Zondag 31 januari

Het kleine pupje is er nu wel vanaf helaas, Blaine is veel gegroeid de laatste week.’s Morgens heb ik jachttraining met Maddy dus ik ben niet met Blaine weggeweest, dit doe ik ’s middags. We gaan naar de Bavo en vanuit de grote carnavalstent klinkt luide muziek. Oh god begint die ellende nu al, één of ander pré-carnavalfeest… Hoe reageert Blaine hierop? Niet. Wel is ze wat stiller dan normaal, zal ze wat rustiger worden?! Het blijkt dat ze wat last heeft van dunne ontlasting, dus dat zal het wel zijn.

Blaine is 13 weken

Zaterdag 30 januari

Het is best rustig hier in het duin van Duindamseslag, komt ook omdat het weer slecht is. Niet de hele tijd regen, maar wel veel wind ook, brr. We komen een vriendelijk echtpaar tegen en Blaine wordt aangehaald en bewonderd. Ik wil niet dat ze tegen de benen van de vrouw springt. “Oh geeft niet hoor, heb een oude broek aan”, een vrouw naar mijn hart. Blaine wordt heel veel aangehaald door een handschoenhand. Prettig, want ik kan me herrinneren dat b.v. Darcy het best eng vond zo’n handschoen om de hand.

Oh, ze zijn weer aan het klieren Maddy en Blaine en ik wil rust! Afijn Maddy eindigt in haar mand en Blaine in de bench, hè nu heb ik rust.

Vrijdag 29 januari

Alles weg

Blaine en ik gaan naar de duinen, meer naar de boskant. Veel mountainbikers komen hier, alleen is het lang zo druk niet in dit gedeelte. Paarden zijn er ook al niet, wel wat wandelaars en honden. Het lijkt wel of de basis weg is. In het begin keek ze zo mooi naar me omhoog en bleef netjes bij me lopen, dat is allemaal voorbij helaas. Ze vindt het nu veel te leuk buiten, ze wil onderzoeken, verkennen en ik ben iets minder belangrijk. Ja als ze moe is dan heeft ze weer aandacht voor mij. Kijkt me steeds aan en aan het einde van de lange lijn komt ze netjes terug beide voor een beloning. Het valt ook zo op dat ze nu graag naar buiten gaat en met de auto meerijdt. Vorige week nog moest ik haar naar buiten lokken voor een wandeling. Nu loopt ze voorop en dat moet ik ook weer wat indammen. Het is ook nooit goed….

Puppytraining

Ella gaat ’s middags een rondje lopen met Blaine, want vanavond hebben we puppytraining. Het is gelukkig niet zo koud, dus het nieuw gekochte dekje kan in de auto blijven. Lees meer. Weer thuis moet Blaine’s moeder het weer ontgelden en wordt er wild gespeeld.

Donderdag 28 januari

Hoe ver kan ik gaan….

Blaine is echt haar grenzen aan het verkennen en kijkt hoe ver ze kan gaan. Wanneer ik binnenkom blijft ze tegen mij opspringen en bijt in mijn handen. Dit moet maar eens klaar zijn, want het “nee” en “laag” helpt niet. Ik geef haar een knietje en het komt best aan, want ze rolt op de grond en stoot zich tegen een balk. Dit gaat bij mij door merg en been, ik vind dit vreselijk. Maar het helpt wel, want springen doet ze niet meer en ze is een stuk voorzichtiger geworden. Oké dus dit heeft nut.

Modder is lekker

’s Morgens moet ik naar het ziekenhuis, dus ik loop ’s middags met Blaine en we gaan even naar de Bavo. Ik zet de auto helemaal achterin neer bij de oude zorgboerderij, ik kijk naar het pad wat een stukje bos ingaat en zie dat het met de nattigheid en modder wel meevalt. Het wordt tijd dat Blaine kennis maakt met het stukje ongerepte bos, voordat ook dit gekapt wordt en veranderd in een woonwijk. Oeps, het is toch wel modderig hier en we kunnen niet zoveel kanten op, Blaine zou zo wegzakken in de modder. Helaas neemt ze er wel steeds een hap van en elke keer moet ik het weer uit haar bekje halen. We lopen door de modder en via een smalle platte brug gaan we naar een gedeelte wat wel bestraat is. Blaine is hier nog niet geweest en is erg onderzoekend en rent vaak voor mij uit. Ze vindt alles leuk, haar staartje draait in de rondte. We gaan naar de Engelse tuin, hier is gras en kun je best leuk oefenen. Niet vandaag, want ik moet me een beetje haasten. Op tijd arriveren we thuis om de andere twee op te halen en Wil mag Blaine eten geven.

