Zondag 28 februari

216sized_IMGP3575Met Maddy ga ik weer naar de jachttraining. Vorige week zag ik het niet zitten, nu gaat het wel, maar toch is het weer zwaar. Het is in de duinen en we moeten veel heuvels op en dat is nu met de bloedarmoede iets te veel van het goede. Lees later meer.

June

Geen veranderingen.

Maandag 29 februari

Schrikkeldag, schijnt, ik weet dit soort dingen altijd heel slecht. Misschien onthou ik het nu eens. Met Blaine ga ik ’s morgens wandelen in het duin. Prachtig weer. Lees dagboek Blaine.

Rompertje

Helaas likt June aan haar wond, de hele tijd slaapt en dan is het toch raak. Er zitten een grote pleister op de wond en daar heeft ze aan gezeten. De pleister laat daardoor los. Profosorisch doe ik er een hansaplast overheen, even snel, want ik heb niet veel tijd. Ze moet haar romper aan, dit kan zo niet meer. Het zit als gegoten en ze kan niet meer bij de wond. We hebben nog niet gezien hoe het eruit ziet. Verder gaat het best aardig.

Dinsdag 1 maart

Weer zit June aan de wond en de pleister laat los. Ik zie dat het erg vies is, tijd voor een nieuwe. We hadden een stukje van het verbandpleister met hansaplast bedekt en dat plakt heel goed, maar het is een ramp om het los te halen. Ik kan het niet zo in één keer eraf trekken vlak bij een operatiewond. Dat doe ik echt niet. We hebben 2 verbanddozen en daar zit van alles in, ook een steriel gaas met een plakrand eraan, dat wat de dierenarts er ook op heeft gedaan. Dit is van vorige operaties en gehechte wonden. Het is wel een tijdje geleden sinds we de laatste wond hadden, ik denk de slagaderlijke bloeding van Maddy in haar voet, toen ze in iets van glas had getrapt. Dat was echt heftig toen. Ik heb een flesje zoete olie (dit ken ik nog uit de verpleging) en door te deppen kan ik langzaam de hansaplast lostrekken, pff veel geduld moet ik hierbij hebben en June ook. Het verband is echt vies.

Hechtingen

Ik zie dat er 1 of 2 hechtingen los zijn aan het einde van de wond, shit. En iets in het midden werkt de wond en geeft het gelig vocht af, het is hier wat ontstoken. Nieuw verband erop en klaar. Nog even volhouden June, donderdag mogen de hechtingen eruit.

Oefenen

Nu ik ’s middags alleen met Maddy loop kan ik veel makkelijker oefenen en we doen wat lijnen, dit moet toch een keer goed gaan. Het gaat niet helemaal goed, maar ze blijft enthousiast.

Woensdag 2 maart

Het verband van June is losgegaan en ik verschoon het, weer is het vies door dat ontstoken stukje in het midden, verder ziet het er goed uit.

Opvoeden

June neemt haar taak als opvoeder weer op. Maddy doet het niet, zij ziet Blaine puur als speelkameraad. Blaine is weer brutaal bij het eten, staat voorop en probeert als eerste eten te ontvangen. Dat pikt June niet, als er één is die als eerste eten krijgt is zij het. Het helpt, want ik zie Blaine helemaal achter in de rij staan. Vroeger haalde Maddy het niet in haar hoofd om voorop te staan bij Darcy en June. Wij kunnen 10 keer “nee” zeggen, één keer een goede waarschuwing van een oude(re) hond helpt meteen. En Blaine is ook veel te brutaal.

Herten

Ik loop met Maddy in het duin bij de Duindamseslag. Het is slecht weer en ik wil graag beschut lopen. Maddy en ik horen een hond blaffen en ik zie dat hij in de duinreep langs de weg loopt. Die heeft vast ergens achteraan gerend. Maddy loopt daar nooit, dat mag ze ook niet, maar nu is ze nieuwsgierig, bovendien heeft ze wat in haar neus. Ik roep en gelukkig komt ze, dan rent ze het bos aan de rechterkant in. En ja hoor ik zie een paar herten wegrennen. I216sized_IMGP3640k weet zeker dat die net in in de duinreep langs de weg hebben gelopen.

