Maart 2016

Donderdag 31 maart

Het is een heel rustig dagje, ik heb geen wandeling gemaakt met Blaine en dat bevalt me niets. Maar soms kan het niet anders.

Woensdag 30 maart

Elke keer denk ik dat het dinsdag is, maar dat terzijde. Blaine heeft gelukkig niet meer overgegeven, wel hebben we vanmorgen nog wat licht verteerbaar voer gegeven. Het is een rustige wat saaie dag, we gaan naar de Bavo en maken niets mee en ’s middags eigenlijk ook niet. Weer kan ik het niet laten om een leuk speeltje voor Blaine te kopen. Eigenlijk ging ik voor een jutte dummy, maar die hebben ze niet. Ga er wel één bestellen.

Tand

Ik heb de tweede kies gevonden, yeahhh.

Dinsdag 29 maart

We zijn naar Zwaanshoek/Hoofddorp geweest, ik rij langs een tarweveld en daar zie een haan zitten. Haan betekent ook hennen, want ze zijn nu aan het koppelen. Als er nu nog maar een fazant zit in het natuurgebied waar ik heen wil. Mooi niet, geen fazant gezien, wellicht zijn ze wel te vinden met ervaren honden zoals June en Maddy. Het is hier leuk hoor en Blaine heeft het prima naar haar zin. Net op tijd zijn we bij de auto, er komt toch een hagelbui naar beneden.

Misselijk

Getsie wanneer ik bij thuiskomst zie dat Blaine heeft overgegeven in de bench word ik daar niet blij van en Blaine al helemaal niet. Hoe komt het zo ineens? geen idee, misschien net iets verkeerds gegeten. Afijn bench schoonmaken, kleed eruit, nieuw kleed er weer in.  Ze heeft niet veel trek in eten, licht verteerbaar, en we halen het weg. Later heeft ze toch trek en geven we alsnog de brokken, die er later weer uitkomen. Geen goed idee dus. Ze maakt geen zieke indruk verder en eind van de dag wil ze gewoon eten, we geven niet zo veel en ’s avonds ook niet. Gelukkig blijft het er nu in.

Trainen

De laatste les van de puppy training voor ons, jammer. Het ging allemaal niet van een leien dakje en dan bedoel ik niet Blaine maar organisatorisch.   Lees later meer.

Maandag 28 maart

Oké

Het gaat weer goed hoor met Blaine. Wat het ook geweest is, het doet niet meer zo’n zeer. Ze eet weer, staat weer voor de deur en rent en springt, dat laatste is niet zo handig. Mijn plan om naar Leiden of naar Nootdorp te gaan heb ik laten varen. We doen nog een beetje rustig aan en gaan naar de Bavo. Het is leuk om weer te oude, drukke Blaine terug te hebben, al zal ik dat morgen niet meer zegge ben ik bang. Zo zielig als gisteren is niets.

Hugo en Nola

Ik hoorde dat Nola veel leert van haar oud tante Aylin en vooral levend wild opjaagt. Hugo heeft zijn eerste diploma gehaald en is geslaagd voor zijn puppy cursus. Ook doet hij nog met veel enthousiasme de jachttraining. Ben benieuwd hoe het straks gaat als zijn vrouwtje wild moet pakken, hi hi. Bij Het trainingsgroepje van Maddy in Den Haag is een baasje die handschoenen aandoet wanneer ze wild moet pakken of aanpakken. Maar dat maakt ons niet uit en de trainer ook niet, wij vinden het al gewoon, al is ze er wel mee gepest natuurlijk. Tijdelijk moest zij de training overnemen i.v.m. een gebroken been van haar man.

Suzy

Met Suzy gaat het ook goed, ze wordt wat rustiger en de jachttraining vinden baas en hond helemaal geweldig. Suzy en Nola lijken veel op elkaar.

Spelen

Dat doet Blaine graag met Maddy, als het er te hard aan toe gaat – dat doet Blaine zelf – wil ze weleens piepen. Dit heeft met gisteren te maken.

Visite

Blaine gedraagt zich heel goed met de familie visite, we zijn allen blij verrast.

Blaine is 20 weken oud

 Zondag 27 maart

Zielig

Blaine staat niet voor de deur wanneer ik beneden kom, ik word niet begroet, ze eet haar ontbijt niet op. Wat is dit nu?” Ze is zielig”, zegt mijn moeder, “echt zielig”. “Wat is er dan?”, “ze piept steeds”,  zegt Ella. Ik controleer haar tanden, haar bekje, haar poten. Ik zie wel een losse kies, al haar hoektanden zijn er uit en er komen al nieuwe. Wat is het dan? Ik denk haar nek en Ella denkt haar voorpoot. Ik hoef nu niet met haar ergens heen te gaan voor een leuke wandeling. In plaats daarvan doen we in de buurt een rondje en dat gaat best goed, ze piept niet. Wat een stille pup, zo raar en niet trekken. Saai hoor.

Heel heel rustig

Blaine slaapt heel veel, wel eet ze weer, ze speelt niet met Maddy, helemaal niets. We doen vandaag rustig aan en morgen bekijken we het wel. ’s Middags gaat ze met Ella een rondje doen.

Zaterdag 26 maart

Veren

Blaine en ik gaan naar Nieuw-Vennep, het is prachtig weer met een aardig windje. We lopen eerst rechts langs het water, maar ze heeft hier niet veel belangstelling voor. Blaine loopt een hoge heuvel op wat straks helemaal begroeid zal zijn en waar veel fazanten en patrijzen wonen. Op het pad komen we een Beagle tegen en Blaine daagt hem uit om te spelen, maakt ze nog een smakkert ook. Ik denk dat ze struikelde. Wanneer we langs een klein gebied met boschages en bomen lopen, gaat ze hierin, neus omhoog. Oh wat ruikt ze, een fazant? steeds loopt ze met een hoge neus, ik ken natuurlijk haar patroon niet, ik kan haar niet lezen, maar ze blijft ruiken met een hoge kophouding en dat zie ik zo graag. Wat het ook geweest is, ik weet het niet. Dan zou je zeggen haar neus is niet betrouwbaar. Niets is minder waar. Oh, ik ben mijn speeldummy kwijt, we lopen terug de bosjes in om het t zoeken. Niets. Weer opnieuw gaan we de bosjes in en lopen op de wind. Weer gaat haar neus omhoog en nu zie ik wat ze in haar neus had. Geen fazant helaas, maar wel veren van een kauw die hier gepakt is. Na de eerste keer dat ik Blaine met veren heb laten kennismaken, vindt ze nu zelf plekken waar wild is gepakt. Zo heeft Nola een voorkeur voor levend wild, Blaine voor dood wild lijkt het wel. Helaas geen dummy.

 Haas

We lopen over een stukje ruigte, hier zijn heel vaak fazanten, maar Blaine vindt ze nog niet. Wel stap ik bijna op een haas en die gaat er als een haas vandoor (flauwe grap). Blaine had het niet kunnen ruiken, maar ze vindt wel een spoor en is hier een beetje in geïnterresseerd.

Weg

Weer een dummy armer gaan we naar huis.

Au

’s Middags speelt ze met Maddy en dat gaat er vaak hard aan toe. Blaine piept en jankt, maar er lijkt niets aan de hand, wel is het wilde spelen over. We gaan met z’n allen naar de Bavo, in het begin is Blaine druk en wild. Maddy is voor haar doen rustig en heeft niet zo’n zin in Blaine, ze gaat even een moeder pup gesprek aan. Blaine ligt al snel op de grond en Maddy vertelt dat het klaar moet zijn en dat doet ze niet vaak. Hierna is Blaine rustiger. Wel moeten we Maddy in de gaten, omdat ze loops is, het is pas de derde dag, ze kan nog wel even los.

