Zondag 7 december
Wat een verrassing
Ik kreeg dinsdag een appje van Tim of ik het leuk vond om een spoortje te lopen, Ja! Hij wilde nog een paar van onze zweetgroep uitnodigen van ‘Honden op het spoor’ en zou dan meer later weten. Later kreeg ik een appje met de tekst of ik zondag kon, ja zeker! Met het oog op de operatie is hoe sneller hoe beter, ondanks de wel hele drukke week die ik gehad heb.
Donderdag weer een appje dat er nog 3 zouden komen om een spoortje te lopen en hij ging proberen om een jachthut te regelen. Vervolgens bleef het stil. Tot gisteren, het ging door, geen jachthut, wel op zondag en met z’n vieren. Ik kreeg het adres door en een kruisje op een plattegrondje waar het was. Lekker dan, hij verdwaalt zelf heel veel en geeft hij een zielig kruisje. Ik ging meteen kijken waar het is en het is anderhalf uur rijden. Dat is ver, nou ja we hebben nu toch niet veel. Hij neemt alcoholvrije glühwein mee, ik koffie en speculaas van de bakker en Marjan krentenbollen.
Verslapen
Uitgerekend vandaag verslaap ik mij, door de drukke week, weinig slaap en heel slecht slapen door veel pijn vrijdagnacht. Ik wilde 6.30 uur op staan, zodat ik Blaine en Maddy op mijn gemak kan uitlaten. Het wordt 7.50 uur, help! Ik moet altijd een uur uittrekken voor mijn ontbijt, ik krijg het allemaal niet zo snel weg en moet veel drinken. Toiletbezoek is een drama en kost veel tijd. De honden kan ik niet uitlaten, Ella moet Maddy maar uitlaten en Blaine laat ik daar wel uit. We vertrekken om 9.40 uur en dat valt reuze mee, maar ik moet zeker even een toiletstop maken. Onderweg app ik dat ik wat later kom en inderdaad ik durf het toch aan om een bezinepomp in te gaan voor een toiletbezoek, daardoor wordt het 8 minuten later bovenop de 6 minuten die ik te laat zou komen. We komen 11.16 uur aan, gelukkig is Tim een heel relaxed persoon.
Vertrouwd
De rit gaat snel, spotify op en gaan. We gaan van de A6 af en rijden meer de kant van Zwolle op, maar het is nog de Flevopolder. We rijden een klein dorpje in en het is prachtig hier. Ik vind het snel en zie de anderen al staan. Ik parkeer bij een bos, net als de anderen.
Zo leuk om elkaar te zien en Lotte is ook zo blij, helemaal kwispelend komt ze naar me toe. Martin en zijn vrouw zijn er met hun twee teckels maar zou moesten noodgedwongen stoppen met de vervolg zweetcursus. Door de corona werden de datums veranderd en toen konden ze niet meer. Dus ik heb ze maar een paar keer meegemaakt. Tim en Marjan hadden met hun al de begincursus gedaan en ik zat toen in een andere groep. Martin loopt als eerste een spoor. Blaine en ik gaan als tweede.
Het spoor
Tim heeft duidelijke markeringen aangegeven, de haken zijn heel duidelijk en ook nog gemarkeerd met een knijper erboven. De haak geeft heel goed de richting aan. So far so good. Blaine heeft er al zin in en wanneer we bij het aanschotplek komen heeft ze het allang geroken. Ik ga er daarom iets verder vandaan staan. Het aankleedt ritueel zit er nog in, alleen was Blaine braver tijdens de officiële training. Ze is nu ongeduldiger. Samen lopen we naar het spoor en ik laat Blaine het goed in zich opnemen. Meteen neemt ze het in zich op en loopt vooruit. Ze loopt rustig, kop naar beneden en is heel geconcentreerd bezig. Al snel gaat ze naar rechts en ze is nog steeds heel geconcentreerd. Heel zeker loopt ze verder, voorbij een ligplaats van de reeën en ze negeert dit bijna, zo serieus is ze.
