Dinsdag 31 juli
Maddy is 51 weken oud
We gaan naar de Bavo, vanavond train ik met June in Nootdorp samen met de andere van het jachtclubje bij Rijn en Duin. Het is bijna afgelopen voor dit seizoen, het wordt het laatste seizoen voor June denk ik, volgend jaar ga ik waarschijnlijk met Maddy.Lees het verslag van de training met June.
Maandag 30 juli
We gaan naar de trimbaan en daar komen we Steef, Mauro en Emzo tegen.
Zondag 29 juli
Groene Weelde
June, Maddy en ik gaan naar Hoofddorp, kijken hoe het nu gaat. Ik neem Maddy weer mee, voor het ongedwongen sfeertje en die twee vinden het zo leuk samen. Steeds samen de omgeving afstruinen. Wel neem ik nog wat dummy’s mee voor het water, want June en Maddy moeten er allebei weer aan geloven. Nog steeds vertrouwd June me niet helemaal, maar ik heb wel het idee dat het plezier weer een beetje terug is. Ook heeft ze gezwommen in het water waar het mis ging afgelopen vrijdag. Lees het verslag van de training. We zijn bijna de hele ochtend op pad, thuis is het tijd voor slapen in het zonnetje. ‘s Middags ga ik toch maar naar de trimbaan, net als gisteren.
Zaterdag 28 juli
Rottemeren
June en Maddy neem ik mee. Voor wat waterwerk en fazanten. Die fazanten hebben we niet gezien, wel konijnen en we hebben ongedwongen water apportjes gedaan. Het gaat alleen nog niet van harte bij June, ik moet haar vertrouwen weer helemaal terug winnen. Wel hebben ze het reuze naar hun zin, ik zie ze bijna niet zo druk hebben ze het. Weer kijk ik in Berkel en Roderijs naar het industrie terreintje. Ik had me de moeite kunnen besparen, ik vind het gewoon niet.
Welke veldwedstrijden
Wat wordt het? Steenwijk? Hoofdplaat? Abbenes? Gasselte? Voor 1 augustus moet ik een keuze maken en de verschillende inschrijfformulieren opsturen naar de desbetreffende rasverenigingen. Ik vind het moeilijk, Maddy is nog zo jong en ze moet nog heel veel leren. Wel is het een ideale manier om ervaring op te doen in de jeugd veldwedstrijden. Met June heb ik een half jaar verspild en dat was eeuwig zonde. Ik wil sowieso naar de veldwedstrijd van de Weimaraner Vereniging.
Vrijdag 27 juli
Wil gaat naar het Komomeer, het is om 07.45 uur nog lekker rustig en de honden kunnen zwemmen. Wel moet hij dan eerst wat in het water gooien. In gedachten loopt Wil terug naar de auto en loopt die helemaal voorbij. Darcy niet, zij staat bij de auto met een blik van ‘wat gaat baasje nu doen?’ Wil draait zich om, waar is Darcy nu? ziet hij Darcy bij de auto staan. “Barst ik ben te ver gelopen”, ziet hij. Het zou toch een wonder zijn geweest als Darcy even geblaft had….
Donderdag 26 juli
Te warm
De temperatuur volgens mijn auto is 30 graden. Het is echt te warm om te lopen vooral om 16.30 uur. Wil is vanmorgen naar de trimbaan geweest en hij is best lang weggeweest. Eerst was het nog fris, maar het werd al snel warmer. We gaan daarom vanavond, rond 17.45 uur zijn we in Nieuw-Vennep in Venneperhout. Het is heerlijk nu, een beetje wind en prima uit te houden. De honden vinden het ook lekker, ze rennen en zwemmen als vanouds. Wanneer we thuis komen geven we ze al het eten van de avond. Toch ‘vragen’ ze weer om eten rond 22.30 uur, ze vinden het raar dat ze nu niets krijgen. We hopen dat Darcy nu niet meer voor haar late avond rondje weg wil. Eerst niet, maar rond 23.00 uur staat ze toch mooi voor de deur, want ze wil nog even weg. Maddy ziet er weer iets gevulder uit en krijgt weer 40 gram voer tussen de middag i.p.v. 50 gram. Ik moet een verjaardagskaart bedenken voor de dames. Maddy is 12 augustus jarig en June 19 augustus. Voor June heb ik er één in gedachten, voor Maddy nog niet helemaal.
Woensdag 25 juli
Langzame start
De honden lopen precies zoals ik me voel. Zij waren ook laat thuis en hebben ‘s avonds geen slaap gehad, dus ze moeten even wakker worden. We gaan naar Nieuw-Vennep, daar is lekker veel water. Het is ‘s morgens vroeg al warm, de honden hebben het geweldig naar hun zin, rennen, spelen en zwemmen.
‘s Middags maar even naar de Bavo, het is zo warm. Geen rare dingen gedaan en gebeurd en geen kippen. Ella en Wil komen ‘s avonds weer thuis.
Dinsdag 24 juli
Neem ik June mee of niet?
Ja ik neem haar mee, ik hou haar veel aan de riem en als het goed gaat neem ik haar vanavond mee. We gaan naar de trimbaan en het is warm, daarom lopen we niet zo lang, ook om June te sparen. Ik zie niets meer aan haar poot, ze gebruikt het gewoon. ‘s Middags even naar de Bavo, daar komen we Henk met Jara tegen. “Doet jou hond ook zo raar met dat circus”, vraag ik aan Henk. “Ja inderdaad”, zegt hij. “Ze doet raar en is timide”, het ligt dus echt aan het circus. Jara en Maddy hebben even gespeeld, totdat ik een andere route neem. In het bos is er een hoop kabaal, wat nu weer? Vliegt er een zwarte kip in de boom, oh god die heeft vast jongen. Dat is gelukkig niet zo, maar die kip is ook reuze interessant. June kan het beestje niet met rust laten. Darcy gaat er ook naar toe en Maddy rent van June naar mij, hevig spannend vindt ze het. Ik heb er genoeg van, June blijft blaffen onder de boom, want pakken kan ze het niet. Ik ga er naar toe en lijn haar aan. Ze komt niet meer los, want elke keer probeert ze zich weer om te draaien.
