Zondag 21 september
Eindelijk weer jachttraining en ik heb er best zin in, jammer dat het weer zo vroeg is vooral na gisteren. De trainer vraagt of ik blij ben om iedereen weer te zien en ik geef niet snel genoeg antwoord. “Dat is nou jammer, je had meteen moeten antwoorden”. “Vond het ook wel lekker om even wat anders te doen op zondag”, antwoorde ik. De trainer begrijpt het helemaal. Bovendien heb ik de meeste nog de hele zomer gezien tijdens de trainingen bij Rijn en Duin. We trainen helemaal achterin in de duinen en dat is een flink stuk wandelen, het gaat zwaar! Mijn benen hebben nog last van gisteren. Angela is er ook en zij helpt niet alleen haar man, maar ook mij en dat is zo lief. Lees verder.
Bentwoud
Leuk vooruitzicht. De trainer vertelt dat we volgende week buiten trainen en wel in Benthuizen. Staats Bosbeheer heeft een open dag en belangstellenden kunnen jachthonden aan het werk zien en dat zijn wij tijdens onze training. De groep van Marcel is er ook, zo is er een B- en een A-groep. We oefenen er niet extra voor, voorgaande jaren werd dit wel gedaan, het is gewoon een training. De oefeningen weten we nog niet.
Maandag 22 september
Een klein rondje want vanavond gaan we eindelijk weer naar GG-training. Eerst de zenuwblokkade bij mij, toen de proef van Maddy, daarna werd ze loops, dus we zijn 4 weken niet geweest en dat is lang. Maddy heeft er zin in, ze vindt het weer leuk om iedereen en de honden te zien. Lees verder. Heleen is met vakantie en het is een heel klein groepje. Marrie krijgt hulp van Geertje. Nieuwtje: 9 november GG-B examen. Dus we gaan hier weer fanatiek voor oefenen, geen GG-1 oefeningen meer en volgende week trainen we weer in het groepje van 19.00 uur, hier zitten de meeste B’ers in en zo wennen we weer aan elkaar. Ik was slechts tijdelijk in de groep van 20.00 uur, puur omdat ik wat variatie wilde. Lees meer.
De loopsheid van Maddy is nu echt voorbij, gisteren zagen we al geen bloed meer. Hè lekker, kunnen we weer frank en vrij lopen. Tuurlijk is het nog oppassen, maar Maddy snauwt de reuen weer fanatiek af, dat heb ik gisteren wel gemerkt.
Dinsdag 23 september
Ik heb een Gans uit de vriezer gehaald en hier gaan we mee trainen. Ella moet erbij zijn, zij mag de Gans sjouwen. Triest, maar het is niet anders. Het gaat al niet goed met mij en als ik dit soort zaken ga sjouwen, kan ik het helemaal schudden, mijn moeder van bijna 79 jaar heeft er geen last van.
Waar gaan we naar toe? Bavo of toch duinen, we besluiten het laatste. Al vrij in het begin van de duinen, in een mooie vallei, doen we een paar oefeningen. Hier zijn we mooi uit het zicht voor eventuele passanten. Maddy heeft het heel druk met een konijnenhol en het lukt maar net om haar aandacht te trekken en vast te houden. Ella brengt de Gans weg voor een ‘verloren zoek’ en Maddy is in no-time terug met de Gans. Voorheen kon ze nog wel trutten met vastpakken en brengen, nu is het pakken en zelfs in galop brengen. Ook de markeer gaat super. Tuurlijk mag June ook meedoen met haar favoriet stuk wild.
Donderdag 25 september
June doet vreemd
In Lisse is kermis en harddraverij, het gemeentehuis is gesloten en wij zijn vrij. Heerlijk, het is nog mooi weer ook. June doet raar ’s middags, ze wil niet gaan liggen. Ze staat daar maar, loopt naar buiten en staat weer. Ze wil zelfs niet op de bank. Heeft ze pijn? Haar temperatuur is 38 graden, prima. Ze is natuurlijk loops geweest en ik ben altijd alert voor een baarmoederontsteking. Voor de zekerheid geef ik een Onsior tabletje, een halve. Ik wil even rusten en ben het zat, met zachte dwang moet June op de kussen liggen. Haar ogen vallen al dicht zo moe is ze. Ik blijf even bij haar, ze ontspant en valt in een diepe slaap. Op de bank lig ook ik heerlijk.Tot de bel gaat, shit! Kinderpostzegel verkoop en June staat weer. Ik herhaal mijn handeling van net en ze valt weer in slaap. Even later weer de bel, potver…. Weer het meisje van de kinderzegels, heb ik een foutief bedrag ingevuld, domme gans. Ik heb zelfs een hele verkeerde bestelling ingevuld. Hierna heeft het bijna geen zin meer om te liggen.
