Zondag 15 april
Alles is zen
Ik heb het beloofd, geen gemopper. Ik was weer een beetje laat en was bang dat het druk zou zijn, het valt gelukkig reuze mee. Maddy heeft nu het ergste gehad, Blaine zit nu op de 17e dag en heeft het moeilijk. Ze piept erg, nog meer dan normaal ha ha.
De gele pion
Ik probeer de ‘om’ oefening te doen met de nieuwe pion, het gaat moeizaam. En Maddy heeft het helemaal door, het duurt een paar jaar maar dan heb je ook wat.
Maandag 16 april
Dierenarts
Blaine en ik hebben een afspraak met de dierenarts voor de entingen, vorige week durfden we het niet i.v.m. mogelijke kennelhoest. Die duurde maar een paar dagen. Ze vindt de dierenarts niet leuk hoor, de held. Op wat maag/darminfectie en een lichte oorontsteking na heeft ze nog nooit wat gehad, nare ervaringen kan het niet zijn. De spuit zit er zo in en de neusspray tegen kennelhoest is minder leuk en zit ook in de neus. Blaine is 29,5 kg. Ik neem ook voor beide honden Bravecto tabletten mee, veel makkelijk dan pipetten. De honden zijn nu 3 maanden beschermd tegen teken en vlooien. Het is een flinke pil, het is een kauwtablet en ze vinden het lekker. Het kost wel € 33 stuk.
Nog even niet
Deze dag hou ik de honden toch nog maar aan de lange lijn, morgen probeer ik of ze los kunnen. Vanavond ga ik nog niet naar GG-training. Blaine bloedt nog en het is de 18e dag, de reuen worden gek.
Dinsdag 17 april
Maag
Blaine is niet lekker en heeft de hele dag niets gegeten, pas aan het einde van de dag tijdens de wandeling neemt ze wat lekkers van me aan. Toch door de enting en combo tekentablet, was toch niet zo slim van mij!!
Los
Ja ik waag het, we gaan naar de trimbaan en het is warm. Er loopt vrijwel niemand en ik laat de honden los. Feest is het! Maddy heeft het zo naar haar zin, ze moet meteen even graven en haar neus is al weer zwart. Ze heeft wel de band om, dat lijkt me wel wijs. Blaine heeft het ook enorm naar haar zin. Rond 18.00 uur eet Blaine wat.
Puk op jacht
Vanmiddag is Puk op ganzenjacht. De grote, zware Grauwe gans en de Brandgans. Hij moest even wennen aan die zware ganzen, maar het ging al snel steeds beter.
Woensdag 18 april
Jachttraining
De loopsheid van Blaine is nog niet helemaal over, maar we mogen toch meedoen met de jachttraining. Wel blijven we uit de buurt van de enige reu Sandor. Lees later meer.
Blaffen
Het is warm, echt warm, we kunnen niet naar de trimbaan, daar is het net een oven met dit weer. We gaan naar Nieuw-Vennep, slechte keus blijkt later. Ik hou de honden even aan de lijn en op een leuk veldje laat ik ze los. Waar is Blaine? Ze staat bij iets, iets op of in de grond en begint te blaffen. Ik heb een vermoeden, maar vindt het een beetje laat, meestal zie je ze in de herfst. Ik moet goed kijken en ja hoor het is een egel. Ha, ha, Blaine durft het niet te pakken of aan te raken. Iets in mij zegt me dat dit over een paar jaar wel gaat gebeuren. Jeska, June en Darcy vonden ze ook altijd. Ik lijn Blaine aan en ik trek haar mee.
Haas
Op het moment dat ik me omdraai zie ik een haas wegrennen, shit. Blaine ziet het ook, maar ja ze is aan de riem. Ze stuift naar voren met een ruk, de riem zegt “knap” en weg is Blaine. Met de ketting om en daar hangt de lange lijn aan, ik heb alleen het handvat in mijn handen. Shit, shit, shit. Maddy is er al achteraan en nu Blaine, ze rennen richting het fietspad en gelukkig komt er niets 
aan. Roepen heeft geen zin, ze komen wel weer. Ik wacht aan de rand van een ruig, heuvelig gebied en na een paar minuten komt Blaine helemaal buiten adem. Ik kan haar meteen aanlijnen met de overgebleven lange lijn. Ondertussen zie ik de haas al weer op zijn terugweg, meestal rennen ze een rondje en komen weer terug bij het beginpunt. En ja daar komt Maddy ook en zij heeft het ook helemaal gehad, geluk bij een ongeluk dat het warm is en zo iet wat minder energie hebben. We lopen niet midden op de dag hoor, het is al 17.30 uur.