Vrijdag 25 maart

Grommen

We gaan naar de trimbaan in Noordwijk, lekker afwisselend. We doen wat oefeningen, ook een ‘verloren zoek’ met de mini konijnendummy. Een beetje hulp heeft ze nodig, maar ze blijft zoeken. Haar moeder was snel afgeleid en ging haar eigen gang. Ik vind dit heel fijn. Ze heeft weer even in het water geplonst en lekker gerend. We komen een witte Herder tegen, trouwens veel Herders tegen gekomen vandaag. Ik lijn Blaine snel aan en ze gaat alvast in de aanvalshouding liggen. De witte Herder komt naar haar toe en staart haar aan. “Het is een puppy hè”, zeg ik tegen de Herder. Hij blijft staren, “een pup” en hij gromt erbij. “Hij doet niets hoor”, zegt zijn vrouwtje. Gelukkig ken ik haar en de hond ook een beetje. Met de grote honden accepteren ze elkaar niet zo goed.

We oefenen het lopen nog een keer en het gaat perfect. Niet springen of in de riem bijten, gewoon goed.

Donderdag 24 maart

’s Morgens werk ik weer een paar uur en Ella loopt met Blaine. Zelf ga ik met June en Blaine ’s middags naar de trimbaan. Het valt weer niet mee, het is hard werken. We moeten altijd eerst een stuk door het bos en Blaine trekt erg, ik ben het zo zat en breng de riem onder de buik door, nu wordt ze tegengehouden als ze trekt. Zeer effectief, maar niet lief, dit gebruiken we wel eens tijdens een veldwedstrijd, dan worden we ook altijd bijna gelanceerd wanneer we met een voorganger mee moeten lopen.

Druk

Nu is het wel druk op de trimbaan, we komen een koppeltje honden tegen en Blaine wordt achterna gezeten. Eén hond is volhardend en wordt weggejaagd door June, zo dat helpt. Helaas heeft ze de eerste aanvaring met een donkerbruine hond van het stel. Gelukkig heeft ze niets, wel is ze flink geschrokken. Veel stokjes eet ze en daarom geef ik vaak de jute speeldummy aan haar. Weer heeft ze lol in het water, nu samen met June. Ook laat ik June een verloren zoek doen en Blaine rent mee, maar op een gegeven moment stopt ze en kijkt waar ik ben en komt terug.

Spelen

Gelukkig is Blaine niet zo als haar moeder, zij kwam echt niet wanneer ze speelde met andere honden. Blaine komt wel.

Ik lig ’s avonds even op de bank en wordt een paar keer besprongen door Blaine op mijn hoofd nog wel en heel veel kopjes en likjes krijg ik.

Woensdag 23 maart

Ik laat Blaine even alleen beneden, uit de bench. Ze gaat wel voor de kamerdeur zitten, maar zegt niets. Als ik even naar beneden ga om te kijken ligt ze lief in de mand.

Eng

Ik kom met een grote doos naar beneden de kamer in, dit kan weggegooid worden. Dit wordt toch wel heel erg argwanend bekeken door Blaine, even later komt ze eraan snuffelen en bekijkt het helemaal. We gaan naar de trimbaan, het is weer rustig en het water vindt ze weer leuk. Ook gaan we bij een huis even naar de geiten kijken.Volgens mij zijn de geit en Blaine elkaar aan het uittesten door een hele tijd naar elkaar te staren.

Tanden

Had ik al verteld dat er 3 hoektanden weg zijn. En vandaag zie ik dat alle hoektanden weg zijn en de nieuwe zijn zichtbaar. Ook vindt ik een kies, eindelijk vind ik iets.

Dinsdag 22 maart

Steeds stiller

Het valt op dat Blaine niet meer jankt ’s morgens als we alleen thuis zijn en ik naar boven ga om aan te kleden. Dit is nu een week of 2 à 3, ze zit dan wel in de bench. Voorheen jankte ze de hele boel bij elkaar.

Blaine en ik rijden naar Nieuw-Vennep, naar Venneperhout. We lopen nu aan de andere kant op het pad waar aan weerszijden bosschages liggen en vaak zijn hier fazanten. Die hoop ik natuurlijk tegen te komen met Blaine. Geen fazanten helaas, maar wel eenden. Ze jaagt ze op en rent er achteraan.

Iets nieuws

Blaine gaat in een liggende aanvalshouding liggen wanneer ze andere honden tegenkomt. En nu zie ik dat ze het ook bij een mevrouw doet die aan komt lopen. “Doe niet zo gek”, zeg ik tegen Blaine en de mevrouw lacht er hartelijk om.

Verloren zoek

Ik let op de wind en als Blaine even niet op let breng ik een dummy in een bos. Ik zeg “zoek apport” en “zoek, zoek, zoek”, mag eigenlijk niet maar goed. Blaine gaat meteen in het bos zoeken en ja hoor even later heeft ze de dummy gevonden. Afgeven is weer even een dingetje, ik denk dat ik binnenkort – in ieder geval voor de jachttraining begint – de lange lijn ga gebruiken. Het loopt een
beetje uit de hand, het heen en weer rennen met de dummy in de bek. Ik hoor dat Puk dit ook doet.

’s Avonds hebben we sinds een paar weken eindelijk weer GG-training. Lees later meer.

Maandag 21 maart

Blaine is nog steeds een beetje moe van gisteren, we gaan daarom even naar de trimbaan. Het is er rustig en Blaine rent zo in het water, helemaal uit zichzelf. Dat moet toch goed komen het zwemmen straks.

Fascinerend

Blaine ziet iets en dit heeft ze nog nooit meegemaakt. Ze staart er naar, maar waar naar dan? Ah dat is het, een trap. Ella haalt de gordijnen eraf en ja daar is een trap voor nodig. Blaine ziet dat haar vrouwtje heel hoog staat nu, daar moet ze wel respect voor hebben.

Zondag 20 maart

Show

Samen met Puk en haar baasjes en familie zijn Blaine, ik en Ella de hele dag op de tentoonstelling in Leiden, eigenlijk Hazerswoude-dorp, de keurmeester is Chantal Kok van der Horst. Wat gaat de dag ons brengen?

Heel veel!

We zijn pas na 12.00 uur aan de beurt en kunnen rustig aan doen. Rond 10.30 uur zijn wij aanwezig, ik zie Sandra, Puk en haar familie nog niet. Maar ze zijn er wel, want even later staan ze voor onze neus met Puk. Oh wat een lief, mooi pupje en wat leuk om hem te zien. Hij is heel rustig, springt niet tegen mij op en is niet overdreven blij, trouwens Blaine ook niet wanneer ze haar grote broer ziet. Ze zijn allebij heel rustig, ik denk dat dit hun manier is om met deze situatie om te gaan. Ze vinden het spannend, al die mensen en honden, ze zijn totaal niet angstig, maar  wel rustig en dat is stiekem best fijn. Ik had echt verwacht dat de twee puppen enorm zouden gaan klieren. Pas na de show hebben ze door dat ze broer en zus zijn en gaan ze spelen, over timing gesproken.

Puk

Sandra voor het eerst op een show met Puk, echt voor de allereerste keer. Ze bereidt zich altijd goed voor en had ingeschreven voor ringtraining, helaas ging dat niet door.
Ik heb tips gegeven en verteld dat ze vooral moest oefenen. En dat heeft ze gedaan, Sandra en Puk lopen heel mooi door de ring. Ze staan natuurlijk in de babyklasse, de concentratie van een jonge pup v
an 4.5 maand is heel laag. Maar Sandra blijft rustig, Puk ook en het gaat echt goed. Ach Puk loopt zo mooi in draf, niet springen of klieren en hij laat zijn tanden zien! Dat kan ik van Blaine niet zeggen. Puk heeft al een mooie voorborst tot de ellebogen, mooie hoekingen en hoofd, hij is nog wel een echte baby, afijn later zal ik het keurrapport toevoegen. Puk was meneer Rood!

Wie wordt er één

Sandra staat samen met een andere baby in de ring, hij is 5.5 maand en dat is te zien. Ik vind wel dat de borstkas boven de ellebogen is en hij heeft geen voldoende voorborst. Wel een mooie kleur en mannelijker hoofd. Dan komt het moment dat keurmeester Chantal Kok-van der Horst de beste baby reu kiest van de Weimaraners. En dat wordt de andere pup helaas, ik vind Puk natuurlijk mooier of ben ik dan bevooroordeeld? Tuurlijk nummer 1 is groter, wat meer een reu al, maar een maand verschil in leeftijd is veel in puppen maanden. Puk krijgt een mooie Veel Belovend.

