Zondag 7 februari
’s Morgens hebben Maddy en ik jachttraining en weer is het droog met soms zelfs een zonnetje. Lees later meer.
Alle drie
’s Middags gaan we door tijdgebrek met alle drie de honden wandelen en we zetten de auto bij Duindamseslag neer. Maddy is in haar ondeugende bui en al snel is ze weg, hup het prikkeldraad over en verdwenen, verschwunden, nergens meer te zien. Dat begint weer lekker, wordt het zo’n wandeling? Ja het wordt zo’n wandeling. Na best een tijdje komt Maddy weer aangerend, bekkie zwart, dus die heeft weer gegraven. In het Pieter Florisdal is Maddy meteen weer weg, gelukkig komt ze toch nog een paar keer kijken waar we zijn. Omdat we door al het wachten op Maddy best wat tijd hebben verloren besluiten we niet verder te lopen. We blijven nog even hier en gaan dan terug. Maddy rent het bos en die zien we heel lang niet meer. We lopen naar het fietspad, ik fluit en fluit, geen Maddy. Het duurt echt te lang en samen met Blaine lopen we naar rechts, misschien is ze in het open duin.
Hele, hele stoute Maddy
Wandelaars gaan toch een link leggen omdat ik Blaine bij me heb, want ik word aangehouden door een jong stel. “Je hond is helemaal daar en steeds wanneer je floot liep ze even terug en ging er toch weer vandoor.” “Ze is echt aan het jagen zeker?” “Ja, dat is wel duidelijk en dank je wel hè”, antwoord ik. Inwendig kook ik, het krengetje, afijn ze is nog wel op deze aardbol. Na een hele tijd zie ik een grijs wervelwind aankomen. Ze stormt me voorbij en weg is ze weer. Dit gaat zo een paar keer door, om gek van te worden. Ze heeft een verwilderde blik in haar ogen, June had dit ook vaak, ze is met sporen bezig dat is duidelijk. Ondertussen zijn we de ‘lauching stock’ van de duinen. Eindelijk, eindelijk heeft ze genoeg gehad en kan ik haar aanlijnen.
Maandag 8 februari
De carnavalstent op het Bavoterrein is bezet door gekke carnavalsvierders. Maddy rent naar de tent en dat mag ze niet van mij, vaak is het om te snaaien en wie weet wat er voor een rotzooi ligt, eten, kots, alcohol, drugs. Ik roep en weer is ze doof en gaat gewoon door. Ik ben het zo zat, ik ren er achteraan en inderdaad ze staat op een plek met troep op de grond én veel glas. Sorry, maar ik gooi de riem tegen haar aan, het komt ook aan, want ze piept. Nu luistert ze wel.
Lees ook het dagboek van Blaine
De kuur bij June lijkt aan de slaan, de afscheiding is niet zo heftig meer.
Dinsdag 9 februari
Ik loop me een slag in de rondte nu Ella op de kleinkinderen moet passen.
Woensdag 10 februari
Afscheiding
Het is toch weer mis, veel afscheiding verliest June uit haar vulva, voor de zekerhuid meet ik haar temperatuur en dat is goed 38,5 graden. Ze krijgt weer een broekje met maandverband aan, ik smeer weer zinkzalf op haar vulva en ze krijgt een halve pijnstilling. Misschien moet na de tien dagen de kuur toch verlengt worden. Ze moet het nog even volhouden, totdat de dierenarts terug is van vakantie, dan wordt ze geholpen.
Donderdag 11 februari
Al vroeg loop ik in de duinen met Blaine en June, dit is een prima combo. En ja hoor het is weer zo ver, Maddy is weer lang weggeweest, het begint een nare gewoonte te worden.
Vrijdag 12 februari
Lijnen
Ik ga met Maddy uit, ik wil trainen en dat gaat het beste alleen. In Nieuw-Vennep zijn grote grasvelden en daar kunnen we mooi lijnen lopen. Ik heb mijn nieuwe vlaggetjes op stokjes mee, zo kan ik goed zien waar de dummy’s liggen. Maddy doet het super. Rechte lijnen, schuine lijnen, lijnen rechts en links. Ook lijnen vooruit, zelfs met zitten erbij en alles gaat goed, met veel enthousiasme werkt ze. Waarom doet ze dit nu niet op de training op zondag. Verder, na gedane arbeid, mag Maddy lekker vrij rennen, het is hier altijd leuk.
Doorgaan?
Voor June moet ik de Ventoryl halen en ik vertel over de afscheiding. Als het nog zo is, wordt de kuur verlengd.
Met Blaine ga ik weer naar de puppycursus.
Zaterdag 13 februari
Vandaag is het een jaar geleden dat mijn lieve trainingsmaatje Louis – echtgenoot van Pauline – omgekomen is door een zeer tragisch ongeluk. Mis je nog altijd Louis, ik heb heb pas Aliz nog gezien en het gaat best goed met haar, al mist ze jou natuurlijk verschrikkelijk.
June
Gisterenavond laat en vannacht had June vreselijk veel last van vieze afscheiding, het stroomde eruit. Op zich een goed teken, maar fijn is anders. Steeds verschoon ik haar broekje en maandverband en steeds smeer ik weer crème op haar vulva. Gelukkig valt ze na een tijdje toch in slaap, ik heb een celstofmatje onder haar gelegd en de boel weer goed ingesmeerd.