Zondag 29 september 2013
De Slowaakse Ruwharige Staande Vereniging in Bleiswijk
Verzamelen om 09.00 uur bij de familie Dijkshoorn. Zij hebben een agrarisch bedrijf en het is er behoorlijk veranderd. Een mooi nieuw kantoor anex kantine staat er, helaas ook de brug en rails van de hoge snelheidstrein. En we weten allemaal hoe dat is afgelopen. Uiteraard een aantal mensen met een Slowaakse Ruwharige Staande, maar ook bekenden met een Weimaraner. Ger Hagen heeft het georganiseerd, maar hij had toch te weinig Slowaken, hij wilde de proef persé door laten gaan en zodoende kan zijn eerste liefde – de Weimaraner – meedoen. Dit is een unicum want de Vereniging Slowaakse Ruwharige Staande Hond organiseert voor het eerst een proef in Nederland. Hun aantal groeit in Nederland, maar het is een kleine vereniging, met enthousiaste vrijwilligers. Opvallend is dat veel mensen een Slowaak hebben die eerst een Weimaraner hadden. Zegt dat iets over mijn ras of over de Slowaak? Het is dichtbij en maar 35 minuten rijden.
Maddy’s loop
De start is niet geweldig, maar wanneer ze op gang komt gaat ze als een speer. Maddy loopt mooi ruim, mooie slagen, houdt contact met mij, kortom een hele mooie loop. In het begin zijn de bieten laag, maar ze worden steeds hoger. De keurmeesters Dolf en Jur zijn helemaal enthousiast en dat doet me heel heel goed. Wel heeft ze nog getekend bij wat vogeltjes. Het is warm, de bieten zwaar, dus uitgeput lopen we naar de kant. Ik laat Maddy even pootje baden in een slootje en we drinken allebei wat. Ik ben nog maar een beetje bijgekomen of we worden geroepen. Huh moeten we komen? Jazeker, de hond voor ons heeft voorgestaan en de keurmeesters hebben gezien dat de fazant in de bieten is gevallen. 
Omdat Maddy zo goed gelopen heeft verdient ze het om voor wild te komen. De loop is nu duidelijk minder, ze loopt wel maar het kan overtuigender en ik moet haar meer aanmoedigen. “Loop het veld maar uit”, zegt Dolf. Dit meen je niet, denk ik bij mezelf. De bieten zijn zo hoog, ik krijg mijn benen bijna niet meer omhoog. Dit doet me denken aan Schotland, toen moest ik ook opgeven in de moors, omdat ik mijn benen niet meer kon bewegen.Het heeft niets met conditie te maken, het komt puur door de scoliose in mijn rug. Volhouden Liaan, zo probeer ik mij moed in te praten. Maddy heeft het ook gehad, het is ook zo zwaar. Dolf ziet mij strijden en komt mij helpen en gaat voor me lopen, zo ontstaat een pad en hoef ik mijn benen niet meer op te tillen. Volgens Dolf kan ik ook beter tegen de bladeren aan stappen en niet steeds met mijn benen omhoog stappen. Oké, ga ik proberen. Geen wild en volgens Dolf een gemiste kans, maar wat ben ik blij dat we aan het eind van het veld zijn. Wel heel, heel jammer dat Maddy geen succes heeft gehad. Zo wordt haar animo natuurlijk ook steeds minder.
Slowaken
Leuk om ze aan het werk te zien, zoveel Slowaken bij elkaar gebeurt niet zo veel. Ook zijn er nog meer Weimaraners, Mona is er met Pretty, nog een Weimaraner en Chinou de grijze wervelwind van Leonore.