Eten en drinken

June en Maddy krijgen altijd meteen eten na de wandeling, ze hebben tenslotte al uitgerust in de auto. Blaine heeft al gehad en krijgt straks nog wat, maar nu ze het eten ziet van de andere honden wordt ze helemaal opgewonden en vindt het nodig om te blaffen. Blaffen? Wat is dit voor een raar gedrag, blaffen van ongeduld om eten. Dit kan echt niet en moet gestopt worden, de brutaliteit. Maddy zit zoals altijd geduldig te wachten, wanneer ik de schalen in de standaard zet. Op het moment dat ik “vrij” zeg, sprint ook Blaine naar haar moeders etensbak. Bij June laat ze het wel, zij heeft allang een snauw gegeven. Een beetje ontdaan eet Maddy met Blaine uit haar bak. Ben jij gek klein krengetje, aan haar halsband trek ik Blaine weg en madam is het daar helemaal niet mee eens. Ik ga op de stoel zitten en hou Blaine bij me en oh wee als ze gaat blaffen, dat doet ze niet meer. Wel krijgt Blaine nog een beetje rijst (in dit geval omdat June wat aan de dunne was) en karnemelk, net als de andere honden.

Bullepees

Ook blaft Blaine heel ongeduldig bij de kamerdeur wanneer Wil een bullepees voor de honden gaat halen uit de kelder. Weer blaffen, hou daar mee op! Een “nee” of “foei” helpt niet, dus pak ik haar in de nekvel, dit helpt.

Nagels en oren

Wanneer Blaine ’s avonds in coma ligt kan ik haar nagels knippen en haar oren nakijken en schoonmaken, één oor is best vies al. Dit werkt voor mij het makkelijkst, maar is natuurlijk niet echt goed om Blaine hier aan te laten wennen. Dus wanneer ze bij haar volle bewustzijn is moet ik ook haar oren schoonmaken en haar nagels knippen, dit valt niet mee kan ik je vertellen. Ook moet ze er aan wennen om haar tanden te laten zien, voor de dierenarts handig, maar vooral voor een show. Oeps ik bemerk net dat ik haar nog helemaal niet geborsteld heb, een rubberen soort handschoen met pinnen is daarvoor geschikt. En ik moet haar nog kennis laten maken met tandenpoetsen, de eerste paar keer lekker leverworst op de borstel doen ipv tandpasta.

Suzy

Van Ineke hoor ik dat Suzy gewond is, ze loopt wat mank en heeft te wild gespeeld. Parket is ook niet de ideale ondergrond voor een pup, maar daar hebben ze wat aan gedaan en overal kleden neergelegd. Suzy moet rust houden, alleen aan de lijn en metacam. Arme Suzy en Ineke, want dat zal niet mee vallen om een pup rustig te houden. Ik hoop wel dat het snel beter word, want ik schrik er altijd enorm van en vind het maar niks.

Woensdag 27 januari

Pfffffff

Blaine moet even in haar bench, ik moet me aankleden en alleen en los beneden waag ik niet. Alleen is ze best rebels. Zodra ik boven ben gaat het al mis en hoor ik haar piepen, dan is het weer even stil en daarna piept ze weer. Naar beneden gaan kan nu niet. Het piepen slaat om in huilen, echt huilen, de roedel bij elkaar roepen. Het gaat door merg en been, zielig ook wel, maar ook word ik meer geïrriteerd. De buren moeten het maar even aanhoren, wij hebben ook vaak last van hen. Het piepen en huilen houdt aan, ze stopt af en toe, maar dan begint ze weer. Moet ik zeggen dat ik meteen met het op staan al niet helemaal in mijn hum was, dus ik kan weinig hebben. Blaine bijt en springt er weer op los.

