekker toe. Ik rij rustig en kijk 100 keer in de spiegel. Zelf heb ik mij in tijden niet zo eenzaam gevoeld, alles moet ik alleen doen en het is net of ik geen broer heb met zijn familie. Het is één groot jank partij in de auto. Ik til Maddy uit de auto en we gaan naar binnen. Blaine vindt het maar raar. Maddy wil verder niets en ik heb haar mand lekker klaargemaakt. Celstof onder de deken en veel fleece dekentjes en kussens. Gelukkig gaat ze slapen.
Nacht
Maddy wil wel iets eten en ik heb nog wat lichtverteerbaars, kleine beetjes en drinken. Antibiotica pillen krijgt ze vanaf morgen, maar ze krijgt wel op gezette tijden pijnmedicaties. Tot nu toe komt ze niet aan de wond. ’s Nachts slaap ik bij Maddy. Ik sleep een dikke hondenkussen mee naar achteren, het past precies tussen de twee manden van de honden. Fleece erop en kussen en dekbed, het ligt nog lekker ook. Ik kan zo goed Maddy in de gaten houden en Maddy zoekt geregeld troost. Het gaat goed.