Ze loopt heel goed en heel zeker, ik denk dat ze twee keer iets afwijkt. Een paar keer raakt de riem verstrikt in de takken en laat ik het los om het even later weer op te pakken. Helaas merk ik dat ik niet zo snel ben, veel last van mijn benen en er gaat een flinke pijnscheut doorheen waardoor ik wat verkramp. Blaine loopt nu steeds sneller en ik moet alle zeilen bijzetten om op de been te blijven. Het spoor gaat via bosjes, onder takken door en er zijn verschillende ondergronden met hobbels, kuilen en wortels van bomen. Bij een pad trek ik ongemerkt aan de riem, omdat het verstrikt raakt in de takken en ik het weer op moet pakken. Tim wijst me erop dat Blaine hierdoor even van slag is en ik moedig haar aan en zeg dat het goed gaat en dat ze braaf is. Al heel snel vindt ze het spoor weer, ze wijkt wat af en gaat wat op de wind en pikt het spoor iets later weer goed op. Ze ruikt al dat we bijna bij het eindpunt zijn en nu moet ze zoeken. Al snel vindt ze het eindstuk.
Ongelofelijk
Wat heeft Blaine goed gewerkt, echt geweldig. Dat vindt Tim ook. Ik heb zo genoten van dit spoor en het werk van Blaine. 1000 keer applaus voor mijn meisje, heel trots.
Na afloop
Drinken we met z’n vijven glühwein, alcoholvrij, en eten we een krentenbol. Ik had koffie, thee en speculaas koekjes meegenomen, die heel lekker waren. De glühwein was iets te sterk voor mijn maag, maar wel lekker. Rond 13.30 uur gaan Blaine en ik huiswaarts, met de belofte van Tim om het in het nieuwe jaar in een cursusvorm te gieten.
Maandag 8 december
Beroerd
Het is weer zo ver, Blaine wil weer niet eten en dat duurt praktisch de hele dag. Pas na de tweede maagtablet gaat de misselijkheid over. ’s Nachts had ze ook overgegeven.
Gehoorzaamheid
Blaine niet lekker en ik nog doodop. Ter bescherming van mijzelf ga ik niet trainen vanavond, anders doe ik weer geen oog dicht van de pijn.
Dinsdag 9 december
Top
Ze is weer het dametje hoor onze Blaine. Ze rent, kliert met Maddy, staat voor op een hen en eet weer als een dijkgraver.
Woensdag 9 december
Korte dagen
Ik kan de hele week niet ’s morgens trainen en ’s middags blijft er te weinig tijd over, het is te vroeg donker.
Donderdag 10 december
Op pad
We gaan ook de hele week al ’s middags naar Nieuw-Vennep en Zwaanshoek. Het zou de hele week moeten regenen, maar het is droog en koud.
Ziekenhuis
Heel belangrijk. Ik kreeg een telefoontje vanmorgen van de St. Maartenskliniek. Ik word woensdag 24 februari 2021 opgenomen en geopereerd aan mijn rug. Het duurt nog dik 2 maanden, maar ik ben wel blij dat ik nu weet wanneer het is.
Huisarts
Om 11.15 uur moet ik bij de arts zijn voor bloeddrukcontrole. Zelf heb ik al gevoeld dat mijn pols een stuk langzamer is en dat klopt, het is nu zo’n 80 slagen per minuut en het was 120. De bloeddruk is niet veel gezakt helaas. Het is weer verschillende keren gemeten, ook handmatig en elektrisch, het verschilt niet veel. Omdat we vorige week heel voorzichtig qua dosis met een bètablokker zijn begonnen, verhogen we het naar 50 mg. Ik ben de hele week al heel misselijk en kan weinig verdragen. Ik moet aankomen voor de operatie, maar nu ben ik afgevallen. Mijn broek kan ik zo weer naar beneden schuiven. Heeft het met mijn darmen en maag te maken of is het een bijwerking van het medicijn. Ik gok de ziekte van Crohn.
Vrijdag 11 december
Te laat
De hele week verslaap ik me al, de nachten dat ik slecht geslapen heb door pijn breekt me zo op en ik heb het gewoon druk. Ik zet keurig mijn wekker en telefoon, maar ik slaap overal doorheen en zet alles net zo makkelijk uit. Gelukkig werk ik nog steeds thuis, daarom kan ik mijn tijd zelf indelen, maar ik loop zo de hele dag achter de feiten aan. Vandaag sta ik zowaar op tijd op.
Jachttraining
We staan in de ijskoude op de Kooidijk in Westbroek bij Maarssen. Hoe gaat de training? Lees meer.