Bemoeial
Ik loop terug en zie dat er een man over het voetpad fietst, die man blijkt het op mij gemunt te hebben. “Mevrouw, u kunt die honden beter aanlijnen, ze zaten achter een haas. Het zijn jachthonden hè. Dat kan nu niet, achter hazen aanrennen, ze hebben jongen”. Ik ga eigenlijk nooit meer in discussie, ik heb daar geen zin in. Maar hij gaat nog even door. “Ze hadden hem bijna te pakken hoor”. “Wel nee”, antwoord ik. “Een gezonde haas krijgen ze heus niet te pakken.” Ik heb het in 32 jaar nog nooit meegemaakt, wel 1x met een zieke haas. Trouwens, toen ik de haas weer op zijn terugweg zag, had ik Blaine al aangelijnd en Maddy liep er ook mijlenver achteraan, niet eens meer aan het hetzen. “U moet ze aanlijnen hoor”. Ik loop door en nee ik lijn ze niet aan, hij zag niet eens dat ik Blaine wel had aangelijnd. Hazen en haasjes leven in het gras in een leger. Ze liggen best vaak alleen en ik had voor mij zelf al voor de loopsheid besloten om niet meer het grasveld op te gaan. Maar ja dat weet die man niet, hij staat te snel met zijn oordeel klaar. “Ik maak hier een melding van”, zegt hij. “Prima”, antwoord ik nog. Heeft hij niet gehoord want hij fietste allang weer weg. Heb ik toevallig net vanmorgen op de radio in de auto gehoord hoe dat werkt met al die meldingen, het is een hele business blijkt. Een journalist van NRC heeft er onderzoek naar gedaan.
Braaf
Toch loop ik niet meer lekker. Van de honden heb ik verder geen last meer, ze gaan wel weg, maar zijn zo weer terug als ik roep. Ik heb verder geen fazanten of hazen gezien. En ja ik weet het ik moet uitkijken nu met het jonge grut, dat hoef je mij na 32 jaar niet meer te vertellen. Maar voor de zekerheid kom ik hier effe niet meer, stel je voor dat er een BOA op de uitkijk staat.
Lange lijn
Dit is de tweede lange lijn die Blaine kapot heeft getrokken, er zit toch een houdbaarheidsdatum aan ha, ha. Dit waren net de oudjes denk ik, ze zouden zomaar 15, 16 jaar oud kunnen zijn. Ik denk zelfs ouder.
Donderdag 19 april
Een heel warm dagje vandaag en de honden moeten er ook aan wennen. Toch neem ik wat dummy’s mee, ook voor wat ‘over water’ apporten. Blaine heeft absoluut niet het geduld om te wachten op mijn commando. Het is zelfs zo erg, dat wanneer ik haar roep is zij al weg. Grrrrr. Ze bakt er niet zoveel van vandaag, is veel te ongeduldig, te gretig en te druk.
Patrijzen
Ze trok wel aan op een koppeltje Patrijzen. Heel kort, want ze zijn zo ril. Dit koppeltje, of zijn het toch andere, komen we weer tegen op een hele andere plek.
Vrijdag 20 april
Nog steeds loops
Blaine verliest nog steeds bloed. Verdorie wordt deze proef me nu ook al door de neus geboord. Wordt een dure grap zo, betalen en niet meedoen. Ze komt zo de dierenarts controle niet door. Ik heb contact met de trainer, wat te doen. Hij vindt dat ik moet afzeggen, toch kijk ik het nog even aan. Wanneer ik om 16.30 uur nog steeds bloed zie 
weet ik dat het tijd is om af te zeggen. Heel erg jammer.
Trainen
Tegen beter weten in ga ik toch trainen. Het gaat best goed en Blaine heeft er zin in.
Dongen
Er zijn 2 OWT’s en eind mei is er ook nog 1, zou ik? Ja je kunt nog inschrijven, ga ik morgen beslissen. Ga denk ik wel Sandra aanmoedigen morgen.
Zaterdag 21 april
Maddy en ik rijden naar Putten om Sandra en Puk aan te moedigen. Rond 09.30 uur komen we aan en ze hebben er al één uur op zitten. Prachtige omgeving en alles is dicht bijelkaar. Ik merk dat Maddy een beetje onder de indruk is van alles, raar. We zijn natuurlijk lang niet meer naar zo’n proef geweest, toch heb ik haar nog nooit zo zien reageren. Gelukkig is ze later weer de eigen, oude, relaxte Maddy. Ze wil zelfs kennismaken met buurman Weimaraner, maar daar denkt hij anders over en Maddy krijgt een lichte grom. Zijn vrouwtje lacht het weg…. Maar belangrijker, hoe gaat het met Sandra en Puk. Later meer.