Nogmaals mijn complimenten voor Sandra en Puk en ze heeft de smaak te pakken en dat vind ik leuk!! Melany – de eigenaar van Kyle, de vader van de pups – leeft de hele dag mee en zij is super trots op de baby’s en dat wij dit allemaal doen. GG, jacht, show en dat vind ik ook. De hondjes zijn moe, Puk gaat in de bench liggen en elke keer gaat Blaine er dan uit, maar één keer blijft ze toch liggen.

Jacht

Sandra heeft ook afgelopen week een privé jachtles gehad. De trainer legde uit wat het inhield, ze hebben wat oefeningen gedaan en hij gaf haar tips ook w.b. het trekken aan de riem.

Blaine

Wij zijn alleen in de ring, geen competitie, maar om verder te komen moet ze wel een Veel Belovend halen. Blaine en ik komen mooi lopend de ring in, eerste indruk zegt alles en reken maar dat de keurmeester kijkt.  Ze komt eerst kennismaken en wil Blaine graag bewonderen. Ze is lief en gaat met haar snuitje naar de keurmeester toe, die ondertussen voor Blaine is gaan zitten. Ik weet dat de keurmeester gek is op pupjes en ze behandelt ze lief en zacht. Ideaal voor een baby om kennis te maken met een keurmeester. Wij moeten een rondje lopen en nog een keer op en neer. Het gaat best goed, ik moet streng zijn anders springt ze tegen mij op of bijt in de riem. Maar een ferm “uhh” helpt. Blaine loopt al snel in draf, gelukkig niet zo als haar moeder, dat is zo’n telganger. Ik kan Blaine makkelijk uit de telgang krijgen. Tuurlijk springt ze een paar keer tegen me op, hé het is nog een baby nietwaar. Blaine kan nog niet echt lang stilstaan en ik kan haar ook nog niet mooi neerzetten. Ik kan niet aan de voorpoten of achterpoten zitten. Dat komt wel goed. Nu moet ik het doen met een “sta” en een beetje hopen dat ze haar poten goed neerzet. Een paar keer blijft ze een tijdje staan, ook kan ik 1 of 2 keer voor haar staan. Dan verslapt de aandacht weer, ik draai een rondje en probeer het opnieuw. Gelukkig kan de keurmeester daar doorheen kijken. Blaine krijgt een Veel Belovend en moet straks strijden voor de verkiezing beste baby van de dag.

Wat houdt dat in?

Wanneer alle baby’s van de aanwezige rassen gekeurd zijn en een Veel Belovend hebben gekregen, moeten ze in de erering strijden met de andere pups voor Best in Show Pup (BIS). Er worden drie pups gekozen voor de eerste, tweede en derde plaat.

Erering

Met June en veel vaker met Maddy heb ik in de erering gestaan en het is best een hele ervaring, maar ik heb nooit op erepodium gestaan en dat is nog meer een bijzondere ervaring. Eerst de voorselectie in de ring bij de erering. Alle puppen staan naast elkaar en de keurmeester bekijkt alle honden, ook moeten we een keer op en neer lopen. Heel weinig ruimte hebben we, maar gelukkig loopt Blaine snel in draf. Bij een staande hond is het lopen zó belangrijk.

Speaker

Bij de ingang van de erering moeten we wachten, elke hond gaat alleen de erering in en wordt door de speaker aangekondigd, hij verteld wat voor een ras het is en waar hij voor bedoeld is en nog meer bijzonderheden. Op een teken van een vrijwilliger mogen we de erering in. Blaine in draf en ik er rennend naast lopen we helemaal door de ring. Ik merk dat Blaine onder de indruk is van het geluid van de speaker. Dat komt wel heel erg luid uit de boxen en dat heeft ze natuurlijk nog nooit meegemaakt. Nu is toevallig Theo van der Horst de speaker, hij heeft zelf al een vrij luide stem en hij is een Weimaraner langhaar eigenaar, Theo en ik kennen elkaar al een paar jaartjes.

Eerste selectie

Achteraan sluiten we aan en Blaine vindt het geweldig, haar staart blijft heen en weer zwiepen. Wanneer alle honden binnen zijn, probeer ik Blaine netjes neer te zetten. Ik heb alleen weinig ruimte en dreig naar achteren geduwd te worden. Ineens hoor ik een stemmetje in mijn hoofd van Anita tijdens de ringtraining, “laat je niet wegdrukken. Als je te weinig ruimte hebt, neem dan ruimte en ga er desnoods voor staan”. Dit is helemaal niet des mij, maar ik heb het toch gedaan. De keurmeester bekijkt alle baby’s, ook Blaine en probeert de aandacht van haar te trekken. Een eerste selectie wordt gemaakt, ik weet niet hoeveel er de eerste keer uitgekozen worden. Maar wij zitten er bij! Nog nooit meegemaakt, meestal moeten we meteen vertrekken.

tweede selectie

We moeten allemaal een stukje lopen en weer wordt er een selectie gemaakt. En weer zitten we erbij, oh dit wordt spannend.

Derde selectie

Nog een selectie en ja hoor wij zitten er weer bij, we zitten bij de beste drie! Niet normaal toch. Weer moeten we een rondje lopen en Blaine doet het echt goed en nu worden de nummers één, twee en drie gekozen. Ik ben totaal niet zenuwachtig, echt niet, ik had dit zo niet verwacht.

En?

Blaine wordt derde, nummer twee is iets van een Berghond en nummer één is een Bullmastief volgens mij. Die meneer die de hond handelt is een pro, hij doet dit voor veel honden. Wat ben ik blij, geweldig en ik ben super trots op Blaine. Goed gedaan baby. Je ben nu BIS Baby derde plaats. We staan op het erepodium en er worden veel foto’s gemaakt. Helaas heb ik er nog geen één terug gevonden. En we krijgen een beker, dat is lang geleden en een zak voer van Happydog. Blaine haar eerste beker en wat een show debuut. Als afsluiter mogen we nog een ererondje maken, maar dit is net een rondje te veel voor Blaine, want ze springt een paar keer tegen me op.

Dank

Aan Sandra en Puk en aan haar vriend die mooie foto’s heeft gemaakt en haar familie voor de support. Dank aan mijn moeder en iedereen die meegeleeft heeft. Het was een super dag. Pas na dit alles komen de hondjes erachter dat ze familie zijn en nu willen ze spelen.

Nola

Hoorde gisteren dat Nola ook met de jachttraining is begonnen en het gaat best goed. Met een zoekapport kwam ze met een panty terug die de trainer kwijt was, er had namelijk een eend in de panty gezeten. Kijk dat noem ik nu een jachtpup. Bij puppen wordt dit vaak gedaan, zo maken ze voorzichtig kennis met het wild. Maar ja die trainer weet niet dat Nola met 5 weken allang een eend gepakt heeft.  Thuis ook, ze heeft een konijn al uit de struiken opgejaagd samen met haar kameraad en een fazantenvleugel vond ze wel heel leuk. Ze kent al allerleid commando’s en loopt mooi mee tijdens het hardlopen, tuurlijk leerst ze ook nieuwe commando’s. Ze leert elke dag bij en doet dat graag, want het is een slimme meid.

Blaine is 19 weken oud

Zaterdag 19 maart

We gaan naar de trimbaan en daar speelt ze met een jonge herder. Rennen en spelen, ik wacht geduldig en ben benieuwd of ze komt wanneer ik roep. De eerste keer niet en de tweede keer komt ze aangerend. Dat was met haar moeder wel anders, die kwam echt niet en moesten we halen. Er staat nog steeds veel water hier en ik gooi een paar keer een stok in het water en een speeltje, Blaine gaat het vrolijk halen. Oh, wat is dat nu? ze moet overgeven, het zijn brokjes met wat macaroni. Ze lijkt er niet ziek van te zijn en haar eetlust is normaal, ze wil nog steeds graag een koekje.

Licht eten

Voor de zekerheid geef ik Blaine licht verteerbaar eten, maar ze is de rest van de dag kiplekker en heeft niet meer overgegeven.

Tanden

Ik zie dat haar bekje bloedt, hmm, even kijken maar. En ja hoor een nummer 2 is er ook uit. Nog 2 hoektanden te gaan.

