Zondag 9 april
Loops
In de auto op weg naar ons wandelgebied wordt er flink geloeid in de auto door Maddy, oh ik word er gek van. We zijn de enige in Zwaanshoek, daarom laat ik Maddy even los. Ik roep en ze komt meteen. Vervolgens rent ze richting het pad en verdwijnt. Oh shit, shit, shit. Ik roep en roep, gelukkig komt ze terug en was ze aan het jagen, naar wild en niet naar reuen. Ik lijn haar aan en laat haar niet meer los.
June
Ze is weer niet lekker, steeds overgeven. Er komt gras uit en brokken, ze kwijlt heel erg en slikt het steeds weg, zo misselijk is ze. Ze wil dan naar buiten en eet aan de planten, zo braakt ze dat even later weer uit. Toch heeft ze wel trek, maar ze krijgt alleen maar een heel klein beetje rijst, want haar ochtendmaaltijd is er helemaal uitgekomen. Dit houdt de hele dag aan, zo zielig. Ze valt ook erg af de arme schat, als het zo doorgaat haalt ze haar 11e levensjaar niet. Wie weet wat er zich allemaal afspeelt binnen in haar lijf. Er zijn de mastocyten, die zie je aan de buitenkant, maar ze zijn ook zeker inwendig aanwezig. En dan is daar nog de tumor bij haar bijnier, dit zal ongetwijfeld gegroeid zijn. Het is triest.
Maandag 10 april
June
Gelukkig gaat het weer goed met June, we doen nog wel voorzichtig met eten. Honger heeft ze wel. En ze is een stuk vrolijker, vooral op de trimbaan ’s middags.
Loops
Kan het nog erger met het loopse gedrag van Maddy? Jazeker, dat bewijst vandaag. We gaan naar Nieuw-Vennep en dat is achteraf niet zo’n slim plan. Ze ziet honden op grote afstand en huilt gewoon. Niet normaal, ze is heel onrustig ook. Ik hoef niet te vertellen dat er in de auto op de heenweg ook flink gejoeld wordt. Het is de 19e dag! Wanneer houdt dit op. Ik vraag ’s middags aan Ella of ze mee gaat met de wandeling, want zoals vanmorgen wil ik niet nog een keer. We gaan naar de trimbaan en gelukkig gaat het hier een stuk beter, er zijn ook niet veel honden en hulp van mijn moeder is erg prettig.
Oren
Ze zijn erg vies bij Blaine, ze schudt ook veel en af en toe piept ze wanneer ze aan haar oren krabt. Een paar dagen geleden heb ik oorreiniger in het oor gespoten, niet leuk, maar wel nodig. Blaine laat het allemaal makkelijk toe. Hierdoor komt er veel troep uit haar gehoorgang. Vanavond herhaal ik het.
Dinsdag 11 april
Loops
Ik merk het ’s morgens al, Maddy gaat gewoon weer slapen na haar begroeting nadat ik opsta. Dat was gisteren echt niet zo. Ze joelt niet meer in de auto – wat een rust – in de Bavo trekt ze niet als een bezetene. Maar ziet ze haar hondenvriendje, tsja dan staat ze toch even stil en jankt zachtjes.
Nu Maddy
Ja nu heeft Maddy diarree, vanmorgen zag ik al dat het niet helemaal pluis was en nu heeft ze zeker 5 keer gezeten en komt er dunne flut uit. Dat wordt rijst met wat licht verteerbare brokken.
Warmond
Mijn moeder heb ik afgezet bij Marinehaven in Warmond voor haar bezoek aan mijn vader en ik rij met de honden door naar Nieuw-Vennep en haal haar rond 18.00 uur weer op. Dit is best een tijd, zolang wandelen wordt me wat teveel, maar ik heb mijn camera bij me om foto’s te maken en er zijn bankjes om even te zitten. Maddy is aan de riem, ik merk dat ze nog niet los kan, wanneer ze een hond ziet strekt ze zich helemaal uit en houdt het goed in de gaten. Blaine en June hebben het enorm naar hun zin en het Patrijzen koppeltje wordt ook weer twee keer gevonden. Half 6 zijn we bij de auto en we doen er 10 minuten over om Ella weer op te halen.
Woensdag 12 april
Helemaal mis
Het gaat niet goed met Maddy. Gisteren moest ze er al steeds uit om te drukken. Steeds beetjes diarree. Waar ik al bang voor was is gebeurd, Maddy heeft in huis gedrukt, water dun. En dat is geen fijn welkom wanneer ik opsta. Eén hoop is echt niet pluis, ik ruik gewoon het ijzer van het bloed, de ontlasting is heel rood. Arme, arme Maddy. Voor de zekerheid temperatuur ik haar en ze heeft geen koorts. Want anders had ik meteen de dierenarts gebeld en de jachttraining afgezegd. Maddy heeft het koud, ze rilt helemaal.
