Zondag 23 maart
Tentoonstelling Leiden
Yeah, Maddy werd gisteren reserve beste teef en kreeg het reserve CAC/CACIB. Ze werd 2 Uitmuntend in de open klasse, uiteindelijk mocht ze meedoen voor de verkiezing 2e beste teef en dat werd ze nog ook. De keurmeester houdt erg van het type dat Maddy is, alleen vond hij haar een beetje timide en dat was ze ook. Eigenlijk is het nooit goed, pas een paar shows geleden sprong ze en beet in de riem, nu is ze heel braaf en loopt netjes en is ze timide.
Beetje uit haar hum…
Maddy was ook wat stilletjes, had niet zo veel zin en was chagrijnig. Ze snauwde zelfs naar honden, naar Noah en haar broertjes. Dit is niets voor Maddy, zo is ze helemaal niet. Ze gaf al een goede waarschuwing toen Noah met haar baasjes aankwam en Noah aan de bench van Maddy snuffelde. Maddy heeft helemaal niet het plekje verdedigen. Misschien verandert ze toch weer wat na de derde loopsheid en is ze nu voorgoed jonge hond af.
In de ring
De heer Rutte was de keurmeester. Maddy liep mooi, niet één keer in telgang. Geen gebijt in de riem of in mijn arm en geen gespring. Staan ging ook goed, al wilde ze wel met haar hoofd steeds naar de grond. Daar lag ook van alles. Wiepke van de Tuindershof werd eerste en uiteindelijk beste teef. Annelies heeft een filmpje gemaakt en dat was heel fijn én confronterend. Ik zie dat ik toch erg veel aan Maddy zit, dat kan minder!! De keurmeester vroeg hoe groot Maddy is, dat weet ik niet precies. Hij vroeg zich af of ze wel 57 cm. is.“Tuurlijk is ze dat”, zei ik tegen hem. “Mijn andere hond is 64 cm en Maddy is vrijwel net zo groot”, vulde ik aan. Wel zei hij dat hij haar prima vindt. Na de show zijn we er nog even op door gegaan en hij zei dat Wiebke best groot is en dan lijkt Maddy al snel wat kleiner.
Wie waren er allemaal
Nicole, Frans en Noah. Noah stond ingeschreven in de Puppyklasse en ze deed het uitstekend en werd terecht beste pup. Ze is weer flink gegroeid Noah, mooi hondje, met prachtige ogen. Nicole en Noah moesten nog de erering in voor beste pup, maar helaas van het van korte duur. Toch is het een mooie ervaring, weet ik ook uit ervaring.
Iréne was er met Mac, het jongere broertje van Maddy, en haar 3 dochters. Mooie jonge reu Mac, hij is ook iets zwaarder geworden en dat staat hem heel goed, er moet nog een kilootje bij volgens Iréne. Ze moet veel moeite doen om Mac aan te laten komen, eindelijk lukt dat met ander voer en tips en trucs van anderen. Mac kreeg een Zeer Goed en werd 4e in de jeugdklas, mooie prestatie voor de eerste keer op een show. Iréne en Mac gaan ook naar de ringtraining in Heerhugowaard, alleen hebben we elkaar steeds gemist. Ook zijn broer Obi was er, ook hij kreeg een Zeer Goed, maar werd niet geplaatst. Hij was er met zijn baasje en vrouwtje. En natuurlijk kwamen Annelies en Ruud hun hondjes aanmoedigen.
Erna was er ook nog even, net op tijd want nu kon ze mij en Maddy in de ring zien én ze heeft ook nog gefilmd.
Koffie, ijs en shoppen
Met elkaar koffie drinken ging van onze kant weer een beetje mis. Sorry en ik stelde het nog wel zelf voor. Maar ondertussen moesten Noah en Nicole de erering in en dat wil ik ook zien. We kennen elkaar al zolang, nog uit de tijd van Jeska eind jaren 90, en we hebben veel hondenlief en leed gedeeld in de jaren daarna. Eerst wilden we gaan wandelen met z’n allen, maar later toch weer niet. Nu heb ik met Iréne afgesproken om een ander keerte te wandelen met onze honden en Mac, fazantjes zoeken kijken wat Mac doet. Rond 15.30 uur namen we afscheid van de baasjes van de broers van Maddy en van Ruud en Annelies. Daarna hebben we met Nicole en Frans ijs gegeten en wat gedronken en tuurlijk hebben we geshopt.
Vlietlanden
Dit ligt op de weg naar huis en Maddy kon even heerlijk rennen en Ella en ik uitwaaien, we waren Maddy nog even kwijt ook. Mooie afsluiter van een mooie dag.
Terug naar het heden
Vandaag geen jachttraining i.v.m. de nucleaire top in Den Haag. In plaats daarvan gaan Maddy en ik naar Nieuw-Vennep, Maddy vindt nog twee Patrijsjes ook. En het eerste grasveld zoekt ze voor haar doen mooi af. Verder doen we nog wat andere oefeningen.
Maandag 24 maart
Een rustig weekje deze week want we gaan ook niet naar GG-training. De training gaat wel door, maar voor mij is het geen doen.
