Dinsdag 13 augustus
Laatste les van het seizoen
De trainingen die belangrijk waren heb ik helaas gemist, de generale, veel met wild oefenen, vanavond ben ik er weer met Maddy en “we doen niet veel meer”, zegt de trainer. Heb ik dat. We doen wat ‘vooruit’ oefeningen, ik heb de lange lijn mee, voor het geval ze weer ondeugend is. Maar we zijn nu op een andere plek en het is niet nodig. Ook doen we wat waterwerk, de trainer gooit van een steiger een dummy in het water en hoe lost je hond dit op. 
Maddy maakt er een hele heisa van, naar beneden springen durft ze niet, om lopen snapt ze ineens niet meer. Terwijl ik hier vorig jaar heel veel geweest ben met June ook erbij. “Ja maar je moet het blijven onderhouden”, zegt de trainer. Dat blijkt nu. Uiteindelijk haalt ze de dummy, ze stapt via de zijkant van de houten steiger het water in. Later doen we het nog een keer. De trainer gooit de dummy in het water en weg is ze. Krijg nu wat? Flashbacks van June komen naar boven. Bij de bosjes aan het fietspad kijkt Maddy me aan, met een zielige blik en staart heel laag. “Ze is helemaal onder de indruk”, zegt de trainer. En weg is Maddy, ze rent het fietspad over. Shit! dit vind ik niet leuk, ik roep haar en ze rent weer mijn kant op, maar ik kan haar niet aanlijnen. “Loop maar weg”, zegt de trainer. Dat doe ik en ik maar denken dat ze bij Hilda in de buurt is. Anja gebaart dat ze langs het fietspad rent, huh? wat is ze aan het doen dan? Ik loop naar het fietspad en zie dat ze helemaal in haar element is, ze rent de bosjes in en uit op zoek naar konijnen. De doerak! Die blik daarnet en dat weglopen en blijven staan was er één van: luister ik naar het vrouwtje of ga ik mijn neus achterna en ga ik die konijnen vinden. Ik herken dit maar al te zeer van de dagelijkse wandelingen, wanneer ze stout is en niet luistert. Eerder zat ze al zo te loeren naar die bosjes. De eerste keer nadat ik roep komt ze niet maar na de tweede keer wel. Dan zie ik dat Pim van het fietspad komt, hij hield haar in de gaten de lieve schat. Van een ander houten steigertje proberen we het nog eens, het gaat niet van harte, maar ze haalt de dummy.
Afscheidsborrel
Dit was het dan, rond 21.00 uur stoppen we en lopen we naar de parkeerplaats. Hier verzamelen alle groepen zich om met elkaar koffie te drinken en daarna is er eten en drinken voor iedereen. Het is gezellig, even bijkletsen en 28 september hebben we nog een barbecue bij Frank thuis met de hele groep en daar geven we de cadeautjes aan de trainers. De tijd is omgevlogen, naar mijn idee hebben we niet zoveel verschillende trainingslocaties bezocht, andere jaren zijn we ook in Hoofddorp geweest en nu helemaal niet. Het was een leuke, gevarieerde groep, maar wel een moeilijke groep, met veel Staande Honden en die zijn nu eenmaal wat bewerkelijker zeg maar. Als ik het zo hoor heeft niemand zich ingeschreven voor de KNJV proef in september en ik moet er ook nog een stevig nachtje over slapen.
Tot volgend jaar wellicht en iedereen succes met de proeven!!
Dinsdag 6 augustus
Na een afwezigheid van 3 weken weer trainen
Lees ook de intro. Ik moet Maddy af laten liggen, ze ligt en zodra ik wegloop staat Maddy op en gaat er vandoor. De bosjes in achter een konijn aan. Grrrrr!! Ik loop er naar toe en probeer haar te pakken, ik zeg niets en fluit ook niet. Ik zie het konijn en Maddy er achteraan. Maddy rent naar het water naar de brug en daar gooi ik de riem naar haar toe. Mijn gooitalenten zijn altijd al waardeloos geweest en nu ook. De riem komt in het water terecht in het riet en nadat eerst Sam en daarna Maddy in het water is gestuurd, zakt de riem het water in en is verdwenen. “Oh nee, mijn riem” denk ik meteen. Deze riem heb ik al zolang en is nog van Jeska geweest. Wat nu? In het water stappen gaat me net iets te ver, ik besluit om morgen terug te gaan met pa en dan goed gereedschap meenemen en hopelijk kunnen we de riem uit het water halen.
Riem, oog, wat meer?
Hilda komt en hoorde van het oog, we spoelen het oog met water en ik vertel van de riem. Pim is zo lief om met een grote stok in het water te zoeken, Dennis ook. Tevergeefs en ik overtuig de heren dat ik het morgen ga proberen met een hark. Zeer oog, riem weg, Maddy die er steeds vandoor gaat, het begint een aardige rampenavond te worden. We laten Maddy weer afliggen op dezelfde plek, maar wel met de riem om en Pim blijft bij haar staan. Nu durft ze niet om er vandoor te gaan. We lopen een stuk en voegen ons bij de anderen van de groep, hier gaat het ook niet veel beter. Ed is er vandoor, de konijnen in de bosjes achterna. Ik probeer of Maddy wil gaan liggen, niets, ze vertikt het. Ik heb er zo genoeg van, de tranen prikken in mijn ogen. Het konijn wil ze ook al niet pakken, ik ga naar huis, besluit ik. Als ik straks moet volgen en vooruit sturen, wordt het vast weer een groot debacle. Ik ben zo moe, het huilen staat me de hele dag al nader dan het lachen, dat komt ook dat ik bij thuiskomst Darcy weer zo mis. Ik wil naar huis en naar bed. Ik zeg het tegen Hilda en zij begrijpt het helemaal, de groep blijft wat verbijstert achter.
Dinsdag 16 juli
Delft Tanthof
Een warme avond is het, helaas bewolkt en dat is jammer want Steef is mee om foto’s te maken. 
Zonlicht geeft nu eenmaal betere/scherpere foto’s dan minder licht en het is heel saai licht. We doen veel waterwerk en om de afstand tot het water uit te breiden ga ik steeds een stuk verder van het water staan. We doen een apport uit het water 3 x, eerst dichtbij en zo steeds verder. Maddy wil het water niet in, wat is dit nu? Afgelopen weekeinde geoefend en dan doet ze het prima, stapt netjes het water in, geen getut, gewoon zwemmen. Alle drie keren is ze aan het trutten, ze heeft er ook niet veel zin in merk ik. Wel komt ze de dummy steeds netjes brengen. Wanneer ik naar achteren ren komt ze enthousiaster naar me toe én ze houdt de dummy langer vast. Zittend afgeven doet ze nog niet, maar dat zal niet lang meer duren.
Volgen, vooruit, afliggen
Het los- en aangelijnd volgen gaat best goed, vooruit sturen niet, ze stopt veel te snel. Twee minuten afliggen gaat ook prima.
Konijn
Kort apport konijn en hij is niet bevroren deze keer, ik gebruik voor de zekerheid een lange lijn. Ik wil niet dat ze gaat klieren met het konijn. Maddy rent er naar toe, ze snuffelt eraan, pakt het en brengt het. Heel goed gaat het. Ik hoor later van Marian dat de honden het slecht doen met het wild. Maddy heeft een slechte avond, gelukkig niet met het wild.
