Zondag 6 november
Hondenshow Bleiswijk
Voor het eerst komt Blaine uit in de jeugdklasse, ze wordt 4e en krijgt een Zeer Goed. Best een goed rapport krijgt ze van de keurmeester. Wel een puntje op de voortanden, dat en het feit dat ze wat mager is doordat ze een paar keer ziek is geweest, maakt het een Zeer Goed denk ik. Ze liep mooi en stond best goed.
Ongelovelijk
Je weet dat ik vaak schrijf dat Blaine erg druk is, het is een schat maar druk. Vandaag echt waar, ze is super braaf. We nemen voor het eerst geen bench mee, gewoon een kleed en ze blijft er rustig op liggen. Ze vindt het helemaal prima om aangehaald te worden, ze is model voor foto’s en filmcamera’s, geweldig.
Wandelen
We zijn op tijd thuis en kunnen met de honden nog naar de duinen. Daar zijn we weer de kong kwijt geraakt, surprise!! Blaine was erg moe op de show, maar daar is in de duinen niets meer van te merken.
Maandag 7 november
Blaine werkt een spoor uit van een hert die we even daarvoor op het duinpad hebben gezien. Blaine heeft hem niet gezien, Ella en ik wachten af wat ze met het spoor van het hert gaat doen. Of ze überhaupt het spoor oppikt. Ja zeker wel, meteen zit ze erop en weg is ze. We kunnen haar een hele tijd volgen. Ze komt weer terug en loopt het spoor weer. Ze gaat niet de wereld uit en komt na een paar minuten weer terug. Moeder Maddy komt haar ook nog een keer assisteren als ze het voor de derde keer uitwerkt.
Puppen van Maddy en Kyle
5 maart 2017 is een workshop zweetwerk, ik stuur binnenkort een berichtje, schrijf het alvast in je agenda.
Speeltje
Hebben we niet meer gevonden……
Dinsdag 8 november
Het is vies weer, koud en regen, lekker weer om te trainen vanavond.
GG
Het veld is nat en vol bagger, gelukkig is het wel droog. Alles gaat eigenlijk goed, alleen het afliggen is een drama. Als Blaine dit op het examen doet dan kunnen we het wel schudden. Ik geef aan dat mij dit best gaat lukken, met Maddy is het ook helemaal goed gekomen, maar het kost meer tijd. Droog veld is geen probleem, maar dit veld…… wel dus. Misschien kunnen we aan de instructeur vragen of Blaine kan zitten en blijven tijdens het examen. Ik doe mijn best met oefenen, meer kan ik niet doen.
Woensdag 9 november
Waar?
Jachttraining in Nieuwer ter Aa. Zie meer. Het regent echt de hele dag, niet erg, maar het is wel nat. We lopen in de duinen best een lang rondje, vooral voor Maddy, zij komt er de laatste tijd een beetje karig van af. Vaak moet ze eerder aan de lijn, nu kan ze een tijd loslopen en ze is braaf. We komen geen hond tegen.
Bang
Vanmorgen in de Bavo komt er een man aan met zijn Border Collie. Ik zie hem denken: ‘shit wat nu, drie van die grote honden, gaat dat wel goed’. Hond is ook geen held en man twijfelt. Mijn drie honden gaan op de Collie af, ze kan geen kant op, maar er is helemaal niets aan de hand, ze zijn alle drie heel braaf. Blainer rent er nog even speels achteraan, maar de Collie heeft het wel gehad. De baas zie ik zichtbaar ontspannen. Ik ben soms ook nerveus hoor, vooral bij Stafford – die ga ik echt uit de weg, desnoods door het duin heen – en Herders en Rotweilers zijn ook niet mijn favoriet.
Eng
Wat ziet Blaine nu? waar kijkt ze naar? Ze is niet op haar gemak, zoveel is duidelijk. Ja er staat een houten vakantiehuisje langs het duinpad, maar huizen heeft ze toch wel gezien. Wat eens even, het is de rook. Er wordt flink gestookt, er komt allemaal rook uit de schoorsteen en het ruikt behoorlijk.
