Zondag 16 september

Mijn moeder gaat mee wandelen en we doen meteen wat apportjes met wild. Een markeer is lastig in mijn eendje en hulp is heel welkom. Alleen gooit Ella niet geweldig, maar dit terzijde.

Wild

Ik heb een afgelegen plekje in mijn hoofd voor de markeer met eend en apport met konijn. Er is nog een jachtclubje aan het trainen hier, net als gisteren. Gelukkig staan ze niet op het grote grasveld, zag ik net. We staan op mijn geheime plekje, maar nu moeten de honden nog komen.

Haas

Die hebben wat in hun neus, dat zie ik al. Maddy is foetsie en Blaine zie ik af en toe en dan heeft ze totaal geen belangstelling voor mij en dat komt niet zo snel voor. Tenzij er echt wild in het spel is zoals haas, fazant of patrijs, maar haas is het ergst. Ik hoor herrie en zie Blaine – eerst dacht ik dat het Maddy was – en inderdaad een haas. ‘Oh dat gaat niet goed,’ denk ik. Klopt want even later hoor ik veel geschreeuw. Blaine heeft de haas te pakken. Met een staart zo hoog als de Eifeltoren loopt ze bij me weg. Maddy maak ik snel vast aan een boom, ik heb geen zin in een grotere concurrentiestrijd. De haas heeft nog even geleefd en ik hoopte dat Blaine bij me zou komen en dat ie dan nog weg kon komen. Helaas zo heeft het niet mogen zijn. Uiteindelijk heeft Blaine het gebracht. Pffffffffffffffffff.

Nog meer wild

Dit moest een plek zijn om te trainen, dat kan ik na dit avontuur wel vergeten. De honden lijnen we aan en we gaan naar een ander veld. Daar doen we nog wat oefeningen met een eend, dat gaat goed. Het volgen gaat ook goed. Het over water gaat mis, ze apporteert prima, maar neemt de kortste weg over land.

En veel meer wild

’s Middags in de Bavo oefenen we nog een paar apportjes met een konijn, het gaat best goed.

Maandag 17 september

En nu is het genoeg

Blaine heeft last van jaloezie, als je dat zo bij honden mag noemen, frustratie misschien. Vooral wanneer Maddy al los mag en zij nog niet. We lopen ’s morgens op het pad richting de trimbaan, Blaine blijft nog even aan de lijn. Wanneer ik denk dat het veilig is voor haar laat ik haar los. Ze rent als een raket vooruit op zoek naar Maddy. Maar Maddy doet haar behoefte op een privéplekje op een hoge duinheuvel. Wanneer Blaine haar ziet staat ze al in de aanvalshouding en rent op Maddy af. Ze is erg wild en maakt veel kabaal. Weer springt Blaine hard op Maddy en eindelijk, eindelijk heeft Maddy er genoeg van en snauwt haar af. Kijk dit was klare taal en daar kan ik niet tegen op. Ze heeft het daarna niet meer gedaan en laat Maddy met rust.

Warm

Het wordt al snel warmer en warmer. ’s Middags is het 26 graden, een heerlijk nazomers cadeautje.

GG

Ik sla het over, ik kom in tijdnood, heb het één en ander niet goed gepland. Jammer want ik hoor later via de app dat ik de traktatie van Thor heb gemist. De Hollandse Herder is 2 jaar geworden.

Dinsdag 18 september

Nepperd

Ik heb geen wild bij me, maar wel een nepeend en die vindt Blaine ook heel leuk. Dit is te merken aan de extra rondjes die ze er mee rent. Totdat ik het zat word en de riem naar haar gooi, niet de meest juiste opvoedingsmethode, maar het helpt wel. Hierna apporteert en brengt ze de nepeend prima.

Moeilijk verloren zoek over water

Ik heb de eend ver van de waterkant neergelegd en we lopen om. Blaine mag over water zwemmen en de eend zoeken. Het ligt moeilijk en ze krijgt er geen wind van. Ze kan het niet vinden en zwemt terug. Ik zet haar nog twee keer in, het lukt niet. Ik probeer of Maddy het kan vinden. Wat denk je? Ze zwemt al heel snel weer terug mét eend. Blaine mag nog een verre ‘vooruit’ doen, zodat we het met succes kunnen afsluiten.

Volgen

Dit slaan we over, het is al 18.15 uur. Wel hebben we net het ‘blijven’ geoefend. Dat ging heel goed.

Woensdag 19 september

Maddy

Ze is niet lekker, eet veel gras, wil geen stukje brood en geen koekjes tijdens het wandelen. Ze gaat zelfs niet ver bij me vandaan, Blaine vindt het maar raar. “Maddy eet vast niet”, zeg ik tegen Ella na onze wandeling. Dit klopt ook, “ze wil zelfs geen vlees”, antwoord Ella. “Zal ik het proberen”, een lekker stukje uit het Gourmet pakje. Met een lepel neem ik wat en houdt het voor Maddy. “Ha, ha, nu eet ze het wel”. Gelukkig maar. Ella doet meteen wat brokjes in haar bak met wat vlees en ze peuzelt het lekker op. Klein beetje maar, haar maag/darmen zijn toch van slag. Ik denk dat ze snel loops moet worden, dan heeft ze meestal last van haar buik en ze plast heeel veel.

