Zondag 26 juli
Het weer is een stuk beter, het zonnetje schijnt zelfs en het nodigt uit om naar buiten te gaan, in tegenstelling van gisteren. We rijden naar Hoofddorp ‘de groene weelde’. Meteen zie ik al 4 geknakt bomen achterelkaar. Er stoppen zelfs mensen om er een foto van te maken. Het is heerlijk toeven hier, maar er moet ook een beetje gewerkt worden. Ik laat Maddy wat lijnen lopen, volgen, vooruit sturen, zoek apport en over water. Het geheugen van Maddy rijkt niet verder dan twee dummy’s, de derde weet ze echt niet meer te liggen, hmm. Het over water gaat de eerste keer prima, ze zwemt zelfs terug. Bij een andere sloot gaat het mis, ze zwemt heel makkelijk over, maar komt tot twee keer leeg terug. Nu wil ze niet meer en ik vertrouw het niet meer. Moeten we dat hele eind weer terug lopen en wat blijkt? Ze had de dummy gevonden, maar madam heeft het op een andere plek neergegooid en is vast wat anders gaan doen, grrrrr. Eigenlijk had ik ook met een eend willen trainen, maar ik ben een beetje laat en nu lopen er te veel mensen. Morgen dan maar.
June loopt toch nog ietje mank, in het begin niet, maar naar mate we langer lopen wel. Daarom lopen we ’s middags een klein rondje in de Bavo. De wond/kale plek ziet er nog niet goed uit.
Maandag 27 juli
We gaan ’s middags naar de boseilanden in Zwaanshoek, het is al laat en er zijn weinig wandelaars. Mooi, want nu kan ik oefenen met een eend. Verloren zoek over water gaat prima, kort apport ook, zo ook apport uit water. Markeren gaat niet helemaal goed, de eend stinkt vreselijk en na de eend prima gemarkeerd te hebben, gooit ze het neer en rolt erin! Foei Maddy. Geen GG vanavond er is een korte zomrstop.
Dinsdag 28 juli
Het is weer helemaal mis met het weer, veel regen. ’s Avonds tijden de jachttraining ook? Ja, lees meer.
Woensdag 29 juli
Ella en Wil komen weer thuis en de honden zijn blij!
Donderdag 30 juli
Ik maak een afspraak met de dierenarts. Ik zie weer een klein kaal plekje en Ella vindt dat er naar gekeken moet worden, zij zijn natuurlijk een week weggeweest en schrokken gisteren best weer toen ze de wond zagen.
Vrijdag 31 juli
Naar de dokter
Ik ga naar de dierenarts met June. De wond zit er 2 weken en toont nog niet echt verbeteringen ondanks het vele smeren met azederm. Ook zag ik pas weer een nieuw kaal plekje op de huid en dat zijn een beetje teveel kale plekjes naar mijn zin. Achteraf had ze ineens een kaal plekje op de linker achterkant van haar rug. We dachten dat ze daar gebeten was, Wil zag wel dat ze een aanvaring had met een hond. Oké kan. Ineens had ze een kale plek op de staart en onze honden hebben dit nog nooit gehad, maar ook dit kan en eens moet de eerste keer zijn. Een lelijke plek trouwens, het kon best door doorns of prikkeldraad komen. 
Toen de grote plek op de rechterkant van haar rug. En nu weer een klein kaal plekje en nog een paar hele kleine plekjes. Bovendien zit haar vacht er al een tijdje niet mooi uit, dof, bruinig, terwijl June altijd grijs was. Ze is ook niet in de rui geweest, vaak is dat het geval wanneer de kleur van de vacht niet helemaal oké is. Een paar keer zat ze onder de pukkels met etterkopjes op haar buik, hals en onder in haar zij. Komt vast door de distels dachten we, dat klopte ook. Want daarna keken we uit en zijn ze niet meer terug gekomen. Raar was het wel, want June heeft altijd overal doorheen gecrossed en nooit last gehad van pukkeltjes ofzo. Het komt ook omdat haar vacht zo dun is geworden op die plekken. Bovendien drinkt ze de laatste maanden meer en daardoor plast ze meer, suikerziekte? Aan haar eetlust mankeert niets, ze heeft altijd honger.
Wat kan het zijn
Tuurlijk google ik naar mogelijke ziektes en ik zie de ziekte van cushing voorbij komen, hmm, die symptomen komen aardig overeen met die van June. Kale plekken, veel drinken, honger. Ook hoort daarbij het symptoom sloom en dat is ze echt niet. Tuurlijk ze is 9 jaar, maar gaat nog steeds graag mee en heeft het ook naar haar zin. Suikerziekte zou ook kunnen. Ze heeft geen jeuk, dus naar mijn idee sluit dat allergiën uit, of enge beestjes zoals muit of vlooien allergie.
Wat zegt de dierenarts
De wond is duidelijk flink ontstoken, misschien heeft ze een allergie, maar dan moet ze jeuk hebben. Ik had ook urine meegenomen, altijd handig om meteen suiker etc. te controleren. De dierenarts schraapt wat huid weg en onderzoekt dit onder de microscoop. Er zijn geen enge beestjes te zien en er zit ook geen suiker, bloed of eiwitten in de urine. Urine is goed dus. Haar huid kleurt ook snel rood, ook dat van haar oren. Ik denk dat ze nog even over de allergie kwestie heeft nagedacht, want ze komt er toch op terug. June moet dan prednison krijgen en daar zijn de symptonen toch te gering voor. Ook neemt ze bloed af bij June en ’s middags krijg ik de uitslag.
Beleid
Voor de wond krijgt ze antibiotica clavubactin gedurende 10 dagen 2 x dgs 1 tablet van 400 mg. June krijgt ook een vitamine B injectie. “En de kale plekjes dan?”, vraag ik. De dierenarts vertelt dat de haarzakjes ontstoken kunnen zijn en dat geeft kale plekjes. De antibiotica pakt dat aan en ook de ontsteking van de kale plek. Klinkt aannemelijk. Over 10 dagen moet ik terug komen, we kijken hoe de huid er dan uitziet en bepalen aan de hand daarvan hoe nu verder. Het zou namelijk ook de ziekte van Cushing kunnen zijn, maar zegt de dierenarts: “ze heeft geen bolle buik, is niet sloom en ze ziet er verder goed uit”. “Wat als en dan”, vraag ik. “Dan moet je gedurende twee dagen urine opvangen en dit moet opgestuurd worden naar Utrecht om te controleren of er hormonen in zitten”. “Maar eerst wachten we de antibiotica kuur af,” zegt de dierenarts.
’s Middags belt de dierenarts over de uitslag van het bloedonderzoek en daaruit blijkt dat haar leverwaarden iets verhoogt zijn en dit kan verklaren waarom ze meer drinkt. Wellicht helpt de antibiotica ook hier tegen en over 10 dagen neemt ze weer bloed af om te kijken of de leverwaarden wat gezakt zijn. Gelukkig zijn de nierwaarden goed.
Een heel verhaal en hopelijk slaat de antibiotica aan. Wordt vervolgd.
Zaterdag 31 juli
We rijden naar Nieuw-Vennep ’s middags, Wil is ’s morgens met de honden naar Noordwijk gegaan. Tuurlijk vindt Maddy een fazant. De honden hebben het druk, June gaat ook de distels in, we laten haar even gaan en doen haar later aan de riem. Heel gek, maar de wond ziet er de volgende dag al een stuk beter uit. Wat gaat dat toch snel met antibiotica.