Toch voor wild
Tot zo ver is er maar 1 hond, een Slowaak, die voorgestaan heeft op fazant in het veld. “Maak je niet ongerust”, zegt Dolf, “iedereen komt voor wild”. Hoe dan? Dolf heeft een soort kooitje op een springplank meegenomen en hier zit een duif in. Het duurt even eer ik het snap. Dit schijnt veel gebruikt te worden in Amerika, ik heb er nog nooit van gehoord. Voorheen werd het veel met Kwartels gedaan, maar die beestjes ben je meteen kwijt en Duiven vliegen naar huis. Slimmmm! Maddy mag het veld weer in, maar het is te merken dat er veel konijnen hebben gelopen. De bieten zijn hier laag en Maddy’s kophouding ook. “Ze loopt zeker veel waar konijnen zijn”, vraagt Dolf. En ja dat is nu eenmaal zo, ze heeft er altijd veel lol mee. Ik ga dit niet verbieden hoor. Ze trekt totaal niet aan op de duif, echt niet interessant. Wel trekt ze aan bij het slootje, hier hebben echt wel fazanten gelopen, want meerdere honden vinden het hier interessant. Ik moet Maddy aanlijnen om haar nog een beetje interesse te laten krijgen. Wanneer Maddy heel dichtbij is, drukt Dolf op een knopje en de Duif vliegt de lucht in. Ja nu heeft het haar volle interesse, spannend zo’n wegvliegende Duif. De andere honden hebben ook niet veel interesse in de Duif, sommigen schrikken er zelfs van. Eén hond heeft echt voorgestaan.
Apport uit water
De eend wordt in het water gegooid, het is een modderig kantje en Maddy moet een stukje door het riet. Geen probleem, voorzichtig stapt ze in het water, ik hou me in en zeg niets meer. Ondertussen wacht ik het héél gespannen af, ze heeft me natuurlijk de laatste tijd erg laten zitten op dit onderdeel. Nu niet, want ze zwemt naar de eend en komt het netjes brengen. Alle honden doen het goed, de één heeft wat meer aanmoediging nodig dan de ander en er is veel rumoer en drukte bij de waterkant en dat kan ook moeilijk zijn voor een hond.
Konijn uit dichte dekking
Konijn! had een eend verwacht. Konijn is altijd weer spannend. Het is een verloren zoek en het konijn wordt op een heuvel in de dichte dekking neergelegd. Maddy loopt en ruikt in het ruige gebied onder de heuvel, hier is het leuk. Ook rent ze een rondje en komt weer bij mij uit en ik stuur haar weer de ruigte in. Weer zoekt ze onderin en eindelijk loopt ze de helling op en nu moet ze verwaaiing krijgen. Klopt, want al snel pakt ze het konijn, rent naar beneden en komt mijn kant op. Helaas laat ze het iets voor mij op de grond vallen en ik had het gewoon moeten pakken. Nu laat ik het haar weer pakken en ik hoor een knars, auw! dit hoor ik liever niet. Nu geeft ze het zittend aan mij af. De buit is binnen, ben benieuwd hoe het beoordeeld wordt.
Certificaat
Voor 
alle honden, dat is heel mooi. Een geweldige dag was het, leuke honden en mensen, prachtig weer. Het is koud, maar door de felle zon warm. Jur verteld dat hij het liefste een hond zag met de loop van Maddy, de drive van Chinou en het voorstaan van Baron. Alles is aanwezig, koffie, appeltaart en een borrel.
Ander veld
Het lijkt mij een goed idee om Maddy toch voor fazantjes te brengen en ik weet een veld in Zoetermeer. Het veld lijkt een stoppelveld, alleen zie ik geen Fazant of Patrijs, hmm. Maddy is al helemaal hyper en ik laat haar uit de auto. Haar eerste slagen zijn zo mooi en ze loopt geweldig. Helaas stuit ze halverwege het veld op een haas en ze gaat helemaal los. Op een haartje na heeft ze de haas te pakken. De haas probeert van alles om Maddy af te schudden, maakt allerlei slagen, maar Maddy volgt hem feilloos. Na een lange achtervolging is Maddy even aan het uitpuffen, de haas is ze ook kwijt. Nu kan ik Maddy aanlijnen en ik laat haar verder maar niet meer los. Jammer weer geen fazant.