Zaterdag 30 augustus 2014
Mooi terrein, ontspannen sfeer
Het moet hier zo leuk zijn hoor ik regelmatig, dus Maddy en ik gaan het eens uitproberen. In mijn verbeelding is Enkhuizen ver weg, maar het valt reuze mee, het is ongeveer 1.15 uur rijden. Vroeg op en we komen mooi op tijd aan. Prachtig terrein dat zie ik nu al. Wel is het erg modderig, dat kan niet anders met al die regen. Ook bij de start van de proeven gaat het even regenen. Dus regenkleding aan. Niet zoveel bekenden, Astrid is er met Ties, alleen zij zit niet in mijn groep. Marcel is er ook en hij zit wel in mijn groep. Goede begeleiding
Super
Elke groep heeft een eigen begeleider die de hele dag bij ons is en ons overal naar toe begeleidt. Wat een aangename luxe. Onze groep bestaat uit 13 honden en bazen, Het is bijna een Weimaranergroep met 4 Weimaraners.
-
Verloren zoek
Ik heb een mooie eend voor Maddy. Zenuwachtig ben ik, hoe zal ze het doen? Je weet het maar nooit bij haar. Omdat ze een beetje na hapte met de trainingen, ga ik geen extra druk op het zittend afgeven leggen. De zenuwen zijn voor niets, Maddy heeft er zin in en gaat meteen als een speer van start. Ze springt meteen bij de start over een houten wal, niks omlopen, en weg is ze. Ik zie nog net dat ze goed ver het bos in rent. En dan moet plaats nemen achter een geïmproviseerd scherm. Op het teken van de keurmeester mag ik terug komen en daar is Maddy al. Ik wacht niet af of ze gaat zitten, ik neem de eend staand aan. 9 punten. Kop is eraf.
Het water is niet breed en moet goed te doen zijn. Best vlot stapt Maddy het water in en meteen aan de overkant gaat ze zoeken. Als ik de aanwijzing van de keurmeester goed begrijp ligt de eend niet in het bos, maar er voor. Helaas gaat Maddy niet richting bos, maar rent ze naar rechts. Ik zag dat de Weimaraner voor ons ook zo ging en dit spoor volgt ze vast. Alleen heeft die Weimaraner het niet geredt. ‘Hou je mond Liaan, ze is aan het zoeken’. Ze rent terug op de wind richting het bos en blijft hier lange tijd. Dit duurt te lang! Ik fluit, geen Maddy, ik fluit nog een keer en nu komt ze uit het bos en kijkt me vragend aan. ‘Die eend ligt toch altijd in het bos’, lijken haar ogen te zeggen. Klopt, maar nu niet. “Zoek apport”, ‘oh als ze er nu maar op komt’. Best wat honden redden het niet met deze oefening. Ja, ja, hebbes, ze heeft de eend gevonden, ik roep nog een keer “hier” en gelukkig ze zwemt terug. Maddy krijgt geen kans om de eend neer te gooien, ik pak het heel snel aan. Een 6.
-
Af en blijf
Als het maar niet zo modderig is, anders laat ik haar zitten. Ik besluit ter plekke te beslissen. Ik zie al snel dat het best om te doen is en laat Maddy liggen. Na 2 minuten ligt ze nog keurig netjes op haar plek. Een 10.
-
Kort apport
Een commando voor het vastpakken van het konijn en het wordt staand afgegeven. Wel brengt ze het in één keer en dat was wel eens anders. Een 7. Ik ben blij.
