Zondag 24 januari
Vandaag de tweede jachttraining van Maddy, lees meer. Vanmiddag nemen we, uit noodzaak, Blaine mee met de andere honden.
Maandag 25 januari
June heeft nog steeds last van haar darmen, ondanks de rijst en lichtverteerbare brokken. Met Blaine ga ik naar het bos bij Annie. Lees meer.
Dinsdag 26 januari
Met Blaine ga ik naar de dierenarts. Ik heb geen wormpjes gezien in de ontlasting van Blaine, ik denk dat ze nu echt wormvrij is. Lees meer. Voor June krijg ik een kuur mee, ze heeft al bijna een week dunne ontlasting ondanks de lichtverteerbarebrokken en rijst met kip. Maddy heeft een reeënspoor te pakken, met werkelijk een noodvaart rent ze door de bossen. Eerst het ene bos, via wandelpad oversteken naar het andere bos, de heuvel op en weer terug. June gaat ook nog een stuk mee.
Woensdag 27 januari
Twee kleuters
Maddy en Blaine spelen en vechten elke dag, heel wild meestal. Het zou zo fijn zijn als de volwassen hond zich ook volwassen gedraagd en die kleine draak af en toe op haar nummer zet. Eten uit de bak van haar moeder doet ze ook al. Soms probeert ze het bij June, maar zij geeft wel een snauw. Nu denk ik gewoon, ‘gelukkig’.
Bench
Het schattige kleine mandje is uit de bench, opgekruld past Blaine er nog wel in, maar het is lekkerder om uitgestrekt te kunnen liggen. Blaine vindt het wat vreemd, Maddy niet, het doet haar aan vroeger herinneren en ze gaat er heerlijk in liggen. Later ligt June er de hele avond in…..
Bank
Ik waarschuw Ella voor de bank, het is van de zomer opnieuw bekleed en de chesterfield ziet er weer piekfijn uit, het zou zonde zijn om het te beschadigen. Blaine heeft een manie om veel op de bank te springen. Heeft haar moeder nooit in haar hoofd gehaald. Tijdens het spelen gebruikt ze het ook vaak als springplank. “Ik zou de hele dag een plaid op de bank neerleggen”, zeg ik tegen Ella, “Tot dit rare gedrag over is”.
Donderdag 28 januari
Stout, heel stout!
Maddy is weg, verschwunden, gone! Waar is dat krengetje nu? Hadden we haar nu maar aangelijnd, het schemerde al. Ze stond klaar om aangelijnd te worden, maar toen ging June er vandoor en zij er achteraan. Ze heeft het altijd heel erg naar haar zin in deze bosjes en ze heeft haar lichtgevende band aan dus dat komt wel goed. Niet dus. We wachten een tijdje maar geen Maddy, oh het is weer zo ver. Ella loopt het fietspad af naar één van haar favouriete plekjes, niets. June loopt achter Ella aan en zij gaat naar de overkant, hmm, zal ze daar zijn. Ella ziet haar niet en ik vertrouw op June haar neus. Ja hoor we zien haar in het dennenbos is zij en tuurlijk graaft ze een hol uit. Ella is er ook en samen roepen we haar, ze gaat er gewoon vandoor! Grr, ik word hier zooooo boos om. Maar ja we staam machteloos, want ze rent gewoon verder.
Heel donker
Een paar keer zien we nog wat rode lichtjes en dan blijft het donker, letterlijk want na een tijdje zoeken is het ook pikkedonker. June zoekt, later helpt Ella ook mee zoeken. Eerst heeft ze een hele tijd gewacht op de plek waar Maddy het laatst was, men zegt altijd ‘blijf op de plek waar de hond vandoor ging’. Weer komt het heel goed van pas, dat ik de duinen zo goed ken, want anders waren we echt verdwaald. Een paar keer zie ik lichtjes en mijn hart maakt een sprong, ‘gelukkig’. Zijn het de lichtjes van fietsers, joggers en zelfs mountainbikers, zucht.
Radeloos
Ella, June en ik kijken elkaar moedeloos aan, ja ook June. Deze keer is het echt mis, helemaal mis. We weten niet meer waar we zoeken moeten. En zoe ineens staat ze bij ons, vanuit het niets. Waar komt Maddy nu vandaan? We zijn nog een beetje in shock, maar zo blij! Snel lijn ik haar aan en Maddy trekt gewoon weer aan de riem, net alsof ze niet 45 minuten weg is geweest!!!!! Veel te laat gaan we naar huis, we bellen wel even Wil dat we er aan komen.
Vrijdag 29 januari
We hebben onze les geleerd en lijnen Maddy op tijd aan, het spijt me Maddy, maar we vertrouwen je niet meer. Bovendien moet ik op tijd thuis zijn, want Blaine heeft weer puppytraining.