Druk

Ella vertelt dat ze haar handen vol had aan Blaine tijdens de middag wandeling en thuis is ze ook een stuk drukker.

Oefenen

Nog een keertje lopen aan de riem, eerst rent ze, springt en bijt in de riem. Maar na een paar goede correcties met de slipketting gaat het een stuk beter. Eén ding heb ik geleerd, ik kan best een stuk strenger zijn. Bij Jeska, Darcy en June was dat niet nodig en ze waren ook te zacht daarvoor. Maar Maddy was een draak in de ring en aangezien Blaine een dochter van haar is, pakken we het meteen goed aan. Ze loopt nu een stuk beter en het staan gaat best aardig, alleen die tanden, dat gaat ‘em niet worden. Dit was de generale voor morgen.

Vrijdag 18 maart

We gaan naar de Bavo, ik heb niet zo’n zin om ver te rijden of om naar de trimbaan te gaan. Het is rustig, we wandelen ons rondje en doen wat oefeningen. Ook zit oefeningen, zelfs op afstand, met fluit. Ik ben een trots baasje, want het gaat heel goed.

Wonder

“Het wordt nog eens een wonder hond’, zeg ik tegen Ella wanneer we weer thuis zijn. “Ja ja, wacht maar tot ze zondag in de ring staat”, krijg ik als antwoord. Nou lekker dan…..

Rug

Oeps, ik zie dat Blaine van achteren overbouwd is. Wat houdt dat in? haar achterpoten en onderrug\ heupen zijn hoger dan de voorkant.

Tanden

Yes! Eén hoektand is er uit, ik zie nog geen nieuwe. Nog 3 te gaan.

Donderdag 17 maart

Ella loopt ’s morgens en ’s middags ga ik met alle drie de honden naar Nieuw-Vennep, naar Venneperhout. Oh oh, Maddy rent als een raket meteen weg, de bosjes in en de velden afzoeken. Blaine rent als een klein raketje achter haar aan en ik hou mijn hart vast. Maddy springt greppeltje over en weer terug, greppel over en weer terug en Blaine er steeds achteraan. Dit gaat wel een stuk of 6 keer zo, lekker voor haar gewrichten. Ook steken Maddy en June het fietspad over, de wind komt daar vandaan, Blaine er achteraan. Er komt een fietser aan en ik roep dat er een pup loopt die niet luistert. Gelukkig remt ze af en houdt er rekening mee. “Dank je wel”, roep ik. We gaan snel weg hier bij het fietspad.

Even later heeft Maddy een fazanten haan gevonden, ze staat kort voor en hij vliegt weg. Blaine is met totaal andere dingen bezig en krijgt er niets van mee. Even later staat Maddy weer voor, Blaine heeft weer niets in de gaten en nu vliegen er twee patrijzen op.

Mol

June en Blaine staan namelijk bij een hoopje zand in het gras en ruiken wat, ik heb geen idee wat. Even later zie ik dat Blaine iets oppakt en het blijkt een molletje te zijn. Ze is er zo blij mee en ze rent en rent met het molletje in haar bekje. Afgeven doet ze niet, ben je gek, veel te leuk zo’n zelf gevonden buit. Een hele tijd loopt en rent ze met die mol in haar bek. Er aan knauwen of van eten doet ze niet, ze houdt het keurig netjes en zachtjes in haar bek. Dat viel ook al op met die duif en nu weer. Hier ben ik heel blij mee. Een paar keer legt ze het neer en pakt het toch weer, totdat ze het weer neerlegt en June het te pakken heeft. Zij geeft het aan mij en ik leg het neer en ik kan June overtuigen om er vanaf te blijven. Zou me een paar jaar geleden niet gelukt zijn en Blaine is het molletje ook vergeten.

Paardentrog

Ja zo heet een watertje hier in Venneperhout. Er staat genoeg water in, maar net niet genoeg om te zwemmen. Maddy laat zien dat je er gewoon doorheen kan rennen om naar de overkant te gaan. Blaine gaat tot de helft mee en dan stopt ze. Op een gegeven moment staat ze aan de overkant, omdat ze achter Maddy aan omgelopen is. Ik moedig haar aan om naar mij te komen. Twijfel twijfel en dan loopt ze toch door het water naar mij, heel trots ben ik.

Weg

De twee grote dames zijn een hele tijd weg en Blaine en ik speuren de bosjes af, ze houdt nu toch meer mij in de gaten. Moeders kan ze echt niet bijhouden.

Top

Het was geweldig hier, soms kreeg ik een hartverzakking, maar dat terzijde. Tevreden lopen we naar de auto, drie rustige honden en ik.

Pikken

Blaine staat ook gere
geld met haar voorpoten op de aanrecht of op de tafel. Kijken of er iets eetbaars ligt, wat komt me dit toch bekend voor. June deed dit ook altijd, Maddy heeft het nooit gedaan. En Blaine heeft succes, ze pikt een snee brood met stroop van een bord op de aanrecht!!!!

Lopen

Heel tevreden ben ik, het gaat goed.

Woensdag 16 maart

We gaan naar Zwaanshoek en nu lopen we meteen daar waar ik een paar keer de klucht fazanten heb gezien. We lopen mooi op de wind en er is geen fazant te vinden. Ook niet aan de overkant bij de sloot. Dit is niet fijn, zou dat groepje honden de fazanten weggejaagd hebben. Hier zat immers een Drentse Patrijs en een Iersche Setter bij, die knap gerousd hebben dat kon ik wel zien. Nou ja volgende keer maar weer, Blaine
heeft het evengoed naar haar zin gehad. Maar ik zag niets van een mooie loop of tekenen op een warme plek.

Lopen

We oefenen weer het lopen in draf aan de riem en het gaat beter, er is nog hoop.

Rustiger

Van de week zei ik al dat het wel lijkt of Blaine een rustgevende pil heeft gehad. Zo erg is het nu ook weer niet, maar ze wordt echt rustiger en ze bijt minder. Ze is niet meer zo hyper en luistert beter. Hè hè.

Nieuwsgierig

Dat is ze en ze houdt alles in de gaten. In de keuken bij de achterdeur staat een krukje, als ze daar met haar voorpoten op gaat staan kan ze net naar buiten kijken. Al gaat er maar iemand even naar buiten, madam staat op het krukje. Ze wordt natuurlijk steeds groter en dat betekent dat ze steeds meer en beter uit het raam kan kijken.

Normaal Ella, nu ik

’s Middags gaan we naar de Bavo en we lopen helemaal achteraan in het ruige gebied. Ik neem wat dummy’s mee voor een ‘verloren zoek’ en dat gaat echt goed, ze blijft zoeken en snapt het ook. Er is daar een sluis met een greppel dat uitkomt in een sloot bij de bollenvelden. Vaak is dat greppeltje droog, maar nu staat het vol water, helaas waagt Blaine het niet om via het water naar de overkant te gaan. Ik hoor een geluid, het lijkt wel of er iets wegrent, maar ik kan het niet zien. Later wanneer ik met de andere twee honden hier loop zie ik 2 reeën op een ander veld. Dus had ik het toch juist.

Dinsdag 15 maart

De duinen zijn dicht, waar moeten Blaine en ik heen? Trimbaan proberen. In het bos bij Annie moeten de honden nu ook aan de lijn. Ja hoor we komen meteen al een baasje met een loslopende hond tegen en niet de minste. Het is een Mastiff achtige hond, jong dat wel, maar de baas heeft hem totaal niet onder controle. Kan lekker worden wanneer hij ouder is. “De honden moeten aan de lijn hoor”. Hij draait zich om en loopt de andere kant op met de hond die totaal zijn eigen gang gaat. Oh wat had ik gehoopt dat de boswachter er aan zou komen.

Water

Veel water staat er op de trimbaan, morgen laarzen aan en dan kan ik mooi naar de overkant lope en Blaine roepen, zodat ze door het water moet. Het is gelukkig niet druk en Blaine heeft het prima naar haar zin. Aan de lange lijn wil ze ineens het bos in, ze ruikt wat. We lopen er naar toe en er liggen veel veren van een duif. Nee, met haar neus is niets mis mee.

Herrie

Bij de auto staat een vuilniswagen, dit vindt Blaine best indrukwekkend.