Met drie honden naar de training?
Als ze nu rustig slapen laat ik ze thuis, alleen moet dan de deur dicht en het is al zo warm binnen. Ze zijn niet rustig, ze weten allang dat er iets aan de hand is, dat wordt niets. Ik neem ze mee, we zien wel hoe het loopt. Moet Trudy, Steef of Erna mij maar even helpen. En ik heb ook nog beloofd om de camera mee te nemen…..
Lees het verslag over de training met June.
Maddy is 49 weken oud
Maandag 23 juli
Het pootje van June
“Kom eens uit de mand June”, ze loopt nog steeds op drie poten, shit. Wat nu? Ik neem haar niet mee met de wandeling met de andere honden. Ze moet maar even apart en een klein rondje. Ella loopt even met haar en ze vertelt dat het buiten reuze meevalt. Eenmaal thuis is het weer hinkepinken. Ik kijk het toch nog even aan.
Druk
Ella en Wil gaan een paar dagen weg en dat betekent dat alles op mij neerkomt en dat geeft een hoop drukte. ‘s Morgens ga ik met Maddy en Darcy naar de trimbaan, het ken net want het is zomer in Nederland. Echt waar! ‘s Middags ga ik eerst een klein rondje met June en daarna met Maddy en Darcy. ‘s Avonds nog een rondje met Darcy, sinds een half jaar wil Darcy ‘s avonds niet meer plassen in de tuin en wil ze weg om een rondje te lopen. En waarom? Eerst hebben we ons er tegen verzet, maar ze is echt oud aan het worden en als haar dat nu rustig maakt waarom niet. Dus nu gaat Ella steeds een rondje wandelen en dan is ze tevreden. De andere twee willen ook niet plassen, het is wat. Later gelukkig wel.
Kamelen
De circustent staat nog steeds op de Bavo, is dacht dat ie zondags voor het laatst was. Blijkt dat de circus nog een paar dagen blijft wegens groot succes. Maddy doet nog steeds raar, ze ruikt en ruikt en ruikt nog steeds die rare luchtjes. Ik geef er totaal geen aandacht aan en even later merk ik niets meer en is ze gewoon de gekke Maddy. Darcy hou ik stevig in de gaten anders staat ze straks weer bij de paarden van het circus of de tijgers. Aan het einde van de Engelse tuin lijn ik ze aan en loop op de weg, ik hoor ineens getoeter. Het getoeter houdt aan, wat is dit voor een herrie? Ik kijk om zie ik een kudde kamelen achter mij aankomen! Ik schrik, wat doen die nu hier? zijn ze uitgebroken? Nee, het getoeter komt van een auto die achter de kudde aan rijdt en door het getoeter dirigeert hij de kamelen naar het grasveld bij het circus. Heeft hij ze uitgelaten of zo?
Schuimbekken
Maddy is even in de tuin en ik kijk of ze plast. Ze duikt ineens de struiken in en heeft iets in haar bek. Oh, wat nu weer? “Los”, roep ik en dat doet ze. Een kikker! of een pad, hoe komt die nu hier. Ik bekommer me eerst om Maddy, die kikker komt zo wel. Ik heb het trouwens nergens meer gevonden. Binnen spoel ik haar bek met water. Ze schuimbekt vreselijk, ik spoel en spoel. Dan geef ik haar wat karnemelk, dit neutraliseert het gif is mijn gedachte. Dit helpt, ze schuimbekt niet zo erg meer, wel smakt ze af en toe nog wat. Pff, gelukkig, later heeft ze gewoon gegeten en ik merk niets meer. Wel hou ik haar stevig in de gaten in de tuin, maar de kikker is verschwunden.
Het pootje van June
‘s Avonds zie ik dat June weer op vier poten staat, gelukkig het lijkt weer beter te gaan. Als het zo blijft kan ik toch trainen morgen.
Zondag 22 juli
Wespen in de tuin
Maddy heeft een dikke bovenlip. Ze heeft het eindelijk voor elkaar, al een tijdje is ze helemaal geobsedeerd door wespen, bijen en vliegen in de tuin. Vliegen is niet erg, die andere twee wel. Ineens zien we haar rare kauw bewegingen maken en met haar kop schudden, wat is er aan de hand? “Shit vast een wesp”. Ik kijk in haar bekje maar zie niets, ze zal het toch niet ingeslikt hebben? Ella kijkt op het terras en daar ziet ze de boosdoener liggen, inderdaad een wesp. Later kijk ik in haar bek en zie ik dat er een dikke bobbel aan de binnenkant van haar bovenlip zit en ik zie nog iets. “Zal dat de angel zijn?” zeg ik tegen Ella. Inderdaad, ik trek de boosdoener er meteen uit. Maddy lijkt er niet heel veel last van te hebben, dat was wel wat anders toen ze net 8 weken oud was. Ook een wesp, ze wilde iets – de wesp dus – van de grond pakken. Prik, steek, pijn. Gillen! niet normaal, wat heeft ze gegild, het arme kleintje. Toen ben ik wel naar de dierenarts gegaan, vanwege de pijn, haar leeftijd en omdat het in haar mond was. Nu heeft ze geen kick gegeven, is ze haar pijngrens toch wat groter geworden.
Op drie poten
‘s Avond loopt June ineens mank, nog erger ze staat op drie poten. Echt niet op de vierde, plassen wil ze ook niet meer, ze wil niets meer. Ik mag er amper naar kijken, ik zie niet veel bijzonders, het is er blauw dat wel. Ik betast de botjes van haar voet en tenen, daar reageert ze niet erg op, wel als ik aan haar voetzolen kom. ‘s Middags niets gemerkt, ze heeft gewoon gerend en thuis was er ook nog niets aan de hand. Morgen maar even kijken hoe het gaat.
