Zondag 10 september

De Standaard Jachthonden Proef (SJP) van de Weimaraner Vereniging in Heerle

Vandaag onze, Blaine en ik, eerste SJP proef en het is meteen ook de laatste. Als ik eerlijk ben is Blaine er nog niet aan toe, volgend jaar gaan we zeker scoren en schrijf ik voor meer proeven in. Maar hoe gaat het vandaag? Lees meer.

Puk

Sandra, Arnoud en Puk komen ook langs, helaas zijn Blaine en ik net klaar met onze proeven. Maar ik vind het heel leuk dat ze er zijn. Sandra heeft verschillende keren moeten uitleggen waarom zij en Puk er niet bij zijn vandaag. Ze heeft toch indruk gemaakt op de oefendag met Puk denk ik, anders vragen ze er niet naar. Puk ziet er heel goed uit, mooie kleur ook. Ik zie verschillende voorjagers kijken naar hem, kijken en beoordelen.

Maandag 11 september

The day after

Een echte bijkom dag, voor mij en zeker ook voor Blaine. Helaas heeft ze niet zo veel trek in eten, dit gebeurt vaker na zo’n dag als gisteren. Het is een natte dag vandaag, maar we hebben geluk en zien weinig regen.

GG

Na 3 weken afwezigheid gaan Blaine en ik eindelijk weer naar de GG-training en juist vanavond komt het water af en toe met bakken uit de hemel. Later meer. De eerste keer afwezigheid was na de oefendag en zat ik er doorheen, de week erna was Blaine ziek en de laatste keer moest ik me voorbereiden op de dagopname de volgende dag.

Hmm

Wordt Blaine nu wat dikker van achteren?

Dinsdag 12 september

Oh nee

Gisteren had ik al zo’n vermoeden dat het niet lang zou duren. Vanmiddag zie ik het eerste druppeltje bloed bij Blaine. Ze is loops en haar cyclus is dus na 7 maanden. Vandaar dat ze ook niet helemaal lekker is en was. 21 dagen uitkijken en daarna nog 9 weken schijnzwanger, zucht. Grote kans dat Maddy het na Blaine wordt.

Geen fazanten

Maar de honden hebben het wel enorm naar hun zin. Jammer is wel dat veel velden onder water staan en het was zo lekker droog. Gelukkig heb ik mijn laarzen aan.

June

Zelfs June heeft het enorm naar haar zin, ze gaat regelmatig op pad en dat gebeurt niet vaak meer. Ik geef June nu een paar dagen een half of kwart pijnstiller, ik denk dat dit helpt. Ik geef het voor haar zere keel, ze kucht weer regelmatig. Waarom ga ik niet naar de dierenarts vraag je je af. Ik weet dat zij hetzelfde doet en we laten June niet meer uitgebreid onderzoeken. Ze heeft veel bulten, ook in haar hals en er zijn er vast een paar bij die foute boel zijn. Behandelen doen we niet meer in haar conditie. Het enige wat we doen is zorgen dat ze haar laatste tijd hier op aarde pijnvrij, of zoveel mogelijk, nog bij ons kan zijn. Dat ze nog mee kan wandelen en niet al die poespas van dierenartsbezoeken. Ze haat het, ik kan zelf niet eens meer veel bij haar doen. Oren schoonmaken

vindt ze al vreselijk en dit was nooit een probleem, ik mocht altijd alles bij haar doen. Wij denken ook dat ze geestelijk achteruit gaat. Ze wil vaak naar buiten en dan staat ze daar maar, ook loopt ze veel achter mijn moeder aan. Ze geniet met volle teugen als ze lekker op de bank kan liggen bij mijn moeder of mij.

Woensdag 13 september

Storm

De eerste storm van dit jaar, zegt men op het nieuws. Toch vind ik het wel meevallen in Hoofddorp, ons favoriet natuurgebied. De honden vliegen over de velden op zoek naar wild, het is een pracht gezicht.

Venneperhout

Nog veel wind, maar geen heftige storm meer. Blaine en Maddy doen een wedstrijdje wie het eerst bij het fazantenveldje is. Ik gok Blaine, dit kon ik van grote afstand niet zien. Gelukkig is June, na een slechte ochtend, weer opgekrabbeld en doet ze op haar June’s mee. De honden vliegen nog steeds door de velden en over de heuvels. Totdat ze de lucht van fazanten in de neus krijgen. Blaine en Maddy staan voor, een fazant vliegt op. Ze zijn nog niet klaar en staan weer voor, maar waar is ie? Het wordt een kat en muis spelletje. Blaine heeft beet, zij weet waar er één is. Ze is fel en duikt de brandnetels in. Ik zie dat het daar niet goed gaat en ren er naar toe. Het fazantje kon geen kant op en Blaine heeft het in haar bek. Oh God, ik haat dit,

ik haat het wanneer ze echt levend wild pakken en vooral een fazant. Mijn hart breekt, maar ik moet stoer zijn. Blaine rent weg, na een paar keer “HIER” komt ze naar me toe en probeert het af te geven. Dit vindt ze niet leuk en houdt de poten vast, gelukkig laat ze nu los. Ik gooi het niet weg, dan wordt het steeds gehaald, maar doe het in een zakje en neem het nog mee naar huis ook. Nu ligt het in de vriezer, hoe wreed kan het zijn.

Donderdag 14 september

Blaine heeft het gelukkig nog te druk met jagen en rennen en heeft geen belangstelling voor honden van het andere geslacht.

Vrijdag 15 september

Ik hoor dat Mauro, het Bracco Italiano, vriendje van June is overleden. Ook 11 jaar, 1 maand jonger dan June. Al op jonge leeftijd kreeg hij spondylodese, heel triest. Toch is zijn baasje blijven trainen en blijven jagen. Sinds kort kreeg hij ook epilepsie en had veel aanvallen. Het was genoeg, hij was op. Lieve Mauro rust zacht en we zullen altijd aan je denken als een schat van een reu. Sterkte Steef en Arjan.