Moeilijk, een harde knal uit het geweer met een rookpluim. Maddy rent na het tikje vooruit, dat gaat goed, flitst het door me heen. En dan gaat het mis, ze stopt te vroeg en gaat zoeken, foute boel dat mag niet. Ze gaat naar de helpers en ziet daar eenden, daar kan ik best één van meenemen, moet ze denken. Ook inspecteert ze nog even het geweer waar dat rook uitkwam. Kortom da’s niet goed. “Roep haar maar”, zegt de keurmeester. Ik fluit en Maddy kijkt me van een afstand aan met een blik van ‘ja dag!’. “Zal ik haar de eend nog laten apporteren”, vraag ik aan hem. “Nou dat zou ik niet doen, dan beloon je haar nog ook”, zegt de keurmeester. Shit tuurlijk domme vraag. Na een paar keer fluiten komt Maddy gelukkig en de 1e 0 is binnen, op een onderdeel waar ik het totaal niet verwachtte. Iets wat de keurmeester zei verwondert me, “ik ben een Staande Hondenman”, zei hij. Terwijl ik later hoor dat hij Retrievers heeft. Dit onderdeel wordt door veel deelnemers niet gehaald. Eén voorjager in de groep met een Draadhaar heeft hij volgens een paar onterecht een 0 gegeven, ik heb het niet gezien en weet niet wat er gebeurd is. Zelf moet ik deze teleurstelling ook verwerken, geen B-diploma, zo jammer. Een 0.
-
Volgen, los en vast
Laat me alsjeblieft de laatste 3 onderdelen binnenhalen, dan heb ik nog een C-diploma prevel ik tijdens het lopen naar het onderdeel volgen. In opperste concentratie lopen Maddy en ik naar de keurmeester, eerst moeten we door een glibberig greppeltje waar we zonder kleerscheuren doorkomen. Aan de riem volgen gaat goed, los volgen ook, naar mijn idee loopt ze heel af en toe iets achter, maar daar denkt de keurmeester anders over. “Het was een genot om naar jullie te kijken”, zei hij. Ik word er helemaal blij van, want hij voegt er nog aan toe dat we een goed team zijn. Een 10.
Met een duidelijke “vooruit”, stuur ik Maddy weg en ze rent meteen ver vooruit. ‘Roep haar maar’, ik hoop dat de keurmeester dit snel zegt. En ja, ik hoor hem zeggen: “roep haar maar’. Ik roep Maddy’s naam en meteen erachteraan fluit ik. Maddy stopt meteen, draait zich om en rent meteen terug. Ik kan me inhouden om niet mijn armen wijduit te spreiden, allemaal extra commando’s. Als een heel braaf hondje gaat ze voor me zitten. Soms heel soms klopt het helemaal en dit was zo iets. “Wederom een genot om te zien”, zegt de keurmeester en wij zijn blij. Een 10.
-
Apport uit water
De lange tippel terug naar het water, even ben ik bang dat ik verkeerd loop, gelukkig is het niet zo. Maddy moet wat doen, maar dat duurt zo lang en uiteindelijk trek ik haar mee. “Schiet op, ze wachten op je”, hoor ik zeggen en kan meteen doorlopen.
Het schot klinkt – weer zo’n enorme knal – ik moet wachten op het tikje van de keurmeester en gelukkig wacht Maddy ook. “Apport” en heel langzaam stapt Maddy het water in, zwemt naar de eend, pakt het, klimt de kant op en ik pak het heel snel aan voordat ze het laat vallen. Een 8.
Een C diploma
We hebben een C-diploma, helaas geen B, maar met een 0 voor ‘markeer’ kan ik beter leven dan een 0 voor ‘over water’ of ‘uit water’.
Madelien, Atrid en Marcel hebben een B-diploma en Marcel gaat voor de A-proef op. Achteraf gaan Madelien en ik ook kijken, alleen het vinden van deze proef gaat wat moeilijker. We hebben veel van de omgeving gezien zeg maar. Toen we eindelijk op de bestemming waren, was het afgelopen….., helaas heeft Marcel het niet gehaald met zijn Heidewachtel.
Het lange wachten breekt aan voor de uitreiking van de diploma’. Mij is gevraagd om de diploma’s mee te nemen van Astrid en Marcel, die neem ik maandag mee. Maddy en ik hebben een C met 45 punten. Het was een mooie proef, prima georganiseerd, prachtige omgeving en mooi water. Op een paar buitjes na ’s morgens bleef het verder droog, zelfs de zon brak door.