Verloren zoek
Dit lijkt echt nergens op. Ze gaat het bos in, maar vraag niet hoe, ze stopt al snel. Ik zet haar nogmaals in, nu loopt ze richting de dummy en staat erbij en kijkt ernaar. Ze gaat zelfs gras eten in plaats van de dummy apporteren. Totaal geen interesse. Ik heb ook het idee dat er te weinig uitdaging is. Een verloren zoek waarvan de dummy aan de rand van het bos ligt, hoezo verloren zoek? ik weet ook wel dat de dummy/wild aan het rand van het bos kan liggen en dat ze ook dichtbij moeten zoeken. Maar is dit niet meer iets voor wanneer de hond wat ouder is. Wanneer ik deze oefening doe, vindt ze de dummy in no-time.
Loopse Maddy
Is het dan toch de loopsheid? ze heeft het namelijk wel enorm druk met overal plassen. Dit lijkt haar enige doel te zijn voor de avond. Er zijn nog al wat reuen en je moet toch laten weten dat je er bent hè Maddy. Niet erg handig voor de reuen, ik heb niet het idee dat ze in de gaten hebben dat er een loopse teef loopt, wel ruiken ze natuurlijk de luchtjes die ze achterlaat. Maar dan Ed onze Duitse Terriër, de jongste van het stel, op een gegeven moment heeft hij door dat Maddy wel heel lekker ruikt. Hij kijkt alleen maar naar Maddy en piept en piept. Zo zielig, ik hoopte natuurlijk dat hij het helemaal niet door zou hebben. Maar het leed is geschied, er is niets meer aan te doen.
Apport eend uit het water
Heel voorzichtig gaat Maddy het water in en zwemt naar de eend. Heel voorzichtig pakt ze de eend vast, aan de vleugel. En heel voorzichtig komt ze de eend brengen. Ook dit gaat niet van harte. Later doen we nog een aport uit water met een dummy, even een extraatje omdat het zo goed gaat, not! En wat doet ze nu? Nu rent ze naar de eend en brengt het naar me toe….
Sleep van een eend
We sluiten de avond toch goed af, want Maddy loopt de sleep uitstekend. Het is niet moeilijk, een eenvoudige rechte sleep met aan het einde van het pad, een bochtje naar links. Het duurt even eer ik Maddy weer zie met de eend en ik maak me al zenuwachtig. Nergens voor nodig, want ze brengt het uitstekend naar me toe. Later blijkt dat er heel weinig honden de sleep hebben gelopen.
The end
Verder was het een training om snel te vergeten, volgende week kom ik niet met Maddy. Dat lijkt me niet zo handig voor alle reuen. Jammer want de lessen zijn afwisselend en leerzaam. De koffie die Hilda heeft meegenomen smaakt heerlijk, we worden allemaal fijn door de vele muggen helemaal lek gestoken en uiteraard gaan we weer veel te laat naar huis. Gelukkig heb ik gezelschap in de auto, want Steef rijdt met mij mee. Tot over twee weken, hopelijk kan het dan weer.
Dinsdag 9 juli
Hazerswoude
Maddy en ik rijden naar Hazerswoude-dorp en doen er zo’n 45 minuten over, gelukkig geen file. Het is 2 jaar geleden dat ik hier was, toen met June en konden we trainen bij Rinus en zijn Langhaar. Nu trainen we bij Frank en zijn Duitse Terriër Ed, een pracht beestje en de Benjamin van het trainingsgroepje. Wat woont Frank hier prachtig, midden in de polder en een mooie bomenkwekerij heeft hij. Hij doet er veel aan om het ons naar de zin te maken en hij heeft het goed voorbereid. Zo heeft hij bamboestokken neergezet in de vorm van een ‘achtje’ voor het aangelijnd- en losvolgen. De schapen heeft hij verderop achter het hek gedreven, zodat we waterwerk kunnen doen. 
Alleen staan een paar nieuwsgierige ogen ons toch aan te kijken aan de overkant van de sloot. “Hoe kan dat nou”, zegt Frank. “Zijn ze ontsnapt?” Nee, deze schapen hadden zich vanmiddag verdekt opgesteld en Frank heeft ze over het hoofd gezien en nu lopen ze heerlijk frank en vrij op de dijk. Samen met zijn zoon drijft hij ze toch maar weer achter het hek, veiliger voor hen en voor onze honden. Hij heeft twee boten klaarliggen, zodat de hulptrainer naar de overkant kan. Super allemaal.
Met schot
Uiteraard eerst de gehoorzaamheidsoefeningen en dat gaat bij Maddy prima en bij de anderen ook best goed. Hilda heeft haar alarmpistool mee en nu kunnen de honden apporteren met schot. Het schot geeft geen problemen, alleen worden veel honden hier extra door geprikkeld.
Veel waterwerk
Het lijkt ons leuk om de honden dubbel over water te laten zwemmen. Een groot risico, want we gaan nu wel 20 stappen vooruit. Dit blijkt ook, want alleen de Labrador zwemt over de ene sloot en dan over de tweede sloot om de opgeworpen dummy te apporteren. Ed, de Duitse Terriër doet het ook, maar hij heeft het vast vaker gedaan wanneer hij mee mag met zijn baas. Ik laat Maddy goed kijken naar de Labrador, het eerste slootje zwemt ze over, maar niet de tweede. De hulptrainers halen alles uit de kast, maar helaas. Ook Alice, toch best een waterrat, doet het niet. Helaas, helaas. 
De tweede keer lukt het bijna, bijna haalt Maddy de dummy uit de tweede sloot. Het blijft bij bijna. De Labrador heeft genoeg werk te doen, hij mag veel dummy’s uit het water halen, die voor de andere honden bestemd waren en dat vindt hij echt niet erg. Helaas komen we er niet meer aan toe om de honden in een boot te laten wennen.
Wild
Weer een bevroren konijn voor een ‘kort apport’, ze rent er naar toe, pakt het wat te wild op en brengt het naar me toe. Met de Gans heeft ze meer moeite, terwijl ze dat echt een keer geapporteerd heeft. Ze pakt het in de hals, sleept het een stukje mee en dat was het. Later oefen ik zelf en na wat geduld en volharding pakt ze de gans en brengt het naar me toe. Wel zie ik dat de Gans een flink gat heeft in de borst en die zat er niet. De Labrador pakt zonder pardon de Gans, de Draadhaar ook en de Langhaar idem. De overige honden hebben er meer moeite mee.
Snappen
doe ik sommige bazen niet, steeds zijn ze te laks of te langzaam met het aanlijnen van hun honden na een oefening. En steeds gaan er weer een aantal honden vandoor, onnodig vandoor. Wanneer je de hond meteen aanlijnt is er niets aan de hand, steeds maar weer andere honden lastig vallen en oponthoud, zucht. Vooral de Draadhaar, maar de Friese Stabij ook.