Oefenen

In de straat oefen ik het in draf lopen met Blaine, met het dunne slipkettinkje werkt het het best en het gaat aardig.

Maandag 14 maart

Bijna voorbij

Laatste dag dat de honden los mogen in de duinen, morgen gaat het broedseizoen in en moeten de honden aan de lijn. Ik vind het een ramp altijd, er is gelukkig nog een plek waar ze wel los mogen. Dat is een stuk duin wat helemaal tegen Noordwijk aan ligt, in de volksmond heet het ‘de trimbaan’. Ik vind het niks, maar de honden hebben het er reuze naar hun zin.

We rijden naar Katwijk, daar zijn de duinen ook zo mooi. Het is er wel open, maar de zon schijnt uitbundig, het is prachtig weer. Ik heb geen kleingeld bij me, wel mijn bankpas. Kan ik niet betalen met mijn pas, grrrrrrrr. Nog wat andere automaten geprobeerd, nee hoor. Onbetaald parkeren waag ik niet, want wanneer ik weer wegrij komen de Boa’s al aan op hun scooters. Terug maar naar Noordwijk, veel tijd verloren. Het Pieter Florisdal wordt het, eerst een stukje duin en hier komen we een oude Engelse Setter tegen. Blaine probeert te spelen en de Setter gaat er nog op in ook. Blaine rent achter haar aan. “Komt ze weer terug”, vraagt het baasje van de Setter. “Ja dat doet ze wel”, zeg ik overmoedig. Ik roep en ja hoor, Blaine draait zich om en rent terug.

Raar

Blaine is heel braaf, ik zou bijna denken dat ze een ‘rustgevende pil’ heeft gehad of ‘een goed luister pil’. Deze gemoedstoestand komen we niet veel tegen bij Blaine, het is wel heel aangenaam en mag blijven.

Herrie

In het Florisdal is veel lawaai van machines die hout versnipperen. Getsie, een stuk gras is daardoor afgesloten en daar kunnen we niet lopen. Ik doe wat oefeningen met de dummy, zoeken en apporteren. Eén keer leg ik de konijnendummy op een afgezaagde boomstam achter een heg van kleine bomen. Ik zeg “zoek apport” en ben benieuwd hoe ze het gaat oplossen en of ze goed gebruik maakt van de wind. Dat doet ze zeker, ze loopt het pad over, gaat door de heg en dan moet ze even zoeken, omdat de dummy hoger ligt. En even later heeft ze het gevonden. Het valt op dat ze volhardend is en oplossend en de wil heeft om het te vinden. Trots baasje. Ook doen we wat gewone oefeningen en we doen even ringtraining, maar dat gaat niet zo best, Blaine moet echt een slipkettinkje om. Ik voel dat ik het zat ben, we hebben natuurlijk veel tijd verloren met Katwijk en gisteren was best een drukke dag. We lopen daarom niet zo lang.

Zondag 13 maart

Ik kan niet met Blaine lopen, dat doet Ella, zelf ga ik trainen met Maddy in Den Haag.

Met z’n allen

Met alle drie de honden gaan we naar de duinen, Ella ziet het absoluut niet zitten, maar Blaine is nu dik 4 maanden en het wordt gewoon tijd dat we dit vaker doen. Het is hard werken hoor, zo’n drukke pup en nog zo’n passievolle moeder Maddy. Van June hebben we geen last, zij is rustig en loopt gewoon mee. Ella is bang dat Blaine heel ver met Maddy meerent, maar dat doet ze niet. Als ze het te ver vindt, komt ze weer terug.

Blaine is 18 weken oud

Zaterdag 12 maart

Lieve oude Labrador

Blaine en ik rijden naar Nieuw-Vennep naar het Venneperhout. We zijn hier nog niet geweest, je kan er leuk wandelen, oefenen en vaak zijn er fazanten. Voor ons loopt een vrouw met haar moeder en twee Labradors, een oude en een pup. Ik zie dat de oude Lab een echte goedzak is, het pupje mag veel. Dan ziet ze Blaine aankomen, hé weer een pup en ze wacht op Blaine. Blaine vindt het helemaal leuk en daagt de Lab wat uit, maar spelen doet het oudje niet meer. Blaine ziet het jonge pupje en rent er naar toe, ze maken kennis en het gaat allemaal heel rustig, niet zo wild als ze vaak kan doen. Ze loopt een stukje met de anderen mee, ik ga naar rechts, wanneer ik roep komt Blaine heel snel aangerend. Heel braaf.

Fazanten

Helaas geen fazanten, niks nada noppes, jammer hoor. Wel kan je hier heerlijk lopen, helaas zijn er wat drassige stukjes in het ruige gras. We gaan ook even naar het water, Blaine haalt een apportje uit het water, ik moet wel mijn best hiervoor doen. Bij een ander watertje stap ze er zo in. Tot mijn schrik zie ik dat er een stukgeslagen fles rechtop aan de waterkant ligt. Op de kant ligt de andere helft. Ik roep Blaine en gelukkig komt ze, vaak rent ze rondjes, maar nu God zij dank niet. Wat doe ik hiermee? ik vind het zo gevaarlijk en besluit om het op te ruimen, alleen zijn hier geen prullebakken. Ik bind Blaine aan een tak vast, zij wordt zo wild, gaat rondjes rennen en dat gaat wat moeilijk als je vast zit. Dit werkt niet en ik moet heel snel aan paaltraining gaan werken. Dit houdt in dat ze rustig en zonder blaffen of piepen aan een paal vast kunnen zitten. Dan maar Blaine in mijn ene hand en het glas opruimen met mijn andere hand, hachelijke onderneming. Gelukkig heb ik mijn jachttas bij me, hier zit een duif in en wat kranten. Dit is voor de duif, maar nu voor het glas.

De duif

Ik heb een duif meegenomen, het is goed ontdooid. Een duif is heel teer, wanneer een hond maar een beetje wild is dan heeft een duif een beschadiging en is de huid kapot. Dat mag echt niet, een duif wordt na een apport op een wedstrijd altijd nauwkeurig nagekeken. Een ander puntje is dat een duif veel veren loslaat bij een apport, honden vinden dat vaak niet zo prettig. Ik heb besloten om de duif gewoon in het bosje neer te leggen en ik wacht af wat ze doet met het ‘zoek apport’. Dat zoeken gaat niet door, Blaine ruikt wat, dit bevalt haar wel en ik krijg geen kans om ongezien het wild in het bos neer te leggen. Nou ja dan wordt het een gewoon apport.

Ze loopt naar de duif, besnuffelt het, probeert het te pakken en dan toch maar niet. Ik loop weg en dit geeft haar het zetje om de duif te pakken, ze rent uit het bos en langs mij heen. Met de duif mooi in haar bek rent ze mij heel wat keren voorbij en uiteindelijk geeft ze het aan mij. Het duifje ziet er nog best goed uit, na al dat rennen was ik bang dat het zwaar beschadigd zou zijn. Ik ben tevreden, tuurlijk dat rennen mag niet, maar ze had het duifje wel mooi in haar bek.

Moe

Blaine is moe, we waren laat weer thuis en ze slaapt totdat mijn moeder haar meeneemt voor haar rondje door een woonwijk. Ella heeft een paar plekjes ontdekt waar Blaine even kan rennen.

Klieren

Ik ben beneden en Maddy en Blaine gaan weer klieren, dat gaat tegenwoordig gepaard met veel geluid. Dat kan niet wanneer er al mensen slapen, ze luisteren niet en blijven doorgaan. Ik heb er schoongenoeg en breng Blaine naar haar bensch. Rust.

Vrijdag 11 maart

Aanvallen

We gaan naar het meer, vroeger noemde we het ‘het komomeer’, vraag me niet waarom. Eerst lopen we door een klein bos en dan komen we uit op een grasvlakte grenzend aan een groot meer. Meteen komt er een hele groep honden aangerend, Blaine is los en het is te laat om haar aan te lijnen. Ik scan heel snel wat voor een honden het zijn, eentje kan lastig worden, dat is een zware Ridgeback. De honden komen blaffend op Blaine af en dat heeft ze nog niet meergemaakt. Ze rent weg en zoekt dekking in het riet, arm pupje. Het loopt allemaal goed af, ik loopt naar haar toe en kan de Ridgeback tot orde roepen. Het blijkt een jonge reu van 8 maanden te zijn en hij is al zwaar, niet normaal, te dik ook trouwens. Hij wil spelen natuurlijk, maar hij is een maatje of 50 te zwaar voor Blaine. Het valt me op dat Blaine zich razend snel hersteld na de ‘ontmoeting’ met het groepje honden.

