Zondag 6 oktober
Heling
De wond onder de voet van Blaine heelt langzaam, heel langzaam. Ondertussen loop ik me rot, eerst met Blaine, dan met Maddy en ’s middags herhaalt dit ritueel zich.
Braaf
Maddy is toch anders nu Blaine er niet bij is, ze is heel braaf. Ze gaat maar even weg, komt snel weer terug en komt als ik roep. Eén keer kon ze de verleiding niet weerstaan en dat was vorige week. We liepen op één van onze vroegere plekjes en altijd was ze verdwenen daar en nu ook. Niet leuk, want de schemer zat in de lucht en ik hoorde stemmen. Er liep een stelletje met een Stafford! Gelukkig kwam het ook nu goed, na zeker 20 minuten kwam ze aangerend.
Donderdag 10 oktober
Heling
Eindelijk zie ik heling aan de wond van Blaine. Gisteren zag ik het al en het ziet er nu nog beter uit. De twee huidranden zitten tegen elkaar aan.
Fun
Ik neem Blaine mee met de middagwandeling. Gisterenmiddag en vanmorgen heb ik haar al losgelaten en dat ging goed. Dat is weer heel wat anders met twee honden op stap. Blaine mag los in de duinen en dat vindt ze leuk.
Maddy
Wie het ook leuk vindt is Maddy. Ze rent weer, is weer weg en ik zie een glimlach op haar snuit, helemaal happy is ze dat haar dochter weer mee is.
Vrijdag 11 oktober
Balen
Helaas we zijn te vroeg geweest met het loslaten van Blaine. Gisterenavond verzorgde ik haar wond opnieuw en om te kijken natuurlijk of de wond weer open was. Helaas de randen van de wond waren weer uit elkaar. Niet erg, maar toch. Ik heb het weer opnieuw verbonden en helaas dames het is uit met de pret. Weer apart lopen en niet los, het betekent ook dat ik niet van mijn vele wandelingen af ben.
In de buurt
Maddy en ik gaan naar het bosgedeelte van de duinen en weer wijkt Maddy amper van mijn zijde.
Geen jachttraining vandaag, de trainer is in Frankrijk.