Vrijdag 16 november 2012
examen
Op het terrein van KC Rijnland is het examen van de Elementaire Gehoorzaamheid B. Het is de hele week droog geweest en nu is het veld iets minder modderig. Toch vinden de honden het nog niet echt fijn om hier te zitten en te liggen. Jolet heeft van te voren gewaarschuwd om niet te veel koekjes te gebruiken en dat heb ik goed in mijn oren geknoopt. Met trainingen kan ik steeds minder koekjes gebruiken tijdens het volgen, dat geldt ook voor het zitten. Het afliggen is een ander verhaal, daar moet nog een beloning voor komen, maar dan pas als ze ligt!
3 honden
Met z’n drieën doen we de EG-B examen. De Newfoundlander Djuna, de Ovcharka (Zuid Russische Herder) Dyerza en Maddy de Weimaraner. De Bouvier gaat op voor zijn EG-C examen, zijn baasje schrijft zijn eigen verhaal. Maddy en ik proberen een droog plekje te vinden en gaan staan tussen de Bouvier en de Newfoundlander. Het lijkt wel of Maddy niet helemaal in haar goede doen is, ze is stilletjes en aanhalig, kijkt me steeds aan. Terwijl ze toch echt druk, ongeduldig en brutaal kan zijn. Eerst gaat de Bouvier voor- en achterlangs volgen en dat doet hij voorbeeldig. Dan zijn Maddy en ik aan de beurt. Eén of twee keer moet ik even haar aandacht vragen, maar dan gaat het goed, ze volgt mooi. Djuna en Dyerza volgen na mij, Dyerza lijkt niet helemaal in goede doen. Volgens haar baasje heeft ze de hele week al slecht gegeten en het is te merken in haar gedrag. Normaal doet ze het altijd goed, maar nu wat minder.
Af en blijf
Hopelijk blijft ze liggen, de hele week hebben we geoefend en toen ging het heel goed, zelfs op nat gras wat ik speciaal heb opgezocht. Ik loop aan het eind van de middag altijd met onze 3 Weimaraners in de duinen en daar is geen mooi grasveld te bekennen. Ja, mos en zand en dat is toch anders, daar ligt en blijft ze meestal wel goed. “Maak de honden attent”, zegt Jolet en één voor één wijst ze een baasje aan die haar hond moet laten liggen. Ik schrijf nu nog alleen over de B-honden en dat zijn vrouwelijke baasjes en honden. 5 passen loop ik bij Maddy vandaan en ga voor staan. Alle honden liggen, shit Maddy staat op. Ik loop snel naar haar toe en laat haar weer liggen. In mijn ooghoek zie ik dat het bij de anderen ook niet zo goed gaat. Dyerza zie ik staan en Juna ook. Maddy ligt en ik ga weer 5 passen bij haar vandaan staan. Halverwege staat ze weer op, ik ga naar haar toe en nu laat ik Maddy buiten de groep liggen. Jolet heeft dit vorige week nog gezegd, zo hinderen we de andere honden niet. Nu blijft Maddy de rest van de tijd wel liggen. Pff. Hierna volgen we met z’n allen een stukje en dan mogen de honden spelen.
Terugplaats
Ook dit hebben we flink geoefend de afgelopen week. Als hulpstuk voor het afliggen bij de riem leg ik er een doosje met een koekje bij. Alleen brengt Maddy elke keer dat doosje naar me toe, i.p.v. dat ze er bij gaat liggen. Om te helpen houdt Jolet vaak het doosje vast, nu kan ze het niet oppakken en naar me toe brengen en als ik: “af” zeg doet ze dat. Tijdens het examen kan ik natuurlijk niet gebruik maken van Jolet’s hulp, nu moeten Maddy en ik het alleen doen. En zo waar van de week ging ze een paar keer liggen bij de riem, zonder hulp en als beloning kreeg ze een koekje uit het doosje. Nu moet ze het nog op het examen laten zien. Ik laat Maddy zitten, dit doet ze steeds keurig. Ik zeg: “blijf” en loop bij haar vandaan. Ik loop ongeveer 5 passen bij haar vandaan en leg de riem én het doosje met de koekjes neer. Ik loop terug naar Maddy en zeg: “plaats”. Maddy loopt naar de riem, wanneer ze er is zeg ik: “af”, met een ferme duidelijke stem. Doet ze het of doet ze niet? Ze doet het! Maddy gaat liggen bij de riem, ik ben helemaal blij en loop snel naar haar toe. Ze krijgt haar dik verdiende brokje uit het doosje. Wanneer ik terug naar mijn plaats in de linie loop kijk ik Jolet even aan en we knikken naar elkaar. Zo van dit hebben we maar mooi even gedaan. Bij de andere honden gaat het moeizaam, Tjirza vertikt het helemaal en Juna heeft ook niet veel zin om te liggen. Wat is er toch met mijn trainingsmaatjes aan de hand? ze hebben echt hun dag niet.
Volgen met z’n allen
Weer gaan we met z’n allen een stukje volgen en ik probeer er op te letten dat ik zo min mogelijk koekjes gebruik, dat ik de riem los in mijn handen hou en ik vraag steeds Maddy’s aandacht en beloon haar met mijn stem. Ik doe ook jachttraining met onze honden en tijdens een KNJV-proef moeten we ook aangelijnd en los volgen. Een koekje is uit den boze en we mogen helemaal niets zeggen tegen onze hond, een ruk aan de riem wordt ook niet gewaardeerd en het liefste zien ze dat de riem losjes aan de hond hangt. Dus die ervaring heb ik wel met het volgen en dat komt ook nu van pas. Even mogen we spelen met onze honden, ook goed voor de bazen om even te ontspannen.