We worden verwend met allerlei lekkernijen
Om 22.00 uur stoppen we ermee en lopen we naar de tuin van Frank. We nemen plaats bij het houtvuur wat weelderig brandt en we zitten heerlijk bij een houten tuinhuisje. Koffie en taart staat klaar, alcohol voor de liefhebbers en Frank braadt worstjes op het rooster wat boven het vuur hangt. zijn vrouw heeft heerlijke kruidenboter klaargemaakt met stokbrood. Kan het beter? Volgende week weer hier Frank?
Dinsdag 2 juli
Van alles wat
Gehoorzaamheid, water, wild, markeren, een gevarieerd programma dus. We beginnen met ‘volgen’ en ‘vooruitsturen’. Dat laatste gaat niet goed, Maddy neemt het té letterlijk dat ‘vooruitsturen’. Ze rent door het hoge gras en rent steeds verder en verder, wanneer ik haar roep en fluit komt ze niet. Afgelopen zondag stopte ze te vroeg en nu stopt ze helemaal niet. We zijn weer in Nootdorp en hier is het spannend met veel fazanten en het is heel leuk om door het hoge gras te rennen en de bossen af te struinen. Gelukkig gaat het 2 minuten ‘afliggen’ wel goed, wel met één hond deze keer. Mooi, want zo wordt ze niet belaagd door een andere hond.
Konijn en eend
Bij Pim oefenen Maddy en ik met een diep bevroren konijn. Raar vindt ze dit, maar ze pakt het wel. Zo ook de eend. Het gaat niet zoals bij June, zij pakt gewoon altijd wild, bij Maddy gaat het veel behoedzamer. Overal wordt er gemaaid, leuk om Maddy even op de hoge hooibalen te laten springen. Ook laat ik haar alvast zwemmen, even fijn wat voor ons zelf doen.
Zwemmen
Dat is de bedoeling, maar wanneer ik Maddy losmaak gaat ze er meteen vandoor.Ze rent het bos achter mij in. Potverdikkie!! Wanneer ik haar zie gooi ik de riem naar haar en vertel haar even dat ik hier niet van gediend ben. Het lijkt of ze onder de indruk is. De tweede keer zwemt ze wel over water en pakt de dummy die Marjan eerder heeft neergegooid. Ook moet ze een eend uit het water apporteren, ze pakt hem aan de poot beet en zo zwemt ze naar de kant en geeft de eend aan mij.
Markeren
Gaat niet zoals het moet, ze rent voorbij de dummy, die ze echt wel gemarkeerd heeft. Ze wil de bosjes ingaan en de hulptrainer en ik moeten alle zeilen bijzetten om haar de dummy te laten pakken. Het lukt want ze brengt het toch naar me toe. Ik draai me om en Maddy moet weer aan de voet, nu moet ze de tweede dummy markeren en apporteren. Ook dit gaat niet zoals het hoort, maar het lukt en ze brengt het naar me toe. Het verdient niet de schoonheidsprijs.
Nog een markeer
Bij Hilda doen we weer een markeer. Eerst mag ze het niet halen, want dat doe ik. De tweede mag ze wel halen en deze oefening gaat helemaal goed.
Het zit erop. “Zullen we lekker naar de auto lopen”, zegt Louis. Goed plan, want hij heeft de koffie!!
Dinsdag 26 juni
KNJV-C
Gewoon weer op de dinsdag en voor de tweede keer in Nootdorp. Veel KNJV-C onderdelen, wat waterwerk en we trainen met wild. Yes! Ik heb ingeschreven voor de KNJV proef in september bij Rijn en Duin, maar als ik twijfel trek ik mij en Maddy terug. “Waarom zou jij twijfelen?”, zegt Bert. “Omdat het met wild nog niet zo geweldig gaat”, antwoord ik. Het aan de riem volgen in een achtje gaat goed, los wat minder, ze heeft dan meer de neiging om aan de grond te snuffelen. Ik loop wel zoveel mogelijk zonder koekje en dan wordt het een stuk moeilijker.‘Vooruit sturen’, is nog niet goed. Ze blijft te snel staan en snuffelt wat aan de grond. Hilda gaat helpen en probeert Maddy nieuwsgierig te maken zodat ze verder loopt. Ik mag haar nog een keer inzetten en nu rent ze wel ver genoeg, dit mag ik ook op een proef doen. ‘Afliggen’ gaat prima, wel wordt ze weer belaagd door een reu, een Langhaar deze keer, alleen blijft ze nu niet liggen. We doen de oefening apart en dat vind ik een goed idee. ‘Apport uit water’ gaat ook prima, ook haalt Maddy nog een dummy die door de Griffon niet gehaald is. Drie dummy’s liggen in het water, de Labrador, de Langhaar en Maddy halen ze uit het water. Maddy stapt heel behoedzaam in het water, helaas krijgt ze gezelschap in het water van een Labrador. Maddy is hier niet door van de wijs gebracht en haalt de dummy alsnog.
Wild
Pim heeft een diep bevroren konijn meegenomen en dat is wat anders dan een vers konijntje zullen we maar zeggen. Maddy snuffelt en snuffelt en dan pakt ze het vast. Zo volgen we een stukje terwijl Maddy het konijn in haar bek heeft. De diep bevroren eend behoeft meer overredingskracht. “Ah een echte jachthond”, zegt Pim. Maar ook de verse eend pakt ze niet meteen vast. Het is raar gedrag, want als ik zelf met wild train heeft ze helemaal geen moeite om een eend of fazant te pakken. Sterker nog, ik vind dat ze er te wild mee om gaat. Maar na veel aanmoediging van mijn kant pakt ze toch de verse eend en later ook de bevroren eend.
Over water
We lopen een heel eindje door een bos, de hulptrainer kiest de lange wandelversie uit zeg maar. Dat levert wat gemopper op achter mij. Wat is het spannend in het bos, we horen de fazanten roepen en Maddy’s neus maakt overuren. Ik jut haar nog een beetje op: “hoor je de fazantjes Maddy”, zeg ik tegen haar. Ja hoor die hoort ze wel. “Ik dacht dat jou hond niet trekt”, zegt de Labradorman. “Echt wel”, het is voor mij hard werken om Maddy te laten volgen. Nu laat ik haar even gaan. De hulptrainer gooit de dummy naar de overkant van de sloot en Maddy stapt het water in. Ze zwemt naar de overkant, klimt de kant op en weg is ze.Helemaal weg!
de dummy heeft ze niet eens aangekeken. Ik zei al eerder tegen Anja: “dit wordt een uitdaging”. En mijn vermoedens zijn juist, ze gaat nu eerst het bos uitkammen om te kijken waar toch die fazanten zijn. “Ik loop wel naar de overkant, want die is voorlopig niet terug”, zeg ik tegen Marjan. Ik zie of hoor Maddy nergens meer, na een tijdje komt ze eindelijk te voorschijn. Ik wil mijn mond open doen om haar te roepen en weg is ze weer. Grrrrr. Er gaan weer wat minuten voorbij en dan zie ik haar weer: “Maddy hier!”. Echt niet ze rent naar het andere bos. Inmiddels komt Bert met zijn ‘geleende’ Langhaar. “Gewoon weglopen”, zegt Bert, “dan komt ze heus wel”. Ja dat weet ik ook wel, maar ze moet gewoon komen als ik roep. Maar ja dat doet ze in de duinen ook niet als het spannend is en zal ze hier ook niet doen. Bert en ik lopen de andere kant op en daar zie ik Maddy weer. Ik zeg niets en ik zie dat ze me volgt, ik haal mijn riem tevoorschijn en roep haar. Ze heeft genoeg gerend, want nu komt ze naar mij toe en kan ik haar aanlijnen. “Goh”, zegt Bert, “dat zou je toch niet zeggen dat ze dit ook doet”. “Anders gaat het altijd zo rustig en kalm met jullie twee”. Tja….