Zaterdag 21 juli
Boseilanden
Weer een nieuw plekje, de boseilanden bij Nieuw-Vennep. Ik ga alleen met Maddy, even eerst deze plek checken eer ik met alle drie de honden ga. Het is er leuk, grote grasvelden ook. Ideaal voor lijnen lopen. Nu probeer ik te revieren met Maddy, soms gaat het best goed, maar ze zoekt ook naar muizen en dat is niet de bedoeling. Ik doe wat apportjes, ook waterapportjes en het gaat goed. Ze komt het blij en enthousiast brengen. Ook zijn er hazen, ik zie ze nu niet, maar Maddy heeft het wel heel druk met sporen. De weg is niet ver weg en dat maakt het een beetje link. Ook zie ik koeien achter een minimale omheining en een boerderij met land. Al met al maakt dit de oppervlakte kleiner en kleiner. Om hier nu met drie honden te lopen, ik weet het niet. Misschien had ik toch beter de andere kant op kunnen lopen zie ik later. Toch nog een keer terug om het te checken.
Drie Langharen
Ineens zie ik drie langharen en Astid. “Wat doe jij hier”? vraagt ze. We kletsen wat en Maddy rent en speelt met Fay, het pupje van 5 maanden. Ook wordt ze omver gelopen door een reu, ze piept, ik probeer me in te houden, maar dan rent ze alweer verder. Ze hapt later wat naar de reu, ze wil hem of wegsnauwen of ze is geïntimideerd.
Vrijdag 20 juli
Rij ik naar Nieuw-Vennep naar Venneperhout, kunnen de honden lekker zwemmen en het is weer een keer een ander terrein. We lopen best wel lang, Darcy vindt het ook zo leuk. En Maddy graaft wat teveel naar muizen naar mijn zin. Wel valt het op dat June voortdurend in het water is, ze zoekt alle waterkanten af. Darcy begint er mee, zij is de waterrat van het stel en June komt haar al snel helpen. Ik heb haar nog nooit zo veel in het water gezien.
Donderdag 19 juli
Wil gaat ‘s morgens met de honden naar de trimbaan en ik loop ‘s middags een klein rondje, samen met Ella, Darcy en Maddy. Met June heb ik eerder in de middag getraind, samen met Erna en zij heeft genoeg gehad (lees het verslag). Het is een fijne, hele rustige wandeling.
Woensdag 18 juli
Hen is in town
Eindelijk wandel ik weer een keer met Henny en Santos in de Katwijkse duinen. Na een aantal pogingen is het toch gelukt. Een paar weken geleden was het te warm, ja echt waar! Die week erop stuurde ik een sms’je om te vragen of we nog gaan wandelen en krijg ik een sms’je terug dat het een beetje ver is vanuit Limburg…. Vorige week vraag ik het weer en is Hen in Breda. Vandaag stuur ik een sms en vraag eerst maar even of ze gewoon in Katwijk is. En ja, ze is gewoon aan het werk. Veel buien vandaag en heel veel wind, ik doe toch maar mijn waterbestendige jas aan en neem mijn hoed mee. Hen heeft ook haar waterdichte kleding aan. Santos verwelkomt ons al met een blaf en Darcy, June en Maddy lopen met z’n drieën naar Hen toe om haar te begroeten. En zoals vaker wanneer je op een bui voorbereidt bent, we hebben geen spat regen gehad en hebben het zelfs warm.
Tam konijn
De duinen zijn dicht vanwege het broedseizoen, maar we kunnen best nog een stuk lopen door een gedeelte van de duinen, waar de honden wel los mogen. Ook lopen we langs een camping en ik moet daar altijd de honden in de gaten houden. De omheining van de camping bestaat uit hoog prikkeldraad waar de honden zo door kunnen. Wat zie ik nu? Een mevrouw van de camping tilt iets op. Een konijn? Ja, echt ze tilt een angora konijn op dat aan een riem of iets vast zit. “Zo dat is net op tijd”, zeg ik tegen die mevrouw. “Ja, ik ben niet zo blij met al die los lopende honden”, zegt de camping dame.
“Tsja, de honden mogen hier gewoon los”, antwoord ik. “Wie neemt er nou een konijn mee naar de camping”, zeg ik tegen Hen. Hen had het niet gezien en wist niet dat het om een konijn ging. “Lekker handig”, zegt Hen, “er zijn hier niet alleen honden, maar ook vossen”. Gelukkig hebben de honden niets in de gaten, omdat de wind uit het zuiden komt. Bij westenwind was het een heel ander verhaal geweest. Ik moet er niet aan denken als de honden er lucht van hadden gekregen. Ze kunnen zo het terrein oplopen en dat had het konijn zeker niet overleeft. “Ik geloof dat ik dan even had doorgelopen”, zegt Hen.
Een kat in de duinen?
Hebben we net dat tamme huiskonijn gehad, zien we ineens een kat. En die zien de honden wel. Voor ik het weet rennen ze er alle drie op af. Blaffend maken ze een halve cirkel om de kat. Oh laat dit goed aflopen, prevel ik stilletjes. De kat zet een hoge rug op en krijst en sist en gelukkig hij kan heel snel wegkomen. Pff! effe genoeg nu, geen gekke dingen meer alsjeblieft en gelukkig blijft het hier bij.
Circus
Wil is vanmorgen even met de honden naar het circus geweest, om Maddy te laten wennen aan de luchtjes en de beesten. Het ging nu een heel stuk beter dan gisteren, zei Wil. Maddy begint er aardig aan te wennen.
