Zaterdag 30 april

Poging nummer 9

Het blijft feest, nu gaan we ’s morgens naar Zoetermeer, het Balijbos. Maddy rent alleen maar de bossen door en Blaine gaat er steeds meer achteraan, niet zo ver en lang. Ze kijkt heel erg uit dat ze niet in de brandnetels stapt, soms is het niet te voorkomen. In plassen lopen of zwemmen wil wel helpen, hebben de honden thuis nog last van de brandnetels dan doen we er een beetje natuurazijn erop. En je raadt het al, geen fazant te bekennen. Eigenlijk wil ik nog naar links lopen, daar is een plek waar veel fazanten zijn, tenminste een paar jaar geleden. Maar we hebben best veel tijd verloren met door de bossen lopen en we moeten nog terug ook. Een andere keer.

Zwemmen

Nu gaan we over de brug terug langs het water. Ik gooi de bumper in het water en de kong en Ja ze gaan allebei zwemmen, Blaine ook. Zo stoer en blij dat ik ben. Ik moet ook nog een keer ‘over water’ oefenen, dat kan niet hier, ik ben alleen en het is best breed. Maddy heeft de Kong gehaald en kauwt er op zie ik wanneer ze op het pad is. Binnen no-time krijgt ze het voor elkaar om de pas 2 weken oude Kong van 15,00 euro kapot te maken. Ik ben hier echt niet blij mee, Blaine vond het zo leuk. Later gooi ik de bumper weer in het water, Blaine wil het halen, maar aarzelt. Maddy heeft geen interesse en ik zie aan haar dat ze met iets anders in haar hoofd bezig is. Ik wil haar de bumper laten halen. Ik kijk om waar Blaine is en ik zie dat ze toch de bumper gaat halen en zwemt er naar toe. Yeahhh.

Rotzooi

Veel te laat komen we weer bij de auto aan, onderweg naar huis is het best druk en nu heb ik twee honden die mijn hele auto verbouwen. Ik kan alle kleden weer goed leggen. ’s Middags wordt het de Bavo.

Vrijdag 29 april

Met z’n allen naar Nieuw-Vennep naar Venneperhout. Nu is June steeds weg en struint de bosjes af, één Patrijs gaat er op en wat ze verder uitgevreten heeft? Het valt me op dat Blaine niet meer zo heel erg achter Maddy aanrent. Wel wil ze nog klieren, bijten en springen bij Maddy en ik probeer een tik met de riem te geven wanneer het te erg wordt, ze blijft aan de gang en dit helpt.

Krant

Ook binnen krijgt ze een tik met de krant, wanneer ze blijft springen en bijten bij mij. Niets helpt, een knietje geven die goed aankomt kan ik niet. Voor de krant heeft ze respect, als ik het al pakt houdt ze op met bijten.

Donderdag 28 april

Oeps

Ella heeft een groot gat ontdekt in de bosjes in de tuin. Blaine heeft gegraven en nu wordt ze goed in de gaten gehouden wanneer ze buiten is.

Bavo

Het wordt weer een wandelen in de Bavo

Bench

Wanneer Blaine ’s avonds laat de bench in moet voor de nacht, lokken we haar met een snoepje en ik leg altijd nog een paar snoepjes neer onder de kussen of tussen de fleecedeken steeds ergens anders. Dit vindt ze leuk, ze zoekt en vindt ze altijd. Het dekentje wordt opgetild en uit elkaar gehaald en hebbes, snoepje gevonden. Ik blijf altijd even kijken hoe ze het oplost.

Woensdag 27 april

Plannen veranderen

Eerder had ik bedacht dat ik wel met Blaine naar Steenbergen kan gaan om te kijken bij de veldwedstrijd te kijken van de Weimaraner Vereniging. Maar als het dichterbij komt ben ik al moe als ik er aan denk, bovendien wordt er heel slecht weer verwacht. Uiteindelijk wordt de keuze voor mij gemaakt want ik had gisterenavond een lekke band. En dan houdt het op hè. De Bavo wordt het en het weer valt reuze mee. We wandelen en doen wat oefeningen, we vermaken ons best.

Ogen

Blaine staat op met vieze ogen, er komt gelige afscheiding uit haar ogen en dat moet gezalfd worden. Ik heb wel de hulp van mijn moeder nodig, zo lukt het best om wat zalf in de ogen te doen.

Weer

’s Middags gaan we ook naar de Bavo en nu doe ik een paar oefeningen met Maddy, June en Blaine kijken vanuit de auto mee. Het wordt saai de Bavo, maar hier kan ik ze het makkelijkst alle drie meenemen.

Hoor ik daar een blaf?

Ja hoor voor het eerst horen we Blaine blaffen. Ja ze blafte wat wanneer ze haar zin niet krijgt, maar dit is een echte blaf. Het is een stoere zware blaf, niet dat hoge van haar moeder. ik vindt het wel een mooie blaf.

Dinsdag 26 april

Vanavond gaan we naar jachttraining. Ik moet al vroeg weg en daarom gaan we naar de Bavo met z’n allen.

