Zondag 24 mei
Tweede Pinksterdag
Yes, Yes, Yes! Maddy is Nederlands Kampioen.
Vandaag in Arnhem op de Pinkstershow is Maddy beste teef geworden. Tijdens de verkiezing beste van het ras, vindt de keurmeester de reu iets krachtiger lopen. Terwijl Maddy weer ouderwets ondeugend is en zo nu en dan tegen mij opspringt. Wel moet ik eerlijk zijn, er zijn niet veel Weimaraners. Verbazingwekkend, durf men niet? De heer Mensink is een gerenomeerd keurmeester en een echte rasspecialist dus ik was reuze benieuwd wat hij van Maddy zou vinden. Maddy had nog een 1/4 punt nodig en het wordt een volle punt. Met twee teven is het makkelijk verdiend, maar Maddy moet wel eerst een Uitmuntend halen en hij is zuinig met de U’tjes. Maddy krijgt als beloning een heerlijke kluif.
Maandag 25 mei
Tweede Pinksterdag
Gisteren werd Maddy Nederlands Kampioen en vandaag pakt ze een konijntje. We gaan vooruit, want ze geeft het wel af aan Wil en vorig jaar vrat ze een kleintje nog met huid en haar op. Kortom het is weer ouderwets feest op de trimbaan, lekker samen met Wil en June.
Dinsdag 26 mei
Vanavond weer jachttraining in Delft bij de Makro. Heerlijk rustig, lekker weer en eindelijk ben ik weer eens tevreden over Maddy. Het lijkt erop dat haar hormonen weer op een normaler peil zijn, ze is actiever, allerter, heeft zin. Leuk ook dat iedereen ons feliciteerd, tuurlijk worden er ook grapjes gemaakt. Hoe gaat de training? Lees meer.
Vrijdag 29 mei
Slecht weer!
het regent, eerst gaat het nog wel, maar het gaat steeds harder regenen. Toch lopen we een duintop op, de honden gaan de bosjes in zoals altijd. We horen een piep, oh nee, dat is niet goed. En ja hoor Maddy komt tevoorschijn met een konijn in haar bek. Razendsnel wordt het afgepakt door June, ze gromt zelfs en laat Maddy beteutert achter. June rent er met het konijn in haar bek vandoor. Staart huizen hoog en ze maakt een heel groot ererondje. Op mijn roepen komt ze niet meteen, ze loopt al helemaal onderin. Ik zet een hele strenge stem op en eindelijk komt ze mijn kant op. Ella heeft Maddy aan de riem. June geeft het konijn af en het gaat in een zakje. Ik neem het mee voor in de vriezer, het konijn verdwijnt in mijn wildzak van mijn jas. Ik wilde oefenen, maar vergat weer eens wild uit de vriezer te halen, nu maakt het niet uit. Het lijkt erop dat de honden zelf voor hun wild zorgen.
Het is niet leuk meer
Het is nog steeds nat en Ella en ik hebben het wel gezien en lopen richting het pad. Maar waar is Maddy? Niets meer van haar te zien, we kijken op mogelijke plekken waar ze zou kunnen zijn. Niets, nada, noppes. We kijken bij een paar beruchte graafplekken, maar horen of zien niets. Ook June heeft geen succes. Waar is ze nu? Het duurt wel erg lang. Ik zie wat, daar op de duintop is Maddy. Later blijkt het June te zijn….. Toch lopen we daar naar toe en klimmen de duintop weer op, ook hier kijken we, maar zien nog steeds niets. Inmiddels regent het pijpenstelen. De moed zakt ons in de schoenen en we gaan van de duintop weer naar beneden, wat nu? Er komt een man met een herder aan en ik vraag aan hem of hij een grijze hond heeft gezien. Hij heeft niets gezien. Ik draai me om en daar komt van links Maddy aan gerend en ze heeft iets in haar bek. Toch niet weer een konijn? Oh nee hè, nu is het niet leuk meer. Toch roep ik haar met een blije stem en ze rent meteen naar mij toe, trots op haar buit. Even probeert June weer het konijn te pakken, maar nu trapt Maddy er niet in. Maddy geeft het keurig aan mij af. Wat nu? Wat moeten we met dit konijn? ook meenemen? Ik heb geen zakjes meer. We laten het liggen hier voor de vossen en June gaat snel aan de riem. Maddy is weer weg, de emoties lopen hoog op. Ella is in paniek, ik ben geïrriteerd, het gaat lekker. Maddy moet weer gezocht worden. Gelukkig zien we haar net weer bij de bosjes, snel roep ik haar en lijn haar aan. Wat een wandeling, Ella heeft het hier helemaal gehad en ik ook wel. Wij hebben in ieder geval geen poelier of jager nodig voor onze konijnen!