Dinsdag 17 juli
Circus in Noordwijkerhout
We gaan even naar de Bavo, omdat ik vanavond weer ga trainen bij Rijn en Duin (zie verslag). We lopen eerst een rondje langs de kinderboerderij, wat loopt Darcy ineens snel? We roepen haar, maar ze is plotseling heel doof geworden. “Oh ze is vast bij de schapen om de hoek aan het kijken”, zeg ik tegen Ella. Daar aan gekomen zien we geen Darcy, ik roep en fluit. “Ze is naar dat circus toe hoor”, zegt Ella. Zou het? vraag ik me af. Ja dus, Ella loopt richting het circus en daar komt ze ineens aangelopen en ze komt van die kant af. “We mogen haar straks wel in de gaten houden, als we richting het circus lopen”, zegt Ella tegen mij. Maar ze flikt het weer, ineens is ze weg, nergens te bekennen. Dan kan ze ineens wel heel snel lopen op haar leeftijd, de boef. “Ga jij bij het circus kijken”, roep ik tegen Ella, “dan hou ik hier de andere honden in de gaten”. Ik lijn June en Maddy aan en loop ook richting circus. Ik kom aan lopen en een echtpaar op de fiets wijzen aan waar Ella en Darcy zijn.
“ja”, zegt de man, “ik lees net een bord bij een grote kooi waarop staat: pas op voor de tijgers”. En waar is Darcy? Zij staat bij de paarden te kijken toen Ella er aan kwam. De circus tent wordt opgebouwd en op het grasveld staan kamelen en een olifant achter een lage omheining van schrikdraad. Ook staan er paarden en pony’s aan een paaltje. Maddy krijgt al die vreemde luchtjes binnen en ze kan het niet bol werken in haar hoofdje. Te veel vreemde luchtjes. We hebben een beetje haast, anders zouden we op ons gemak even langs de dieren kunnen lopen. Maddy vindt het raar en is in de war, ze is ineens schrikkerig en blafferig. We moeten hier nog een keer terug met Maddy, want ze moet hier ook aan wennen.
Maddy is 48 weken
Maandag 16 juli
Beetje misselijk
Maddy is niet lekker, ze wil vanmorgen vroeg niet eten en ze heeft overgegeven, vooral gras. Vorige week had ze dit ook al een keer. Toch merkt Wil niets met wandelen en ze rent als vanouds. Hij gaat met de auto naar de trimbaan en dat is feest. Zeker nu nog het zonnetje schijnt. Wil loopt even alleen, de honden zijn ergens anders, komt er ineens een vreemde hond aan en die blaft tegen hem. Meteen komen alle drie de honden aangerend en laten die vreemde hond even weten dat ze daar niet van gediend zijn. Die hond loopt met zijn staart tussen zijn benen weg. Na het wandelen smaakt het eten weer goed bij Maddy en we zien en merken verder niets meer.
Het bos bij Annie
‘s Middags slaat het weer totaal om, het regent en het waait stevig. We lopen door het bos en wat zie ik daar? De honden zien het ook. Een klein vosje steekt het pad over en verdwijnt de bosjes weer in. Het is druk hier in Annie’s bos. Konijnen, eekhoorns, Bunzings en nu een vosje. Ik moet héél veel moeite doen om de honden te houden, ze willen achter die vos aan. Dat snap ik wel, maar ik wil het niet. Ik ben er op bedachte en ze kunnen geen kant op. Via allerlei bosjes komen we op het open stuk uit en het is helemaal stil op de trimbaan, geen mens of hond te zien zo ver als ik kijken kan. Het slechte weer deert de honden niet, ze rennen en rennen, zelfs Darcy rent met de andere twee mee.
Zondag 15 juli
Vlietlanden
We zijn al vroeg in de Vlietlanden en ik ben de enige, er staat nog geen auto op het parkeer terrein. Het is een stukje lopen naar het eiland en met Maddy erbij vind ik het een beetje eng om haar los te laten. Links van het voetpad loopt een fietspad en de snelweg is ook dichtbij, alhoewel daar wel een sloot tussen ligt. Rechts is een heel groot meer. In de bosjes aan de linkerkant wemelt het van de konijnen en af en toe een fazant en haas, met dat fietspad en snelweg is het oppassen geblazen. June kan ik aardig aan de rechterkant houden, maar met twee honden wordt het een ander verhaal. Toch laat ik Maddy los, ik zit er bovenop en ze mag absoluut niet de bosjes in. Het valt niet mee, echt ontspannen lopen doe ik niet. Ik laat Maddy weer kennis maken met steigers en met het water. June lijkt te zeggen: “kom maar ik wijs je de weg”. June stapt makkelijk het water in en Maddy volgt. T’is wat met die June, vooral als ik bedenk dat ik hier heel veel geweest ben, alleen maar om June vertrouwt te laten maken met dit water. Wat heeft het mij een moeite gekost! en moet je haar nu zien. Ik lijn Maddy nu aan want de snelweg is heel dichtbij, ik heb gelukkig de lange lijn mee.
Klimeiland
We zijn bij het eiland en de honden kunnen los, letterlijk en figuurlijk. Wat zie ik nu? een bord? Even lezen wat er op staat. Hier komt een klimeiland, met toestellen, paden, touwen….. Wat is dit nu? Weer een ongerept stukje natuur naar de knoppen, ze moeten hier echt alles cultiveren en vol bouwen. Ik word er zo moedeloos van, wie zit nu op die flauwekul te wachten. In ieder geval kunnen we er nu nog ongestoord lopen en oefenen. Wel zie ik dat er weinig is geoefend door andere voorjagers, want aan de waterkant is het helemaal begroeid. Terwijl er andere jaren altijd een paar doorgangen waren om bij het water te komen. De honden hebben het reuze naar hun zin, Maddy ook. We gaan even een stukje het water in bij de keien. Maddy vindt dit toch wel wat eng en heeft meer aanmoediging nodig. Daar is June voor, zij heeft er geen problemen mee en moedigt Maddy aan. Dit helpt want Maddy gaat hier nu ook het water in. Ik gooi wat dummy’s in het riet en die worden door beide honden gehaald. June is toch zo gemotiveerd, ze haalt alles.
Het middengedeelte is droog!