Het brillendoekje

Steeds is de rolluik van de tv kast omhoog. Hoe kan dat nu? En vaak loopt Blaine met het brillendoekje in haar bek, hoe kan dat nu? Dit doekje ligt achter de rolluik en daar kan ze niet bij. Zij ziet mij geregeld de rolluik omhoog schijven om het doekje te pakken om mijn bril schoon te maken, daarna gaat de rolluik altijd weer omlaag. En wat ziet Wil vanavond? Blaine stoot met haar neus de rolluik omhoog en pakt zo het brillendoekje. Niet te geloven, wat is het een slimme ondeugd.

Maandag 25 april

Het is slecht weer en ik hou het op de Bavo. Ik heb eerder een eend en een sleepeend uit de vriezer gehaald en het wordt tijd om een sleepje te oefenen, dit kan mooi in de Bavo. Ik laat het haar zelf uitzoeken besluit ik. Na het wandelen zet ik de auto ergens anders neer en laat Blaine in de auto zitten, terwijl ik een klein sleepje trek, waarbij ik op de wind let en die is in mijn rug. Eerst leg ik wat veertjes neer bij het begin van de sleep, ik trek het een stukje rechtdoor en dan het bochtje om naar links. Aan het einde van de sleep leg ik de goede eend neer. Ik geef als commando: “sleep, sleep, sleep”. Ze loopt de sleep zo zo, wel gaat ze de bocht om en pakt de eend en brengt het. Ze laat het vallen en wil het dan niet meer zo goed pakken. Ze doet het toch en brengt het bijna naar me toe, de eend is ook best groot. Achteraf had ik beter met haar met haar mee moeten lopen aan een lange lijn. Voor de volgende keer.

Zondag 24 april

Vandaag is de puppywandeling en ziet Blaine haar broertjes en zusjes. Blaine vindt het enorm leuk en speelt veel met ze, tuurlijk moet ze ook zo nu en dan haar moeder pesten. Ze houdt ons goed in de gaten. We lopen eigenlijk te ver en dat is te merken, Blaine gaat niet meer ver bij me vandaan.  Zie week 18.

Blaine is 24 weken oud

Zaterdag 23 april

Met Blaine naar de trimbaan, het is fris, maar het zonnetje schijnt. Het is druk op de duinweg naar Noordwijk, veel buitenlanders voor de corso ’s middags. Blaine heeft op het zand gespeeld met een andere hond, ze heeft een nieuw speeltje en rent in en uit het water. Het is een kong die waterdicht is, maar de vorige vond ik toch handiger. Deze zit nu helemaal onder het zand, zo gaat het in de auto, weer allemaal zand in de auto, afijn je kent het wel.

Nog zo iets, veel honden voor haar hebben dit nooit gedaan. Blaine pakt dummy’s in de auto en niet om te apporteren! de houten laarzenhulp is leuk om op te knauwen, een handschoen of touwtje zijn ook niet veilig. Wat voorheen gewoon op zijn plek bleef liggen wordt nu tevoorschijn gehaald.

’s Middags met z’n drieën met de auto en eerlijk is eerlijk, Blaine blijft netjes zitten wanneer de achterklep open gaat. Zou het toch nog goed komen? Ja wel hoor, als we maar consequent zijn en af en toe heel streng. En ja dat kan ik best zijn.

Vrijdag 22 april

Autotraining…. weer

Met z’n allen naar de Bavo. Het is een ongeschreven wet dat de honden in de auto moeten blijven wanneer de klep open gaat. De grote honden doen dat, maar Blaine! Ze springt er meteen uit wanneer ze met z’n drieën zijn, alleen doet ze het niet. Het is afgelopen nu. Mijn humeur is al niet zo geweldig en nu dit! Ik pak haar aan de riem en hup terug in de auto, ik vertel dit heel duidelijk tegen haar. Ietwat onder de indruk springt ze er meteen uit, de andere honden zijn er al uit. Mocht ze eruit springen dan krijgt ze de deur op haar neus. Het helpt want ze blijft netjes zitten. En eerder voor het springen en bijten krijgt ze een ferme tik met de krant.

Zo snel

Het is weer één en al energie en er vol tegenaan. Zo vol dat ze met langs rennen June onderste boven rent. Arme June, gelukkig is ze
ongedeerd.

Donderdag 21 april

Omdat ik steeds meer ga werken kan ik niet met Blaine wandelen ’s morgens, dat doet Ella en ze vinden het beiden leuk. Ella is ook erg populair bij Blaine, ze zijn gek op elkaar. Sterker nog het is een Blaine-
loze wandeldag voor mij en dat bevalt me niets. Ella gaat ook ’s middags met Blaine wandelen naar de Bavo. Ik ga een keer met de grote honden naar de trimbaan, eigenlijk wil ik twee keer lopen, maar het is me net iets teveel….

Woensdag 20 april

Zwaanshoek

Poging nummer 8

Of zoiets, we gaan weer naar Zwaanshoek/Hoofddorp, heerlijk gewandeld, mooi weer, maar geen fazant. Wel een roofvogel, oh die heeft vast fazanten gepakt, want waarom zie ik ze nu niet meer?

Blaine is ook wat moe denk ik, ze rent niet zoveel, komt door de late training denk ik van gisteren avond. Even laat ze mooi werk zien in een mooi open veld, mooie hoge kophouding. Zou het toch? Nee ze vindt iets lekkers.