Herkansing
Toch wil ik dat ze nog een keer over water gaat en nu wél met de dummy terugkomt. Het gaat weer een uitdaging worden. En weer rent ze er vandoor wanneer ze aan de overkant is. Wel potverdorie. Ik ben al op weg om weer om te lopen. “Ze komt”, hoor ik Louis zeggen. “Waar dan?” “Achter het riet”, inderdaad daar is ze en ze stapt bijna op de dummy. Ik zie aan haar blik dat ze nog niet met apporteren bezig is, toch roep ik “apport.” Haar hooft draait alweer naar rechts. “Zal ik nog een dummy gooien”, zegt Marjan. “Goed plan”, de dummy valt bij haar voeten en nu pakt ze het en zwemt terug. Pff.
Het is alweer 22.00 uur en het is genoeg geweest, we gaan naar de koffie!
Woensdag 19 juni
Heerlijk trainen met zo’n kleine groep, we zijn in de Dobbeplas in Nootdorp, daar is veel water, het is warm dus ideaal om voor de honden te zwemmen. Maddy doet het heel goed. Ze moet eerst door een stukje laag water, met wat riet en met wat aanmoediging zwemt ze naar de overkant. En het is een breed water met aan de overkant een lastig kantje. Maddy moet eerst over een houten rand/beschoeiing eer ze aan wal kan gaan. Ook haalt ze een paar dummy’s uit het water die er al in liggen. Alles met een vooruit. Eén dummy is een beetje naar rechts gedreven, “probeer maar of Maddy die kan halen”, zegt de trainer. Oeps dat ziet er moeilijk uit. Ik zet haar in vanaf een uitsparing in de slootkant, zo kan ik haar goed naar die dummy sturen en ze doet het prima. Zwemt recht op haar doel af en komt het netjes brengen. De afwerking is nog niet goed, maar dat komt wel. Eerst vang ik de dummy op, dan mag ze schudden en dan zitten.
Markeren in het hoge gras
Dit vindt Maddy moeilijk, alhoewel ze afgeleid is door de luchtjes die vanuit de bosjes komt, heeft ze de dummy wel zien vallen volgens mij. Ze rent er naar toe, maar vindt het niet meteen, dan gaat ze zoeken en ik zie dat ze die lekkere luchtjes uit het bos wil onderzoeken. Tijd om in te grijpen, anders ben ik te laat. Gelukkig komt ze vrij snel, de dummy wordt nog eens opgegooid en nu markeert ze het wel goed. Ook oefenen we een paar keer een ‘vooruit’. 
Zelf moeten we de dummy wegleggen en de hond ‘vooruit’ sturen, leuk vindt Maddy dit. Het valt me op dat Pip, de Friese Stabij, het goed doet vanavond. “Je hebt flink geoefend zeker”, zeg ik tegen haar baasje. “Inderdaad”, antwoord hij en dat is echt te zien. Leuk dat ze zo vooruit gaan, ook met zwemmen. De Labrador toont ook zo’n passie en is uiteraard gek op water. De Langhaar werkt lekker, alleen de Vizla en Griffon blijven wat achter, zij moeten nog flink aan de bak, ook met waterwerk.
Op post langs de waterlinie
Er wordt een dummy in het water gegooid, de honden moeten stil blijven zitten en de trainer zegt wie de dummy mag apporteren. Leuke oefening en weer eens wat anders. De trainer merkt dat deze oefening voor veel honden to much is, jammer want Maddy en ik vinden hem leuk. Maddy doet het ook goed.
Dubbel apport
Ook deze oefening blijkt te moeilijk voor veel hondjes, daarom heeft de trainer het aangepast. Ook weer jammer, want ik wil graag dat Maddy dit onder de knie krijgt. Ze heeft moeite met het onthouden van een tweede dummy die gegooid word.
De bedoeling was om twee dummy’s te apporteren, die achterelkaar opgegooid waren, vrije keuze voor de hond w.b. de volgorde. Het bleek dat veel honden er weer vandoor gingen… Ik heb het niet gezien, omdat we ondertussen moesten oefenen met een Kauwtje. Nu gaat de oefening als volgt: er wordt een dummy gegooid, ik zeg “nee”, draai me om met Maddy, volg een stukje en dan wordt er nog een dummy gegooid en die mag Maddy halen. Dan draai ik me weer om en mag ze de eerste dummy halen. “Weet je nog waar ie ligt”, vraagt de trainer. Nee en Maddy ook niet meer blijkt. Maddy blijft zitten wanneer ik “apport” zeg, ze weet het dan niet meer, daar ben ik inmiddels wel achter na 1 1/2 jaar trainen. De dummy wordt nog een keer opgegooid en nu apporteert ze het wel goed.
We stoppen op tijd, de trainer vraagt ook naar de tijd. Omdat de laatste oefening bij veel honden zo slecht ging wil de trainer nog een ‘vooruit’ doen, zodat we de avond goed afsluiten. Geen probleem voor Maddy, ze apporteert de zware dummy. We drinken koffie, de cake moeten we erbij denken, want die blijkt nog in de hal te staan van diegene die de koffiebeurt heeft.
Dinsdag 11 juni
Niet helemaal fit
Te veel gelopen vanmorgen en het lange staan in het begin van de avond doet er geen goed aan. Ik word er chagerijnig van. De trainer vertelt weer heel veel, teveel en daardoor staan we zolang te niksen. Ik mijmer over een andere groep en veel oefeningen doen. We trainen het ‘voorkomen’ en dit gaat zo slecht bij veel honden, niet normaal. Ik dacht echt dat de groep nu iets verder is. “Gelukkig maakt Maddy veel goed Liaan”, zegt de trainer. Want Maddy komt gewoon wel wanneer ik haar roep. Dan doen we nog een oefening met een dummy apporteren, dit gaat nog rampzaliger. Normaal zit Alice bijna op hetzelfde niveau als Maddy, maar zij rent nu ook fijn een paar rondjes met de dummy. Gelukkig de trainer vindt het genoeg en we gaan wat anders doen. Met Marjan en Louis oefenen we nog even een apport uit het water, even tussendoor, terwijl we wachten. Prima gaat het nu.
Het komt toch nog goed
Vanaf nu zijn Maddy en ik lekker bezig, voor onszelf en in de groep. “Oh we moeten natuurlijk ook waterwerk doen”, zegt de trainer. “Lijkt me wel met dit prachtige weer”, antwoord ik. Ik begin en wat is dit nu? Maddy stapt niet zelf het water in. Ik geef haar een zetje en nu zwemt ze naar de overkant. Voor het eerst zie ik dat ze niet terug wil zwemmen, maar via de brug wil, heeft ze dit nu eindelijk door? Al is het jammer voor het ‘over water zwemmen’. “Liaan, je moet nu nog het commando ‘vooruit’ geven en niet ‘apport’. Dat snapt ze veel beter, ik gooi de dummy alleen maar hoog, zodat ze het kan identificeren”. Ja natuurlijk, heel stom van mij, ik twijfelde al wat ik zou doen. Ik moet het dan gewoon even vragen. En ik denk dat Maddy een ‘vooruit’ veel beter snapt. Goede les voor de volgende keer.