We lopen verder het eiland op en ik zie dat het middenstuk droog gepompt wordt. Ik weet niet wat ik mee maak, helemaal droog is het nu, terwijl het normaal heel drassig is. Fijn ik wilde Maddy graag kennis laten maken met dit gedeelte, omdat het zo nat is met veel groen en riet, net een moeras. Wel is het er nog leuk, want June en Maddy rennen dit stuk helemaal door. Ik loop naar het gedeelte waar we wel bij het water kunnen en je kan hier naar de overkant zwemmen, dat doe ik hier niet. Wel gooi ik wat dummy’s in het water en Maddy gaat er zo in, zwemt naar de dummy en brengt het. Er zijn wat waterlelies, hier lijkt ze geen last van te hebben. June gaat ook, maar gaat niet zo rap te water, dit was voorheen ook zo’n moeilijk gedeelte voor haar om in het water te gaan. Ik merk wel dat Maddy de dummy zo zat is, vooral de bumper. Ze zwemt er naar en bij de kant laat ze het net zo makkelijk vallen. Ook doen we wat lijnen, prima gaat dat.
We lopen weer verder en we moeten ons een weg banen door het riet. We hebben nu driekwart van het eiland gehad. Weer een waterkant, nu moet June wel overzwemmen. Ik heb op de heenweg een dummy bij de waterkant gelegd, een beetje in het groen, precies tegenover de waterkant waar we nu zijn. Ik wil graag dat Maddy ziet hoe June hier naar de overkant zwemt. Helaas heeft ze het te druk met een muizenhol en ziet ze niets van June’s zwem partij. Ze komt kijken wanneer June net weer de kant op komt. June heeft het echt heel goed gedaan, ze is zelfs zonder aarzelen of een aanmoediging van mij terug gezwommen. Graag wil ik nog een verloren zoek doen en wil twee dummy’s in het ruige middenstuk neerleggen. Zo ruig is het niet meer, want hier zijn ze al bezig met dat klimparadijs te bouwen. Er ligt al een houten pad en er is niet veel meer over van de wildernis. Toch gooi ik hier twee dummy’s neer en die worden snel gehaald door de twee dames.
Steiger
We lopen nog even de grote houten steiger op, deze is verplaatst. We zien een paar kano’s voorbij varen en die worden helemaal geobserveerd door Maddy. Ik gooi vanaf de steiger een dummy in het water, kijken hoe ze dit oplossen om het te halen. Helaas springt er geen hond van de steiger, had mooi geweest. June loopt van de steiger af en via de kant gaat ze het water in en haalt de dummy. Maddy doet haar dit later na.
Tijd om naar huis te gaan
Het is mooi geweest, de honden genieten hier met volle teugen en we gaan hier snel nog een keer terug. Voordat alles vol gebouwd is. Op de terugweg komen we nu meer honden tegen en sommige gedeelten laat ik Maddy los en andere gedeelten moet ze aan de lijn.
Zaterdag 14 juli
luchtjes zijn leuker
Even alleen met Maddy naar de trimbaan. Het is een tijdje geleden dat ik met haar alleen ga wandelen en ik wil wat oefenen. Wat volgen, aandachtoefeningen, zitten, los-vast, verloren zoeken. Los-vast gaat niet goed zeker niet met de bumper. Ze is dit heel snel zat, met de patrijzen dummy gaat het nog wel. Verloren zoeken gaat prima, dat vindt ze wel.
Maddy heeft het druk met alle luchtjes, het valt op dat ze niet meer zo geïnteresseerd is in andere honden, ze vindt de luchtjes van konijnen en vogels nu veel leuker.
Eekhoorn
We gaan weer op weg naar de auto en Maddy is aan de riem. En weer steekt er iets over het pad, een eekhoorntje dit keer. Ik ben er op bedacht en heb haar stevig vast, ze ontglipt me geen tweede keer. Ze vindt het spannend en wat wil ze er graag achteraan.
Vrijdag 13 juli
Overstekend konijn
Op de terugweg naar de auto lopen we door het bos, zien we daar toch ineens een konijntje over het pad wegschieten. June en Maddy staan stil en kijken er naar, niks aan het handje. Ineens gooien Maddy en June hun hele gewicht naar voren en gaan er vandoor. Ik probeer uit alle macht om ze vast te houden, maar ze zijn te sterk. En dat wat me denk ik in 26 jaar 2 keer is overkomen gebeurt voor een 3e keer. Maddy schiet los en rent in volle vaart het bos in, mét slipketting én riem. Ik slaak een gil, zo hoop ik dat ze stil staat. Nee hoor ze rent door en weg is ze. Ik ga er achterna, roep en fluit, niets te zien of te horen van Maddy. June heb ik snel aan Ella gegeven. Oh, waar is ze nu? ik krijg visioenen van een Maddy die met haar riem achter een boom blijft hangen en zich zelf ophangt met de slipketting. En ineens komt ze aangerend, ze heeft geen riem om, dus ik ga er vanuit dat ze bij Ella is geweest en dat zij de riem heeft afgedaan. “Wat flik je me nu”, zeg ik tegen Maddy. “Ga naar vrouwtje”. Vrouwtje is bij ons Ella. En weg is ze. Op dat zelfde moment bedenk ik me dat ik iets heel stoms heb gedaan. Ik loop naar het pad, geen Maddy, geen Ella, geen Darcy of June. Oh toch wel! Darcy en June staan aan een boom vastgebonden. Waar is Ella nu weer, potverdorie. Geen spoor van Maddy die is er dus gewoon weer vandoor, zonder riem deze keer en dat is minder eng. Wel zijn we vlak bij de weg en dat is dan weer wel eng. Weer zoeken en daar is Ella, die was ook aan het zoeken. Nu Maddy nog, gelukkig daar is ze, de boef!