Dinsdag 19 april

’s Avonds jachttraining met Blaine in Leiden. Lees meer.

Maandag 18 april

Mijn vader heeft geen tijd om te wandelen vanmorgen, daarom gaan mijn moeder en ik naar Nieuw-Vennep. Zelfs Maddy kan geen fazant vinden. Ook hebben we wat oefeningen gedaan en verder hebben ze het reuze naar hun zin.

Zondag 17 april

Geen Hubertus training voor Blaine, ik ga weer met haar moeder trainen, de loopsheid is zo goed als over. ’s Middags gaan we met z’n allen naar de Bavo om te wandelen.

Blaine is 23 weken oud

Stiekem

Vaak komt Blaine ’s avonds laat, wanneer iedereen naar bed is, bij me liggen op de bank. Ze vindt het heerlijk, sst niet aan Ella vertellen.

Zaterdag 16 april

Tanthof

Blaine en ik gaan naar Delft, hopelijk vinden we fazanten. Ja ik blijf het proberen, maar mijn mogelijkheden raken een beetje uitgeput. Ik kan nog naar Zoetermeer en een terrein bij het Prins Clausplein (ik dacht dat dit niet meer kon, maar kan wel), Berkel en Rodenrijs moet ik navragen, de laatste keer dat ik daar was, hadden ze alles kaal gemaakt.

Fazantje waar ben je?

Weer geen fazant, ik heb er wel één gehoord. Blaine rent ook niet de bosjes in
met al die brandnetels, June vooral en Maddy iets minder, doen dat wel. Als deze twee een fazant ruiken, is de passie zo groot en vliegen overal doorheen. Ik moet gewoon Maddy of June een keer meenemen, zij zoeken ze wel op en stoten ze uiteindelijk op, zo kan Blaine kennismaken met de Fazantjes of Patrijzen.

Prachtig wandelgebied

Het is hier geweldig wandelen hoor, mooie natuur ruig en meer gecultiveerd, veel water, maar Blaine heeft hier geen zin in. Het is wel een nadeel dat hier veel racefietsers en mounainbikers zijn. De racefietsers zijn vaak niet erg sociaal en houden weinig rekening met anderen. Het is hier wel modderig, dat had ik niet verwacht. Blaine heeft op een gegeven moment een zwart onderstel en onderbuik. 🙁

Vrijdag 15 april

’s Middags gaan Ella en ik met alle honden naar de Bavo.
Het gaat steeds beter, alleen heeft ze de neiging om meteen de auto uit te vliegen wanneer ik de achterklep omhoog doe. Het is een gouden regel – dat weten June en Maddy – dat dit echt niet mag. We gooien zelfs, wel verantwoord, de achterklep weer dicht, met als gevolg dat Blaine haar hoofd flink kan stoten. Maar Blaine is heel hardleers en het is nog niet doorgedrongen. Ze doet het wanneer de grote honden er bij zijn, is ze alleen in de auto, dan wacht ze keurig.

Hielenbijter

Blaine kliert en bijt graag naar Maddy, zij vindt het niet leuk, maar geeft geen waarschuwing: ‘zo van kappen nou’. Bij June doet ze het niet hoor, zij geeft een goede correctie. Maddy krijgt ook een beetje een koekje van eigen deeg. Vroeger vertoonde Maddy ook dit gedrag bij June en Darcy, echt in de achterpoten bijten of in de hielen en ze maakte daarbij veel geluid. Darcy vond het wel leuk en ging terug in de aanval en dan was het helemaal feest.

Mountainbikers

Ik hield Blaine altijd vast wanneer er een mountainbiker of fietser aankwam, zo hoop ik dat ze niet achter deze rijwielen gaat rennen, zoals haar moeder graag doet. Maar we laten haar steeds meer gewoon gaan en het gaat goed, ze rent er niet achteraan. Maddy doet het de laatste tijd ook niet. Paarden probeer ik nog niet uit, ik lijn Blaine gewoon aan.

Donderdag 14 april

Ella gaat ’s morgens met Blaine lopen en ze vindt het steeds leuker worden, ’s middags ga ik met haar naar de Bavo en doen we meteen wat oefeningen.

Los/vast

In de kamer oefen ik het los/vast met het kleine gele blok wat ik hier speciaal voor gebruik. Blaine neemt de blok in haar bekje, ik hou mijn hand eronder, als ik zie dat ze het los laat, zeg ik “los” en geef een koekje. Wanneer June en Maddy dit horen staan ze
snel naast Blaine en doen mee met de oefening. Zij kunnen het blok lang vasthouden, net zolang tot ik “los” zeg. Het is zo’n handig commando, het ‘vast’ houden. Ik gebruik het vaak en zo kunnen ze alles pakken, want ‘vast’ is ‘vast’. Blaine houdt het nog maar even vast, maar dat wordt vast snel langer. Soms moet je de dummy of blok echt in de bek doen, nu wordt het wel meer een strijd en komt er eigenlijk een oefening bij. Dit is echt een ‘dwang’ commando of ‘dwang’ apport en dit vinden de honden niet leuk. Een beloning echter maakt het vaak goed. De beloning kun je later ook wat uitstellen.

