Naam: Dreamtime Hunters Elins Escape “Maddy”
NHSB nr: 2850406 Geslacht: teef (KH)
Geboortedatum: 12-08-2011
Naam vader: Lord Miller of the Grey Noble Naam moeder: Dreamtime Hunters Delta Dawn Naam fokker: A.E. Potters Bagchus
Eigenaar: L. Timmers
Voorjager: L. Timmers
Appèl- en Apport Proef:
Los volgen: 4 Uitsturen en komen op bevel: 3
Plaats houden met schot: 3 Op post zitten: 3
Volgen aan de lijn in dekking: 4
Apport van haarwild uit dekking: 3 Handschuw: N
Apport van veerwild uit water: 2 Schotschuw: N
Markeerapport van veerwild: 4 Aansnijder: N
Proef behaald: JA
Aanlegproef verdedigingsdrang: voldoende
Proef behaald: JA
Zondag 12 april
Op de één of andere manier is Maddy nu heel rustig, raar, net zo hyper en nu zo rustig. Ze heeft wel gedold met haar broertjes, heeft ze zich bezeerd? We krijgen het programma voor de dag en we zijn team geel, of nee toch niet we zijn team rood. Het is erg verwarrend maar uiteindelijk zijn we team rood en we bestaan uit 5 honden en bazen. Eén Langhaar reu, twee korthaar reuen: Wiggle en Marcus. En twee korthaar teven, waaronder Maddy. Een leuke groep, de meesten zijn onervaren.
- Plaats houden met schot
Dit is de eerste proef, het is mooi weer, maar wel fris en de grond en gras is vochtig. Normaal echt geen probleem voor Maddy. Ik leg haar neer in het zonnetje en moet me verbergen achter een houten wal. Na 30 seconden klinkt een schot, spannend, ik zie geen rennende Maddy dus het zal wel goed zijn. Na 1 1/2 minuut klinkt weer een schot en Ruud steekt zijn duim op ten teken dat het goed zit. Dit was de eerste en laatste keer dat we Ruud bij een proef gezien hebben. Na 2 minuten krijg ik een teken dat ik terug mag komen en tot mijn grote verbazing zie ik Maddy zitten. Hmm, dit doet ze anders nooit. Misschien toch wat spannend met die schoten, we hebben dit ook nooit geoefend.
3 punten
- Volgen aan de lijn in dichte dekking
Van de keurmeester moet ik een paar bochten lopen naar rechts en links, dit gaat prima.
4 punten
- Uitsturen en komen op bevel
We hebben dit vrijwel niet geoefend, ja een ‘vooruit’ met een dummy, maar niet zonder. Maddy rent een stukje vooruit en ik moet nog een keer: “vooruit” zeggen. Gelukkig gaat ze nu verder, wanneer Maddy bij het blauwe paaltje is mag ik haar roepen. “Maddy”, roep ik en meteen geef ik het ‘kom voor’ toontje met de fluit. Maddy draait zich om en rent mijn richting op. Er komt een wandelaar aan met 3 honden. Oh je, ja hoor, ze gaan naar Maddy toe. En ja wat gebeurt er dan? Veel gesnuffel en gedoe. Zo jammer, want ze rent altijd in een rechte lijn naar me toe en nu wordt het helemaal verpest. Het is natuurlijk een losloop gebied voor honden en dit kan gebeuren. De keurmeester geeft meteen aan, dat hier niets aan te doen valt en dat dit Maddy niet aangerekend wordt. Gelukkig. De honden gaan weer weg en Maddy komt naar me toe.
3 punten
Apport van veerwild uit water
Het is een mooi watertje, loopt mooi af en Maddy kan er zo in stappen. Het gaat traag, heel traag. Voorzichtig stapt ze in het water, ik moet nog een keer apport zeggen en traag begint ze te zwemmen. Pakt de eend, houdt het wel de hele tijd vast, zonder te schudden. Het ziet er naar uit dat ze gaat zitten, ik zeg niets. Laat ze de eend op het allerlaatste moment, vlak voor me, toch vallen. Stom, stom, stom. Had ik het nu maar gewoon aangepakt, dat had een punt gescheeld.