Toedekken
Op de bank ligt ’s nachts een dekbed, ja ik heb al eens verteld dat Blaine veel, heel veel voor elkaar krijgt. “Kom maar Maddy” en ik klop op de bank. “Kom maar op de bank liggen”. En ze doet het nog ook, normaal doet ze dit nooit. Ze gaat heerlijk op het dekbed liggen en ik dek haar helemaal toe. Dit vindt ze heel fijn. Als ik tussendoor even kijk of alles goed is, zie ik Maddy nog helemaal onder het dekbed liggen en Blaine ligt er naast. Tijdens het uitlaten komt er alleen maar een beetje bloed uit.
Bloed
Maar later op de ochtend is het echt mis, puur bloed poept ze. De eerste keer heb ik niet gezien, maar de tweede keer wel. Dit heb ik nog niet meegemaakt en ik heb veel meegemaakt, geloof me. Een grote plas bloed zie ik, echt heel naar. Mijn moeder zei meteen al toen ik thuiskwam dat ik de dierenarts moest bellen en dat doe ik. Kwart voor twee kan ik komen. Gegeten of gedronken heeft ze niet en ze heeft ook geen koorts. Bij de dierenarts ook geen koorts, ze voelt goed aan haar buik en voelt dat de darmen behoorlijk opgezet zijn en dat duidt op ontstekingen.
Ze krijgt weer een antibioticakuur, maar een sterkere nu 2 x dgs 1 ½ tablet. En ze krijgt twee spuiten. Het is een wondermiddel want later in de middag is ze al een stuk opgeknapt. Ze heeft weer trek en niet meer gedrukt, zeker geen bloed meer. Ze krijgt alleen wat rijst en kip. Helaas moet ze ’s nachts nog wel een keer eruit en is de ontlasting dun, maar geen bloed meer.
Jachttraining
Met Blaine heb ik een goede en leuke training, lees meer.
Donderdag 13 april
Darmen
Gelukkig gaat het een stuk beter met Maddy. Ze poept geen bloed meer en heeft weer trek, de medicijnen doen heel snel hun werk.
Loops
In Zwaanshoek komen we weer het Patrijzen koppeltje tegen en de fazanten haan – mooi voorgestaan door Maddy – zonder zijn hen deze keer. Ja inderdaad ik durf het aan om Maddy weer even los te laten. Er stond maar één auto op het parkeerterrein en die komen we al snel tegen, het is nog een teefje ook. Die hond vind het wel leuk bij ons, Blaine ook en ik denk het vrouwtje ook. Maar ik wil verder lopen en niet steeds worden opgehouden door het teefje dat niet met zijn vrouwtje mee wil. Hoe aardig en lief ze ook zijn, ze begrijpt de hint, lijnt haar hond aan en wij kunnen verder. Ik merk dat Maddy wat aan conditie heeft ingeleverd, want op een gegeven moment vindt ze het prima dat ik haar aanlijn.
Vrijdag 14 april
Woedend
En weer gaan de honden naar de plek waar een brandstapel van hout, plastic en papier ligt. Gek wordt ik er van. Maddy heeft iets in haar bek, Blaine laat het wel uit haar hoofd om iets te pakken, na mijn dreiging met de riem, June is iets koppiger en pakt ook niets. Maddy is van een andere categorie, de klem gaat op haar bekje en ik krijg met geen mogelijkheid haar gescoorde viezigheid uit haar bek. Ik word bozer en bozer, fout natuurlijk, maar het is puur uit bezorgdheid. Hoe raar het ook klinkt. Ze is net herstellende van een heftige darminfectie!! Ze bijt nog in mijn duim ook, niet met opzet overigens, mijn duim kwam klem te zitten. Uiteindelijk laat ze los….
GG-training
Voor het eerst gaan Blaine en ik naar de EG-C training en Geertje, de trainer, doet een voorstel. Ze vindt dat Blaine makkelijk naar de obedience klasse (voorheen GG B) kan op de vertrouwde maandagavond. Oké? Interessant. Lees later meer.
Zaterdag 15 april
Yeahhhhhhh! Nola wordt tweede met een uitmuntend tijdens de hondenshow in Goes en krijgt uiteindelijk met de verkiezing van beste teef het reserve CAC. Ze wordt dus tweede beste teef. Super, super trots. Ik mag Nola voor de eerste keer showen en het gaat echt goed. Het lopen gaat heel goed, niet springen, niet bijten, ik heb het lijntje hoog gehouden zoals Josee Sales mij geleerd heeft en dit werkt prima. Het is zo ontspannen lopen, want Nola loopt meteen in draf, Blaine doet dit ook, maar moeder Maddy totaal niet. Voor de tafel van de keurmeester, zij bekijkt Nola helemaal en vertelt aan de schrijver wat ze moet noteren voor het keurverslag, is Nola wel wat wiebelig
en blijft niet lang stil staan. Maar hé het is pas haar tweede show ever. Later zie ik filmpjes terug en ben ik aangenaam verrast, want ze staat heel mooi. Ik dacht dat haar voorpoten vaak fout stonden of haar achterpoten, maar het ziet er goed uit. Wel trekt ze zich wat terug wanneer de keurmeester haar betast en de tanden wil zien, dit hoort bij haar leeftijd en gebrek aan ervaring. Hier gaat aan gewerkt worden heeft Nola’s baasje belooft. Clubmatch volgende keer? Ik ben voor. Enne tuurlijk heb ik Blaine meegenomen, alleen niet geshowd.