Zondag 10 december

Hoe gaat het?

Er zijn momenten dat ik June vreselijk mis en word ik weer enorm somber. Ook kan ik het overlijden van June nog niet op fb delen. Maar het leven begint weer een beetje zijn nieuwe ritme te nemen. Ik kleed me aan om met de honden te gaan wandelen en dan komt mijn moeder naar boven…….

NEEEEEEE!

Mijn vader is weer gevallen, die avond/nacht 3 keer! En het is flink mis. Mijn moeder moet komen en zij gaat naar het verpleeghuis. Ik rijd snel naar Zwaanshoek, er valt natte sneeuw uit de lucht en als het zo blijft is het niet erg. Ik krijg een telefoontje van het verpleeghuis en de verzorgster vertelt dat de heup zeer waarschijnlijk gebroken is en nu is het de andere heup. Nee, nee, nee. De ambulance komt er net aan en mijn moeder gaat mee naar het ziekenhuis, dezelfde als de eerste keer.

Heel slecht weer

Ineens, echt heel snel, verandert het weer. De natte sneeuw wordt echte sneeuw. ‘Shit het lijkt wel of deze sneeuw blijft liggen’ en ja dat blijft het. Er is veel sneeuw voorspelt en ik wilde voor de buien thuis zijn, helaas dat lukt niet. Op de weg ligt al een aardige laag sneeuw en een paar keer voel ik de auto een beetje glijden. Mijn banden zijn slecht en ik moet nieuwe hebben, dit staat op mijn lijstje, maar het weer heeft me ingehaald. Het begint steeds harder te sneeuwen en al snel ligt er een dikke laag.

En nu?

Ik wacht op een telefoontje van ma, maar die komt niet. Mijn moeder is natuurlijk in het ziekenhuis bij pa en zij moet ook opgehaald worden om naar huis te gaan, maar ja het weer. Ik bel het ziekenhuis op en word doorverbonden met de eerste hulp post en krijg mijn moeder aan de lijn. De heup van mijn vader is inderdaad gebroken en hij moet geopereerd worden, hij gaat zo naar de afdeling die we ook kennen van de vorige heup. Ik vertel dat het nu heel slecht weer is en dat we willen wachten tot het ergste voorbij is en dat wordt pas rond 18.00 uur.

Pa

Ach hij ligt heel rustig in bed en wordt vrijwel niet wakker, hij heeft een opiaat gehad tegen de pijn. Morgen wordt hij geopereerd en morgenochtend vroeg hebben we een gesprek met de geriater.

Maandag 11 december

Pa

Hij wordt pas rond 14.00 uur geopereerd en de operatie is goed gegaan.

Sneeuw

Weer wordt er veel sneeuw voorspelt, maar pas na het middaguur. ’s Middags is het feest, het is een winters witte wonderland. Maar erg slecht om in te rijden. We kunnen  daarom niet mijn vader bezoeken. Er wordt met klem aangeraden om niet de weg op te gaan. We worden op de hoogte gehouden door de arts en verpleegkundige van het ziekenhuis en zij vertellen dat alles goed is gegaan.

En de honden?

Ze komen er slecht vanaf deze dagen. Nu weer sneeuw en de wegen vrijwel onbegaanbaar. Het is me te link om met twee honden naar de Bavo te lopen met die sneeuw. Blaine is de gelukkige en met haar ga ik naar de Bavo. Lopend gaan we en het is best een hele tippel. Hierna ga ik met Maddy helaas voor haar niet zo ver, ik heb het helemaal gehad.

Blaine en sneeuwpret

Wat heeft ze een lol in de sneeuw. Ze zakt best diep weg, maar ze kan het hebben met die lange benen. Het besneeuwde veld wordt helemaal afgerend, heen en terug. Zo leuk om te zien, het is dat ze niet kan lachen anders had ze dat zeker gedaan.

GG

Dit wordt afgezegd vanwege de sneeuw.

Dinsdag 12 december

Het gaat goed met pa, pijn is te doen en hij is zelfs al uit bed geweest.

Woensdag 13 december

Met Blaine ga ik naar de jachttraining in Mijdrecht en het is koud! Lees het verslag.

Donderdag 14 december

Pa gaat goed vooruit en komt uit bed wanneer wij er zijn. Hij zit er weer goed bij. Morgenmiddag mag hij terug naar het verpleeghuis. Het wordt weer even haasten, maar als het goed is keert de rust daarna terug en kan ik met de honden weer een normale wandeling maken. Het belangrijkste is dat het weer beter gaat met pa.

Oefenen

Deze week komt er niet veel van. Meestal oefen ik in het weekeinde met Blaine, maar ja het weer hè. Nu doe ik in huis wat oefeningen en dat vinden ze ook leuk. Maddy doet graag mee. Als ik tegen Blaine “aan de voet”, zeg en ze reageert niet meteen, dan heeft Maddy haar plaats al ingenomen. Ik probeer elke avond de oefening ‘om’ te oefenen, de beloning is een koekje dat rechts op de tafel ligt. Vanavond gaat het voor het eerst heel goed bij Blaine. Ze moet om een stoel lopen naar rechts en daar wacht een koekje. Ze heeft het door hoor.

Suzy

Zij heeft haar gehoorzaamheidscursus afgesloten met een Uitmuntend.

Vrijdag 15 december

Uit het ziekenhuis

Pa is ontslagen uit het ziekenhuis en met de rolstoeltaxi gebracht naar Munnekeweij. Het gaat best aardig met hem, wel kan hij nog slecht zijn rechter been gebruiken. Ik had altijd veel staal in mijn lichaam, maar hij heeft mij ingehaald.

Venneperhout

Eindelijk wandel ik weer eens lekker in een mooi natuurgebied. De honden hebben het geweldig naar hun zin. Maar wat is het nat overal, zo erg heb ik het denk ik nog niet meegemaakt.

Zaterdag 16 december

Zwaanshoek en Nieuw-Vennep

Lekker met de honden wandelen, het is nog steeds erg nat en we zien geen fazanten. Wel doe ik een paar oefeningen, die gaan goed. Ook Maddy doet graag mee. Zelf oefen ik het dummy gooien, ik bak er meestal niets van. Maar… het gaat beter.

Zwarte deken

Het overvalt me weer de melancholie wanneer June mij aankijkt vanaf een foto op de computer. Of tijdens de middagwandeling wanneer het weer donker is en ik alleen loop, geen June die me gezelschap houdt en de boel in de gaten houdt.