Zondag 30 oktober

Opgezegd

Maddy en ik gaan weer niet naar de zondagse jachttraining. Afgelopen keren kwam door de loopsheid en nu heb ik me afgemeld. Het zijn niet veel lessen meer hoor, de eerst komende twee keer kan ik niet. Dan is er nog een gewone les, dan de winterwerktest en misschien nog een afsluitende les. Ik vind het heel vervelend en hou niet van opgeven, maar een voorwaarde is dat we het alle twee leuk moeten vinden. Maddy vindt het al heel lang niet meer leuk en ik daardoor de laatste tijd ook niet. De groep ga ik heel erg missen en dat is ook een reden dat ik nog zolang door ben gegaan, maar dat mag niet de hoofdreden zijn. Ik had dit jaar niet meer moeten trainen en ik had zweetwerk moeten doen, wat ik al zolang van plan was. Ik ben ziek geworden begin dit jaar en krabbel langzaam op, maar echt veel uit mijn handen komt er niet. Hetgene wat nodig is doe ik, zoals het dagelijkse, nu twee keer, uitlaten van de honden. Werken, het trainen en opvoeden van Blaine, het liefst ook het trainen van Maddy. Dit laatste kostte alleen maar energie, dat is niet erg, maar het is wel fijn als ik er wat voor terug krijg. Aan, volgens mij 7 jaar, trainen bij Hubertus komt een eind. Waar ik volgend jaar ga trainen met Blaine weet ik nog niet. Het bevalt goed bij het jachtclubje waar ik nu zit, veel doen, weinig wachten. Ik ben er nog niet uit.

Shows

Al heel lang heb ik me niet meer voor shows ingeschreven en 6 november is het zover, dan gaan Blaine en ik naar Bleiswijk. Nog zoiets, ringtraining, het is er nog niet van gekomen. Nu er één training afvalt kan ik het wellicht oppakken.

Waar gaan we heen

We rijden richting Den Haag, toch de bekende route op zondag en gaan naar Nootdorp. Het is heerlijk weer, wel veel meer bewolkt dan gisteren. Helaas kom ik nu nog borden tegen met ‘hier honden aanlijnen’ en ik dacht dat dit na 1 oktober niet meer aan de orde was. We vermaken ons prima hoor, maar ik vind het gebied daardoor net wat te klein. En wat tegenvalt is dat we nergens meer fazanten zien en horen. Er lopen best veel wandelaars met honden hier en trimmers, deze ontmoetingen met Blaine gaan allemaal goed.

Sneu

De tijd! de klok is natuurlijk een uur terug gezet, heerlijk een uur langer slapen, maar het is wel een uur eerder donker. Rond 17.45 uur is het echt donker. We moeten voortaan eerder weg, dat is duidelijk. Geen 17.00 uur meer wegrijden naar de duinen. Het vertrouwen in Maddy is een beetje weg, als ze nu ergens rond zwerft en graaft, dan kunnen we haar nooit meer voor het donker vinden. Dus ze mag los op het oorlogspad, hier hebben we zicht en we houden haar heel goed in de gaten. Heel zielig, maar ik lijn haar toch aan als we links afslaan en richting het bospad of wel ‘het verdwijnpad’ gaan. We kunnen de zenuwen niet aan als ze weer eens verdwenen is.

Maandag 31 oktober

Halloween

Geen verkleedpartijtjes hier, geen enge mensen en ook geen enge honden. We rijden naar Nieuw-Vennep aan de Hoofdvaart, kijken of er nog wat fazantjes zijn. De wind is wat ongunstig, we moeten eerst omlopen en dan terug, zo krijgen de honden alle kans op wild. En dat merk ik ook, Maddy staat prachtig voor, Blaine komt er aan en staat ook heel mooi voor. Dan komt June eraan en wil gaan staan, maar Blaine houdt het niet en springt in. Mooi staaltje voorstaan, genieten. June heeft het helemaal gehad na de wandeling en sjokt mee naar de auto.

Eten

In de duinen is Maddy best braaf, weer zitten we er bovenop. Dat moet wel. Maddy heeft zo’n honger, zij krijgt minder voer, omdat ze wat te dik is. Haar bak eten is in no-time leeg en dan is het wachten tot de anderen klaar zijn, zodat ze de bakken kan uitlikken. June was altijd het eerste klaar, maar dat is allang niet meer zo. Ik hoor ’s morgens vroeg dat haar buik tekeer gaat en dat is geen goed teken. Tijdens de wandeling wil ze geen brokje, maar ik heb een lekkere vleesstrip meegenomen. Eerst wil ze niet, maar heel voorzichtig neemt ze steeds een stukje. En op een gegeven moment vindt ze het weer lekker. Zodoende eet ze ook haar brokken op, wanneer we thuiskomen. De mastocyten hebben namelijk ook invloed op haar maag. Hier moet ik maar eens over babbelen met de dierenarts. In november moeten we langsgaan voor de inentingen.