Niets aan de hand
Eigenlijk wilde ik ergens anders heen dan de duinen, maar ik weet niet zo goed wat er met June aan de hand is en hou het veilig. Buiten is er niets aan de hand, zie niets met lopen, ze wil haar beloningsbrokjes, ontlasting is goed, wel moest ze meteen plassen. Raar. Ze is wat sloom, maar dat is ze al ruim 1 ½ week, sinds haar loopsheid over is, dus haar hormonen werken al flink denk ik.
De hort op
Maddy heeft nog geen last van haar hormonen, ik heb haar bijna niet gezien, ze is steeds weg en heeft het zoals gewoonlijk prima naar haar zin in de duinen.
Vrijdag 26 september
Ik ga met de honden naar Katwijk, eigenlijk had ik wat anders in mijn hoofd. Maar ik rij eerst even langs de dierenarts voor een tubetje CAF-zalf voor de ogen, dit wil ik op voorraad hebben. Zodoende is het toch weer te laat geworden voor Hoofddorp of Nieuw-Vennep. Maar in Katwijk zijn we ook niet één twee drie, het is druk en een stuk weg is afgesloten. Ik wil wandelen langs de Schotse Hooglanders, dit ga ik ook niet redden in een uur. Tijdens deze wandeling komen we ook water tegen en meteen doen we een paar apportjes over water en een verloren zoek. June vindt de dummy zo, maar Maddy gaat meteen even wat anders doen. Het watertje zwemmen ze beiden vlot over. Gelukkig heeft June nergens meer last van en ze vindt het leuk hier, ik hoef bijna niet te vertellen wat Maddy er van vindt….
Zaterdag 27 september
Met Maddy rij ik naar Nieuw-Vennep/Hoofddorp om wat veldwerk te oefenen, volgende week een wedstrijd. De wind is moeilijk en zwak en komt uit het Zuid/Oosten. Maddy gaat goed van start en laat mooie slagen zien, helaas zit er in het eerste stuk geen wild. Het laatste stuk wel, maar ik kan haar niet zit fluiten. Een aantal keren is het wild te ril en een paar keer staat ze goed voor en kan ik bijna bij haar komen. Maar ik zie een verandering, wanneer ik bijna bij haar ben, doet Maddy een aanval naar voren en weg is de mogelijkheid om haar zit te fluiten en te schieten. Waarom doet ze dit ineens? Komt het omdat ze weet dat ze moet zitten? En zo niet meer achter het wild aan kan rennen? Tuurlijk mag ze aanvallen, maar wel op míjn commando. Eén keer loopt Maddy al helemaal de heuvel op, het zonnetje schijnt hierop, het gewas is droog, dus reken maar dat hier fazanten zitten. Maddy is al een tijdje bezig met aantrekken. Steeds hoger gaat ze de heuvel op en aan de andere kant ligt een drukke weg. Ik word er zenuwachtig van en grijp in, net op dat moment vliegt er toch een fazant op en moet ik alle zeilen bijzetten om Maddy mijn kant, weg van de heuvel, op te krijgen. Toch ben ik aardig tevreden over deze ochtend.
KNJV-Hoofddorp
Achteraf had ik toch mee kunnen doen met de proef in Hoofddorp, de loopsheid is net een week voorbij. Maar ja ze is een week eerder loops geworden. Ook zat deze proef in no-time vol. Wel had ik nog in kunnen schrijven in Zwiep, hier was nog plaats, maar toen ik bedacht dat ik me moest in schrijven was het te laat, toen was het wel vol, stom, stom. In Hoofddorp doen Cees, Louis en Astrid mee, we zijn er 10 minuten van vandaan en ik vind het wel leuk om eens te kijken. Ik ben er nog nooit geweest en ben nog net op tijd om een paar onderdelen te zien. Louis heeft een B, zijn zus ook en Astrid en Wilma en gelukkig heeft Cees een C en geen diskwalificatie. Maddy heeft het helemaal gehad en wil naar huis en slapen, rond 13.30 uur zijn we thuis.
June
Het gaat niet goed met June. Ze heeft pijn aan haar poten en ze durft niet te liggen. Ze heeft een holle rug, haar staart is tussen de benen, ze loopt raar, ze durft haar achterpoten niet op te tillen en met de voorpoten gaat het ook niet goed te zijn. Wat is er aan de hand? Is het haar rug? Wat een narigheid, gelukkig heeft Ella een halve Onsior gegeven en ze loopt even met haar naar het grasveldje voor. Op zich gaat dat wel. Met Maddy ga ik naar de Bavo, zij heeft ook genoeg gehad en morgen is er weer een drukke dag. Gelukkig slaapt ze ’s middags lang en ze heeft geen koorts, wel heeft ze een goede eetlust. In het begin van de avond krijgt ze het andere halve tabletje.