GG-B examen

Zaterdag 8 november

914sized_IMGP0145Ruim op tijd

Het examen begint om 13.00 uur, ons is geadviseerd om ruim op tijd aanwezig te zijn, bij voorkeur 12.30 uur. En je zal het geloven of niet, Maddy en ik rijden om 12.10 uur het terrein op van o.a. KV Rijnland. Ja, ik kan wel op tijd zijn, al is dit een beetje overdreven. Volgens mij zie ik daar de keurmeester, hij rommelt in de achterbak van zijn auto en heeft wat apparaatjes in zijn handen. Het lijkt wel een teletac, later blijkt het gewoon een stopwatch te zijn. Ik heb ruim de tijd om Maddy nog even uit te laten en haar behoefte te laten doen. Vanmorgen hebben we maar een klein stukje gelopen, aan de riem, zodat ze nu wat fitter is dan de laatste tijd. Zelf moet ik uiteraard ook even een sanitaire stop maken, wel twee keer, van de zenuwen. Ik kan nog wat simpele oefeningen doen en dan meld ik me in de kantine. Er is koffie en koek en inderdaad de keurmeester is er ook en ik geef hem netjes een hand. Steeds druppelen er meer baasjes en honden binnen en dan is het echt 13.00 uur.

 

 

Eerst een praatje

De keurmeester vertelt wat de bedoeling is en hoe de volgorde is. Eerst de 4 kandidaten voor de GG-B, dan 2 kandidaten voor de GG-1 examen en als laatste 4 kandidaten voor het GG-2 examen. Vorige week hebben we al onze volgorde gehoord en Maddy en ik zijn derde. Bob is met zijn Hollandse Herder eerste, Geertje met haar Mechelse Herder tweede  en Particia met haar Newfoundlander vierde. Nieuw dit jaar is dat Marrie alles aankondigt wat er moet gebeuren. Eerder mag je niet starten. Dus het wordt, “oefening start”, “riem af”, “hond af”, enz. Elke oefening eindigt met “einde oefening”.

Eerst gezamelijk

  • Volgen

We staan op een rij met 6 man, er staan 2 ‘stand in’s’ in de rij omdat de linie uit 6 koppels moet bestaan. Maddy en ik lopen zigzaggend door de linie en het gaat prima.

  • 1214sized__DSC7779twee minuten liggen in zicht

Nummer 1 zegt “af” tegen zijn hond, dan Geertje en helaas Maddy gaat al liggen op de stem van Bob en dat is niet de bedoeling. Het is nu beter om haar te laten liggen, anders wordt het zit, dan weer af en dat kost nog meer punten. Laatste commando “blijf” en  na 20 stappen draaien we ons om. Twee minuten kunnen lang duren, maar het gaat prima, alle honden blijven netjes liggen. Op aangeven van Marrie lopen we terug naar onze honden. Ik ga naast Maddy staan en nu begint nummer 6 en zegt als eerste “zit” tegen haar hond. Helaas gaat Maddy weer op een ander zijn commando zitten, dit heeft ze nog nooit gedaan. Ze schrikt van haar eigen handeling, want in no-time ligt ze weer, ik heb niet eens wat gezegd. Even denk ik dat ik het me verbeeld. Nee hoor, later blijkt dat de keurmeester dit gezien heeft. De kerumeester ziet trouwens alles. Veel punten aftrek bij een oefening wat normaal uitstekend gaat en makkelijk 10 punten kan opleveren.

  • Staan en betasten

Met een armgebaar, wat me een punt kost, laat ik Maddy staan en ga voor haar staan. Marrie kan haar goed betasten. Prima oefening.

  • Tanden laten zien

Ook dit geeft geen problemen, ik kan de tanden goed laten zien aan de keurmeester en hij schrijft alles op.

Het gezamelijke gedeelte zit er op

Vanaf nu gaat het op volgorden en Bob begint, dan Geertje en dan Maddy en ik. Alle snoepjes en beloningen uit de zakken, dit mag echt niet.

