Zondag 26 mei
Pa
Het gaat niet goed met pa, hij verslikt zich heel veel en het gevaar van een longontsteking ligt op de loer. Hij is ontzettend afgevallen en eet slecht. Gelukkig kon ik gisteren eind van de middag, ik kwam nog even terug na de hondenwandeling, even de arts spreken. Zij denkt dat hij een epiduraal hematoom heeft door de val. Dat is een bloeding tussen de schedel en het hersenvlies. Om de hersenen bevinden zich nog verschillende beschermingslagen. Die bloeding kan natuurlijk tegen de hersenen aandrukken, waardoor er bepaalde uitvalverschijnselen zijn. Maar ik geloof niet dat het zo ernstig is. Het is wel zo dat hij nog heel moeilijk staat, laat staan loopt, hij is heel suf en reageert amper, veel minder dan gisteren. Naar het ziekenhuis doen we niet meer, daar zou hij een MRI krijgen en als het die epiduraal hematoom is dan wordt er een gaatje in de schedel geboord om de druk te laten afnemen. Gezien zijn geestelijke en lichamelijke gesteldheid weten we zeker dat we hem daar geen plezier mee doen. Alleen is het zo vervelend dat mijn moeder nog in revalidatie is en zij niet kan langs komen. Afwachten maar.
Maandag 27 mei
Ma
Door alle drukte met pa vergeet ik helemaal te vertellen dat mijn moeder morgen thuiskomt. Er moest veel geregeld worden. Een postoel, krukken, rollator, wc verhoging en er moet een extra zijleuning komen voor de trap waar ma zich vast kan houden. Alles is mooi op tijd binnen voor morgen.
Pa
Het is een beetje hetzelfde, hij slaapt veel en al het vloeibare wordt nu verdikt, hopelijk verslikt hij zich minder. Dat verslikken komt ook door de dementie. Bij pa zit de beschadiging in het gedeelte van de hersenen waar het slikmechanisme zit, de frontaalkwab in de hersenen. Hij heeft vasculaire dementie, veroorzaakt door de vele TIA’s.
Dinsdag 28 mei
Naar huis
Vandaag ga ik mijn moeder halen, eindelijk naar huis. Heerlijk. Gelukkig is ze al een aantal keren thuis geweest dus het is niet meer vreemd. Ze mocht ook niet eerder naar huis eer ze de trap op kon en dat gaat heel langzaam met twee krukken. Ik loop steeds met haar mee en we hebben afgesproken dat ze niet alleen naar boven of beneden gaat.
Woensdag 29 mei
Ik ga even langs bij pa ’s morgens, kijken hoe het nu gaat. Morgen wordt hij 83 jaar. Ik weet niet wat ik zie, pa zit aan tafel, drinkt koffie, is wakker en heeft praatjes. De verpleging is helemaal blij en ik ook.
Training
’s Middags in Bosdijk.
Donderdag 30 mei
Feestje
Pa is jarig en wordt 83 jaar. We gaan met z’n allen naar hem toe en drinken beneden koffie en eten gebak. Ook zijn broer met vrouw en zus komen langs. Pa heeft er zin in en is tamelijk helder, hij heeft praatjes genoeg. Het is nog gezellig ook. Voor de afdeling heb ik cake meegenomen.
Pa en ma
Zien elkaar weer na een lange tijd. Wel is mijn vader twee keer op bezoek geweest in Mariënhaven.