Zondag 7 februari
Winter
Ja hoor, de winter heeft echt toegeslagen. Wanneer ik mijn rolgordijn opendoe is alles wit. Wat het erger maakt is de wind, de stormachtige wind. En hoe heet deze storm? Darcy! De stamhouder van deze blog. Darcy, onze tweede teef en zij kreeg 11 pupjes waaronder June. Heel bijzonder.
Een echt storm
Door Darcy kunnen we niet met de auto weg en dat is een beetje jammer. De auto in ingesneeuwd, we doen wel een poging om de sneeuw weg te krijgen, maar het is te veel en te zwaar. Het moet wel lukken om ’s middags met de auto weg te kunnen. Nee dus, er is weer veel meer sneeuw gevallen en er heeft zich weer een mooi dijkje gevormd om mijn auto heen. Dus de honden doen vandaag 2x een rondje aan de lange lijn. Het is niet anders. Ze zijn heel uitgelaten en vinden het geweldig, maar ze zijn ook heel blij wanneer we weer thuis zijn.
Apart
’s Morgens lopen we nog met z’n tweeën, maar ’s middags niet meer. Mijn moeder loopt met Maddy en ik loop voorop met Blaine. Maddy wil steeds naar mij en mijn moeder wordt hier zo onzeker van. ’s Middags loop ik alleen en neem ze apart van elkaar mee, dit gaat super.
Maandag 8 februari
Koud
Noordwijkerhout is nog wit en mijn auto is nog ingesneeuwd. Ik ga daarom weer apart met de honden een rondje lopen. Ella is zo lief om mijn auto uit te graven waardoor ik later weer ergens heen kan rijden om de honden te laten rennen. Ik help heel even mee en kan daarna bijna niet lopen, dus ik laat het maar en ik mag niet eens meer helpen. Ik bemoei me graag overal mee en vind dit super moeilijk. Vooral als Ella niets doet wat ik vraag: “doe mijn wanten aan, dan heb je geen koude vingers. Doe mijn laarzen aan, die zijn lekker warm. Mijn jas is ook heerlijk”. Nee hoor, ik zie dat ze de oude handschoenen aanheeft en die zijn echt niet warm.
Sneeuwpret
Het is ongeveer -4 graden en het sneeuwt ligt. We kunnen naar de Bavo! Ik kan met mijn auto van het parkeerterrein en rijden, heerlijk. Veel geschreeuw, geschater en plezier van kinderen en ouders die met een sleetje van de besneeuwde heuvels af sjezen. Ik zet de auto vooraan neer en laat de honden meteen los. Normaal zou ik heel voorzichtig zijn met al die kids, maar niet vandaag. Ze hebben al anderhalve dag niet gerend en zij mogen ook even. Maddy gaat meteen bij de kinderen kijken, ze is ook zo’n eigenheimer. Blaine is veel te nieuwsgierig en houdt haar moeder altijd strikt in de gaten en gaat mee. Ik roep een paar keer en dan komen ze. Ze hebben een lol in de sneeuw, heerlijk. We lopen best een flinke wandeling, in grote kalmte en rust. De drukte is er zoals gewoonlijk, altijd in het begin. Na een klein uurtje hebben we het best koud, we zijn het zat en de honden vinden het ook helemaal niet erg om de auto te zien. Maar leuk was het wel.
GG
Gisteren kreeg ik een appje dat de gehoorzaamheidscursus weer mag beginnen met 2 cursisten en een leider. Het worden trainingen van 15 á 20 minuten. Hier heb ik geen zin meer in, te kort voor toch een half uur rijden. Bovendien is het veel te slecht weer. Dat vindt de rest ook, want de één na de ander zegt af en Heleen besluit om het vanavond maar helemaal af te blazen. Voor Blaine en mij zit het erop en ik heb een uitgebreid appje gestuurd.
Dinsdag 9 februari
Wit, witter, witst
De honden hebben veel sneeuwpret in de witte wonderwereld. En ze vinden nog een haas ook, ik hoor het aan het luid blaffen van Blaine.
Woensdag 10 februari
Ziekenhuis
Ik moet van de uroloog een week voor mijn consult urine brengen voor een kweek. Gelukkig lever ik nu een veel helderder potje met urine in. De kuur doet zijn werk. Het heeft even geduurd, maar nu merk ik het resultaat. Ik heb nog tabletten voor 1 ½ week, zo is alles mooi schoon voor de rugoperatie.
Zwaanshoek
Voor het eerst sinds zaterdag rijden we weer eens naar Zwaanshoek. Maddy heeft het meteen al druk, waarmee? Haas, fazant? De honden hebben het enorm naar hun zin en wij ook. De kou valt reuze mee, -1 en dat is heel goed te doen. De wegen zijn ook goed schoon, behalve de straten in de wijken.
Donderdag 11 februari
Thuiswerk
Laatste werkdag en het wordt een lange dag. We beginnen met een afdelingsmeeting en om 13.30 een korte MS-teams cursus, die ik te leuk vind om niet aan mee te doen. IK moet al heel vroeg opstaan om even voor 9.00 uur aan te schuiven.
Nola en Mika 
Nola
Afscheid
Pijn
Ik merk dat ik steeds meer pijn krijg en wanneer de laatste werkdag voorbij is ben ik kapot en moet snel rusten. Eén opdracht is nog niet helemaal af, dat gaat niet meer, morgen of van het weekeinde dan maar. Na rusten kom ik slecht op gang, echt veel meer pijn!
Vrijdag 12 februari
Het is zwaar
Ook deze dag is niet best, ’s morgens gaan de honden en ik naar Zwaanhoek en na het rusten ’s middags gaan we naar de Bavo en dat gaat eigenlijk best goed, ik krijg weer een beetje goede hoop.
Pijn
‘Avonds gaat het echt helemaal mis, ik kan bijna niet meer lopen! Wat is er aan de hand? Je weet 1 ½ jaar geleden kreeg ik out of the blue enorm meer pijn. Dit is nog veel erger als toen, het is bijna niet mogelijk. En toch slaap ik wel heel goed, ik heb sinds mensenheugenis niet meer zo lang geslapen. Helaas heb ik het ook heel koud en ik voel heet aan. Ik heb koorts en waar komt dat nu vandaan?
Zaterdag 13 februari
Bewegen is bijna onmogelijk
Uit bed komen is vrijwel onmogelijk, ik kan bijna niet lopen en heb zo’n erge pijn. En ik maar denken dat ik het ergste gehad had. Ik heb nog steeds koorts. Wat nu? Ik kan nergens heen, autorijden is onmogelijk. Dit alles heeft natuurlijk een enorme lading omdat ik woensdag de 24e geopereerd word. Ik bel de huisartsenpost en zij komen langs.
Conclusie
Geen schade, geen verlamming en dat is een opluchting. Temperatuur was iets gezakt en er wordt een coronatest afgenomen. Nu moet ik boven blijven en ma beneden. Wat een toestand en maandag krijgen we de uitslag.
Het zal even wat rustiger zijn qua schrijven, het gaat niet meer zo goed.