2 punten
- Apport van haarwild uit dichte dekking en los volgen
We zijn hier al eerder geweest, maar het was nog heel druk. De uitwerking van de proef door de honden duurde erg lang. Veel honden brachten het konijn niet binnen. En dan heb je natuurlijk het gebruikelijke commentaar van de omstanders/deelnemers, kijkers. Het konijn ligt niet goed, het ligt helemaal niet op de wind, de wind komt er niet vandaan, veel te moeilijk voor de jonge honden. Bullshit, echt waar. Later zal blijken dat het konijn perfect op de wind ligt, niets op aan te merken. Omdat het zo druk is gaan we eerst ‘uit water’ doen, we lopen weer helemaal terug en daar zijn we snel aan de beurt
Oude bekende
Een mevrouw ziet me worstelen met mijn kar, “zal ik de kar overnemen”, “nee hoor dat hoeft niet, maar wel bedankt voor het aanbod”. Ik hoor een bekende stem, nee, dat kan niet. Even later wordt ik aangesproken door een man, hé maar hem ken ik wel! Het is Arjan Berendsen, hij had Canto von Gstettenhof, door wie we Jeska hebben laten dekken. Zie je nu wel dat de stem van de vrouw bekend is, zij is de vrouw van Arjan. Nu zijn ze met hun 10 maanden reu Chief hier en begint het feest weer opnieuw. Erg leuk om ze te zien en Monique Jongenelen is helemaal weg van hun reu.
We zijn weer terug dus bij de konijn uit dichte dekking. Er staat nog steeds een rij wachtenden en de proef is nog steeds moeilijk. De twee jongere broers van Maddy hebben het niet gehaald. Annelies staat hier ook weer.
- Los volgen
Dit gaan we eerst doen. Ik tref mijn voorbereidingen en we gaan op weg. Eerst blijft Maddy iets achter, maar dan volgt ze prima. Alle commando’s voert ze feilloos uit, zit, snel lopen, langzaam. Heel goed doet ze het en dat vinden de omstanders ook.
4 punten
Een niet goed volgende langhaar
Hiervoor was een langhaar aan de beurt en dat ging niet goed en hij kreeg een herkansing omdat hij nog in de race zit. Annelies vond dit niet eerlijk. “Wat kan mij dat nu schelen Annelies”, antwoorde ik. Stel dat het bij mij aan de orde zou zijn, zou ik ook heel blij met de herkansing zijn. Ik ga echt niet zeggen: “doe maar niet, het is niet eerlijk”. De tweede poging ging een stuk beter.
Nu is het echt tijd voor het verloren zoek van het konijn
Nummer 1 komt leeg terug. “Maak jij mijn dag goed Liana”, zegt Harm de keurmeester. Tuurlijk leg de lat maar hoog. Ik weet dat het konijn iets naar links ligt, echt ik weet het liever niet. Ik moet voor een boomstam staan, probeer iets naar links te draaien, maar dat gaat wat moeilijk. Blijkt later dat ik best over de boomstam had mogen stappen. Heb mijn lesje wel geleerd bij de MAP en KNJV, nooit over de lijn stappen! Afijn het helpt toch niet, want Maddy rent meteen naar rechts, eerder hoorde ik dat alle honden dit deden. Er moet iets gelopen hebben daar, Maddy rent heel diep naar rechts, ik wil niets roepen en haar zelf laten zoeken. Als het goed is loopt ze op een gegeven moment zelf wel naar links om goed het bos af te zoeken. De keurmeester vindt het te lang duren, terwijl we 10 minuten de tijd hebben. Na wat geaarzel van mij, grijp ik toch in. Ik fluit en vrij snel komt ze mijn kant uit, ik zet haar opnieuw in, het gaat aarzelend nu, haar zelfvertrouwen, zelfstandigheid en enthousiasme is afgezwakt nu door mijn ingrijpen. Daarom doe ik dit liever niet. Weer loopt ze naar rechts, maar ik kan haar toch meer naar links sturen. En nu zie ik haar aantrekken en nu rent ze goed naar links. “Kijk”, zegt Harm, “nu loopt ze goed op de wind”. We zien haar tekenen, “nu moet ze er bijna bij zijn”, zegt Harm. Dat klopt ook, want even later heeft ze het konijn in haar bek en komt naar ons toe. Volgens mij pak ik het staand aan, ik neem niet meer het risico dat ze het weer op de grond laat vallen. Wat ben ik blij! Helemaal door het dolle en Harm ook. Hij begon al zwaar aan zichzelf en de helper te twijfelen. Vaak vroeg hij of de wind daar nog vandaan kwam, dat was zo. Was het nu zo moeilijk? nee. Ik denk dat de grote afleider/spelbreker een spoor van een hert was die precies de andere kant op liep.