Dinsdag 1 november

                                                                    Hiep hiep hoera

Blaine is jarig vandaag, 1 jaar is ze geworden

Mylo, Suzy, Puk, Nola, Hugo en Blue van harte gefeliciteerd

En dat gaan we vieren met…..

Een wandeling, wat lekkers en nog een wandeling. Als klap op de vuurpeil moet ze ’s avonds wel een uurtje luisteren tijdens de GG-training. We gaan ’s morgens naar Zwaanshoek, fazanten genoeg en dat is genieten voor de honden. Blaine vindt het nu ook helemaal geweldig en jaagt met de andere twee mee.

In de boom

Er vliegt zelfs een jonge haan in een boom, tot grote frustratie van June. Ze kan hier zo slecht tegen, ze wil erbij. Ze piept en blaft onder aan de boom en de fazant piept van angst. Ik moet alles uit de kast halen om de honden mee te krijgen, Blaine komt wel, zij heeft het nog niet zo door die fazant in de boom. June komt later wel, dit had me 2 jaar geleden niet gelukt.

Getsie

’s Middags gaan we naar de Bavo en Blaine staat stil bij iets, het lijkt wel of ze iets oplikt? Ik ga kijken en het is kots, gatverdamme. Nu staat er een fiets bij een boom en verderop zit er een man op een boomstronk. Ik durf te wedden dat het een dronken buitenlander, dakloos?, is. Of ben ik nu erg bevooroordeeld. Even later vindt ze nog zo’n goedje, allemaal op het weggetje waar die buitenlander gelopen moet hebben. Het is niet meer zo erg, maar er kan aardig wat gespuis hier rondlopen. Als je weer ziek wil worden Blaine moet je dit vooral doen.

GG

’s Avonds gaan we naar de GG-training. Het heeft best geregend, maar vanavond is het droog. We zijn maar met z’n viertjes, wat heerlijk!! Lekker doorgaan en vroeg klaar. Alles komt aan bod. Het volgen gaat super, het zitten gaat best aardig, wel staat ze regelmatig op en dan moet ik weer opnieuw beginnen. Vaak met een koekje. Het staan en tandjes laten zien gaan heel goed. Het af-liggen gaat niet zo goed. Het gras is koud en nat, dat vindt madam wat minder. Hier moeten we nog veel aan doen!!! Het zitten en blijfen gaat ook steeds beter, zo ook het komen op bevel. Ik hoor ook vanavond dat het examen eind november is.

Woensdag 2 november

Blaine en ik gaan naar de jachttraining, deze keer in Meidrecht. Lees meer. In de duinen ’s middags gedraagt Maddy zich keurig, ik lijn haar wel weer op tijd aan. Blaine ziet er weer wat gevulder uit, mooi voor de show zondag.

Donderdag 3 november

Ziek

Blaine heeft vreselijk overgegeven, het begon rond 10.30 uur. Ik was net beneden en wilde lekker lezen, niet dus. Eerst komt haar eten eruit en daarna moest ze steeds weer naar buiten en spuugde ze sluim. De laatste keer was het wat lichtrood. Ik besloot om beneden te blijven slapen, steeds moest Blaine naar buiten. Rond 01.30 uur wordt het rustiger, Blaine komt bij me op de bank liggen en ze is niet meer weggegaan. Gelukkig heeft ze sindsdien niet meer overgegeven.

Eten

Het is duidelijk dat gaat Blaine niet doen, June weigert ook weer om brokjes aan te nemen. Van beide honden is de ontlasting dus, bij Blaine is het erger. Thuis willen beide honden niets eten, Maddy is diegene die steeds honge
r heeft en meteen klaar staat als de andere twee niets willen eten of aannemen. Ze lijkt te vragen: ‘ik wil wel hoor, ik lust alles’. Voor haar zijn het goude tijden. Ik hoop ook dat ze van deze toestand gespaard blijft.

