Zondag 28 oktober

Wintertijd

De klok is een uur achteruit, heerlijk lang geslapen. Voordeel is dat het ’s morgens rond 7.15 bijna licht is en het nadeel is dat het ’s avonds om 17.30 uur bijna donker is.

Geen wild

Helaas ben ik vergeten om wild uit de vriezer te halen. Wel train ik de lijnen, even weer opfrissen. Blaine weet ze nog hoor.

Ze zijn er weer

Heel veel fazanten ’s morgens in Zwaanshoek, heerlijk om ze weer te zien en dat de honden ongestoord kunnen jagen, want ze zijn groot genoeg nu.

Maddy

Ik durf haar weer los te laten, het blijft nog even oppassen, ze kan nog altijd gedekt worden. Maar over het algemeen snauwt ze de reuen weer af.

Maandag 29 oktober

GG

De lichtmast op het terrein van KV Rijnland is uitgevallen en de training kan niet doorgaan. Balen, heen en terug naar Leiden voor niets. Toch zo’n 55 minuten rijden. Blaine snapt er helemaal niets van, ‘gaan we niets doen dan?’ Ze gelooft het niet erg en het duurt even eer ze weer gaat slapen.

Jarig

’s Avonds maak ik de kaarten voor de broertjes en zus van Blaine. Nu komt het weer hard binnen dat Suzy er niet meer is. Toch wil ik er even bij stilstaan en schrijf een klein stukje op de kaart. Ik denk dat sommigen ook niet eens weten dat Suzy overleden is. Mijn moeder is natuurlijk ook jarig 1 november en morgen komt haar cadeautje van de Bijenkorf.

Dinsdag 30 oktober

Slecht weer

 

De hele dag regen, getsie. En ik heb nog steeds geen nieuwe winter jachtjas. Fjällräven is duur en de jas van Deerhunter is niet voorradig, ik zoek nog even door.

Gil

Blaine heeft iets in haar neus, ze vliegt door het bos en gaat best ver, Maddy rent er achteraan. Nu gaan ze een kant op dat ik wat gevaarlijk vind en roep ze terug. Ik hoor een hond en het is Blaine. Huilend gaat ze liggen, ze heeft pijn. Maar wat dan en waar? Weer huilt ze een paar keer, heel voorzichtig lijn ik haar aan en laat haar staan. Al snel gaat het beter en huilt ze niet meer. Ik hou haar aan de lijn, maar al snel trekt ze weer en ik laat haar weer los.

Cadeau

Ze zijn binnen. Hele mooie zilveren oorbellen van Buddha to buddha. Zou ze zelf wel willen hebben.

Woensdag 31 oktober

We trainen in Almere, bijna een uur rijden en met de file op de terugweg red ik het niet om voor donker thuis te zijn. Om dan nog Maddy uit te laten is ook niet leuk. Voor het eerst neem ik Maddy mee naar de training, kunnen we erna een kleine wandeling maken.

We komen precies op tijd aan, Maddy en Blaine zien de honden, weten niet hoe en wat, dus ze gaan tekeer niet normaal. Dit ligt aan Maddy en Blaine probeert er overheen te schreeuwen. De anderen vragen zich terecht af ‘wat krijgen we nu’. “Het is maar even en dan is het goed”, leg ik uit. De honden mogen uit de auto en maken kennis met elkaar. Het blijkt dat we op het grote veld trainen bij de auto. Weet je wat, ik kan Maddy nu makkelijk in de auto laten. Ze is altijd heel easy going en makkelijk. “Ik wil geen geblaf meer horen”, zegt de trainer. Van Maddy heeft hij echt geen last meer en dat klopt ook.

Het trainen gaat niet helemaal geweldig, lees later meer. Na de trainen ga ik het veld op en laat de honden even los. Ik moet uitkijken, want het mag niet hier. Heb ik dat. En er zijn reeën en veel konijnen en de weg, dus oppassen geblazen.

Donderdag 1 november

Hiep hiep hoera Blaine is 3 jaar.

Samen met haar zus en broertjes Nola, Puk, Hugo, Blue en Mylo. En in mijn gedachten voor altijd Suzy, zij kan haar 3^e verjaardag niet meer vieren. Trots ben ik op moeder Maddy en vader Kyle, zij hebben prachtige lieve pups op de wereld gebracht.

En wat denk je? Blaine is loops. Ik had gisteren al een vermoeden, de twee reuen vonden haar erg leuk. Leuk verjaardags cadeau voor Blaine.

Wandelen

We vieren het met een rondje trimbaan. Lekker weer even dwars door de duinen. Ik zie heel veel reeën sporen en ja hoor er staan twee reeën mij aan te kijken. Al snel rennen ze verder, maar houden mij en de honden in de gaten. Blaine vindt ook de sporen en volgt ze een eind. Voor alle zekerheid loop ik niet die kant op, stel je voor dat ze er achteraan gaan. Dat wil ik niet.

Puk

Hij heeft een geweldig verjaardags cadeau gehad. Twee dagen jagen in Frankrijk!!! Hij heeft het heel goed gedaan volgens zijn baas.

Hugo

Hij wordt aanbeden  door zijn baasjes, ze zijn gek op hem en hij op hen. Zijn baasje doet speurwerk met hem

Nola

Ook van Nola krijg ik een foto.

Vrijdag 2 november

Jagers

Ik hoor schoten, harde knallen en vrij dichtbij, precies op het moment dat we op het pad richting het fietspad en wandelpad lopen. Ik wil het draad over zodat de honden dwars door de duinen kunnen rennen. Weer hoor ik een geweerschot, het is een geweer kan niet anders. Ik denk dat er jagers op hertenjacht zijn, we gaan maar niet het draad over. Ook gaan we niet de hoge heuvel op, die schutkleur van Blaine en Maddy, zeker nu het al schemert, lijken erg op die van een ree of hert. We gaan de trimbaan op, dat lijkt me het veiligst, ik heb ook geen schoten meer gehoord.

Zaterdag 3 november

Blaine

Ze begint wel wat meer te bloeden en reuen vinden haar best leuk, maar Blaine is zelf niet erg geïnteresseerd.

Hert

Ik start de auto en wil wegrijden vanaf de parkeerplaats bij de duinen na de wandeling. Het is al bijna donker en in het licht van mijn koplampen zie ik een hert die van de bollenvelden afkomt en de weg wil oversteken. Tegelijkertijd komt er een auto van rechts aan! Gelukkig stopt de automobilist en het hert twijfelt, ‘steek ik over of niet’. Het wordt ‘niet’. De auto rijdt door en weer komt het hert tevoorschijn en in de verte komt er weer een auto aan. Oh nee! Ik toeter en start te motor in de hoop dat het hert schrikt en oversteekt. Het werkt, hij steekt over en verdwijnt in het bos. Pfff.