Zondag 21 juni
Mooiweerhondje
Wat een pestpokkeweer tijdens de jachttraining. En verder is het ook niet al te best, Maddy is totaal niet in vorm, ze is nat en heeft het koud. Ik weet het zeker, ze is een mooiweerhondje. Net als zoveel van haar medekorthaar Weimaraners. Crossen in de regen, daar heeft ze absoluut geen probleem mee, maar dit! Dit wachten en af en toe een oefening doen, nee dat is vanmorgen niet haar ding. Was het zo slecht? Ja, lees maar.
Maandag 22 juni
De kip is dood
Oh jee, wat een gewoon, even klein rondje moet worden in de Bavo, eindigt in een slachtpartij. We lopen gewoon langs de kinderboerderij en gaan verder langs het grasveldje waar vaak jonge lui en zwervers huizen, die altijd veel troep achterlaten. Ella en ik moeten de honden daar goed in de gaten houden. Zo lopen we verder en komen aan de rand uit bij de Engelse tuin, ik zie dat Maddy met haar kop richting de bosjes kijkt en ruikt. Oeps, een kat wellicht? Het is al te laat, ze spurt naar voren en duikt de bosjes in. Even later een hoop kabaal, maar dat is niet het geluid van een kat. Wat dan? “oh het is vast een kip”, zeg ik tegen Ella. “Ontsnapt van de kinderboerderij”. Daar is geen houden meer aan natuurlijk. June is ook goed wakker en gaat kijken wat er is. Beide honden zien we niet, geluid horen we genoeg. Veel gekakel, ach de arme kip. Alleen zie ik de honden niet. Ah, daar hebben we June, maar Maddy waar is zij? En ja hoor even later zie ik haar in dichte bosschages met een kip in haar bek. 
Ik moet alle zeilen bijzetten om haar te laten komen en dat lukt uiteindelijk. June is inmiddels aangelijnd en door het dolle heen, Ella kan haar bijna niet houden. Maddy geeft de kip aan mij en ik leg het aan de kant. De honden moeten aan de riem, anders halen ze steeds die kip weer. Maddy gaat aardig rustig mee, June is nog helemaal hyper, dat ze toch voor dit avontuur te laat was, onvergeeflijk. June is gewoon minder snel nu, Maddy haalt haar aan alle kanten in.
Buizerd
Ik heb spijt dat ik de kip aan de kant van het pad gelegd heb. “Anders haal ik de auto en leggen we de kip ergens anders”, zeg ik tegen Ella. “Of je gooit het in de prullebak”, vindt Ella. Ik vind dit altijd wat zonde, een roofvogel of vos heeft er zo ook wat aan. Ik heb het nog niet gedacht of ik zie een roofvogel in een boom landen dicht bij de kip. En dit is echt waar, geen verzinsel, we hoorden even daarvoor al het roepen van een roofvogel. “Dan ga ik het niet meer halen”, zeg ik tegen Ella. En ja hoor de roofvogel vliegt naar beneden en landt ongetwijfelt bij de kip die haar zo in de schoot is geworpen. Misschien had de kip het sowieso niet overleeft, daar hou ik me maar een beetje mee voor de gek. Maar vervelend vinden wij het wel.
GG
De GG-training is weer helemaal leuk, Maddy heeft er zin in, lees meer.
Dinsdag 23 juni
We trainen vandaag in Rijswijk in de Elsenburgerbos. Ik ken het niet en moet het opzoeken op Google maps. Het blijkt langs de A4 te liggen en het is 0.35 minuten rijden. Dat valt mee. Gelukkig gaat de training vanavond veel beter, ze laat mooi waterwerk zien. Lees meer.