Donderdag 10 november
Het is weer zo ver
June is ziek en altijd is het weer ’s avonds laat, vorige week met Blaine ook al. Ze krijgt steeds vocht in de mond omdat ze misselijk is en dit slikt ze steeds weg. Ze heeft moeite met slikken, soms lijkt het wel of ik voel in haar keel. Ik probeer een beetje hoestdrank, maar dat wil ze niet. Ik geef een pijnstiller en dit is de trigger om over te geven. Dit lucht op voor haar en voor mij, ik kan niet naar bed zo en ik ga op de bank liggen. Dit doe ik trouwens altijd even en June komt bij me liggen. Maar na een tijdje begint het toch weer, misselijk, slikken. Weer heeft ze een keer overgegeven. Ik wil nu toch wel slapen, morgen weer vroeg op en ik roep Ella of zij beneden wil liggen. Vorige week heb ik ook beneden geslapen toen Blaine ziek was, maar toen was ik vrij. Ella komt er aan en gaat beneden liggen.
Na 3,5 uur slaap
Om 06.00 uur sta ik op en June is aardig rustig geweest. Gelukkig en ze heeft niet meer overgegeven. Hoe kan dit nu weer? Ze is van de week wel twee keer ervandoor geweest en ik weet zeker dat ze wat opgevreten heeft. Dat moet het zijn. Ella gaat nog even naar bed en nu moet Maddy steeds naar buiten. NEEEEEE. Ja hoor ook zij moet overgeven, ze steken elkaar gewoon aan. Geen brokken voor de dames, het wordt een beetje rijst met kip. Gelukkig gaat het best goed verder. June krijgt een paar keer hoestdrank voor haar rauwe keel. Trek hebben ze toch wel gelukkig.
Donker
Help, om 16.30 uur is het al bijna donker, het weer is ook heel slecht, veel regen!! We gaan naar de Bavo, voor de twee oudere honden ook goed nu ze niet helemaal lekker zijn. Het is even niet anders, Blaine is het helemaal niet eens met de duur van de wandeling, ze is nog lang niet uitgedold.
Vrijdag 11 november
Ella wil graag het wat kortere rondje doen in de duinen, misschien ook beter, want we moeten op tijd thuis zijn. We zien een hert op een duintop staan en vooral Blaine is hier erg mee bezig. Ze rent rond met een hoge kophouding, wat we de laatste tijd zo veel zien, om maar zoveel mogelijk luchtjes op te vangen. Blaine rent via de duintop omhoog op het beruchte bospad en even later horen we veel kabaal. Wat is dat? een hert? Ja zeker en Blaine zit er kort op, oh shit. Ik fluit meteen, op hoop van zegen, we moeten even wachten en komt dan terug gerend. Heel braaf. We horen een knal, zijn ze aan het jagen? Rond deze tijd wordt er regelmatig op herten gejaagd. Voor de zekerheid lijnen we Blaine aan, Maddy is al aangelijnd en June mag los blijven, al is haar nieuwsgierigheid ook gewekt.
Ringtraining
Ja eindelijk ga ik naar de ringtraining van Josee Sales. Met Maddy was ik het van plan, maar ben ik naar Gerda in Heerhogowaard gegaan. Nu rijden we sinds 18.40 uur op de snelweg naar Bemmel bij Arnhem. Ja echt waar en ik vraag me ook regelmatig af of er geen steekje bij me loszit. Arnhem, dat is fu….. 1.30 uur rijden. Bij Amsterdam is het wat druk en daarna is het goed te doen, koffie mee, een slapende Blaine achterin en mooi op tijd komen we aan.
Is het de moeite waard?
Ja zeker, ik heb al zoveel meer geleerd. Het lopen gaat na de tips van Josee veel beter. Blaine loopt met veel power en snelheid, voor mij moeilijk om bij te houden. Blaine probeert in te houden, daardoor trekt ze haar rug wat bol en dat is jammer. Ik moet het dunne slipkettinkje goed omhoog houden, het mag niet zakken en dit komt meteen het lopen ten goede.
Het staan
Blaine kan goed uit haar eigen staan, maar soms is dat niet genoeg. Ik kan niet aan haar ledematen komen, dan verzet ze meteen alles en dat is jammer. Tip: oefenen met een stevig brokje of stuk kaas, riem omhoog en zo proberen om poot voor poot goed neer te zetten. Blaine wordt afgeleid door het stukje kaas. Met de drie grote honden moeten we 2 rondjes rennen en dan in 8 seconden de honden goed laten staan. Het gaat voor geen meter en ik word er stik zenuwachtig van. “Maar zo gaat het ook op een show”, zegt Josee. Waar!