Nog een paar onderdelen te gaan
Het staan en betasten gaat best aardig. Maddy blijft vrij goed staan, ze verplaatst zich een heel klein beetje met het betasten. Ook moet ik Maddy’s tandjes laten zien en dat gaat heel goed. Heel braaf is ze. Tanden laten zien is iets wat vanaf het begin heel goed is gegaan. Maddy houdt niet van veel polonaise aan haar lijf, maar dit vindt ze niet erg.
Het voorkomen
Ik laat Maddy zitten en zeg: “wacht” en ik loop bij haar vandaan. Loopt ze een stukje mee? Gelukkig niet, wanneer ik 10 passen bij haar vandaan ben draai ik me om en ze zit nog netjes op haar plek. Nu moet ze blijven zitten en ik wacht op het teken van Jolet. Heel belangrijk. Gelukkig blijft ze zitten en wanneer ik het teken krijg roep ik Maddy. Normaal rent ze naar me toe en vaak springt ze tegen mij op, maar niet vanavond. Heel langzaam komt ze mijn richting uit en halverwege snuffelt ze aan de grond, koekjes? Ik moet haar echt een paar keer roepen eer ze voorkomt en dit doet ze anders nooit! Maddy zit voor me en ik geef het commando: “aan de voet”. En dat doet ze. Weer een stapje verder. Helaas komt Juna te vroeg naar haar baasje en gaat ze wat slordig naast haar zitten. Juna heeft haar eigenzinnige pet op zeg maar. Tjirza doet het anders ook beter.
Volgen individueel
Maddy en ik moeten nu alleen het volgen laten zien. Links, rechts, links-omkeer, rechtsomkeer, we krijgen al deze commando’s. Maddy heeft een goede dag, ze volgt heel mooi, is attent en ik gebruik geen koekjes. Hoeft ook niet. Op het eind moet ik Maddy laten liggen. Ik zeg: “af” en helaas moet ik dit een paar keer herhalen. Rustig blijven zeg ik tegen mijzelf. Maddy ligt en blijft liggen, nu krijgt ze een beloning. Op aangeven van Jolet mag ze zitten en ze gaat netjes naast me zitten. Ik ga weer in de linie staan en kijk hoe de andere twee het doen.
klaar
Wanneer iedereen geweest ik, zegt de examinator dat we klaar zijn. Yes gelukkig. Dan zegt ze tegen mij: “jij mag gaan”, “maar Dyerza en Djuna wil ik nog een keer zien volgen”. Beide baasjes hebben tijdens het volgens koekjes gebruikt. Dit hielden ze tijdens het volgen in de hand om de aandacht van hun hond te krijgen en vast te houden. Dit is niet echt de bedoeling op B-niveau, Jolet heeft het expres nog gezegd vorige week. Wel vind ik dat er veel strenger gekeurd wordt nu, ongeveer 4 jaar geleden deed ik examen met June en toen was het een stuk makkelijker. Nu begint het wachten, ik kijk nog even naar de Bouvier en dan gaan Maddy en ik naar de kantine. Ik wil de andere op geen enkele wijze hinderen. Hopelijk gaat het volgen nu een stuk beter met Tjirza en Juna. Na een tijdje komen ze binnen, toch wat verontwaardigd. We krijgen koffie en op tafel staan lekkere pepernoten en ander Sinterklaas snoep, veel te verleidelijk.
Wie zijn geslaagd?
Het wachten duurt lang, echt lang, niet echt een goed teken. Ik hoop echt dat ik geslaagd ben, om het nu weer over te doen? ik hoop dat we allemaal slagen. Jolet en Rina komen binnen en nemen ook koffie, ‘kom nu met de uitslag’, denk ik bij mezelf. Maddy is zo rustig en aanhalig, ze leunt steeds tegen Rina aan en laat zich lekker aanhalen. Je zou bijna zeggen dat ze haar aan het omkopen is, ware het niet dat het al beslist is. Het verlossende woord komt. De Bouvier en zijn baasje zijn geslaagd voor het EG-C examen. Goed gedaan, alleen jammer voor Jolet want nu moet ze de koffie missen die ze altijd van zijn vrouw krijgt. Maddy en ik zijn ook geslaagd, yes wat ben ik blij. Maar nu komt een grote teleurstelling, Dyena en Djuna zijn niet geslaagd. Wat hoor ik nu? ik kan het niet geloven. Volgens de examinator hebben ze het vanavond echt niet laten zien. Vooral het volgen met het snoepje wordt zwaar aangerekend. “Maar ik heb het snoepje niet gegeven”, zegt het baasje van Djuna nog. “Je had het wel in je hand”, zegt Rina “en op dit niveau kan dat niet meer”. “Zo kom je in de problemen als je naar de C-groep gaat. Dat geldt ook voor het zitten, dat was te slordig en moet zonder beloning”. Het baasje van Dyerza snapt het wel, Tjirza had het echt niet vanavond, ze was niet haar zelf. Goh wat vind ik dit toch jammer en zo niet verwacht. Ik bekijk de cijferlijst, 204 punten hebben we. Er staan een paar tienen op de lijst, maar ook een 5 en een 6. De cijfers zijn niet hoog, er wordt echt veel strenger gekeurd. Met June had ik tienen en negens, echt waar! Maar het maakt niet uit, we hebben het. Voor Maddy en mij was het een mooie avond, maar ik hou er toch een dubbel gevoel aan over. Jolet bedankt voor de trainingen en Maddy en ik gaan door voor de C.