Zondag 19 januari

Zweet

Vandaag de 7e zweetwerktraining in Doorn/Maarn. Lees meer.

Maandag 20 januari

Nog één oefening moet goed gaan

De GG-training gaat super, alles gaat goed. Blaine loopt los naast mij, de trainer zegt: “commando”. Ik zeg “zit”, met een hoge zachte stem en Blaine zit meteen. Yes!! Dit is het laatste onderdeel waar Blaine nog moeite mee had en nu doet ze het. “Eindelijk heeft ze het door”, roep ik tegen de trainer. “18 april”, roept ze. Oké, volgens mij bedoelt ze dat het landelijk examen 18 april is. Als het zo doorgaat zijn wij er klaar voor. Het onderdeel ‘terug plaats’ moet nog beter gaan.

Woensdag 22 januari

Gans

Van een lieve mede-cursist van de zweettraining heb ik zondag een gans gekregen, ik denk een Grauwe gans, en hier ga ik vanmorgen mee trainen. Zoek apport in het bos gaat heel goed, Blaine houdt de gans mooi vol vast. Ook het korte apport gaat goed. Maddy mag ook een verloren zoek doen en ook dat gaat uitstekend. Al heeft Maddy een gans altijd niet helemaal goed vast, vaak aan de hals. De gans gaat hierna in de vriezer, maar ik heb te weinig ruimte. Ik offer een eend, een kraai en een sleepeend op. Hier kan ik morgen even mee trainen.

Donderdag 23 januari

Eenden

Helaas, de 2 eenden en kraai zijn nog niet ontdooid.

Oorbellen en honden??

Ik heb al van kinds af aan gaatjes in mijn oren, tijdens de pubertijd heb ik er nog een paar laten maken. Ik heb ook periodes gehad dat ik geen oorbellen meer droeg, maar wanneer ik na jaren weer oorbellen ging dragen was dat geen probleem. Sinds de diagnose Ziekte van Crohn heb ik geen oorbellen meer in. Eerst omdat ik er geen zin in had en nu omdat het niet meer kan. Ik krijg ze niet meer in, raar. Vanavond doe ik weer een poging. Ik zocht iets en vond een paar oorbellen die ik van mijn moeder gekregen heb. Eigenlijk vond ik ze destijds een beetje tuttig, het zijn zilveren met een blauwe aquamarijn of topaas. Nu zie ik ze en ik vind ze helemaal leuk en wil ze dragen. Met moeite krijg ik 1 oorbel in mijn oor, die ander lukt niet. Ik vraag het aan mijn moeder, maar zij is als de dood om mij pijn te doen en geloof me ik ben heus wel wat gewend.

Zo trouw

Ik ga op de bank liggen, licht boven mij en mijn moeder naast me. Zij probeert die oorbel in mijn oor te steken. Ineens komt Maddy eraan, heel nieuwsgierig kijkt ze wat er aan de hand is. Wat doet vrouwtje bij Liana? Ze klimt op de bank, geeft mij knuffels, “wedden dat ze haar hoofd in mijn nek legt”, zeg ik tegen mijn moeder. Ze houdt mijn moeder sterk in de gaten, met haar neus snuffelt ze wat ze doet en inderdaad ze legt beschermend haar hoofd in mijn hals. Ze vindt het maar niets dat gerommel aan mij en wanneer het toch flink pijn gaat doen, kijkt ze streng naar mijn moeder. Ha ha, dat laatste verzin ik er bij. Een oorbel in het eerste gaatje gaat ‘em niet worden, te pijnlijk en na veel pogingen zit ie in het tweede gaatje. Ik blij, Ella blij en Maddy blij. Ze is toch zo’n lieverd en zo beschermend.

Vrijdag 24 januari

Getver

Maddy heeft wat gevonden op het afgegraven stuk van de BAVO. Ik hoor een bulldozer en Maddy moet komen. Ik moet naar haar toe lopen, maar ik zie al dat de bestuurder van de bulldozer een aardig persoon is en heel rustig rijdt. Ze heeft wat in haar bek! Ik loop er naar toe en Maddy loopt weg natuurlijk. Gelukkig is Blaine op een ander veld. Ik krijg Maddy te pakken en zie dat ze haar kijken stijf op elkaar houdt. Met veel pijn en moeite krijg ik het los en trek ik het uit haar bek. Ik gooi het weg en ineens is daar Blaine en nu pakt zij het. Grrrrrr. En mijn hand stinkt!!

Jachttraining

Nieuw seizoen, bijna vertrouwde groep. Lees meer.