Woensdag 24 juni
De konijn is dood
We gaan maar gewoon naar de trimbaan, het stukje duinen bij Noordwijk waar de honden los mogen tijdens het broedseizoen. Nog 1 1/2 maand en dan zijn de duinen weer open, ik kan niet wachten. Ik hou de honden goed in de gaten en probeer te voorkomen dat Maddy weer konijnenholen uitgraaft. Tuurlijk is ze de meeste tijd weg, maar komt na een tijdje toch kijken waar ik ben. Nu is June een tijd weg, ik roep en roep en eindelijk daar komt ze. Heeft ze wat in haar bek? Oh nee toch, het is een konijn. Een jong konijn. June maakt een heel groot ererondje en ik moet flink mijn stem gebruiken om haar te laten komen. Het konijn is koud, maar nog niet stijf. Dus ze heeft het beestje gevonden, zo op het eerste gezicht zie ik niets vreemds en ik besluit om het mee te nemen. Alleen ik heb weer geen plastic tasje bij me, dan maar twee poepzakjes. Gelukkig is het niet druk en kan ik het ongezien meenemen. June houdt me nauwlettend in de gaten, stel je voor dat ik het ergens neerleg. Dan is zij de eerste om het weer te pakken!
Donderdag 25 juni
Het is heerlijk weer en de zon schijnt al vroeg uitbundig. Ik rij met Maddy en June naar Hoofddorp, kunnen ze lekker zwemmen. En dat doen ze ook, graag zelfs. Maddy rent zelfs in het water om haar speeltje te pakken. Omdat hier mooie velden en slootjes en meren zijn, doen we ook wat oefeningen. De ‘ verloren zoek’ gaat mis. Ik loop helemaal om het bos heen en gooi de dummy in het bos. Maddy is helemaal hyper, ja als ik zelf train is ze dat. Ik stuur haar richting het bos, maar Maddy besluit anders. In een flits rent ze naar rechts en gaat mijn spoor achterna. Dat gaat weer lekker zo, de boef. Ze komt wel met de dummy terug en dat is toch een klein beetje knap, want ik heb het in het bos gegooid. Geen voetsporen van mij in het bos dus. Gelukkig gaat June wel gewoon goed het bos in en tuurlijk vindt ze de dummy.
Spelen
Een ‘vooruit’ naar een dummy gaat prima, snel is ze en vindt het helemaal leuk. Wat is het toch frustrerend dat ze het nu wel heel goed doet en tijdens de training niet en amper ‘vooruit’ gaat. Ik gooi dummy’s in het water en Maddy’s speeltje. Gewoon om de watervreugde te verhogen, ze vinden het helemaal leuk, ook June. Wel leg ik alvast een dummy neer bij de waterkant. Dit mag Maddy straks halen als we omgelopen zijn.
Voor zondag
Op het grasveld zet ik met pionnen het parcours uit voor het ‘ volgen’ . Het gaat goed, ‘aan de riem volgen’ is geen probleem, maar met ‘losvolgen’ kan Maddy wat achterblijven. Dat doet ze nu vrijwel niet. Eerder heb ik al een speeltje neergelegd als beloning voor de ‘vrij vooruit sturen’. Ik loop bij de pionnen weg en ga in de richting staan van het speeltje. Ik stuur Maddy ‘ vooruit’ en in sneltreinvaart is ze weg. Ook doen we nog een GG-oefening en ik stuur haar naar het ‘vak’, uitstekend gaat het.
Beetje moe
Ik merk dat June niet zo veel zin heeft, is ze moe? heeft ze wat pijn? Vanmiddag maar een kort rondje, dan kunnen pa, Maddy en ik het zweetspoortje uitlopen. Want nu is Wil een spoor aan het uitzetten in de duinen voor later vanmiddag.
Over water met hindernissen
We lopen verder, Maddy is lekker bezig en June blijft vooral bij mij. Ik kom nu bij de plek aan waar ik aan de overkant van het water de dummy neergelegd heeft. Het is eigenlijk June’s schuld dat het begin van de ‘vooruit over water’ weer niet lekker gaat. Ik roep de honden en June rent meteen het pad op waar we vandaan komen, zij denkt dat er een dummy ligt. Maddy zit naast me aan de waterkant en geef een ‘vooruit’. Maar dat doet ze niet, ze gaat meteen naar rechts en rent ook dat pad op waar June al gezocht heeft. Alleen Maddy komt niet terug en zoekt door, ze is gewoon heel stout. 