Woensdag 13 april

We gaan naar de trimbaan, gisteren is het ook laat geworden, een beetje rustig aan dus. Gelukkig zie ik niets meer van het ongelukkig terechtkomen bij het greppeltje. Het is heerlijk weer en natuurlijk lopen er dan meer honden in de duinen. Er staat nog genoeg water om in te spelen, Blaine wacht op een Border Collie en hij neemt de uitdaging aan. Ze rennen en spelen, helemaal leuk. Als ik roep komt ze meteen. Ah een Iersche Setter ook leuk, alleen is hij oud. Blaine rent er omheen wanneer hij ook in het water loopt en hij vindt het allemaal best.

Boos, heel boos

Daarna ziet Blaine een Labrador, hij heeft een bal in zijn bek en loopt in het water, Blaine doet leuk mee. Ze is zo blij en enthousiast, wanneer de Labrador naar zijn baasjes – moeder en dochter gok ik – loopt, rent Blaine mee. Even denk ik gaat dit wel goed, maar ja ze lopen op de trimbaan waar heel veel honden lopen, hebben zelf een hond die nat is….. Blaine rent vrolijk en blij langs de baasjes, dacht ik. Later begrijp ik dat ze tussen de baasjes door rent. Ik hoor de moeder mopperen. “Hé onbesuisd geval”, “doe even normaal”. Volgens mij loopt Blaine naar haar toe, normaal haal je een pup aan, zij niet: “ga weg” hoor ik. Zo moppert ze verder, broek nat, bla die bla. Oh wat moet ik me inhouden om niets te zeggen. Met een Labrador heeft ze vast vaker een natte plek van water op haar broek gehad. Ze heeft ook nog een lichte broek aan. Blaine komt vrolijk naar mij toegerend, goed dat ze het niet verstaan heeft. Even later passeren wij elkaar, normaal zou ik sorry zeggen, maar ik kreeg het nu niet uit mijn mond. De dochter zei nog gedag, ze vond haar moeders reactie ook een beetje raar denk ik, met pijn en moeite zeg ik gedag terug. Hoor ik de moeder weer mopperen: “ja loop maar lekker door, vooral geen sorry zeggen”, mopper de mopper. Ze kijkt nog een keer naar de natte plek op haar
broek en nu zie ik het ook. Sjonge jonge wat een grote natte plek, not!

Dinsdag 12 april

Weer wat nieuws, dit terrein ligt in Zwaanshoek en is leuk met veel water, velden om lijnen te lopen, er zijn bosjes, hazen, fazanten, patrijzen en eenden. Hazen en fazanten heb ik weer niet gezien helaas. Normaal wil ik geen hazen zien, maar nu voor Blaine wel, misschien wordt ze een beetje wakker geschud.

Konijn

Het beestje komt niet zo goed uit de vriezer, jammer was een mooi klein konijntje. Blaine heeft er echter geen moeite mee en pakt het gewoon op. Wel is ze aan de lange lijn, om te voorkomen dat ze er met het konijn vandoor gaat, dit zou ze zeker doen als ik het zo zie. Ze heeft de neiging om te likken, misschien knabbelen. Het is ook te vies en straks gooi ik het weg, voor de roofvogels en eventueel vossen.

Water

Blaine heeft al gezwommen, maar nu doet ze het niet. Ze gaat het water in, maar zwemt net niet. Ik gooi de drijvende kong in het water, oeps te ver als dat maar goed gaat. Nee dus, ik haal alles uit de kast maar ze gaat het niet halen. Het drijft ook achter het riet en is niet meer goed te zien. Takken gooi ik in het water dichtbij die kong, zodat ze het ziet. Nee, met pijn in mijn hart neem ik afscheid van de kong, het is verdorie nog een duur ding ook. Speeltje nummer 2 weg, dit is met de andere honden nog niet gebeurd hè. Dure pup wordt het.

Rat

Getsie ze heeft iets in haar bek en het ziet er vies uit. Het lijkt wel een opgedroogde rat, helemaal plat is het, Blaine is er helemaal blij mee en ik niet. Wat ik ook doe, ze komt niet en rent er steeds vandoor. Ze wil het ook opeten, dat kan echt niet. Ik ontplof bijna, eindelijk kan ik haar grijpen en inderdaad de platte rat afpakken. Ik doe het in een zakje en probeer het straks ongezien te dumpen.

Greppeltjes

Het wordt een wandeling om niet snel te vergeten geloof ik. Blaine heeft het natuurlijk enorm naar haar zin. Er zijn hier grote grasheuvels en aan de onderkant liggen smalle greppels. Maddy is er niet en Blaine gaat er vast niet zelf overheen springen. Wel dus, ze heeft het tenslotte al met haar moeder gedaan in Nieuw-Vennep en helaas is ze het niet vergeten. Heen en terug over de greppel en steeds weer, oh ik vind dit niet leuk, zo slecht voor de gewrichten. Maar ja stop het maar eens, als je zo’n lol hebt. En dan gaat het mis, ze schat het verkeerd in en springt met haar voorpoot tegen zijkant. Ze ligt in de greppel, gillen gillen. Ik ren er naar toe en krijg bijna een hartverzakking. Oh straks is het gebroken, maar ik weet ook dat Blaine een drama queen is. Ik bekijk het en probeer het voorzichtig te betasten, ondertussen gilt ze nog steeds. Oh oh, we wachten even totdat de ergste pijn is weggezakt en ondertussen spreek ik sussende woordjes en aai het pootje voorzichtig. Oh wat is ze zielig, arme pup. Ik probeer haar voorzichtig te laten staan en ze houdt het pootje omhoog. Ik probeer een zo laag mogelijk kantje te vinden, zodat we er een beetje makkelijk uit kunnen en ik hou haar aan de lange lijn. Voorzichtig staat ze op het pootje en loopt weer, even later gedraagt ze zich alsof er niets aan de hand is. Pff.