Vanavond is het thema ‘vooruit’
We oefenen veel op het ‘vooruit’, voor veel honden nog een groot struikelblok, maar niet voor Maddy. Gewoon omdat we dit al vanaf klein pupje, spelenderwijs, geoefend hebben. Alleen als ik merk wanneer Maddy niet goed oplet of haar hoofd naar rechts of links draait, dan moet ik niet “nee” zeggen maar “zit”. 
Als ik “nee” zeg snapt Maddy het niet meer, want ze wil heel graag vooruit rennen en dan mag ze niet, heel verwarrend voor een jonge hond. Zeg ik daarentegen “zit”, is dat veel duidelijker en dit vind ik een hele goede tip. Dank trainer! Ook trainen we ‘vooruit’ zonder dummy, handig voor de KNJV-proef en wanneer ik roep moet Maddy meteen terugkomen, zonder dat er iets ligt en dus wat ze kan apporteren. Maddy komt meteen. June deed dit altijd slecht, zij had altijd zoiets van ‘ik moet toch iets halen?’
De trainer krijgt er geen genoeg van
Het is al aardig laat, 21.45 uur, mijn rug ligt in tweeën, ik ben het heel zat en ik heb heel veel trek in koffie. “Koffie Hilda?” “Nee we doen nog een oefening”, zegt de trainer. Nee hè. Het is wel een leuke oefening, alleen duurt het zolang eer iedereen weer geweest is. Ik hou me wel bezig hoor, dat is het niet. Ook kan ik nog wat oefeningen doen bij Marjan. De oefening is moeilijk en de trainer moet het 2x uitleggen, erg hè. Ik loop een stukje op met Maddy volgend, we draaien ons om en Maddy moet blijven zitten. Rechts van mij staat een hulptrainer en hij gooit een dummy op. Ik zeg “nee” en roep Maddy. De kunst is dat Maddy voor me komt zitten en ‘aan de voet’ gaat zonder dat ze er al vandoor gaat om de dummy te halen én ze moet de dummy valplaats onthouden. Maddy luistert prima, maar ze heeft niet de valplaats onthouden. Ik roep haar weer en de dummy wordt geïdentificeerd, nu rent ze er zo naar toe en brengt het naar me toe. Dit onthouden vindt ze moeilijk, dat heb ik al meer gemerkt.
Nóg een oefening
Voordat we naar de auto lopen doen we nog één oefening, diegene die geweest is loopt door naar de koffie. Alleen nogmaals we hebben niet zo’n snelle groep, dus dit duurt weer even.
Maddy zit naast me en ik leg de dummy naast me neer, ik loop door met Maddy en met een vooruit moet ze het halen. Volgens mij heeft Maddy er ook genoeg van want Hilda moet de dummy weer identificeren.
De trainer schrikt
Bij de auto schrikt Hilda van de tijd, het is al 10.30 uur. “Waarom heeft niemand mij gewaarschuwd”, vraagt ze. Nu wordt ie helemaal mooi! “Ik zei om 21.45 uur al dat het tijd voor koffie is”. “Jou neem ik niet serieus”, zegt Hilda. Fijn is dat. Een les: geen grote wandeling of iets dergelijks ondernemen op de dag van de training. Dat weet ik ook wel, maar nu ik vakantie heb dacht ik dat het wel kon….
Dinsdag 4 juni
Vorige week niet geweest, maar nu zijn Maddy en ik weer van de partij. De Drent is er weer niet, dat gaat het niet meer worden denk ik. Wel is de Langhaar er weer en zijn eigenaresse heeft per 1 juni een outdoor webwinkel voor vrouwen, Iedereen krijgt een minidummy met het logo van haar webwinkel. De groep is best groot, maar we hebben toch veel gedaan, vooral omdat we veel in 3 groepen werken en dat gaat als een speer. Afliggen uit zicht gaat prima, bijna 2 minuten volgemaakt en Maddy ligt naast de Vizla Alice van Louis. Een heerlijk hondje. Het achtje lopen gaat goed, eerst aan de lijn volgen en dan los, wel heb ik iets lekkers in mijn hand omdat ik graag succes wil hebben. “Prima”, zegt Hilda naderhand. ‘Verloren zoeken’, gaat waardeloos. Maddy heeft totaal geen belangstelling voor de dummy’s, alleen maar voor de luchtjes die in het bos zijn. Later zie ik een dikke fazantenhaan naast het bos zitten, tsja! Dit moet beter, nu kan ze die omschakeling (nog) niet maken.
Zwemmen bij Marjan
“Wat wil je”, vraagt ze. “over water of in het water”. Ik wil graag dat de dummy over water wordt gegooid. Heel behoedzaam stapt ze het water in en zwemt ze naar de overkant. Geen getreuzel langs de kant, gewoon daar in het water stappen waar ik het wil en wat ik aangeef. Als ze aan de overkant is roep ik: “zoek apport”, ze vindt de dummy snel en zwemt terug. Ze heeft even moeite om uit het water te komen, helpen doe ik niet anders wordt ze misschien zo’n vrager. Ik heb dat bij Rico gezien, hij wil steeds uit het water geholpen worden en dat willen we niet. Maddy komt naar me toe, geeft de dummy en dan zeg ik: “schudden”, daarna moet ze zitten. Ik doe het bewust zo, ik wil niet té veel druk op het zitten leggen, dat komt wel. Als ze maar wel leert dat ze de dummy moet afgeven en niet op de grond moet gooien.
Paard en wagen
We moeten even een pas naar achteren doen, want er komen twee paardenkarren langs op het smalle pad langs het water. Ze rijden over de brug en zo langs de overkant van het water terug. De Friese Stabij haalt de dummy niet uit het water, “gaat Maddy het halen”, vraagt de hulptrainer. “Ik denk het wel”, Maddy stapt het water weer in en zwemt naar de overkant, ik weet niet of ze de dummy niet ziet of niet wil zien, die ligt namelijk bijna tegen de kant aan. Ze stapt resoluut uit het water en rent als een speer naar rechts. “Oh god, de paardenkarren”. Maddy rent richting de auto’s, de bekende doemdenkbeelden duiken weer op. Ik roep en fluit, gelukkig zie ik haar in de verte weer onze kant op komen. Ik lijn haar aan en probeer of ze de dummy vanaf de kant uit het water wil halen, we staan nu toch aan de overkant. Eerst moet Jules weer het water in, want ook hij pakt de dummy niet, maar hij moet wel terug zwemmen. Gelukkig haalt Maddy de dummy zonder pardon uit het water. Later doe ik nog een oefening en moet Maddy de dummy uit het water halen, perfect gaat het. Ze wil naar de overkant zwemmen, maar ik kan haar terugroepen en zo zwemt ze weer mijn kant uit.