Donderdag 3 maart

Haast

Op de één of andere manier krijg ik het toch altijd weer voor elkaar. Deze keer geef ik Blaine de schuld, ik heb genoeg tijd om te wandelen met haar en ineens heb ik nog maar 10 minuten om naar huis te rijden, een andere broek aan te doen en June aan te lijnen, oh ja er moet ook nog betaald worden. We zijn nog aardig op tijd, op 3 minuten na. June is al aan het bibberen in de wachtkamer en dan moet ze nog op de behandelkamer ook. Ik heb helaas geen tijd gehad om de pleister te verwijderen en dat wordt me ook nog onder mijn neus gewreven door de assistent. “Ik heb het eraf gehaald, alleen heb ik er weer een nieuwe opgedaan”. De dierenarts ziet al snel waarom, er komt veel vocht uit, zelfs zij verbind het nog. Dat gebeurt niet zo snel. Wel fijn dat ze een soort pleisteroplosser hebben, hier gaat de pleister er snel mee af. Ze haalt een hechting eruit, één hechting is er uit en het overige is onderhuids gehecht. Het onderste stukje is nog een beetje open en daar komt vieze vocht uit. Ik maar denken dat het uit het midden kwam. Voor ze er een pleister op doet, komt er een stukje absorberend verband op dat het vocht moet opvangen. De pleister moet 2 dagen blijven zitten en June krijgt weer een kuur mee voor 5 dagen 2xdgs 1 1/2 tablet amoxicycline. Inderdaad voor de 3e keer. Voor de zekerheid blijven we nog bij haar slapen, helaas ben ik de pineut, maar morgen is het Ella.

Maddy

Gisteren hebben we het overgeslagen, nu zet ik weer een paar lijnen uit. Het is een grote uitdaging in dit stuk bij het fazantenpad met al zijn verleidingen. Ik stuur Maddy een keer blind vooruit en op de zitfluit moet ze zitten. Het gaat nog goed ook Vervolgens leg ik een dummy rechts. Bekijk het maar denkt Maddy, ik ga er vandoor en kom voorlopig niet meer terug. Om mezelf veel ongeduld te besparen, ga ik de dummy maar zelf halen. Dit wordt niets meer.

Vrijdag 4 maart

June is braaf en Maddy niet. June blijft netjes van de pleister af en het rompertje hoeft niet meer aan. Ik weet gewoon wanneer hechtingen net uit een wond zijn, het nog gemakkelijk open gelikt kan worden. Dayan heeft dit een keer gedaan.

Dummy kwijt

Ik doe weer een oefening met Maddy, ze haalt de dummy, ruikt iets en weg is ze met dummy in de bek en ik zie haar heel lang niet meer. Ik moet trainen met Blaine, het wordt later en later. Eindelijk zie ik haar en komt ze, de dummy ben ik kwijt en trainen kan ik wel vergeten. Ik wil een berichtje naar Geertje de trainer sturen, maar het hoeft niet meer. Zie dagboek Blaine.

Zaterdag 5 maart

Nee!!!

We stappen de auto uit en er komen twee mensen aan, Maddy gaat enorm tekeer en ik moet alle zijlen bijzetten om haar niet los te laten. Blijkt dat die man een mand aan zijn arm heeft hangen, met een kat erin. Een kat!!! Geen wonder dat Maddy zo tekeer gaat, katten en Maddy gaan niet samen. Het moet echt niet gekker worden. Ik ben daarna bekaf en dan moet ik nog wandelen. Niet lang dus.

Wat moet ik met haar aan

Nu blijft Maddy heel lang weg, ik ben een beetje ten einde raad. Ik loop weer over het pad terug en kom 2 wandelaars met honden tegen die ik meestal dagelijks tegenkom. “Hebben jullie een grijs monster gezien”. Ondertussen kook ik bijna. “Hé daar rent ze”, zegt de één. Gelukkig terecht. “En nu lief zijn tegen haar want ze is heel braaf”, zegt de ander. GRRRRR. “Ze gaat aan de riem en komt nooit meer los. De dummy heb ik nog niet gevonden.