Nat pak

Het is heerlijk weer en een beetje in het water pootje baden voor Blaine kan geen kwaad. Steeds gooi ik een dummy in het water en Blaine gaat het elke keer halen. Ietsjes verder en weer gaat ze de minidummy halen. Er zijn hier verschillende ondergronden, van zand tot modder. Uit ervaring weet ik dat het niet onbelangrijk is voor die grijze duveltjes om er mee kennis te maken.Het valt me op dat er weinig watervogels zijn, in het verleden barstte het van de ganzen, nu niets. Er is ook riet en Maddy gaat het meteen verkennen. Zij denkt dat ze overal rondjes kan rennen door het riet, alleen nu niet. Ik hoor een plons en….. Oh jé Blaine is in het water gedonderd, het land hield ineens op. Ik stoor mij er niet aan en Blaine klautert weer op de kant, niets aan de hand? Ze rent nog wel heen en weer in het riet, maar geen rondjes meer, ha ha.

Waterapport

Ik kan het niet laten om weer dummy’s in het water te gooien, steeds enthousiaster rent ze er naar toe. Ze rent er zelfs naar toe. Ietsjes verder nog? Weer rent ze er op af en dan heeft ze denk ik ineens geen bodem meer onder haar voeten. Ze schrikt en rent terug, de dummy pakt ze niet meer. Ik wacht totdat de dummy een beetje naar de kant drijft en met veel overredingskracht haalt ze het. Dit is jammer, in deze fase moeten ze niet schrikken, daarom gooi ik nog een paar keer een dummy in het water en let goed op dat ik het niet te ver weggooi. Ze haalt ze gelukkig, maar niet meer zo enthousiast als eerder.

Donderdag 10 maart

Hoe groter hoe liever

Het is een haast ochtendje vanwege een afspraak, daarom gaan we niet zo ver en wordt het de duinen. Blaine is dol op stokken, heeft ze van haar vader Kyle vertelde Melany. Ze ruilt heel graag de stok die ze in haar bek heeft voor een nog grotere stok, hoe groter hoe liever. Ik maak er maar een oefening van, ik wil graag dat ze de stok in het midden vast houdt. Zo hoop ik dat wanneer ik het commando: “in het midden” zeg, Blaine ook straks het wild of een grote dummy in het midden vasthoudt.

Trimproef

Ik wil niet graag dat ze stokjes eet, ik neem daarom vaak een jutedummy mee, dit is een speeldummy of beloningsdummy. Dit vindt ze leuk en hier rent ze mee, totdat ze het zat is. Er loopt een groepje trimmers in de Pieter Florisdal en dat wordt helemaal bekeken door Blaine. Later komt er nog een trimmer aan en ik ben te laat om Blaine aan te lijnen. “Ik roep tegen de trimmer, dat mijn pup waarschijnlijk gaat springen”, hij blijft naar mij glimlachen. Oké? ik weet niet of hij dat straks ook nog doet…. Wat denk je? Blaine rent hem zo voorbij en is helemaal blij met haar jutedummy, super hond toch? Of is het gewoon toeval?

Hoofdje

Het valt op dat Blaine haar hoofd veranderd, ze lijkt niet meer zo op Maddy, maar op wie?? Het wisselen van het gebit gaat gestaag door, veel tanden en kiezen zijn gewisseld. De kiezen zijn nog niet allemaal door, maar ze zijn er wel. Het lijkt erop dat ze een voledig schaargebit heeft, pff. Alleen die rottige hoektanden, die willen er maar niet uit en zitten nog fijn op hun plek. Grr.

Kluif

Na het eten krijgen de honden altijd een bullepees. De grote honden hebb
en het zo op, Blaine niet. Het kost haar best tijd om het helemaal op te krijgen. June ziet dat en loert vaak naar Blaine en haar kluif. Het is haar een paar keer gelukt om een stukje af te pakken. Wat doet ze nu? Ze zoekt een privé plekje, weg bij de grote honden.
Vaak ligt ze stilletjes achter de tafel, stiekem alleen.

Blaffen

Blaine is een ongeduldig typje, vaak blaft ze als iets te lang duurt. Ze wil snel haar eten en snel haar kluif, snel haar brood, alles moet snel. Dat kost tijd om het er weer uit te krijgen, het lukt al aardig. Alleen het wachten op de kluif is nog een beproeving en kan ze het vaak niet laten om te blaffen. Eén keer heb ik haar naar buiten gegooid, er wordt niet geblaft!!

Woensdag 9 maart

Blaine en ik rijden naar Nieuw-Vennep, een gebied waar ik nog nooit geweest ben. Ik rij er vaak langs en denk steeds, hier wil ik een keer lopen. Ik ben er 1 x keer heengegaan, maar uiteindelijk durfde ik het niet. Ik was te bang voor de autoweg die er vlak langs ligt. Gaat er per ongeluk een haad op, dan is Maddy het haasje en heb ik een platte hond. Ik moet er niet aan denken!!!! Maar met Blaine kan het wel, zij gaat nog niet zo ver weg.

Drassig

Het is groot hier, we kunnen helemaal naar achteren lopen. Het is wel erg nat, ik wil graag van het pad af en door de velden lopen, maar dat gaat niet door. Grote plassen liggen er of het is er zompig. Ik zie totaal geen wild, ja kleine vogeltjes, maar geen fazanten helaas.

Lab

Ook komen we een jonge Labrador tegen, wat een wildebras zeg. Die Labradors worden ook steeds meer ongeleide projectielen. Het is geen partij voor Blaine, te zwaar en lomp. Luisteren naar de baas doet hij nog niet, maar dat is bijna logisch voor zo’n jonge hond.

Springen

Er komt een vrouw aan en ze ziet eruit alsof ze niet van honden houdt, waarom lijn ik Blaine dan niet aan, wat ik normaal wel doe. Af en toe zit ik raar in elkaar. Wat doet Blaine? ze rent naar die mevrouw en zij roept: “niet springen” en loopt heen en weer. Wat doet Blaine? zij springt tegen die mevrouw op. Ojé, ik vind dit echt niet leuk en probeer haar te pakken. Wat doet de mevrouw? zij loopt nog meer heen en weer en Blaine er achteraan. “Even stilstaan mevrouw”, vraag ik. Wat doet de mevrouw? loopt nog meer heen en weer en maar roepen: “niet springen”. Ik word hier zo kriegelig van, ik weet het ik ben in de fout, maar ik kan er niets aan doen. Niet zo vriendelijk zeg ik: “sta nu even stil” en probeer Blaine te pakken. Wat een rampenfonds, uiteindelijk krijg ik Blaine te pakken en ik krijg een geërgerde blik toegeworpen. “Ze is net 4 maanden”. Het is geen excuus natuurlijk, maar nogmaals, alles aan haar ergerde mij.

Kreupelhout

Natuurlijk heb ik wat dummy’s meegenomen. Aan weerszijden van het voetpad ligt op het grasveld kreupelhout. Aan de ene kant leg ik de konijnendummy in het kreupelhout en aan de andere kant, de gewone dummy. Ik zeg “zoek apport” en Blaine weet meteen dat ze het gras op moet en gaat zoeken in het kreupelhout, heel snel vindt ze de dummy, ik vind dit zo knap. Aan de andere kant moet ik haar iets sturen en loop zelf het gras op. Dan loopt ze daar ook snel naar het kreupelhout. Hier ligt het wat tussen de takken, ze lost het goed op, pakt de dummy en na eerst de nodige rondjes heen en weer rennen, geeft ze de dummy. Het is nog voor mijn voeten neergooien, maar dat geeft niet, goed afgeven komt wel. Eerst halen en brengen.

