Z
ondag 17 mei
Tijdens de jaarlijkse clubmatch van de Weimaraner Vereniging wordt Maddy 3e in de Openklasse met een Uitmuntend. Een sterk bezet veld met 12 teven en niet de minste. Tuurlijk wil ik hoger, maar ik denk dat ik best tevreden mag zijn met de 3e plaats. Maddy heeft het heel goed gedaan. Alleen was ze een beetje sloom tijdens het ‘staan’ in stand bij de keurmeestertafel. Ze heeft natuurlijk last van haar darmen en nog steeds diarree, ook is de warmte van invloed en natuurlijk het lange wachten. Wel is ze weer even ouderwets ondeugend wanneer we tijdens de verkiezing beste teef Openklasse, twee rondjes moeten lopen. Ik zie de blik in haar ogen en ja hoor ze springt tegen me op, gelukkig doet ze dit pas op het einde. 
Het weer is prima, na de vele regen van vorig jaar hoor je niemand klagen.
Maandag 18 mei
We spijbelen! Ik besluit om niet naar de GG-training te gaan en stiekem denk ik dat Maddy het helemaal niet erg vindt.
Dinsdag 19 mei
Ja we gaan wel naar de jachttraining, we kunnen niet blijven spijbelen, en dit is veel te leuk. Lees verder. Helaas, helaas raakt een Hagenees mijn auto wanneer hij nog net probeert in te voegen bij de stoplicht. Ik ga nog wat naar voren voor hem, want hij zal en moet er tussen. Ik hoor een luide knars en vloek hard en druk op mijn toeter. De ouder(e) man wijst naar de rechter kant van de weg en daar gaan we staan. De sukkel, “ik heb mijn auto net gehaald en weet nog niet zo goed de maten”, excuseert hij zich tegenover mij. Hij vindt het zelf ook erg en excuseert zich herhaaldelijk, snel stap ik uit om de schade te bekijken. Het valt mee, de bumper is beschadigd, toch vraag ik zijn adresgegevens. Ik ben zuinig op mijn auto, er mankeert niets aan en ik wil hem inruilen, dus een beschadiging kan ik niet gebruiken en vind ik zonde. Wellicht ga ik morgen of overmorgen even naar de garage en dit raadt mijn collega voorjager ook aan later tijdens de training. De oude man heeft zelf een paar flinke krassen op de rechter onderkant van het achterportier meen ik. Het erge vind ik het gedoe ervan, garage, verzekering, gedoe! en dat wil ik niet en ben geneigd voor de makkelijkste weg te gaan, maar ik doe het niet.
Donderdag 21 mei
We rijden naar Nieuw-Vennep waar water is en waar we kunnen oefenen met een eend. “Waar is de eend?”, vraagt Ella. “Die heb ik niet, jij nam het mee”, antwoord ik. We ruziën wat, “jij had het”, “nee jij”. En dan komt Ella toch tot de conclusie dat ze het vergeten is nadat ze haar schoenen aantrok. Lekker dan, geen eend. Dan maar met dummy’s het water in voor de honden.
Watervreugde
Weer stapt Maddy zonder problemen het water in, wel loopt ze iets schuiner van mij vandaan naar de kant, dan de bedoeling is. Aan de overkant en na mijn commando: “zoek apport”, kan ik mooi het zoekpratroon bekijken en daar is niets mis mee. Heel snel vindt ze de dummy en brengt het via de brug naar me toe. June mag ook zwemmen en zij doet het ook prima. Ze vinden het best lekker, het is warm, want de honden hebben al flink gerend. Een fietser roept nog: “de vogels broeden”. Als antwoord krijgt hij een sarcastisch: “Joh”. Op de brug gooi ik nog een dummy in het water, het moet niet gekker worden, maar bijna maakt Maddy een bommetje. Heel snel rent ze naar de kant, door de brandnetels en bijna springend gaat ze te water.
Verloren zoek
In een dichtbegroeid bos gooit Ella twee dummy’s, terwijl de honden het niet zien. Ik stuur Maddy het bos in, ze gaat er vlot in en zoekt op de wind. Dan ruikt ze iets, vast een warme plek van een konijn of haas. De dummy is niet meer interessant, wel het wildluchtje. Steeds gaat ze weer naar die warme plek en werkt het spoor weer uit. Een hele tijd blijft ze weg. Dit duurt te lang en ik zet June in. Ze rent het bos in en weer uit en rent langs het bos, ze ruikt onze voetsporen en vindt precies de plek waar de dummy’s in het bos gegooid zijn. Even later komt ze met dummy. Knappe June. Eindelijk zien we Maddy weer, ze kijkt me aan en in een laatste wanhopige poging probeer ik haar nog naar het bos te dirigeren. Niet interessant, ze wil water. June ziet het aan en besluit om zelf maar die dummy te halen. Ze wist waar de eerste lag en daar ligt ook de tweede. Slimme June. Maddy mag het in een ander bos nog een keer over doen en nu zoekt ze goed en brengt het ook. Genoeg geoefend weer.