Zondag 2 februari
Lekker weer trainen
Op weg naar Hubertus komt net Lilian met Gaudi aanlopen, nu kan ik meteen horen hoe het gisteren was. Ze zijn naar Groningen geweest naar een veldwerktraining van de Duitse Staande Korthaar Vereniging. Lilian vond het erg leuk en ze hebben veel geleerd. Ik kan nog net een kop koffie nemen en hou ondertussen de trainer in de gaten anders loop ik weer verkeerd. We gaan de duinen weer in, goede uitdaging want het is altijd moeilijker om hier te trainen met al die luchtjes en konijnenholen. Wel heel jammer dat we vorige week niet konden, ze hebben lijnen gelopen. Maddy en ik kunnen dit heus wel, maar ik vind het leuk om te horen hoe deze trainer leert om lijnen te lopen. Lees verder.
Maandag 3 februari
Konijn
Wil gaat met Maddy en June naar de duinen ‘s morgens met de auto, dit vindt vooral June fijn hoeft ze niet te fietsen. Wil loopt altijd best lang, ook vanmorgen en vlakbij de auto gaan de honden er allebei vandoor. Wil wacht en wacht en wordt best zenuwachtig, waar hangen ze nu weer uit. Hij krijgt nog te horen van iemand die hem kent: “je moet ook op je honden letten”. Hij besluit om toch maar op het fietspad te kijken of hij ze daar ergens ziet en gelukkig aan de rand van het duin ziet hij ze. Thuis krijgen ze eten en daarna gaat het mis bij June. Ze wordt misselijk en moet snel naar buiten, daar komt toch een partij bagger uit haar bek. Het braaksel wordt onderzocht en wat blijkt? Ze heeft een konijn opgegeten, vers of oud dat weten we niet. Meestal brengt ze een zelf gevangen of redelijk vers konijn naar de baas. Maar een stuk vies stinkend konijnenstuk wil ze graag verorberen. Hoe viezer hoe beter vaak. Gelukkig heeft ze alles uitgebraakt en ze heeft verder geen last meer van buikpijn en misselijkheid. Ze heeft gewoon weer honger en gegeten, wel geven we wat minder brokken en wat meer rijst, je weet maar nooit, ze hebben niet van die sterke magen.
‘s Avonds gaan we naar GG-training. Lees het verslag.
Dinsdag 4 februari
Gelukkig heeft het eten van het konijn geen nare gevolgen voor June. ‘s Middags doen Maddy, June en ik wat oefeningen, met de hulp van Ella. Het gaat heel goed, zelfs op een plek waar ze een paar maanden geleden nog vandoor zou zijn gegaan en nu heeft ze gewoon naar de dummy gezocht. Heel fijn en weinig frustratie deze keer.
Woensdag 5 februari
Oeh even gaat het bijna mis. Maddy zit keurig netjes bij het fietspad en wacht eer ze van mij mag oversteken. Ondertussen ben ik met June bezig, want zij steekt zomaar over en dat gaat niet door. Ondertussen komt er een paard aan en dat heb ik natuurlijk niet gezien. Een paardenpad ligt achter Maddy waar ze nu zit. De ruiter schrikt en Maddy ook en ze gaat er achteraan. Ik schrik me dood en roep haar, ze loopt nog een stukje mee aan de zijkant van het paard. Ik geef een hele grote mond en dit helpt, want ze komt terug. Pff.
Ook heeft ze een klein doorntje in haar poot, maar die kan ik er later met een pincet uithalen.
Ringtraining
Erg nuttig weer, Freek van Nierop en Anita de Boer zijn de trainers. Ze zijn eerlijk en duidelijk en we hebben echt goed geoefend. Een paar keer loopt ze in telgang, dan mag ik nog een rondje lopen net zolang tot het goed gaat en dat vergt veel van mijn conditie en lichaam. Laat dat nu niet zo geweldig zijn.
Donderdag 6 februari
Loops
Ik wil het heel houden, morgen is de hondententoonstelling in Eindhoven. Ik neem geen risico, het schoentje gaat voor de laatste keer aan en we lopen het gebruikelijke rondje. De vulva van Maddy is dik, dit was gisteren ook al zo. Zie ik nu iets van bloed? nee toch niet, maar mijn zakdoek zegt wat anders. Daar zit toch echt een heel licht rode vlek op. Dus Maddy is loops, het eerste druppeltje, maar wel loops. Goed dat er loopse honden naar de show mogen, anders hadden we voor de derde keer een show moeten missen en dan gooi ik zo bijna 200 euro weg en dat is een boel geld. Dus voorlopig niet wandelen met Hen en Santos en ik zal de jachttrainer informeren en vragen of ik nog mag trainen of niet. Ook moet ik Marrie inlichten, ik kan niet naar GG-training met een loopse teef.
Het blijft heel
Het laatste stuk van de wandeling lijn ik Maddy aan voor het geval ze weer het fietspad oversteekt en gaat graven. Ze is nu nog heel en dat wil ik zo houden.