“Zoek de riem”
Ik doe de riem van June om de hals van Maddy en bindt haar vast aan de boom bij Darcy. June mag met mij mee, want ik moet en zal die riem vinden. Die heeft Maddy dus verloren, het is een oude riem van Jeska nog en die wil ik niet kwijt raken. “Zoek de riem”, zeg ik tegen June. Gedrieën zoeken we het bos af. Niets te vinden, June heeft ook nog niets gevonden. June doet zo haar best, ze zoekt en rent het bos door. Wel vindt ze een paar konijnen burchten en neemt daar even een kijkje. “Ga door June, zoek de riem” en daar gaat ze weer. Geen riem nog, het begint een hopeloze zaak te worden, ik loop naar het pad en kijk hoe het met Darcy en Maddy gaat. Ik stuur June nog een keer het bos in en even later komt ze weer. Wat heeft ze nu in haar bek? de riem? Ja! ze heeft het gevonden, de schat. Wat is het toch een knappert. Wel is de ketting kapot, afgebroken. Maddy moet toch een aardige opdonder hiervan gekregen hebben. Toch merken we tot nu toe niets. Gelukkig stappen we met drie honden, heelhuids, de auto in, mét drie riemen en 2 1/2 slipkettingen.
Donderdag 12 juli
Hevige onweer buien
Wat een nood weer, rond 05.00 uur wordt ik wakker van een enorme onweersbui, hagel en regen. Zo erg heb ik het in tijden niet meegemaakt. 0.600 uur sta ik op en het gaat nog steeds tekeer, Maddy lijkt er niet van onder de indruk te zijn gelukkig. Het is haar eerste echte kennismaking met onweer.
Hen is nog steeds weg, daarom ga ik maar weer naar de trimbaan. Niets bijzonders, het is een gewone wandeling. Maddy krijgt sinds een week weer iets meer voer, ze werd toch wel erg slank. Ze moest ook afvallen en dat is prima gelukt. Ze kreeg sinds anderhalve maand een stuk minder voer: rond 06.00 uur anderhalve schep brinta met een half kopje melk en 20 gram voer. Rond 10.00 uur 70 gram brokken, rond 12.30 uur 40 gram brokken en een stukje brood. Rond 17.00 uur 60 à 70 gram brokken en een halve plak duck vlees. Rond 22.00 uur 70 gram brokken. Nu is de 70 gram vervangen naar 80 gram brokken. En vanaf morgen krijgt ze tussen de middag 50 gram i.p.v. 40 gram brokken.
Woensdag 11 juli
Een bijzonder avontuur
Onze wandeling is tamelijk gewoon, Wil echter heeft veel meegemaakt vanmorgen. Ik ga iets later naar mijn werk, daarom kan Wil mijn auto lenen en gaat hij samen met Darcy, June en Maddy naar de trimbaan. Ze hebben geen geluk qua weer, want de regen komt er met bakken uit. Dat mag de pret niet drukken, de honden hebben het héél druk! Maddy gaat er steeds vaker vandoor en is ook langer weg. Zo ook nu. Maddy duikt de bosjes in, even later hoort Wil een gekrijs! Wat is dat nu? Zoiets heeft hij nog nooit gehoord. Dan komt Maddy ineens uit de bosjes gerent, alsof door een wesp is gestoken. Op hetzelfde moment rennen Darcy en June dat bosje in. Weer hoort Wil een enorm gekrijs en besluit te gaan kijken. Maddy verroert zich niet meer, die gaat echt de bosjes niet meer in. Wil vindt de veroorzaker van het gekrijs. Het is een Marter, of een Wezel. In ieder geval maakt het een hoop herrie, het beestje gaat enorm tekeer. Maddy is zich eerder natuurlijk rot geschrokken. Dan staat June ineens achter hem en zij heeft wat in haar bek. Heeft ze zo’n beestje in haar bek. Hoe komt ze daar nu aan? Dus er waren er meer, het zijn nog jonge beestjes en één heeft het helaas niet overleeft. June geeft het netjes aan Wil en hij moet het weg zien te krijgen.
Bunzing, Wezel, Hermelijn, Marter??
“Dus ik heb kans dat ze vanmiddag weer met dat beestje aan komen zetten?” zeg ik tegen Wil.Ondertussen hebben we op mijn I phone gezocht wat het nu was. Een Bunzing of een Wezel denken we. “Nee”, antwoord Wil, “ik heb het hoog in de struiken gegooid”. Ja ja, mooi dat ik ‘s middags June in de verte zie lopen met iets langs in haar bek. Ik roep haar en het is natuurlijk die Wezel of Bunzing. Later zoek ik het weer op en het is een Bunzing. Ik heb het nu zelf gezien en dat zoekt makkelijker. June geeft het prima af, wat doe ik er mee. Eerst stop ik het in een zakje, anders blijft June om me heen hangen en nu is het goed. Neem ik het mee? of gooi ik het toch weg. Ik denk er nog even over na. Ik neem het mee, maar gooi het later toch weg. Ik rij met de auto naar een ander duin ingang en daar leg ik het neer.
Dinsdag 10 juli
Vanavond trainen met June in Hoofddorp. Steef neemt de camera mee, ik volgende week. Lees meer.
Maddy is nu 11 maanden (47 weken)
Maandag 9 juli
Een gewone wandeling op de trimbaan in Noordwijk. Wel blijft Maddy heel lang weg, wanneer we naar huis willen. Ze rent dan altijd even links de bosjes in, maar ze maakt er nu een potje van. En Darcy is erg knorrig tegen Maddy.
Zondag 8 juli
Delft
Maddy, June en ik gaan naar Delft bij de Makro. Zo groen en waterrijk is het hier. Ik neem een volle dummy tas mee en we gaan op pad, helaas zijn andere voorjagers aan het trainen bij de grote vijver. Maakt niet uit, we lopen door. We doen een ‘verloren zoeken’, eerst June en dan Maddy. Maddy kan zo goed kijken wat June doet. Prima gaat het. Ik neem weer Erna’s trucje over om de honden bij de brug te laten zwemmen. June doet het bijna uit haar zelf? volgens mij wil ze aan Maddy laten zien hoe het moet. Maddy wil wel, maar het duurt even. ‘Stap ik er in of niet’? Maddy stapt toch in het water, helemaal zelf en ze zwemt ook naar de overkant. Ik gooi dummy’s in het water vanaf een brug, eerst June en dan Maddy. Ze moeten zelf maar zien hoe en waar ze het water in gaan. Voor het eerst neem ik de grote nepeend mee en Maddy apporteert het goed. Wel pakt ze steeds de dummy af van June als ze de kans krijgt en wanneer ze niet aan de pin vast zit. June doet het goed, ze lijkt steeds meer lol in dat waterwerk te krijgen.
