Zondag 31 augustus
Rond 03.30 uur word ik wakker en voel me heel beroerd, buikpijn en misselijk. Acute buikgriep. Twijfel, twijfel ga ik me afmelden zodat de organisatie op tijd een reserve kan oproepen? Want morgen is de KNJV-proef in de Vlietlanden. Ik kijk het nog even aan. Gelukkig gaat het aan het einde van de dag iets beter, in ieder geval niet meer zo misselijk. Kan alleen bijna niets eten, ben moe en heb koorts. Dus genieten van het succes van gisteren kan ik niet. Verslag KNJV-proef Enkhuizen.
Ook ziek
Maddy is ook beroerd, hoezo hond lijkt op baas? Ze heeft een paar keer overgegeven en heeft geen trek in eten. Ik geef haar een tablet tegen misselijkheid en diarree, het lijkt te helpen, want ’s middags heeft ze weer gegeten. Alleen ’s avonds weer met wat lange tanden. Twee beroerde individuen morgen met de proef, als dat maar goed gaat?
Maandag 1 september
Geen trek
Vroeg loopt de wekker af, ik sta op en het gaat wel, heb in ieder geval goed geslapen. Beetje eten en drinken gaat ook, dus we wagen het. Alleen Maddy wil niet eten, helemaal niets. Ik geef haar weer zo’n tablet, diarree heeft ze niet. Toch rijden we naar Leiden en zijn er rond 07.10 uur. Heb er nog niet veel vertrouwen in.
Nog steeds geen trek
Ik probeer of Maddy een koekje wil, maar ze wil nog steeds niets. Ook geen stukje worst, stukje snack of kaas, want dat heb ik bij me als beloning. En dan beginnen we nog met ‘uit water’ ook, met als keurmeester Cees Goossens. Oh jee! Astrid jammert ook al dat ze dit als eerste met Fay moet doen. “Oh dat doet ze nooit”, zegt ze. Mooi wel, want ze heeft gewoon een 8. Lees het verslag.
Na onze succesvolle proef bel ik mijn vader en stel voor of hij zin heeft om te komen kijken, misschien kunnen we nog wat van de A-proeven zien. Dit halen kost natuurlijk veel energie en ik had achteraf beter even kunnen gaan liggen op de achterbank van de auto. De uitreiking laat zo lang op zich wachten. Na de A-proeven moet alles natuurlijk geïnventariseerd worden. De nummers 1,2 en 3 worden naar voren geroepen en de rest moet zijn certificaat zelf halen. Zo trots als een pauw ben ik. Rond 18.00 uur is het ‘feest’ voorbij en rijden we naar huis, op mijn tandvlees. Wil vindt dat de honden nog even ‘uit’ moeten, ik geef aan dat ik niet meer kan, toch doen we het. Even maar.
Na de proef stort ik helemaal in, ik kan niet meer. Met mijn stomme kop heb ik 2 stukjes bitter garnituur op en zo’n nieuw biertje met citroen (ben de naam kwijt) met vrijwel geen alcohol. Daarna word ik weer zo misselijk. De hele avond lig ik op bed, niets nagenieten van de proef. Balen.
Dinsdag 2 t/m 5 september
Ziek zwak en misselijk, de griep is nog lang niet voorbij en is heftig. Het is zo’n griep waarvan ik het idee heb dat ie nooit meer verdwijnt. Zo moe, eten smaakt niet, ik kan alleen maar slapen. Ik denk dat dit ook te maken heeft met de lange periode van lang slecht slapen, druk op het werk en dat eist zijn tol, want in korte tijd ben ik nu 3 keer ziek geworden. Helaas krijgt mijn moeder ook een staartje mee.
Zaterdag 6 september
Het gaat een beetje beter, ik kom uit bed en kan weer wat eten, hopelijk kan ik nu elke dag wat meer aansterken. Ik loop ook weer met de honden een klein rondje in de duinen. Mijn eerste week van mijn vakantie zit erop, fijn hoor.