Wandelen

Dat gaat prima, Blaine loopt los en luistert goed. Ik zet mijn auto neer op de duinweg vlakbij tuincentrum (wat er nog van over is) Igdrasyl. We slaan rechtsaf en lopen eerst een stukje over het fietspad, dan gaan we linksaf en vervolgens rechtsaf en steken de weg over die naar de golfbaan loopt. We moeten eerst een stuk bij de weg verwijderd zijn en dan pas laat ik Blaine los. Het valt met op dat het hier ook al zo heuvelig is, weinig rechte paden zeg maar. Er zit weinig rust in Blaine, het is moeilijk om oefeningentjes te doen, ze heeft nog een concentratie vermogen van o,01 of zo. En ik heb het gevoel dat wat in het begin zo goed ging allemaal weg is. Zoals volgen, momenteel trekt ze alleen maar en kijkt bijna niet meer naar de baas. Aan de lange lijn, rent ze meteen vooruit en krijgt dan een ruk aan haar nek, want ze zit vast en de lijn stopt daar. Het is net als bij Maddy en ik wilde het nu helemaal anders aanpakken, nou dat is dan goed gelukt…..

Bij de voordeur is het al heel anders nu, nog maar 2 weken of korter, moest ik Blaine aanmoedigen om mee te komen. Ze wilde niet echt naar buiten. En nu loopt ze voorop, op weg naar de auto. Hier gaan we ook wat aan doen, want ik loop van nu af aan voorop en ze moet wachten bij de ‘poort’. Ik til Blaine niet meer in de auto dat is te zwaar. Pas wanneer het kleed naar beneden hangt – wat de bumper beschermt – en op mijn commando “hoog”, mag ze omhoog komen met haar voorpoten en zo geef ik haar een kontje om in de bench te gaan. Ik hoef haar gelukkig niet meer te tillen, nu ik zo’n last van mijn pols heb komt dat beter uit. Ik til haar natuulijk nog wel uit de auto, maar dat is lang niet zo belastend voor de rug, voor de pols weer wel….

Dinsdag 26 januari

116sized_IMGP3380 Ik moet naar het ziekenhuis en kan ’s morgens niet met Blaine wandelen. Om 16.15 hebben Blaine en ik een afspraak bij de dierenarts voor de laatste entingen en dan is het over een jaar terugkomen. De enting tegen kennelhoest heeft ze gehad, dat was een extra enting en vandaag krijgt ze de puppy-enting en de rabiës enting. We zitten helemaal alleen in de wachtkamer en de dierenarts komt ons halen. “Wat is ze gegroeid”, zegt de dierenarts en Blaine wordt helemaal bewonderd, de dierenarts vindt haar een mooi hondje, ze vond het hele nest mooi. Ze neemt Blaine van mij over en loopt de spreekkamer in, dit vindt Blaine wat te ver gaan en kijkt steeds achterom naar mij. Wanneer ze ziet dat ik meeloop, gaat ze wel makkelijk met Annemiek mee.

Lichamelijk onderzoek

Alles is goed en Blaine weegt nu 12,5 kilo, goed gegroeid dus in 3 weken. Wel ziet de dierenarts wat oorsmeer en wil het met de oorkijker bekijken, maar daar denkt Blaine anders over en verzet zich hevig. Ik geef haar een klein minikluifkoekje voor de afleiding en dat helpt. Tandjes laten zien wil ze ook nog niet echt, dit moet je oefenen Liaan!!!! Anders heb je op een show ook niets te zoeken.

De man van de dierenarts komt ook nog even kijken en steekt zijn hand uit, Blaine benadert hem voorzichtig kwispelend en dan kan hij haar aanhalen. Hij vindt haar heel leuk.

De duinen

Hierna gaan Blaine en ik nog even naar de duinen. Het waait hard en de blaadjes vliegen in het rond, hé maar dit is een leuk speeltje vindt Blaine. Ik laat haar een konijnenhol zien en ze ruikt en snuffelt, we lopen naar het andere hol, een konijn heeft immers altijd meerdere uitgangen. Weer snuffelen, leuk denkt ze en rent nu naar meer holen en gaten. Op de terugweg loopt ze meteen weer naar het konijnenhol wat ik haar eerder heb aangewezen. Helaas gaat het weer eens regenen, dat ziet er niet goed uit voor de wandeling met Maddy en June hierna.