  • Volgen

Eerst aan de riem, het begint al dat Maddy snuffelt aan de grond, hier zijn brokjes gevallen dat kan niet anders. Helaas is voor ons een andere groep aan het trainen voor behendigheid en heus dan valt er wel eens wat. Ik moet Maddy’s aandacht trekken, maar hoe? Een ruk aan de riem, wat ik normaal zou doen, mag niet. Haar aandacht trekken door iets te zeggen mag niet. Ik heb toch maar het laatste gedaan. Gelukkig kijkt ze weer omhoog. Het is belangrijk dat de riem losjes en met een grote lus in de linker hand gehouden wordt, op een natuurlijke manier. Dat wil zeggen dat de arm mee moet bewegen met het lichaam, het mag niet vastgeplakt tegen het lichaam gehouden worden.

  • 914sized_IMGP0152Los volgen

We houden er een goed tempo in en dit is mijn redding blijkt later. In het begin volgt Maddy best goed, wel praat ik af en toe heel zachtjes tegen haar. Maddy moet best lang volgen en ik merk gewoon dat ze het zat wordt, ik raak haar aandacht kwijt. Het wordt steeds minder, wat moet ik hard werken om haar bij me te houden. Zelf zit ik er ook aardig doorheen en misschien ga ik daarom ook langzamer lopen. Ik krijg later het verwijt van Marrie dat ik mijn snelheid aan Maddy ga aanpassen en dat ze daardoor nog langzamer gaat lopen. Ik weet niet of dit de oorzaak is, ik denk dat het ook door mijn steeds zwaardere benen komt. Oh wat ben ik blij dat het erop zit. Als dit maar goed gaat, want ik heb hier echt geen goed gevoel over.

  • Terug plaats

Ik probeer de negatieve gevoelens van me af te schudden en heel blij loop ik met een nu keurig volgende Maddy naar het  met pionnen gemaakte vak. Nu kijkt Maddy me vol aanbidding aan, grr. Op de juiste manier betreed ik het vak en wacht steeds op het teken van Marrie eer ik een commando zeg. Maddy naast, riem af, Maddy af, Maddy wacht. Ik verlaat het vak en loop er 15 passen vandaan, ik draai me om en op het teken van Marrie roep ik: “hier”. Met een spurt komt Maddy naar me toe rennen. Stil staan Liaan, handen langs het lichaam, al smokkel ik wel een beetje. Maddy komt netjes voor me zitten en ik zeg: “aan de voet”, ik hoef nu niet te wachten op een teken van Marrie en ik zeg het best snel, voordat Maddy zelf al gaat.

Verwarring

Maddy zit naast me en is gewend om meteen naar het vak gestuurd te worden, ze wil al gaan en ik kan haar op tijd terug roepen. Ineens zegt Marrie “einde oefening”. Dit is echt een aparte oefening en zo zijn we het niet gewend.

  • Terug plaats

Nu mag Maddy ’terug plaats’ gestuurd worden. Gelukkig rent ze vooruit en oh oh ze stopt te vroeg. Ze ligt half in het vak en half er buiten. Ik kan hier niets meer aan doen, ik hoef haar niet door te sturen, want dat snapt ze niet. Echt dit komt gewoon omdat ik haar terug moest roepen, zo raakt ze in verwarring. Dit ziet er niet goed uit, zeker in combinatie met het los volgen.

  • 1214sized__DSC7758Apport

Ik ben helemaal van slag en ineens stik zenuwachtig. Ik moet mijn riem omdoen en loop te rommelen met de sluiting. “Effe een time out hoor”, zeg ik tegen Marrie. “Doe rustig aan”, antwoord ze. Maddy zit ondertussen bij het eerste pion en ik heb het apporteerblok in het midden bij de tweede pion neergelegd. Zelf ben ik bij de laatste, het derde pion gaan staan. Ik krijg een boze blik van Marrie, want ik was net te vroeg gestart en had niet gewacht op haar teken. Foutje. Nu wacht ik wel netjes en ik mag Maddy roepen en ik zeg: “apport”. Meteen komt Maddy mijn kant op en pakt het blok, ze gaat netjes voor me zitten. Weer wacht ik op het teken van Marrie, later blijkt dat niemand dit gedaan heeft en dat kost punten, en zeg “los”. Maddy laat los en op mijn commando “aan de voet”, gaat ze netjes aan de linkerkant zitten. Het zitten kan beter, het is een beetje scheef. Dit ging goed en dat kon ik wel gebruiken.