Apporteren van een kauwtje
Dit gaat aardig, steeds pakt ze het even vast en geeft ze het aan mij. De kauw in de sok gaat beter. 3 x markeren, steeds staat Hilda iets verder bij Maddy vandaan. Maddy markeert heel goed, alleen bij de 3e markeer springt ze in. Tussendoor doe ik nog wat oefeningen zelf met Maddy, ook klets ik wat bij Lilian, Mona en Astrid, zij trainen in de groep van Marcel en zij staan vlak bij ons. Lilian vertelt dat ze graag een Duitse Staande korthaar wil, hè? Het is echt waar, geen tweede Weim voor Lilian. Onderweg naar de auto heeft Hilda nog een oefening in petto en het is al 22.00 uur! Snel een oefening met onze groep, dat gaat het niet worden. Maddy heeft veel aandacht voor de eendjes in het water, als we wachten op de houten brug. We zijn aan de beurt en net horen we een fazant luid klokkend opvliegen. Fijn. Maddy gaat zitten op de zitfluit, ik gooi een dummy neer en loop door. Maddy moet met een ‘vooruit’ naar de dummy rennen, maar ze kijkt niet vooruit maar naar rechts, steeds weer. “Dit gaat em niet worden”, zeg ik tegen Hilda. Hilda identificeert de dummy nog een keer en dan gaat ze het toch halen.
Koffie met koek en een sipje Jägermeister
Het zit erop, heerlijk getraind, super weer en veel te laat rijden Maddy en ik naar huis.
Dinsdag 21 mei
Andere aanpak
Meteen doe ik het anders dan vorige week. Vorige week gaf ik Maddy meer ruimte toen we naar de plek liepen waar we zouden trainen. Met ruimte bedoel ik dat ze mocht snuffelen, rondkijken en trekken aan de riem. Vanavond mag ze dat niet, het is opletten geblazen voor Maddy en ze moet netjes volgen en aandacht tonen. Net zoals we naar Hubertus lopen. Ook ben ik ‘s middags naar de trimbaan geweest, daar kon ze zich even lekker uitleven op de vele konijnenluchtjes. Het is een pittige wandeling en het vraagt veel van Maddy, maar nu hebben we alvast warmgelopen. Hilda vindt het nog niet genoeg, want ook deze avond beginnen we met volgoefeningen, afgewisseld met zitten op de fluit en afliggen.
Vooruitsturen
Dit is het thema voor vanavond. Zie de inleiding.Een lekker klein clubje met ‘normale honden’, in ieder geval honden die niet zoveel aandacht nodig hebben althans waarvan de baasjes niet zoveel aandacht nodig hebben. We worden in twee groepen verdeeld en eerst doe ik wat oefeningen bij Hilda. Lost-vast oefeningen en voorkomen. Prima gaat het, wel stop ik op tijd want anders verlies ik haar aandacht en gaat het fout. ‘Vooruit’ met dummy bij Marjan. Ik doe dit soort oefeningen al vanaf ze een klein pupje is en ze kent dit principe. Ik hou een stukje van de halsband vast, ik kan het niet laten, en stuur haar vooruit. Even blijft ze weer boven de dummy staan. ‘Dit moet ik pakken baas, deze rare roze dummy?’ Toch niet weer hè. Gaat ze zo’n typje worden die alleen haar eigen dummy wil? Ik roep “vast” en gelukkig pakt ze nu de dummy en komt naar me toe rennen. Ik moedig haar flink aan, dit heeft ze weer even nodig denk ik en ze geeft het netjes af. Ook doen we een ‘vooruit’ met een stukje kaas, dit vindt ze toch wat vreemd, maar pakt uiteraard de kaas en de hulptrainer is haar favoriet de rest van de avond.
Vooruit maar dan anders
Dit heb ik ook een paar keer geoefend, alleen anders dan de trainer het doet. Ik zette Maddy neer met haar gezicht naar mij toe gekeerd en ik ging voor haar staan. Maddy zat dan een beetje scheef, naar rechts gekeerd. En ik gooide een dummy rechts langs haar en dit kwam achter haar te liggen. Nu was het zaak om haar aandacht te trekken, wanneer ze mij aankeek bracht ik mijn rechterarm vanuit borstpositie omhoog en riep “vooruit”. Dit kunstje had ze vrij snel door, alleen kon ik de dummy maar 1 of 2 keer langs haar gooien terwijl ze bleef zitten. De trainer doet het anders. Eerst moet ik Maddy voor me laten zitten en ik neem afstand, een hulptrainer gooit achter Maddy een dummy neer en dit hoort ze. Nu moet Maddy voorkomen en ‘aan de voet’ gaan zitten en ik geef een ‘vooruit’ en Maddy pakt en brengt de dummy. Nu moet ze weer voor me zitten, iets scheef, en achter haar ligt een dummy. Ze zit een beetje naar rechts, ik heb mijn handen voor mijn borst en als ze me aankijkt hef ik mijn rechterarm. Maddy draait zich om en haalt en brengt de dummy. Kan niet beter en ik ben super trots. Wel vertel ik de trainer dat ik dit een paar keer zelf eerder heb geoefend. Dit is te merken, want voor de andere honden is het té moeilijk, ook is het nu duidelijk dat ze het ‘vooruit’ nog niet goed beheersen en dat moet eerst.
Vooruit en zoek apport
Allerlei variaties oefenen we op het vooruit. Ik gooi een dummy in het veld, het gras staat hoog, maar ik kan de dummy op een open stukje gooien. Zowaar gooi ik goed, want meestal bak ik er niets van. Ik geef een ‘vooruit’ en dan een ‘zoek apport’, Maddy vindt de dummy en brengt het. We doen nog allerlei oefeningen gebaseerd op het ‘vooruit’. Uiteraard oefen ik veel voor mezelf anders wordt het te saai. Vooral het ‘afliggen’ in het gras dat weer nat is en dat vindt Maddy niet fijn. Ik merk nu dat ze het principe ‘passief afliggen’ goed kent. Ik heb hier een extra commando voor gebruikt en dat is ‘plat’, dat is het niet natuurlijk maar het werkt wel. Ook oefen ik het volgen in draf en nu geen springen en bijten in de riem hè.
Half 10
Is het al, ik heb zo’n trek in koffie, ben moe en ik heb honger, dat gebeurt niet veel. Nu maar hopen dat Frank ook koek of cake heeft meegenomen. Even is de trainer van plan om nog een oefening te doen, maar daar zijn we het niet mee eens. Het is bijna 22.00 uur en het is mooi geweest. Frank heeft heerlijke appelkruimeltaart meegenomen en we gaan veel te laat naar huis.
Dinsdag 14 mei
Slechte dag
Het gaat niet goed met deze training. Maddy heeft weinig interesse in de dummy, meestal rent ze erop af, pakt het en komt naar me toe. Nu pakt ze ze niet eens, wat is dit nu? In het begin gaat het nog goed, totdat ik het ‘straatje’ moet doen met Maddy en we zijn nog wel het voorbeeld. De eerste dummy weigert ze, de tweede ook, de derde pakt ze eindelijk. Dan maar op de terugweg de dummy’s pakken. Ik laat haar voorkomen en ik trek nooit aan de riem. Keurig komt ze voor me. “Je moet een hond nooit voor je laten lopen”, hoor ik van de hulptrainer. Huh! dit snap ik niet. Anja vertelt dat het echt uit de boze is om met het voorkomen een ruk(je) aan de riem te geven. Dank je Anja. Ook vertel ik dat ik de dummy zo naar achteren kon gooien.