Lopen
Met Irene en Paige moet ik in een rechte lijn op en neer lopen. Daarna met de beide honden aan de binnenkant. Het draaien is altijd even een dingetje. Prima gaat het zowel bij Paige als bij Blaine. Weer moet Blaine in 8 seconden staan en nu gaat het best goed.
Balans
We krijgen balanskussentjes, 4 kleintjes of 2 grote, Blaine en ik hebben de laatste. Het is de bedoeling dat Blaine leert om stil te staan. Want bij bewegen raakt ze uit balans. Het is de truck om de voorpoten en achterpoten op de kussens te zetten. Met oefenen lukt de voorpoten wel, maar de achterpoten nog niet. Op naar de Action of Kruidvat om ze te kopen en te oefenen.
Conclusie
Veel geleerd, Josee is eerlijk, duidelijk en direct. Ze geeft tips om te oefenen en om meteen toe te passen. Tuurlijk heb ik ervaring, maar oefenen moet altijd met een jonge hond en elke hond is weer anders. Blaine ligt in coma in de auto en rond 23.00 uur zijn we thuis. De 25e gaan we weer.
Zaterdag 12 november
Niet één fazant in Nieuw-Vennep, dat komt niet veel voor. Het is wel heeel koud!
Rode halsband met lichtjes
In de duinen van Noordwijk is het weer leuk. Blaine rent en pest haar moeder, Maddy zoekt af en toe steun bij mij en is ook blij omdat ze haar favoriete rondje kan lopen en niet zo snel aan de riem hoeft. June en Blaine worden een beetje partners in crime. Vorige week zijn ze er een paar keer vandoor geweest, naar God weet wat. Er zal wel iets van een kadaver hebben gelegen, of resten er van. Nu zijn ze weer samen weg. Maddy heeft haar leuchti lichtgevende halsband om en is nu overal zichtbaar, IDEAAL. Ineens kijk ik goed en ik zie Maddy op het oorlogspad lopen, maar waar zijn Blaine en June? “Oh, dit is geen goed teken”, zeg ik tegen Ella. We lopen even door en dan besluit ik toch om te gaan kijken, ik vertrouw die twee niet. “Oh daar komt Blaine”, zegt Ella. Met iets in haar bek, weer een konijn? Wanneer ze bij me is zie ik dat het geen konijn is, wat dan wel? Het lijkt wel een mouw van een jas of zo. Blaine rent door naar Ella, maar zij kan niet dat kledingstuk afpakken. June zie ik nog niet en ga zoeken in de richting waar Blaine vandaan kwam. Iek, straks ligt er een lijk in de duinen en zit June er aan te vreten, Blaine heeft al een kledingstuk van het lijk gescheurd.
Nee!!!!!
Ik hoor geritsel uit de duinen. Blaine is weer bij mij en het kledingstuk is geen kledingstuk maar iets dierlijks. Nee hè. Het lijkt wel de maag of de darmen van een hert. Het is een soort grote bruine blaas, zoiets als die lampenkappen die je vroeger had, en er valt ontlasting of andere resten uit. June doet zich tegoed dus aan het hert. Ga ik kijken? Moet eigenlijk wel om een goed beeld te krijgen, maar ik doe het niet. Het gaat niet makkelijk maar ik kan het van Blaine afpakken en gooi het over het hoge prikkeldraad en kan nu de honden de komende dagen in de gaten houden, zucht. Even later komt June ook. Oh, oh, oh, leren ze het dan nooit. Dat wordt weer ziek worden dus, net nu ze weer wat opgeknapt zijn. “Waarom moeten ze dit toch altijd doen, waarom
lopen ze niet gewoon op het pad, tsja!” Als toetje eten ze nog even de resten uit die blaas op die her en der verspreid liggen. Lekker.
Gevolgen?
Gelukkig heeft er nog geen hond overgegeven, is misselijk, of heeft diarree….
Zondag wandeling van de WSH