Zondag 27 januari
Maddy en June samen los…
Weer zijn de taken goed verdeeld. Maddy gaat met mij mee naar Hubertus om te trainen, Darcy gaat met Ella mee en June met Wil. Voor het eerst sinds een lange tijd gaan Wil en June weer fietsen en het gaat heel goed volgens Wil. Ze zijn naar de Bavo geweest en dat is een tijd geleden voor June. Wil heeft haar de hele tijd los gelaten. Wel heeft ze veel leuke plekjes even herontdekt, als je er zolang niet geweest bent moet alles weer even geïnspecteerd worden. ‘s Middags laten we haar weer een keer los samen met Maddy en we houden ons hart vast. Vertrouwen, vertrouwen! ondertussen sterven we duizend doden. Maar het gaat goed, ze gaan er samen vandoor en June komt weer ongeschonden bij ons.
Trainen
Met Maddy ben ik om 09.00 uur in Den Haag, ik laat haar even rennen in de duinen van de Waaldorpse vlakte en dan lopen we naar het terrein voor Hubertus. Voor toilet, laat staan koffie, is geen tijd meer. Lees meer.
Maandag 28 januari
Darcy is niet zo lekker
Eerst naar de tandarts en dan ga ik met Darcy en June naar de duinen. Darcy is niet erg in haar hum, ze staat al een paar dagen op pijnstillers, want ze loopt niet goed. Met stilstaan zakt ze vaak door haar hoeven. Ook heeft ze weer een periode dat ze geen trek heeft in eten. Alleen ‘s morgens, tussen de middag en de rest van de dag is alles weer in orde.
June struint de duinen af
June laat ik de hele wandeling los, een paar keer is ze echt weg de duinen in. En dan komt ze toch na een tijdje weer aangerend! geweldig om te zien. Echt het gaat met de dag beter. Ik kom een paar kennissen tegen en zij staan stil om naar June te kijken. Ze vinden de wond er mooi uitzien en het valt niet eens zo heel erg op. Ja van dichtbij wel, maar veraf valt het reuze mee. We horen het steeds vaker, complimenten voor de dierenarts dus. ‘s Middags met Maddy wissel ik het af, stukje los en een stukje vast. We lopen niet zo lang, voor Darcy en voor June.
Dinsdag 29 januari
Wil gaat fietsen
We moeten er aan geloven. Vorige week konden Ella en ik het nog tegenhouden, nu niet meer. Wil neemt vandaag toch echt June én Maddy mee! met de fiets, als dat maar goed gaat. Het gaat gewoon goed, ze hebben het reuze naar hun zin en het fietsen gaat prima. “Heb je June nog aan de lange lijn gehad?”, vraag ik aan mijn vader. “Ikke niet”. Als Wil June gewoon los laat dan moeten Ella en ik het ook maar gewoon doen tijdens onze middagwandeling. Wel merk ik dat June wat meer bij ons blijft en dat is prima. Ik denk dat ze toch wat vermoeid is van het ochtenduitje met Wil.
Woensdag 30 januari
Ondeugende Maddy
Ik neem mijn dummytas mee, gevuld met twee bumpers en een canvas dummy. Twee dummy breng ik weg in het bos, één voor June en één voor Maddy. June vindt het zo, maar ik moet op Maddy wachten want zij is nog even weg. Als ik haar inzet om te zoeken ontsnapt June en zij vindt de dummy eerder dan Maddy. Blunder van mij. Weer is Maddy weg en zij blijft lang weg. Ik heb een straatje neergelegd, drie dummy’s met voldoende ruimte tussen de dummy’s. Nu alleen nog een hond. Hè, hè, daar komt ze. Wat zie ik? heeft ze iets in haar bek? Ja hoor volgens mij een brok konijn of een konijnenkop. Ik roep Maddy, ze moet voorkomen. Maar dat wil ze helemaal niet, ze wil dat brok konijn voor zichzelf. Maddy is moeilijk te fotograferen, meestal is ze weg of gaat weg en dan krijg je dit soort plaatjes. Ik word boos en Maddy rent er vandoor.
