Woensdag 1 januari 2014
Gelukkig nieuwjaar!!
Ik hoop dat het een gezond en sportief hondenjaar wordt. Liefs Liana
Donderdag 2 januari
Van verre
Plof, plof, plof, dit is het geluid wat Maddy maakt als ze aan komt rennen en Hen en mij voorbij sjeest op weg naar een ander mooi duingebied in Katwijk. Ja het schoentje draagt Maddy nog steeds. Zien doen we Maddy niet vaak, horen wel. Ook gaan June en Maddy met z’n tweeën op pad, wild zien wij helaas niet. Santos loopt veel achteraan, hij is echt een oud mannetje aan het worden, behalve als hij een leuk vrouwtje ziet, dan leeft hij op en is hij weer de jonge Schotse Herder in de bloei van zijn leven. Na de dood van Darcy is Santos de oudste, volgens mij is hij bijna 11 jaar en ziet er nog prima uit! Het is prachtig weer en dat is te merken, veel wandelaars, velen zonder hond. Een goede voornemen soms?
Vos
Wil vertelt na de ochtendwandeling dat hij – of liever June – een vos gezien heeft. De neus van June ging omhoog en weg was ze, Maddy was al weg. Toch waren ze snel weer terug, want de vos verdween achter het hoge prikkeldraad langs de zeereep. Gelukkig gaat het goed met de teen en voet van Maddy. De nagel groeit goed en de teen is mooi dun. Toch zal Maddy het schoentje nog enige tijd dragen, want er zitten nog kleine scheurtjes in de nagel en die moeten eerst weg zijn. Anders scheurt ze de nagel zo weer af.
Zaterdag 4 januari
Oefenen
Hoogste tijd om weer wat te oefenen. Door alle blessures is er niet veel van gekomen, waterwerk was niet mogelijk en veldwerk ook niet. Tuurlijk heb ik wel de basisoefeningen gedaan, gg en wat kleine apportjes. Ik neem een duif mee en een dummy met ganzenveren en Maddy en ik rijden naar Nieuw-Vennep.
Haas
Eerst mag Maddy even uitwaaien en we lopen naar een gebied waar fazanten zijn. Maddy krijgt gezelschap van een jonge Dog, die even denkt dat hij een jachthond is. Maar bij het opgaan van een haas blijkt toch echt dat ze het niet is. De Dog ziet of ruikt niets, de haas rent het fietspad over en verdwijnt in de bosjes. Maddy heeft hem ook niet gezien, maar al snel ruikt ze een mooi spoor en weg is ze. Ze steekt ook het fietspad over, is het spoor even kwijt, herstelt zich snel en verdwijnt ook in de bosjes, voorlopig zie ik haar niet meer. “Mooi hè”, zegt het baasje van de Dog. “Het is een echt jagertje zeker”, vraagt hij ook. “Dat is ze zeker”. We lopen niet zo ver van de weg vandaan en het voelt niet helemaal veilig, Maddy met die haas. Eindelijk is ze terug en ze verdwijnt weer in de bosjes van de fazanten. Weer een haas! Maddy rent er weer achteraan. Wanneer ze na een tijdje mijn kant opkomt zie ik dat ze het laatste Rufwear schoentje heeft verloren, shit! Ik heb nog even gezocht, maar het is een hopeloze missie en met die hazensporen hoef ik Maddy ook niet te laten zoeken. Gelukkig heb ik een reserve schoen bij me en die krijgt ze aan, alleen niet zo’n mooi als de Rufwear. Het is wel genoeg zo met die hazen, we gaan apporteren.
Duif
Ik leg de duif verderop neer in de bosjes, ver weg van de hazen hoop ik. Ook leg ik de ganzendummy in de bosjes, Maddy haalt en brengt de duif en heeft het beestje goed in de bek, helaas laat ze het vallen wanneer ze bijna bij me is. Het weer oppakken gaat heel slordig en die veertjes vindt ze niets. Het kan allemaal wel wat beter met die duif, een wijsheid luidt: als het goed gaat stoppen en dat had ik moeten doen na het eerste apport. De ganzenveren dummy apporteert ze prima.
Weer een haas
Ik zie een hond onze kant op rennen, even later zie ik een haas, die hond rent er jankend achteraan. Maddy is meteen allert door dat ‘luid op spoor’ en rent naar die hond toe, vindt zo het hazenspoor en weer is ze een tijd weg. Het is mooi geweest en Maddy gaat aan de riem, ‘s middags hebben we geen tijd meer voor de haas die ik ook uit de vriezer had gehaald. Dat komt morgen wel.
Doorn
‘s Avonds zie ik dat Maddy wat mankt, wat is er aan de hand? In zo’n geval check ik altijd eerst de voetzolen en ik voel meteen een doorn. Die moet eruit! Ik probeer het krengetje met een pincet eruit te trekken, dat lukt niet. Maddy vindt het niet fijn en ik heb Ella’s hulp nodig, nu probeer ik het met een naald. Maddy vindt het echt niet leuk en na 20 minuten geef ik het op. Dat gebeurt me niet vaak, maar het is laat en ik wil naar bed, morgen naar Hubertus. Kijken in welke groep ik ingedeeld ben met Maddy en iedereen een ‘gelukkig nieuwjaar’ wensen. Al ben ik daar eigenlijk niet zo van….