Pijn

Ik hou haar nog even aan de lijn en dan mag ze weer los. Ik doe nog een poging of Blaine de kong uit het water wil halen, maar nee het lukt niet. We gaan het bruggetje over en lopen nog door de bosjes, misschien een haas? Nee hoor.

Kluif

Het is tijd om naar huis te rijden, zonder vies konijn. Oh ja, Blaine presteert het nog om de kluif uit de auto te pakken, springt uit de auto en gaat weer rennen en uitdagen. Ik stap in de auto en start de motor. Ze kijkt me met grote ogen aan, het helpt nog niet, dus ik doe het nog een keer. Weer stap ik uit en nu kiest ze eieren voor haar geld en springt in de auto.

Bavo

’s Middags gaan we met z’n allen naar de Bavo, niet zo lang, Blaine en ik moeten vroeg weg voor onze tweede jachttraining. Later meer.

Maandag 11 april

Leeuwenhorstbos

We gaan een keer naar dit bos in Noordwijk/Noordwijkerhout, het is een grensgeval. Vorige week vertelde A. dat de honden hier los mogen. Ik geloofde het niet erg, want het is al heel lang dat de honden aangelijnd moeten zijn. Nee dat is niet het geval, volgens A.. Ik kijk op het bord bij het parkeerterreintje en wat staat er op? Een hond met een lijn, met de tekst: honden aan de lijn. Zie je nu wel, Tuthola. Toch blijf ik en laat de hond los, er loopt niemand hier en het is best leuk voor een pup. We doen wat oefeningen, in het begin gaat het goed en rent ze geen ererondjes. Ik ben te lang doorgegaan, want later doet ze het wel.

De Bavo wordt het weer ’s middags, Blaine heeft het uitstekend naar haar zin. Ella legt voor mij een dummy weg, ik wil dit graag omdat ik altijd alleen train met Blaine. Met een ander erbij is ook wel eens nodig, ze vindt de dummy heel snel.

Clubmatch

In de gang, zo worden we niet gehinderd door de andere honden, doen Blaine en ik wat ‘sta’ oefeningen en ‘tanden laten zien’, belangrijk voor de clubmatch eind mei. Ik moet ons nog opgeven voor de ringtraining, ik vergeet het steeds.

Zondag 10 april

Puppyjachttraining

Maddy is nog loops en kan niet trainen, nu heb ik aan Hilda gevraagd of ik een puppytraining bij haar mee mag doen en dat vond ze goed. Lees later meer.

Weer gaan we ’s middags met de 3 honden naar de Bavo, gisteren ook.

Blaine is 22 weken oud

Zaterdag 9 april

Op naar Nieuw-Vennep, op naar de fazanten! Weer niet, niks nada noppes, zo schiet het niet op natuurlijk. Wel lekker gewandeld en wat oefeningen gedaan.

Eten

Blaine is weer de hoogte in gegaan en ze mag wel wat meer brokken krijgen. Ze krijgt minder dan voorgeschreven staat, ze ziet er goed uit en heeft de neiging om snel dikker te worden, vandaar wat minder voer. Nu krijgt ze 4 x 90 gram, voor de meeste broertjes en zusjes te weinig denk ik. Voer met je ogen staat er op de zak en als handvat een tabel erbij, te dik minder, te dun meer. Verdeel het wel goed over de dag, 40 gram meer per dag betekent 4 x 10 gram meer per keer en dit is een mooie verdeling. Weimaraners zijn gevoelig voor een maagkanteling, vandaar meerdere keren per dag eten, nu 4 x, na een jaar 3 x. Een pup zal daar nog geen last van hebben, maar beter het zekere voor het onzekere.

Verdeling

Blaine krijgt ’s morgens, tussen de middag  en ’s avonds laat gewoon brokken. Om 17.30 krijgt ze vlees erbij en tussen de middag wat brood. Verder krijgt ze na iedere maaltijd een beetje macaroni of rijst met scheutje karnemelk met water. ’s Morgens vroeg heeft ze niet zo’n trek en laat ze vaak wat staan. We kijken het nog even aan en anders geven we ’s morgens wat minder.

Vrijdag 8 april

Same  old same old

Hetzelfde verhaal, ’s morgens werken, Blaine met Ella mee en ’s middags met z’n allen naar de Bavo. Het is hard werken om alles in het gareel
te krijgen.