Lijnen
Een hele verre lijn op een pad, niet moeilijk dus. June eerst en dan Maddy. Maddy haalt met een noodvaart de dummy, maar laat het onderweg vallen en gaat wat anders doen. Dacht het niet Maddy, even luisteren nu! een kortere lijn en zo sluiten we het goed af. June doet het prima, maar het is ook niet moeilijk. Ik doe ook nog een lijn vooruit met zitten halverwege en een schuine lijn. Die schuine gaat niet helemaal goed.
Een verloren zoeken over water
Best moeilijk, June moet het water over, ze moet de kant op die hoger is en heel dicht begroeid is met riet en planten. Verderop ligt een eend en wat dichterbij een dummy. June gaat voor de verre eend, ze rent terug via de brug en brengt het naar me toe. Maddy doet het ook heel goed, ze gaat dat dichtbegroeide riet door, wat ik heel knap vind en ze vindt de dummy. Ze wil weer terug door het water, maar ze moet dan eerst weer door dat riet. Ik vind het echt opmerkelijk dat ze terug wil door het water, ik ben dat niet gewend! June wil altijd via het land. Ik vind dit natuurlijk wel heel fijn. Door het geworstel door het riet laat ze de dummy vallen denk ik en komt leeg terug. Dat kan niet, ik zet haar nog een keer in, ze vindt de dummy en zwemt er nu mee terug. Maddy heeft genoeg gedaan en ze heeft leuk gewerkt.
Het is stil
Verder hebben de honden gerend, gerend en gerend, geweldig vinden ze het hier. Wel regent het de hele ochtend en zijn we verzopen katjes wanneer we weer naar de auto lopen. Er loopt geen hond buiten, die moeten allemaal weer binnen blijven. Alleen de ‘die hards’ zijn buiten, zoals dat jacht trainingsgroepje bij de vijver. En wat wielrenners, aardige mannen. Maddy en June lopen net op het fietspad wanneer ze er aan komen, maar ze stoppen en zo kan ik Maddy pakken.
Zaterdag 7 juli
Meiden waar gaan we heen?
June en Maddy kijken me aan met een blik van: ‘who cares?, gewoon weg’. Ik heb geen zin om naar de trimbaan te gaan, het is best warm en water is dan lekker voor de honden. Het wordt Venneperhout. Alleen is de ‘s Gravandamse weg afgesloten, terug en via de andere kant van Noordwijkerhout. Maar ik weet niet zo goed de weg als ik via Hillegom ga. Wat zei Erna ook alweer. “Neem de autoweg en ga rechtdoor ipv linksaf naar Hoofddorp”. Oké doe ik, en nu? Links af naar Getsewoud? Ik zag net een parkeer terreintje langs de weg bij een natuur gebied. Ik ga links, een rotonde oké? wat nu? Ik neem de rotonde en rij naar links, ik rij nu op de Ijweg zie ik, onthouden Liaan. Ah daar is het parkeerterreintje bij een prachtig natuurgebied zo te zien. Ik stap uit en lees op het bord dat dit ook Venneperhout is. Honden uit de auto en ze zijn meteen helemaal blij en uitgelaten. ‘Wat is dit nu weer voor een leuk gebied baas’, lijken ze te zeggen. Flauwekul natuurlijk, maar het klinkt wel leuk. We nemen het pad langs het fietspad, echter dit is niet zo handig, volgende keer moet ik gewoon het rechter pad aanhouden. Aan de overkant van het fietspad is het spannend en ze rennen daar steeds naar toe. Maddy kent de regels van fietspaden nog niet zo goed en dat wordt oppassen geblazen met fietsers. We lopen naar rechts en hier is geen fietspad meer, wel water, heel veel groen, bosjes, kortom geweldig en de honden kunnen rennen wat ze willen.
Tijd gaat snel als je het leuk hebt
Ik heb een paar dummy’s meegenomen en gooi die regelmatig in en over het water. Heerlijk vinden ze het. Maddy stapt ook net zo makkelijk in het water. Wel valt het op dat ze de dummy snel zat is met al die nieuwe luchtjes. Ze haalt het graag, maar ruikt ze wat anders dan is ze heel snel afgeleid en gaat wat anders doen of snel June achterna. Wat een stel die twee, heerlijk om te zien. Met June doe ik een nog wat moeilijker oefening, over water, zitten, slootje over rechts en bij een bos ligt een dummy. Het duurt even, ze snapt niet helemaal – of wil het niet snappen – dat ze rechts het slootje over moet. De dummy heeft ze ook niet één twee drie gevonden, maar ze vindt het wel! We hebben heerlijk gewandeld en de tijd vliegt weer voorbij. Tijd om naar huis te gaan.
‘s Middags even naar de trimbaan
“Niet zo lang”, zeggen Ella en ik tegen elkaar. Daar denken de honden anders over. We zijn ze regelmatig kwijt. Behalve Darcy zij blijft in de buurt. Met June is het helemaal erg. Tot twee keer toe is ze lang weg. We worden bijna ongerust en dan komt ze gelukkig terug gerend en waar vandaan? Helemaal kapot is ze, ze heeft het warm en blijft maar hijgen. We moeten even stilstaan zodat ze op adem en temperatuur kan komen. Ook Maddy heeft het warm, zij is slimmer en rolt door het nog vochtige zand.
Vrijdag 6 juli
Het heeft geregend en geonweerd en het is lang niet meer zo warm, dus ik kan makkelijk naar de trimbaan. Wordt het rond 15.00 uur weer best warm! Ik waag het er op en ga naar de trimbaan. Het is te doen, er staat wat wind, er zijn wat wolkjes en er is zon. Het heeft hier flink geregend zo te zien, de aarde is aardig weggespoeld. Ik zie afdrukken van reeën poten in het zand en wijs Darcy hier op. Druk heeft ze het met het nazoeken van de sporen. En de honden vinden het hier weer helemaal leuk, zoals altijd.