Ik word lichtelijk boos (de trainer zou zeggen wordt eens echt boos) en ze weet dat het menens is, wel lijn ik haar voor de zekerheid aan en ik vertel haar dat ze nu haar best moet doen. Gelukkig doet ze dat, want nu rent ze ‘vooruit’ het water in (ja rennen in het water!), de waterspetters vliegen om onze oren en dat maak ik niet vaak mee met onze honden. Tot ze niet verder kan rennen en dan zwemt ze verder, tussen de eilandjes en de begroeiïngen door. Heel braaf. Aan de overkant roep ik: “zoek apport”, ze moet even zoeken en dan komt ze zwemmend terug. Het beviel haar wel dit zwempartijtje. Ik ben blij en sluit het goed af. Wel moeten er nog wat foto’s gemaakt worden, voldaan rijden we terug naar huis.
Zweetspoor
’s Morgens heeft Wil een zweetspoor van runderbloed gelegd in het bos, en s’middags gaan we het uitlopen. Het is nog warm om 17.30 uur, gelukkig niet zo druk. Wil legt een beloning klaar aan het einde van het spoor en ik probeer het begin te vinden. Eigenlijk moest ik wachten op het pad, maar ja eigenwijs hè. Zodoende loopt Wil helemaal naar het fietspad op zoek naar mij.
Uitwerking
In het begin gaat het aardig, maar Maddy heeft meer oog voor de verleidingen, zoals de vele konijnensporen en reeën sporen ook vast. De gele linten zijn goed te zien, maar ik moet Maddy echt een paar keer corrigeren. Ach het is pas het eerste oefen spoor, buiten het spoor natuurlijk van de workshop zweetwerk. Maar Maddy moet nog veel leren, toch denk ik dat wanneer ze haar hoofdje bij het spoor houdt, het helemaal goed komt.
Vrijdag 26 juni
Op deze warme dag gaan we naar Nieuw-Vennep, ze kunnen daar wat zwemmen en achter hazen aangaan. Dat gebeurt dus ook :-). Ik heb een afspraak gemaakt met Malanie om maandag haar honden weer te ontmoeten, maar dan in een relaxte sfeer en zonder een proef.
Zaterdag 27 juni
Onderhoud
Een rustig dagje vandaag. De oren van de honden schoongemaakt. Zo fijn, June heeft heel lang last gehad van een vies oor, ontstoken zelfs, en nu is het al een heel tijdje schoon. Maddy haar oren lijken wel een zandbak. In alle hoekjes en gaten van de oorschelp zit zand, met keukenpapier en wattenstaafjes worden de oren helemaal schoongemaakt. Voor 1 klein hardnekkig plekje in een plooi, doop ik een wattenstaafje in een beetje slaolie en hou het er tegenaan, zo lost het vuil op. Leuk vind ze het niet, maar ze is wel braaf. Maddy’s nagels groeien altijd snel, maar ze hoeven nu niet geknipt te worden. Nog even borstelen en ze kan er weer tegenaan. Maddy is enorm in de rui en er komt een haar vanaf, niet normaal.
Uitslag
June heeft wat last van uitslag op haar onderbuik, eigenlijk op de kale gedeelten van haar buik. Ze heeft weinig haargroei daar en wanneer ze door de dekking crosst raakt het geïrriteerd, ik zie zelfs etterkopjes. Ik smeer acederm op de plekken, dit helpt denk ik wel. Een paar jaar geleden is een bult verwijderd aan de onder zijkant van haar zijde en veel huid er omheen moest weggenomen worden. Nu zit daar ook wat lichtbegroeide huid van de onderbuik. Normaal ziet het er goed uit wanneer een bult weggehaald wordt, maar bij deze bult is het uiterlijk niet zo fraai. Het is wel goed weggesneden, daar zorgt mijn dierenarts wel voor, en dat is het belangrijkste. Alleen verschijnen er overal bultjes nu, eentje op haar onderrug en dat is een lelijkerd.