Zondag 5 oktober
Een gewone zondag
De veldwedstrijd is niet het enige wat ik moest afzeggen. Ook stond er een wandeling gepland vandaag met Sjaan, Marrie en hun Weims Wiena en Dido, zus van June. En met Ger, Ria en hun Slowaak Guusje. Omdat June geblesseerd is kon het niet doorgaan, hoe jammer ook. Dan maar gewoon trainen in Den Haag. En het is nog een hele leuke training ook. Lees meer.
Maandag 6 oktober
Met June ga ik ’s morgens even naar de Bavo en ze vindt het leuk. Vanmiddag mag June ook mee naar de Bavo, we lopen toch niet lang, i.v.m. de training vanavond. Maddy heeft veel meer zin vanavond tijdens de GG-training, ze is zelfs een beetje ondeugend. Lees meer. June heeft last van haar darmen en ik geef haar de Finidair forte tabletten, 2 x daags. Ze krijgt aangepast eten, 30 gram voer en de rest macaroni.
Dinsdag 7 oktober
Het is gedaan met het mooie weer, het regent en dat is wennen. Afgelopen zondag werd het al een stuk frisser. Maddy en ik lopen in de boskant, zo hebben we het minste last van de regen.
Woensdag 8 oktober
Beetje Jacht
We gaan naar de Bavo en June mag weer mee, ook wil ik een paar jachtoefeningen doen met Maddy. De oefeningen in het bos gaan heel goed. Twee dummy’s heb ik weggelegd, aan weerszijde van een bospaadje. De eerste dummy recht van het bospaadje gaat een beetje de mist in, omdat June het verraad. Volgens mij hebben die twee niet veel nodig om elkaar te snappen, een gebaar of houding is al genoeg. June wil ook zo graag wat doen, maar het mag niet. Ik vind dat ze nu al te veel loopt. Afijn de tweede dummy links van het pad duurt langer, dit moet ze zelf uit zien te vogelen. Eerst zoekt ze rechts, nee daar ligt het niet. Ze gaat zelf naar het bosje links van het pad en staat vrij in het begin van het bosje. Haar neus gaat omhoog en ze ruikt en ruikt. Ze heeft beet, want ze rent een stuk verder het bos in. Weer gaat haar neus omhoog en ruikt, ze rent uit de bosjes – er zijn veel stekels en brandnetels hier – via het pad steekt ze nog dieper het bos in. Weer ruikt ze, ze is dichtbij nu, ik zie haar tekenen en hebbes, ze heeft de dummy. Helemaal blij rent ze terug. Tuurlijk mag June ook even een dummy apporteren.
Dummy op hoogte
Weer verklapt June de eerste dummy die ik tussen twee takken hoger in een boom neerleg. Ze is zo gebrand en voor ik het weet pakt ze de dummy. Maddy weet nu natuurlijk wat ik van plan ben. Het duurt even eer ik weer in de gelegenheid kom om een dummy in een boom neer te leggen. Het lukt en Maddy mag zoeken, als het maar niet te moeilijk is? Nee dat is het niet, want even later komt ze al met dummy terug gerent. Op de training gaat het trager, maar hier is ze erg snel, precies zoals ik Maddy ken.
Beetje gehoorzaamheid
Maar eerst lopen we naar de auto terug en dan rij ik terug naar het grasveld van de Bavo tuin. Anders moet June te lang wachten en stil staan, het is inmiddels ook gaan regenen. We oefenen het volgen, los en vast. Zitten tijdens het volgen en het ‘terug plaats’ en het gaat best goed. Het is mooi geweest en tijd om naar huis te gaan.
Diarree
June krijgt nu 50 gr voer en ’s nachts gaat het helemaal mis. Ik raadde aan om rijst te geven, maar Ella is eigenwijs, zij vond dat de tabletten al genoeg waren. Niet dus, ze hebben niet zo veel gedaan deze keer. June moet er wel een keer of 5 uit. Buiten liggen veel hoopjes dunne ontlasting. Dus toch maar rijst en kip Ella?
Donderdag 9 oktober
Maddy en ik gaan naar Nieuw-Vennep bij Zwaanshoek en ik breng Ella en June met de auto naar de Bavo. Maddy mag fazanten zoeken. Ik had ingeschreven voor een veldwedstrijd, maar ik sta 3e reserve. Omdat het nog niet top met me gaat, heb ik verder ook niet gebeld om te vragen hoe het met de afzeggingen zit.
Veel fazanten
Maddy laat meteen mooi werk zien, houdt me goed in de gaten en ze staat al snel voor. Ik kan haar niet bereiken, het duurde te lang, ik kon haar ook niet vinden. De begroeiing is best hoog en ik ben nog steeds klein. Maddy staat een paar keer mooi voor. Eén keer lijn ik haar aan en zeg: “toe maar”. Blijkt de fazant nog een heel eindje weg te zijn en ik had Maddy nog even moeten laten gaan….. Op een gegeven moment is Maddy het toch zat en ik ook, tijd om naar huis te gaan.
Vrijdag 10 oktober
June nemen we mee naar de duinen, het wordt een kort rondje. De ontlasting van June is nog erg soepel, maar we hoeven er niet meer uit ’s nachts.
Zaterdag 11 oktober
Eenden drama
Maddy en ik gaan naar Delft en we nemen een eend mee. Over water gaat heel goed, ze vindt de eend in het bos en rent terug. Op de brug laat ze de eend vallen en hij valt in het water. Wat een pech, met aanmoediging gaat ze de eend uit het water halen. Ik had het hier bij moeten laten….. Nee, ik moet zo nodig nog een ‘verloren zoek’ doen. Maddy moet even zoeken, het duurt even. Ik word afgeleid door een meneer die in de verte aan komt lopen met zijn hond en ik wil geen gezeik over de eend. Wat doet Maddy, heeft ze de eend nu nog niet. Jawel, maar wat doet ze daar? Ik ren er naar toe, maar het leed is al geschied. Ze heeft aan de eend geplukt en behoorlijk ook. Hoe komt dit nu? Stress? Ik let niet op, terwijl ze terug wil komen en weet niet hoe door de brandnetels? Schijnzwangerschap? Hoe dan ook ik ben behoorlijk kwaad, ik moet me een beetje inhouden door die passerende meneer, maar een oorveeg en een grote mond heeft ze gehad. Ik negeer haar een poosje en dat vindt ze helemaal niet leuk.
Verder zie ik nog een mooie klucht fazanten en Maddy haalt nog een paar keer de dummy uit het water, verder is het play-time. Dat met die eend moet ik maar snel vergeten en ook zo snel mogelijk een apportje doen met een andere eend.