Dinsdag 8 maart

Ik ben jarig, hoera, hoera…… Vanmorgen op mijn werk getrakteerd op vlaai, het viel wel in de smaak als ik mijn collega’s mag geloven. ’s Middags gaan we naar de Bavo, ik heb dan wat minder tijd, omdat ik ook met de andere honden moet wandelen. We ontmoeten wat honden en het valt op dat Blaine vrij snel op de rug gaat liggen met grote honden. Thuis doet ze dat niet hoor. Wel houd ik haar nog steeds aan de lange lijn. Van Sandra hoorde ik dat Puk ook een flinke smakkert heeft gemaakt tijdens het spelen met een andere, grotere hond. Het lijkt net of onze puppen al heel wat zijn, omdat ze best groot zijn, maar dat is natuurlijk niet zo. Ze worden zo omgekegeld door een wat zwaardere hond.

https://www.youtube.com/watch?v=3qfpkcCSJ2M

Ringtraining

We gaan onze ringtraining serieus aanpakken. Elke dag oefen ik met Blaine aan de lijn en ze moet in een mooie draf lopen en ik loop ook snel. Dat is het plan, maar madam denkt er anders over, ze wil in de riem bijten en springen. Oh we hebben nog een lange weg te gaan voor de show in Leiden. Tuurlijk heb ik al geoefend, het staan en ook het lopen. Blaine heeft een mooie loop, ze loopt zelf al vaak in draf. Niet als haar moeder dus, zij is een echte telganger. Zelf kan ik gewoon lopen met een wat snelle pas en Blaine loopt al mooi in een draf mee. Ik geef er een commando aan: ‘mooi lopen’. Ik hoop dan, wanneer Blaine ouder is, zij genoeg heeft aan het commando: “mooi lopen” en dat zij als een geweldige amazone in draf door de ring zweeft. Dat kan zo mooi zijn, veel passie en energie, dat wil ik zien en ziet de keurmeester ook graag.

In draf

Dus wanneer ik in een gewone pas loop gaat het al goed, maar daar redden we het niet mee. Blaine moet ook mooi lopen wanneer ik snel loop, ik oefen elke dag even thuis in de gang. Daar heb ik geen nieuwsgierige honden die steeds de boel komen verstoren. Vooral het staan, het lukt niet om veel aan haar lijf te prutsen, ik kan nog niet haar voor- en achterpoten goed zetten. Maar met een koekje of klein speeltje op een kleine afstand van haar neus komen we ook ver. Nu moet ze even blijven stil staan, zodat de keurmeester haar kan beoordelen. Moeilijk stil staan, maar met oefenen komt dit goed. Ik wil graag ringtraining gaan volgen bij José Sales, maar omdat ik al even ziek ben, redde ik dat nog niet, dat geldt ook voor het snel lopen trouwens.

slipkettinkje

Ik oefen ook op straat en in de poort. Een dun slipkettinkje werkt het beste of een klein dun touwtje, dit staat het mooist in de ring. Nooit een gewone halsband. Met een slipkettinkje kan ik een korte, krachtige correctie maken. Dit kent ze niet en komt aan merk ik. Wanneer ze weer wil springen en bijten, een stevige “foei” zeggen of/met een kort rukje. Het helpt ze heeft meer ontzag en dat willen we hebben. Zelf het sneller lopen gaat beter en met een koekje in mijn hand staat ze ook best aardig.

Clubmatch

Eind mei is de clubmatch in Heteren en wat zou het leuk zijn als er zoveel mogelijk broertjes en zusjes van Blaine inschrijven. De keurmeesters zijn buitenlands, Duits denk ik, ze komen mij niet bekend voor. Duitsers willen altijd wel goed het gebit zien en het moet compleet zijn. De pups kunnen zich inschrijven in de ‘puppyklasse’. Als je wijs bent, begin met oefenen, het staan voor de keurmeestertafel en oefen het tanden laten zien. De keurmeester doet dit, maar je mag het ook zelf laten zien. Zeker bij een pup is dit slimmer, gewoon brutaal zijn en overnemen. In de ring moet je meestal een rondje lopen, ook vaak heen en terug en vaak een driehoek. Goed kijken hoe anderen het doen. Als je nog wijzer bent neem je ringtraining. In Groningen zit een goede, Gabriëlle Veenstra, KC Heerhugowaard o.a. Gerda Halff geeft ringtraining of José Sales, ik ga het bij haar proberen. Trouwens vrijwel elke KC geeft ringtraining.

Maandag 7 maart

Ik heb het idee dat Blaine wat minder piept en dat het toch van haar tandjes is, er zijn een paar kiezen aan het doorkomen en dat tandvlees is dik. Blaine en ik gaan naar de duinen bij het witte huis en we lopen op het oorlogspad. Langs het hoge prikkeldraad en ik waarschuw haar weer een paar keer, alleen heb ik het idee dat het niet aankomt. Het is heerlijk weer, niet druk natuurlijk, een enkele wandelaar en trimmer. Eén hond komen we tegen die niet mag kennismaken met Blaine, maar hij doet het wel, ha ha.

Eten

Blaine krijgt nog een beetje lichtverteerbare brokken en de rest gewoon, haar ontlasting ziet er heel goed uit. We geven haar nu 80 gram, dat mag ze best hebben en rijst of macaroni na het eten. Afgelopen woensdag is Blaine gewogen en ze weegt 19 kilo!

Zondag 6 maart

Het lijkt wel of het zondag alles mag dag is. Tsjonge een jonge Labrador steekt het fietspad over, terwijl er echt veel racefietsers fietsen nu. Hij rent op Blaine af en wil spelen, maar dan heel wild. Blaine gaat op haar rug en hij blijft door gaan, in overmoed gromt hij daar bij. Een paar keer zeg ik dat het genoeg is, Blaine vindt het echt niet meer leuk en ik ook niet. Zelf had ik er allang op afgerend, niet zijn baasje op zijn dooie gemak komt hij onze kant op, grr. Ik wil hem bijna bij de hals grijpen, want ik heb het helemaal gehad met hem. Geen excuses niets, gelukkig biedt het vrouwtje wel haar verontschuldigingen aan. Zo zijn vrouwen weer hè.

Nog één

Nog zo’n ongeleid projectiel en maar door blijven gaan, sodemieter op! En weer geen vrouwtje die er wat van zegt.

Bos

Ik heb het een beetje gehad met ongehoorzame honden en trimmers, die blijven ook maar komen. We gaan het bos in, kijken of we de dummy kunnen vinden. Dat niet maar wel allerlei botten, te groot voor een konijn, te klein voor een ree, ik denk een vos. Blaine vindt het wel leuk en neemt het mee in haar bekje en rent er vrolijk rondjes mee. Geen dummy.

Blaine is 18 weken

Zaterdag 5 maart

Blaine en ik gaan naar Nieuw-Vennep en we gaan meteen naar de plek waar de vorige keer fazanten waren. Ik kan het niet laten om toch even de ruigte in te gaan, maar ik had me de moeite kunnen besparen, het is veel te nat, Blaine wil hier ook niet erg lopen en geen fazanten.

Klucht

Ja hoor ik zie de haan al weer, op dezelfde plek inderdaad. We lopen er naar toe, netjes op de wind, maar ze zijn zo ril en vliegen al vrij snel weg. Weer een stuk of 7, haan en de rest hennen. Met de warme plekken deed Blaine niet zoveel.

Waar zijn ze?

Zal ik gaan kijken waar ik denk dat ze naar toe gevlogen zijn? Inderdaad ik kan het niet laten. Het is wel erg modderig hier, Blaine heeft het daarom niet minder naar haar zin. Riet vindt ze helemaal geweldig, ze rent er heel snel rondjes doorheen. Nu maar hopen dat ze op de been blijft en niet in het water valt. Ineens zie ik Blaine aantrekken, echt waar. Ze trekt aan en gaat voorzichtig verder met een mooie kophouding en ja hoor er vliegen 2 hennen weg. Ik ben zo trots, heel goed gedaan Blaine.

Pijn

Met lopen en rennen hoor ik haar echt niet piepen, wel pak ik haar regelmatig bij de halsband vast en de laatste keer moet ze erg piepen, is het haar hals dan? Als ik heb bevoel geeft ze geen kick. Wel piept ze later weer met het spelen met Maddy.