Dierenarts

Het wordt tijd om stappen te ondernemen. Nu de laatste drie of vier weken is het een paar dagen bal, iets overgeven, dunne ontlastin en geen trek in eten. Ze krijgt dan lichtverteerbaar eten en knapt na 1 of 2 dagen weer op en de week erop begint het weer. Het lijkt wel of June hetzelfde patroon volgt, alleen is het bij haar anders vanwege de Cushing en de mastocyten, dan ben je al gevoelig op de maag. Dit alles vertel ik om 10.30 uur aan de dierenarts en Blaine is mee, ook vertel ik over June. Dit is de eerste keer voor Blaine – buiten de entingen om – dat ze bij de dierenarts voor een consult komt. Blaine is braaf en laat zich gewillig onderzoeken, hoe kan het ook anders, ze is totaal onbevooroordeeld. Ze heeft geen koorts, ik heb het niet gemeten gisterenavond en vanmorgen ben ik het vergeten. Gisterenavond was een beetje luiigheid, maar ik zag dat de ademhaling niet versneld was en ze was ook niet overmatig heet. Verder toont het lichaamelijk onderzoek aan dat haar darmen opgezet zijn en rommelen. Dit houdt in dat ze geïrriteerd zijn en vocht vasthouden. Verder kan ze niets vinden. Blaine krijgt een injectie Dexamethason, een ontstekingsremmer. Een tablet Cerenia, tegen de misselijkheid en ze krijgt 6 tabletten stomorgyl mee, infectie spijsverteringskanaal, 1 1/2 tablet per dag. Dit neem ik ook voor June mee om het in huis te hebben, maar ik besluit om het meteen te gebruiken, want ze blijft eten weigeren. De medicijnen doen al zijn werk want 1 1/2 uur later neemt Blaine wat brokken en brood. Ze heeft niet meer overgegeven, wel is haar ontlasting nog dun. June knapt ook op en heeft om 17.30 gegeten en heeft echt weer honger.

Hazen

Ik ga alleen wandelen, Ella moet haar kleinkinderen van school halen. Het lijkt mij beter om niet naar de duinen te gaan, even geen graafgevaar. Het wordt Venneperhout! Er zijn wel hazen, die rent al snel uit de bosjes wanneer onze wandeling net is begonnen. Blaine geallarmeerd door haar moeder kijkt en ruikt meteen wat er aan de hand is. Hazen heeft ze tenslotte al meegemaakt en dat is feest. Ze zijn voorlopig niet bereikbaar, niet erg, als ze maar aan deze kant van de sloot blijven. Het lijkt wel of de haas overal heeft gelopen, want vooral Maddy en Blaine blijven spoorzoeken. Af en toe zie ik die lange nek van Blaine uitrekken en kijkt ze boven de struiken uit waar ik ben. Blaine rent wel heel veel op een vrijwel lege maag, ik heb daarom witte brood meegenomen en geef regelmatig een stuk aan de zieken. Ik heb spijt dat ik niet meer heb meegenomen. We lopen nog even verder, dat kan nog wel voor de schemer echt zijn intrede doet. Maddy heeft het druk, heel druk, zo druk dat wanneer wij al richting de auto lopen zij de brug nog over moet……

Vrijdag 4 november

Wat is het heerlijk wanneer de honden gewoon weer snoepjes tot zich nemen, lekker eten en dan bedoel ik geen gras, en het naar hun zin hebben. Kortom geen misselijke Blaine en June. Wanneer we in de duinen lopen en er komen trimmers aan, dan lijn ik voor de zekerheid Blaine aan. Maar ik kan het niet altijd voor zijn. Zeker niet wanneer er ineens een trimmer uit de bocht komt, ik roep Blaine, maar het is te laat en ze springt tegen hem op. Op zich valt het wel mee en ik verontschuldig mij. Hij moppert en veegt denkbeeldige vlekken van zijn peperdure renoutfit. Althans zo komt het op mij over :-).

Zaterdag 5 november

Veel fazanten

in Zwaanshoek, het valt me op dat Blaine steeds vaker een fazant ruikt. Ze trekt al van ver aan en ik begin het te herkennen. Ik zie iets aan Blaine, zij heeft wat in haar neus volgens mij. Neus is wel wat laag en ze rent heen en weer, wel volhoudend. Zou het? Ja hoor later vliegt een hen op. Het verdient zeker niet de schoonheidsprijs en tot echt voorstaan komt ze niet, maar dat geeft niet. Ik heb het al wel gezien bij haar. Veel fazanten zijn er, er wordt helaas niet altijd mooi hondenwerk getoont. En helaas wordt er, vooral door Blaine, nog veel naar muizen gezocht. Ik haat dit!!!!! Nog een keer helaas, de jachthondenclub traint hier nog steeds, hebben ze vergunning dan?

Lange neus

Het valt me op dat Blaine steeds meer luchtjes oppikt. Met een uitgestrekte lange hals rent ze rond, om zoveel mogelijk geurtjes te ruiken lijkt het wel. Haar neus is ook lang. Ze heeft wat in haar neus, ze rent en rent door de bosjes. Zijn het reeën, konijnen? Later komt ze wel, denk ik, met een stukje konijn terug. Zou ze dit geroken hebben? Maddy gedraagt zich uitstekend, ze blijft aardig in de buurt en heeft niet gegraven. De vlag kan uit!

June

Helaas is June toch weer wat misselijk, ze weigert koekjes tijdens de ochtend wandeling. Gelukkig heeft ze wel goed gegeten.