Maandag 25 januari

Blaine en ik gaan ’s Morgens naar het bos bij de trimbaan, ook Annie heeft hier haar huis met hele grote tuin. Ik hoor haar al tekeer gaan, wanneer we de weg oversteken. Ze heeft een paar honden, het zijn herplaatsers, met een verhaal, maar bij Annie zijn ze in goede handen. Ik zie al wat sneeuwklokjes verschuinen, dat duurt niet lang meer en dan is het hier een groot tapijt met sneeuwklokjes.

Blaine krijgt de ruimte en die pakt ze

Blaine wordt steeds brutaler, ze pakt steeds meer dingen, ze neemt het in haar bekje en gaat ermee vandoor, helemaal leuk. Maar als ik haar roep komt ze met of zonder speeltje en dat vind ik heel knap, Maddy laat het altijd heel slecht los.

Niet goed bij haar hoofd

Blaine krijgt de kolder in haar kop, ze rent steeds weer rondjes door de kamer, rent op de bank, op de stoel, helemaal wild. Ze is zo moe dat ze vergeten is om te klieren vanavond laat, lekker rustig.

Zondag 24 januari

Vandaag is de inprentingsfase voorbij, dit houdt niet in dat er niet meer gesocialiseerd moet worden, gewoon hiermee doorgaan, want ze krijgen een terugslag en vinden soms van alles eng. Herhalen is ook heel belangrijk. Wanneer je jachttraining wil doen is het van belang om de pups voor 16 weken met alle soorten wild kennis te laten maken. Dit is een tip van Ruud Onderwater, een bekend trainer, voorjager en keurmeester.

Met z’n allen

Blaine gaat mee naar de Bavo met de andere honden. Ik laat haar los en ze rent er meteen vandoor, Maddy achter haar aan en zij wil wel spelen. Alleen gaat het erg ruw en wild, dat vinden Ella en ik niks en beëindigen het. Maddy wil niet luisteren en gezien haar leeftijd, zou dat toch moeten. Voor straf gaat ze aan de riem, Blaine ook. Tuurlijk mag Maddy al snel weer Los, Blaine houden we nog even aan de lijn, totdat we bij het gras zijn en daar mag ze weer los. Meteen duikt Maddy er weer bovenop, erg vervelend. Het is echt niets om ze allemaal mee te nemen, vooral ook omdat Blaine zoveel ruimte neemt.

Eten

Maddy kan nu bij de waterbak van June en Maddy en dat vindt ze leuk. Meedoen met de grote meiden.

Wormenkuur

Ik geef Blaine haar – voorlopig – laatste wormenkuur. 3 tabletjes Milbemax.

Blaine is nu 12 weken oud

Zaterdag 23 januari

Duindamseslag wordt het, zaterdag dus druk met wandelaars, paarden en mountainbikers. Blaine wordt bewonderd en aangehaald en ook zo voorbij gelopen hoor. We lopen een stukje door het bos en de weggegooide dummy’s vindt ze, ze tekent zelfs eventjes. Mooi om te zien. Het valt me op dat ze al veel ruimte neemt, ze loopt zo in haar eentje het bos in en komt er op een andere plek weer uit. Ik hou het goed in de gaten en zie dat wanneer ze weer op het pad is, beide kanten op kijkt en dan mijn richting op komt. We lopen toch weer te ver, ik merk het aan Blaine, ze heeft het wel gehad. Blaine is weer echt de hoogte in gegaan, het hele kleine puppy is verdwenen, het gaat veel te snel. Zelfs haar ogen worden al lichter.

Vrijdag 22 januari

116sized_IMGP3420 ’s Morgens gaan we weer eens naar het Langeveld. Het is daar eigenlijk te rustig, maar wel mooi. Ik zie meteen een roedel Damherten en daar gaan we even naar toe, want ik heb mijn camera bij me. Ik kan heel dichtbij komen en dan gaan ze het bos in. Wel leuke foto’s genomen en foto’s van Blaine met de damherten op de achtergrond. Blaine ruikt ze niet, de wind komt er niet vandaan, maar toch staat ze wel even stil en neemt de omgeving en de geurtjes in zich op, de herten hebben toch net gestaan waar Blaine nu staat.

