Zondag 16 november

1014sized_IMGP0266Regen, regen en regen

Wat een snert weer en we trainen nog wel buiten in Delft, gelukkig is het niet al te koud. Maar alles is blubberig en vies en de honden hebben het ook al snel gehad, vooral na het zwemmen. Maddy is echt niet de enige die bibbert na het waterbad, ik zie ook Baco bibberen en Ana ook, hun velletje is bedekt met veel meer haar.

Moeizaam

Het is een moeizame training van mijn kant, Maddy begint nog wel aardig, maar dan heeft ze er al snel genoeg van. Ze is de hele week al niet zo lekker, ze heeft een paar keer overgegeven en veel trek in eten heeft ze niet en dat is niets voor Maddy. Ik hou niet zo van excuses zoeken, maar ze is niet erg lekker. Dit blijkt helemaal ’s middags, want dan is ook haar ontlasting dun. Hoe gaat de training? Wil je het echt weten? Lees verder.

Spoken

Maddy moet ’s avonds een paar keer naar buiten en ja hoor ook nu is haar ontasting dun, dit gaat niet goed! Ik besluit ’s nachts een tijdje beneden te blijven. June laat wel horen wanneer ze naar buiten moet, maar Maddy heeft dit nog nooit gedaan. Meestal wil ze naar buiten als ik toevallig naar beneden kom. Voor de zekerheid neem ik haar temperatuur op, maar ze heeft geen koorts. Het is flink raak, Maddy moet veel naar buiten en heeft echt buikpijn. Rond 02.30 uur besluit ik een pijnstiller te geven, een risico. Hierna slaapt ze een tijdje rustig, helaas moet ze later in de nacht weer een paar keer naar buiten. Kortom ellende en ik heb een ellendige nacht gehad.

Maandag 17 november

zware nacht

Maddy heeft dus slecht geslapen en ik ook. Maddy heeft last van diarree en is wel 5 of 6 keer buiten geweest vannacht. ’s Morgens is ze aan het draaien, naar buiten, naar binnen, naar buiten, naar binnen. Wil wordt er gek van. Ik ben om 06.30 uur als de sodemieter in mijn bed gaan liggen. Wat blijkt er hangt een heel lang draad, dun touwtje uit Maddy’s anus en ja dat is knap irritant. Een grassprietje vinden ze al erg laat staan een draad. Wil denkt dat het iest van een netje is ofzo. Heeft ze toch weer iets opgegeten, de boef. Wil trekt het er uit en dat doet flink pijn, nu maar hopen dat ze er geen schade van oploopt. Maar hij heeft verder geen bloed gezien in de ontlasting of ergens anders. Maddy is het wel kwijt nu. Toch is ze wel tierig buiten in de duinen, maar eten wil ze weer niet na de wandeling.

Niet eten

Ella heeft rijst gekookt, maar Maddy trekt haar neus op. Wat nu? Een beetje karnemelk met beschuit? Dit hoeft ze ook niet. “Laat mij maar even”, zeg ik tegen Ella. En ja hoor heel behoedzaam neemt ze een stukje in karnemelk gedoopte beschuit, daarna nog een stukje en nog één. Het smaakt nu en daar maak ik gebruik van en geef wat meer. Ik probeer ook wat rijst, maar dit is andere koek, met een beetje karnemelk neemt ze het wel, een klein beetje. June staat op de loer om het zo over te nemen van Maddy. June lust alles en heeft altijd trek. Gelukkig heeft Maddy nu wel wat in haar maag en ze gaat lekker slapen onder een dekentje, een beetje verwennen mag. Vanmiddag stuur ik een sms ‘je naar Marrie dat ik niet naar de GG-les kom, ze kan de andere honden aansteken en het is niet fijn trainen zo voor haar.

1114sized_IMGP0321Rustig aan

Not! we hebben een konijn meegenomen, die moet nu wel gebruikt worden anders kan ik het weggooien. We lopen een duingedeelte in, een heuvel op en Maddy en June denken ‘Yes’ en weg zijn ze. Even later zie ik een echt konijn uit de struiken voorbij komen, hij maakt dat ie weg komt. June erachter aan en even later Maddy ook. Maddy zit even mis en dan zie ik dat ze op het spoor zit en weg is ze en weg blijft ze. Ondertussen mag June het door Ella verstopte konijn apporteren. June is zo terug, maar heeft het beestje niet zo fraai vast. Ella verstopt het konijn weer, maar waar is Maddy? Zij is nog steeds niet terug van haar konijnenspoor. GRRRR. Ik ga zoeken met June aan de riem anders gaat zij die konijn weer halen. Ella helpt ook zoeken, geen Maddy, ik hoor en zie niets. Na 15 minuten wachten en zoeken rent ze ons ‘out of no where’ tegemoet. Gelukkig, ze mag meteen het konijn zoeken. Volgens Ella pakt ze het beestje mooi op, in het midden, en rent naar mij terug. Ze apporteert het keurig netjes, ik zie dat ze het wil laten vallen en dus pak ik het staand aan. Nu nog wandelen voor het donker is, ik zie dat Maddy bij een hol staat. Ik loop naar Ella en het konijn gaat weer in de tas, ik roep June en Maddy. June is er, maar waar is Maddy? ik draai me om en ze is weer verdwenen, potverdorie. We lopen richting het fietspad, wachten even en gelukkig duurt het nu niet zo lang eer ze er is.