Klieren met veel geluid

’s Avonds zijn Blaine en Maddy erg vervelend, op een laat tijdstip hè. Van mij mogen ze geluid maken met spelen, Blaine kan echt zo’n jankerige stem op zetten, soms doet Maddy ook nog mee. Als iedereen slaapt, behalve ik, dan kan het niet. Ik weet het, die honden weten het verschil niet, maar als ik zeg “zachtjes” of “stoppen”, dan moeten ze dat doen. Ik word heel boos, ook niet goed, en vertel ze goed de waarheid, ik gebruik daarbij mijn armen én benen, het helpt! Ze zijn rustig. Pff.

Donderdag 7 april

Vanmorgen weer 2 uurtjes werken, Ella ’s middags oppassen en ik met alle honden. Ik heb geen zin om apart te lopen en neem ze alle 3 mee naar de Bavo. Maddy moet aan de lijn blijven en om dan naar de trimbaan te gaan met een erg trekkende hond, nee dat gaan we niet doen. De Bavo is niet echt spannend qua wild, op een enkele haas of kat na. Dan is het wel feest en wordt het rennen en niet luisteren. 🙁Vanmiddag gaat het prima zo met de 3 honden.

Woensdag 6 april

We gaan naar Zwaanshoek, het wordt echt tijd dat we wat fazanten zien. Nou niet dus, wel vliegen er steeds twee buizerds in de lucht, als ze maar niet de fazanten pakken! Toch hoor ik een haan en ik denk dat ik weet waar hij zit. Blaine en ik lopen die kant op en ik probeer een patroon te lopen in de bosschages. Blaine loopt aardig, maar ik zie haar niet echt jagen. Ik word ineens niet lekker en krijg zwabberdewas benen en ben even niet op mijn hoede. Vliegt daar toch die fazant vlak voor mijn voeten op. Ik schrik me dood, niet zo’n goed voorbeeld voor Blaine. Het lijkt wel of zij zelf ook geschrokken is, ze borstelt wat. Blaine moet de fazant leuk vinden en niet eng natuurlijk. Na ja, niets aan te doen, we maken het wel weer goed. Ik ben echt niet lekker en helaas zit er niets anders op dan naar de auto te lopen.

Dinsdag 5 april

Boze honden

We gaan naar de trimbaan, het is een gewone wandeling en ik heb niets bij me. Het is best druk, komt door het mooie weer. Op de terugweg lopen we door het bos, waar de honden nu aan de riem moeten. We Lopen langs het mooie huis van Annie. Het is een voormalig hondenpension aan de rand van het bos, met veel ruimte om het huis en veel veerwild. Zij heeft nog twee herplaats honden. Eentje komt wild blaffend naar het hek, oh jé. Blaine wil naar het hek toe, maar ik trek haar terug, zeg helemaal niets. Met opgeheven hoofd, rechte rug (zover dat mogelijk is ha ha) en schouders naar achteren lopen door. Het helpt, Blaine loopt netjes naast me met een houding van: ‘oké dit hoort er bij dus’. Dit doe ik omdat Maddy helemaal wild wordt wanneer deze hond naar het hek stuift. Ze springt ook naar het hek, het is dan net een dogfight met alleen draad ertussen. Ze is niet te houden, ik moet alle zijlen bijzetten. Het is zelfs zo erg, dat Maddy al gaat borstelen (haren overeind) wanneer we in de richting van Annie’s huis lopen.

Auto

Weer laat ik Blaine uit de bench wanneer we naar Noordwijk rijden en weer is ze heel braaf en gaat liggen. Als dit zo doorgaat haar ik de bench binnenkort weg.

Jachttraining

Vanavond starten Blaine en ik met de jachttraining. Spannend.

Maandag 4 april

Bumper

Getsie Blaine en ik lopen in de regen. We zijn in de Bavo, hier hebben we nog wat beschutting. Blaine is braaf, we doen wat oefeningen en dat gaat goed. Ik doe een ‘vooruit’, maar in plaats van de kleine dummy neem ik een witte bumper mee. Ik zeg “vooruit” en meteen rent ze weg,
vooruit zoals het hoort. Ze ziet de bumper liggen, ‘maar dit kent ze niet, hier behoort de kleine dummy te liggen’ en ze rent door op zoek naar de kleine dummy, oeps dit was niet de bedoeling. Even later gooi ik de bumper voor haar weg en nu pakt ze het wel in één keer. Het bijzondere aan een bumper is dat het puntjes heeft, uitsteeksels en dat is raar in de bek. Het zou voorkomen dat ze hard in de bek worden, al betwijfel ik dat. Bovendien is een bumper licht, goed zichtbaar en zeer geschikt voor water.

Hard in de bek

Dit betekent dat de jachthond te wild, te hard met wild omgaat. Na het afgeven aan de voorjager, kan de keurmeester het wild controleren. Zijn er beschadigingen of nog erger gaten in het wild te zien, dan krijg je op een proef een diskwalificatie (D). Het wild moet onbeschadigd zijn, met een duif is dat moeilijk, die zijn zo teer. Honden zijn vaak gek op konijn en kunnen er wild mee omgaan, dit doet zo’n konijn ook geen goed. Vaak is het heel moeilijk om ‘hard in de bek’ eruit te krijgen.