Vrijdag 4 maart

Nat

Het is slecht weer, regen en natte sneeuw. Ik heb een dapper puppje, want het hindert haar niets. Mij hindert het wel en daarom lopen we wat in de luwte wanneer we in de duinen zijn. Zie ik Blaine nu niet helemaal zuiver lopen? Bij mij gaat het lopen niet helemaal goed, ik voel me heel slap en heb verder niet met Blaine geoefend. Ik ben blij dat ik de auto haal. Thuis ben ik nog wat bibberig en dan gaat het weer.

Piep

Weer valt het op dat Blaine af en toe jankt met het spelen en ’s avonds nog meer. Ik voel en voel, ik denk dat het haar rechter achterpoot is en later twijfel ik weer. Het zou ook haar bekje kunnen zijn, tanden? Ik vind dit helemaal niets!

Eten

We geven Blaine weer wat gewone brokken bij het voer van lichtverteerbare brokken. Van Ella mag ze nog geen bullepees en krijgt ze nog beschuit, morgen maar proberen. Haar ontlasting ziet er heel goed uit.

Training

Door Maddy haal ik het niet om naar de training te gaan. Zie week 9. Gelukkig zie ik op het moment dat ik Geertje de trainer een berichtje wil sturen, dat het afgelast is vanwege het slechte veld. Komt dat even goed uit.

Donderdag 3 maart

Weer heb ik haast, want ik moet zo met June naar de dierenarts. We gaan naar het Pieter Florisdal in de duinen en het is druk, dat betekent dat het mooi weer is. Want bij regen moeten de meeste honden binnen blijven. Blaine ontmoet een hond van middelbare grootte, ik ben te laat met aanlijnen en laat het gaan. Er word flink gespeeld en gerend. Twee keer gaat het mis en zie ik Blaine onder uitglijden. “Zo is het genoeg”, zeg ik en lijn haar aan. Ook zien we twee, ja wat zijn het? Ze lijken op een wat kleiner uitgevallen Bouviers. Ook hier speelt ze mee, maar het is geen partij, veel groter en zwaarder. Ze krijgt een duw/opdonder van de ene en Blaine klapt tegen een bank.Janken natuurlijk en ze houdt een voorpoot omhoog. Ik vloek en ga er naar toe, die zwarte hond kan er natuurlijk niets aan doen. Gelukkig is het snel over. “Wat was dat nu”? vroeg het baasje. “geen kwaadwilligheid, maar hij is effe te groot voor haar. Ze is nog maar 4 maanden”, antwoord ik. En daar staat hij van te kijken.
Het lijkt wel of ik af en toe een jank hoor wanneer Maddy en Blaine spelen, hmm.

Woensdag 2 maart

Urine

Ik laat Blaine naar buiten en probeer meteen urine op te vangen, dit wordt een uitdaging. Ik heb een plat schaaltje gevonden en zodra Blaine gaat zitten houd ik het onder haar vagina. Het lukt, het is niet veel, maar genoeg voor onderzoek. Het is nog vroeg in de ochtend en zo heb ik mooi een ochtend urine, niet de eerste helaas. Ik doe het in een potje en straks ga ik bellen voor een afspraak. Het valt me op dat de urine niet troebel is ofzo, ik zie ook geen spoortjes van bloed.

Het donkere bos

We gaan naar het witte huis en Blaine en ik lopen het dichte bos in. Spannend is het hier, we lopen hier ilegaal, want het is niet de bedoeling dat hier mensen lopen. Maar er loopt wel een
mountainbikepad door en een ruiterpad…. Ik moet dit wel in de gaten houden. Blaine vindt het leuk en verkent alles. Al snel komen we een hoop veren tegen, hier is denk ik een zeemeeuw gepakt, misschien een duif. De plek des onheils wordt helemaal besnuffelt en onderzocht, ze is heel volhardend. We lopen verder en verder, zo ver heb ik lang niet meer gelopen hier. Vroegen liepen Ella en ik hier vaak met Dayan, maar dat deden we vooral om andere reuen te ontwijken. Dayan was best een baasje. En met Maddy en June oefenen we hier stiekem met wild. Ik moet goed kijken waar we nu zijn en als het klopt wat ik denk waar we zijn gaan we via een helling naar beneden en komen bij de bank uit.

Zoeken

Onderweg gooi ik een dummy iets omhoog een helling op en loop door. We staan aan de rand van het bos en zeg tegen Blaine: “zoek apport”. Oh dit is te moeilijk, ik heb het te ver gegooid. Blaine staat er vrij snel stil en kijkt me niet begrijpend aan. Ik hou mijn mond en loop een klein beetje het bos in. Nu gaat ze zelf weer zoeken en steeds gaat ze een stukje verder en is ze in de buurt van de dummy. Ineens heeft ze de geur te pakken, zo mooi om te zien hoe ze volhoudt en zoekt en zoekt en dan vindt ze het. Ik ben zo trots op dit kleine meisje. Super.

dierenarts

Ik bel de dierenarts niet op, de ontlasting is aardig en Blaine hoeft helemaal niet meer vaak naar buiten. Het steeds plassen is over. Ik denk dat het toch echt bij het diarree verhaal hoorde. En anders kan ze altijd nog morgen mee met June. Trouwens Blaine is verzekerd, dus dat weerhoudt mij niet. Maar ik ga niet als het niet nodig is, de stomorgyl doet zijn werk.

De baas

Tijdens het avondeten pakt June haar taak als opvoeder weer op. Blaine is heel brutaal en staat vooraan bij de aanrecht waar ik het eten klaar maak. Maddy haalt dit niet in haar hoofd. Blaine
krijgt een goede snauw van June. Als er één vooraan staat bij het eten, dan is het June. Blaine is hier flink van onder de indruk en neemt meteen haar plaats helemaal achterin de rij in. Wij kunnen nog zoveel zeggen, wanneer een dominante hond zijn gezag toont heeft dit veel meer effect. Jammer dat Blaine wat last van geheugenverlies heeft…..

Dinsdag 1 maart

Kleine beetjes plassen

We lopen in de boskant van de duinen en gaan ook door een stuk in het ruige gedeelte, buiten het pad. We doen wat oefeningen en dat gaat best leuk, Blain zoekt, apporteert en doet een ‘vooruit’. Tuurlijk loopt ze wel 10 x mij voorbij eer ze de dummy geeft. De ontlasting is nog soepel en ’s middags moet ze weer veel naar buiten, perst veel. Soms komt er wat ontlasting, maar heel vaak druppeltjes urine. Morgen ga ik naar de dierenarts met een potje urine om het te laten nakijken. Ik geef nog steeds een kuur stomargyl, alleen geef ik nu 1 tablet ik dat dat de 3/4 toch te weinig was. Gelukkig word Blaine aan het einde van de middag weer rustig en heeft verder geen last meer gehad.

Handen in onschuld wassen

Blaine speelt nog steeds heel wild met Maddy en Maddy doet net zo hard mee. Blaine is vaak druk, stout en bijterig. Wanneer Blaine op haar kop krijgt kijkt Maddy ons aan van ‘het is niet mijn schuld hoor’. Nee nee Maddy, maar het is toevallig wel je dochter. Ze kan er ook niet goed tegen wanneer Blaine een flinke uitbrander krijgt.

Stokken

Blaine kauwt graag op stokken en sjouwt graag met stokken, dat laatste herken ik niet bij Maddy. Wat denk je? Van Melany hoor ik dat vader Kyle dat ook erg graag deed en nog doet. Ahhhha. Stokken sjouwen vind ik niet zo erg, meestal wordt het ingeruild voor een groter of zwaarder exemplaar. Ze moet het wel in het midden vasthouden en dat leer ik haar ook, ze pikt het aardig op.

Jute dummy

Hoe kan ik nu voorkomen dat Blaien zoveel stokjes eet? Ik neem de jute dummy mee, dit werd vaak ter voorkoming van bijten gebruikt en bij Maddy als happy dummy, dit gooi ik altijd voor haar weg als ze een oefening goed gedaan heeft. Ik geef deze dummy aan Blaine en hier rent en speelt ze mee, ze eet in ieder geval een stuk minder hout.

Blaine is 4 maanden oud