Oh oh

Buiten heeft ze in ieder geval geen last van haar darmen en ze heeft het konijn goed geapporteerd. ’s Avonds eet ze de rijst met kip wel, maar niet met veel smaak. En ze heeft weer een paar keer last van dunne ontlasting, tsja als ze nu echt rustig aan had gedaan. Gelukkig heeft ze ’s nachts wel geslapen en ik ook.

Dinsdag 18 november

Nog steeds heeft Maddy last van diarree, dus ze krijgt nog geen brokjes, alleen rijst en kip.

Woensdag 19 november

Het lijkt iets beter te gaan met de darmen van Maddy. ’s Middags wandelen we samen met Hen in de Katwijkse duinen, June is erg blij dat Hen weer lekker veel kaas bij zich heeft. En Maddy hebben we bijna niet gezien, konijnen wel, die zijn er genoeg.

Donderdag 20 november

1114sized_IMGP0332Zo balen

Geen leuk nieuws, zaterdag gaat onze jachtdag niet door in Brabant. Er is weer vogelgriep uitgebroken, nu op een kippenboerderij in Ter Aar en er geldt een driedaagse jachtverbod. Tuurlijk is het veel en veel vervelender voor de boer. Balen.

Leuchti

Het wordt zo snel donker nu, zeker met het donkere mistige weer. Eerst krijgt June de lichtgevende halsband om en later Maddy, zij heeft het meer nodig. We gaan van het oorlogspad af en lopen richting het fietspad. “Even goed oppassen zo”, zeg ik tegen Ella. We kletsen wat en ik pas niet op, want ineens rent Maddy er vandoor, steekt het fietspad over en rent de bosjes in. Ik geef nog een brul, maar het is te laat. Gelukkig heeft ze de lichtgevende Leuchti band om, want we vinden haar snel terug. Met haar hoofd zit ze in een konijnenhol en graaft het fanatiek uit, Ella probeert haar te pakken. Ze is zo sterk en het lukt Ella niet. “Laat mij maar”, ook ik heb grote moeite om Maddy te pakken te krijgen. Met veel pijn en moeite krijg ik de riem om haar hals, nu kunnen we haar uit het hol trekken, wat een kracht heeft ze. Het schiet meteen weer in mijn linker been. Fijn Maddy. Helaas is de band open gesprongen toen Ella hier aan trok en de batterij is eruit gevallen, dus we hebben geen licht meer de rest van de wandeling en het is al donker.

Beterder

De ontlasting van Maddy was goed vanmorgen en vanmiddag hebben we niets gezien, ook heeft ze weer trek en ze krijgt wat brokken bij haar rijst en kip.

Vrijdag 21 november

1114sized_IMGP0323Voor het eerst is de ontlasting van Maddy goed. Wil kan veel met de auto deze week, omdat ik veel thuiswerk en omdat ik vandaag vrij ben. Dat vinden de honden helemaal niet erg, June wordt er helemaal gelukkig van. De laatste tijd gaat ze niet meer zo graag met de fiets. Ik denk dat het komt omdat Wil nog wel eens valt. Ze zijn al vroeg terug, zelf moet ik vroeg naar de kapper. Maddy ziet dat ik de fiets pak en weg wil, dat vindt ze helemaal niet leuk, ze piept zelfs. Huh? dit heb ik nog nooit gehoord. Ik ga door de poort en aan de andere kant hoor ik haar nog piepen, arme ziel. Ook toen ik weg was is Maddy pieperig. Raar hoor. Bij thuiskomst weer, wat is dit toch? ze is helemaal blij en piept van vreugde deze keer. Heeft het toch met de laatste loodjes van de schijnzwangerschap te maken?

Zaterdag 22 november

Jagen

Vandaag zouden we gaan jagen, zouden, want het gaat niet door. Donderdag is voor de tweede keer vogelgriep uitgebroken en er is een vervoersverbod afgekondigd voor veerwild en er mag niet gejaagd worden. Wat een pech! Al zag ik er ook tegenop, want zondat moet ik ook weg en dat is zwaar voor mijn rug. Ik vond het zo’n goede kans voor Maddy dat ik toch toegestemd heb. Maar helaas.

We blijven in de buurt

Dan maar naar Nieuw-Vennep, ik vind het te laat om naar Delft te gaan, ik wil toch een beetje rustig aan doen. De honden hebben het altijd reuze naar hun zin in Venneper hout, ineens rent Maddy met een noodvaart achter iets aan. Oh jee, als dat maar goed gaat. Ze is al vrij snel terug en als ze bij me is houdt ze haar linker achterpoot omhoog. De schrik grijpt me om het hart, morgen hebben we immers een workshop zweetwerk. Maddy blijft manken en ik lijn haar aan. Even later trekt ze weer aan de lijn en ik zie dat ze haar achterpoten weer goed neerzet. Ik hou haar nog even aangelijnd en dan laat ik haar weer los, ik zie niets meer. Wanneer we bijna bij de uitgang zijn, lijn ik haar voor de zekerheid weer aan. Gelukkig is haar ontlasting weer goed, gisteren middag was het weer papperig. Ze krijgt nu 40-50 gram brokken.