Zondag 3 april

Hubertus

Helaas kan en mag ik niet meedoen met de ‘Proef eigen terrein’ van Hubertus, omdat Maddy nu 11 dagen loops is. Het is wel een leuk idee om met Blaine te gaan kijken. Gaan we eerst wandelen in de duinen van de Waaldorpse vlakte, even maar, Blaine moet haar energie kwijt. Straks kan ze niet los.

Proef eigen terrein

Wanneer we aankomen bij het Hubertus terrein zijn de proeven volop aan de gang, Sandra en Henk (haar hond) komen er net aan en ik blijf even kijken. Daarna zie ik Angela bij de puppytraining, Blaine maakt voor het eerst kennis met Donna, het 2 weken jongere puppy Labrador van Kees en Angela. Dinsdag beginnen we samen met de jachttraining groep C. Dit is te hoog voor Blaine, maar we mogen meedoen op heel laag niveau en ik vertrouw Hilda – de trainer – daarin. Zo gaan we overal even staan, kijken en kletsen. Blaine ontmoet de Spinone van Oscar. “Nee Cesar van Blaine krijg je nog geen snauw, dat waren de oudere dames”, Cesar werd in de duinen pas geleden niet zo vriendelijk benaderd door June en Maddy.

Schot

Bij een dubbele markeerproef schieten ze met alarm pistolen. Blaine reageert totaal niet. Tuurlijk het is geen schot van een geweer, dat is echt veel harder. Ze zit net zo rustig of gaat even liggen. Hier ben ik heel blij mee, want een schotschuwe jachthond is ernstig. Jachtproeven en jagen kun je wel vergeten, bovendien is het erfelijk.

Blaine mag meedoen

Ja ook bij het verloren apport gaan we kijken, Erna is de keurmeester. Blaine mag ook een ‘verloren zoek’ doen, “oké leuk, maar ik wacht wel tot iedereen geweest is”. De lat ligt hoog want net wanneer ik de oefening met Blaine wil doen komt Marcel bij ons staan. We staan voor een bos en meteen gaat het omhoog en daar ergens ligt de dummy, het is niet ver hoor. Blaine aarzelt een beetje, met aanmoediging gaat ze toch verder. Rustig loopt ze omhoog, even kijkt ze om en ik zeg niets, bovenaan het heuveltje zoekt ze nog even en dan vindt ze een mooie konijnendummy. Knap toch. Ik kon haar opvangen voordat ze er met dummy vandoor zou gaan.

Apport

Marcel denkt dat hij Blaine wel meekrijgt, hij gooit een dummy weg en zegt “apport”. Blaine kijkt echt zo naar mij van ‘wie is die man’? Nee Marcel een Weimaraner krijg je niet zo mee, zeker niet zo’n eerste keer. We doen het overnieuw, ik sta met Blaine te wachten en Marcel gooit een dummy op. Kijk nu apporteert ze de dummy wel.

Zonnetje

De proeven zijn klaar en samen met Laura lopen we naar de kantine, ik schuif aan bij Kees, Angela en de rest van mijn trainingsgroep. Het is heerlijk toeven hier in de zon met een capacinno en een pup die zich voorbeeldig gedraagt.

Groot

Hoe vaak ik niet gehoord heb dat ze al zo groot is. Velen verwarren Blaine met Maddy, geloof me dat is echt wel een verschil. En Kees een Weimaraner is groter dan een Labrador en een pup dus ook. Wilma heeft zelf gedroogde hertenvleesbrokjes bij zich. Blaine is niet bij haar vandaan te slaan, wel houdt ze me in de gaten.

Mooi

Blaine krijgt heel veel complimenten, ik word er bijna verlegen van en doet mijn fokkershart goed. Al ben ik ook nuchter genoeg om te beseffen dat Blaine en de andere pups eerst uitgegroeid moeten zijn eer je echt kunt zeggen: “deze hond ziet er goed uit’. Zelfs van echte Labrador mensen krijgt Blaine complimenten, haar vacht vinden ze mooi en haar hoofd, alles eigenlijk. Kees zei tegen mij: “ik heb geen verstand van de bouw van Weimaraners, maar ik zie wel dat zij er goed uitziet en ik vind haar echt mooi”. Een mooier compliment kan ze niet krijgen van mijn trainingsmaatje die ik al een jaar of 4 ken.

Roze

Vandaag nemen we afscheid van het roze bandje en de roze riem. Het is te klein en ze is nu te groot voor het roze geheel. Met pijn in mijn hart, roze staat zo mooi bij grijs…. Nu we naar de jachthondenschool Hubertus, gaan krijgt ze een leren halsband om met een leren riem. Ik wilde op de show in Leiden een nieuw leren setje kopen, eenmaal thuis ben ik toch goed naar de riemen gaan kijken en in de kelder zag ik een mooie halsband en een prachtige riem – handgemaakt door Tony en dochter Linda van Drunen – het leer nog helemaal stug. Helemaal vergeten dat ik dit voor Maddy gekocht had.

Auto

Blaine is zo kapot, we vertrekken ook veel te laat, en ik bedenk me dat ze we los in de auto kan. Prima gaat het, ze heeft de hele terugweg geslapen.

Middagwandeling

’s Middags lopen Ella en ik met alle drie de honden en dat gaat best goed.

