Zondag 27 januari

Inhaalles

In november heb ik door de loopsheid van Blaine twee lessen gemist en die kan ik nu inhalen. Lees het beknopte verslag.

Trimbaan

’s Middags gaan we naar de duinen en Ella gaat sinds een lange tijd mee. De honden hebben het druk met een spoor, ik denk een reeënspoor. Ik zie Blaine voorbij vliegen en Maddy, Blaine blijft zelfs een tijd weg. Het is al bijna donker, ik hou Maddy in de gaten en zie dat ze rechts omhoog gaat en wij gaan rechtdoor. Zal ik haar roepen? Neh, ze komt wel. Weer zie ik Blaine en volgens mij Maddy voorbij vliegen, weer een reeënspoor?

Waar is Maddy?

Nee, ze komt niet, Maddy is weg en het is nu donker. Ik kijk of ik lichtjes zie, helemaal niets zie ik en hoor ik. Verdorie waar is ze nu weer. Gelukkig staat ze ineens weer bij ons, een donkere schim. Donkere schim? Ja, helemaal donker. Nee!!!!! Waar is je lichtband? Verdo….. Die heeft ze verloren natuurlijk, het zat al wat ruimer en is van haar nek gegleden of met graven los getrokken. We zoeken nog naar de band, maar vergeefs. Gewoon weer € 50,- weg.

Maandag 28 januari

Voor de zekerheid gaan we ’s morgens naar de trimbaan. Wie weet vinden we de band. Vergeet het maar, nergens te bekennen. Ik heb wel eens een band teruggevonden, maar nu is het zoekgebied te groot.

Geen gg

Vanavond geen Gehoorzaamheidscursus wegens ziekte van de trainers. Yeahhh! Wat jammer nu….

Dinsdag 29 januari

Oefenen

Weer gaan we twee keer naar de trimbaan. Een beetje saai, dat wel. ’s Middags doe ik wat oefeningen, naar links en naar rechts. Nu doet Blaine het met volle enthousiasme. En nee geen spoor van de lichtband. Ik heb een nieuwe besteld, kan niet zonder.

Voor de voet jagen

Ik loop door een dal met veel bosjes en konijnenholen. Wie zie ik daar? Ah de boswachter, daar zeg ik geen gedag meer tegen. Hij loopt ook te ver weg. Wel heeft hij twee leuke honden, een oude en jonge Duitse Wachtel. Ik zie dat ze naar ons toekomen, “hier” roept de boswachter. Ze luisteren niet en komen toch naar ons. Doen ze altijd en begroeten mij ook altijd. De jonge hond gaat een duintop op en duikt de bosjes in. “Hier”, hoor ik weer. Oeps boswachter, is hij nu aan het jagen? Ik zou zo graag willen zeggen “hij jaagt voor de voet, dat mag niet”. Dat doe ik maar niet en loop braaf door, maar gniffel wel. De boswachter is boos en rent de heuvel op, om zijn hondje op zijn donder te geven. Ik heb niet meer gekeken en weet niet wat zijn straf was. Ik had al een paar weken eerder gezien, dat hij niet al te vriendelijk is, wanneer de jongste wat ondeugend is.

Woensdag 30 januari

Sneeuw of toch niet?

Het sneeuwt heel licht, naar want ik moet om 14.00 uur in Amsterdam voor de jachttraining zijn. Wat gaat het worden met die sneeuw, vooral straks in de avondspits.

Donderdag 31 januari

Sprookjesachtig

Ik word wakker in een witte wereld, gelukkig zijn de wegen goed begaanbaar. Het is wel mooi als we ’s morgen om 7.15 uur in de Bavo lopen.

Vrijdag 1 februari

Nola (Berber van ’t Harde Pad) in de sneeuw

Van wit naar grijs

Deze dag begint ook wit, witter dan gisteren. Het is sprookjesachtig in de Bavo. ’s Middags motregent het en gaan we naar Nieuw-Vennep aan de Hoofdweg. De honden hebben het geweldig naar hun zin, geen fazanten. Ik zie ze niet meer hier, jammer dat de sneeuw weg is.

Zaterdag 2 februari

Het werd tijd

Eindelijk weer een keer naar Zwaanshoek. En we doen wat oefeningen, voornamelijk lijnen, eigenlijk gaat het best goed.

Puk

Morgen wandelen met Puk en Sandra in Drunense duinen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *