Zondag 5 juli
Zomerstop
De laatste training voor de zomerstop. Heerlijk hoor even twee maanden geen training op zondag. Lees meer.
Maandag 6 juli
Een rustig maandagje en ’s avonds gaan we naar de GG-training in Leiden. Lees meer.
Dinsdag 7 juli
Maddy en ik rijden naar Bleiswijk voor de jachttraining. Het is wat langer rijden nu, helaas staan we even in de file bij Wassenaar, maar verder kunnen we goed doorrijden. Prachtig terrein in de Rottemeren, met veel water en groen. Hoe gaat de training? Later meer.
Woensdag 8 juli
Staart
Wil heeft wat gezien op June’s staart en vraagt of ik er even naar wil kijken. Er zit een lelijke wond op June’s staart, hoe kan dat nu? Van de doornstruiken, prikkeldraad, alleen ziet het daar niet echt naar uit. Hmm, raar. Ik behandel het met Acederm, nu maar hopen dat ze eraf blijft. We hebben dit nog nooit meegemaakt, sinds 2001 hebben de Weimaraners bij ons lange staarten en nooit waren er wonden of iets dergelijks te zien.
Donderdag 9 juli
Niet erg lekker
Maddy is niet erg lekker, haar buik rommelt en ze neemt geen stukje brood van mij aan ’s morgens bij het ontbijt. Vervelend hoor. Na de wandeling wil ze echt niets eten, ik had al tegen Ella gezegd dat ze het beste lichtverteerbare brokken kan geven. Ze wil geen macaroni, geen vla of brood met kaas. Wanneer ik thuis kom probeer ik toch of ik er wat in krijg. Ze krijgt een stukje van mijn broodje met kaas en ja dat lust madam wel. Het is niet hap slik weg, maar ze eet het op. Ik had al wat brokjes op haar kleed gelegd, maar die laat ze liggen. Vervolgens probeer ik wat vla met macaroni en beetje bij beetje eet ze ervan. Dan eet ze ook de brokjes op haar kleed op en ik probeer of ze nog meer brokjes wil. En ja hoor dat wil ze, daarna drinkt ze wat en is haar maag weer gevuld. Toch is haar ontlasting goed.
Ei
’s Middags merken we niets meer tijdens de middagwandeling. We zijn in Nieuw-Vennep en Maddy rent meteen – nadat ze de brug over gegaan is – naar wat bomen en stuikgewas, met June in haar kielzog. Hmm, volgens mij is het spannend daar, zal ik ingrijpen of niet. Ik had het nog niet gedacht en we horen veel herrie. Wat is dat? Twee fazanten vliegen weg, oh nee, ze hebben toch niet weer een kleintje te pakken? June is al terug en heeft niets, maar ik zie aan Maddy dat zij wel iets heeft. Ze houdt haar bekje iets open. “Wat heb jij daar”, zeg ik tegen Maddy en ze laat voor en een ei op de grond vallen. Oh gossie, de fazanten zijn weer aan het broeden. Maar ja hoe vind ik het nest? Niet dus……
Vrijdag 10 juli
Gelukkig voelt Maddy zich een stuk beter en heeft weer trek vanmorgen. We gaan s’ middags weer naar Nieuw-Vennep, het is warm en nu zwemt Maddy uit haar eigen zo over water. Heerlijk vind ze het nu, even ben ik bang dat ze naar die bosjes gaat met de eieren, maar dat doet ze niet. June kijkt het allemaal vanaf de waterkant af en overzwemmen doet ze niet. Wanneer ik roep komt ze het hele eind over land en brug naar ons toe rennen.
Weer een ei?
We lopen niet meer in de buurt van het eierennest van de fazanten en gaan de linker kant op, dat uitkomt in een soort eiland. Tot onze schrik staan ze al weer snel voor en duiken de bosjes in. Een inmens kabaal horen we en we houden onze hart vast, we horen wanhoops krijsen van een…. ja van wat eigenlijk? Een fazant, want die zien we even later wegvliegen. Oh nee, weer eieren of kleintjes? De honden komen weer tevoorschijn en ik zie niets in hun bekje. Ella zag behalve moeder fazant ook wat kleintjes wegvliegen, gelukkig maar. Het is nog steeds oppassen geblazen dus. Weer zwemt Maddy naar de overkant en loopt richting de brug, ze wil via het fietspad naar de andere kant, maar dat gaan we niet doen. We blijven hier, we hebben zo nog wat schaduw van de bomen. June moeten we echt aanmoedigen om ook te zwemmen, zodat ze helemaal nat wordt. Net heeft ze alleen maar in de sloot gestaan.