Dummy

Ik heb de kleine konijnendummy bij me en een gewone kleine. Ik gooi ze neer in de begroeïing en met “zoek zoek zoek”, probeer ik Blaine enthousiast te maken. En ja met wat aanmoediging en hulp vindt ze allebei de dummy’s én brengt ze. Zo knap al. Tuurlijk wordt het vaak voor mijn voeten neergegooid, maar dat is helemaal niet erg. Het zittend afgeven is nog lang niet aan de orde. Alles gaat spelenderwijs.

Vennetjes

Op het water ligt een laagje ijs, ik laat Blaine haar gang gaan bij de waterkant, maar hou het goed in de gaten. Het vennetje is gelukkig niet diep.

Ella loopt ’s middags niet zo lang met Blaine, want vanavond trainen. Hoe gaat de training. Lees later meer.

Donderdag 21 januari

1215sized_DSC_3054-bewerkt Zoals gewoonlijk loopt Ella ’s morgens met Blaine en ze gaat meestal naar het dorp, de drukte in. Vaak wordt ze aangehouden en wordt Blaine bewonderd en aangehaald. Helaas is er geen tijd meer om apart met Blaine te lopen, daarom nemen we haar mee met de andere twee. Waar gaan we heen? Bavo hebben we niet zo’n zin in, Duindamseslag wil Ella niet. Wat dan? “We kunnen toch gewoon naar het witte huis gaan”, zegt Ella. “Maar dan moeten we wel de hoge helling op, ik kan haar niet tillen, ik kom zelf al bijna die helling niet op”. “Ik draag haar wel”, zegt Ella. Oké….. Dapper begint mijn moeder aan haar klim, ze redt het net niet. “Ik kan niet meer”, zegt Ella. “Zie je nu wel”, antwoord ik. June mag meteen los, Maddy nog niet, ter voorkoming dat ze achter een mountenbiker aan gaat en Blaine natuurlijk ook nog niet. Nadat we het fietspad oversteken, laten we Blaine ook los. Ze loopt frank en vrij rond, ze gaat net zo makkelijk de bosjes in alsof ze dit al jaren doen. Ook rent ze een helling naar beneden. “Dit wil ik niet”, zegt Ella, “dan had ik haar ook net niet op hoeven te tillen”. En daar zit wat in. Wanneer we bij de grote afgegraven kale zandvlakte zijn – hier zouden zeldzame bloemen en planten moeten groeien volgens staatsbosbeheer, hiervoor was het een mooi dicht begroeid stuk duin met veel konijnen en reeën – krijgt Maddy het op haar heupen. Ze rent ervandoor, June en Blaine achter haar aan. Met een noodvaart rent ze de zandvlakte over naar de duinheuvels waar veel duindoornstruiken zijn met daaronder konijnenholen. Blaine rent met haar korte pootjes en kleine lijfje een heel eind achter haar aan. Dit wordt te zot, ik roep en gelukkig rent ze terug. June komt ook terug, maar houdt Maddy in de gaten. Maddy is weer zo gedreven en gepassioneerd, mooi om te zien, maar met de pup mee, niet zo handig. Blaine is heel braaf omdat ze terugkomt. Ik lijn haar aan, want ze heeft wel genoeg gehad, ze is niet meer los geweest.

Weer stout

Maddy waarschuwt ons nog, ze blijft braaf stilstaan en wacht, maar wij zijn met Blaine bezig, nog steeds wacht Maddy en dan vindt ze het welletjes. Ze rent weg, steekt het fietspad over en is weg. Potverdorrie, June wil er achteraan, maar met een hele strenge Ella doet ze het toch maar niet. Gelukkig heeft Maddy haar lichtgevende band om, want even later zien we haar. Komen ho maar, ik word vooral nijdig als ik roep en ze rent gewoon weer weg. Uiteindelijk, wanneer ze alles onderzocht heeft, komt ze terug. Deze afstand is toch wat ver voor Blaine en hier wandelen met z’n drieën doen we voorlopig niet meer. We houden het voortaan op rechte stukken plat duin.

1215sized_DSC_3095-bewerkt Blaine wordt steeds brutaler, ze probeert vaak op de bank te klimmen, de eerste treden van de trap loopt ze ook al omhoog. Echt, Maddy was een brutaaltje en had pit, maar dit heeft ze nooit gedaan. Op de bank springen deed ze echt niet, dit werd tegengehouden door Darcy en de trap kwam ze ook niet op. Blaine staat al met haar twee voorpoten op de eetkamertafel om te kijken of er iets ligt. Tegen haar moeder is ze brutaal en ze mag nog alles ook. Met June wordt ze ook steeds vrijer, tot het moment dat ze te ver gaat, dan krijgt ze een snauw, maar dat gebeurd niet veel.

