Zondag 22 maart
Haarlem
Dit is lang geleden! Of Blaine is hier nog nooit geweest of misschien maar 1 keer. Schoteroog, ik kwam hier zoveel met June, zij heeft hier het werk met fazanten en patrijzen geleerd. Met Maddy kwam ik hier ook wel, maar dat werd al minder.
Weer
Het is prachtig weer, wel koud en veel wind. Het aantal mensen hier is net goed, genoeg ruimte om de 1 ½ meter afstand te houden.
???
Waar is het ook al weer? Ik moet echt even zoeken hoor waar ik de auto altijd neerzette. Het is hier veranderd, weer meer industrie, gebouwen en wegen. Het is enorm begroeit waar de fazanten altijd zaten, de honden kunnen hier bijna niet doorheen, alleen maar stekels. Bij de waterzuivering liepen altijd heel veel fazanten aan de overkant van het water en achter het hek en nu niets. Het is best leuk en voor de honden wat anders. Maddy verveeld zich een beetje tijdens de wandeling in Nieuw-Vennep, hier niet hoor. We hebben wel ver en lang gelopen en dat merken Ella en ik aan de benen. De honden liggen uitgeteld te slapen op de terugweg.
Maandag 23 maart
Gedeeltelijke lockdown
De wereld staat in vuur en vlam en ook Nederland. Er sterven veel mensen aan het coronavirus en er zijn heel veel mensen ziek. Er worden strengere maatregelen afgesproken waar we ons aan dienen te houden. Thuiswerken, kappers dicht, supermarkten laten beperkt aantal mensen binnen, bakkers, drogisterijen ook. Meeste winkels dicht, restaurants, alles. Geen samenscholingen meer, er mogen buiten niet meer dan 3 mensen bij elkaar zijn, tenzij uit één gezin. En de kreet: houdt 1,5 meter afstand en handen wassen. Gelukkig mogen we nog wel naar buiten en is er geen complete lockdown.
Training
De gehoorzaamheidtraining op maandag is afgelast, de zweetwerktraining is afgelast en nu ook de vrijdag jachttraining. Voor het laatste geldt dat de trainer wel, tegen betaling, duo-trainingen geeft. Leuk, zeker, maar de kans op besmetting wordt wel weer groter. Ik moet toch rekening houden met mijn moeder en zelf heb ik natuurlijk ook minder weerstand. Mijn wereld is al niet groot meer, maar zo wordt het wel erg klein. Ik zie mijn collega’s niet meer, mijn trainingsmaatjes van de 3 groepen niet meer, dat is niet veel. Boodschappen dat doe ik wel weer, ik vind het geen fijn idee om mijn moeder dat te laten doen. Het gevaar op besmetting is erg klein zo.
Donderdag 26 maart
Konijn met publiek
Ik train met een konijn met Blaine en dat gaat best goed. Helaas legt ze het weer neer en moet ik een extra commando geven. We werden wel gestoord door een meneer en een middelslag hondje. Ik moest mijn moeder roepen, ze is aardig doof, om het konijn weg te halen. Dit alles gaf hilarische momenten, het konijn lag heel ver weg en ik moest van ver roepen. Ik zag het helemaal voor me, Blaine komt aanrennen met konijn in haar bek, met die wandelaar en hondje als publiek. Dat geeft een podium voor veel ophef.
Vrijdag 27 maart
Afgelast
Ook de jachttraining is tot nader order afgelast. Ik kan wel privé-training of training met z’n tweeën krijgen. Er wordt dan een beetje ingewikkeld gedaan met aanname en uitwisseling van de dummy’s. Feit is wel dat de trainer er mee moet gooien en ik hoogstwaarschijnlijk een dummy van een ander van mijn hond moet aanpakken. Hetzelfde geldt natuurlijk voor de andere voorjager. Feit is wel dat ik na de training weer mijn eigen dummy’s meeneem en die liggen in de auto met de mogelijke virussen. Het blijft gewoon heel lastig, handschoenen dragen kan helpen, maar is natuurlijk ook geen garantie. Ik vind het moeilijk, mijn gezondheid is natuurlijk ook zwakker en een longinhoud die door de scoliose een stuk kleiner is, maar belangrijker is dat mijn moeder 84 jaar is en tot de kwetsbare leeftijdsgroep hoort. Ik moet er over nadenken….
Zaterdag 28 maart
Auto
Het plan is om mijn auto uit te zuigen, Ella en ik doen dat altijd samen. We lopen daarom een rondje Bavo en echt de honden hebben het best naar hun zin hier. Ook nu het is veranderd in een grote bouwput. De auto is weer helemaal zand, haar en modder vrij.
Corona
Ik zie echt dat mensen zich meer houden aan de 1 ½ meter afstand onderling. Het is niet meer zo druk onderweg, dus de waarschuwen lijken eindelijk te helpen.
Hazen
Ineens zijn de honden helemaal wakker, ik weet zeker dat ze een haas in de neus hebben. Letterlijk, want Maddy heeft een wondje op haar neus. En even later zien we de haas, wow de honden er luid blaffend – Blaine – achteraan. Arme haas, hij moet rennen voor zijn leven. Gelukkig is hij slimmer, want de honden raken hem kwijt, maar ze geven nog niet op.