Wiggle
Ook Wiggle haalt het konijn, onnodig om te zeggen dat Eline door het dolle is. Zij is de enige van de drie broers die het konijn wel haalt. Maddy heeft vast een goede invloed op hem.
- Aansnijproef
Een eend en konijn ligt een eindje verder bij Maddy vandaan en ik moet achter een boom uit zicht gaan staan. De keurmeester heeft het al snel gezien en na 1 1/2 minuut roept hij mij terug. Helemaal blij weer.
Pauze
Wij zijn laat, hoe komt dat? Door het lange wachten op andere groepen. Hierdoor missen we de lunch en moeten meteen door.
- Markeren
Velen struikelen met dit onderdeel, waarom? Is het nu zo moeilijk? Nee, echt niet, een simpele goed zichtbare markeer. Ik heb ze veel moeilijker gehad. Mac pakt het konijn niet, Obi loopt naar Ruud toe. Snap ook niet wat hij daar doet. Dit is ook de grote angst van Eline. Hopelijk loopt Wiggle niet naar Ruud. Eén ding is zeker Maddy doet dat niet. Ze zit naast me, niet aangelijnd, even wil ze bijna vertrekken, maar we zijn nog niet begonnen. Concentreren, ik fluister “let op”, tegen Maddy en blijf haar aankijken. Het tikje laat weer lang op zich wachten, als ik het voel zeg ik: “apport”. Weg is ze en rent in een kaarsrechte lijn naar de eend, pakt het op en komt in een wandel tempo mijn kant weer op. Het krengetje. Staand pak ik de eend aan. Wiggle doet het ook goed en haalt de proef. Maddy heeft het super gedaan, het zit erop en we hebben de AAP gehaald, we kunnen thuiskomen.
- Aanlegproef Verdedigingsdrang
Hier staat niets op het spel, het is gewoon om te kijken of er nog iets inzit van verdedigingsdrang. Een Weimaraner heeft van nature wat scherpte in zich, tenslotte moest hij vroeger de boswachter beschermen tegen vreemdelingen en kwaadwillegen in de uitgestrekte, uitgestorven bossen in Duitsland. Hij is o.a. ook hiervoor gefokt. Vroeger kickte de Duitsers erop als hun Weim manscherpte 4 had, tegenwoordig willen we -en ook de Duitsers- dit niet meer. Een één of een twee is meer dan genoeg.
Pakwerker
Een grote pakwerker komt op me af en ik probeer me zo neutraal mogelijk te houden. Ik kan er niets aan doen, maar moet een beetje lachen als hij op mij af komt. Dit voelt Maddy ook natuurlijk. Hij gaat tekeer tegen me en is bedreigend. Maddy loopt om hem heen. Gelukkig gaat ze niet achter me staan, dit had ik ook niet verwacht. Veel andere deelnemers hoor ik roepen en schreeuwen, dit ga ik ook voortaan maar doen. De drie jongere broers hebben geen heldenbloed in zich, Obi nog iets maar zij halen de proef niet.
Tweede ronde
Ik ga wat angstig gillen nu de pakwerker weer op me af komt en dit is de trigger voor Maddy om tegen hem op te springen. Kijk, niemand komt aan haar vrouwtje. Er wordt een aantekening gemaakt en dit betekent dat we de proef gehaald hebben, al is het net aan. June haalde een 3 tijdens haar proef, zij ging echt tekeer en in de aanval, maar de pakwerker toen had wel een stok in zijn handen. “Goh”, zegt Annelies later. “Maddy was ook niet erg dapper”. “Ze sprong anders wel tegen de pakwerker op hoor Annelies”, antwoord ik. “Dat heb ik niet gezien”, nee dat blijkt. Ik heb haar zien filmen, maar dat zal wel van de reuen zijn.
Mooie dag
Wat een gezellige dag, veel nieuwe mensen, wat oude bekenden en nieuwe bekenden. Het resultaat valt erg tegen, maar vijf honden halen de proef. Het blijkt maar weer dat men er te licht over denkt. Het is niet een proef van ‘dit doen we wel even’. Als een hond geen wild pakt, moet je zeker niet mee doen. Wel ben ik heel blij dat Wiggle het ook gehaald heeft, een hele knappe prestatie. De zon heeft de hele dag uitbundig geschenen voor ons. Heerlijk.
Een mooie lijst met vieren en drieën en helaas één 2.