  • Zit tijdens het volgen

Maddy en ik lopen naar het tweede pion en Maddy loopt los mee. Bij het tweede pion, na het teken van Marrie zeg ik: “zit” en loop door. Normaal loop ik in ferme pas door, nu ben onzeker, vertrek onzeker en heb de neiging om achterom te kijken. Je raadt het al, dat mag niet. Gelukkig gaat Maddy netjes zeker, maar ik had het beter moeten doen.

Het zit erop

Nou wat gaat dit nu worden, Marrie kijkt me ook onzeker aan. Ik loop naar de keurmeester toe en meteen zegt hij: “je bent wel geslaagd”. Wat? geslaagd? ik had het niet meer verwacht. Wat ben ik blij! Dolblij geef ik de keurmeester een hand en vertel hem dat ik zo zenuwachtig was en dat ik dit nooit zo erg geweest ben, zelfs niet tijdens de jachtwedstrijden. En daar is geen woord van gelogen. Toch verschijnt dat dekselse duveltje in mijn hoofd, Maddy en ik hadden het veel beter kunnen doen. Dit overschaduwd een beetje mijn gevoel van blijdschap. Later blijken we nog niet eens de slechtste te zijn.

1114sized_GG-B cijferlijst Maddy00011114sized_GG B diploma Maddy0001

Wie zijn er geslaagd van onze groep?

Bob met zijn Hollandse Herder is geslaagd, Patricia ook met haar Newfoundlander en dat schijnt bijzonder te zijn. Ze deden het ook goed, op een paar missers na. Helaas is Geertje met haar Mechelse Herder weer gezakt, vorig jaar ook. Terug vak ging niet goed en Haley bleef staan tijdens het volgen en dat was een 0 te veel. Eén nul mag je hebben.

1214sized__DSC7820Het lange wachten

Na ons komen de twee koppels voor de GG-1. Helaas redt Lisette met haar kruising Rotweiler het niet. Haar hond had zich even van te voren te goed gedaan aan een portie voer wat in de auto lag. En met een volle buik is het slecht vlot volgen. Lisette kan zich wel voor de kop slaan dat ze zo stom is geweest om het voer niet goed op te bergen. De Bouvier slaagt wel met mooie cijfers blijkt later, hij krijgt een Uitmuntend. Ze hebben het ook heel goed gedaan. Bij de GG-2 gaat het niet goed met de 4 koppels, de eerst 3 zakken. Gelukkig slaag Geraldine wel met haar Shelty, echt heel knap en heel goed.

Voorbereiding

Na de examens en het verzorgen van onze honden gaan we de kantine in.  Het ruikt er heerlijk, de frituur staat aan en de eerste frikadellen en kroketten worden al gebakken. Wat een luxe! Koffie en thee is er ook. De keurmeester is druk bezig met het verzamelen van de cijfers, het invullen van de boekjes en de cijferlijsten samen met Miranda. Ondertussen print de printer meteen de officiële diploma’s uit. Ik neem ook maar een broodje frikadel, lief gesmeerd door Bob. Normaal neem ik niet meer dan een klein stukje en nu een hele, als dat maar goed gaat met mijn maag.

1214sized__DSC7756Uitreiking van diploma’s

Alles is ingevuld en de keurmeester vertelt bij iedereen wat goed ging en wat fout. Wat bij Maddy en mij opvalt is dat het los volgen nog niet eens zo slecht ging. Het afliggen in zicht wel, een magere 6. En voor het vak een 0, maar dat wist ik al. Maddy en ik hebben een Zeer Goed en Patricia is net geslaagd. Geertje baalt enorm dat ze gezakt is en moppert veel op haar hond, een beetje te veel, ze stopt ook geeft ze aan. Wel blijkt Haley bij thuis komst enorme diarree te hebben, het beestje was gewoon niet lekker.

Gaan we door?

Dit was niet de bedoeling.  “Je gaat toch wel door?”, vraagt Marrie. Eerder zei Heleen al, “nu kan je door naar GG-1”. Sure!! Oké we gaan door en we kijken wel hoe het verder gaat. Voor nu zijn we blij en ik word ook steeds blijer, rond 17.45 uur rijden we naar huis, waar June ligt te wachten op ons. Het was een enerverende dag en ook daar is geen woord van gelogen.