Eten

Blaine heeft niet zo’n trek in eten, ze moest ook wat kokhalzen zegt Wil. Hmm. June heeft last van diarree, misschien pikt ze hier wat ziektekiemen van op.

Spelen

Af en toe probeer ik wat te oefenen, maar dat valt niet mee. Als ik wat wil doen, staan Maddy en June ook meteen bij me, ze willen ook zo graag nog allerlei oefeningen doen. Dus met z’n driëen naast elkaar is het “zit”, “af”. Het werkt niet zo, toch maar een keer alleen oefenen.

Woensdag 20 januari

Met Blaine ga ik twee keer naar de Bavo, we komen wat honden tegen, ook wanneer ze los loopt en ze hoort druk gehamer uit de carnavalstent die ze aan het opzetten zijn en dat vindt ze best spannend.

Echt de eetkamerstoel gaat echt niet meer, het kan niet meer als schuilplaats gebruikt worden. De honden hebben ’s avonds wel even gespeeld, maar niet zo wild als gisteren. En wat doet de kleine dondersteen? Ze klimt op de bank wanneer ik daar lig onder mijn dekbedje. En ik laat haar, oh als Ella en Wil dit zien.

Pap

Ella geeft de honden na het eten altijd vla. Eerst was het met Darcy, de honden zitten met z’n drieën naast elkaar en ombeurten krijgen ze een hapje vla met lepel. Na Darcy’s overlijden waren ze nog maar met z’n tweeën en nu sinds deze week zijn ze weer met z’n drieën. Want Blaine zit er nu ook bij, het is nog wel onwennig om van de lepel te eten, maar ze is een snelle leerling en ze zit heel rustig te wachten tot het volgende hapje. Ze krijgt sinds kort ook een aangepast kluifje, de grote honden krijgen een bullepees en zij krijgt een plat stukje. Een beetje te groot naar mijn smaak, maar Wil geeft altijd veel en groot.

Dinsdag 19 januari

Ik werk thuis en ga tussendoor met Blaine naar de Bavo, het kan alleen niet zolang. Wel komen we weer een traktoor tegen en ze zijn de carnavalstent aan het opzetten. Er is veel bedrijvigheid, veel auto’s, vrachtwagens, herrie, alleen maar goed. ’s Middags gaat Ella met Blaine een rondje aan de riem lopen. Het is ’s avonds laat te merken dat ze toch wat minder aandacht heeft gehad, ze is druk en obstinaat, niet normaal.

Melany

Ik krijg een appje van haar, waanrin ze vraagt hoe het gaat met Blaine en met de andere puppen. Ik vertel dat Blaine een stuk rustiger is geworden, toen wist ik nog niet dat ze ’s avonds laat op oorlogspad zou zijn. Spook. Ik app ook over de andere hondjes en stuur wat foto’s door. Ze vindt dat echt leuk. Een aantal baasjes zijn al vrienden met haar op facebook, Melany vertelt altijd veel en heel leuk over haar twee kanjers.

Afkijken

Het lijkt wel of Blaine veel afkijkt van de andere honden. Vaak pakt June of Maddy een kussen of een tijdschrift, dit brengen ze voor een beloning. Komt ineens Blaine aangerend met de Televisier, te komisch. Wel valt op dat Blaine er niet mee wegrent, ze komt het netjes brengen en laat vrij snel los. Heerlijk, want een knappe pup. Ook presteert ze het om met de sierkussen rond te lopen met dat kleine lijfje van haar, dit is helemaal leuk. Ook dit komt ze weer brengen en afgeven. Ik zeg “los”, doet ze dat niet meteen dan haal ik het uit haar bekje. Dat afkijken hoor ik ook van Karin, Nola kan de oudere honden ook helemaal observeren. Wanneer Aylin een gevulde kong heeft zit Nola te kijken hoe Aylin hier mee omgaat. Aylin draait het om en zo valt de inhoud op de grond. Wanneer Aylin klaar is met de kong pakt Nola het, ze draait het om en dan moeten er snoepjes uit vallen, alleen is het leuk. Ha, ha.