Geen GG-training, we hebben zomerreces.
Donderdag 5 juli
Weer een warme dag en we gaan naar de Bavo, ik vind er niet veel aan en de honden ook niet volgens mij. Morgen gaan we wel wat anders doen. Belooft!
Woensdag 4 juli
Een unicum, het is al een paar dagen warm in Nederland
Het is echt warm, te warm voor de trimbaan. De teller staat op 29 graden. De honden hebben water nodig en dat vinden we in Hoofddorp in de Groene Weelde. Het is wel een half uurtje rijden, maar dan heb je ook wat, water genoeg. De honden genieten met volle teugen. Ik heb een bumper meegenomen en die gooi ik vaak in het water, ik dacht echt dat June het als eerste haalde. Maar het is Maddy! ze zwemt wat af, Darcy moet even doorkomen en dan vindt ze het ook heerlijk. De rietkragen worden afgestruind, op zoek naar Meerkoetjes en eenden. Ik wil doorlopen, een rondje lopen en Ella wil terug. Doorlopen betekent even in de zon lopen en dat vindt Ella te warm. Ik ook, maar het is maar een klein stukje, dacht ik. Dus niet! we lopen best een tijdje in de zon, soms moet ik gewoon naar mijn moeder luisteren.
Dinsdag 3 juli
Mooie vacht
Vanavond ga ik met June trainen, daarom lopen Ella en ik een klein rondje in de Bavo. Maddy is nu 46 weken. En eindelijk, eindelijk ziet haar vacht er fatsoenlijk uit, geen gekke lange haren meer en egaal van kleur. Een paar hele kleine stukjes met wat lichter haar. Ze is wel een stuk donkerder, maar liever dit dan wat ze had. Ze heeft bijna een half jaar over het verharen gedaan en dit hebben we nog nooit meegemaakt. Lekker slank is ze nu ook en dat merken we toch wel met rennen. Zo hoort een jonge hond te zijn.
Maandag 2 juli
We missen de Sancta
Het is weer een mooie dag, eigenlijk een beetje te warm voor de trimbaan, maar we wagen het toch. De honden hebben het zo druk met luchtjes en konijnen en graven en vergeten dat ze wat rustiger moeten zijn met deze warmte. Ze zijn dan ook helemaal uitgeteld na een tijdje en willen schaduw en water, alleen dat water is er dan even niet. We missen de Sancta! met al zijn slootjes en bomen. De honden hebben teken, nog overgehouden van Dronten. Bij Darcy haal ik er zo al 4 weg, bij Maddy 2 en bij June ook een paar. En Maddy vindt het niet zo leuk dat ik ze weg haal.
Zondag 1 juli
Laatste training
Laatste puppy jachtles bij Hubertus voor de zomerstop en laatste les van Hilda. In september gaan we een groepje hoger – een tussengroep – bij Bob Phielix. Hilda heeft de twee puppengroepen bijelkaar deze laatste les, van 12 weken tot 10 maanden. Balda uitgezonderd omdat zij al ouder is. We gaan waterwerk doen, alleen zijn veel baasjes van de jonge pups hier niet op voorbereid. Veel hondjes zwemmen nog niet en de eigenaren hebben geen laarzen aan en dat is best handig als je pup nog niet zwemt. Ook doen we wat gehoorzaamheid. Steef en ik oefenen het afliggen met Maddy en Balda en we proberen voorzichtig of we uit zicht kunnen. Steef wel, ik nog niet zo. Maddy gaat zitten, maar blijft wel op haar plaats en Balda blijft heel keurig liggen op haar plek. Het is een beetje een puinhoop, de jonge pups vragen veel aandacht en hun baasjes nog meer, het waterwerk kost veel tijd. Ik heb af en toe het idee dat veel baasjes denken dat het een familie training is i.p.v. een jachttraining. Steef en ik zijn er alleen van onze groep, wel komen rond half 11 nog twee van onze groep. Zij denken echt dat dit de aanvangstijd is en weten niet dat we vandaag vroeger beginnen en dat heeft Hilda toch echt duidelijk gezegd.
Beekje in de duinen van de Waaldorpse Vlakte
Hier zwemmen de hondjes, tenminste dat is de bedoeling. Maddy zwemt over water en ze pakt ook nog een dummy die er al ligt. Balda gaat ook naar de overkant en dan vind ze het wel genoeg. Een dummy in het water pakt ze niet, sterker nog ze loopt er zo voorbij, de boef. Hilda gaat met een aantal hele kleine pupjes naar een kleiner beekje en wij laten de honden bij het grotere beekje los. Ze hebben een lol, ze rennen en spelen in het water. Ondertussen zijn er meer honden bij het water, ook vreemde, er wordt met ballen gegooid en dat vinden onze honden helemaal leuk. Maddy helemaal. Dit is ook goed, zo komen ze lekker los en vinden het water alleen maar leuker worden. Balda geniet nu ook met volle teugen. Maddy rent rondjes om het beekje met de Langhaar, Balda en een Spaniel achter haar aan, wat gaan ze hard. Ze blijft rennen, steeds weer een rondje, met nog steeds die honden achter haar aan.
koffie en een borrel
Het is heerlijk weer en we drinken nog wat op het terras van de kantine van Hubertus. Ik haal een Jägermeister voor Erna, dat heeft ze wel verdiend na alle kleine slokjes die ik van haar borrels genomen heb. Maddy zit eerst aan een paal en ze is zo braaf, ik heb geen blaf van haar gehoord. Terwijl ze twee blaffende Vizla’s naast zich heeft. Na een tijdje haal ik haar op en mag ze even bij mij en de rest aan tafel zitten. Daar speelt ze met een Duitse Staande pupje. Tijd om naar huis te gaan en daar is Maddy het helemaal mee eens. Tot begin september.