Af en voorkomen
‘Voorkomen’ en ‘aan de voet’ gaat ook niet zo goed, steeds wil ze weer meteen aan de voet. Ik heb me gisteren opgegeven voor de GG-beginnerscursus. Maddy heeft het echt nog nodig, want het af-liggen gaat ook niet goed. Wel is het gras nat en dat hebben we lang niet meer gehad. Wat is dit toch, anders ging ze zo afiggen en nu. Komt het door het ‘passieve afliggen’ dat ik erin wil brengen. Misschien moet ik hier gewoon mee ophouden. Af is af tenslotte en anders ging het prima. Tuurlijk ging ze meteen zitten, toen ik uitzicht liep. Maar dit hadden we nog nooit gedaan. Ook gaan we het afliggen uit het zicht oefenen. Maddy gaat met geen mogelijkheid af, ze heeft zelfs geen belangstelling voor de koekjes. Ik zie alleen maar haar neus heen en weer gaan. Het stikt van de luchtjes op de Vlietlanden, fazanten, eenden, hazen, konijnen. In haar hoofd heeft ze het er heel druk mee en mijn opdrachten interesseren haar niet. Ik stop ermee en ga straks nog een poging wagen. Nooit opgeven, ik weet het, maar nu even wel. Ik doe de oefening op het eind nog een keer, in mijn eentje. Weer duurt het even en dan gaat het goed. Even blijf ik uit zicht staan en het is goed zo.
Dummy negeren
Een oefening met dummy gooien, negeren en voorkomen gaat prima, maar weer wil ze de dummy niet pakken. De hulptrainer schopt er tegenaan en nu pakt ze het wel. Het helpt niet voor mijn geduld zeg maar. Voor het eerst een ‘verloren zoeken’ in het bos, de trainer staat in het bos en geeft een prr’tje. Zo hebben Maddy en ik het nog nooit geoefend. Ze stuift het bos in, veel te ver natuurlijk. En weer heeft ze geen interesse in de dummy en ze neemt alles en iedereen in de maling. Ze heeft het heus wel gevonden, alleen wil ze het niet pakken. Na wat aanmoedigingen van de trainer pakt ze het wel en brengt het naar me toe en spuugt het voor me uit. Dit kan niet dame, denk ik bij mezelf. Ik zeg “vast” en nu pakt ze het en geeft het zittend af. Dit moet ze doen en doet ze altijd. “Hier nu niet de nadruk opleggen Liaan”, zegt de trainer. “Dat komt wel, los vast is een aparte oefening”. Dit is me even teveel en ben nu zeer geïrriteerd! De trainer weet toch heus wel dat Maddy dit wel kan. Anders moet ze het netjes afwerken en nu niet. Grr. Ik maak stilletjes een wegwerpgebaar, niet netjes, maar ik kan er niets aan doen. Mijn geduld is te veel op de proef gesteld vanavond.
Wild
Ik weet niet wat er aan de hand is met Maddy, zo ken ik haar niet tijdens officiële trainingen. Ik hou het er maar op, dat ze het te druk had met echt wild. Wel vertelt Wil de volgde dag dat hij met het brengen van een stuk hout uit water veel druk op het ‘vast’ heeft gelegd. Heeft het hier mee te maken? Gelukkig smaakt de koffie heerlijk en de eigengemaakte cake van Ella ook.
Dinsdag 7 mei
Trainen
De groep is groot, iedereen is er. Helaas is het weer veel wachten, dit komt ook omdat de groep lang bij elkaar blijft. De vorige twee keren gingen we al snel in twee groepen oefenen. De gehoorzaamheidsoefeningen gaan prima, het zitten en afliggen ook. En ja ik denk er aan om het in de passieve houding te oefenen.
Markeren
Dit vind ik leuk. Maddy en ik beginnen dichtbij en steeds nemen we meer afstand van de werper. Drie keer mag Maddy de dummy apporteren. Tuurlijk wordt er goed rekening gehouden met de wind, vooral voor deze jonge honden. De wind komt van rechts, de werper staat links van ons en gooit de dummy naar rechts. “Breng je haar los voor?”, vraagt Hilda. Ik gebruik geen lange lijn, ik wacht 5 tellen en dan mag Maddy de dummy halen. Ze markeert alle keren echt goed en komt de dummy enthousiast brengen. Helaas springt ze de tweede keer in, de derde keer gaat het weer perfect. Wanneer ze de dummy heeft afgegeven, springt ze tegen me op, ik let even niet op Maddy en reageer op een opmerking van Hilda. Ik mocht namelijk de derde keer niets meer zeggen tegen Maddy. Geen: “goed zo” of “braaf”, helemaal niets en dat vind ik moeilijk. Tijdens mijn moment van onachtzaamheid neemt Maddy de kans waar om er snel vandoor te gaan. Ze rent meteen naar de bosjes waar ze al de hele avond lekkere luchtjes uit ruikt. Potverdorie! “Naar achteren lopen Liaan”, zegt Hilda. Dat doe ik en ik rammel met het doosje waar snoepjes in zitten. Het helpt deze keer niet. Ik moet ver naar achteren lopen en fluit een paar keer, eindelijk komt ze eraan gerend. Ze moet weer even goed voorkomen en zitten, dan is ze braaf en ik pak een snoepje uit het doosje. De andere voorjagers vinden Maddy altijd zo braaf en rustig en dat is ook zo, maar dit kan ze ook echt nog doen.
Af-liggen en blijven
Dit oefenen we bij Marjan. Ik leg Maddy neer in de passieve houding, dit duurt even en dan loop ik weg en ga achter de bosjes staan. Wel kan ik Maddy goed in de gaten houden en ik blijf bijna 1 minuut weg. Heel goed doet ze het. Ik heb er eigenlijk wel genoeg van, het is bijna half 10 en heb trek in koffie. “We zouden toch nog waterwerk gaan doen”, zegt Frans. En inderdaad, Hilda nodigt ons nog uit om een apportje uit het water te doen, voor diegene die nog zin hebben. Ik heb geen zin, maar toch doe ik het. Het gaat heel goed, Maddy stapt vlot het water in, daar waar ze moet en zwemt naar de dummy. Eenmaal uit het water pak ik het aan en ze mag “schudden!”
Nu is het echt tijd voor koffie en in het donker lopen we naar de auto. Anja heeft koffie meegenomen en ze heeft heerlijk brownies en cup cakes gebakken.