Maddy is moeilijk te fotograferen, meestal is ze weg of gaat weg en dan krijg je dit soort plaatjes.
Waar is dat krengetje? Ik zoek en zoek en daar zie ik haar, ze vreet het snel met huid en haar op. Nog bozer ben ik nu. Foute houding om nu een oefening te beginnen. Ik lijn haar aan en ze zal de dummy’s in het straatje pakken. Nou helemaal niet, Maddy wil nog een konijnenbout en geen dummy. Met veel pijn en moeite pakt ze een paar dummy’s. Dan stuur ik haar vooruit om een dummy te halen, ze rent er naar toe, pakt de dummy laat het vallen en weg is ze weer op zoek naar lekkere dingen. Bozer dan boos ben ik nu. Ik kan haar niet vinden, Darcy en June zoeken mee en eindelijk zien we haar. Weer lijn ik haar aan en doen we de oefening. Het is even genoeg nu. Even later doen we nog een verloren zoeken. Best moeilijk. Ik stuur eerst June en zij vindt het. Nu Maddy, ze blijft lang weg en wanneer ik haar weer zie, wil ze de bosjes in om konijnen te zoeken. Ik loop naar haar toe en ik zie vlakbij een dummy liggen. Dus ze heeft het toch gevonden de boef. Dit was echt zo’n off-day zullen we maar zeggen.
Donderdag 31 januari
We lopen een klein rondje, vanavond wil ik met Maddy naar ringtraining. We maken niets geks mee, Maddy is ook aardig rustig voor haar doen. Wel merk ik aan June dat ze, nu ze ‘s morgens fietst, niet meer zo heel veel weg gaat. De rekening is binnengekomen, alles moet nog betaald worden en het is even slikken als ik het bedrag lees.
Zaterdag 2 februari
Tentoonstelling
Show in Eindhoven, meestal presteren we hier goed en na de show in Wijchen ben ik benieuwd wat het nu wordt. Flink geoefend met lopen, ook zijn Maddy en ik afgelopen donderdag naar ringtraining geweest.
Jeugdklas is goed bezet
Vijf jeugdhonden in deze klasse, leuk al die concurrentie. Eerst moeten we een rondje lopen in gewoon tempo, oké? Ik heb dit in Nederland nog niet meegemaakt. Wel in Oostenrijk, daar moest ik een paar keer in gewone pas lopen tijdens de show ter ere van het zoveel jarig bestaan van de Oostenrijkse Weimaraner Vereniging. Dit was altijd de dag na de VGP. Keurmeester van vandaag is de heer Hochstenbach, een Duitser dacht ik en wil al in het Duits wat zeggen met de kennismaking. “Hoe oud?”, vraagt de keurmeester. Dit klinkt toch verdacht veel op gewoon Nederlands. “17 maanden”, antwoord ik. Weer vraagt hij wat en nu weet ik toch zeker dat hij gewoon een Nederlander is. Goed voorbereid Liaan….
Mooi in looppas
Maddy loopt goed, geen telgang te bekennen, ook bijt ze niet in mijn arm of hand en springen doet ze ook niet. Het staan is oké, ik merk dat ze niet helemaal op haar gemak staat. Haar oren houdt ze iets naar achteren en haar poten staan wat ‘slapjes’, waardoor ze niet helemaal goed tot haar recht komt. Kijkt ze met aandacht of wordt haar aandacht door iets getrokken dan kan ze heel mooi staan. Ik ben best tevreden met haar optreden. En wat krijgen we? een Zeer Goed met een 3e plek. Hè? dat verwacht ik niet. Op zijn minst een Uitmuntend toch? Zo grillig kan het showgebeuren zijn, vorige keer beste van het ras en nu een ZG. Toch maar inschrijven voor Leiden?