Zondag 13 januari.
Hoe gaat het met de wond na de operatie.
June heeft rustig geslapen, alleen de wond ziet er niet uit. Heel dik is het, logisch ook wel na zo’n operatie. June is soms nog onzeker met lopen, maar het gaat beter dan gisteren. Ella loopt weer twee keer met haar en verder slaapt ze veel, de pijnstillers doen goed hun werk. Piepen doet ze niet meer, ze ligt gewoon lekker. Bij mij ligt ze ‘s middags op de bank, of ze zit of ligt bij Wil. Gisteren en vandaag heeft de wond niet meer gebloed. Wel ga ik toch maar met Maddy naar de eerste training bij Hubertus. Lees verder.
Maandag 14 januari
Bloed uit haar neus
Het gaat echt een stuk beter, ze zoekt Maddy meer op en wil spelen. Alleen vinden wij dit nog een beetje eng. Wel is het raar dat er weer bloed uit haar neus komt. Het valt ook op dat de wond een stuk geslonken is. Daarom maak ik me nog niet al teveel zorgen. Als het morgen nog niet weg is bel ik de dierenarts. Ik moet toch ook een afspraak voor controle maken voor deze week. Ella slaapt nog steeds bij haar en ze liggen zo heerlijk bij elkaar die twee, ze loopt nog steeds twee keer een rondje. Ook laat ze ‘s avonds June even voor op het grasveldje plassen, in de tuin stoot ze overal tegenaan. Ze loopt veel zekerder, wanneer ze nu met de kap ergens tegen aan stoot, vindt ze dat helemaal niet erg meer en ramt gewoon door. Dat is weer wat minder. Ze krijgt nog gewoon de pijnstillers en antibiotica. ‘s Avonds heeft ze last van jeuk, ze wil krabben en met haar hoofd over de grond schrapen. Geen goed idee, we geven daarom de tramadol iets vroeger, dat helpt hier wordt ze weer rustig van. De hele dag komt er bloed uit haar neus, soms best veel en vooral als ze met haar hoofd schudt of wat drukker is. Eten is nog steeds heeeel belangrijk en ze staat weer vooraan hoor met het uitdelen van brood, kluif en pap.
Dinsdag 15 januari
Stap voor stap beter
Het gaat steeds beter, de wond is echt flink geslonken. Wel komt er nog steeds bloed uit haar neus, minder dan gisteren. Volgens de dierenarts kan dit wel en ze vroeg hoe de wond eruit ziet. Ik zei dat het er goed uitziet. Het is waarschijnlijk wondvocht, als de wond niet meer dik is, kan het niet meer zoveel kwaad. Dit kan nog wel een paar dagen duren. Vrijdag om 13.30 uur moet June langs komen voor controle. June voelt zich steeds sterker en beter worden. Lopen gaat prima en met de kap kan ze ook goed omgaan, ze is zelfs wat wild en onvoorzichtig soms. Ze speelt met Maddy en pakt de kluif om te spelen. Vooral ‘s avonds na het eten hebben ze zoals voorheen hun speeluurtje, alleen is het allemaal nog zo eng. Soms stort ze naar de grond, ik denk dat ze dan met haar hoofd over de grond wil schrapen. Nee, ze duikt op haar kluif!
Woensdag 16 januari
Buiten vindt ze het ook steeds leuker worden
Eerder wilde ze steeds graag naar huis, maar vandaag vindt ze het leuk buiten. Wil gaat ‘s middags een rondje met haar lopen en Ella merkte het ook al vanmorgen. Er komt niet veel bloed meer uit haar neus, gelukkig. Wel valt het op dat de bovenkant van de wond invalt, er zit nu toch een gat ipv een oog. Ze wil met Maddy spelen en eten is zó belangrijk. June krijgt nog 2x dgs een tramadol. Ik geef het nu wat later, 08.30 uur i.p.v. 07.00 uur en om 21.00. De Carprodyl krijgt ze om 10.00 uur en 18.00 uur.
Donderdag 17 januari
Darcy heeft het koud in de sneeuw
Met Maddy en Darcy wandel ik met Santos en Hen in de Katwijkse duinen. Het is koud, -5 graden en dat vindt Darcy ook. Op het eind heeft ze er helemaal genoeg van en loopt alvast naar de auto. Maddy komt in botsing met een slee die van een helling komt. Hopelijk vindt ze het nu geen vreselijke enge dingen.
Met June gaat het goed, geen bloed meer uit haar neus en het lijkt wel of de holte die twee dagen te zien was iets is opgevuld. June krijgt voor het eerst 1x dgs 1 capsule Tramadol om 10.30 uur. Morgen voor controle naar de dierenarts. Een verrassing voor June en ons. We krijgen een kaart van Hilda, Trudy, Steef en Erna. Een beterschapskaart met een hele lieve tekst die echt ontroerd. Voor alle drie de honden zit er een pensstaafje bij de kaart en die hebben ze heerlijk opgesmikkeld. Dank jullie wel.
Vrijdag 18 januari
Controle
Half 2 zijn we bij de dierenarts, oké 1 minuutje te laat. Marloes de jongere dierenarts laat ons binnen, we praten wat over hoe het nu gaat en dan komt Annemiek ook binnen. Annemiek is heel tevreden over hoe de wond eruit ziet. Het is mooi geslonken, we praten nog wat na, ook over de toekomst. We vertellen dat June wel haar andere oog soms dichthoudt. “Als jullie willen kan je altijd het oog nog een keer laten onderzoeken door de oogarts. Ik vertel dat de oogarts nog gebeld heeft en Annemiek had ook van andere collega’s gehoord dat die heel tevreden zijn over deze oogarts. Wel is ze heel benieuwd wat er nu uit het pathologisch onderzoek komt. Woensdag gaan de hechtingen eruit. Ook vandaag krijgt June 1 x dgs een tramadol capsule en 2 x dgs een 1/2 tablet Carprodyl. Het gaat goed.
EG-C
Vanavond ga ik voor het eerst met Maddy naar de cursus Elementaire Gehoorzaamheid C en ze doet het best goed. Vorige week hadden we moeten beginnen, maar toen was June net thuis gekomen van haar operatie. Lees meer.
Zaterdag 19 januari
Geen zware pijnstillers meer
Geen Tramadol meer voor June, we kijken of dit goed gaat. Ik denk het wel, de Carprodyl krijgt ze nog wel. We hebben nog 1 capsule Tramadol maar die bewaar ik voor woensdag als de hechtingen eruit gaan, dat zal wel weer even heftig zijn. Vanmorgen heb ik een rondje met June gelopen, lekker in de sneeuw en in de snijdende wind, koud! vandaag. Ze heeft het naar haar zin, maar ze loopt steeds sneller als we vlak bij huis zijn. Het lijkt wel of ze het eten ruikt. Het valt me op dat de wond er niet zo naar uit ziet. Het valt aardig weg, of ik raak er al een beetje aan gewend. ‘s Middags loopt Wil een rondje met June, zo kan Ella weer een keer mee naar de duinen met mij, Darcy en Maddy. Ik krijg een reactie van Jolanda, het baasje van Luna. Zij is een zus van June, ik vind het zo leuk weer een keer van ze te horen.