Zondag 20 januari

Mooie dag

Het is prachtig zonnig vries weer, koud maar heerlijk. Met dit weer vinden de honden niet veel fazanten. De neus is veel te laag mede door de lage wind door de kou. Net als gisteren zit er een haan aan de andere kant in het riet langs de sloot. Eerst dacht ik dat het een haas was, omdat Maddy zo raar de lucht in sprong.

Oefenen

Onderweg doe ik meteen wat oefeningen die best goed gaan. De laatste week zit er weer duidelijk vooruitgang in. Blaine is nu bijna op het einde van haar schijnzwangerschap en dat merk ik.

Maandag 21 januari

Heerlijk zonnetje

Weer een prachtige, koude, zonnige dag. We genieten er enorm van. Ik doe een hele verre moeilijke ‘vooruit’ met Blaine. Ze laat zich eerst afleiden door Maddy en de overkant, maar wanneer ik haar blok gaat het bijna goed. Ze rent heel heel ver en net voor het einde rent ze naar rechts, gaat daar de ruigte in en dan weet ze het niet meer. Ik probeer het nog te corrigeren, maar dat lukt niet. We proberen het nog een keer en nu gaat het perfect, wel zijn we wat opgelopen.

Takken

De honden eten veel hout, vooral Blaine. Ik word hier enorm boos van, maar dat werkt alleen maar averechts. Blaine heeft ook wat minder trek in macaroni, meestal betekent dit dat er iets zit te broeien in de buik.

Laf

Ja ik weet het. We slaan de GG-training over, geen zin, te koud, zere voet. Het is allemaal waar. Andere jaren ging ik altijd, hoe beroerd of moe ik ook was. Na de diagnose Crohn, doe ik dat niet meer, af en toe pas op de plaats. We hebben tijd genoeg.

Dinsdag 22 januari

Wit

Yeahhh het sneeuwt! Leuk om te zien, wat minder om in te rijden. Na mijn werk wilde ik de nieuwe computerbril halen, dat heb ik maar niet gedaan. Het sneeuw was vers en ik voelde mijn auto blokkeren en dat is geen prettig gevoel.

Sneeuwpret

Het is wel leuk om in te wandelen. Maddy en Blaine vinden het geweldig die sneeuw. Het is zo druk op de trimbaan. Vol met sleeënde kinderen met ouders of grootouders. We zijn het een beetje uit de weg gegaan, want ik ben als de dood dat Blaine achter een wegglijdende slee rent, zij ziet het als een spelletje. De boswachter moet voorlopig niet meer zeuren over schade aan de natuur, want alles is platgewalst door die sleeën. Ze gaan door alles heen, helmgras, duintoppen, struiken, alles. We waren hier best vroeg voor mij doen en lopen best lang. Langzaamaan wordt het weer rustiger, zoals het altijd is.

Blaine en Maddy

Woensdag 23 januari

Jachttraining

Een hele koude jachttraining. Lees het verslag.

Puk

Van Sandra krijg ik weer een berichtje over een jacht in Frankrijk, morgen meer.

Foto

En morgen moet ik weer voor een mammografie, duim met me mee.

Donderdag 24 januari

Puk

Sandra heeft dinsdag de laatste jachtdag in Frankrijk gehad, met heel veel sneeuw. Moeilijke omstandigheden, Puk heeft goed zijn best gedaan en Sandra is heel trots.

Puk fazantenjacht in Frankrijk

Sneeuw

Het is nog steeds wit overal en het is prachtig in de duinen. De honden genieten volop.

Blaine

Ze is erg pieperig, bijna huilen. Ook heeft ze ’s nachts twee keer gehuild. Ik denk/hoop dat het nog met haar hormonen te maken heeft en dat ze nestdrang heeft. Ze zit nu op de 8e à 9e week van haar schijnzwangerschap.

Vrijdag 25 januari

Dank je wel

Voor het duimen. Niets kwaadaardigs in mijn borst te zien en nu ben ik er hopelijk voorlopig klaar mee.

Afscheid

Het witte landschap verdwijnt langzaamaan en wij lopen in de hele wandeling in de regen. Zo druk als het de afgelopen dagen was, zo uitgestorven is het nu. We komen geen hond tegen. Aan de kust hebben we geluk, geen gladde wegen. Dat is anders in het Noorden en Oosten, spekglad is het daar.

De lichtgevende banden van Leuchti

Zo leuk altijd. Ik roep de honden bij me wanneer het behoorlijk schemert. Zelf steken ze al hun kop omhoog, zodat ik de band om kan doen. Samenwerking heet dat.

Zaterdag 26 januari

Tijd niet geweest

We rijden naar Zwaanshoek/Hoofddorp, de honden zijn blij. Maddy heb ik bijna niet gezien en met Blaine doe ik wat oefeningen die heel goed gaan.

Visite

’s Middags komen Ger en Ria langs bij pa, dit is afgesproken en ik vind het zo leuk dat ze dit doen. Pa is wel hard achteruit gegaan sinds vorig jaar november. Dat was de laatste keer dat ze langs kwamen.