Zondag 7 december
Ik ga vreemd
Maddy, June en ik gaan mee met een proef wandeling van de Slowaken Vereniging. Gaan we niet mee met de Weimaraner wandeling maar wel met de Slowaken, dat komt omdat nu de jachttraining is afgelopen. De Slowaken Vereniging wil een wandeling organiseren en willen kijken of Langevelderslag geschikt is voor een wandeling. En ik mag mee als gids, niet dat ik veel te doen heb, ik moet laten weten wanneer de 1e en 2e strandafslag is en voor gevaren waarschuwen. Dat is prikkeldraad, fietspad en zoals later blijkt reeën. De eerste waarchuwingen worden al in de wind geslagen, niemand – behalve Ria – lijnt zijn hond aan, wanneer we bij de strandafslag komen. Hier staat aan weerszijden prikkeldraad en in de zeereep is het ook vaak leuk qua wild. Ik sta bij het fietspad om er voor te zorgen dat er geen honden van de afslag oversteken naar de duinen, maar het is natuurlijk wel de verantwoordelijkheid van de baasjes.
Feest
De Slowaken hebben het enorm naar hun zin, ze rennen en klieren met elkaar. Zo nu en dan is er een botsing tussen 2 teven. Maddy probeert ook mee te doen, maar ze vindt het ook spannend en reageert zich dan af op June en dat wil ik helemaal niet hebben. June vindt het strand al niet leuk en nu kruipt ze helemaal in haar schulp, vroeger beet ze flink van zich af maar dat doet ze niet meer. Jammer. In de duinen merk ik dat alle honden uitwaaieren en ze hebben geen tijd meer om te klieren. Oeps wat is dat? de honden hebben het ineens heel druk, shit een ree en ja hoor een aantal Slowaken er achteraan. De meeste komen weer snel terug, maar niet die van Monique. Ze blijven rennen, zelfs wanneer de reeën over het hoge prikkeldraad de Waterleiding duinen in rennen. En dat is absoluut verboden gebied voor honden. Eindelijk komen ze terug en de bazin is helemaal over haar toeren, logisch. Gelukkig valt de schade mee, een klein wondje aan de staart en wat schaafplekken aan de poten. Het had veel erger kunnen zijn met dat prikkeldraad.
Wind mee
Op het strand staat een hele stevige wind en het miezert, maar omdat we door de wind voortgeduwd worden heb ik dat niet zo in de gaten. Voorop loop ik, terug door de duinen niet, dan moet ik het zelf doen en dat valt niet mee. Het is een lange wandeling, in de open duinen wind tegen, heuvels en het gaat steeds meer regenen.
Conclusie
Het is niet geschikt voor een wandeling met een hele groep Slowaken, vanwege het vele prikkeldraad en de reeën. Het wordt een strandwandeling heen en weer terug. Goede test dus. Ook Peter van de evenementen commissie van de Weimaraner Vereniging durft het niet aan. Terwijl we hier in het verleden zeker 3 keer zonder problemen gelopen hebben. Ach tijden veranderen zullen we maar zeggen.
Maandag 8 december
’s Avonds GG-training. Het veld is wit en modderig, een enorme hagelbui en veel regen zijn hier schuldig aan. Hoe gaat de training? later meer.
Dinsdag 9 december
Het nieuwe kwartaalblad is uit van KC Rijnland en wij staan erin. Na afloop van het GG-B, GG-1 en GG-2 examen moesten alle geslaagden op de foto.
Een harde brul
Huh? wat is dat? Het is al schemer en Maddy mag nog even weg op één van haar favoriete plekjes. Ik hoor een geluid, “hè wat is dat”, vraag ik aan mijn moeder. Tegelijkertijd horen we het weer. “Joh, het is een hert, de brul van een hert”, zeg ik tegen Ella. June gaat er vandoor en Maddy is ook nergens te bekennen. Shit straks is ze achter het hert aan. Ik ga kijken waar ze is, niets te zien. En ineens zie ik een rood lichtje in de bosjes, niet bij een hert dat weet ik zeker, maar gewoon weer bij een konijnenhol. Thank God voor de verlichte halsband van Leuchti. Komen doet ze niet, ze rent zelfs weer verder weg. June wijst met uiteindelijk de weg naar Maddy, de boef!
Donderdag 10 december
Het is slecht weer, storm en regen, gelukkig lopen Maddy, June en ik aardig droog tijdens onze middag wandeling. We blijven wel in het bos, ga die wind niet opzoeken.
Vrijdag 11 december
Deze dag is nog onstuimiger, vooral vanmorgen en Wil heeft er behoorlijk last van. Veel wind, flinke regen- en hagelbuien. Hij gaat ook alleen maar naar de Bavo, nu hij een flink dagje ouder is kan hij niet meer tegen die wind opfietsen onderweg naar de duinen en door de polder. Gelukkig is de wind aardig gaan liggen, wel regent het een beetje en we blijven weer in de bossen. Zelfs Ella is het er mee eens, zij wil altijd hetzelfde rondje.
Zaterdag 12 december
Nieuw-Vennep
Maddy en ik gaan naar Nieuw-Vennep, Venneperhout aan de IJweg. Heerlijk weer, zacht en rustig, maar wat een modderboel is het hier. Maddy geeft er niet om, ze rost overal doorheen. Ze gaat zelfs via het water naar de andere kant, echt zwemmen hoeft ze niet, het water is net niet diep genoeg. Wel is haar buikje nu zwart, gelukkig hoeven we niet naar de Winner morgen. Misschien ga ik het volgend jaar eens proberen met Maddy als de keurmeester me bevalt. Ik ben een tijd niet geweest, en met Maddy nog nooit.
Beetje oefenen, een beetje rennen
We doen een paar oefeningen, verloren zoek met twee dummy’s. De ene ligt best moeilijk, maar Maddy vindt ze allebei en heeft er zin in. Ik probeer ook ’terug plaats’ en zet de pionnen neer, ‘oh krijgen we dit moet Maddy denken’, want ze rent er snel vandoor. Rustig ademhalen Liaan. Dit is ook een moeilijk plekje voor haar, aan de overkant van het fietspad is een mooi gebied met vaak fazaten. Maar hier is tenminste een stukje droog gras. Ik zie dat ze mij aankijkt vanaf de overkant van het fietspad en ik doe net of ik de andere kant op loop. Ze wordt nieuwsgierig en komt mijn kant weer uit, nu kan ik haar roepen en nu komt ze ook. We doen de oefening, maar dat valt niet mee. De tweede keer lukt wel en ze vindt het doosje met lekkers die ik vantevoren heb neergelegd en de keer daarna rent ze snel en in één keer het vak in en gaat liggen in het midden.
Verder mag ze lekker rennen en gaan en dat doet ze ook. Ze rent prachtig over een veldje met halfhoge dood houtachtige struiken, mooi in patroon en springend over het gewas.