Maandag 18 januari

Langevelderslag

Blaine en ik gaan naar het strand, het is een prachtige dag. Koud maar met veel zon en een heldere blauwe lucht. Blaine is al een keer naar het strand in Noordwijk geweest na haar inenting bij 9 weken, maar ik had toen niet veel tijd en het was bijna donker. Nu is het heerlijk. We komen een vrachtwagen tegen die achteruit rijdt en ja dan hoor een een piepsignaal. Blaine staat stil en laat het op zich inwerken, het is toch een beetje raar zo’n piepgeluid. Het is ook raar dat er op of bij het strand vrachtwagens zijn, dat klopt, maar we zijn ook in Langevelderslag en daar heb je voor het strand een gedeelte met winkeltjes en café’s.

Pootje baden

Wanneer we de helling aflopen til ik Blaine toch maar op, het is niet te doen, zwaar!!! Ze vindt het heerlijk op het strand, vooral de schelpjes en scheermessen, ik moet ze geregeld uit haar bekje halen. Naar de meeuwen kijkt ze, maar gaat er nog niet echt achteraan. We lopen door kleine zwennetjes, ik loop er eerst doorheen en ja dan moet Blaine ook wel door het water lopen, wil ze bij mij komen. In de zee loopt ze een klein stukje, ik heb een watervaste kong meegenomen en dat gooi ik een stukje in het water. Met wat moeite gaat ze het halen.

Honden

Ja die zijn er ook, maar niet zoveel. Voor het eerst maakt ze los kennis met een andere grote hond, prima gaat het. Tot nu toe hield ik haar aan 116sized_IMGP3351 de lange lijn. Ook maken we kennis met een Greyhound, nu weet ik dat er veel wedstrijd Greyhounds op het strand lopen en zij jagen op zicht. Op de wedstrijdbaan moeten ze achter een nepkonijn/iets wolligs aanrennen. Als de Greyhound mijn pupje ziet, rent hij er zeker naar toe, ze is niet wollig maar toch. Ik zie dat het baasje één Greyhound aan de riem laat en de ander mag los met muilkorf, dan weet ik al genoeg. Ik weet zeker dat hij naar ons komt, dus ik til Blaine op en ja hoor, binnen no-time is hij bij ons. Ze zijn zo snel, ik was ook gewoon bang dat Blaine finaal ondersteboven gelopen zou worden. En het is gebeurd hè dat ze een klein knuffelhondje verscheurd hebben.

Geen oh’s en ah’s

Blaine wordt niet zoveel aangehaald, het schattigheidsgehalte is niet zo groot voor de wandelaars hier. Wel vindt een oude dame haar heel leuk en Blaine vindt de muts van deze mevrouw weer leuk. We komen ook nog een paard tegen en een vrachtwagen die zand opschept. Een groot gevaarte wat veel lawaai maakt, dit vindt Blaine wat eng en we lopen er nog een extra rondje omheen. Het strandavontuur is voorbij en we hebben genoten. Als beloning gaan we nog even shoppen bij de Hano, wat kluifjes enzo kopen. Misschien nog een geel halsbandje, ha ha. Blaine krijgt vast een snoepje bij de kassa.

Het dorp in

’s Middags gaat Ella met Blaine lopen aan de riem en ze lopen naar het dorp en naar de Albert Heijn. Hier is een lift en voor het eerst maakt ze een ritje in de lift mee. Ella vertelt dat Blaine veel werd aangehaald en bewonderd, het is ook een schatje. Mijn moeder zegt steeds: ‘ze is een wondertje’. ’s Avonds is Blaine vrij rustig en dat is ook wel eens heerlijk.

Zondag 17 januari

Ik kan ’s morgens niet wandelen met Blaine, want Maddy en ik beginnen vandaag weer met ons nieuwe jachttrainings seizoen. Blaine is wel heel blij als ik weer thuis kom, maar dat is June ook. Tuurlijk moet Maddy eerst even spelen met haar dochter en dan valt ze in slaap, Blaine ook. Ze ziet er weer iets gevulder uit, ben benieuwd hoeveel ze weegt nu.

Filmpje

Van broertje Hugo hebben we een heel mooi filmpje gehad. Ik krijg toch geregeld filmpjes en foto’s van de broertjes en zusjes van Blaine, dank jullie wel!!