Woensdag 1 mei
Zwemmen
Vanavond hebben we jachttraining, omdat gisteren koning(innen)dag was. Wat doen we zoal? Volgen, voorkomen in de groep en we gaan zwemmen. Eerst even natte voeten halen in het meertje en dan een smal slootje overzwemmen. Normaal gesproken doet Maddy dit wel, toch doen we een lange lijn om. Alle honden! Heel belangrijk voor Maddy, ze moet overzwemmen op de plek vanwaar ze het water ingestuurd wordt. Nu komt de lange lijn goed van pas, anders loopt ze maar heen en weer en gaat toch op een andere plek het water in. Tussendoor oefen ik zelf met Maddy en we doen nog wat oefeningen met de hulptrainer, zoals ‘vooruit’ sturen.
Dinsdag 23 april
Heerlijk weer om te trainen en de training is leuk en afwisselend én de groep wordt in tweeën gesplitst, dit werkt erg fijn. Wat doen we zoal?
Eerst gaan we met de hele groep gehoorzaamheidsoefeningen doen, volgen, volgen met dummy, af en blijf. Dit alles doen we in een kring. Ook doen we wat oefeningen individueel en Hilda komt langs om te kijken of het goed gaat. Het is de bedoeling dat ik ga volgen met Maddy en ik biedt haar de dummy aan, ze houdt het vast totdat ik haar ‘voor’ roep en dan moet ze het op mijn commando loslaten. Erg goed gaat het, wel stop ik op tijd, want Maddy is dit spelletje na een aantal keer zat en ik wil het goed afsluiten. Hilda vindt dit prima als ik haar dit vertel. Er zijn een paar afzeggingen, nu ben ik vergeten of het voor deze avond is of voor de gehele cursus. Helemaal niet erg, want de groep is groot zat en het waren een paar honden en bazen die eigenlijk 0 ervaring hadden, dit goldt ook voor de gehoorzaamheidsoefeningen. Even denk ik dat de Drent ook niet meer komt, maar een half uur later verschijnen ze toch, ze hadden zich vergist in de tijd.
Zit en blijf
Wanneer Marjan er is wordt de groep in tweeën gesplitst. De wat ‘zwakkere’ honden – en dit bedoel ik totaal niet negatief – blijven nog even bij Hilda en Maddy, de Vizla draad- en korthaar en de Griffon gaan met Marjan mee. Maddy moet zitten en ik neem afstand, wacht en loop weer terug. Maddy moet blijven zitten, ik herhaal dit nog een keer en de derde keer mag ze ‘voorkomen’ en de laatste keer moet ze weer blijven zitten. Prima gaat het, mijn gehoorzaamheidscursus komt weer van pas. De andere honden hebben toch iets meer moeite, vaak komen ze toch overeind of willen komen.
Straatje
We gaan weer ruilen en bij Hilda gaan we het ‘straatje’ doen. De honden die bij Hubertus trainen kennen het principe. Maddy pakt de eerste dummy wat slecht op, maar als ik enthousiaster ben wordt Maddy dit ook en nu pakt ze de andere twee dummy’s wel goed.De andere honden van mijn groepje doen het goed en Hilda is best tevreden. Omdat de andere groep nog niet klaar is, beginnen we met de ‘vooruit’ oefening. De Vizla draadhaar gaat eerst, het anders zo gehoorzame hondje gaat er nu vandoor. Jammer toch even de lange lijn.
Vooruit en markeren
Deze oefening zetten we bij Marjan voort, want inmiddels is de andere groep klaar. Een aantal honden doen de oefening aan de lange lijn en Maddy gaat los, heel goed doet ze het. Weer zijn we zo klaar en we besluiten om nog een markeer te doen. Maddy markeert heel goed en komt vlot terug. Alleen komt er net een hond aan en ze loopt er naar toe. Die hond vindt het maar niets en Maddy krijgt een fikse grom. De meeste bazen nemen geen risico met hun hond en doen het met de lange lijn. Wijs, zo gaan ze niet de fout in. Heel goed gaat het.
Erg tevreden
Heerlijk getraind heb ik en dat vinden de andere van mijn groepje ook én veel gedaan. We lopen naar Hilda, zij is nog bezig met haar groepje. “Jullie kunnen nog even kijken tot we klaar zijn of jullie gaan alvast aan de koffie”. We aarzelen niet lang en gaan lekker aan de koffie. Volgende week gaan de honden zwemmen en een verloren zoek doen. Heb er al zin in.
Dinsdag 16 april
Rijn en Duin
Eerste trainingsavond met Maddy bij Jachthondenopleiding Rijn en Duin. Om 19.00 uur moeten we in Leiden zijn, locatie Vlietlanden. Hiervoor heb ik 3 seizoenen met June getraind. Nu met Maddy en we beginnen in de C-groep, ik wil het rustig aan doen. Is het de goede keuze? dat moet nog blijken. Ik zie wat bekenden, Astrid met Sam, Lilian met Tapas, maar zij trainen bij Marcel. Verder zie ik nog wat bekende van Hubertus, het valt me wel op dat er minder cursisten zijn. Andere jaren was het echt drukker, toch door de crisis? het is ook allemaal duur.
Hoe ziet de groep eruit?
Een gevarieerde groep, met bijna allemaal Staande honden:
Friesche Stabij
Drentsche Patrijs
Duitse Staande Langhaar
Duitse Staande Draadhaar
Vizla Draadhaar
Vizla Korthaar
Weimaraner Korthaar
Duitse Jachtpincher
Labrador
Heidewachtel
Hoe zit het met de basis?
Hilda vertelt wat ze verwacht van de groep en wat de trainingen inhouden. Ze wil de groep ook leren kennen en zien hoe ver de honden zijn. Dus we beginnen met gehoorzaamheidsoefeningen en gaan eerst volgen. Hier word ik niet erg vrolijk van, veel honden bakken er niets van. Totaal geen overwicht van de baas, oh jee dat kan weer wat worden. Ik kijk en luister met verbazing naar een paar honden met hun voorjagers. Als men niet weet wat een slibketting is of niet weet waar je een dummy kan kopen? Vraag ik me af wat je hier doet, dit hoor je toch te weten eer je een hond koopt! ik ben weer te kritisch, ik weet het. Als de helft van de honden nu gewoon naar een goede gehoorzaamheidscursus gaan, zou dat veel beter zijn. Veel denken, ik heb een jachthond dus ik moet naar een jachtcursus. Maar de basis is gehoorzaamheid. Als je daar zelf geen kaas van hebt gegeten, ga dan naar een cursus.
Oefeningen
Het is echt aftasten. We doen daarom ook wat apporteeroefeningen. Ook hier weer veel verschil. Een tip van Hilda: ik moet nu eisen dat Maddy de dummy goed pakt en afgeeft. Maddy pakt de dummy te slordig op, vaak aan het touwtje of aan het einde en dat is niet de bedoeling. “Wat kan ik daar aan doen”?, vraag ik aan Hilda. “Wanneer Maddy voor je zit en de dummy geeft, zeg je niets en geef je de dummy nogmaals goed in haar bek, weer aanpakken en dan belonen”. Goede tip.
Leuke honden
Er zijn ook echt leuke honden bij, die goed werken met leuke serieuze bazen. Leuk dat Jule de Heidewachtel er is met Anja, de Vizla korthaar doet het heel goed, ook de Duitse Staande Draadhaar. Ik zie dat de baas van de Friese Stabij ook zijn best doet en uiteraard de baas van de Duitse Jachtpincher. We moeten maar kijken wat het wordt, ik heb er zin in.