Vrijdag 7 februari
Eindhoven
De show in Eindhoven is op een vrijdag en dat is geen fijne dag. Iedereen werkt, druk op de weg, files, de show is midden in de stad. Dit betekent dat we nog vroeger weg moeten dan normaal. 6.20 uur vertrekken we en het is best al druk op de weg. We kunnen doorrijden, geen files, ook niet in Eindhoven. We rijden zo naar de parkeergarage en hebben plek zat. Mooi op tijd zijn we in het Beursgebouw en er zijn nog genoeg benches. We hebben er één besteld en Nicole ook. Voor haar houden er we één bezet. Het duurt even eer Nicole en haar zus Karin er zijn met Noah, zij hebben moeite om het Beursgebouw en een parkeerplek. Ze rijden ook nog eens verkeerd, ik ken het voor ons was het de eerste keer ook moeilijk te vinden. Inmiddels zijn we zo vaak geweest dat dit geen probleem meer is. Sneeuw dat hebben we wel veel gehad in Eindhoven, twee jaar geleden heeft het heel erg gesneeuwd en we hebben toen bijna 4 uur over onze rit naar huis gedaan! Nu is het 10 graden, verre van koud en sneeuw, wel regen en wind. Ook Annelies en Ruud, de fokkers van Maddy, zijn er. En twee jongere broertjes en een zus van Maddy. Zij komen uit in de jeugdklasse en Ruud showt Noura het teefje.
Babyklasse
Nicole showt haar pupje Noah in de Babyklasse. Ze is bijna 6 maanden en ze is flink gegroeid sinds december, 23 kilo is ze al. Een mooi hondje met een geweldig open en ondeugend karakter. Nicole hoopt maar dat ze een beetje wil showen in de ring en dat wil Noah best. Ze doet het hartstikke goed, lopen gaat ook prima. Wel heeft ze concurentie van een andere pup en helaas wordt zij eerste. Jammer, erg jammer. Noah krijgt wel een heel mooi rapport en een Veel Belovend.
Jeugdklasse
Het jongere broertje van Maddy doet het heel goed in de jeugdklasse, zijn baasje brengt hem goed voor en de keurmeester ziet in hem een mooie hond voor de toekomst. Hij krijgt een Uitmuntend. Het zusje wordt door Ruud geshowt en zij krijgt een Zeer Goed. Ik zie dezelfde streken als bij Maddy, ook springerig en happen in de riem.
Wie showt Maddy?
Ik twijfel, zal ik Maddy laten voorbrengen door Ylona of show ik haar zelf. Ik heb wel heel goed en veel geoefend en dat heeft echt zijn vruchten afgeworpen. Ik ben natuurlijk niet voor niets zoveel naar Heerhugowaard geweest, als ik haar nu niet show weet ik nog niet of het goed gaat. Moeilijk, moeilijk. Ylona wil Maddy graag showen, maar ze moet natuurlijk ook haar eigen hondje Nina voorbrengen en Ella vindt dat ik haar zelf moet showen. Oké ik doe het zelf en ik bén toch zenuwachtig. Maddy loopt al meteen goed als we de ring in lopen en we zijn met z’n vieren in de Openklasse. Eerst lopen we met z’n allen 2 rondjes. Het gaat goed! wat een opluchting. Wel loopt diegene voor mij te langzaam en moet ik inhouden, maar nog steeds loopt ze in draf. Maddy laat zich goed betasten en ze is heel lief, dat vindt de keurmeester ook. Ik moet op en neer lopen en ze loopt prima, niet in telgang, geen geklier, niet bijten in de riem of mijn arm. Eindelijk loopt ze goed!! Bij Ylona liep ze altijd goed, want ze kan het heus wel. Alleen bij mij gaat het vaak mis, de laatste show in Zwolle was een ramp. Wel moet ik nog een keer heen en weer lopen, maar dan echt vanaf de keurmeester en terug, weer gaat het prima en dat geeft me vertrouwen en rust. Het staan gaat ook goed, ze staat het mooist als ik voor haar ga staan. Ze kan me dan vol adoratie aankijken. Wanneer alle honden gekeurd zijn, lopen we weer een paar rondjes en weer gaat het prima. En wonder boven wonder wordt Maddy eerste! Dit had ik echt niet verwacht, ik dacht echt dat de teef van de Tuindershof zou winnen. Ik ben zo blij en juich zichtbaar, niets voor mij maar ik kan het niet laten. Ik omhels de keurmeester zelfs, zo blij ben ik, dit komt ook omdat het nu zo goed ging. Dit geeft me weer vertrouwen voor andere shows. Ik heb al onze honden geshowd en dat ging altijd prima, tot Maddy. We moeten zo weer de ring in voor verkiezing van beste teef. Weer loopt ze prima, maar de keurmeester heeft duidelijk een voorkeur voor de Amerikanen en José en Netty worden eerste en tweede met hun honden. José showt haar honden ook heel goed. Jammer natuurlijk, geen punt of reserve punt, maar nog maals ik heb heel veel gewonnen omdat het zo goed ging en dat is een heel fijn gevoel.