Dinsdag 25 maart
Het belooft een prachtige dag te worden, ik ben nog vrij en Maddy, June en ik gaan naar Hoofddorp naar de Groene Weelde. Beetje trainen, beetje waterwerk, van alles wat. Maddy haalt de dummy snel uit het water. June heeft duidelijk meer moeite met het koude water. Bij een ander watertje heeft ook Maddy meer moeite om in het water te stappen, voor June is deze sloot altijd een probleem geweest. Maddy probeert het nog via de andere kant, de dummy drijft ook bijna aan de overkant, fout ik weet het want ze moet daar het water in wat ik aangeef. Uiteindelijk gaat ze, met een zetje van mij, het water in. Ik wil nog een ‘over water’ doen en Maddy zwemt heel netjes over. June vertikt het, oh wat baal ik dat ik twee dummy’s aan de overkant heb neergelegd. Want het is best een stuk terug lopen en dat zie ik niet zitten. Met veel pijn en moeite gaat Maddy voor de 2e keer over water en ik ben heel trots op haar. June is haar ‘waterstreken’ nog steeds niet verleerd en ze kan dan het bloed onder mijn nagels vandaan halen. Verder genieten we van het weer, het buiten zijn en het water, ook June.
Donderdag 27 maart
Sinds 15 maart zijn de duinen weer dicht, het is verboden terrein voor loslopende honden en we moeten weer naar de trimbaan. Voor de honden niet erg, zij hebben het enorm naar hun zin, maar voor ons minder. Het stikt er van de konijnen die vaak hun holen in de duindoornstruiken hebben en dat is jammer, want met die enorme doornen is het uitkijken geblazen en hopen dat de ogen heel blijven. Er staat nog een behoorlijk watertje in de zandvlakte, het heeft ook zo veel geregend, al is het in maart tamelijk droog en mooi weer geweest.
Zaterdag 29 maart
Te vroeg
De wekker heb ik vroeg gezet, maar mijn lichaam denkt daar anders over en ondanks het alarm word ik gewoon een uur later wakker. Balen want ik wil naar Berkel en dat is zeker 45 minuten rijden. Ik vind het niet fijn als er meerdere honden lopen daar. Mijn plan is om naar het braak liggend terrein te gaan waar zo veel Fazanten en Patrijzen zijn. We zijn er pas om 09.45 uur en al snel zie ik dat er geen honden zijn, hè fijn.
Patrijzen festival
Direct uit de auto is er al een mooi terrein, van de vorige keer weet ik dat er veel veerwild is hier. Dat klopt, want er vliegen al 2 Patrijzen op voordat er een hond in de buurt is. Die krijgen we nog wel, dat klopt want even later staat Maddy mooi voor. Wel is het jammer dat Maddy erg lang blijft hangen op de warme plek waar net Patrijzen gezeten hebben. Ze blijft er maar snuffelen en steeds is haar neus aan de grond en ik wil het omhoog hebben. Eindelijk heeft Maddy het stukje natuur goed onderzocht en laat ze weer mooi loopwerk zien. Ze rent mooi op de wind met mooie slagen, alleen is dit nog te wisselvallig. Patrijzen en Fazanten genoeg hier, ook in het gebied wat ruiger is en verder weg ligt. Een maand geleden was het hier nog zeiknat en waren er weinig fazanten, nu is het goed opgedroogd en de Fazanten zijn er ook weer. Gelukkig geen hazen zoals de vorige keer. Het is werkelijk prachtig weer en al snel gaat mijn vest uit en ik merk dat Maddy ook moet wennen aan de warmte, want ze heeft er al snel last van. Af en toe zeg ik tegen haar dat ze even het water in moet gaan en ze doet het nog ook de lieverd. Lekker even afkoelen en wat drinken, sloten genoeg hier. Ik merk dat Maddy goed voorstaat op Patrijzen en hennen, maar met Fazantenhanen heeft ze moeite. Ze krijgt ze niet vast, ze zijn ook gewiekster vaak die hanen. We hebben genoten en rond 11.30 uur rijden we naar huis en dan is de ochtend weer voorbij.
Graven
We zijn Maddy kwijt, meestal komt ze wel, maar nu duurt het te lang en gaan June en ik haar zoeken. Vaak rent Maddy tussen de struiken door en graaft ze een konijnhol uit. Wedden dat ze daar nu weer mee bezig is. June kan haar ook niet goed vinden, ineens hoor ik gekuch. Dat is Maddy, maar waar is ze? ik loop tussen de struiken door, geen Maddy. Weer gekuch, oh shit straks zit ze in een hol vast. Ik hoor je denken: ‘het is geen Teckel!’ Dat weet ik ook wel, maar Darcy, Maddy’s tante, heeft vaak genoeg een konijnenhol zo diep uitgegraven, dat ze er vrijwel in verdween en er was alleen nog maar het puntje van haar staart te zien. Ik roep Ella en zij helpt ook mee zoeken en gelukkig even later vindt June haar. Inderdaad ze graaft konijnenholen uit, meestal komt ze wel als we haar roepen, maar nu vertikt ze het. Een tik met de riem en een kneep in haar vel helpen niet ze blijft stug door graven. Uiteindelijk krijgen we de riem om haar heen en kunnen we haar het hol uit trekken. Ze mag niet meer los en ze loopt opvallend rustig mee aan de riem, kapot is ze.