Blaine is 21 weken oud

Zaterdag 2 april

Nootdorp

Dit is een plaatsje bij Den Haag, hier heb je de Dobbeplas, een mooi natuurgebied met veel water, riet, kleine bossen en een vlakte met ruigte. Verwacht alleen niet dat de hond weer schoon vertrekt, er is veel klei en modder. Mijn hart huilt als ik mijn auto na afloop zie.

June en Blaine gaan mee, Maddy is natuurlijk loop, ik wel wel genoeg aan één zo’n druktemakertje. Zie ook week 13. Misschien kan Blaine nog wat leren van June, ik hoop dat zij wat fazanten vindt en voorstaat. June gaat wel altijd de bossen in, of er nu brandnetels staan of niet, Blaine gaat haar steeds achterna en moet ook door de brandnetels. Dit vindt ze minder leuk, ze gaat wel en kijkt uit waar ze loopt. Ik vind dit zo stoer van dat kleine meisje, Maddy had de wil niet hoor op die leeftijd. Ook gaat ze June achterna in een ander stukje bosschages, een klein modderplasje ligt hierin zie ik, ik kan niet mee, veel te vies en dicht. Hopelijk gaat het goed daar, ach June is erbij. We horen wel fazanten. Helaas merk ik dat bij June uiteindelijk de drive weg is, ze wordt moe. Moet ik toch Maddy meenemen hiervoor.

Zwemmen

Er is een groot meer, waar de honden zo in kunnen stappen. Blaine ziet dat verschillende honden veel plezier hebben in het water en ze blijft kijken. Er achteraan gaan doet ze helaas niet. Maar ik heb een speeltje mee en een paar keer haalt ze het uit het water, ik heb het nog niet zo ver gegooid. Ik gooi het steeds verder, ‘ik wil het hebben’, denkt Blaine en ik moedig haar aan. En ja helemaal uit zichzelf gaat ze zwemmen. Ze schrikt er toch een beetje van en vergeet om het speeltje mee te nemen, ze heeft haast om weer aan land te komen. Ik heb haar helemaal de hemel ingeprezen, ik vind het zo knap. Alleen ligt het speeltje nog in het water, June heeft het gehaald, de lieve schat.

Spelen

Het is hier best druk met honden en Maddy speelt met een aantal. Ik zie weer verschil, een paar weken geleden vond ik haar geen partij voor een andere hond. Nu is ze groter, zwaarder en kan het beter aan. Steeds als ik roep komt ze braaf naar me toe, in sneltreinvaart natuurlijk.

Ik heb genoten en de honden ook. Van Blaine hebben we de rest van de dag niet veel last meer gehad. Ella vertelt dat Blaine ‘middags op weg naar huis, zelfs niet meer trok en nestjes naast haar liep.

Vrijdag 1 april

Afgeleid

Ja nu ga ik toch echt met Blaine wandelen en we gaan naar de Bavo. Pff ze is druk en ik krijg slecht contact met haar, dit is vreemd, want normaal heb ik dat altijd. Het valt me op als ik “hier” zeg en kom voor, dan wil ik dat ze recht voor me komt zitten. Als ik nu al toesta dat ze scheef gaat zitten, is dat er vaak moeilijk uit te krijgen. Blaine komt voor me zitten, dat is goed zou je zeggen, inderdaad ze zit te ver van me af en helemaal schuin. Ik wil dat ze het beter doet en loop naar achteren, trek haar aandacht met mijn hoge stem en een snoepje. Het lukt niet, ik krijg geen contact met haar. Ze heeft zoiets van ‘ik heb het net gedaan en ik ben er klaar mee’. Dat kan wel zo zijn, maar ik nog niet. Dus even later doe ik het nog een keer en nu ben ik aardig tevreden.

Bench

In de auto is de bench eigenlijk te
klein voor haar en tegenwoordig kan ze aardig protesteren en wil er niet in. Stribbelt tegen en probeert te ontsnappen. Omdat ze dit op het randje in de auto doet, kan ik haar nog goed tegenhouden. Ze krijgt vaak haar zin, maar hierin niet, want anders gaat ze er echt nooit meer in. Uiteindelijk lukt het om haar in de bench te krijgen.

Nat hondenpak

Blaine zit een leuk groen veldje, het ligt wel wat dieper dan waar ze nu staat. Ze gaat toch niet? Oh ze denkt dat het gras is en dat is het niet. Ze zet een stap op dat zogenaamde groene gras en haar voet verdwijnt, in het water! Ha Ha, denkt ze op gras te stappen is het een sloot. Een sloot met helemaal vol met kroos, ja en als je niet weet wat dat is. Ze kan niet meer terug en is zo verbijstert, haar hele lijf zakt in het water, op haar neus ligt een klodder kroos. Ze probeert er snel weer uit te klauteren en is weer op de kant, dappere meid en ze is totaal niet in paniek. Ik heb me rot gelachen. Wel ben ik bang dat ze nu pikzwart is, gelukkig valt het mee.

Springen

Oh wat is ze weer springerig. Een paar keer geef ik een knietje, ze kreunt wel een beetje en gaat gewoon door. Ik kan haar natuurlijk nog een hardere knie geven, maar dat durf ik niet, daar ben ik net te zacht voor.