Zondag 24 mei
Zweettraining
Voor het eerst sinds 2 maanden weer naar de zweettraining. Even van en naar Almere voor 15 minuten. Maar het is het waard. Lees meer.
Bavo
’s Middags rennen door het veld met de gele bloemetjes. Pretty in yellow.
Maandag 25 mei
Haas
De wandeling zit erop en we lopen richting de parkeerplaats, hier lopen de honden altijd aan de lijn. Het wandelpad, langs het fietspad met aan de ene zijde een sloot en aan de andere zijde een bos. Ik zie er dan ook helemaal geen kwaad in dat Blaine even wil ruiken naar iets in het gras. Maar dit is heel wat anders, de honden rukken zich los en rennen er vandoor. Een haas, ik zie het beestje uit de bosjes komen. Shit, shit, shit. Ben ik bijna bij de auto en nu dit. Er zijn best wat fietsers onderweg met dit mooie weer, dus oppassen geblazen. De honden rennen van hot naar her, over het fietspad en weer terug. Na veel roepen komt Maddy terug, ja echt, ik schreef toch al dat de rollen omgekeerd zijn. En na veel roepen, boos worden en wachten kan ik eindelijk Blaine aanlijnen. Zonder riem, WAT! Ze is de riem met slibketting verloren. Vast die lijn die een beetje ingescheurd Is. Wat nu? die riemen hebben zoveel sentimentele waarde, bovendien zijn ze niet goedkoop. Ik kan niet zoeken, Blaine is helemaal hyper nog en ik heb professoris de schouderlijn van de jachttas om Blaine’s hals gedaan. Ik moet maar vanmiddag of morgen terugkomen om te zoeken. Ik weet waar de riem ongeveer kan liggen, al is het wel een uitgebreid zoekgebied. Een voordeel is dat er hier niet veel mensen komen. Shit.
Waar is de riem?
’s Middags gaan Ella en ik zoeken, maar we vinden niets. Het valt tegen, het gebied is toch best groot. We hebben ook niet veel ruimte qua tijd. Voor het eerst mogen we weer naar de gehoorzaamheidstraining na 10 weken verplichte coronarust. Morgen opnieuw zoeken.
Dinsdag 26 mei
Vinden we nu de riem?
Ik werk vandaag niet en kan ’s morgens weer zoeken naar de riem. Nee hoor, niets gevonden. Ik ga het ergste vrezen.
Als we het nu niet vinden dan….
Het wordt wat eentonig maar we gaan ’s middags weer zoeken naar de riem. Vanmorgen heb ik een stuk uitgekamd, daar hoeven we niet meer te zoeken. Ella zoekt nu de grasstrook langs het fietspad af en ik ga het bos in. Eigenlijk een bosstrook, ik zie meteen dat dit te breed is om alleen te doorzoeken en roep Ella. De bedoeling is dat we beiden een kant af zoeken. Ik wacht tot ze mijn kant op komt en deel mijn vrees dat ik de riem niet meer ga vinden. Ze heeft er ook een hard hoofd in. We lopen om een greppeltje heen en wat is dat? Er blinkt iets in het gras. Het zal toch niet? JA! het is de ketting, yeahh, jippie, we zijn zo blij. “Het zou toch een wonder zijn om de riem te vinden”, zeg ik tegen Ella. We besluiten om toch het bos te doorzoeken. Ik kijk nog een keer om me heen en krijg nou wat, daar ligt de riem. Helemaal in tact. Wat een wonder en wat geweldig. Het zit erop het zoeken en we hebben nog steeds de oude riemen van Darcy en Jeska en June.
Vrijdag 29 mei
Weer is de jachttraining in het Amsterdamse Bos en ik hoop echt dat het beter gaat. Het valt me wel op dat de vulva wat gezwollen is van Blaine, het zal toch niet? Lees meer over de training.
Zaterdag 30 mei
Toch wel!
Ik zie een klein bloedspatje op het dekbed van Blaine, verder niets.