2019 Week 9

Zondag 24 februari

Cadeautje

Wat een prachtig weer, het heeft wel weer flink gevroren en ’s morgens is het echt nog koud. Tegen 11.00 uur voel je het warmer worden.

Wormenkuur

Afgelopen vrijdag (22-2-19) hebben de honden beide een wormenkuur gehad. Ieder 2 tabletten Millbemax voor grote hond.

Oefenen

Ella is er weer bij en ze mag haar gooikunsten weer laten zien. Nou die zijn nog niet verbeterd. Eén doe ik zelf, één gaat goed en de laatste is waardeloos. ‘Verloren zoek’ gaat heel goed.

Maandag 25 februari

Maag en darmen

Gisteren borrelde Maddy’s buik en nu Blaine’s buik. Maddy is er altijd snel overheen en heeft dan weer eetlust, bij Blaine duurt het langer. Naweeën van de wormkuur?

Oefenen

Lijnen gaan goed, korte lijnen, maar ik sta veel verder weg. En ik heb de oefening een beetje nagedaan van de jachttraining en nu gaat het heel goed. Zie jachttraining woensdag 20 februari.

GG

Dit gaat heel goed, het volgen gaat heel mooi. Het vak gaat goed, we staan er dichtbij en Blaine mag zitten.

Woensdag 27 februari

Trainen

• 

• 

Jachttraining in Vinkeveen aan de Demmeriksekade, voor de laatste keer. De trainer kwam de boswachter tegen en hij vertelde dat het deze week voor het laatst open is voor loslopende honden, het wordt een stiltegebied. Weer een mooi wandel en trainingsgebied weg. De honden kunnen hier ongestoord loslopen, geen gevaar, niet veel wild, waarom?? Tuurlijk mag er wel gewoon gefietst worden…..

Hoe gaat de training?

Donderdag 28 februari

Jagen

Ik ben vrij en we rijden naar de Hoofdvaart in Nieuw-Vennep. Maddy stuit op een haas en rent er achteraan, Blaine doet mee. Gelukkig blijven ze niet heel lang weg.

Wedstrijd

Ik schrijf Blaine in voor de Workingtest voor Continentaal A en B honden en Spaniels. Het wordt georganiseerd door de Vizla Vereniging en het is op 18 mei.

Het is mis met Blaine

‘s Middags stapt ze van de bank  en ik hoor een piep. Ik neem haar uit voorzorg niet mee met de wandeling en loop een klein rondje met haar. Dit gaat goed en merk niets tijdens het lopen. Wanneer ik Maddy aanlijn voor de lange wandeling wil Blaine ook mee. Oef dat doet zeer, ze wil zo graag mee. ’s Avonds heeft ze echt pijn, ze is heel heel zielig. Ze durft niet te liggen, te lopen. Ik geef een pijnstiller, eerst een kwart Carprodyl, maar later geef ik nog een half. Ze durft niet in de mand, ze associeert dat met de pijn, want ze voelt een pijnscheut wanneer ze opstaat uit. Nu ligt ze op de mat bij de achterdeur te bibberen, de arme schat. Voor de nacht geef ik nog een kwart Carprodyl en gelukkig gaat ze wel op de bank liggen.

Vrijdag 1 maart

Blaine heeft pijn

’s Morgens gaat het best wel. Zal ik haar meenemen naar de Bavo? Mijn verstand zegt nee, maar mijn gevoel ja. Blaine springt in de auto, piep!! Dit gaat slecht dus. Waar komt het vandaan? Achterpoten, voorpoten? Wanneer ze op de Bavo uit de auto springt hoor ik niets. Achterpoten dus. Lopen gaat goed, eerst hou ik haar aan de lange lijn, maar ze trekt meteen. Dit werkt ook niet en ik laat haar los. Wanneer ze gaat rennen, maan ik haar tot rust en ze luistert. Het gaat mis wanneer ze overmoedig wordt en in liggende houding wacht om Maddy aan te vallen. Ze staat op en PIEP! Oeh dit doet pijn en daarna is ze weer van slag. Ik lijn haar aan en rustig aan lopen we naar de auto. Met inspringen piept ze weer, met uitspringen niet.

Hoe gaat het nu?

Na het wandelen heeft Blaine een pijnstiller gehad. “Ze slaapt en is niet overeind geweest”, zegt mijn moeder wanneer ik haar op mijn werk bel. Ik ben laat thuis en nu piept Blaine weer met opstaan, ze gaat ook weer op de keukenmat liggen en trilt van narigheid. “Zal ik toch maar naar de dierenarts gaan”, vraag ik aan mijn moeder. “Ik wil eigenlijk wel weten waar het vandaan komt en of het veel kwaad kan.” Ik bel de dierenarts en kan meteen komen. Nog even niet rusten dus en ik ben al zo moe, maar ja zo heb ik ook geen rust. Mijn kleine baby heeft pijn en ik vind het vreselijk. Ze heeft echt bijna nooit wat en zeker niet zoiets als dit. We zijn een paar keer naar de dierenarts geweest voor aanhoudende diarree, verder niet.

Dierenarts

Blaine is heel braaf, aanhankelijk en rustig. Ze laat zich goed onderzoeken. Voor geen gekke dingen. De hele wervelkolom wordt betast en bij de heupen vindt Blaine het niet leuk. Hmm wervelkolom? De heupen zijn aan de beurt, de dierenarts gaat grondig te werk, linker heup geeft geen bijzonderheden aan. Rechter heup wel! Ze piept en vindt het echt niet leuk. Haar rechter been wordt gedraaid en gestrekt, dit is het. Niet de wervelkolom, maar rechter heup. Ernstig? “ik denk een verrekking,” zegt de dierenarts.

Wat nu?

Doorgaan met de Carprodyl, ik neem extra tabletten mee, 2xdgs een halve tablet en rust. Toch moet ze wel bewegen, het moet niet te stijf gaan worden. Blaine geeft thuis best weer veel pijn aan, komt natuurlijk ook door de onderzoeken. Ik weet dit ook bij mezelf, ik moest het eenmaal thuis altijd weer bezuren.

Zaterdag 2 maart

Plannen veranderen

Mijn weekeind plannen om te trainen of om een keer naar Delft te gaan vallen in het water. Het is ook niet belangrijk, Blaine en haar gezondheid gaat voor. Ik laat Blaine een beetje in de steek, want Ella loopt 2x met haar een rondje en dat gaat heel goed. Vandaag gaat het toch een stuk beter en ze is heel braaf.

Maddy

Ze is net een jonge hond en stiekem vindt ze het wel leuk dat ze haar baasje helemaal voor zich alleen heeft. ’s Morgens gaan we naar de trimbaan en ’s middags naar het bosgedeelte van Hollands duin aan de rechterkant. Het is hier altijd veel drukker, vooral met paarden en trimmers. Met Maddy alleen kan het wel.

Ree

Maddy is heel braaf, kijkt steeds waar ik ben. Wel heeft ze de band om. Ineens duikt ze de ruigte in en ik hoor veel kabaal. Dit is niet het geritsel van een vogel of konijn. Ik kijk en zie een ree wegschieten. Shit, maar ik kan altijd drukken. Het is niet nodig, ik roep en vrijwel meteen komt Maddy terug, ze gaat maar een heel klein stukje achter de ree aan. Super braaf en trots ben ik op Maddy. Ze is herten-rein, dat heeft ze genoeg bewezen en geleerd van Darcy en June. Het is een tijdje geleden dat we reeën zagen, zeker niet zo dichtbij. Wel ver in de verte of aan de riem. Ze bewijst nu dat ze nog steeds herten-rein is.