Wild

Voor vanmiddag ligt een konijn in de schuur te ontdooien. Hier doe ik laat in de middag een paar oefeningen mee die best goed gaan.

Donderdag 20 september

Maddy rent weer vrolijk en vrij rond op de trimbaan, ze is niet meer misselijk.

Vrijdag 21 september

Mededelingen van huishoudelijke aard

Maddy is gelukkig weer helemaal oké. Ze heeft wel wat last van haar rechter oog, net als Blaine, ze worden meteen gezalfd. Wij worden ook alle drie gezandstraald op de trimbaan, er staat een heeeeele harde wind. ’s Avonds is Blaine ineens heel zielig en bijt op haar achterpoot. Ik kijk en raak de tenen aan, dit vindt ze niet leuk en piept. Ze wil meteen niets meer, terwijl ze hiervoor nog allerlei truckjes heeft laten zien aan mijn neefje. Blaine en Maddy hebben even gestoeid, ik denk dat ze met haar tenen ergens tegen aangekomen is. Het is natuurlijk een mama’s kindje… En ja ik geef haar een kwart pijnstiller, ’s avonds laat loopt ze er weer op en is alles oké.

Zaterdag 22 september

De tijd

Ik en mijn wekker zijn het weer eens niet eens met elkaar. De wekker gaat om 7.00 uur af en mijn lijf zegt: ‘ja doei’ en voor ik het weet is het 8.30 uur. Naar Hoofddorp rijden moet ik maar uitstellen tot morgen en we gaan nu naar Venneperhout.

Oefenen

  • Ik wil een paar oefeningen doen met Blaine, in ieder geval een ‘over water’. Dit is tricky met de vele wandelaars en honden. Ik heb mijn nepeend een beetje verstopt in het gras, een eindje van het water vandaan. We lopen om en aan de andere kant van het water stuur ik Blaine naar de overkant. Eerder deze week lukte het niet om de eend te vinden, nu wel.
  • Een hele verre vooruit en weer komen er over dit smalle, achteraf paadje wandelaars aan. Wanneer iedereen weg is geef ik een ‘vooruit’. Het lukt niet. Maddy rent mee en verdwijnt de bosjes in, Blaine is hierdoor afgeleid. Ik ga meer dichterbij staan, maar nu zie ik een baasje met twee honden aankomen. We lopen door het bos om vervolgens dichter bij de dummy te staan. Alleen denkt Blaine nu dat er iets in het bos ligt. Uiteindelijk lukt het. Dit moet beter, ik leg de dummy ergens anders neer en weer met een ‘vooruit’ mag ze het halen. Nu gaat het prima. Maddy mag ook een keer en het gaat heel goed, leuk vindt ze het.
  • We doen ook een volgoefening. Blaine is wel afgeleid, het gaat aardig. Na het volgen altijd ‘vooruit’ en dat gaat goed. Eerder had ik een dummy neergelegd.

Tijd om naar huis te gaan.

Park 21

Het regent, getsie en het houdt niet op ook. Ella gaat mee om te helpen met het oefenen. Ik heb een eend en duif mee.

Haas

Het lijkt wel of de duvel er mee speelt. In een noodvaart komt Blaine aanrennen. Huh? Toch niet weer? Ja hoor voor haar rent een haas. Ik geef een gil om Blaine af te leiden. Ze heeft de haas weer bijna te pakken. Het is dat ze een koprol maakt door haar snelheid en de bocht, anders was de haas het haasje geweest. De honden zijn nog wel even bezig, fluiten heeft nog geen zin. Ella wordt wat zenuwachtig, maar op deze plek kan het niet zo’n kwaad. Ik fluit en even later komt Blaine aan, een tijdje daarna ook Maddy.

 

 

 

Oefenen

Eend

  • Helemaal hyper gaan we naar het veld om te oefenen. Als dit maar goed gaat. Blaine zwemt op mijn commando over water, nat is ze toch al van de regen. Aan de overkant zoekt ze mooi naar de eend. Nog vol adrenaline van de achtervolging net, pakt ze de eend en dat gaat wat wild. Ik fluit en ze zwemt mijn kant op. Op de kant laat ze het vallen en op mijn hoge “hier” commando pakt ze de eend en geeft het zittend af.
  • Een markeer doen we met een duif. Super snel rent Blaine weg, mooi op mijn commando nadat ik 5 tellen gewacht heb. Ze pakt de duif niet meteen, ik roep en ze pakt het. Te wild, want even later laat ze het vallen. Weer “hier” en nu rent ze in een keer naar me toe. Al met al best tevreden.

Wij, behalve de honden, hebben er helemaal genoeg van. Zeiknat en koud zijn we. Thuis gaat lekker de verwarming aan.

Puk

Ik krijg van Sandra twee foto’s toegestuurd, gemaakt tijdens het jagen vandaag. Morgen meer.